19 Φεβ 2010

Λεσβίες με παιδιά και γυναίκες φονταμενταλιστών

Λεσβίες με παιδιά και γυναίκες φονταμενταλιστών

Μια μέρα μάς χωρίζει από την απονομή της Χρυσής Αρκτου και των άλλων βραβείων της 60ής Μπερλινάλε. Μέχρι στιγμής δεν είδαμε το αριστούργημα, που θα ξεχώριζε από τις άλλες ταινίες και θα διευκόλυνε την απόφαση της κριτικής επιτροπής. Πάντως το φεστιβάλ, χωρίς να είναι από τα καλύτερα των τελευταίων χρόνων, μας πρόσφερε μερικές καλές ταινίες.

Από τις πιο ενδιαφέρουσες αναφέρω την κινέζικη «Χωριστά μαζί» του ήδη βραβευμένου με Χρυσή Αρκτο (2007) Γουάνγκ Κουάν'αν, τη ρουμάνικη «Αν θέλω να σφυρίξω, σφυρίζω» του Φλόριν Σέρμπαν και τη ρώσικη «Πώς τέλειωσα αυτό το καλοκαίρι» του Αλεξέι Ποπογκρέμπσκι -ταινία όπου η φύση, αγαπημένο θέμα του Χέρτσοκ, παίζει σημαντικό ρόλο.

[...]

Οι ιρανικές Αρχές δεν επέτρεψαν στον βραβευμένο το 2006 με την Αργυρή Αρκτο για το «Οφσάιντ», Τζαφάρ Παναχί, να ταξιδέψει στο Βερολίνο. Θα συμμετείχε σε συζήτηση για τον ιρανικό κινηματογράφο. «Μας λύπησε ιδιαίτερα το ότι απαγορεύτηκε σε ένα σκηνοθέτη, που έχει κερδίσει τόσα διεθνή βραβεία, να συμμετάσχει στο εορταστικό μας φεστιβάλ και να εκφράσει τις κινηματογραφικές του απόψεις», δήλωσε ο διευθυντής της Μπερλινάλε Ντίτερ Κόσλικ.

- Με τα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα νεαρό ζευγάρι -από την ξαφνική απόφαση του συζύγου να γίνει φονταμενταλιστής μέχρι την απόφασή τους ν' αποκτήσουν παιδί με τεχνητή γονιμοποίηση- σε μια χώρα που μόλις έχει βγει από ένα καταστροφικό πόλεμο, καταπιάνεται η ταινία «Στον δρόμο» της Βόσνιας Γιασμίλα Ζμπάνιτς (Χρυσή Αρκτος το 2006 για το «Σεράγεβο σ' αγαπώ»). Σκηνοθετημένη με ξεχωριστή φροντίδα και με μια πολύ καλή ερμηνεία από την Ζρίνκα Τσβίτεβιτς.

[...]

- Η εκτός συναγωνισμού ταινία «Ολα τα παιδιά είναι καλά» της Λίζας Τσολοτένκο, έχει ηρωίδες δύο λεσβίες (Ανέτ Μπενίνγκ και Τζούλιαν Μουρ) και τα έφηβα παιδιά που απέκτησαν με τεχνητή γονιμοποίηση. Οταν κάποτε αποφασίζουν να ανακαλύψουν τον βιολογικό πατέρα τους (Μαρκ Ράφαλο), αρχίζουν οι εντάσεις ανάμεσα στα μέλη της λεσβιακής οικογένειας. Μια διασκεδαστική, ρομαντική κωμωδία που η σκηνοθέτρια («Laurel Canyon») αντιμετωπίζει με χιούμορ, χωρίς όμως τίποτα το ξεχωριστό. Βασικό ατού: οι πολύ καλές οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών. *


Το απόσπασμα του άρθρου το βρήκαμε στις 19.2.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, γραμμένο από τον Νίνο Φένεκ Μικελίδη στην http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=133713