Λεσβοφοβία σε μαθήτριες της Νότιας Αφρικής.
Ένας κοιτώνας κοριτσιών σε ένα οικοτροφείο της Νότιας Αφρικής σύμφωνα με πληροφορίες έκλεισε επειδή υπήρξαν ισχυρισμοί για λεσβιακές σχέσεις μεταξύ των μαθητριών.
Το σχολείο που δεν κατονομάζεται, στην επαρχία KwaZulu-Natal, λέγεται ότι ανακάλυψε δύο μαθήτριες να φιλιούνται αυτή την εβδομάδα.
Τοπικές αναφορές λένε πως μετά το ζευγάρι αναγνωρίστηκαν στη συνέχεια, άλλες 27 λεσβίες στον κοιτώνα και όλες έχουν ήδη απελαθεί.
Η Νότια Αφρική απαγορεύει τις διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού, αλλά η χώρα εξακολουθεί να πλήττεται από λεσβοφοβία.
Ανώτερες-οι Εκπαιδευτικές Υπάλληλοι της Νότιας Αφρικής διερευνούν γιατί έκλεισε το σχολείο.
Ο εκπρόσωπος τύπου του Υπουργείου Εκπαίδευσης, Sihle Mlotshwa είπε στην εφημερίδα «Mercury» ότι τα σχολεία δεν έχουν το δικαίωμα να απομακρύνουν τις μαθήτριες επειδή είναι λεσβίες.
Είπε: «Υπάλληλοι της περιοχής επισκέφθηκαν το σχολείο για να διερευνήσουν την υπόθεση. Θα υπάρξει μια συνάντηση με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη και θα εξετάσουμε αυτό το θέμα».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 26.2.10 και το μεταφράσαμε, από την Pink News στην http://www.pinknews.co.uk/2010/02/26/south-african-school-dormitory-closed-over-lesbian-relationships-2/
27 Φεβ 2010
Λεσβοφοβία σε μαθήτριες της Νότιας Αφρικής.
Lgbt φοβική νομοθεσία στην Λιθουανία
Lgbt φοβική νομοθεσία στην Λιθουανία
Μια αμφιλεγόμενη νομοθεσία που απαγορεύει την προώθηση του ΛεΠΑΤQ γάμου στη Λιθουανία τίθεται σε ισχύ την 1 Μαάρτη 2010.
Η νομθεσία τροποποιήθηκε τον Δεκέμβριο μετά τη διεθνή κριτική. Πριν, θα απαγόρευε τη «δημόσια διάδοση-διασπορά» κάθε υλικού που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως προώθηση του λεσβιασμού- ομοερωτισμού.
Αντ 'αυτού, το νομοθετικό σώμα ενέκρινε αλλαγές που θα απαγορεύουν την «ενθάρρυνση της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων, σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ανηλίκων και άλλες σεξουαλικές σχέσεις».
«Άλλες σεξουαλικές σχέσεις» σημαίνει ότι η εκστρατεία για τον Queer γάμο ή το Σύμφωνο Συμβίωσης θα είναι παράνομη, υποστήριξε η ομάδα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Διεθνούς Αμνηστίας.
Η Ημέρα Υπερηφάνειας και παρελάσεις μπορεί επίσης να απαγορευθούν.
Η νομοθεσία κατατάσσει πλέον κάθε πληροφορία που "δυσφημεί τις οικογενειακές αξίες" ή που "ενθαρρύνει την αντίληψη του γάμου και της οικογένειας αλλοιώς πως από εκείνη που προβλέπει το Σύνταγμα" ως επιζήμια για τα παιδιά και απαγορεύει την είσοδος τες-τους σε τέτοια μέρη.
Η νομοθεσία της Λιθουανίας ορίζει το γάμο ως ένωση γυναίκας και άνδρα.
Ο John Dalhuisen, εμπειρογνώμονας της Διεθνούς Αμνηστίας για τις διακρίσεις, δήλωσε: «Η νομοθεσία αυτή θα παραβιάσει την ελευθερία της έκφρασης και άμεσα θα εισάγει διακρίσεις εις βάρος των ανθρώπων λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας του κοινωνικού φύλου.
"Θα στιγματίσει τις ΛεΠΑΤ και θα εκθέσει υποστηρίκτριες-ες των Queer δικαιωμάτων στον κίνδυνο της λογοκρισίας και οικονομικών κυρώσεων".
Πρόσθεσε ότι η νομοθεσία είναι «αναχρονιστική» στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κάλεσε τις αρχές της Λιθουανίας να την ξεσκαρτάρουν-απορρίψουν.
Η νομοθεσία απαγορεύει επίσης την αναφορά στην αμφισεξουαλικότητα, την πολυγαμία, εικόνες του ετερό σεξ, του θανάτου και σοβαρού τραυματισμού, των παραφυσικών φαινομένων, της «βρώμικής» γλώσσας και των κακών διατροφικών συνηθειών.
Δεν διευκρινίζει ποινές για παραβίαση της νομοθεσίας.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 26.2.10 και το μεταφράσαμε από την Pink News, γραμμένο από την Jessica Geen στην http://www.pinknews.co.uk/2010/02/26/homophobic-lithuanian-law-comes-into-power-next-week-2/
Μια αμφιλεγόμενη νομοθεσία που απαγορεύει την προώθηση του ΛεΠΑΤQ γάμου στη Λιθουανία τίθεται σε ισχύ την 1 Μαάρτη 2010.
Η νομθεσία τροποποιήθηκε τον Δεκέμβριο μετά τη διεθνή κριτική. Πριν, θα απαγόρευε τη «δημόσια διάδοση-διασπορά» κάθε υλικού που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως προώθηση του λεσβιασμού- ομοερωτισμού.
Αντ 'αυτού, το νομοθετικό σώμα ενέκρινε αλλαγές που θα απαγορεύουν την «ενθάρρυνση της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων, σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ανηλίκων και άλλες σεξουαλικές σχέσεις».
«Άλλες σεξουαλικές σχέσεις» σημαίνει ότι η εκστρατεία για τον Queer γάμο ή το Σύμφωνο Συμβίωσης θα είναι παράνομη, υποστήριξε η ομάδα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Διεθνούς Αμνηστίας.
Η Ημέρα Υπερηφάνειας και παρελάσεις μπορεί επίσης να απαγορευθούν.
Η νομοθεσία κατατάσσει πλέον κάθε πληροφορία που "δυσφημεί τις οικογενειακές αξίες" ή που "ενθαρρύνει την αντίληψη του γάμου και της οικογένειας αλλοιώς πως από εκείνη που προβλέπει το Σύνταγμα" ως επιζήμια για τα παιδιά και απαγορεύει την είσοδος τες-τους σε τέτοια μέρη.
Η νομοθεσία της Λιθουανίας ορίζει το γάμο ως ένωση γυναίκας και άνδρα.
Ο John Dalhuisen, εμπειρογνώμονας της Διεθνούς Αμνηστίας για τις διακρίσεις, δήλωσε: «Η νομοθεσία αυτή θα παραβιάσει την ελευθερία της έκφρασης και άμεσα θα εισάγει διακρίσεις εις βάρος των ανθρώπων λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας του κοινωνικού φύλου.
"Θα στιγματίσει τις ΛεΠΑΤ και θα εκθέσει υποστηρίκτριες-ες των Queer δικαιωμάτων στον κίνδυνο της λογοκρισίας και οικονομικών κυρώσεων".
Πρόσθεσε ότι η νομοθεσία είναι «αναχρονιστική» στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κάλεσε τις αρχές της Λιθουανίας να την ξεσκαρτάρουν-απορρίψουν.
Η νομοθεσία απαγορεύει επίσης την αναφορά στην αμφισεξουαλικότητα, την πολυγαμία, εικόνες του ετερό σεξ, του θανάτου και σοβαρού τραυματισμού, των παραφυσικών φαινομένων, της «βρώμικής» γλώσσας και των κακών διατροφικών συνηθειών.
Δεν διευκρινίζει ποινές για παραβίαση της νομοθεσίας.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 26.2.10 και το μεταφράσαμε από την Pink News, γραμμένο από την Jessica Geen στην http://www.pinknews.co.uk/2010/02/26/homophobic-lithuanian-law-comes-into-power-next-week-2/
26 Φεβ 2010
SCHALCK και KOPF Αρ. υποθέσεως 30141/04
Μέρος πρώτον
Υπόθεση Schalk και Kopf κατά της Αυστρίας
(Αρ. υποθέσεως 30141/04)
Δήλωση γεγονότων και καταγγελιών-αιτιάσεων
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
I. ΟΙ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ
Οι προσφεύγοντες έχουν γεννηθεί το 1962 και 1960, αντίστοιχα. Αποτελούν ιδίου φύλου ζευγάρι που ζει στη Βιέννη.
Στις 10 Σεπτεμβρίου 2002 οι προσφεύγοντες ζήτησαν από το Γραφείο για θέματα προσωπικής κατάστασης (Standesamt) να κινήσει τη διαδικασία, δεδομένου ότι επιθυμούσαν να τελέσουν γάμο.
Με απόφαση της 20ης Δεκεμβρίου 2002, το Δημοτικό Γραφείο Βιέννης (Magistrat) απέρριψε το αίτημα των προσφεύγοντων. Αναφερόμενο στο άρθρο 44 του Αστικού Κώδικα (Allgemeines Bürgerliches Gesetzbuch), το Πρωτοδικείο έκρινε ότι ο γάμος μπορεί να συναφθεί μεταξύ δύο προσώπων διαφορετικού φύλου. Σύμφωνα με την πάγια νομολογία, ο γάμος που συναπτόταν από δύο άτομα του ιδίου φύλου θα ήταν άκυρος και κενός (νομικά). Δεδομένου ότι οι προσφεύγοντες ήταν δύο άνδρες, τους έλειπε η νομική ισχύς να τελέσουν γάμο.
Η έφεση των εναγόντων στο Περιφερειακό Κυβερνητικό γραφείο της Βιέννης (Landeshauptmann) παρέμεινε άκαρπη. Στην απόφασή του της 11ης Απριλίου 2003, το τελευταίο επιβεβαίωσε νομική άποψη της Δημοτικής Υπηρεσίας. Επιπλέον αναφέρθηκε στην υπόθεση του Διοικητικού Δικαστηρίου σύμφωνα με την οποία συνιστά εμπόδιο του γάμου, αν οι δύο ενδιαφερόμενες-οι είναι του ιδίου φύλου. Επιπλέον, το άρθρο 12 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, διατήρησε το δικαίωμα του γάμου σε πρόσωπα διαφορετικού φύλου.
Στη συνταγματική καταγγελία τους, οι αιτούντες ισχυρίστηκαν ότι η νομική αδυναμία τους να τελέσουν γάμο συνιστούσε παραβίαση του δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής και της αρχής της μη διάκρισης. Ισχυρίστηκαν ότι η έννοια του γάμου έχει εξελιχθεί από την έναρξη ισχύος του Αστικού Κώδικα το 1812. Ειδικότερα, η αναπαραγωγή και η εκπαίδευση των παιδιών δεν αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του γάμου. Με τη σημερινή αντίληψη, ο γάμος είναι περισσότερο μια μόνιμη ένωση που περιλαμβάνει όλες τις πτυχές της ζωής. Δεν υπάρχει καμία αντικειμενική δικαιολογία για τον αποκλεισμό ζευγαριών του ιδίου φύλου από τη σύναψη γάμου, πολύ περισσότερο δεδομένου ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει αναγνωρίσει ότι οι διαφοροποιήσεις-διαχωρισμοί με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό απαιτούν ιδιαιτέρως σοβαρές αιτίες-λόγους. Άλλες ευρωπαϊκές χώρες, είτε επιτρέπουν τον ΛεΠΑΤQ γάμο ή άλλως έχουν τροποποιήσει τη νομοθεσία τες προκειμένου ώστε να δοθεί το ίδιο καθεστώς (με αυτό του γάμου) στο Σύμφωνο Συμβίωσης.
Τέλος, οι προσφεύγοντες προέβαλλαν την προσβολή του δικαιώματός τους για ειρηνική απόλαυση της περιουσίας τους. Ισχυρίστηκαν ότι στην περίπτωση που η μια-ένας συντρόφισα-ος του ΛεΠΑΤ ζευγαριού πεθάνει, η άλλη συντρόφισα-ος θα βρεθεί σε δυσμενή διάκριση δεδομένου ότι θα είναι σε πολύ δυσμενέστερη θέση βάσει της φορολογικής νομοθεσίας από την επιζώσα-ντα συντρόφισα-ο ενός ετερό ζευγαριού που έχει τελέσει γάμο.
Στις 12 Δεκεμβρίου 2003, το Συνταγματικό Δικαστήριο (Verfassungsgerichtshof) απέρριψε την καταγγελία των προσφευγόντων. Τα σχετικά μέρη της είναι αποφάσεως έχουν ως εξής:
"Η διοικητική διαδικασία που κατέληξε στην επίδικη απόφαση αφορούσε αποκλειστικά με το θέμα της νομιμότητας του γάμου. Ως εκ τούτου, εφαρμόζεται η μόνη καταγγελία- παράπονο των καταγγελλόντων είναι ότι το άρθρο 44 του Αστικού Κώδικα αναγνωρίζει και προβλέπει γάμο μόνο μεταξύ «προσώπων του αντίθετου φύλου». Ο ισχυρισμός της παραβίασης του δικαιώματος της ιδιοκτησίας είναι απλώς ένα ακόμη μέσο που επιδιώκουν για να αποδείξουν ότι αυτή η κατάσταση είναι άδικη.
Όσον αφορά το γάμο, το άρθρο 12 της ΕΣΑΔ, το οποίο κατατάσσεται ως συνταγματικό δίκαιο, ορίζει τα εξής:
«Γυναίκες και άνδρες σε ηλικία γάμου έχουν το δικαίωμα να τελούν γάμο και να ιδρύουν οικογένεια, σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες που διέπουν την άσκηση του δικαιώματος αυτού».
Ούτε η αρχή της ισότητας που διατυπώνεται στο Ομοσπονδιακό Σύνταγμα της Αυστρίας ούτε η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (όπως αποδεικνύεται από "γυναικών και ανδρών" στο άρθρο 12) προβλέπουν ότι η έννοια του γάμου ρυθμίζει-εξαρτά τη θεμελιώδη δυνατότητα της γονεϊκότητας, θα πρέπει να επεκταθεί σε διαφορετικού είδους σχέσεις. Η ουσία του γάμου είναι, εξάλλου, δεν επηρεάζεται καθόλου από το γεγονός ότι το διαζύγιο (ή ο χωρισμός) είναι πιθανό και αυτό είναι το ζήτημα-θέμα ότι στην πραγματικότητα οι συζύγοι είναι σε θέση ή επιθυμούν να αποκτήσουν παιδιά. *Α
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε στην απόφασή Cossey στις 27. Σεπτεμβρίου 1990 (αρ. 10843/84, σχετικά με την συγκεκριμένη κατάσταση των τρανς) ότι ο περιορισμός του γάμου με την "παραδοσιακή" έννοια δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους, παρατηρώντας *Β
... ότι η προσάρτηση-σύνδεση στην παραδοσιακή αντίληψη του γάμου αποτελεί επαρκή αιτία-λόγο για τη συνέχιση υιοθέτησης των βιολογικών κριτηρίων για τον καθορισμό του φύλου ενός προσώπου για τις επιδιώξεις-σκοπούς του γάμου».
[Η επακόλουθη αλλαγή της νομολογίας σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα των τρανς (ΕΣΑΔ, Goodwin, αρ. 28957/95, 11 Ιουλίου 2002) δεν επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι πρέπει να υπάρξει οποιαδήποτε αλλαγή στην αξιολόγηση της γενικής ερώτησης του ζητήματος εδώ.]
Το γεγονός ότι οι σχέσεις του ίδιου φύλου εμπίπτουν στην έννοια της ιδιωτικής ζωής και ως εκ τούτου απολαύουν της προστασίας του άρθρου 8 της ΕΣΑΔ - το οποίο απαγορεύει τις διακρίσεις σε μη αντικειμενικές αιτίες-λόγους (άρθρο 14 της ΕΣΑΔ) - δεν οδηγούν σε υποχρέωση να αλλάξει ο νόμος του γάμου.
Είναι αναγκαίο εν προκειμένω να εξεταστεί αν, και σε ποιους τομείς, ο νόμος εισάγει αδικαιολογήτως διακρίσεις κατά των σχέσεων του ιδίου φύλου, προβλέποντας ειδικούς κανόνες για τα ετερό ζευγάρια που έχουν τελέσει γάμο. Εξάλλου, δεν είναι έργο αυτού του δικαστηρίου να συμβουλεύει το νομοθετικό σώμα για συνταγματικά ζητήματα ή ακόμη και θέματα της νομικής πολιτικής.
Αντ 'αυτού, η καταγγελία-αιτίαση πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη".
Η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου επιδόθηκε στη δικηγόρο των προσφευγόντων στις 25 Φεβρουαρίου 2004.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ-ΑΙΤΙΑΣΕΙΣ
Οι προσφεύγοντες διαμαρτυρήθηκαν κατά το άρθρο 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 8 της σύμβασης πως δέχτηκαν δυσμενή διάκριση λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού, δεδομένου ότι στερήθηκαν το δικαίωμα να τελέσουν γάμο και δεν έχουν καμία άλλη δυνατότητα η σχέση τους να αναγνωριστεί νομικά.
Επίσης, ισχυρίστηκαν ότι η άρνηση των αρχών να τους επιτρέψουν να τελέσουν γάμο παραβιάζει το άρθρο 12.
Τέλος, κατήγγειλαν δυνάμει του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου Αρ. 1 ότι, σε σύγκριση με τα ετερό ζευγάρια που έχουν τελέσει γάμο, αντιμετωπίζουν μειονεκτήματα στην οικονομική σφαίρα και ιδίως από το φορολογικό δίκαιο.
Βρίσκεστε στο Α' μέρος για βρεθείτε στο Β' μέρος πατήστε εδώ
Την υπόθεση την βρήκαμε και την μεταφράσαμε από την www.echr.coe, στην http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=863118&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
Τα γράμματα με τους αστερίσκους είναι δικά μας.
*Α Αν γάμος ίσον παιδιά. Τότε είναι άκυροι όλοι οι γάμοι που δεν έχουν αποφέρει με τον παραδοσιακό τρόπο παιδιά ή δεν έχουν αποφέρει παιδιά. Η παιδοθεσία από Lbtiq έχει ήδη απαντηθεί θετικά από το Ευρ. Δικαστήριο.
*Β Η αναγνώριση του κοινωνικού φύλου έχει ήδη συμβεί σε πολλές χώρες και μετά και την νομική διαδικάσια της διόρθωσης του φύλου στην Ελλάδα έχουν ήδη τελέσει γάμο (και μάλιστα θρησκευτικό) πολλές τρανς.
Το σκεπτικό του δικαστηρίου της Αυστρίας μοιάζει πολύ με αυτό του δικαστηρίου της Ρόδου.
Υπόθεση Schalk και Kopf κατά της Αυστρίας
(Αρ. υποθέσεως 30141/04)
Δήλωση γεγονότων και καταγγελιών-αιτιάσεων
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
I. ΟΙ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ
Οι προσφεύγοντες έχουν γεννηθεί το 1962 και 1960, αντίστοιχα. Αποτελούν ιδίου φύλου ζευγάρι που ζει στη Βιέννη.
Στις 10 Σεπτεμβρίου 2002 οι προσφεύγοντες ζήτησαν από το Γραφείο για θέματα προσωπικής κατάστασης (Standesamt) να κινήσει τη διαδικασία, δεδομένου ότι επιθυμούσαν να τελέσουν γάμο.
Με απόφαση της 20ης Δεκεμβρίου 2002, το Δημοτικό Γραφείο Βιέννης (Magistrat) απέρριψε το αίτημα των προσφεύγοντων. Αναφερόμενο στο άρθρο 44 του Αστικού Κώδικα (Allgemeines Bürgerliches Gesetzbuch), το Πρωτοδικείο έκρινε ότι ο γάμος μπορεί να συναφθεί μεταξύ δύο προσώπων διαφορετικού φύλου. Σύμφωνα με την πάγια νομολογία, ο γάμος που συναπτόταν από δύο άτομα του ιδίου φύλου θα ήταν άκυρος και κενός (νομικά). Δεδομένου ότι οι προσφεύγοντες ήταν δύο άνδρες, τους έλειπε η νομική ισχύς να τελέσουν γάμο.
Η έφεση των εναγόντων στο Περιφερειακό Κυβερνητικό γραφείο της Βιέννης (Landeshauptmann) παρέμεινε άκαρπη. Στην απόφασή του της 11ης Απριλίου 2003, το τελευταίο επιβεβαίωσε νομική άποψη της Δημοτικής Υπηρεσίας. Επιπλέον αναφέρθηκε στην υπόθεση του Διοικητικού Δικαστηρίου σύμφωνα με την οποία συνιστά εμπόδιο του γάμου, αν οι δύο ενδιαφερόμενες-οι είναι του ιδίου φύλου. Επιπλέον, το άρθρο 12 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, διατήρησε το δικαίωμα του γάμου σε πρόσωπα διαφορετικού φύλου.
Στη συνταγματική καταγγελία τους, οι αιτούντες ισχυρίστηκαν ότι η νομική αδυναμία τους να τελέσουν γάμο συνιστούσε παραβίαση του δικαιώματος σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής και της αρχής της μη διάκρισης. Ισχυρίστηκαν ότι η έννοια του γάμου έχει εξελιχθεί από την έναρξη ισχύος του Αστικού Κώδικα το 1812. Ειδικότερα, η αναπαραγωγή και η εκπαίδευση των παιδιών δεν αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του γάμου. Με τη σημερινή αντίληψη, ο γάμος είναι περισσότερο μια μόνιμη ένωση που περιλαμβάνει όλες τις πτυχές της ζωής. Δεν υπάρχει καμία αντικειμενική δικαιολογία για τον αποκλεισμό ζευγαριών του ιδίου φύλου από τη σύναψη γάμου, πολύ περισσότερο δεδομένου ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει αναγνωρίσει ότι οι διαφοροποιήσεις-διαχωρισμοί με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό απαιτούν ιδιαιτέρως σοβαρές αιτίες-λόγους. Άλλες ευρωπαϊκές χώρες, είτε επιτρέπουν τον ΛεΠΑΤQ γάμο ή άλλως έχουν τροποποιήσει τη νομοθεσία τες προκειμένου ώστε να δοθεί το ίδιο καθεστώς (με αυτό του γάμου) στο Σύμφωνο Συμβίωσης.
Τέλος, οι προσφεύγοντες προέβαλλαν την προσβολή του δικαιώματός τους για ειρηνική απόλαυση της περιουσίας τους. Ισχυρίστηκαν ότι στην περίπτωση που η μια-ένας συντρόφισα-ος του ΛεΠΑΤ ζευγαριού πεθάνει, η άλλη συντρόφισα-ος θα βρεθεί σε δυσμενή διάκριση δεδομένου ότι θα είναι σε πολύ δυσμενέστερη θέση βάσει της φορολογικής νομοθεσίας από την επιζώσα-ντα συντρόφισα-ο ενός ετερό ζευγαριού που έχει τελέσει γάμο.
Στις 12 Δεκεμβρίου 2003, το Συνταγματικό Δικαστήριο (Verfassungsgerichtshof) απέρριψε την καταγγελία των προσφευγόντων. Τα σχετικά μέρη της είναι αποφάσεως έχουν ως εξής:
"Η διοικητική διαδικασία που κατέληξε στην επίδικη απόφαση αφορούσε αποκλειστικά με το θέμα της νομιμότητας του γάμου. Ως εκ τούτου, εφαρμόζεται η μόνη καταγγελία- παράπονο των καταγγελλόντων είναι ότι το άρθρο 44 του Αστικού Κώδικα αναγνωρίζει και προβλέπει γάμο μόνο μεταξύ «προσώπων του αντίθετου φύλου». Ο ισχυρισμός της παραβίασης του δικαιώματος της ιδιοκτησίας είναι απλώς ένα ακόμη μέσο που επιδιώκουν για να αποδείξουν ότι αυτή η κατάσταση είναι άδικη.
Όσον αφορά το γάμο, το άρθρο 12 της ΕΣΑΔ, το οποίο κατατάσσεται ως συνταγματικό δίκαιο, ορίζει τα εξής:
«Γυναίκες και άνδρες σε ηλικία γάμου έχουν το δικαίωμα να τελούν γάμο και να ιδρύουν οικογένεια, σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες που διέπουν την άσκηση του δικαιώματος αυτού».
Ούτε η αρχή της ισότητας που διατυπώνεται στο Ομοσπονδιακό Σύνταγμα της Αυστρίας ούτε η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (όπως αποδεικνύεται από "γυναικών και ανδρών" στο άρθρο 12) προβλέπουν ότι η έννοια του γάμου ρυθμίζει-εξαρτά τη θεμελιώδη δυνατότητα της γονεϊκότητας, θα πρέπει να επεκταθεί σε διαφορετικού είδους σχέσεις. Η ουσία του γάμου είναι, εξάλλου, δεν επηρεάζεται καθόλου από το γεγονός ότι το διαζύγιο (ή ο χωρισμός) είναι πιθανό και αυτό είναι το ζήτημα-θέμα ότι στην πραγματικότητα οι συζύγοι είναι σε θέση ή επιθυμούν να αποκτήσουν παιδιά. *Α
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε στην απόφασή Cossey στις 27. Σεπτεμβρίου 1990 (αρ. 10843/84, σχετικά με την συγκεκριμένη κατάσταση των τρανς) ότι ο περιορισμός του γάμου με την "παραδοσιακή" έννοια δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους, παρατηρώντας *Β
... ότι η προσάρτηση-σύνδεση στην παραδοσιακή αντίληψη του γάμου αποτελεί επαρκή αιτία-λόγο για τη συνέχιση υιοθέτησης των βιολογικών κριτηρίων για τον καθορισμό του φύλου ενός προσώπου για τις επιδιώξεις-σκοπούς του γάμου».
[Η επακόλουθη αλλαγή της νομολογίας σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα των τρανς (ΕΣΑΔ, Goodwin, αρ. 28957/95, 11 Ιουλίου 2002) δεν επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι πρέπει να υπάρξει οποιαδήποτε αλλαγή στην αξιολόγηση της γενικής ερώτησης του ζητήματος εδώ.]
Το γεγονός ότι οι σχέσεις του ίδιου φύλου εμπίπτουν στην έννοια της ιδιωτικής ζωής και ως εκ τούτου απολαύουν της προστασίας του άρθρου 8 της ΕΣΑΔ - το οποίο απαγορεύει τις διακρίσεις σε μη αντικειμενικές αιτίες-λόγους (άρθρο 14 της ΕΣΑΔ) - δεν οδηγούν σε υποχρέωση να αλλάξει ο νόμος του γάμου.
Είναι αναγκαίο εν προκειμένω να εξεταστεί αν, και σε ποιους τομείς, ο νόμος εισάγει αδικαιολογήτως διακρίσεις κατά των σχέσεων του ιδίου φύλου, προβλέποντας ειδικούς κανόνες για τα ετερό ζευγάρια που έχουν τελέσει γάμο. Εξάλλου, δεν είναι έργο αυτού του δικαστηρίου να συμβουλεύει το νομοθετικό σώμα για συνταγματικά ζητήματα ή ακόμη και θέματα της νομικής πολιτικής.
Αντ 'αυτού, η καταγγελία-αιτίαση πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη".
Η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου επιδόθηκε στη δικηγόρο των προσφευγόντων στις 25 Φεβρουαρίου 2004.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ-ΑΙΤΙΑΣΕΙΣ
Οι προσφεύγοντες διαμαρτυρήθηκαν κατά το άρθρο 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 8 της σύμβασης πως δέχτηκαν δυσμενή διάκριση λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού, δεδομένου ότι στερήθηκαν το δικαίωμα να τελέσουν γάμο και δεν έχουν καμία άλλη δυνατότητα η σχέση τους να αναγνωριστεί νομικά.
Επίσης, ισχυρίστηκαν ότι η άρνηση των αρχών να τους επιτρέψουν να τελέσουν γάμο παραβιάζει το άρθρο 12.
Τέλος, κατήγγειλαν δυνάμει του άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου Αρ. 1 ότι, σε σύγκριση με τα ετερό ζευγάρια που έχουν τελέσει γάμο, αντιμετωπίζουν μειονεκτήματα στην οικονομική σφαίρα και ιδίως από το φορολογικό δίκαιο.
Βρίσκεστε στο Α' μέρος για βρεθείτε στο Β' μέρος πατήστε εδώ
Την υπόθεση την βρήκαμε και την μεταφράσαμε από την www.echr.coe, στην http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=863118&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
Τα γράμματα με τους αστερίσκους είναι δικά μας.
*Α Αν γάμος ίσον παιδιά. Τότε είναι άκυροι όλοι οι γάμοι που δεν έχουν αποφέρει με τον παραδοσιακό τρόπο παιδιά ή δεν έχουν αποφέρει παιδιά. Η παιδοθεσία από Lbtiq έχει ήδη απαντηθεί θετικά από το Ευρ. Δικαστήριο.
*Β Η αναγνώριση του κοινωνικού φύλου έχει ήδη συμβεί σε πολλές χώρες και μετά και την νομική διαδικάσια της διόρθωσης του φύλου στην Ελλάδα έχουν ήδη τελέσει γάμο (και μάλιστα θρησκευτικό) πολλές τρανς.
Το σκεπτικό του δικαστηρίου της Αυστρίας μοιάζει πολύ με αυτό του δικαστηρίου της Ρόδου.
Ακρόαση του ΕΔΑΔ για τον ΛεΠΑΤQ γάμο
Χθες, στις 25 Φεβρουαρίου 2010, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, είχε την πρώτη συνεδρίαση του σχετικά με μια υπόθεση για τον ΛεΠΑΤQ γάμο. Ακρόαση του Δικαστηρίου ήταν για το παραδεκτό και το βάσιμο στην υπόθεση του Schalk και του Kopf κατά της Αυστρίας (Αριθμός αιτήσεως 30141/04).
Στο καθηγητή Robert Wintemute χορηγήθηκε άδεια από το Δικαστήριο να προβεί σε προφορική υποβολή εκ μέρους των τεσσάρων, που ως τρίτο μέρος παρεμβαίνουνστην δίκη: η FIDH (Fédération Internationale des ligues des Droits de l'Homme, Παρίσι), η ICJ ( Διεθνής Επιτροπή Νομικών, Γενεύη), το Κέντρο AIRE (Συμβουλές για τα Ατομικά Δικαιώματα στην Ευρώπη, Λονδίνο), και η ILGA-Ευρώπης (η ευρωπαϊκή περιφέρεια του Διεθνούς Συνδέσμου λεσβιών, γκέι, αμφισεξουαλικών, Trans και Intersex, Βρυξέλλες).
Η απόφαση για το παραδεκτό, ακολουθούμενη ενδεχομένως από απόφαση, θα παραδοθεί σε μεταγενέστερη ημερομηνία.
Μπορείτε να δείτε μετάδοση της ακρόασης: www.echr.coe.
Λεπτομέρειες της υπόθεσης:
Οι προσφεύγοντες, Horst Michael Schalk και Johann Franz Kopf, έχουν αυστριακή υπηκοότητα, γεννήθηκαν το 1962 και 1960 αντίστοιχα και ζουν στη Βιέννη. Είναι ζευγάρι του ίδιου δύλου και ζουν μαζί.
Τον Σεπτέμβριο του 2002 οι προσφεύγοντες ζήτησαν από τις αρμόδιες αρχές να τις επιτρέψουν να τελέσουν γάμο.
Το αίτημά τους απορρίφθηκε από το Δημοτικό Γραφείο Βιέννης με το επιχείρημα ότι ο γάμος μπορεί να συναφθεί μεταξύ δύο προσώπων διαφορετικού φύλου. Οι προσφεύγοντες άσκησαν έφεση ενώπιον της περιφερειακής Διοίκησης της Βιέννης και του Συνταγματικού Δικαστηρίου υποστηρίζοντας ότι η έννοια του γάμου έχει εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου, έτσι σήμερα γίνεται αντιληπτή ως μόνιμη ένωση που περιλαμβάνει όλες τις πτυχές της ζωής, και ότι η αναπαραγωγή και η εκπαίδευση των παιδιών δεν είναι πλέον ένας καθοριστικός παράγοντας σε αυτόν.
Εκκλήσεις τους δεν ήταν επιτυχείς.
Η Διοίκηση και το Συνταγματικό Δικαστήριο, παραπέμποντας στο άρθρο 12 (δικαίωμα γάμου) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα της Ανθρώπου, καθώς και των άρθρων 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) και 14 (απαγόρευση των διακρίσεων), έκριναν ότι ο περιορίσμός της αντίληψης του γάμου στο παραδοσιακό περιεχόμενό του, που επιφυλάχθηκε σε πρόσωπα διαφορετικών φύλων δικαιολογείτε αντικειμενικώς.
Στηριζόμενοι στο άρθρο 12, διαμαρτύρονται για την άρνηση των αρχών να τους επιτρέψουν να τελέσουν γάμο.
Στηριζόμενοι περαιτέρω στο άρθρο 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παραπονιούνται ότι δέχτηκαν διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, δεδομένου ότι στερήθηκαν το δικαίωμα να τελέσουν γάμο και δεν έχουν άλλη δυνατότητα αναγνώρισης της σχέσης τους από το νόμο.
Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου 1 (προστασία της ιδιοκτησίας), ισχυρίζονται ότι αντιμετωπίζουν οικονομικές ζημίες-μειονεκτήματα σε σχέση με τα ετερό ζευγάρια που έχουν τελέσει γάμο.
Η αίτηση υποβλήθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 5 Αυγούστου 2004.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 26.2.10 και το μεταφράσαμε από την ILGA στην http://www.facebook.com/home.php?#!/notes/ilga-europe/first-hearing-by-the-european-court-of-human-rights-on-same-sex-marriage/331423541892
Στο καθηγητή Robert Wintemute χορηγήθηκε άδεια από το Δικαστήριο να προβεί σε προφορική υποβολή εκ μέρους των τεσσάρων, που ως τρίτο μέρος παρεμβαίνουνστην δίκη: η FIDH (Fédération Internationale des ligues des Droits de l'Homme, Παρίσι), η ICJ ( Διεθνής Επιτροπή Νομικών, Γενεύη), το Κέντρο AIRE (Συμβουλές για τα Ατομικά Δικαιώματα στην Ευρώπη, Λονδίνο), και η ILGA-Ευρώπης (η ευρωπαϊκή περιφέρεια του Διεθνούς Συνδέσμου λεσβιών, γκέι, αμφισεξουαλικών, Trans και Intersex, Βρυξέλλες).
Η απόφαση για το παραδεκτό, ακολουθούμενη ενδεχομένως από απόφαση, θα παραδοθεί σε μεταγενέστερη ημερομηνία.
Μπορείτε να δείτε μετάδοση της ακρόασης: www.echr.coe.
Λεπτομέρειες της υπόθεσης:
Οι προσφεύγοντες, Horst Michael Schalk και Johann Franz Kopf, έχουν αυστριακή υπηκοότητα, γεννήθηκαν το 1962 και 1960 αντίστοιχα και ζουν στη Βιέννη. Είναι ζευγάρι του ίδιου δύλου και ζουν μαζί.
Τον Σεπτέμβριο του 2002 οι προσφεύγοντες ζήτησαν από τις αρμόδιες αρχές να τις επιτρέψουν να τελέσουν γάμο.
Το αίτημά τους απορρίφθηκε από το Δημοτικό Γραφείο Βιέννης με το επιχείρημα ότι ο γάμος μπορεί να συναφθεί μεταξύ δύο προσώπων διαφορετικού φύλου. Οι προσφεύγοντες άσκησαν έφεση ενώπιον της περιφερειακής Διοίκησης της Βιέννης και του Συνταγματικού Δικαστηρίου υποστηρίζοντας ότι η έννοια του γάμου έχει εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου, έτσι σήμερα γίνεται αντιληπτή ως μόνιμη ένωση που περιλαμβάνει όλες τις πτυχές της ζωής, και ότι η αναπαραγωγή και η εκπαίδευση των παιδιών δεν είναι πλέον ένας καθοριστικός παράγοντας σε αυτόν.
Εκκλήσεις τους δεν ήταν επιτυχείς.
Η Διοίκηση και το Συνταγματικό Δικαστήριο, παραπέμποντας στο άρθρο 12 (δικαίωμα γάμου) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα της Ανθρώπου, καθώς και των άρθρων 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) και 14 (απαγόρευση των διακρίσεων), έκριναν ότι ο περιορίσμός της αντίληψης του γάμου στο παραδοσιακό περιεχόμενό του, που επιφυλάχθηκε σε πρόσωπα διαφορετικών φύλων δικαιολογείτε αντικειμενικώς.
Στηριζόμενοι στο άρθρο 12, διαμαρτύρονται για την άρνηση των αρχών να τους επιτρέψουν να τελέσουν γάμο.
Στηριζόμενοι περαιτέρω στο άρθρο 14 σε συνδυασμό με το άρθρο 8, παραπονιούνται ότι δέχτηκαν διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, δεδομένου ότι στερήθηκαν το δικαίωμα να τελέσουν γάμο και δεν έχουν άλλη δυνατότητα αναγνώρισης της σχέσης τους από το νόμο.
Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου 1 (προστασία της ιδιοκτησίας), ισχυρίζονται ότι αντιμετωπίζουν οικονομικές ζημίες-μειονεκτήματα σε σχέση με τα ετερό ζευγάρια που έχουν τελέσει γάμο.
Η αίτηση υποβλήθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 5 Αυγούστου 2004.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 26.2.10 και το μεταφράσαμε από την ILGA στην http://www.facebook.com/home.php?#!/notes/ilga-europe/first-hearing-by-the-european-court-of-human-rights-on-same-sex-marriage/331423541892
25 Φεβ 2010
Η Αυστραλία απέρριψε την ισότητα του Queer γάμου
Η Αυστραλιανή Γερουσία απέρριψε σήμερα ένα νομοσχέδιο που θα έδινε ίσα δικαιώματα στο ΛεΠΑΤQ γάμο.
Το νομοσχέδιο εισήχθη από το κόμμα των Πρασίνων, αλλά δεν πέρασε με 5 υπερ και 45 κατά, λίγες ημέρες πριν από την μεγαλύτερη ΛεΠΑΤQ γιορτή στον κόσμο, την γνωστή Sydney Mardi Gras (αντίστοιχη με την Ημέρα Υπερηφάνειας).
26 γερουσιαστίνες-ες ήταν απούσες-ντες από την ψηφοφορία, με ορισμένες από αυτές επιλέγουν να απέχουν, επειδή διαφωνούσαν με τις επίσημες θέσεις των κομμάτων τες εναντίον του ΛεΠΑΤQ γάμου.
Η γερουσιαστίνα του κόμματος των Πρασίνων, Sarah Hanson-Young, η οποία παρουσίασε το νομοσχέδιο, είπε: «Μπορεί να υπάρχει μια ομάδα γερουσιαστίνων-ων που ψήφισαν για τη διατήρηση των διακρίσεων εις βάρος των ΛεΠΑΤQ ζευγαριών να είναι σε θέση να νυμφευθούν εκείνη που αγαπούν, αλλά πάνω από το ένα τρίτο του συνόλου των γερουσιαστίνων-ων ήταν απούσες-ες κατά την τελική ψηφοφορία, κατά πάσα πιθανότητα είναι η μόνη μορφή διαμαρτυρίας που τις προσφέρεται».
Οι υποστηρίκτριες-ες του ΛεΠΑQ γάμου ισχυρίζονται ότι το 60% των πολιτισών-ων της Αυστραλίας υποστηρίζουν το δικαίωμα του ΛεΠΑΤ γάμου.
Ο Alex Greenwich της Ισότητας Γάμου της Αυστραλίας, είπε ότι ήταν "αλαζονικό" από τον πρωθυπουργό της Αυστραλίας Kevin Rudd να "αγνοήσει" το κοινό.
Και πρόσθεσε: «Ωστόσο, το γεγονός ότι 26 γερουσιαστίνες-ες ήταν απούσες από τη σημερινή συζήτηση είναι μια ένδειξη ότι υπάρχει διαφωνία στις τάξεις των μεγάλων κομμάτων, διαφωνία η οποία πιστεύουμε ότι θα αυξηθεί».
"Επειδή οι ηγέτιδες-ες των μεγάλων κομμάτων είναι σαφές ότι δεν ακούν τις επιθυμίες της κυρίαρχης τάσης στην Αυστραλία, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να κάνουμε αυτό το θέμα, ζήτημα των εκλογών, όταν το έθνος πάει στις κάλπες αυτή τη χρονιά".
Το άρθρο το βρήκαμε στις 25.2.10 και το μεταφράσαμε από την Pink News στην http://www.pinknews.co.uk/2010/02/25/australian-senate-rejects-gay-marriage-bill/
Το νομοσχέδιο εισήχθη από το κόμμα των Πρασίνων, αλλά δεν πέρασε με 5 υπερ και 45 κατά, λίγες ημέρες πριν από την μεγαλύτερη ΛεΠΑΤQ γιορτή στον κόσμο, την γνωστή Sydney Mardi Gras (αντίστοιχη με την Ημέρα Υπερηφάνειας).
26 γερουσιαστίνες-ες ήταν απούσες-ντες από την ψηφοφορία, με ορισμένες από αυτές επιλέγουν να απέχουν, επειδή διαφωνούσαν με τις επίσημες θέσεις των κομμάτων τες εναντίον του ΛεΠΑΤQ γάμου.
Η γερουσιαστίνα του κόμματος των Πρασίνων, Sarah Hanson-Young, η οποία παρουσίασε το νομοσχέδιο, είπε: «Μπορεί να υπάρχει μια ομάδα γερουσιαστίνων-ων που ψήφισαν για τη διατήρηση των διακρίσεων εις βάρος των ΛεΠΑΤQ ζευγαριών να είναι σε θέση να νυμφευθούν εκείνη που αγαπούν, αλλά πάνω από το ένα τρίτο του συνόλου των γερουσιαστίνων-ων ήταν απούσες-ες κατά την τελική ψηφοφορία, κατά πάσα πιθανότητα είναι η μόνη μορφή διαμαρτυρίας που τις προσφέρεται».
Οι υποστηρίκτριες-ες του ΛεΠΑQ γάμου ισχυρίζονται ότι το 60% των πολιτισών-ων της Αυστραλίας υποστηρίζουν το δικαίωμα του ΛεΠΑΤ γάμου.
Ο Alex Greenwich της Ισότητας Γάμου της Αυστραλίας, είπε ότι ήταν "αλαζονικό" από τον πρωθυπουργό της Αυστραλίας Kevin Rudd να "αγνοήσει" το κοινό.
Και πρόσθεσε: «Ωστόσο, το γεγονός ότι 26 γερουσιαστίνες-ες ήταν απούσες από τη σημερινή συζήτηση είναι μια ένδειξη ότι υπάρχει διαφωνία στις τάξεις των μεγάλων κομμάτων, διαφωνία η οποία πιστεύουμε ότι θα αυξηθεί».
"Επειδή οι ηγέτιδες-ες των μεγάλων κομμάτων είναι σαφές ότι δεν ακούν τις επιθυμίες της κυρίαρχης τάσης στην Αυστραλία, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να κάνουμε αυτό το θέμα, ζήτημα των εκλογών, όταν το έθνος πάει στις κάλπες αυτή τη χρονιά".
Το άρθρο το βρήκαμε στις 25.2.10 και το μεταφράσαμε από την Pink News στην http://www.pinknews.co.uk/2010/02/25/australian-senate-rejects-gay-marriage-bill/
Συμβούλιο Waltham Forest, καλύτερη υποστήριξη σε ΛεΠΑΤQ
Το Συμβούλιο Waltham Forest δεσμεύτηκε σήμερα για καλύτερη υποστήριξη στην ΛεΠΑΤQ κοινότητα, μετά από μια έρευνα που αποκάλυψε ότι υποφέρει από παρενόχληση στα χέρια των εθνικών μειονοτήτων της περιοχής-Δήμου.
Η ανακοίνωση ήρθε καθώς η Αρχή δημοσίευσε μια νέα έκθεση, η οποία ισχυρίζεται πολλές ΛεΠΑΤQ εσκεμμένως τροποποιούν την συμπεριφοράς τες για να αποφευχθεί η απειλή της παρενόχλησης ή προσωπική επίθεση από μαύρη-ο και μουσουλμανικές κοινότητες.
Η έκθεση, η οποία έγινε σε 270 Queer - η μεγαλύτερη LGBT-εξειδικευμένη έρευνα που το Συμβούλιο Waltham Forest έχει ποτέ αναλάβει - επίσης επεσήμανε την έλλειψη κοινωνικών χώρων και χώρους επικοινωνίας για την ΛεΠΑΤQ κοινότητα.
"Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, έχουμε αναλάβει μια από τις μεγαλύτερες έρευνες του είδους της στη χώρα, που θα απευθύνονται ειδικά στη ΛεΠΑΤQ κοινότητα μας για να μάθουμε πώς μπορούμε να στηρίξουμε καλύτερα τις ανάγκες της», δήλωσε το μέλος της κυβέρνησης, κα Marie Pye, μέλος του Waltham Forest του ιδιαιτέρου γραφείου «Κοινοτήτες και Στέγαση».
«Η έκθεση ξεκίνησε καθώς πρέπει να εργαστούμε για να βοηθήσουμε την LGBT κοινότητα να αναπτυχθεί και να βελτιώσει τις εμπειρίες της στις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης στη περιοχή-Δήμο».
Ανάμεσα στις προτάσεις που διατυπώνονται στην έκθεση παρέχονται περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πώς οι Queer μπορούν να αναφέρουν εγκλήματα μίσους και την παροχή περισσότερων ευκαιριών για γιορτές της ΛεΠΑΤQ κοινότητας σε τοπικό επίπεδο.
Η κα. Pye πρόσθεσε: «Δουλεύουμε σκληρά στα σχολεία μας και στην ευρύτερη κοινότητα για την εκπαίδευση των νέων στον εορτασμό της διαφορετικότητας, αλλά ίσως δεν εργαζόμαστε αρκετά σκληρά για να έρθουμε σε επαφή με αυτές-ους που πράγματι έχουν βιώσει παρενόχληση. Αυτή η έκθεση συνέβαλε στο να ανακαλύψουμε πού υπολειπόμεθα και μπορούμε πλέον να εργαστούμε για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων».
Ως αποτέλεσμα της έρευνας, το Συμβούλιο Waltham Forest αναπτύσει τώρα σχέδια για την ευαισθητοποίηση ως προς να αναφέρονται τα περιστατικά εγκλημάτων μίσους στη περιοχή-Δήμο.
Η Angela Mason της Επιτροπής Ισότητα και Ανθρώπινα Δικαιώματα μίλησε επίσης στην εκδήλωση, τονίζοντας τις πολυάριθμες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι τοπικές αρχές με τη στενότερη συνεργασία με την LGBT κοινότητα.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 23.2.10 και το μεταφράσαμε, από το λεσβιακό περιοδικό DIVA στην http://www.divamag.co.uk/diva/update.asp#6490
Η ανακοίνωση ήρθε καθώς η Αρχή δημοσίευσε μια νέα έκθεση, η οποία ισχυρίζεται πολλές ΛεΠΑΤQ εσκεμμένως τροποποιούν την συμπεριφοράς τες για να αποφευχθεί η απειλή της παρενόχλησης ή προσωπική επίθεση από μαύρη-ο και μουσουλμανικές κοινότητες.
Η έκθεση, η οποία έγινε σε 270 Queer - η μεγαλύτερη LGBT-εξειδικευμένη έρευνα που το Συμβούλιο Waltham Forest έχει ποτέ αναλάβει - επίσης επεσήμανε την έλλειψη κοινωνικών χώρων και χώρους επικοινωνίας για την ΛεΠΑΤQ κοινότητα.
"Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, έχουμε αναλάβει μια από τις μεγαλύτερες έρευνες του είδους της στη χώρα, που θα απευθύνονται ειδικά στη ΛεΠΑΤQ κοινότητα μας για να μάθουμε πώς μπορούμε να στηρίξουμε καλύτερα τις ανάγκες της», δήλωσε το μέλος της κυβέρνησης, κα Marie Pye, μέλος του Waltham Forest του ιδιαιτέρου γραφείου «Κοινοτήτες και Στέγαση».
«Η έκθεση ξεκίνησε καθώς πρέπει να εργαστούμε για να βοηθήσουμε την LGBT κοινότητα να αναπτυχθεί και να βελτιώσει τις εμπειρίες της στις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης στη περιοχή-Δήμο».
Ανάμεσα στις προτάσεις που διατυπώνονται στην έκθεση παρέχονται περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πώς οι Queer μπορούν να αναφέρουν εγκλήματα μίσους και την παροχή περισσότερων ευκαιριών για γιορτές της ΛεΠΑΤQ κοινότητας σε τοπικό επίπεδο.
Η κα. Pye πρόσθεσε: «Δουλεύουμε σκληρά στα σχολεία μας και στην ευρύτερη κοινότητα για την εκπαίδευση των νέων στον εορτασμό της διαφορετικότητας, αλλά ίσως δεν εργαζόμαστε αρκετά σκληρά για να έρθουμε σε επαφή με αυτές-ους που πράγματι έχουν βιώσει παρενόχληση. Αυτή η έκθεση συνέβαλε στο να ανακαλύψουμε πού υπολειπόμεθα και μπορούμε πλέον να εργαστούμε για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων».
Ως αποτέλεσμα της έρευνας, το Συμβούλιο Waltham Forest αναπτύσει τώρα σχέδια για την ευαισθητοποίηση ως προς να αναφέρονται τα περιστατικά εγκλημάτων μίσους στη περιοχή-Δήμο.
Η Angela Mason της Επιτροπής Ισότητα και Ανθρώπινα Δικαιώματα μίλησε επίσης στην εκδήλωση, τονίζοντας τις πολυάριθμες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι τοπικές αρχές με τη στενότερη συνεργασία με την LGBT κοινότητα.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 23.2.10 και το μεταφράσαμε, από το λεσβιακό περιοδικό DIVA στην http://www.divamag.co.uk/diva/update.asp#6490
Φυλακισμένες λεσβίες νυμφεύθηκαν
Φυλακισμένες λεσβίες νυμφεύθηκαν.
Δύο φυλαικισμένες νυμφεύθηκαν στην Αγγλία, τέλεσαν τον πρώτο λεσβιακό γάμο σε φυλακή.
Η Sara Crane - η οποία φυλακίστηκε ισόβια γιατί μαχαίρωσε έναν άνδρα το 2003 - και η Joanne Davies, φυλακισμένη για ναρκωτικά, πήραν άδεια από τον κυβερνήτη της φυλακής Ian Murray για την μυστική τελετή, σύμφωνα με την εφημερίδα «The Sun».
Η υπηρεσία αυτή εκπονήθηκε από Ληξιαρχείο του Guildford στη φυλακή του Surrey.
Το λεσβιακό ζευγάρι, 31χρονες και οι δύο, κατέβαλε 250 λίρες για την τελετή, και ακολούθησε γαμήλια γιορτή με όλες τις φυλακισμένες.
Το ζευγάρι επιτρέπεται να "ενώνεται" δύο ώρες ώρα το απόγευμα.
Εκπρόσωπος του Υπουργείου Δικαιοσύνης δήλωσε: «Οι παραβάτιδες έχουν δικαίωμα να υποβάλουν αίτηση για καταχώριση Συμφώνου Συμβίωσης στη φυλακή».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 23.2.10 και το μεταφράσαμε, από το λεσβιακό περιοδικό DIVA στην http://www.divamag.co.uk/diva/update.asp#6490
Δύο φυλαικισμένες νυμφεύθηκαν στην Αγγλία, τέλεσαν τον πρώτο λεσβιακό γάμο σε φυλακή.
Η Sara Crane - η οποία φυλακίστηκε ισόβια γιατί μαχαίρωσε έναν άνδρα το 2003 - και η Joanne Davies, φυλακισμένη για ναρκωτικά, πήραν άδεια από τον κυβερνήτη της φυλακής Ian Murray για την μυστική τελετή, σύμφωνα με την εφημερίδα «The Sun».
Η υπηρεσία αυτή εκπονήθηκε από Ληξιαρχείο του Guildford στη φυλακή του Surrey.
Το λεσβιακό ζευγάρι, 31χρονες και οι δύο, κατέβαλε 250 λίρες για την τελετή, και ακολούθησε γαμήλια γιορτή με όλες τις φυλακισμένες.
Το ζευγάρι επιτρέπεται να "ενώνεται" δύο ώρες ώρα το απόγευμα.
Εκπρόσωπος του Υπουργείου Δικαιοσύνης δήλωσε: «Οι παραβάτιδες έχουν δικαίωμα να υποβάλουν αίτηση για καταχώριση Συμφώνου Συμβίωσης στη φυλακή».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 23.2.10 και το μεταφράσαμε, από το λεσβιακό περιοδικό DIVA στην http://www.divamag.co.uk/diva/update.asp#6490
Γυναίκα δικάστηκε για σεξουαλική επίθεση σε συνεργάτιδά της
Γυναίκα δικάστηκε για σεξουαλική επίθεση σε συνεργάτιδά της.
Μια ετερό γυναίκα που κακοποίησε σεξουαλικά μια άλλη γυναίκα φυλακίστηκε για μια χρονιά, αυτή την εβδομάδα.
Η 35χρονη Teresa Cottingham, πρώην διευθύντρια Εθν.Συστημα.Υγείας από το East Sussex, στιγμιαία εξουδετέρωσε μια άλλη γυναίκα με μια κίνηση πολεμικών τεχνών σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου πριν την εξαναγκάσει σε σεξ, τον Ιανουάριο 2010.
Το Βασιλικό Δικαστήριο του Blackfriars άκουσε πως η Teresa Cottingham ήταν "σχεδόν παράλογη" έχοντας καταναλώσει αλκοόλ μετά από μια διάσκεψη στο κεντρικό Λονδίνο.
Το θύμα, με την οποία γνωρίζονταν, την συνόδευσε στην επιστροφή της στο ξενοδοχείο με ταξί, σύμφωνα με την εφημερίδα «Daily Mail».
Η πολιτική αγωγή, Adam Davis, δήλωσε: «Στο δωμάτιο του ξενοδοχείου η εναγόμενη κατέρρευσε πάνω στο κρεβάτι. Άρχισε να γδύνεται. Η κα Cottingham ζήτησε από το θύμα να της φτιάξει ένα φλιτζάνι τσάι.
«Το θύμα είχε γυρισμένη την πλάτη της στην εναγόμενη και φαίνεται ότι η εναγόμενη επιχείρησε να σύρει ξανά πάνω στο κρεβάτι της βαστάζοντάς την από την ζώνη του σορτς της. Ανέφερε η ενάγουσα, καθώς προσπαθούσε να την τραβήξει επάνω στο κρεβάτι».
Η νεαρή γυναίκα την προειδοποίησε: "Κοίτα Τερέζα, θα μετανοιώσεις για αυτό αύριο το πρωί".
Αλλά η Cottingham φώναξε: "Το ξέρεις ότι το θες, έχεις παρελαύνει κώλο σου μπροστά μου".
"Η εναγόμενη την τράβηξε έπειτα επάνω στο κρεβάτι και υπήρξε μάχη", πρόσθεσε η πολιτική αγωγή. Εν’ όσο η ίδια προσπάθησε να υποτάξει θύμα της, καυχήθηκε: "Ξέρω τι κάνω - είμαι καλύτερη από έναν άνδρα".
Στη συνέχεια η Cottingham έσυρε το θύμα στο δάπεδο με μια κίνηση πολεμικών τεχνών, έτσι το θύμα χτύπησε το κεφάλι της σε ένα ντουλάπι.
Η πολιτική αγωγή δήλωσε: «Υπήρξε πάλη που διήρκησε αρκετά, με την καταγγέλλουσα να καθιστά απολύτως σαφές ότι δεν επιθυμεί να συμμετάσχει. Η Cottingham έγινε πιο επιθετική και πιεστική".
Η γυναίκα, που δεν μπορεί να κατονομαστεί, επωφελήθηκε από μια παύση για να σηκωθεί πάνω στο κρεβάτι και να απομακρυνθεί μακριά από την Cottingham, η οποία ζήτησε να μάθει: «Τι θέλεις»; και το θύμα της είπε: «Άφησε με».
«Τα ρούχα και τα εσώρουχα του θύματος είχαν ήδη αφαιρεθεί», είπε η πολιτική αγωγή, η οποία πρόσθεσε ότι η Cottingham άρπαξε το θύμα από το λαιμό.
«Έσπρωχνε το θύμα προς τα πίσω και κάθε φορά που προσπαθούσε να κινηθεί, πίεζε το λαιμό της περισσότερο».
Τότε ήταν που έκανε σεξ στο θύμα της.
Τελικώς η Cottingham είπε: «Αν δεν είσαι άνετα με αυτό, θα σταματήσω», αλλά το θύμα τής είπε ότι ήταν «πολύ αργά για αυτό».
Η Cottingham μετά αποκοιμήθηκε, αφήνοντας τη γυναίκα-θύμα μόνη της.
Όταν η Cottingham συνελήφθη στις 5 Φεβρουαρίου ισχυρίστηκε το «μεθυσμένο» περιστατικό ήταν μεταξύ «δύο ενηλίκων», αλλά αργότερα άλλαξε την απολογία της σε ένοχη.
Η Sharon Bailey, υπεράσπιση της Cottingham, ζήτησε από το δικαστή Ian Karsten QC, να αναστείλει κάθε ποινή φυλάκισης επειδή η Cottingham, η οποία έδρασε «εντελώς εκτός του χαρακτήρα της» έχει ήδη υποφέρει αρκετά.
Το δικαστήριο είπε ότι η Cottingham μητέρα ενός παιδιού απολύθηκε από μια εταιρεία στο Sussex, στην οποία κατείχε μια θέση εξειδικευμένη στην ψυχική υγεία, μετά το "καταστροφικό" σκάνδαλο.
«Είχε μια επαγγελματική θέση με καλό μισθό», είπε η Sharon Bailey. "Δεν είναι πια σε θέση να ανταπεξέλθει στα τα έξοδά της και αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την πτώχευση της».
Η δικηγορίνα πρόσθεσε ότι η Cottingham παντρευτηκε έναν άνδρα – ο οποίος έκλαψε δημοσίως σε μια αίθουσα τέχνης- την περασμένη εβδομάδα.
Όμως, ο δικαστής είπε: «Αν αυτό έγινε από ένα άνδρα, όλες-οι θα λένε, αυτός πρέπει να γίνει αποδεκτός». Και πρόσθεσε: "Αυτή ήταν μια φρικτή επίθεση. Δέχομαι ότι ήσασταν μεθυσμένη και ότι αν δεν είχατε πιει, δεν θα κάνατε κάτι τέτοιο".
«Ήταν μια βίαιη επίθεση και ταπείνωσε το θύμα. Η έκθεση επιπτώσεων στο θύμα δείχνει ότι πραγματικά είχε μακροπρόθεσμες και σοβαρές επιπτώσεις πάνω της. Καθώς οι σεξουαλικές επιθέσεις συνεχίζονται αυτό που έχω να πω είναι πως πραγματικά πρόκειται για μια κακή υπόθεση».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 24.2.10 και το μεταφράσαμε, από το λεσβιακό περιοδικό DIVA στην http://www.divamag.co.uk/diva/update.asp#6490
Μια ετερό γυναίκα που κακοποίησε σεξουαλικά μια άλλη γυναίκα φυλακίστηκε για μια χρονιά, αυτή την εβδομάδα.
Η 35χρονη Teresa Cottingham, πρώην διευθύντρια Εθν.Συστημα.Υγείας από το East Sussex, στιγμιαία εξουδετέρωσε μια άλλη γυναίκα με μια κίνηση πολεμικών τεχνών σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου πριν την εξαναγκάσει σε σεξ, τον Ιανουάριο 2010.
Το Βασιλικό Δικαστήριο του Blackfriars άκουσε πως η Teresa Cottingham ήταν "σχεδόν παράλογη" έχοντας καταναλώσει αλκοόλ μετά από μια διάσκεψη στο κεντρικό Λονδίνο.
Το θύμα, με την οποία γνωρίζονταν, την συνόδευσε στην επιστροφή της στο ξενοδοχείο με ταξί, σύμφωνα με την εφημερίδα «Daily Mail».
Η πολιτική αγωγή, Adam Davis, δήλωσε: «Στο δωμάτιο του ξενοδοχείου η εναγόμενη κατέρρευσε πάνω στο κρεβάτι. Άρχισε να γδύνεται. Η κα Cottingham ζήτησε από το θύμα να της φτιάξει ένα φλιτζάνι τσάι.
«Το θύμα είχε γυρισμένη την πλάτη της στην εναγόμενη και φαίνεται ότι η εναγόμενη επιχείρησε να σύρει ξανά πάνω στο κρεβάτι της βαστάζοντάς την από την ζώνη του σορτς της. Ανέφερε η ενάγουσα, καθώς προσπαθούσε να την τραβήξει επάνω στο κρεβάτι».
Η νεαρή γυναίκα την προειδοποίησε: "Κοίτα Τερέζα, θα μετανοιώσεις για αυτό αύριο το πρωί".
Αλλά η Cottingham φώναξε: "Το ξέρεις ότι το θες, έχεις παρελαύνει κώλο σου μπροστά μου".
"Η εναγόμενη την τράβηξε έπειτα επάνω στο κρεβάτι και υπήρξε μάχη", πρόσθεσε η πολιτική αγωγή. Εν’ όσο η ίδια προσπάθησε να υποτάξει θύμα της, καυχήθηκε: "Ξέρω τι κάνω - είμαι καλύτερη από έναν άνδρα".
Στη συνέχεια η Cottingham έσυρε το θύμα στο δάπεδο με μια κίνηση πολεμικών τεχνών, έτσι το θύμα χτύπησε το κεφάλι της σε ένα ντουλάπι.
Η πολιτική αγωγή δήλωσε: «Υπήρξε πάλη που διήρκησε αρκετά, με την καταγγέλλουσα να καθιστά απολύτως σαφές ότι δεν επιθυμεί να συμμετάσχει. Η Cottingham έγινε πιο επιθετική και πιεστική".
Η γυναίκα, που δεν μπορεί να κατονομαστεί, επωφελήθηκε από μια παύση για να σηκωθεί πάνω στο κρεβάτι και να απομακρυνθεί μακριά από την Cottingham, η οποία ζήτησε να μάθει: «Τι θέλεις»; και το θύμα της είπε: «Άφησε με».
«Τα ρούχα και τα εσώρουχα του θύματος είχαν ήδη αφαιρεθεί», είπε η πολιτική αγωγή, η οποία πρόσθεσε ότι η Cottingham άρπαξε το θύμα από το λαιμό.
«Έσπρωχνε το θύμα προς τα πίσω και κάθε φορά που προσπαθούσε να κινηθεί, πίεζε το λαιμό της περισσότερο».
Τότε ήταν που έκανε σεξ στο θύμα της.
Τελικώς η Cottingham είπε: «Αν δεν είσαι άνετα με αυτό, θα σταματήσω», αλλά το θύμα τής είπε ότι ήταν «πολύ αργά για αυτό».
Η Cottingham μετά αποκοιμήθηκε, αφήνοντας τη γυναίκα-θύμα μόνη της.
Όταν η Cottingham συνελήφθη στις 5 Φεβρουαρίου ισχυρίστηκε το «μεθυσμένο» περιστατικό ήταν μεταξύ «δύο ενηλίκων», αλλά αργότερα άλλαξε την απολογία της σε ένοχη.
Η Sharon Bailey, υπεράσπιση της Cottingham, ζήτησε από το δικαστή Ian Karsten QC, να αναστείλει κάθε ποινή φυλάκισης επειδή η Cottingham, η οποία έδρασε «εντελώς εκτός του χαρακτήρα της» έχει ήδη υποφέρει αρκετά.
Το δικαστήριο είπε ότι η Cottingham μητέρα ενός παιδιού απολύθηκε από μια εταιρεία στο Sussex, στην οποία κατείχε μια θέση εξειδικευμένη στην ψυχική υγεία, μετά το "καταστροφικό" σκάνδαλο.
«Είχε μια επαγγελματική θέση με καλό μισθό», είπε η Sharon Bailey. "Δεν είναι πια σε θέση να ανταπεξέλθει στα τα έξοδά της και αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την πτώχευση της».
Η δικηγορίνα πρόσθεσε ότι η Cottingham παντρευτηκε έναν άνδρα – ο οποίος έκλαψε δημοσίως σε μια αίθουσα τέχνης- την περασμένη εβδομάδα.
Όμως, ο δικαστής είπε: «Αν αυτό έγινε από ένα άνδρα, όλες-οι θα λένε, αυτός πρέπει να γίνει αποδεκτός». Και πρόσθεσε: "Αυτή ήταν μια φρικτή επίθεση. Δέχομαι ότι ήσασταν μεθυσμένη και ότι αν δεν είχατε πιει, δεν θα κάνατε κάτι τέτοιο".
«Ήταν μια βίαιη επίθεση και ταπείνωσε το θύμα. Η έκθεση επιπτώσεων στο θύμα δείχνει ότι πραγματικά είχε μακροπρόθεσμες και σοβαρές επιπτώσεις πάνω της. Καθώς οι σεξουαλικές επιθέσεις συνεχίζονται αυτό που έχω να πω είναι πως πραγματικά πρόκειται για μια κακή υπόθεση».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 24.2.10 και το μεταφράσαμε, από το λεσβιακό περιοδικό DIVA στην http://www.divamag.co.uk/diva/update.asp#6490
24 Φεβ 2010
Κοινωνική μητέρα συνεχίζει να διεκδικεί την κόρη της
Δικαστής των ΗΠΑ διέταξε τη σύλληψη μιας γυναίκας που εξαφανίστηκε με την επτάχρονη κόρη της, μετά την αποτυχία της να την παραδώσει στην άλλη μητέρα της (κοινωνική μητέρα).
Ο δικαστής William Cohen στη Βερμόντ επιβλέπει τη διαμάχη για την επιμέλειά μεταξύ της Lisa Miller και της Janet Jenkins. Το λεσβιακό ζευγάρι απέκτησε από κοινού την κόρη τες το 2002.
Χθες, ο δικαστής William Cohen αποφάσισε ότι η κα. Miller ασεβεί προς το δικαστήριο και εξέδωσε ένταλμα σύλληψης εναντίον της.
Η κόρη βρίσκεται στο κέντρο της διαμάχης, η επτάχρονη Ισαβέλλα, θεωρείται αγνοούμενη.
Το ένταλμα σύλληψης εφαρμόζεται μόνο στη Βερμόντ, όπου ζει η κα. Jenkins. Πανεθνικό ένταλμα, μπορεί να εκδοθεί μόνον από την περιφεριακή εισαγγελία.
Η κα. Miller και η Ισαβέλλα δεν έχουν εμφανιστεί σχεδόν δύο μήνες τώρα και ο δικηγόρος της λέει ότι δεν ξέρει πού είναι.
Το ζευγάρι είχε Σύμφωνο Συμβίωσης στη Βερμόντ το 2000 και η κόρη τες γεννήθηκε από την κα. Miller δύο χρονιές αργότερα μέσω τεχνητής γονιμοποίησης.
Όμως, το ζευγάρι χώρισε το 2003, όταν η κα. Miller έγινε Ευαγγελική Χριστιανή και απαρνήθηκε το λεσβιασμό. Στη συνέχεια μετακόμισε στην Βιρτζίνια.
Βάσει του νόμου, το ζευγάρι αντιμετωπίζεται όπως ένα ετερό ζευγάρι που έχει τελέσει γάμο. Το Δεκέμβριο, ένας δικαστής της Βερμόντ θεώρησε ότι η κα. Miller περιφρόνησε το δικαστήριο με την άρνηση της προς την κα. Jenkins να έχει πρόσβαση στην Ισαβέλλα.
Η κα Miller αγνοείται αφ’ ότου ο δικαστής διέταξε να παραδώσει την πλήρη επιμέλεια της επτάχρονης Ισαβέλας στην κα. Jenkins την 1η Ιανουαρίου 2010.
Η κα. Miller έχει γίνει κυρίαρχη φιγούρα για μέρος-τμήμα του αντι-ΛεΠΑΤQ χριστιανικού κινήματος, το οποίο υποστήριξε την απόφαση της Βερμόντ να επιβάλλει μια πολιτική ατζέντα για την Βιρτζίνια.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 24.2.10 και το μεταφράσαμε από την Pink News, στην http://www.pinknews.co.uk/2010/02/24/judge-orders-arrest-of-missing-ex-gay-mother/
Ο δικαστής William Cohen στη Βερμόντ επιβλέπει τη διαμάχη για την επιμέλειά μεταξύ της Lisa Miller και της Janet Jenkins. Το λεσβιακό ζευγάρι απέκτησε από κοινού την κόρη τες το 2002.
Χθες, ο δικαστής William Cohen αποφάσισε ότι η κα. Miller ασεβεί προς το δικαστήριο και εξέδωσε ένταλμα σύλληψης εναντίον της.
Η κόρη βρίσκεται στο κέντρο της διαμάχης, η επτάχρονη Ισαβέλλα, θεωρείται αγνοούμενη.
Το ένταλμα σύλληψης εφαρμόζεται μόνο στη Βερμόντ, όπου ζει η κα. Jenkins. Πανεθνικό ένταλμα, μπορεί να εκδοθεί μόνον από την περιφεριακή εισαγγελία.
Η κα. Miller και η Ισαβέλλα δεν έχουν εμφανιστεί σχεδόν δύο μήνες τώρα και ο δικηγόρος της λέει ότι δεν ξέρει πού είναι.
Το ζευγάρι είχε Σύμφωνο Συμβίωσης στη Βερμόντ το 2000 και η κόρη τες γεννήθηκε από την κα. Miller δύο χρονιές αργότερα μέσω τεχνητής γονιμοποίησης.
Όμως, το ζευγάρι χώρισε το 2003, όταν η κα. Miller έγινε Ευαγγελική Χριστιανή και απαρνήθηκε το λεσβιασμό. Στη συνέχεια μετακόμισε στην Βιρτζίνια.
Βάσει του νόμου, το ζευγάρι αντιμετωπίζεται όπως ένα ετερό ζευγάρι που έχει τελέσει γάμο. Το Δεκέμβριο, ένας δικαστής της Βερμόντ θεώρησε ότι η κα. Miller περιφρόνησε το δικαστήριο με την άρνηση της προς την κα. Jenkins να έχει πρόσβαση στην Ισαβέλλα.
Η κα Miller αγνοείται αφ’ ότου ο δικαστής διέταξε να παραδώσει την πλήρη επιμέλεια της επτάχρονης Ισαβέλας στην κα. Jenkins την 1η Ιανουαρίου 2010.
Η κα. Miller έχει γίνει κυρίαρχη φιγούρα για μέρος-τμήμα του αντι-ΛεΠΑΤQ χριστιανικού κινήματος, το οποίο υποστήριξε την απόφαση της Βερμόντ να επιβάλλει μια πολιτική ατζέντα για την Βιρτζίνια.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 24.2.10 και το μεταφράσαμε από την Pink News, στην http://www.pinknews.co.uk/2010/02/24/judge-orders-arrest-of-missing-ex-gay-mother/
Η Γαλλία αποχαρακτήρισε την transgenderism
Η Γαλλία έχει γίνει η πρώτη χώρα στον κόσμο που αποχαρακτήρισε την transgenderism από ψυχική ασθένεια.
Η υπουργίνα Υγείας Roselyne Bachelot ανακοίνωσε το Μάιο 2009, πριν από την Διεθνή Ημέρα Κατά της ΛεΠΑΤQφοβίας, ότι η χώρα θα κινηθεί για την απόσυρση της από κατάλογο των ψυχικών ασθενειών.
Με διάταγμα της η κυβέρνηση στις 10.2.10 επιβεβαίωσε την αλλαγή.
Παρόλο που η Γαλλία έχει κάνει την κίνηση, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία την διατηρεί ακόμη στον κατάλογο των ψυχικών ασθενειών, και όχι ως μια ιατρική κατάσταση.
Ωστόσο, οι υποστηρίκτριες-ες των trans ελπίζουν πως αυτό θα τις ενθαρρύνει να ακολουθήσουν το παράδειγμά τες.
"Η Γαλλία είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που δεν θεωρεί την transexualism ψυχική ασθένεια," είπε η Joël Bedos, η Γαλλίδα εκπρόσωπος της Διεθ.Ημέρ.Κατά της ΛεΠΑΤQφοβίας, στο Γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων AFP την περασμένη εβδομάδα.
Τον Δεκέμβριο, η δεύτερη Διεθνής Συνάντηση Εμπειρογνωμόνων για την πρόληψη του hiv για ΓΣΓ και ΑΣΜ [γυναίκες που έχουν σεξουαλικές σχέσεις με γυναίκες και άνδρες που έχουν σεξουαλικές σχέσεις με άνδρες] και Transgenders ζήτησε η transgenderism να χαρακτηριστεί ως μια ιατρική διαταραχή, για να βοηθήσει τα trans πρόσωπα να αποφεύγουν το στίγμα της ψυχικής ασθένειας.
Η Ιατρική άποψη στο παρελθόν θεώρησε τον λεσβιασμό και την ομοφυλοφιλία ως ψυχική ασθένεια. Αυτή η άποψη αφαιρεθεί από τον κατάλογο των ψυχικών διαταραχών από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας το 1990.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 15.2.10 και το μεταφράσαμε από την Pink News, στην http://www.pinknews.co.uk/2010/02/15/france-de-lists-transgenderism-as-a-mental-illness/
Η υπουργίνα Υγείας Roselyne Bachelot ανακοίνωσε το Μάιο 2009, πριν από την Διεθνή Ημέρα Κατά της ΛεΠΑΤQφοβίας, ότι η χώρα θα κινηθεί για την απόσυρση της από κατάλογο των ψυχικών ασθενειών.
Με διάταγμα της η κυβέρνηση στις 10.2.10 επιβεβαίωσε την αλλαγή.
Παρόλο που η Γαλλία έχει κάνει την κίνηση, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία την διατηρεί ακόμη στον κατάλογο των ψυχικών ασθενειών, και όχι ως μια ιατρική κατάσταση.
Ωστόσο, οι υποστηρίκτριες-ες των trans ελπίζουν πως αυτό θα τις ενθαρρύνει να ακολουθήσουν το παράδειγμά τες.
"Η Γαλλία είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που δεν θεωρεί την transexualism ψυχική ασθένεια," είπε η Joël Bedos, η Γαλλίδα εκπρόσωπος της Διεθ.Ημέρ.Κατά της ΛεΠΑΤQφοβίας, στο Γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων AFP την περασμένη εβδομάδα.
Τον Δεκέμβριο, η δεύτερη Διεθνής Συνάντηση Εμπειρογνωμόνων για την πρόληψη του hiv για ΓΣΓ και ΑΣΜ [γυναίκες που έχουν σεξουαλικές σχέσεις με γυναίκες και άνδρες που έχουν σεξουαλικές σχέσεις με άνδρες] και Transgenders ζήτησε η transgenderism να χαρακτηριστεί ως μια ιατρική διαταραχή, για να βοηθήσει τα trans πρόσωπα να αποφεύγουν το στίγμα της ψυχικής ασθένειας.
Η Ιατρική άποψη στο παρελθόν θεώρησε τον λεσβιασμό και την ομοφυλοφιλία ως ψυχική ασθένεια. Αυτή η άποψη αφαιρεθεί από τον κατάλογο των ψυχικών διαταραχών από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας το 1990.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 15.2.10 και το μεταφράσαμε από την Pink News, στην http://www.pinknews.co.uk/2010/02/15/france-de-lists-transgenderism-as-a-mental-illness/
23 Φεβ 2010
Οι μαζικές εξετάσεις μπορούν να εξαλείψουν το hiv aids
Οι μαζικές εξετάσεις-τέστ "μπορούν να εξαλείψουν το hiv aids σε 40 χρόνια".
Επικεφαλής έρευνας υποστήριξε ότι οι εξετάσεις- τέστ σε δισεκατομμύρια ανθρώπους θα μπορούσαν να εξαλείψουν τον ιό hiv aids εντός 40 ετών.
Ο Δρ Brian Williams του Κέντρου Επιδημιολογικών Προτύπων και Ανάλυσης της Νοτίου Αφρικής είπε ότι απαιτείται το βάρος να μεταβιβαστεί στο σταμάτημα-διακοπή της μετάδοσης.
Είπε στην ετήσια συνεδρίαση της Ένωσης ΗΠΑ για την Πρόοδο της Επιστήμης: "Το πρόβλημα με τον ιό hiv είναι, ότι τώρα χρησιμοποιούμε, φάρμακα για να σώσουμε τις ζωές των ανθρώπων, δεν τα χρησιμοποιούμε για να σταματήσουμε η μετάδοση.
"Μπορούμε να χρησιμοποίησουμε αντιρετροϊκά φάρμακα όχι μόνο για να κρατήσουν τις ανθρώπους στη ζωή, αλλά και να σταματήσουν τη μετάδοση, πιστεύω ότι μπορούμε. Πιστεύω ότι μπορούμε να σταματήσουμε αποτελεσματικώς τη μετάδοση εντός μίας πενταετίας".
Ο Δρ Williams εκτιμά ότι η μετάδοση της νόσου θα μπορούσε να εμποδιστεί από το 2015 και ότι η επιδημία θα μπορούσε πράγματι να τελειώσει από το 2050, καθώς οι περισσότερες-οι από αυτές-ους που αυτή τη στιγμή φέρουν τον ιό hiv θα έχουν πεθάνει.
Τα αντιρετροϊικά φάρμακα μειώνουν το ιικό φορτίο της νόσου στο αίμα ενός προσώπου, που καθιστά τα πρόσωπα λιγότερο μολυσματικά-(ικανά να μεταδόσουν τον ιό). Ο Δρ Williams είπε ότι συνήθως, όταν οι άνθρωποι αρχίζουν θεραπεία, έχουν ήδη μολυνθεί, όλες-οι είχαν μολυνθεί μεταξύ της χρονικής περιόδου κατά τη διάρκεια της μετάδοσης και της πρόσβασης σε ιατρική βοήθεια.
Ο Δρ Williams είπε στην συνάντηση, ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να κάνουν την εξέταση-τέστ μια φορά το χρόνο και στη συνέχεια θεραπεία, εφόσον διαπιστώνεται ότι είναι φορείς του ιού. Είπε ότι κι άλλες-οι επιστημόνισες υποστήριξαν την ιδέα.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι 33 εκατομμύρια πρόσωπα πιστεύεται ότι φέρουν τον ιό hiv. 25 εκατομμύρια πρόσωπα πιστεύεται πέθαναν από την επιδημία.
Τα ποσοστά διάγνωσης σε ετεροφυλόφιλες-ους αυξάνονται.
Ο Δρ Williams δήλωσε ότι ο ιός hiv aids ήταν «μια από τις χειρότερες μολύνσεις στην ανθρώπινη ιστορία».
Πρότεινε μάλιστα ότι αν και τα μαζικά προγράμματα εξετάσεων-ελέγχου θα είναι δαπανηρά, θα εξοικονομήσουν χρήματα "από την πρώτη ημέρα" και πιστεύει ότι οι άνθρωποι θα είναι πρόθυμες-οι να συμμετάσχουν.
Πρότεινε μάλιστα ότι αν και τα μαζικά προγράμματα ελέγχου θα είναι δαπανηρά, θα εξοικονομήσουν χρήματα "από την πρώτη ημέρα" και πιστεύει ότι οι άνθρωποι θα είναι πρόθυμες-οι να συμμετάσχουν.
Ο Δρ Williams δημιουργεί μιας στρατηγικής σημασίας προσπάθεια στη χώρα καταγωγής του, στη Hlabisa και παρόμοιες μελέτες που διεξάγονται στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την υποσαχάρια Αφρική για να κατορθωθεί ο έλεγχος του ιού.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.2.10 και το μεταφράσαμε από την Pink News, στην http://www.pinknews.co.uk/2010/02/22/mass-screening-could-eradicate-aids-in-40-years/
Επικεφαλής έρευνας υποστήριξε ότι οι εξετάσεις- τέστ σε δισεκατομμύρια ανθρώπους θα μπορούσαν να εξαλείψουν τον ιό hiv aids εντός 40 ετών.
Ο Δρ Brian Williams του Κέντρου Επιδημιολογικών Προτύπων και Ανάλυσης της Νοτίου Αφρικής είπε ότι απαιτείται το βάρος να μεταβιβαστεί στο σταμάτημα-διακοπή της μετάδοσης.
Είπε στην ετήσια συνεδρίαση της Ένωσης ΗΠΑ για την Πρόοδο της Επιστήμης: "Το πρόβλημα με τον ιό hiv είναι, ότι τώρα χρησιμοποιούμε, φάρμακα για να σώσουμε τις ζωές των ανθρώπων, δεν τα χρησιμοποιούμε για να σταματήσουμε η μετάδοση.
"Μπορούμε να χρησιμοποίησουμε αντιρετροϊκά φάρμακα όχι μόνο για να κρατήσουν τις ανθρώπους στη ζωή, αλλά και να σταματήσουν τη μετάδοση, πιστεύω ότι μπορούμε. Πιστεύω ότι μπορούμε να σταματήσουμε αποτελεσματικώς τη μετάδοση εντός μίας πενταετίας".
Ο Δρ Williams εκτιμά ότι η μετάδοση της νόσου θα μπορούσε να εμποδιστεί από το 2015 και ότι η επιδημία θα μπορούσε πράγματι να τελειώσει από το 2050, καθώς οι περισσότερες-οι από αυτές-ους που αυτή τη στιγμή φέρουν τον ιό hiv θα έχουν πεθάνει.
Τα αντιρετροϊικά φάρμακα μειώνουν το ιικό φορτίο της νόσου στο αίμα ενός προσώπου, που καθιστά τα πρόσωπα λιγότερο μολυσματικά-(ικανά να μεταδόσουν τον ιό). Ο Δρ Williams είπε ότι συνήθως, όταν οι άνθρωποι αρχίζουν θεραπεία, έχουν ήδη μολυνθεί, όλες-οι είχαν μολυνθεί μεταξύ της χρονικής περιόδου κατά τη διάρκεια της μετάδοσης και της πρόσβασης σε ιατρική βοήθεια.
Ο Δρ Williams είπε στην συνάντηση, ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να κάνουν την εξέταση-τέστ μια φορά το χρόνο και στη συνέχεια θεραπεία, εφόσον διαπιστώνεται ότι είναι φορείς του ιού. Είπε ότι κι άλλες-οι επιστημόνισες υποστήριξαν την ιδέα.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι 33 εκατομμύρια πρόσωπα πιστεύεται ότι φέρουν τον ιό hiv. 25 εκατομμύρια πρόσωπα πιστεύεται πέθαναν από την επιδημία.
Τα ποσοστά διάγνωσης σε ετεροφυλόφιλες-ους αυξάνονται.
Ο Δρ Williams δήλωσε ότι ο ιός hiv aids ήταν «μια από τις χειρότερες μολύνσεις στην ανθρώπινη ιστορία».
Πρότεινε μάλιστα ότι αν και τα μαζικά προγράμματα εξετάσεων-ελέγχου θα είναι δαπανηρά, θα εξοικονομήσουν χρήματα "από την πρώτη ημέρα" και πιστεύει ότι οι άνθρωποι θα είναι πρόθυμες-οι να συμμετάσχουν.
Πρότεινε μάλιστα ότι αν και τα μαζικά προγράμματα ελέγχου θα είναι δαπανηρά, θα εξοικονομήσουν χρήματα "από την πρώτη ημέρα" και πιστεύει ότι οι άνθρωποι θα είναι πρόθυμες-οι να συμμετάσχουν.
Ο Δρ Williams δημιουργεί μιας στρατηγικής σημασίας προσπάθεια στη χώρα καταγωγής του, στη Hlabisa και παρόμοιες μελέτες που διεξάγονται στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την υποσαχάρια Αφρική για να κατορθωθεί ο έλεγχος του ιού.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.2.10 και το μεταφράσαμε από την Pink News, στην http://www.pinknews.co.uk/2010/02/22/mass-screening-could-eradicate-aids-in-40-years/
22 Φεβ 2010
Παραδοσιακό τραγούδι της Λέσβου
Λεσβία κοσμοξάκουστη στον κόσμο τιμημένη
Πέντε ποτάμια έπλεναν τ’ όμορφο τ’ όνομα σου
Πέντε ποτάμια ξέπλεναν και βάψαν και τα πέντε
Πόλεις τρανές το λέγανε κι άλλες το μολογούνε
Η Βενετιά με τις Κυρές κι η Προύσα μεταξένιες
Η Πόλη με χανούμισσες και με τις αγαπώσες
Η Λόντρα αριστοκράτισσες, η Ρώμη καλογραίες
Παρίσι στα σαλόνια σου, πανώριες αμαζόνες,
Άμστερνταμ με πεντάμετρες, Μπερλίν με τις αρτίστες,
Αθήνα η ερωμένη της, η πρώτη απ’ τις πρώτες,
όλες της Λέσβου δύσκολες, όλες Μυτιληναίες.
Το παραδοσιακό τραγούδι της Λέσβου το βρήκαμε στην http://loa.gr/?q=node/73
Η πρώτη εικόνα είναι έργο του Gustave Curbet "Le Sommeil"
Πέντε ποτάμια έπλεναν τ’ όμορφο τ’ όνομα σου
Πέντε ποτάμια ξέπλεναν και βάψαν και τα πέντε
Πόλεις τρανές το λέγανε κι άλλες το μολογούνε
Η Βενετιά με τις Κυρές κι η Προύσα μεταξένιες
Η Πόλη με χανούμισσες και με τις αγαπώσες
Η Λόντρα αριστοκράτισσες, η Ρώμη καλογραίες
Παρίσι στα σαλόνια σου, πανώριες αμαζόνες,
Άμστερνταμ με πεντάμετρες, Μπερλίν με τις αρτίστες,
Αθήνα η ερωμένη της, η πρώτη απ’ τις πρώτες,
όλες της Λέσβου δύσκολες, όλες Μυτιληναίες.
Το παραδοσιακό τραγούδι της Λέσβου το βρήκαμε στην http://loa.gr/?q=node/73
Η πρώτη εικόνα είναι έργο του Gustave Curbet "Le Sommeil"
Εφικτή η κβαντική τηλεμεταφορά ενέργειας
Εφικτή η κβαντική τηλεμεταφορά ενέργειας
Ακόμη και σε έτη φωτός από τη Γη
Ο Ιάπωνας φυσικός Μασαχίρο Χότα του πανεπιστημίου Τοχόκου θεωρεί εφικτή την αξιοποίηση της κβαντομηχανικής για την τηλεμεταφορά ενέργειας σε τεράστιες αποστάσεις, ακόμα και ετών φωτός από τη Γη!
Χρησιμοποιώντας τις ίδιες κβαντικές αρχές που επιτρέπουν την τηλεμεταφορά πληροφοριών (μέσω του μυστηριώδους φαινομένου του «κβαντικού εναγκαλισμού» στο οποίο «εμπλέκονται» τα σωματίδια της ύλης), ο Χότα πιστεύει ότι είναι δυνατό να εισαχθεί ενέργεια σε ένα σωματίδιο και αυτή, σχεδόν αυτόματα, να εξαχθεί από ένα άλλο σωματίδιο, το οποίο μπορεί να βρίσκεται σε απόσταση ακόμα και ετών φωτός μακριά από το πρώτο.
Η τολμηρή πρόταση, αν ποτέ καταστεί υλοποιήσιμη, θα φέρει πραγματική επανάσταση στην παραγωγή και διανομή της ενέργειας. Μέχρι στιγμής, οι επιστημόνισες-ες της φυσικής έχουν δείξει ότι είναι δυνατή η τηλεμεταφορά των κβαντικών καταστάσεων φωτονίων, ατόμων και ιόντων. Αρκετές-οι ερευνήτριες εκτιμούν ότι ανάλογες αρχές τηλεμεταφοράς μπορούν να εφαρμοστούν σε μόρια, ιούς και άλλα πιο πολύπλοκα αντικείμενα.
Τον τελευταίο χρόνο, έχει αρχίσει πια να συζητείται στη διεθνή επιστημονική κοινότητα και η τηλεμεταφορά ενέργειας, με τον Ιάπωνα επιστήμονα να βρίσκεται στην πρωτοπορία του σχετικού προβληματισμού.
Όπως συμβαίνει γενικότερα με το φαινόμενο του «κβαντικού εναγκαλισμού», ουσιαστικά δεν τηλεμεταφέρονται τα ίδια τα σωματίδια, αφού αυτά κατά βάση είναι ταυτόσημα στο κβαντικό επίπεδο, όσο μακριά κι αν βρίσκονται μεταξύ τους. Μάλλον, η πληροφορία (άρα ίσως και η ενέργεια στο μέλλον) μπορεί να μεταφέρεται (μυστηριωδώς) από το ένα στο άλλο.
Με άλλα λόγια, οι επιστημόνισες μπορούν ήδη να στείλουν την πληροφορία αυτομάτως από το ένα σωματίδιο στο άλλο, αλλά όχι να τηλεμεταφέρουν το ίδιο το σωματίδιο. Κατά κάποιο τρόπο, το σωματίδιο-δέκτης δέχεται την πληροφορία που στέλνει το απομακρυσμένο σωματίδιο-πομπό και έτσι παίρνει την «ταυτότητα» του τελευταίου.
Η εργασία του Χότα εξερευνά τα θεμέλια της φυσικής και, ειδικότερα, τη σχέση ανάμεσα στην κβαντική πληροφορία και την κβαντική ενέργεια, στο πλαίσιο του «εναγκαλισμού» των σωματιδίων.
Όπως αναφέρει σε σχετικό δημοσίευμα η επιθεώρηση «MIT Technology Review» του ομώνυμου αμερικανικού πανεπιστημίου, αυτές οι νέες ιδέες πάνω στη σχέση πληροφορίας και ενέργειας σε κβαντικό επίπεδο, μπορούν να έχουν καταλυτικές επιπτώσεις για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.2.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στην http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=134630
Ακόμη και σε έτη φωτός από τη Γη
Ο Ιάπωνας φυσικός Μασαχίρο Χότα του πανεπιστημίου Τοχόκου θεωρεί εφικτή την αξιοποίηση της κβαντομηχανικής για την τηλεμεταφορά ενέργειας σε τεράστιες αποστάσεις, ακόμα και ετών φωτός από τη Γη!
Χρησιμοποιώντας τις ίδιες κβαντικές αρχές που επιτρέπουν την τηλεμεταφορά πληροφοριών (μέσω του μυστηριώδους φαινομένου του «κβαντικού εναγκαλισμού» στο οποίο «εμπλέκονται» τα σωματίδια της ύλης), ο Χότα πιστεύει ότι είναι δυνατό να εισαχθεί ενέργεια σε ένα σωματίδιο και αυτή, σχεδόν αυτόματα, να εξαχθεί από ένα άλλο σωματίδιο, το οποίο μπορεί να βρίσκεται σε απόσταση ακόμα και ετών φωτός μακριά από το πρώτο.
Η τολμηρή πρόταση, αν ποτέ καταστεί υλοποιήσιμη, θα φέρει πραγματική επανάσταση στην παραγωγή και διανομή της ενέργειας. Μέχρι στιγμής, οι επιστημόνισες-ες της φυσικής έχουν δείξει ότι είναι δυνατή η τηλεμεταφορά των κβαντικών καταστάσεων φωτονίων, ατόμων και ιόντων. Αρκετές-οι ερευνήτριες εκτιμούν ότι ανάλογες αρχές τηλεμεταφοράς μπορούν να εφαρμοστούν σε μόρια, ιούς και άλλα πιο πολύπλοκα αντικείμενα.
Τον τελευταίο χρόνο, έχει αρχίσει πια να συζητείται στη διεθνή επιστημονική κοινότητα και η τηλεμεταφορά ενέργειας, με τον Ιάπωνα επιστήμονα να βρίσκεται στην πρωτοπορία του σχετικού προβληματισμού.
Όπως συμβαίνει γενικότερα με το φαινόμενο του «κβαντικού εναγκαλισμού», ουσιαστικά δεν τηλεμεταφέρονται τα ίδια τα σωματίδια, αφού αυτά κατά βάση είναι ταυτόσημα στο κβαντικό επίπεδο, όσο μακριά κι αν βρίσκονται μεταξύ τους. Μάλλον, η πληροφορία (άρα ίσως και η ενέργεια στο μέλλον) μπορεί να μεταφέρεται (μυστηριωδώς) από το ένα στο άλλο.
Με άλλα λόγια, οι επιστημόνισες μπορούν ήδη να στείλουν την πληροφορία αυτομάτως από το ένα σωματίδιο στο άλλο, αλλά όχι να τηλεμεταφέρουν το ίδιο το σωματίδιο. Κατά κάποιο τρόπο, το σωματίδιο-δέκτης δέχεται την πληροφορία που στέλνει το απομακρυσμένο σωματίδιο-πομπό και έτσι παίρνει την «ταυτότητα» του τελευταίου.
Η εργασία του Χότα εξερευνά τα θεμέλια της φυσικής και, ειδικότερα, τη σχέση ανάμεσα στην κβαντική πληροφορία και την κβαντική ενέργεια, στο πλαίσιο του «εναγκαλισμού» των σωματιδίων.
Όπως αναφέρει σε σχετικό δημοσίευμα η επιθεώρηση «MIT Technology Review» του ομώνυμου αμερικανικού πανεπιστημίου, αυτές οι νέες ιδέες πάνω στη σχέση πληροφορίας και ενέργειας σε κβαντικό επίπεδο, μπορούν να έχουν καταλυτικές επιπτώσεις για το μέλλον της ανθρωπότητας.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.2.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στην http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=134630
Βουνά ηλεκτρονικών αποβλήτων
«Βουνά» ηλεκτρονικών αποβλήτων απειλούν τον αναπτυσσόμενο κόσμο
Άμεση δράση πρέπει να ληφθεί για την αντιμετώπιση των “βουνών” ηλεκτρονικών αποβλήτων που δημιουργούνται στις αναπτυσσόμενες χώρες, σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ.
Τεράστιες ποσότητες παλαιών ηλεκτρονικών υπολογιστών, κινητών τηλεφώνων και άλλων ηλεκτρονικών ειδών συσσωρεύονται σε χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και ορισμένα Αφρικανικά κράτη.
Εάν δεν ακολουθηθεί κάποια πολιτική για την αποκομιδή και ανακύκλωση των συσκευών, πολλές χώρες θα έρθουν αντιμέτωπες με “βουνά” επικίνδυνων ηλεκτρονικών απορριμμάτων, που θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία, προβλέπει η έκθεση του Προγράμματος για το Περιβάλλον του ΟΗΕ (UNEP) ενόψει μίας διάσκεψης αυτή την εβδομάδα στο Μπαλί.
Η έρευνα συνέλεξε πληροφορίες για τα τρέχοντα επίπεδα ηλεκτρονικών αποβλήτων σε 11 έθνη και εξέτασε την ενδεχόμενη ανάπτυξη των ποσών αυτών στην επόμενη δεκαετία.
Παγκοσμίως, τα ηλεκτρονικά απόβλητα αναπτύσσονται κατά 40 εκατ. τόνους ανά έτος, καθώς οι καταναλώτριες-ες, τόσο των ανεπτυγμένων όσο και των αναπτυσσόμενων εθνών, αγοράζουν νέες συσκευές και πετούν τις παλιές. Πολλά από τα παλαιά αντικείμενα καταλήγουν όμως στα αναπτυσσόμενα κράτη.
Η Ινδία ενδέχεται να έρθει αντιμέτωπη με αύξηση 500% στον αριθμό των απορριμμάτων από παλαιούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές μέχρι το 2020, σύμφωνα με την έρευνα των Ηνωμένων Εθνών.
Στο ίδιο διάστημα, η Κίνα και η Νότια Αφρική θα δουν αύξηση των ηλεκτρονικών απορριμμάτων από Η/Υ να ενισχύεται κατά 400% σε σχέση με το 2007. Σε μία δεκαετία, εκτιμά η έρευνα πως τα απορρίμματα των κινητών τηλεφώνων θα είναι επτά φορές περισσότερα στην Κίνα και 18 φορές στην Ινδία.
Σύμφωνα με την έκθεση, στην κατά μέσο όρο ετήσια παραγωγή κινητών τηλεφώνων και υπολογιστών χρησιμοποιείται το 3% της εξόρυξης αργύρου και χρυσού, το 13% του παλλαδίου και το 15% του κοβαλτίου.
Ο Αχίμ Στάινερ, διευθυντής του UNEP, επισημαίνει την "αναγκαιότητα" να εφαρμοστούν μέθοδοι ανακύκλωσης που "θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, θα μειώσουν τα ποσοστά διοξειδίου του άνθρακα που εκλύονται στην ατμόσφαιρα και θα ανακυκλώσουν σημαντικές ποσότητες μετάλλων, όπως ο χρυσός, ο άργυρος, ο χαλκός ή το παλλάδιο".
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.2.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στην http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=134760
Άμεση δράση πρέπει να ληφθεί για την αντιμετώπιση των “βουνών” ηλεκτρονικών αποβλήτων που δημιουργούνται στις αναπτυσσόμενες χώρες, σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ.
Τεράστιες ποσότητες παλαιών ηλεκτρονικών υπολογιστών, κινητών τηλεφώνων και άλλων ηλεκτρονικών ειδών συσσωρεύονται σε χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και ορισμένα Αφρικανικά κράτη.
Εάν δεν ακολουθηθεί κάποια πολιτική για την αποκομιδή και ανακύκλωση των συσκευών, πολλές χώρες θα έρθουν αντιμέτωπες με “βουνά” επικίνδυνων ηλεκτρονικών απορριμμάτων, που θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία, προβλέπει η έκθεση του Προγράμματος για το Περιβάλλον του ΟΗΕ (UNEP) ενόψει μίας διάσκεψης αυτή την εβδομάδα στο Μπαλί.
Η έρευνα συνέλεξε πληροφορίες για τα τρέχοντα επίπεδα ηλεκτρονικών αποβλήτων σε 11 έθνη και εξέτασε την ενδεχόμενη ανάπτυξη των ποσών αυτών στην επόμενη δεκαετία.
Παγκοσμίως, τα ηλεκτρονικά απόβλητα αναπτύσσονται κατά 40 εκατ. τόνους ανά έτος, καθώς οι καταναλώτριες-ες, τόσο των ανεπτυγμένων όσο και των αναπτυσσόμενων εθνών, αγοράζουν νέες συσκευές και πετούν τις παλιές. Πολλά από τα παλαιά αντικείμενα καταλήγουν όμως στα αναπτυσσόμενα κράτη.
Η Ινδία ενδέχεται να έρθει αντιμέτωπη με αύξηση 500% στον αριθμό των απορριμμάτων από παλαιούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές μέχρι το 2020, σύμφωνα με την έρευνα των Ηνωμένων Εθνών.
Στο ίδιο διάστημα, η Κίνα και η Νότια Αφρική θα δουν αύξηση των ηλεκτρονικών απορριμμάτων από Η/Υ να ενισχύεται κατά 400% σε σχέση με το 2007. Σε μία δεκαετία, εκτιμά η έρευνα πως τα απορρίμματα των κινητών τηλεφώνων θα είναι επτά φορές περισσότερα στην Κίνα και 18 φορές στην Ινδία.
Σύμφωνα με την έκθεση, στην κατά μέσο όρο ετήσια παραγωγή κινητών τηλεφώνων και υπολογιστών χρησιμοποιείται το 3% της εξόρυξης αργύρου και χρυσού, το 13% του παλλαδίου και το 15% του κοβαλτίου.
Ο Αχίμ Στάινερ, διευθυντής του UNEP, επισημαίνει την "αναγκαιότητα" να εφαρμοστούν μέθοδοι ανακύκλωσης που "θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, θα μειώσουν τα ποσοστά διοξειδίου του άνθρακα που εκλύονται στην ατμόσφαιρα και θα ανακυκλώσουν σημαντικές ποσότητες μετάλλων, όπως ο χρυσός, ο άργυρος, ο χαλκός ή το παλλάδιο".
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.2.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στην http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=134760
Ο αριθμός των ωαρίων με ένα απλό τεστ αίματος
Ο αριθμός των ωαρίων με ένα απλό τεστ αίματος
Ένα απλό τεστ αίματος θα δείχνει πόσα ωάρια διαθέτουν οι γυναίκες στις ωοθήκες τες δημιουργώντας νέα δεδομένα για τη θεραπεία γονιμότητας και τον οικογενειακό προγραμματισμό.
Μια γυναίκα 20 ετών έχει, κατά μέσο όρο, 200.000 ωάρια, αριθμός που μειώνεται στο μισό την επόμενη δεκαετία της ζωής της, ενώ μετά τα 40 της τα ωάρια μπορεί να μην υπερβαίνουν τα 2.000.
Σύμφωνα με τις αυστραλές επιστημόνισες-ες που το ανακάλυψαν, το τεστ μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τον αριθμό των ωαρίων με βάση τη συγκέντρωση στο αίμα μιας ορμόνης γονιμότητας (ΑΜΗ). Έτσι θα εντοπίζονται οι νεαρές γυναίκες που πιθανώς κινδυνεύουν σοβαρά να μην μπορούν να αποκτήσουν εύκολα παιδί όταν μεγαλώσουν, εκείνες που κινδυνεύουν να έχουν πρόωρη εμμηνόπαυση και θα επιτρέπει σε αυτές να αποφασίζουν έγκαιρα πόσο δραστήρια θα πρέπει να επιδιώξουν μια θεραπεία γονιμότητας, εξηγεί ο ερευνητής Πίτερ Ίλινγκγουορθ της IVF Australia.
Το τεστ που θα κοστίζει περίπου 45 ευρώ θα αρχίσει να προσφέρεται στις κλινικές της Αυστραλίας από τον επόμενο μήνα. Αναμένεται να γλιτώσει πολλές από το κόστος δαπανηρών και τη βάσανο -τελικώς περιττών στην περίπτωσή τες- θεραπειών υποβοηθούμενης γονιμοποίησης.
Το τεστ μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τον αριθμό των ωαρίων με βάση τη συγκέντρωση στο αίμα μιας ορμόνης γονιμότητας (ΑΜΗ), όπως δήλωσε ο Πίτερ Ίλινγκγουορθ της IVF Australia, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.2.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, στηνhttp://www.enet.gr/?i=news.el.ygeia&id=134632
Ένα απλό τεστ αίματος θα δείχνει πόσα ωάρια διαθέτουν οι γυναίκες στις ωοθήκες τες δημιουργώντας νέα δεδομένα για τη θεραπεία γονιμότητας και τον οικογενειακό προγραμματισμό.
Μια γυναίκα 20 ετών έχει, κατά μέσο όρο, 200.000 ωάρια, αριθμός που μειώνεται στο μισό την επόμενη δεκαετία της ζωής της, ενώ μετά τα 40 της τα ωάρια μπορεί να μην υπερβαίνουν τα 2.000.
Σύμφωνα με τις αυστραλές επιστημόνισες-ες που το ανακάλυψαν, το τεστ μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τον αριθμό των ωαρίων με βάση τη συγκέντρωση στο αίμα μιας ορμόνης γονιμότητας (ΑΜΗ). Έτσι θα εντοπίζονται οι νεαρές γυναίκες που πιθανώς κινδυνεύουν σοβαρά να μην μπορούν να αποκτήσουν εύκολα παιδί όταν μεγαλώσουν, εκείνες που κινδυνεύουν να έχουν πρόωρη εμμηνόπαυση και θα επιτρέπει σε αυτές να αποφασίζουν έγκαιρα πόσο δραστήρια θα πρέπει να επιδιώξουν μια θεραπεία γονιμότητας, εξηγεί ο ερευνητής Πίτερ Ίλινγκγουορθ της IVF Australia.
Το τεστ που θα κοστίζει περίπου 45 ευρώ θα αρχίσει να προσφέρεται στις κλινικές της Αυστραλίας από τον επόμενο μήνα. Αναμένεται να γλιτώσει πολλές από το κόστος δαπανηρών και τη βάσανο -τελικώς περιττών στην περίπτωσή τες- θεραπειών υποβοηθούμενης γονιμοποίησης.
Το τεστ μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τον αριθμό των ωαρίων με βάση τη συγκέντρωση στο αίμα μιας ορμόνης γονιμότητας (ΑΜΗ), όπως δήλωσε ο Πίτερ Ίλινγκγουορθ της IVF Australia, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.2.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, στηνhttp://www.enet.gr/?i=news.el.ygeia&id=134632
21 Φεβ 2010
Ακαδημία Πλάτωνος
Ακαδημία Πλάτωνος
*Σε εκδήλωση(8.2) της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα της-του Ανθρώπου για το νομοσχέδιο περί μεταναστριών υποστήκαμε οι παρούσες-ντες την ξαφνική διακοπή από μερικά άτομα *1 με αμφίεση μισοαθλητική- μισοστρατιωτική, που σηκώθηκαν κραυγάζοντας «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», εκτόξευσαν διάφορες απειλητικές ύβρεις στο κοινό και έφυγαν με την ήπια προτροπή αστυνομικών, αφού πρώτα τραγούδησαν (φριχτά παράφωνα) την πρώτη στροφή του Εθνικού Ύμνου.
*Το μεταναστευτικό ζήτημα είναι αμιγώς πολιτικό. Η νομοθεσία για να διευθετηθεί είναι απαραίτητη και αργοπορημένη. Η μετανάστευση είναι γιγάντιο πρόβλημα παντού στην Ευρώπη. Η ένταξη των μεταναστριών και η ιθαγένεια σε όσες γεννήθηκαν εδώ είναι αναγκαία πολιτική διευθέτηση μέρους από το γιγάντιο πρόβλημα. Στην αναγκαία αυτή πολιτική δεν υπάρχει ερώτημα σε ποιες «ανήκει» η Ελλάδα. Αυτό που υπάρχει είναι η... Ακαδημία Πλάτωνος.
*Ακαδημία Πλάτωνος είναι συνοικία της Αθήνας με μεγάλη αρχαιολογική αξία, όπου κατοικούν πολλές-οι μετανάστριες. Προβλέπονται απαλλοτριώσεις, πολεοδομικές αλλαγές και άλλα σχέδια, ενώ στις 22.1 κατατέθηκε από τη Ν.Δ. στη Βουλή ερώτηση, τι σκοπεύει ο υπουργός Πολιτισμού να κάνει με την «περιοχή του φιλοσόφου» που «έχει μετατραπεί σε σωστή συνοικία της Καλκούτας».
*Ακαδημία Πλάτωνος είναι επίσης βραβευμένο κινηματογραφικό έργο. Τραγικωμωδία με ήρωα έναν μικρέμπορο, που θα βρεθεί αντιμέτωπος με το απρόσμενο σοκ να είναι ίσως γιος Αλβανών. Την ώρα που γιορτάζει τον ποδοσφαιρικό αγώνα Ελλάδας- Αλβανίας, φωνάζοντας χαρούμενος μαζί με συμπατριώτισες-ες «Αλβανέ, Αλβανέ, δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ», σωπαίνουν ξάφνου εκείνοι, τον κοιτάνε αμήχανοι, και ένας τους λέει την καταπληκτική του δράματος φράση: «Ε, τώρα μπερδεύτηκα!».
*Το μεταναστευτικό ζήτημα είναι αυστηρά πολιτικό. Χρειάζεται νομική διευθέτηση και πολιτική σωφροσύνη.
Απαιτεί κοινωνική ευθύνη και ενταξιακή πολιτική. Όχι κραυγές περί «καθαρότητας» της ελληνικότητας. Ο μύθος της «καθαρότητας», που όλες-οι ξέρουμε ότι είναι μύθος, εκτός από αποτρόπαια ιστορικά νοήματα, ενέχει και έναν μεγάλο κίνδυνο. Εάν δεν επιδείξουμε κοινωνική ευθύνη, ενδέχεται να πρωταγωνιστήσει στην κοινωνία αντί της οθόνης ο σκύλος της ταινίας, ο Πάτριοτ (αγγλικά πατριώτης), που «αναγνωρίζει» τις «καθαρόαιμες-ους» και γαβγίζει μόνο τις Αλβανίδες-ους διαβάτισες στην Ακαδημία Πλάτωνος.
Το άρθρο το βρήκαμε στην εφημερίδα τα Νέα στις 20.2.10 γραμμένο από την Άννα Φραγκουδάκη στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&artid=4561535&enthDate=20022010
*1 "Τα άτομα" ήταν άνδρες.
Στο επεισόδειο που αναφέρεται η κα. Φραγκουδάκη είδαμε και την "αδυναμία" αντίδρασης σε τέτοια περιστατικά. Για ώρα το κοινό ήταν παγωμένο και αμήχανο. Δεν αντέδρασε παρά μια κυρία αρκετά μετά και η οποία παρέσυρε και το κοινό να "αντισταθεί"με συνθήματα. Η αστυνομία εμφανίστηκε πολύ αργότερα αφού "τα άτομα" είχαν ήδη βρίσει, ξηλώσει μικρόφωνα και "ψάλει" τον εθνικό ύμνο ως κάτι που τους ανήκει αποκλειστικά και ως καθαρτήριο άσμα. Ευαγγελία Βλάμη
*Σε εκδήλωση(8.2) της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα της-του Ανθρώπου για το νομοσχέδιο περί μεταναστριών υποστήκαμε οι παρούσες-ντες την ξαφνική διακοπή από μερικά άτομα *1 με αμφίεση μισοαθλητική- μισοστρατιωτική, που σηκώθηκαν κραυγάζοντας «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», εκτόξευσαν διάφορες απειλητικές ύβρεις στο κοινό και έφυγαν με την ήπια προτροπή αστυνομικών, αφού πρώτα τραγούδησαν (φριχτά παράφωνα) την πρώτη στροφή του Εθνικού Ύμνου.
*Το μεταναστευτικό ζήτημα είναι αμιγώς πολιτικό. Η νομοθεσία για να διευθετηθεί είναι απαραίτητη και αργοπορημένη. Η μετανάστευση είναι γιγάντιο πρόβλημα παντού στην Ευρώπη. Η ένταξη των μεταναστριών και η ιθαγένεια σε όσες γεννήθηκαν εδώ είναι αναγκαία πολιτική διευθέτηση μέρους από το γιγάντιο πρόβλημα. Στην αναγκαία αυτή πολιτική δεν υπάρχει ερώτημα σε ποιες «ανήκει» η Ελλάδα. Αυτό που υπάρχει είναι η... Ακαδημία Πλάτωνος.
*Ακαδημία Πλάτωνος είναι συνοικία της Αθήνας με μεγάλη αρχαιολογική αξία, όπου κατοικούν πολλές-οι μετανάστριες. Προβλέπονται απαλλοτριώσεις, πολεοδομικές αλλαγές και άλλα σχέδια, ενώ στις 22.1 κατατέθηκε από τη Ν.Δ. στη Βουλή ερώτηση, τι σκοπεύει ο υπουργός Πολιτισμού να κάνει με την «περιοχή του φιλοσόφου» που «έχει μετατραπεί σε σωστή συνοικία της Καλκούτας».
*Ακαδημία Πλάτωνος είναι επίσης βραβευμένο κινηματογραφικό έργο. Τραγικωμωδία με ήρωα έναν μικρέμπορο, που θα βρεθεί αντιμέτωπος με το απρόσμενο σοκ να είναι ίσως γιος Αλβανών. Την ώρα που γιορτάζει τον ποδοσφαιρικό αγώνα Ελλάδας- Αλβανίας, φωνάζοντας χαρούμενος μαζί με συμπατριώτισες-ες «Αλβανέ, Αλβανέ, δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ», σωπαίνουν ξάφνου εκείνοι, τον κοιτάνε αμήχανοι, και ένας τους λέει την καταπληκτική του δράματος φράση: «Ε, τώρα μπερδεύτηκα!».
*Το μεταναστευτικό ζήτημα είναι αυστηρά πολιτικό. Χρειάζεται νομική διευθέτηση και πολιτική σωφροσύνη.
Απαιτεί κοινωνική ευθύνη και ενταξιακή πολιτική. Όχι κραυγές περί «καθαρότητας» της ελληνικότητας. Ο μύθος της «καθαρότητας», που όλες-οι ξέρουμε ότι είναι μύθος, εκτός από αποτρόπαια ιστορικά νοήματα, ενέχει και έναν μεγάλο κίνδυνο. Εάν δεν επιδείξουμε κοινωνική ευθύνη, ενδέχεται να πρωταγωνιστήσει στην κοινωνία αντί της οθόνης ο σκύλος της ταινίας, ο Πάτριοτ (αγγλικά πατριώτης), που «αναγνωρίζει» τις «καθαρόαιμες-ους» και γαβγίζει μόνο τις Αλβανίδες-ους διαβάτισες στην Ακαδημία Πλάτωνος.
Το άρθρο το βρήκαμε στην εφημερίδα τα Νέα στις 20.2.10 γραμμένο από την Άννα Φραγκουδάκη στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&artid=4561535&enthDate=20022010
*1 "Τα άτομα" ήταν άνδρες.
Στο επεισόδειο που αναφέρεται η κα. Φραγκουδάκη είδαμε και την "αδυναμία" αντίδρασης σε τέτοια περιστατικά. Για ώρα το κοινό ήταν παγωμένο και αμήχανο. Δεν αντέδρασε παρά μια κυρία αρκετά μετά και η οποία παρέσυρε και το κοινό να "αντισταθεί"με συνθήματα. Η αστυνομία εμφανίστηκε πολύ αργότερα αφού "τα άτομα" είχαν ήδη βρίσει, ξηλώσει μικρόφωνα και "ψάλει" τον εθνικό ύμνο ως κάτι που τους ανήκει αποκλειστικά και ως καθαρτήριο άσμα. Ευαγγελία Βλάμη
20 Φεβ 2010
ΛεΠΑΤ Σύμφωνο Συμβίωσης στην Ουγγαρία
Η ουγγρική κυβέρνηση έχει εγκρίνει νέα νομοθεσία στις καταχωρημένες σχέσεις.
Αντικαθιστά προηγούμενη νομοθεσία σχετικά με τις καταχωρημένες σχέσεις που ακυρώθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο, τον Δεκέμβριο, λίγες εβδομάδες προτού τεθεί σε ισχύ.
Η νέα νομοθεσία εισάγει το θεσμό της καταχωρημένης σχέσης μόνο για τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια και ένα σχέδιο Σύμφωνου Συμβίωσης για όλα τα ζευγάρια. Η υποστήριξη της νομοθεσίας από το Κοινοβούλιο είναι ακόμα μια ανοιχτή ερώτηση.
Το Δεκέμβριο το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ουγγαρίας αποφάσισε ότι η νομοθεσία για τις Καταχωρημένες Σχέσεις που εγκρίθηκε από το ουγγρικό Κοινοβούλιο πέρισυ ήταν αντισυνταγματική.
Το Συνταγματικό Δικαστήριο είναι αρμόδιο για την προστασία του συντάγματος, την αναθεώρηση της συνταγματικότητας της νομοθεσίας και την προστασία των θεμελιωδών συνταγματικών δικαιωμάτων.
Η νομοθεσία Καταχωρημένων Σχέσεων έδωσε και σε ΛεΠΑΤQ και σε ετερό ζευγάρια το δικαίωμα να καταχωρήσουν τη σχέση τους καθώς και προστασία συγγένειας, φορολογίας, υγειονομικής περίθαλψης, κληρονομιάς, κοινωνικής ασφάλισης, συντάξεις και την από κοινού κατοχή κατοικίας.
Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η δημιουργία ενός θεσμού παρόμοιου με το γάμο και για τα ΛεΠΑΤ και για τα ετερό ζευγάρια, αποτελεί επανάληψη του θεσμού του γάμου για τα ετερό ζευγάρια, και έτσι έρχεται σε αντίθεση με την ειδική προστασία του γάμου που κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα.
Το δικαστήριο επίσης αποφάσισε ότι τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια έχουν το δικαίωμα σε ένα θεσμό παρόμοιο με το γάμο.
Οι κυβερνητικές στατιστικές δείχνουν πως κατ' εκτίμηση το 2005 υπήρχαν 349.000 ζευγάρια που δεν είχαν τελέσει γάμο στην Ουγγαρία, το 12.2% όλων των οικογενειών, συγκριτικά με το 1970 που ήταν 62.000, 2.1% όλων των οικογενειών.
Ο πρωθυπουργός Ferenc Gyurcsány ζήτησε από την υπουργό Δικαιοσύνης και Νομοθεσίας να προετοιμάσει μια νέα νομοθεσία για τις Καταχωρημένες Σχέσεις λαμβάνοντας υπόψη την άποψη του δικαστηρίου. Μετά από διαβουλεύσεις με τις διάφορες LGBT οργανώσεις, το Υπουργείο προετοίμασε μια νέα νομοθεσία που χθες εγκρίθηκε από την κυβέρνηση.
Η νέα νομοθεσία διατηρεί ένα μεγάλο μέρος του περιεχομένου της προηγούμενης νομοθεσίας με μια εξαίρεση: ο θεσμός της Καταχωρημένης Σχέσης θα είναι διαθέσιμος μόνο στα ΛεΠΑΤQ ζευγάρια. Η αναγνώριση-ισχύς και η διάλυση των Καταχωρημένων Σχέσεων θα είναι οι ίδιες όπως με το γάμο, και οι Καταχωρημένες Συντρόφισσες-οι θα έχουν πρόσβαση στα περισσότερα από τα δικαιώματα που ισχύουν για τα ετερό ζευγάρια που έχουν τελέσει γάμο.
Αξιοσημείωτες εξαιρέσεις είναι ότι δεν έχουν το δικαίωμα να λάβουν το όνομα της συντρόφισάς-ου και το δικαίωμα να παιδοθετούν. Εκτός από την εισαγωγή των Καταχωρημένων Σχέσεων για τα ΛεΠΑΤQ ζευγάρια, η νομοθεσία εισήγε επίσης ένα νέο σχέδιο για την καταχώρηση των Συζουσών-ντων Συντροφισσών-ων. Αντιθέτως από τις Καταχωρημένες Σχέσεις, αυτή η νέα ευκαιρία δεν θα χορηγήσει νέα δικαιώματα ή υποχρεώσεις στα ζευγάρια που συγκατοικούν χωρίς γάμο, αλλά θα διευκολύνει μόνο στο να αποδείξουν την ύπαρξη μιας τέτοιας σχέσης.
Αυτό το δεύτερο σχέδιο καταχώρησης θα είναι διαθέσιμο και στα ΛεΠΑΤQ ζευγάρια και στα ετερό.
Αν και η κυβέρνηση υποστηρίζει πλήρως τη νέα νομοθεσια, η αποδοχή της από το Κοινοβούλιο είναι ακόμα μια ανοιχτή.
Η Ουγγαρία έχει αυτήν την περίοδο μια κυβέρνηση μειονότητας αφότου το φιλελεύθερο κόμμα έφυγε από τον κυβερνητικό συνασπισμό πρόωρα πέρυσι.
Τα συντηρητικά κόμματα της αντιπολίτευσης επέκριναν βαριά την προηγούμενη νομοθεσία στον απολογισμό, ισχυριζόμενα πως εισήγαγε τον ΛεΠΑΤQ γάμο με διαφορετικό όνομα.
Πρέπει ακόμη να δούμε εάν η θέση τους έχει αλλάξει ως αποτέλεσμα του Συνταγματικού Δικαστηρίου που ερμηνεύει το θεσμό ως συνταγματικό δικαίωμα.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 12.2.10 και το μεταφράσαμε από την Pink News, στην http://www.pinknews.co.uk/news/articles 2005-11133.html/
Αντικαθιστά προηγούμενη νομοθεσία σχετικά με τις καταχωρημένες σχέσεις που ακυρώθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο, τον Δεκέμβριο, λίγες εβδομάδες προτού τεθεί σε ισχύ.
Η νέα νομοθεσία εισάγει το θεσμό της καταχωρημένης σχέσης μόνο για τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια και ένα σχέδιο Σύμφωνου Συμβίωσης για όλα τα ζευγάρια. Η υποστήριξη της νομοθεσίας από το Κοινοβούλιο είναι ακόμα μια ανοιχτή ερώτηση.
Το Δεκέμβριο το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ουγγαρίας αποφάσισε ότι η νομοθεσία για τις Καταχωρημένες Σχέσεις που εγκρίθηκε από το ουγγρικό Κοινοβούλιο πέρισυ ήταν αντισυνταγματική.
Το Συνταγματικό Δικαστήριο είναι αρμόδιο για την προστασία του συντάγματος, την αναθεώρηση της συνταγματικότητας της νομοθεσίας και την προστασία των θεμελιωδών συνταγματικών δικαιωμάτων.
Η νομοθεσία Καταχωρημένων Σχέσεων έδωσε και σε ΛεΠΑΤQ και σε ετερό ζευγάρια το δικαίωμα να καταχωρήσουν τη σχέση τους καθώς και προστασία συγγένειας, φορολογίας, υγειονομικής περίθαλψης, κληρονομιάς, κοινωνικής ασφάλισης, συντάξεις και την από κοινού κατοχή κατοικίας.
Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η δημιουργία ενός θεσμού παρόμοιου με το γάμο και για τα ΛεΠΑΤ και για τα ετερό ζευγάρια, αποτελεί επανάληψη του θεσμού του γάμου για τα ετερό ζευγάρια, και έτσι έρχεται σε αντίθεση με την ειδική προστασία του γάμου που κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα.
Το δικαστήριο επίσης αποφάσισε ότι τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια έχουν το δικαίωμα σε ένα θεσμό παρόμοιο με το γάμο.
Οι κυβερνητικές στατιστικές δείχνουν πως κατ' εκτίμηση το 2005 υπήρχαν 349.000 ζευγάρια που δεν είχαν τελέσει γάμο στην Ουγγαρία, το 12.2% όλων των οικογενειών, συγκριτικά με το 1970 που ήταν 62.000, 2.1% όλων των οικογενειών.
Ο πρωθυπουργός Ferenc Gyurcsány ζήτησε από την υπουργό Δικαιοσύνης και Νομοθεσίας να προετοιμάσει μια νέα νομοθεσία για τις Καταχωρημένες Σχέσεις λαμβάνοντας υπόψη την άποψη του δικαστηρίου. Μετά από διαβουλεύσεις με τις διάφορες LGBT οργανώσεις, το Υπουργείο προετοίμασε μια νέα νομοθεσία που χθες εγκρίθηκε από την κυβέρνηση.
Η νέα νομοθεσία διατηρεί ένα μεγάλο μέρος του περιεχομένου της προηγούμενης νομοθεσίας με μια εξαίρεση: ο θεσμός της Καταχωρημένης Σχέσης θα είναι διαθέσιμος μόνο στα ΛεΠΑΤQ ζευγάρια. Η αναγνώριση-ισχύς και η διάλυση των Καταχωρημένων Σχέσεων θα είναι οι ίδιες όπως με το γάμο, και οι Καταχωρημένες Συντρόφισσες-οι θα έχουν πρόσβαση στα περισσότερα από τα δικαιώματα που ισχύουν για τα ετερό ζευγάρια που έχουν τελέσει γάμο.
Αξιοσημείωτες εξαιρέσεις είναι ότι δεν έχουν το δικαίωμα να λάβουν το όνομα της συντρόφισάς-ου και το δικαίωμα να παιδοθετούν. Εκτός από την εισαγωγή των Καταχωρημένων Σχέσεων για τα ΛεΠΑΤQ ζευγάρια, η νομοθεσία εισήγε επίσης ένα νέο σχέδιο για την καταχώρηση των Συζουσών-ντων Συντροφισσών-ων. Αντιθέτως από τις Καταχωρημένες Σχέσεις, αυτή η νέα ευκαιρία δεν θα χορηγήσει νέα δικαιώματα ή υποχρεώσεις στα ζευγάρια που συγκατοικούν χωρίς γάμο, αλλά θα διευκολύνει μόνο στο να αποδείξουν την ύπαρξη μιας τέτοιας σχέσης.
Αυτό το δεύτερο σχέδιο καταχώρησης θα είναι διαθέσιμο και στα ΛεΠΑΤQ ζευγάρια και στα ετερό.
Αν και η κυβέρνηση υποστηρίζει πλήρως τη νέα νομοθεσια, η αποδοχή της από το Κοινοβούλιο είναι ακόμα μια ανοιχτή.
Η Ουγγαρία έχει αυτήν την περίοδο μια κυβέρνηση μειονότητας αφότου το φιλελεύθερο κόμμα έφυγε από τον κυβερνητικό συνασπισμό πρόωρα πέρυσι.
Τα συντηρητικά κόμματα της αντιπολίτευσης επέκριναν βαριά την προηγούμενη νομοθεσία στον απολογισμό, ισχυριζόμενα πως εισήγαγε τον ΛεΠΑΤQ γάμο με διαφορετικό όνομα.
Πρέπει ακόμη να δούμε εάν η θέση τους έχει αλλάξει ως αποτέλεσμα του Συνταγματικού Δικαστηρίου που ερμηνεύει το θεσμό ως συνταγματικό δικαίωμα.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 12.2.10 και το μεταφράσαμε από την Pink News, στην http://www.pinknews.co.uk/news/articles 2005-11133.html/
Θετικότερες στον όρο λεσβία οι ΗΠΑ και η Αγγλία
Μια έρευνα διαπίστωσε ότι η διατύπωση-οι λέξεις που χρησιμοποιεί όταν ζητήται από το κοινό οι απόψεις του σχετικά με τα ΛεΠΑΤQ δικαιώματα έχει ουσιαστική σημασία για τις απαντήσεις.
Μια πρόσφατη δημοσκόπηση της CBS News και New York Times ζήτησε από 1.084 ενήλικες πολίτισες-ες των ΗΠΑ την άποψή τες σχετικά με τις ανοιχτά ΛεΠΑΤQ να υπηρετούν στο στρατό.
Διαπίστωσαν ότι οι ερωτηθήσες-ες ήταν πολύ πιο υποστηρικτικές όταν ρωτήθηκαν για "λεσβίες και γκέι», αντί του "ομοφυλόφιλες-οι".
70% των ερωτηθησών ήταν υποστηρικτικές-οι στις λεσβίες και γκέι που υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις αλλά το ποσοστό έπεσε στο 59%, όταν χρησιμοποιήθηκε η λέξη "ομοφυλόφιλες-οι".
Όταν συμμετέχουσες-ες ρωτήθηκαν εάν πιστεύουν οι λεσβίες και οι γκέι θα πρέπει να επιτρέπεται να είναι ανοικτές για τη σεξουαλικότητά τες, το 58% συμφώνησε, αλλά μόνο το 44% συμφώνησε, όταν ρωτήθηκαν το ίδιο με τον όρο ομοφυλόφιλες-ους.
Το ουσιαστικό «ομοφυλόφιλη-ος» απορρίπτεται από πολλές-ους λόγω των κλινικών-ιατρικών συνδηλώσεων του, οι οποίες οδηγούν-επιστρέφουν στην εποχή κατά την οποία οι ΛεΠΑΤQ θεωρούνταν ως άτομα με ψυχική ασθένεια.
Χρησιμοποιείται πιο συχνά από εκείνες-ους που διαφωνούν με τον λεσβιασμό ομοφυλοφιλία και έχει τροποποιηθεί πολλές φορές σε «homosexualists» κατά τη συζήτηση των ΛεΠΑΤQ δικαιωμάτων από ακτιβίστριες-ες.
Οι εφημερίδες των ΗΠΑ, New York Times και η Washington Post περιορίζουν τη χρήση του όρου «ομοφυλόφιλη-ος» και η Post στο οδηγό της σημειώνει πως: "μπορεί να θεωρηθεί ως προσβολή".
Οι βρετανικές εφημερίδες γενικώς αποδέχονται το 'lesbian-gay' ως θεμιτή- ανεκτή εναλλακτική λέξη έναντι του «ομοφυλόφιλη-ος». Η Guardian συμβουλεύει ότι θα πρέπει να χρησιμοποιείται η λέξη "λεσβίες" και «γκέι άνδρες» αντί του «γκέι», ενώ η Daily Telegraph αναφέρει ότι το «ομοφυλόφιλη-ος» είναι επίθετο και όχι ουσιαστικό.
Τα τελευταία χρόνια, ορισμένοι οδηγοί στυλ-τρόπου ζωής προειδοποίησαν κατά της χρήσης του όρου «καθ’έξιν ομοφυλόφιλης-ος». Η φράση αυτή έχει πλέον εξαφανιστεί από την πλειοψηφία των οδηγών στυλ-τρόπου ζωής, καθώς έχει θεωρηθεί κατά πάσα πιθανότητα σχεδόν απαρχαιωμένη στη κυριάρχη-γενική χρήση.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 16.2.10 και το μεταφράσαμε, από την Pink News γραμμένο από την Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/2010/02/16/americans-more-supportive-of-gay-men-and-lesbians-than-homosexuals/
Μια πρόσφατη δημοσκόπηση της CBS News και New York Times ζήτησε από 1.084 ενήλικες πολίτισες-ες των ΗΠΑ την άποψή τες σχετικά με τις ανοιχτά ΛεΠΑΤQ να υπηρετούν στο στρατό.
Διαπίστωσαν ότι οι ερωτηθήσες-ες ήταν πολύ πιο υποστηρικτικές όταν ρωτήθηκαν για "λεσβίες και γκέι», αντί του "ομοφυλόφιλες-οι".
70% των ερωτηθησών ήταν υποστηρικτικές-οι στις λεσβίες και γκέι που υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις αλλά το ποσοστό έπεσε στο 59%, όταν χρησιμοποιήθηκε η λέξη "ομοφυλόφιλες-οι".
Όταν συμμετέχουσες-ες ρωτήθηκαν εάν πιστεύουν οι λεσβίες και οι γκέι θα πρέπει να επιτρέπεται να είναι ανοικτές για τη σεξουαλικότητά τες, το 58% συμφώνησε, αλλά μόνο το 44% συμφώνησε, όταν ρωτήθηκαν το ίδιο με τον όρο ομοφυλόφιλες-ους.
Το ουσιαστικό «ομοφυλόφιλη-ος» απορρίπτεται από πολλές-ους λόγω των κλινικών-ιατρικών συνδηλώσεων του, οι οποίες οδηγούν-επιστρέφουν στην εποχή κατά την οποία οι ΛεΠΑΤQ θεωρούνταν ως άτομα με ψυχική ασθένεια.
Χρησιμοποιείται πιο συχνά από εκείνες-ους που διαφωνούν με τον λεσβιασμό ομοφυλοφιλία και έχει τροποποιηθεί πολλές φορές σε «homosexualists» κατά τη συζήτηση των ΛεΠΑΤQ δικαιωμάτων από ακτιβίστριες-ες.
Οι εφημερίδες των ΗΠΑ, New York Times και η Washington Post περιορίζουν τη χρήση του όρου «ομοφυλόφιλη-ος» και η Post στο οδηγό της σημειώνει πως: "μπορεί να θεωρηθεί ως προσβολή".
Οι βρετανικές εφημερίδες γενικώς αποδέχονται το 'lesbian-gay' ως θεμιτή- ανεκτή εναλλακτική λέξη έναντι του «ομοφυλόφιλη-ος». Η Guardian συμβουλεύει ότι θα πρέπει να χρησιμοποιείται η λέξη "λεσβίες" και «γκέι άνδρες» αντί του «γκέι», ενώ η Daily Telegraph αναφέρει ότι το «ομοφυλόφιλη-ος» είναι επίθετο και όχι ουσιαστικό.
Τα τελευταία χρόνια, ορισμένοι οδηγοί στυλ-τρόπου ζωής προειδοποίησαν κατά της χρήσης του όρου «καθ’έξιν ομοφυλόφιλης-ος». Η φράση αυτή έχει πλέον εξαφανιστεί από την πλειοψηφία των οδηγών στυλ-τρόπου ζωής, καθώς έχει θεωρηθεί κατά πάσα πιθανότητα σχεδόν απαρχαιωμένη στη κυριάρχη-γενική χρήση.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 16.2.10 και το μεταφράσαμε, από την Pink News γραμμένο από την Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/2010/02/16/americans-more-supportive-of-gay-men-and-lesbians-than-homosexuals/
19 Φεβ 2010
Γυναίκες μαστιγώθηκαν στη Μαλαισία για μοιχεία
Γυναίκες μαστιγώθηκαν στη Μαλαισία για μοιχεία
Τρεις γυναίκες μαστιγώθηκαν για πρώτη φορά στη Μαλαισία, υπό τον Ισλαμικό νόμο, για διάπραξη μοιχείας ενώ ο αρμόδιος υπουργός ανακοίνωσε ότι όλα κινήθηκαν ομαλά παρά τις αντιδράσεις ανθρωπιστικών οργανώσεων.
Ο υπουργός Εσωτερικών, Hishamuddin Tun Hussein, ανακοίνωσε ότι οι ποινές επιβλήθηκαν στις 9 Φεβρουαρίου αφού δικαστήριο της Σαρία τις βρήκε ένοχες για σύναψη εξωσυζυγικών σχέσεων.
"Πραγματοποιήθηκε τέλεια", δήλωσε ο Hishamuddin σε ανακοίνωση. "Παρόλο που τα μαστιγώματα δεν τις τραυμάτισαν, οι ίδιες υποστήριξαν ότι τις προκάλεσαν πόνο μέσα τες".
Οι δύο από τις γυναίκες υπέστησαν έξι μαστιγώματα ενώ η Τρίτη τέσσερα. Ο υπουργός υποστήριξε ότι η μία από τις γυναίκες θα απελευθερωθεί την Κυριακή, η άλλη τις επόμενες ημέρες και η τρίτη τον Ιούνιο.
Τα σχόλια του υπουργού ενδέχεται να προετοιμάζουν το έδαφος για μία άλλη υπόθεση. Η μουσουλμάνα, Kartika Sari Dewi Shukarno, που συνελήφθη πέρσι για κατανάλωση μπίρας, καταδικάστηκε με έξι μαστιγώματα.
Η περίπτωση της Kartika, που θα ήταν και η πρώτη υπόθεση μαστιγώματος υπό τον Ισλαμικό νόμο στη Μαλαισία, βρίσκεται υπό αναθεώρηση, μετά την αρνητική δημοσιότητα που υπέστη και τις διεθνείς επικρίσεις.
Η υπόθεση, όταν πρωτοεμφανίστηκε, προκάλεσε ανησυχίες ότι το κοσμικό καθεστώς της χώρας βρίσκεται υπό απειλή και θα διαβρώσει τα δικαιώματα για περίπου το 40-45% των εθνικών μειονοτήτων της χώρας.
Ο Hishammuddin δήλωσε ότι η περίπτωση της Kartika είχε σπείρει ανησυχίες για το πως θα γίνονται τα μαστιγώματα στις γυναίκες και ότι το πρόσφατο περιστατικό αποδεικνύει ότι η υπηρεσία φυλακές μπορεί να διεξάγει ποινές σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο.
Σύμφωνα με τη Σαρία, οι γυναίκες πρέπει να μαστιγώνονται σε καθιστή θέση από γυναίκα δεσμοφύλακα και να είναι πλήρως ντυμένες.
Ωστόσο νέα ερωτήματα έχουν εγερθεί σχετικά με το κατά πόσο ένα θρησκευτικό δικαστήριο του κράτους μπορεί να επιβάλει μαστιγώματα σε γυναίκες, όταν ο ομοσπονδιακός νόμος απαγορεύει αυτήν την ποινή στις γυναίκες.
Πάντως τα γεγονότα προκάλεσαν τις αντιδράσεις των ανθρωπιστικών οργανώσεων και την οργή του κοινού.
Η Kartika Sari Dewi Shukarno (φωτό) αναμένεται να είναι η επόμενη γυναίκα που θα υποστεί μαστιγώματα, με την κατηγορία κατανάλωσης μπίρας.
Την φωτογραφία και άρθρο, τα βρήκαμε στις 18.2.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, στην http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=133388
Τρεις γυναίκες μαστιγώθηκαν για πρώτη φορά στη Μαλαισία, υπό τον Ισλαμικό νόμο, για διάπραξη μοιχείας ενώ ο αρμόδιος υπουργός ανακοίνωσε ότι όλα κινήθηκαν ομαλά παρά τις αντιδράσεις ανθρωπιστικών οργανώσεων.
Ο υπουργός Εσωτερικών, Hishamuddin Tun Hussein, ανακοίνωσε ότι οι ποινές επιβλήθηκαν στις 9 Φεβρουαρίου αφού δικαστήριο της Σαρία τις βρήκε ένοχες για σύναψη εξωσυζυγικών σχέσεων.
"Πραγματοποιήθηκε τέλεια", δήλωσε ο Hishamuddin σε ανακοίνωση. "Παρόλο που τα μαστιγώματα δεν τις τραυμάτισαν, οι ίδιες υποστήριξαν ότι τις προκάλεσαν πόνο μέσα τες".
Οι δύο από τις γυναίκες υπέστησαν έξι μαστιγώματα ενώ η Τρίτη τέσσερα. Ο υπουργός υποστήριξε ότι η μία από τις γυναίκες θα απελευθερωθεί την Κυριακή, η άλλη τις επόμενες ημέρες και η τρίτη τον Ιούνιο.
Τα σχόλια του υπουργού ενδέχεται να προετοιμάζουν το έδαφος για μία άλλη υπόθεση. Η μουσουλμάνα, Kartika Sari Dewi Shukarno, που συνελήφθη πέρσι για κατανάλωση μπίρας, καταδικάστηκε με έξι μαστιγώματα.
Η περίπτωση της Kartika, που θα ήταν και η πρώτη υπόθεση μαστιγώματος υπό τον Ισλαμικό νόμο στη Μαλαισία, βρίσκεται υπό αναθεώρηση, μετά την αρνητική δημοσιότητα που υπέστη και τις διεθνείς επικρίσεις.
Η υπόθεση, όταν πρωτοεμφανίστηκε, προκάλεσε ανησυχίες ότι το κοσμικό καθεστώς της χώρας βρίσκεται υπό απειλή και θα διαβρώσει τα δικαιώματα για περίπου το 40-45% των εθνικών μειονοτήτων της χώρας.
Ο Hishammuddin δήλωσε ότι η περίπτωση της Kartika είχε σπείρει ανησυχίες για το πως θα γίνονται τα μαστιγώματα στις γυναίκες και ότι το πρόσφατο περιστατικό αποδεικνύει ότι η υπηρεσία φυλακές μπορεί να διεξάγει ποινές σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο.
Σύμφωνα με τη Σαρία, οι γυναίκες πρέπει να μαστιγώνονται σε καθιστή θέση από γυναίκα δεσμοφύλακα και να είναι πλήρως ντυμένες.
Ωστόσο νέα ερωτήματα έχουν εγερθεί σχετικά με το κατά πόσο ένα θρησκευτικό δικαστήριο του κράτους μπορεί να επιβάλει μαστιγώματα σε γυναίκες, όταν ο ομοσπονδιακός νόμος απαγορεύει αυτήν την ποινή στις γυναίκες.
Πάντως τα γεγονότα προκάλεσαν τις αντιδράσεις των ανθρωπιστικών οργανώσεων και την οργή του κοινού.
Η Kartika Sari Dewi Shukarno (φωτό) αναμένεται να είναι η επόμενη γυναίκα που θα υποστεί μαστιγώματα, με την κατηγορία κατανάλωσης μπίρας.
Την φωτογραφία και άρθρο, τα βρήκαμε στις 18.2.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, στην http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=133388
Λεσβίες με παιδιά και γυναίκες φονταμενταλιστών
Λεσβίες με παιδιά και γυναίκες φονταμενταλιστών
Μια μέρα μάς χωρίζει από την απονομή της Χρυσής Αρκτου και των άλλων βραβείων της 60ής Μπερλινάλε. Μέχρι στιγμής δεν είδαμε το αριστούργημα, που θα ξεχώριζε από τις άλλες ταινίες και θα διευκόλυνε την απόφαση της κριτικής επιτροπής. Πάντως το φεστιβάλ, χωρίς να είναι από τα καλύτερα των τελευταίων χρόνων, μας πρόσφερε μερικές καλές ταινίες.
Από τις πιο ενδιαφέρουσες αναφέρω την κινέζικη «Χωριστά μαζί» του ήδη βραβευμένου με Χρυσή Αρκτο (2007) Γουάνγκ Κουάν'αν, τη ρουμάνικη «Αν θέλω να σφυρίξω, σφυρίζω» του Φλόριν Σέρμπαν και τη ρώσικη «Πώς τέλειωσα αυτό το καλοκαίρι» του Αλεξέι Ποπογκρέμπσκι -ταινία όπου η φύση, αγαπημένο θέμα του Χέρτσοκ, παίζει σημαντικό ρόλο.
[...]
Οι ιρανικές Αρχές δεν επέτρεψαν στον βραβευμένο το 2006 με την Αργυρή Αρκτο για το «Οφσάιντ», Τζαφάρ Παναχί, να ταξιδέψει στο Βερολίνο. Θα συμμετείχε σε συζήτηση για τον ιρανικό κινηματογράφο. «Μας λύπησε ιδιαίτερα το ότι απαγορεύτηκε σε ένα σκηνοθέτη, που έχει κερδίσει τόσα διεθνή βραβεία, να συμμετάσχει στο εορταστικό μας φεστιβάλ και να εκφράσει τις κινηματογραφικές του απόψεις», δήλωσε ο διευθυντής της Μπερλινάλε Ντίτερ Κόσλικ.
- Με τα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα νεαρό ζευγάρι -από την ξαφνική απόφαση του συζύγου να γίνει φονταμενταλιστής μέχρι την απόφασή τους ν' αποκτήσουν παιδί με τεχνητή γονιμοποίηση- σε μια χώρα που μόλις έχει βγει από ένα καταστροφικό πόλεμο, καταπιάνεται η ταινία «Στον δρόμο» της Βόσνιας Γιασμίλα Ζμπάνιτς (Χρυσή Αρκτος το 2006 για το «Σεράγεβο σ' αγαπώ»). Σκηνοθετημένη με ξεχωριστή φροντίδα και με μια πολύ καλή ερμηνεία από την Ζρίνκα Τσβίτεβιτς.
[...]
- Η εκτός συναγωνισμού ταινία «Ολα τα παιδιά είναι καλά» της Λίζας Τσολοτένκο, έχει ηρωίδες δύο λεσβίες (Ανέτ Μπενίνγκ και Τζούλιαν Μουρ) και τα έφηβα παιδιά που απέκτησαν με τεχνητή γονιμοποίηση. Οταν κάποτε αποφασίζουν να ανακαλύψουν τον βιολογικό πατέρα τους (Μαρκ Ράφαλο), αρχίζουν οι εντάσεις ανάμεσα στα μέλη της λεσβιακής οικογένειας. Μια διασκεδαστική, ρομαντική κωμωδία που η σκηνοθέτρια («Laurel Canyon») αντιμετωπίζει με χιούμορ, χωρίς όμως τίποτα το ξεχωριστό. Βασικό ατού: οι πολύ καλές οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών. *
Το απόσπασμα του άρθρου το βρήκαμε στις 19.2.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, γραμμένο από τον Νίνο Φένεκ Μικελίδη στην http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=133713
Μια μέρα μάς χωρίζει από την απονομή της Χρυσής Αρκτου και των άλλων βραβείων της 60ής Μπερλινάλε. Μέχρι στιγμής δεν είδαμε το αριστούργημα, που θα ξεχώριζε από τις άλλες ταινίες και θα διευκόλυνε την απόφαση της κριτικής επιτροπής. Πάντως το φεστιβάλ, χωρίς να είναι από τα καλύτερα των τελευταίων χρόνων, μας πρόσφερε μερικές καλές ταινίες.
Από τις πιο ενδιαφέρουσες αναφέρω την κινέζικη «Χωριστά μαζί» του ήδη βραβευμένου με Χρυσή Αρκτο (2007) Γουάνγκ Κουάν'αν, τη ρουμάνικη «Αν θέλω να σφυρίξω, σφυρίζω» του Φλόριν Σέρμπαν και τη ρώσικη «Πώς τέλειωσα αυτό το καλοκαίρι» του Αλεξέι Ποπογκρέμπσκι -ταινία όπου η φύση, αγαπημένο θέμα του Χέρτσοκ, παίζει σημαντικό ρόλο.
[...]
Οι ιρανικές Αρχές δεν επέτρεψαν στον βραβευμένο το 2006 με την Αργυρή Αρκτο για το «Οφσάιντ», Τζαφάρ Παναχί, να ταξιδέψει στο Βερολίνο. Θα συμμετείχε σε συζήτηση για τον ιρανικό κινηματογράφο. «Μας λύπησε ιδιαίτερα το ότι απαγορεύτηκε σε ένα σκηνοθέτη, που έχει κερδίσει τόσα διεθνή βραβεία, να συμμετάσχει στο εορταστικό μας φεστιβάλ και να εκφράσει τις κινηματογραφικές του απόψεις», δήλωσε ο διευθυντής της Μπερλινάλε Ντίτερ Κόσλικ.
- Με τα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα νεαρό ζευγάρι -από την ξαφνική απόφαση του συζύγου να γίνει φονταμενταλιστής μέχρι την απόφασή τους ν' αποκτήσουν παιδί με τεχνητή γονιμοποίηση- σε μια χώρα που μόλις έχει βγει από ένα καταστροφικό πόλεμο, καταπιάνεται η ταινία «Στον δρόμο» της Βόσνιας Γιασμίλα Ζμπάνιτς (Χρυσή Αρκτος το 2006 για το «Σεράγεβο σ' αγαπώ»). Σκηνοθετημένη με ξεχωριστή φροντίδα και με μια πολύ καλή ερμηνεία από την Ζρίνκα Τσβίτεβιτς.
[...]
- Η εκτός συναγωνισμού ταινία «Ολα τα παιδιά είναι καλά» της Λίζας Τσολοτένκο, έχει ηρωίδες δύο λεσβίες (Ανέτ Μπενίνγκ και Τζούλιαν Μουρ) και τα έφηβα παιδιά που απέκτησαν με τεχνητή γονιμοποίηση. Οταν κάποτε αποφασίζουν να ανακαλύψουν τον βιολογικό πατέρα τους (Μαρκ Ράφαλο), αρχίζουν οι εντάσεις ανάμεσα στα μέλη της λεσβιακής οικογένειας. Μια διασκεδαστική, ρομαντική κωμωδία που η σκηνοθέτρια («Laurel Canyon») αντιμετωπίζει με χιούμορ, χωρίς όμως τίποτα το ξεχωριστό. Βασικό ατού: οι πολύ καλές οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών. *
Το απόσπασμα του άρθρου το βρήκαμε στις 19.2.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, γραμμένο από τον Νίνο Φένεκ Μικελίδη στην http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=133713
Οριστική παύση καθηκόντων σε γιατρό για σεξουαλική παρενόχληση
ΣτΕ: Οριστική παύση καθηκόντων σε γιατρό για σεξουαλική παρενόχληση
Με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας παραμένει εκτός «Ευαγγελισμού» διευθυντής χειρουργικού τμήματος λόγω σεξουαλικής παρενόχλησης γυναικών, που ήταν συγγενείς ασθενών του.
Η υπόθεση ξεκίνησε το 2001, όταν τέσσερις γυναίκες κατήγγειλαν μέσω τηλεοπτικού σταθμού περιστατικά παρενόχλησής τες από το συγκεκριμένο γιατρό. Οι καταγγελίες είχαν οδηγήσει τότε τη διοίκηση του νοσοκομείου να πραγματοποιήσει ΕΔΕ, προκειμένου να διαπιστωθεί ότι ευσταθούσαν.
Στη συνέχεια το Κεντρικό Πειθαρχικό Συμβούλιο Ιατρών του ΕΣΥ, αποφάσισε ότι ο χειρουργός προέβη σε σεξουαλική παρενόχληση των τεσσάρων γυναικών, διαπράττοντας το πειθαρχικό παράπτωμα της «χαρακτηριστικής αναξιοπρεπούς και ανάξιας για υπαλλήλους διαγωγής εντός υπηρεσίας» και αποφάσισε την οριστική παύση του ενώ κρίθηκε πως η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν η προσήκουσα.
Το 2001 ο εν λόγω γιατρός είχε αναγορευθεί καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 18.2.10 στην εφημερίδα Ελαυθεροτυπία, στην http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=133552
Με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας παραμένει εκτός «Ευαγγελισμού» διευθυντής χειρουργικού τμήματος λόγω σεξουαλικής παρενόχλησης γυναικών, που ήταν συγγενείς ασθενών του.
Η υπόθεση ξεκίνησε το 2001, όταν τέσσερις γυναίκες κατήγγειλαν μέσω τηλεοπτικού σταθμού περιστατικά παρενόχλησής τες από το συγκεκριμένο γιατρό. Οι καταγγελίες είχαν οδηγήσει τότε τη διοίκηση του νοσοκομείου να πραγματοποιήσει ΕΔΕ, προκειμένου να διαπιστωθεί ότι ευσταθούσαν.
Στη συνέχεια το Κεντρικό Πειθαρχικό Συμβούλιο Ιατρών του ΕΣΥ, αποφάσισε ότι ο χειρουργός προέβη σε σεξουαλική παρενόχληση των τεσσάρων γυναικών, διαπράττοντας το πειθαρχικό παράπτωμα της «χαρακτηριστικής αναξιοπρεπούς και ανάξιας για υπαλλήλους διαγωγής εντός υπηρεσίας» και αποφάσισε την οριστική παύση του ενώ κρίθηκε πως η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν η προσήκουσα.
Το 2001 ο εν λόγω γιατρός είχε αναγορευθεί καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 18.2.10 στην εφημερίδα Ελαυθεροτυπία, στην http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=133552
18 Φεβ 2010
Habitation en Roma
Η ταινία "Habitation en Roma-Room in Rome" είναι για ενήλικες κυρίες, από την εβδομάδα κινηματογράφου της Ισπανίας.
Μια ιστορία αγάπης, ερωτισμού και πάθους. Της Ρωσίδας Νατάσσας και της Ισπανίδας Άλμπα σε ένα ξενοδοχείο της Ρώμης με αναγενησιακές τοιχογραφίες.
Η Νατάσσα με την Άλμπα γνωρίζονται στις βεράντες του ξενοδοχείου τες, όταν η Έλενα ρωτά την Νατάσσα, το όνομα της. Εκείνη το προφέρει με ρωσική προφορά και η Άλμπα προσπαθεί να την μιμηθεί.
Ο πάγος σπάει και δύο γυναίκες ερωτεύονται.
Η ιστορία κρατά για μια νύχτα, "μια νύχτα μαγική" όπως την χαρακτηρίζει η Natasha Yarovenco (η Ρωσίδα της ταινίας), αυτή την νύχτα ανακαλύπτει την προσωπικότητα της άλλης, για πρώτη της φορά κάνει έρωτα με γυναίκα. Ζητά από την Άλμπα να μείνει μυστικό.
Ενώ η Elena Anaya (η Ισπανίδα της ταινίας) μάς εξηγεί πως το "ξένο" γίνεται οικείο και δικό μας, αυτή συμβαίνει στις δυο γυναίκες.
"Μια σεξουαλική κωμμωδία, που αναβλύζει σαν υφαίστειο", όπως την χαρακτήρισε ο σκηνοθέτης της, Julio Medem.
http://www.youtube.com/watch?v=vDV-eV9pCQQ
http://informationtypes.blogspot.com/2010/01/movie-room-in-rome-habitacion-en-roma.html
Στην παραγωγή της ταινίας συμμετείχε και η TVE=Television Espana, θα χαρούμε να δούμε την αντίστοιχη ΕΡΤ-ΝΕΤ να συμμετέχει στην παραγωγή μιάς ανάλογης λεσβιακής ταινίας. Αν και το αρχείο της έχει πολλές ξένες λεσβιακές ταινίες και συχνά τις παρακολουθούμε από παλιά. Ευαγγελία Βλάμη
Μια ιστορία αγάπης, ερωτισμού και πάθους. Της Ρωσίδας Νατάσσας και της Ισπανίδας Άλμπα σε ένα ξενοδοχείο της Ρώμης με αναγενησιακές τοιχογραφίες.
Η Νατάσσα με την Άλμπα γνωρίζονται στις βεράντες του ξενοδοχείου τες, όταν η Έλενα ρωτά την Νατάσσα, το όνομα της. Εκείνη το προφέρει με ρωσική προφορά και η Άλμπα προσπαθεί να την μιμηθεί.
Ο πάγος σπάει και δύο γυναίκες ερωτεύονται.
Η ιστορία κρατά για μια νύχτα, "μια νύχτα μαγική" όπως την χαρακτηρίζει η Natasha Yarovenco (η Ρωσίδα της ταινίας), αυτή την νύχτα ανακαλύπτει την προσωπικότητα της άλλης, για πρώτη της φορά κάνει έρωτα με γυναίκα. Ζητά από την Άλμπα να μείνει μυστικό.
Ενώ η Elena Anaya (η Ισπανίδα της ταινίας) μάς εξηγεί πως το "ξένο" γίνεται οικείο και δικό μας, αυτή συμβαίνει στις δυο γυναίκες.
"Μια σεξουαλική κωμμωδία, που αναβλύζει σαν υφαίστειο", όπως την χαρακτήρισε ο σκηνοθέτης της, Julio Medem.
http://www.youtube.com/watch?v=vDV-eV9pCQQ
http://informationtypes.blogspot.com/2010/01/movie-room-in-rome-habitacion-en-roma.html
Στην παραγωγή της ταινίας συμμετείχε και η TVE=Television Espana, θα χαρούμε να δούμε την αντίστοιχη ΕΡΤ-ΝΕΤ να συμμετέχει στην παραγωγή μιάς ανάλογης λεσβιακής ταινίας. Αν και το αρχείο της έχει πολλές ξένες λεσβιακές ταινίες και συχνά τις παρακολουθούμε από παλιά. Ευαγγελία Βλάμη
Βουλευτίνες-ες στο απυρόβλητο
Βουλευτίνες-ες στο απυρόβλητο
Η επισήμανση του αυτονόητου έχει νόημα μόνον όταν υπάρχει πρόθεση αμφισβήτησης ή ανατροπής του. Αλλιώς «να ‘χαμε, να λέγαμε» που λέει ο σοφός λαός.
Για παράδειγμα στην Ελλάδα έχουμε διαφθορά, που οδήγησε σε αλλεπάλληλα πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα, γραφειοκρατία και πελατειακές σχέσεις, που οδήγησαν στη διόγκωση του δημόσιου τομέα, ευνοιοκρατία και κομματικοποίηση, που έδιωξε ή περιθωριοποίησε τις άξιες-ους, άσκοπες σπατάλες και έλλειψη αξιοπιστίας, που έφεραν την οικονομική κρίση.
Επειδή, λοιπόν, αυτές τις μέρες γίνονται επιτροπές επί επιτροπών στη βουλή, θυμήθηκα ότι η κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, προτίθεται ν΄ αλλάξει το νόμο περί ευθύνης υπουργίνων-ων, κάτι που είχε δηλώσει ο κ. Παπανδρέου στην 74η ΔΕΘ, στις 13/9/2009. Παγκόσμια πρωτοτυπία αυτός ο νόμος, ελληνική πατέντα, που όπως αποδείχθηκε δεν είχε μέχρι τώρα ως στόχο να προστατέψει το κύρος του πολιτικού μας συστήματος, αλλά τα πολιτικά «λαμόγια». Η διαδικασία κάθαρσης σκόνταφτε κάθε φορά στην ανάγκη να προστατευτούν οι ημέτερες-οι, «οι δικές-οι μας» με εξαίρεση ίσως το ΄89, αν και τότε αυτή η διαδικασία για πολλές-ους αποτέλεσε απόπειρα ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής με στόχο την εξόντωση πολιτικών αντιπάλων.
Οι υπουργίνες-οι, λοιπόν, στο εξής, εφόσον κι αν έρθει το σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή, δεν θα είναι άμοιρες-οι ευθυνών, πολιτικών και υποθέτω και ποινικών, για να δικαιωθεί αν μη τι άλλο το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Όπως γίνεται τουλάχιστον στη Δύση (από τις πλέον πρόσφατες υποθέσεις θυμηθείτε τη χρόνια διαμάχη Μπερλουσκόνι Δικαιοσύνης στην Ιταλία, την κόντρα Σαρκοζύ Βιλπέν στη Γαλλία). Το ερώτημα είναι αν σ΄αυτόν τον εκσυγχρονισμό που προωθεί η κυβέρνηση και ζητούν οι εταίροι μας για να περιοριστούν τα σκάνδαλα, συμπεριληφθούν και οι βουλευτίνες-ες.
Αναφέρομαι βέβαια στην περίφημη βουλευτική ασυλία. Οι τριακόσιες-οι είναι μονίμως στο απυρόβλητο, γεγονός που προβλέπεται και στο σύνταγμά μας (άρθρα 61 και 62). Για να προστατευτεί, λένε ορθώς, το κύρος του πολιτεύματος στην κοινοβουλευτική του διάσταση από καταχρηστικές μηνύσεις και προσβλητικές δικαστικές αποφάσεις. Διότι εδώ που τα λέμε είμαστε λαός που αγαπάμε τις μηνύσεις (440.000 κατατίθενται κάθε χρόνο). Έτσι πρώτα πρέπει η Βουλή να δώσει τη σχετική άδεια και μετά η κατηγορούμενη-ος βουλευτίνα να καθίσει στο εδώλιο για να δικαστεί. Τρακάρεις λ.χ. –για να μιλήσω για απλά πράγματα και όχι πολιτικά-, στο δρόμο με το αυτοκίνητο της κυρίας βουλευτίνας-η, έφταιγε, σε βρίζει, μπορεί και να σηκώσει χέρι, αλλά αν καταθέσεις μήνυση και αγωγή εναντίον της, έχεις χάσει, κοινή θνητή-ε. Αποκλείεται εκ προοιμίου να βρεις το δίκιό σου.
Και για να αναφερθώ σε πολιτικές υποθέσεις. Στις 17 Φεβρουαρίου, δηλαδή σήμερα, επρόκειτο να δικαστεί ενώπιον του Γ΄ Τριμελούς Εφετείου Αθηνών η πρώην γ.γ. ισότητας στις κυβερνήσεις Νέας Δημοκρατίας, Ευγενία Τσουμάνη για συκοφαντική δυσφήμιση του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΣΠΕ). Σε βάρος της κυρίας αυτής εκκρεμούν υποθέσεις για παράβαση καθήκοντος, ψευδή βεβαίωση και έκθεση του κράτους (μας) ενώπιον άλλων χωρών και του ΟΗΕ!! Δεδομένου ότι η κ. Τσουμάνη τυγχάνει σήμερα βουλευτίνα Επικρατείας της ΝΔ, το βέβαιο είναι ότι το δικαστήριο θα ζητήσει πρώτα την άρση της ασυλίας της. Η οποία μάλλον δεν θα δοθεί από τις τριακόσιες-ους, ή όσες-ους παραβρεθούν στην αίθουσα τη δεδομένη στιγμή, για λόγους αλληλεγγύης, ενώ και ο κίνδυνος παραγραφής των αδικημάτων είναι υπαρκτός. Και καλά δεν άρουν την ασυλία όταν πρόκειται για πολιτικές υποθέσεις, όπου υπάρχουν και σκοπιμότητες. Γιατί, όμως, να εφαρμόζεται το ίδιο μέτρο όταν οι παραβατικές πράξεις των διωκόμενων βουλευτίνων-ων συνέβησαν πριν την εκλογή τους; Ή όταν είναι, -που στις περισσότερες φορές είναι- άσχετες με τη βουλευτική δραστηριότητα;
Ο Βασίλης Σωτηρόπουλος, δικηγόρος στο επάγγελμα, με τον οποίο μίλησα αμφισβητεί σοβαρά ότι προστατεύεται το πολίτευμα όταν κάποια-ος, πριν λάβει τη βουλευτική ιδιότητα, έχει τελέσει μια αξιόποινη πράξη. Και μου υπενθύμισε ότι σε δύο περιπτώσεις πρόσφατα η Ελλάδα έχει καταδικαστεί για το λόγο αυτό από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Διότι παραβιάζεται το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο όλων ημών, που είμαστε απλές-οι θνητές. Η βουλευτική ασυλία, δεν είναι πανάκεια, «δεν είναι ανεξαίρετος κανόνας», όπως λέει για πάσα νόσον. Θα το ακούσει καμιά-νεις;
Το άρθρο το βρήκαμε στις 18.2.10 στην www.protagon.gr, γραμμένο από τον Παύλο Νεράντζη στην http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=1551&reftab=61&t=%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%85%CF%81%CF%8C%CE%B2%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%BF
Η επισήμανση του αυτονόητου έχει νόημα μόνον όταν υπάρχει πρόθεση αμφισβήτησης ή ανατροπής του. Αλλιώς «να ‘χαμε, να λέγαμε» που λέει ο σοφός λαός.
Για παράδειγμα στην Ελλάδα έχουμε διαφθορά, που οδήγησε σε αλλεπάλληλα πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα, γραφειοκρατία και πελατειακές σχέσεις, που οδήγησαν στη διόγκωση του δημόσιου τομέα, ευνοιοκρατία και κομματικοποίηση, που έδιωξε ή περιθωριοποίησε τις άξιες-ους, άσκοπες σπατάλες και έλλειψη αξιοπιστίας, που έφεραν την οικονομική κρίση.
Επειδή, λοιπόν, αυτές τις μέρες γίνονται επιτροπές επί επιτροπών στη βουλή, θυμήθηκα ότι η κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, προτίθεται ν΄ αλλάξει το νόμο περί ευθύνης υπουργίνων-ων, κάτι που είχε δηλώσει ο κ. Παπανδρέου στην 74η ΔΕΘ, στις 13/9/2009. Παγκόσμια πρωτοτυπία αυτός ο νόμος, ελληνική πατέντα, που όπως αποδείχθηκε δεν είχε μέχρι τώρα ως στόχο να προστατέψει το κύρος του πολιτικού μας συστήματος, αλλά τα πολιτικά «λαμόγια». Η διαδικασία κάθαρσης σκόνταφτε κάθε φορά στην ανάγκη να προστατευτούν οι ημέτερες-οι, «οι δικές-οι μας» με εξαίρεση ίσως το ΄89, αν και τότε αυτή η διαδικασία για πολλές-ους αποτέλεσε απόπειρα ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής με στόχο την εξόντωση πολιτικών αντιπάλων.
Οι υπουργίνες-οι, λοιπόν, στο εξής, εφόσον κι αν έρθει το σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή, δεν θα είναι άμοιρες-οι ευθυνών, πολιτικών και υποθέτω και ποινικών, για να δικαιωθεί αν μη τι άλλο το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Όπως γίνεται τουλάχιστον στη Δύση (από τις πλέον πρόσφατες υποθέσεις θυμηθείτε τη χρόνια διαμάχη Μπερλουσκόνι Δικαιοσύνης στην Ιταλία, την κόντρα Σαρκοζύ Βιλπέν στη Γαλλία). Το ερώτημα είναι αν σ΄αυτόν τον εκσυγχρονισμό που προωθεί η κυβέρνηση και ζητούν οι εταίροι μας για να περιοριστούν τα σκάνδαλα, συμπεριληφθούν και οι βουλευτίνες-ες.
Αναφέρομαι βέβαια στην περίφημη βουλευτική ασυλία. Οι τριακόσιες-οι είναι μονίμως στο απυρόβλητο, γεγονός που προβλέπεται και στο σύνταγμά μας (άρθρα 61 και 62). Για να προστατευτεί, λένε ορθώς, το κύρος του πολιτεύματος στην κοινοβουλευτική του διάσταση από καταχρηστικές μηνύσεις και προσβλητικές δικαστικές αποφάσεις. Διότι εδώ που τα λέμε είμαστε λαός που αγαπάμε τις μηνύσεις (440.000 κατατίθενται κάθε χρόνο). Έτσι πρώτα πρέπει η Βουλή να δώσει τη σχετική άδεια και μετά η κατηγορούμενη-ος βουλευτίνα να καθίσει στο εδώλιο για να δικαστεί. Τρακάρεις λ.χ. –για να μιλήσω για απλά πράγματα και όχι πολιτικά-, στο δρόμο με το αυτοκίνητο της κυρίας βουλευτίνας-η, έφταιγε, σε βρίζει, μπορεί και να σηκώσει χέρι, αλλά αν καταθέσεις μήνυση και αγωγή εναντίον της, έχεις χάσει, κοινή θνητή-ε. Αποκλείεται εκ προοιμίου να βρεις το δίκιό σου.
Και για να αναφερθώ σε πολιτικές υποθέσεις. Στις 17 Φεβρουαρίου, δηλαδή σήμερα, επρόκειτο να δικαστεί ενώπιον του Γ΄ Τριμελούς Εφετείου Αθηνών η πρώην γ.γ. ισότητας στις κυβερνήσεις Νέας Δημοκρατίας, Ευγενία Τσουμάνη για συκοφαντική δυσφήμιση του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΣΠΕ). Σε βάρος της κυρίας αυτής εκκρεμούν υποθέσεις για παράβαση καθήκοντος, ψευδή βεβαίωση και έκθεση του κράτους (μας) ενώπιον άλλων χωρών και του ΟΗΕ!! Δεδομένου ότι η κ. Τσουμάνη τυγχάνει σήμερα βουλευτίνα Επικρατείας της ΝΔ, το βέβαιο είναι ότι το δικαστήριο θα ζητήσει πρώτα την άρση της ασυλίας της. Η οποία μάλλον δεν θα δοθεί από τις τριακόσιες-ους, ή όσες-ους παραβρεθούν στην αίθουσα τη δεδομένη στιγμή, για λόγους αλληλεγγύης, ενώ και ο κίνδυνος παραγραφής των αδικημάτων είναι υπαρκτός. Και καλά δεν άρουν την ασυλία όταν πρόκειται για πολιτικές υποθέσεις, όπου υπάρχουν και σκοπιμότητες. Γιατί, όμως, να εφαρμόζεται το ίδιο μέτρο όταν οι παραβατικές πράξεις των διωκόμενων βουλευτίνων-ων συνέβησαν πριν την εκλογή τους; Ή όταν είναι, -που στις περισσότερες φορές είναι- άσχετες με τη βουλευτική δραστηριότητα;
Ο Βασίλης Σωτηρόπουλος, δικηγόρος στο επάγγελμα, με τον οποίο μίλησα αμφισβητεί σοβαρά ότι προστατεύεται το πολίτευμα όταν κάποια-ος, πριν λάβει τη βουλευτική ιδιότητα, έχει τελέσει μια αξιόποινη πράξη. Και μου υπενθύμισε ότι σε δύο περιπτώσεις πρόσφατα η Ελλάδα έχει καταδικαστεί για το λόγο αυτό από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Διότι παραβιάζεται το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο όλων ημών, που είμαστε απλές-οι θνητές. Η βουλευτική ασυλία, δεν είναι πανάκεια, «δεν είναι ανεξαίρετος κανόνας», όπως λέει για πάσα νόσον. Θα το ακούσει καμιά-νεις;
Το άρθρο το βρήκαμε στις 18.2.10 στην www.protagon.gr, γραμμένο από τον Παύλο Νεράντζη στην http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=1551&reftab=61&t=%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%85%CF%81%CF%8C%CE%B2%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%BF
Η λεσβοφοβία του κ. Δ. Δανίκα
Φεστιβάλ Βερολίνου
Λεσβιακό ζευγάρι με παιδί η Τζούλιαν Μουρ και η Ανέτ Μπένινγκ
Δεν με πιστεύατε, ε; Καλά να πάθετε. Σας το ΄λεγα.
Κάθε αξιοπρεπές και μεγάλο διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ φροντίζει για sex, politcs and drugs. Στις οθόνες εννοείται. Ενίοτε και στα πέριξ (ξενοδοχεία, μπαρ, πολυτελή restaurants και πάει λέγοντας). Εν αρχή λοιπόν ο λεσβιασμός-η θηλυκή ομοφυλοφιλία!
Καμία πρωτοτυπία. Εκτός από ένα περιστατικό που θύμισε Βερολίνο από τα παλιά. Από εδώ η Ζιλ, δηλαδή η Τζούλιαν Μουρ. Μόλις πενήντα. Από εκεί η Νικ. Τουτέστιν η Ανέτ Μπένινγκ μόλις 52 (για να φρεσκάρω τη μνήμη σας, πρόκειται για μία από τις τελευταίες 12.500 ερωμένες, αν και πρόκειται για σύζυγο, του αειθαλούς Ουόρεν Μπίτι, του μεγιστοτεράστιου κόκορα στο ορνιθοτροφείο του Χόλιγουντ). Ενδιαμέσως η Λάιζα Τσολοντένκο, η σκηνοθέτιδα τής λεσβιακής κομεντί «Τhe Κids are all right». Ο τίτλος- αν δεν με απατά η μνήμη μου- από ομότιτλο άσμα των θρυλικών «Who». Μουσική αναφορά στα άγρια νιάτα των δύο μεγαλοκοπέλων!
Τα δύο κοράσια, όπως ο σύζυγος με τη σύζυγό του.
Τώρα ποια είναι ποιος και ποια είναι ποια, ουδεμία σημασία. Διαχειρίζονται λοιπόν τη ρουτίνα από την πολύχρονη συνύπαρξή τες, ώσπου προκύπτει πρόβλημα με τη δανεική κορούλα τες. Πάνω στο άνθος της εφηβείας της η κοπέλα. Η οποία επιθυμεί να μάθει τον «βιολογικό» πατέρα της. Αυτό και το χάπενινγκ της ιστορίας. Με επιμύθιο το γνωστό από δεκάδες political correct ταινίες. Όλες-οι μαζί ανεξαρτήτως φύλου και κρεβατιού. Συμφιλιωθείτε με τη διαφορετικότητα της διπλανής-ου σας. Όλα τα ΄χε η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε!
Α, ξέχασα. Η ταινία προβλήθηκε κεκλεισμένων των δημοσιογραφικών θυρών. Αποκλειστικά για εμπόρισες-ους και διανομείς. Πρώτα το χρήμα. Ύστερα η κριτική!
[...]
Το απόσπασμα του άρθρου το βρήκαμε στις 12.2.10 στην εφημερίδα τα Νέα, γραμμένο από τον Δημήτρη Δανίκα στην http://www.tanea.gr /default.asp?pid=2&ct=4&artid=4560263
Το απόσπασμα του λεσβοφοβικού και ρατσιστικού άρθρου δείχνει τον σεξιστικό φόβο του κ. Δανίκα για την διαφορετικότητα και την "άλωση" του ανδρισμού από αυτήν. Οι λεσβίες γεννούν παιδιά και κάνουν οικογένειες χωρίς να περιμένουν "έγκριση". Το ζήτημα είναι αν θα εφαρμόζουμε ίδια κριτήρια στη γονεϊκότητα για όλες-ους. Πράγματι επειδή η Ελλάδα συνηθίζει να αγνοεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, με αυτήν ακριβώς την δικαιολογία του κ. Δανίκα: "Όλα τα ΄χε η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε!", νοσούμε όλες-οι από έλλειψη ανοχής που την έχουν συνυφάνει με την αποδοχή. Με αποτέλεσμα τις διακρίσεις την μισαλλοδοξία και την άσκηση βίας της "ισχυρότερης" ομάδας στην "ασθενέστερη". Διαιωνίζει ένα καθεστώς του οποίου καμιά-νεις δεν θέλει να υπάρξει θύμα. Ευαγγελία Βλάμη.
Λεσβιακό ζευγάρι με παιδί η Τζούλιαν Μουρ και η Ανέτ Μπένινγκ
Δεν με πιστεύατε, ε; Καλά να πάθετε. Σας το ΄λεγα.
Κάθε αξιοπρεπές και μεγάλο διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ φροντίζει για sex, politcs and drugs. Στις οθόνες εννοείται. Ενίοτε και στα πέριξ (ξενοδοχεία, μπαρ, πολυτελή restaurants και πάει λέγοντας). Εν αρχή λοιπόν ο λεσβιασμός-η θηλυκή ομοφυλοφιλία!
Καμία πρωτοτυπία. Εκτός από ένα περιστατικό που θύμισε Βερολίνο από τα παλιά. Από εδώ η Ζιλ, δηλαδή η Τζούλιαν Μουρ. Μόλις πενήντα. Από εκεί η Νικ. Τουτέστιν η Ανέτ Μπένινγκ μόλις 52 (για να φρεσκάρω τη μνήμη σας, πρόκειται για μία από τις τελευταίες 12.500 ερωμένες, αν και πρόκειται για σύζυγο, του αειθαλούς Ουόρεν Μπίτι, του μεγιστοτεράστιου κόκορα στο ορνιθοτροφείο του Χόλιγουντ). Ενδιαμέσως η Λάιζα Τσολοντένκο, η σκηνοθέτιδα τής λεσβιακής κομεντί «Τhe Κids are all right». Ο τίτλος- αν δεν με απατά η μνήμη μου- από ομότιτλο άσμα των θρυλικών «Who». Μουσική αναφορά στα άγρια νιάτα των δύο μεγαλοκοπέλων!
Τα δύο κοράσια, όπως ο σύζυγος με τη σύζυγό του.
Τώρα ποια είναι ποιος και ποια είναι ποια, ουδεμία σημασία. Διαχειρίζονται λοιπόν τη ρουτίνα από την πολύχρονη συνύπαρξή τες, ώσπου προκύπτει πρόβλημα με τη δανεική κορούλα τες. Πάνω στο άνθος της εφηβείας της η κοπέλα. Η οποία επιθυμεί να μάθει τον «βιολογικό» πατέρα της. Αυτό και το χάπενινγκ της ιστορίας. Με επιμύθιο το γνωστό από δεκάδες political correct ταινίες. Όλες-οι μαζί ανεξαρτήτως φύλου και κρεβατιού. Συμφιλιωθείτε με τη διαφορετικότητα της διπλανής-ου σας. Όλα τα ΄χε η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε!
Α, ξέχασα. Η ταινία προβλήθηκε κεκλεισμένων των δημοσιογραφικών θυρών. Αποκλειστικά για εμπόρισες-ους και διανομείς. Πρώτα το χρήμα. Ύστερα η κριτική!
[...]
Το απόσπασμα του άρθρου το βρήκαμε στις 12.2.10 στην εφημερίδα τα Νέα, γραμμένο από τον Δημήτρη Δανίκα στην http://www.tanea.gr /default.asp?pid=2&ct=4&artid=4560263
Το απόσπασμα του λεσβοφοβικού και ρατσιστικού άρθρου δείχνει τον σεξιστικό φόβο του κ. Δανίκα για την διαφορετικότητα και την "άλωση" του ανδρισμού από αυτήν. Οι λεσβίες γεννούν παιδιά και κάνουν οικογένειες χωρίς να περιμένουν "έγκριση". Το ζήτημα είναι αν θα εφαρμόζουμε ίδια κριτήρια στη γονεϊκότητα για όλες-ους. Πράγματι επειδή η Ελλάδα συνηθίζει να αγνοεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, με αυτήν ακριβώς την δικαιολογία του κ. Δανίκα: "Όλα τα ΄χε η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε!", νοσούμε όλες-οι από έλλειψη ανοχής που την έχουν συνυφάνει με την αποδοχή. Με αποτέλεσμα τις διακρίσεις την μισαλλοδοξία και την άσκηση βίας της "ισχυρότερης" ομάδας στην "ασθενέστερη". Διαιωνίζει ένα καθεστώς του οποίου καμιά-νεις δεν θέλει να υπάρξει θύμα. Ευαγγελία Βλάμη.
Δεν έχει σημασία αν οι γονείς είναι λεσβίες
«Δεν έχει σημασία αν οι γονείς είναι λεσβίες»
Στην ταινία «Τhe kids are all right» η Τζούλιαν Μουρ και η Ανέτ Μπένινγκ είναι all right.
Και lesbians. Μανάδες αμφότερες με δυο παιδιά παρακαλώ προερχόμενα από σπέρμα του δωρητή Μαρκ Ράφαλο.
Δύο πράγματα λάτρεψα σ΄ αυτήν τη μελαγχολική κομεντί. Το πρώτο η Ανέτ Μπένινγκ. Δείχνει τις ρυτίδες της. Του λαιμού.
Με κοντό μαλλί a l garcon. Το δεύτερο ο Μαρκ Ράφαλο. Της βιολογικής γαστρονομίας. Υπάρχει και ένα τρίτο. Το σημαντικότερο. Η ερμηνεία της Τζούλιαν Μουρ. Με κλεισμένα τα πενήντα. Δεν της φαίνεται. Τα μπότοξ; Ούτε αυτό φαίνεται.
Κρίνοντας από τις ταινίες σας, φαίνεται πως σας επιθυμούν όλες-οι, γυναίκες, άντρες, λεσβίες και γκέι (από την ταινία «Ένας άνδρας μόνος»).
Ηow lucky Ι am. Το πιο κολακευτικό σχόλιο που άκουσα τα τελευταία χρόνια. Μην ξεχνάτε. Αν εσύ ταυτίζεσαι με τον ρόλο σου τότε και η-ο θεατής ταυτίζεται μ΄ εσένα.
Το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή σου; Η οικογένεια. Τα παιδιά μου. Γι΄ αυτό σας λέω.
Καμία σημασία αν οι γονείς είναι λεσβίες ή γκέι. Σημασία έχει πως αυτές οι δύο γυναίκες, οι δύο μανάδες ανέθρεψαν, φρόντισαν, αγάπησαν και πονέσανε γι΄ αυτά τα δύο παιδιά τες. Από πατέρα με δωρητή σπέρματος.
Αυτές οι δύο είναι οι αληθινές γονείς τες-τους.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 18.2.10 στην εφημερίδα τα Νέα, στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4561137
Στην ταινία «Τhe kids are all right» η Τζούλιαν Μουρ και η Ανέτ Μπένινγκ είναι all right.
Και lesbians. Μανάδες αμφότερες με δυο παιδιά παρακαλώ προερχόμενα από σπέρμα του δωρητή Μαρκ Ράφαλο.
Δύο πράγματα λάτρεψα σ΄ αυτήν τη μελαγχολική κομεντί. Το πρώτο η Ανέτ Μπένινγκ. Δείχνει τις ρυτίδες της. Του λαιμού.
Με κοντό μαλλί a l garcon. Το δεύτερο ο Μαρκ Ράφαλο. Της βιολογικής γαστρονομίας. Υπάρχει και ένα τρίτο. Το σημαντικότερο. Η ερμηνεία της Τζούλιαν Μουρ. Με κλεισμένα τα πενήντα. Δεν της φαίνεται. Τα μπότοξ; Ούτε αυτό φαίνεται.
Κρίνοντας από τις ταινίες σας, φαίνεται πως σας επιθυμούν όλες-οι, γυναίκες, άντρες, λεσβίες και γκέι (από την ταινία «Ένας άνδρας μόνος»).
Ηow lucky Ι am. Το πιο κολακευτικό σχόλιο που άκουσα τα τελευταία χρόνια. Μην ξεχνάτε. Αν εσύ ταυτίζεσαι με τον ρόλο σου τότε και η-ο θεατής ταυτίζεται μ΄ εσένα.
Το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή σου; Η οικογένεια. Τα παιδιά μου. Γι΄ αυτό σας λέω.
Καμία σημασία αν οι γονείς είναι λεσβίες ή γκέι. Σημασία έχει πως αυτές οι δύο γυναίκες, οι δύο μανάδες ανέθρεψαν, φρόντισαν, αγάπησαν και πονέσανε γι΄ αυτά τα δύο παιδιά τες. Από πατέρα με δωρητή σπέρματος.
Αυτές οι δύο είναι οι αληθινές γονείς τες-τους.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 18.2.10 στην εφημερίδα τα Νέα, στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4561137
Μπορεί το γυναικείο κίνημα να συνυπάρχει με την μαντήλα;
Μπορεί ο φεμινισμός να συνυπάρχει με τη μαντίλα;
Η υποψηφιότητα της Ιλάμ Μουσαΐντ στην τέταρτη θέση του ψηφοδελτίου, για την περιοχή της Βοκλίζ, του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (ΝΑΚ), εν όψει των προσεχών τοπικών εκλογών στη Γαλλία, έχει διχάσει όχι μόνο την κοινή γνώμη στη χώρα, αλλά και τα μέλη του κόμματος.
Το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με το ότι η υποψήφια είναι μουσουλμάνα, αλλά με το ότι αν και δηλώνει φεμινίστρια, λαϊκή και αντικαπιταλίστρια φοράει μαντίλα. Αυτό δεν την εμποδίζει επίσης να έχει πάρει θέση υπέρ του δικαιώματος έκτρωσης και υπέρ των δικαιωμάτων των ΛεΠΑΤ. Πολλές-οι μιλούν για διαφημιστικό κόλπο, άλλες-οι για μια έκφραση μετασχηματισμού αυτού του νέου κόμματος που προέρχεται από την τροτσκιστική Κομμουνιστική Επαναστατική Λίγκα, που υποστηρίζει σαφώς την κοσμικότητα και ανοίγεται και σε άλλα τμήματα της κοινωνίας.
Το πρόσωπο που απασχολεί τον Τύπο και την κοινή γνώμη είναι μια νέα γυναίκα 22 χρόνων, φοιτήτρια, που εντάχθηκε στο κόμμα πριν από ένα χρόνο με αφορμή τα γεγονότα στη Γάζα και είναι μέλος της επιτροπής συμπαράστασης στις Παλαιστίνιες-ους.
«Είναι μια άνθρωπος που είναι στρατευμένη σε τοπικό επίπεδο που βοηθά τα απογεύματα τα παιδιά της γειτονιάς της, στα μαθήματά τους», λέει ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του ΝΑΚ, της περιοχής, και συνεχίζει: «Αποφασίσαμε να της δώσουμε μια θέση στο ψηφοδέλτιο γιατί είναι ειλικρινής, κοινωνικά δραστήρια και συμφωνεί με τις αρχές του κόμματός μας. Δεν βρίσκεται εδώ για να μας πει πως πρέπει να πιστεύουν ή να μην πιστεύουν οι άνθρωποι. Δεν εκπροσωπεί ούτε τη μουσουλμανική κοινότητα, ούτε το Κοράνι». Τρεις από τις συνυποψήφιές της, όμως αποσύρθηκαν από το ψηφοδέλτιο μετά από αυτή την επιλογή του κόμματος και διευκρινίζουν: «Κατά την άποψή μας υπάρχει μια αντίφαση στο να ανήκει κάποια-ος σε ένα λαϊκό και φεμινιστικό κόμμα και να φέρει ένα φανερό σύμβολο καταπίεσης των γυναικών, τη μαντίλα». Πρόκειται για μια μορφή «ισλαμοποίησης» της κοινωνίας; Οι γνώμες αυτή τη στιγμή διίστανται.
Στο βιβλίο της «Μια οργισμένη γυναίκα», η Αλγερινή δικηγόρος και φεμινίστρια, Wassyla Tamzali, καταγγέλλει την καταπίεση που υφίστανται γυναίκες και άνδρες στις μουσουλμανικές κοινωνίες και σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Λε Μοντ» δηλώνει: «Σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωπες-οι με ένα τεράστιο εργοτάξιο κατήχησης με θέμα την κατωτερότητα των γυναικών, το οποίο υποστηρίζουν άνθρωποι επιρροής, το σχολείο, η δορυφορική τηλεόραση, τα κηρύγματα στα τζαμιά, οι χιλιάδες αυτοδίδακτοι ιμάμηδες και οι τηλεοπτικές-οι αστέρες. Οταν, λοιπόν, εδώ, στο Παρίσι, μου μιλούν για ελευθερία και για την επιλογή του να φοράς ή όχι μαντίλα, γελώ.
Το θέμα της ισότητας είναι θέμα ηθικής. Πρέπει να προσεγγίζεται σε επίπεδο των αρχών και όχι με κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Εξ ου και η αναγκαιότητα της κοσμικότητας που μόνο αυτή μπορεί να ανατρέψει τις σχέσεις καταπίεσης από τις οποίες υποφέρουν τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες στις μουσουλμανικές κοινωνίες. Μόνο η κοσμικότητα μπορεί να οδηγήσει στην ανάδειξη μιας μοντέρνας μουσουλμανικής συνείδησης.
Είμαι και παραμένω σταθερή σε μια οικουμενική κουλτούρα. Ο φεμινισμός στις χώρες της Βόρειας Αφρικής στον οποίο και ανήκω, προήλθε από τα κινήματα κατά της αποικιοκρατίας με τη μαζική συμμετοχή των γυναικών και όποια κι αν ήταν τα αποτελέσματα, αυτά τα κινήματα μιλούσαν για την ελευθερία και την ισότητα».
Απαισιόδοξη για την κατάσταση των γυναικών σήμερα λέει: «Μόνο οι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις δεν μπορούν να βοηθήσουν τις γυναίκες. Τι νόημα έχει η εργασία όταν οι γυναίκες υποχρεώνονται όλο και πιο πολύ να καλύπτουν το πρόσωπό τες για να πάνε στη δουλειά τες; Η κουλτούρα του χαρεμιού πέρασε στον δρόμο. Ας πάρουμε για παράδειγμα την εκπαίδευση που θεωρείται πανάκεια από τις μεταρρυθμίστριες-ες. Μέσα από τη θρησκευτική εκπαίδευση στα σχολεία βάζουμε με το ζόρι στο μυαλό των μικρών μαθητριών-ων πως η υποταγή των γυναικών είναι θέλημα θεού. Μπορεί η μεσογειακή μας παράδοση να μην επινόησε εκείνη την υποταγή γυναικών, αλλά επινόησε σίγουρα το πιο αποτελεσματικό οικογενειακό σύστημα ώστε να τη διατηρήσει ζωντανή».
Θεωρείτε πως η συζήτηση έτσι όπως γίνεται αυτή τη στιγμή στη Γαλλία κάνει ακόμη και τις φεμινίστριες να μη βάζουν στο κέντρο των ενδιαφερόντων τες την ισότητα...
«Ορισμένες φεμινίστριες συμφωνούν με ένα μέρος των αριστερών διανοούμενων που πιστεύουν πως δεν μπορούμε πια να αλλάξουμε τον κόσμο και πρέπει να τον δεχτούμε όπως είναι. Σήμερα θέλουμε να συζητούμε με όλον τον κόσμο, να παραμερίζουμε όλες τις δυσκολίες και να κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί για να έχουμε την ησυχία μας. Δεν θέλουμε να δούμε τα ζητήματα σε βάθος. Δείχνουμε να αποδεχόμαστε τα πάντα σε ένα κίνημα αδελφοσύνης αλλά που στην πραγματικότητα υπάρχει μόνο για να μπορούμε να ελέγχουμε τον πλανήτη. Η εποχή μας είναι αυτή του ελεγχόμενου ολισθήματος. Οι γυναίκες πληρώνουν, όπως και οι φεμινίστριες που αναγκάζονται να αγωνίζονται για ένα κομμάτι πανί. Η μαντίλα, η μπούρκα λειτουργούν σαν δολώματα που τις κάνουν να χτυπιούνται μέχρι να εξαντληθούν. Τελικά περιοριζόμαστε σε κάποιους ανόητους αγώνες, ενώ η ουσία είναι σοβαρή. Αλλά ποια-ος ενδιαφέρεται για το βάθος των πραγμάτων;»
Τι θέλετε να πείτε στις κοπέλες που στη Γαλλία διεκδικούν την κάλυψη του προσώπου τες με τη μαντίλα;
«Θα τις έλεγα πως έχουν πέσει σε μια παγίδα. Ορισμένες τη φορούν σαν παιχνιδάκι, για να προκαλέσουν, αλλά και για δείξουν την έντονη αντίδρασή τες ενάντια στην επικρατούσα τάξη, βρίσκοντας σε αυτή έναν ορισμό της ελευθερίας. Θέλω να τις πω πως δεν μπορούμε να εκφράσουμε την ελευθερία μας προσφερόμενες χειροπόδαρα δεμένες σε μια κουλτούρα που έχει σκοπό την υποταγή τες».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 17.2.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στην http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=132811
Η υποψηφιότητα της Ιλάμ Μουσαΐντ στην τέταρτη θέση του ψηφοδελτίου, για την περιοχή της Βοκλίζ, του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (ΝΑΚ), εν όψει των προσεχών τοπικών εκλογών στη Γαλλία, έχει διχάσει όχι μόνο την κοινή γνώμη στη χώρα, αλλά και τα μέλη του κόμματος.
Το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με το ότι η υποψήφια είναι μουσουλμάνα, αλλά με το ότι αν και δηλώνει φεμινίστρια, λαϊκή και αντικαπιταλίστρια φοράει μαντίλα. Αυτό δεν την εμποδίζει επίσης να έχει πάρει θέση υπέρ του δικαιώματος έκτρωσης και υπέρ των δικαιωμάτων των ΛεΠΑΤ. Πολλές-οι μιλούν για διαφημιστικό κόλπο, άλλες-οι για μια έκφραση μετασχηματισμού αυτού του νέου κόμματος που προέρχεται από την τροτσκιστική Κομμουνιστική Επαναστατική Λίγκα, που υποστηρίζει σαφώς την κοσμικότητα και ανοίγεται και σε άλλα τμήματα της κοινωνίας.
Το πρόσωπο που απασχολεί τον Τύπο και την κοινή γνώμη είναι μια νέα γυναίκα 22 χρόνων, φοιτήτρια, που εντάχθηκε στο κόμμα πριν από ένα χρόνο με αφορμή τα γεγονότα στη Γάζα και είναι μέλος της επιτροπής συμπαράστασης στις Παλαιστίνιες-ους.
«Είναι μια άνθρωπος που είναι στρατευμένη σε τοπικό επίπεδο που βοηθά τα απογεύματα τα παιδιά της γειτονιάς της, στα μαθήματά τους», λέει ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του ΝΑΚ, της περιοχής, και συνεχίζει: «Αποφασίσαμε να της δώσουμε μια θέση στο ψηφοδέλτιο γιατί είναι ειλικρινής, κοινωνικά δραστήρια και συμφωνεί με τις αρχές του κόμματός μας. Δεν βρίσκεται εδώ για να μας πει πως πρέπει να πιστεύουν ή να μην πιστεύουν οι άνθρωποι. Δεν εκπροσωπεί ούτε τη μουσουλμανική κοινότητα, ούτε το Κοράνι». Τρεις από τις συνυποψήφιές της, όμως αποσύρθηκαν από το ψηφοδέλτιο μετά από αυτή την επιλογή του κόμματος και διευκρινίζουν: «Κατά την άποψή μας υπάρχει μια αντίφαση στο να ανήκει κάποια-ος σε ένα λαϊκό και φεμινιστικό κόμμα και να φέρει ένα φανερό σύμβολο καταπίεσης των γυναικών, τη μαντίλα». Πρόκειται για μια μορφή «ισλαμοποίησης» της κοινωνίας; Οι γνώμες αυτή τη στιγμή διίστανται.
Στο βιβλίο της «Μια οργισμένη γυναίκα», η Αλγερινή δικηγόρος και φεμινίστρια, Wassyla Tamzali, καταγγέλλει την καταπίεση που υφίστανται γυναίκες και άνδρες στις μουσουλμανικές κοινωνίες και σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Λε Μοντ» δηλώνει: «Σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωπες-οι με ένα τεράστιο εργοτάξιο κατήχησης με θέμα την κατωτερότητα των γυναικών, το οποίο υποστηρίζουν άνθρωποι επιρροής, το σχολείο, η δορυφορική τηλεόραση, τα κηρύγματα στα τζαμιά, οι χιλιάδες αυτοδίδακτοι ιμάμηδες και οι τηλεοπτικές-οι αστέρες. Οταν, λοιπόν, εδώ, στο Παρίσι, μου μιλούν για ελευθερία και για την επιλογή του να φοράς ή όχι μαντίλα, γελώ.
Το θέμα της ισότητας είναι θέμα ηθικής. Πρέπει να προσεγγίζεται σε επίπεδο των αρχών και όχι με κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Εξ ου και η αναγκαιότητα της κοσμικότητας που μόνο αυτή μπορεί να ανατρέψει τις σχέσεις καταπίεσης από τις οποίες υποφέρουν τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες στις μουσουλμανικές κοινωνίες. Μόνο η κοσμικότητα μπορεί να οδηγήσει στην ανάδειξη μιας μοντέρνας μουσουλμανικής συνείδησης.
Είμαι και παραμένω σταθερή σε μια οικουμενική κουλτούρα. Ο φεμινισμός στις χώρες της Βόρειας Αφρικής στον οποίο και ανήκω, προήλθε από τα κινήματα κατά της αποικιοκρατίας με τη μαζική συμμετοχή των γυναικών και όποια κι αν ήταν τα αποτελέσματα, αυτά τα κινήματα μιλούσαν για την ελευθερία και την ισότητα».
Απαισιόδοξη για την κατάσταση των γυναικών σήμερα λέει: «Μόνο οι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις δεν μπορούν να βοηθήσουν τις γυναίκες. Τι νόημα έχει η εργασία όταν οι γυναίκες υποχρεώνονται όλο και πιο πολύ να καλύπτουν το πρόσωπό τες για να πάνε στη δουλειά τες; Η κουλτούρα του χαρεμιού πέρασε στον δρόμο. Ας πάρουμε για παράδειγμα την εκπαίδευση που θεωρείται πανάκεια από τις μεταρρυθμίστριες-ες. Μέσα από τη θρησκευτική εκπαίδευση στα σχολεία βάζουμε με το ζόρι στο μυαλό των μικρών μαθητριών-ων πως η υποταγή των γυναικών είναι θέλημα θεού. Μπορεί η μεσογειακή μας παράδοση να μην επινόησε εκείνη την υποταγή γυναικών, αλλά επινόησε σίγουρα το πιο αποτελεσματικό οικογενειακό σύστημα ώστε να τη διατηρήσει ζωντανή».
Θεωρείτε πως η συζήτηση έτσι όπως γίνεται αυτή τη στιγμή στη Γαλλία κάνει ακόμη και τις φεμινίστριες να μη βάζουν στο κέντρο των ενδιαφερόντων τες την ισότητα...
«Ορισμένες φεμινίστριες συμφωνούν με ένα μέρος των αριστερών διανοούμενων που πιστεύουν πως δεν μπορούμε πια να αλλάξουμε τον κόσμο και πρέπει να τον δεχτούμε όπως είναι. Σήμερα θέλουμε να συζητούμε με όλον τον κόσμο, να παραμερίζουμε όλες τις δυσκολίες και να κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί για να έχουμε την ησυχία μας. Δεν θέλουμε να δούμε τα ζητήματα σε βάθος. Δείχνουμε να αποδεχόμαστε τα πάντα σε ένα κίνημα αδελφοσύνης αλλά που στην πραγματικότητα υπάρχει μόνο για να μπορούμε να ελέγχουμε τον πλανήτη. Η εποχή μας είναι αυτή του ελεγχόμενου ολισθήματος. Οι γυναίκες πληρώνουν, όπως και οι φεμινίστριες που αναγκάζονται να αγωνίζονται για ένα κομμάτι πανί. Η μαντίλα, η μπούρκα λειτουργούν σαν δολώματα που τις κάνουν να χτυπιούνται μέχρι να εξαντληθούν. Τελικά περιοριζόμαστε σε κάποιους ανόητους αγώνες, ενώ η ουσία είναι σοβαρή. Αλλά ποια-ος ενδιαφέρεται για το βάθος των πραγμάτων;»
Τι θέλετε να πείτε στις κοπέλες που στη Γαλλία διεκδικούν την κάλυψη του προσώπου τες με τη μαντίλα;
«Θα τις έλεγα πως έχουν πέσει σε μια παγίδα. Ορισμένες τη φορούν σαν παιχνιδάκι, για να προκαλέσουν, αλλά και για δείξουν την έντονη αντίδρασή τες ενάντια στην επικρατούσα τάξη, βρίσκοντας σε αυτή έναν ορισμό της ελευθερίας. Θέλω να τις πω πως δεν μπορούμε να εκφράσουμε την ελευθερία μας προσφερόμενες χειροπόδαρα δεμένες σε μια κουλτούρα που έχει σκοπό την υποταγή τες».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 17.2.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στην http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=132811
Εξ’ ίσου καλές - εάν όχι καλύτερες, οι λεσβίες μητέρες
Η μελέτη λέει ότι οι λεσβίες γονείς είναι εξ’ ίσου καλές - εάν όχι καλύτερες - από τις-τους ετερό γονείς!
Υπάρχει μια διαδεδομένη εικασία-υπόθεση γύρω από την ανάγκη ενός παιδιού να ανατρέφεται και από μια μητέρα και από έναν πατέρα. Χρησιμοποιήθηκε στην δίκη της Πρότασης 8 της California, στα επιχειρήματα εναντίον του κράτος που επέτρεψε το ΛεΠΑΤ γάμο, καθώς επίσης και για να υποστηρίξει την απαγόρευση παιδοθεσίας από ΛεΠΑΤ ζευγάρια.
Το Εφετείο της Νέας Υόρκης αποφάνθηκε κατά του ΛεΠΑΤ γάμου την 2006, και ανακάλυψε πως «το νομοθετικό σώμα θα μπορούσε να θεωρήσει ορθο-λογικώς ότι αυτό είναι καλύτερο, άλλα πράγματα είναι ισότητα, για τα παιδιά να μεγαλώνουν και με μια μητέρα και με έναν πατέρα. Η διαίσθηση και η εμπειρία δείχνουν ότι ένα παιδί ωφελείται από το να βλέπει, καθημερινώς, πρότυπα διαβίωσης μιας γυναίκας και ενός άνδρα» (Δικαστής Robert Smith στο Hernandez v. Robles, 2006).
Υπάρχει οποιοδήποτε είδος σύνδεσης αυτών των ορθολογικών θεωρήσεων στις επιστημονικές μελέτες και τα συμπεράσματα; Αν ναι, μέχρι ποιό σημείο;
Το τεύχος Φεβρουαρίου του περιοδικού «Γάμος και Οικογένεια» σε κεντρικό άρθρο έθεσε αυτήν την ερώτηση. Σύμφωνα με τη «The Sexual Continiuum»- σεξουαλική συνέχεια, η Δρ Biblarz και η Δρ Stacey του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης επέκτειναν τις προηγούμενες μελέτες και την εργασία τες για το φύλο και την οικογένεια, και «αναλύοντας σχετικές μελέτες για την γονεϊκότητα, συμπεριλαμβανομένων των διαθέσιμων ερευνών για τις οικογένειες μόνων-μητέρων και μόνων-πατέρων, τις λεσβίες και γκέι γονείς. Η επανεξέταση τες περιέλαβε 30 μελέτες που σύγκριναν τις δύο μητέρες των λεσβιακών ζευγαριών με τα ετερό ζευγάρια, ένα γκέι ζευγάρι συγκρινόμενο με τα ετερό ζευγάρια, και δύο λεσβιακά ζευγάρια συγκρινόμενα με τα γκέι ζευγάρια. Επανεξέτασαν επίσης 48 μελέτες μόνης γυναίκας γονέα ή μόνου άνδρα γονέα».
Οι ερευνήτιρες δεν βρήκαν οποιαδήποτε στοιχεία της δυνατότητας γονεϊκότητας που να βασίζονται στο φύλο, με μόνη «εξαίρεση της δυνατότητα παραγωγής γάλακτος», και σημείωσαν ότι πολύ ελάχιστα σχετίζεται το φύλο της γονέα, δεν έχει καμιά σημασία στην ψυχολογική προσαρμογή-ισοροπία και την κοινωνική επιτυχία του παιδιού. Στην πραγματικότητα, ανακάλυψαν πολύ μεγαλύτερο αριθμό ομοιοτήτων από ότι διαφορές μεταξύ των παιδιών των λεσβιών και ετερό γονέων.
Η «The Sexual Continiuum» εξηγεί «κατά μέσον όρο, δύο μητέρες έτειναν να παίζουν με τα παιδιά τους περισσότερο, ήταν λιγότερο πιθανό να χρησιμοποιήσουν τη σωματική πειθαρχία-τιμωρία, και ήταν λιγότερο πιθανό να αναθρέψουν τα παιδιά με σοβινιστική συμπεριφορά». Οι μελέτες για τις γκέι οικογένειες είναι ακόμα περιορισμένες.
Όπως οι ερευνήτριες γράφουν: «Η έρευνα κοινωνικής επιστημής που αναφέρεται συνήθως δεν απαντά πραγματικώς στις ερωτήσεις εάν τα παιδιά χρειάζονται ή όχι και μια μητέρα και έναν πατέρα στο σπίτι. Αντ' αυτού οι υπερασπίστριες-ες αναφέρουν γενικώς την έρευνα που συγκρίνει [δύο ετερό γονείς] οικογένειες με τις μόνες-ους γονείς, συγχέοντας-συγχωνεύοντας κατά συνέπεια τον αριθμό με το φύλο των γονέων».
Το Εφετείο ήταν μερικώς σωστό δεδομένου ότι υπάρχει ένα όφελος για τα παιδιά με διάφορους τρόπους που προέρχεται από την περιουσία-πλούτο (των δύο γονέων έναντι της μίας) ως αποτέλεσμα του να έχει δύο γονείς. Εντούτοις, η διαίσθησή τους ήταν ανακριβής πιστεύοντας ότι μια από τις-τους γονείς έπρεπε να είναι μητέρα και άλλος πατέρας(ετερό δηλαδή οικογένεια).
Μπορούμε μόνο να ελπίσουμε ότι η Καλιφόρνια, και άλλα κράτη στο μέλλον θα ξαναφέρουν στην επιφάνεια αυτό το ζήτημα, θα κινηθούν όπως αποφάσισε το Ανώτατο Δικαστήριο Αϊόβα και θα βασίσουν τις αποφάσεις τους σε επιστημονικά δεδομένα σε αντιδιαστολή με τη διαίσθηση.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 3.2.10 και το μεταφράσαμε, γραμμένο από τον Boo Jarchow στην http://www.shewired.com/Article.cfm?ID=24375
Υπάρχει μια διαδεδομένη εικασία-υπόθεση γύρω από την ανάγκη ενός παιδιού να ανατρέφεται και από μια μητέρα και από έναν πατέρα. Χρησιμοποιήθηκε στην δίκη της Πρότασης 8 της California, στα επιχειρήματα εναντίον του κράτος που επέτρεψε το ΛεΠΑΤ γάμο, καθώς επίσης και για να υποστηρίξει την απαγόρευση παιδοθεσίας από ΛεΠΑΤ ζευγάρια.
Το Εφετείο της Νέας Υόρκης αποφάνθηκε κατά του ΛεΠΑΤ γάμου την 2006, και ανακάλυψε πως «το νομοθετικό σώμα θα μπορούσε να θεωρήσει ορθο-λογικώς ότι αυτό είναι καλύτερο, άλλα πράγματα είναι ισότητα, για τα παιδιά να μεγαλώνουν και με μια μητέρα και με έναν πατέρα. Η διαίσθηση και η εμπειρία δείχνουν ότι ένα παιδί ωφελείται από το να βλέπει, καθημερινώς, πρότυπα διαβίωσης μιας γυναίκας και ενός άνδρα» (Δικαστής Robert Smith στο Hernandez v. Robles, 2006).
Υπάρχει οποιοδήποτε είδος σύνδεσης αυτών των ορθολογικών θεωρήσεων στις επιστημονικές μελέτες και τα συμπεράσματα; Αν ναι, μέχρι ποιό σημείο;
Το τεύχος Φεβρουαρίου του περιοδικού «Γάμος και Οικογένεια» σε κεντρικό άρθρο έθεσε αυτήν την ερώτηση. Σύμφωνα με τη «The Sexual Continiuum»- σεξουαλική συνέχεια, η Δρ Biblarz και η Δρ Stacey του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης επέκτειναν τις προηγούμενες μελέτες και την εργασία τες για το φύλο και την οικογένεια, και «αναλύοντας σχετικές μελέτες για την γονεϊκότητα, συμπεριλαμβανομένων των διαθέσιμων ερευνών για τις οικογένειες μόνων-μητέρων και μόνων-πατέρων, τις λεσβίες και γκέι γονείς. Η επανεξέταση τες περιέλαβε 30 μελέτες που σύγκριναν τις δύο μητέρες των λεσβιακών ζευγαριών με τα ετερό ζευγάρια, ένα γκέι ζευγάρι συγκρινόμενο με τα ετερό ζευγάρια, και δύο λεσβιακά ζευγάρια συγκρινόμενα με τα γκέι ζευγάρια. Επανεξέτασαν επίσης 48 μελέτες μόνης γυναίκας γονέα ή μόνου άνδρα γονέα».
Οι ερευνήτιρες δεν βρήκαν οποιαδήποτε στοιχεία της δυνατότητας γονεϊκότητας που να βασίζονται στο φύλο, με μόνη «εξαίρεση της δυνατότητα παραγωγής γάλακτος», και σημείωσαν ότι πολύ ελάχιστα σχετίζεται το φύλο της γονέα, δεν έχει καμιά σημασία στην ψυχολογική προσαρμογή-ισοροπία και την κοινωνική επιτυχία του παιδιού. Στην πραγματικότητα, ανακάλυψαν πολύ μεγαλύτερο αριθμό ομοιοτήτων από ότι διαφορές μεταξύ των παιδιών των λεσβιών και ετερό γονέων.
Η «The Sexual Continiuum» εξηγεί «κατά μέσον όρο, δύο μητέρες έτειναν να παίζουν με τα παιδιά τους περισσότερο, ήταν λιγότερο πιθανό να χρησιμοποιήσουν τη σωματική πειθαρχία-τιμωρία, και ήταν λιγότερο πιθανό να αναθρέψουν τα παιδιά με σοβινιστική συμπεριφορά». Οι μελέτες για τις γκέι οικογένειες είναι ακόμα περιορισμένες.
Όπως οι ερευνήτριες γράφουν: «Η έρευνα κοινωνικής επιστημής που αναφέρεται συνήθως δεν απαντά πραγματικώς στις ερωτήσεις εάν τα παιδιά χρειάζονται ή όχι και μια μητέρα και έναν πατέρα στο σπίτι. Αντ' αυτού οι υπερασπίστριες-ες αναφέρουν γενικώς την έρευνα που συγκρίνει [δύο ετερό γονείς] οικογένειες με τις μόνες-ους γονείς, συγχέοντας-συγχωνεύοντας κατά συνέπεια τον αριθμό με το φύλο των γονέων».
Το Εφετείο ήταν μερικώς σωστό δεδομένου ότι υπάρχει ένα όφελος για τα παιδιά με διάφορους τρόπους που προέρχεται από την περιουσία-πλούτο (των δύο γονέων έναντι της μίας) ως αποτέλεσμα του να έχει δύο γονείς. Εντούτοις, η διαίσθησή τους ήταν ανακριβής πιστεύοντας ότι μια από τις-τους γονείς έπρεπε να είναι μητέρα και άλλος πατέρας(ετερό δηλαδή οικογένεια).
Μπορούμε μόνο να ελπίσουμε ότι η Καλιφόρνια, και άλλα κράτη στο μέλλον θα ξαναφέρουν στην επιφάνεια αυτό το ζήτημα, θα κινηθούν όπως αποφάσισε το Ανώτατο Δικαστήριο Αϊόβα και θα βασίσουν τις αποφάσεις τους σε επιστημονικά δεδομένα σε αντιδιαστολή με τη διαίσθηση.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 3.2.10 και το μεταφράσαμε, γραμμένο από τον Boo Jarchow στην http://www.shewired.com/Article.cfm?ID=24375
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)