Υπάρχει μια διαδεδομένη εικασία-υπόθεση γύρω από την ανάγκη ενός παιδιού να ανατρέφεται και από μια μητέρα και από έναν πατέρα. Χρησιμοποιήθηκε στην δίκη της Πρότασης 8 της California, στα επιχειρήματα εναντίον του κράτος που επέτρεψε το ΛεΠΑΤ γάμο, καθώς επίσης και για να υποστηρίξει την απαγόρευση παιδοθεσίας από ΛεΠΑΤ ζευγάρια.
Το Εφετείο της Νέας Υόρκης αποφάνθηκε κατά του ΛεΠΑΤ γάμου την 2006, και ανακάλυψε πως «το νομοθετικό σώμα θα μπορούσε να θεωρήσει ορθο-λογικώς ότι αυτό είναι καλύτερο, άλλα πράγματα είναι ισότητα, για τα παιδιά να μεγαλώνουν και με μια μητέρα και με έναν πατέρα. Η διαίσθηση και η εμπειρία δείχνουν ότι ένα παιδί ωφελείται από το να βλέπει, καθημερινώς, πρότυπα διαβίωσης μιας γυναίκας και ενός άνδρα» (Δικαστής Robert Smith στο Hernandez v. Robles, 2006).
Υπάρχει οποιοδήποτε είδος σύνδεσης αυτών των ορθολογικών θεωρήσεων στις επιστημονικές μελέτες και τα συμπεράσματα; Αν ναι, μέχρι ποιό σημείο;
Το τεύχος Φεβρουαρίου του περιοδικού «Γάμος και Οικογένεια» σε κεντρικό άρθρο έθεσε αυτήν την ερώτηση. Σύμφωνα με τη «The Sexual Continiuum»- σεξουαλική συνέχεια, η Δρ Biblarz και η Δρ Stacey του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης επέκτειναν τις προηγούμενες μελέτες και την εργασία τες για το φύλο και την οικογένεια, και «αναλύοντας σχετικές μελέτες για την γονεϊκότητα, συμπεριλαμβανομένων των διαθέσιμων ερευνών για τις οικογένειες μόνων-μητέρων και μόνων-πατέρων, τις λεσβίες και γκέι γονείς. Η επανεξέταση τες περιέλαβε 30 μελέτες που σύγκριναν τις δύο μητέρες των λεσβιακών ζευγαριών με τα ετερό ζευγάρια, ένα γκέι ζευγάρι συγκρινόμενο με τα ετερό ζευγάρια, και δύο λεσβιακά ζευγάρια συγκρινόμενα με τα γκέι ζευγάρια. Επανεξέτασαν επίσης 48 μελέτες μόνης γυναίκας γονέα ή μόνου άνδρα γονέα».
Οι ερευνήτιρες δεν βρήκαν οποιαδήποτε στοιχεία της δυνατότητας γονεϊκότητας που να βασίζονται στο φύλο, με μόνη «εξαίρεση της δυνατότητα παραγωγής γάλακτος», και σημείωσαν ότι πολύ ελάχιστα σχετίζεται το φύλο της γονέα, δεν έχει καμιά σημασία στην ψυχολογική προσαρμογή-ισοροπία και την κοινωνική επιτυχία του παιδιού. Στην πραγματικότητα, ανακάλυψαν πολύ μεγαλύτερο αριθμό ομοιοτήτων από ότι διαφορές μεταξύ των παιδιών των λεσβιών και ετερό γονέων.
Η «The Sexual Continiuum» εξηγεί «κατά μέσον όρο, δύο μητέρες έτειναν να παίζουν με τα παιδιά τους περισσότερο, ήταν λιγότερο πιθανό να χρησιμοποιήσουν τη σωματική πειθαρχία-τιμωρία, και ήταν λιγότερο πιθανό να αναθρέψουν τα παιδιά με σοβινιστική συμπεριφορά». Οι μελέτες για τις γκέι οικογένειες είναι ακόμα περιορισμένες.
Όπως οι ερευνήτριες γράφουν: «Η έρευνα κοινωνικής επιστημής που αναφέρεται συνήθως δεν απαντά πραγματικώς στις ερωτήσεις εάν τα παιδιά χρειάζονται ή όχι και μια μητέρα και έναν πατέρα στο σπίτι. Αντ' αυτού οι υπερασπίστριες-ες αναφέρουν γενικώς την έρευνα που συγκρίνει [δύο ετερό γονείς] οικογένειες με τις μόνες-ους γονείς, συγχέοντας-συγχωνεύοντας κατά συνέπεια τον αριθμό με το φύλο των γονέων».
Το Εφετείο ήταν μερικώς σωστό δεδομένου ότι υπάρχει ένα όφελος για τα παιδιά με διάφορους τρόπους που προέρχεται από την περιουσία-πλούτο (των δύο γονέων έναντι της μίας) ως αποτέλεσμα του να έχει δύο γονείς. Εντούτοις, η διαίσθησή τους ήταν ανακριβής πιστεύοντας ότι μια από τις-τους γονείς έπρεπε να είναι μητέρα και άλλος πατέρας(ετερό δηλαδή οικογένεια).
Μπορούμε μόνο να ελπίσουμε ότι η Καλιφόρνια, και άλλα κράτη στο μέλλον θα ξαναφέρουν στην επιφάνεια αυτό το ζήτημα, θα κινηθούν όπως αποφάσισε το Ανώτατο Δικαστήριο Αϊόβα και θα βασίσουν τις αποφάσεις τους σε επιστημονικά δεδομένα σε αντιδιαστολή με τη διαίσθηση.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 3.2.10 και το μεταφράσαμε, γραμμένο από τον Boo Jarchow στην http://www.shewired.com/Article.cfm?ID=24375
