και αισθητικοί ομορφιάς σε μια προσπάθεια να ενσωματωθούν σε μια κοινωνία που τις αποφεύγει κατά ένα μεγάλο ποσοστό.Στο κράτος Tamil Nadu υπάρχουν κατ' εκτίμηση 150.000 ευνούχοι (ή «aruvani» όπως προτιμούν να αποκαλούνται).
Οι περισσότερες συμπληρώνουν την διαβίωση τες επαιτόντας και πολλές καταλήγουν στη εργασία του σεξ.
Το νέο σχέδιο που επινόησε η Μ Nikkila, στη πρωτεύουσα Chennai του Tamil Nadu στη πόλη Madras βασίζεται στην εκπαίδευση θεραπευτριών και αισθητικούς ομορφιάς.
«Τέσσερεις χρονιές πριν είδα μια επαίτισσα aruvani να παρενοχλείται ανελεήτως από το κοινό. Δεν έχουν καμία θέση στην κοινωνία, κανένα δικαίωμα, καμία εργασία».
«Έτσι σκέφτηκα ότι θα τις εκπαίδευα να γίνουν αισθητικοί ομορφιάς. Αυτή η σειρά μαθημάτων είναι το πρώτο βήμα».
Κρίση ταυτότητας
Η Nikkila διδάσκει στην εξαμελή ομάδα της μια σειρά των θεραπευτικών μασάζ και περιποίησης στα πόδια, η εκπαίδευση της έχει διπλό στόχο - να ενσταλάξει μια νέα αίσθηση αυτοεκτίμησης και να εξοπλίσει στις μαθήτριες της με δεξιότητες ώστε να μπορούν να κερδίσουν έναν μισθό.
Το επιχειρηματικό σχέδιο είναι απλό. τηλεφωνόντας στο ευρύ δίκτυο πελατισών-ων της Nikkila, που οικοδομήθηκε με την εξάσκηση του επαγγέλματος επί 15 χρονιές, οι aruvani θα κάνουν «επισκέψεις κατ’ οίκον». Οι πελάτισες-ες θα αγοράσουν τα συγκεκριμένα προϊόντα που χρειάζονται, αφαιρώντας την πίεση πολλών εξόδων από τις πρόσφατα εκπαιδευμένες θεραπεύτριες.
Παραγνωρισμένες ως γυναίκες από το νόμο, οι aruvani αντιμετωπίζουν μια πολύ πραγματική κρίση ταυτότητας. Μόλις πραγματοποιηθεί η χειρουργική διόρθωση δεν θεωρούνται πλέον άνδρες και δεν υπάρχει κανένα νομικό πλαίσιο σε ισχύ για αυτές.
Η προεδρίνα του Ιδρύματος Sudar, Β Vasanthi, λέει: «Αγωνιζόμαστε για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ενάντια στην παραβίαση αυτών των δικαιωμάτων. Το ίδρυμά μας παλεύει επίσης για τα νομικά δικαιώματα και στοχεύει να αλλάξει την άποψη της κοινωνίας για μας».
Περιθωριοποιημένες από το κοινό, οι aruvani υπάρχουν σε ανεξάρτητα οικογενειακά δίκτυα από υιοθετημένες «κόρες» και «μητέρες».
«Καλές σπουδές»
Η Priya Babu, 36 ετών, είναι «μητέρα» αυτής της ομάδας. Προέρχονται από μια μικρή κοινότητα πλεκτριών 30 ατόμων και ζουν στην Chengelpet, νότια της Madras.
«Προσπαθούμε να παρουσιαστούμε κατά τέτοιο τρόπο ώστε η κοινωνία να μας αποδεκτεί- αναγνωρίσει. Ιστορικά είμασταν σεβαστές αλλά αυτό δεν ισχύει πια.
«Οι περισσότερες από μας σε αυτήν την ομάδα είναι μορφωμένες και από καλές οικογένειες αλλά οι γονείς μας δεν μπορούσαν να μας δεχτούν, έτσι έπρεπε να φύγουμε».
Επιλέγοντας να γίνουν aruvani, πρέπει συχνά να γυρίσουν τις πλάτες τες στην οικογένεια, τις φίλες-ους και οποιαδήποτε θέση που μπορεί να είχαν προηγουμένως στην κοινωνία. Αλλά πολλές λένε ότι αυτό είναι προτιμητέο από τον καταναγκασμό για να ζήσουν ενάντια στη φύση τες.
Συχνά αποκλείονται από τα ινστιτούτα καλλονής έτσι αυτή η σειρά μαθημάτων τις δίνει μια πιθανότητα να εκπαιδευτούν.
«Βρίσκω ότι είναι καλές σπουδάστριες και πεινασμένες για μάθηση. Όταν ήρθαν αρχικώς, με καλωσόριζαν σαν ήταν ακόμη επαίτισσες αλλά τις έχω διδάξει φέρονται και να ντύνονται διαφορετικά», λέει η Nikkila.
Η Kalai Kani είναι καλιτέχνιδα του θεάτρου και του κινηματογράφου που ασχολείται επίσης με την ομάδα. «Τις διδάσκω να χαλαρώνουν και να χρησιμοποιούν τις φωνές τες αποτελεσματικότερα, να αλλάξουν τον τόνο και τη μουσικότητα (οξύτητα βάθος)».
«Δεξιότητες»
Η κατάρτιση φαίνεται να αποφέρει κέρδος.
«Είχα πέσει σε βαθειά κατάθλιψη προτού έρθω στην τάξη», λέει η 24χρονή Eswari. «Τώρα αισθάνομαι πολύ πιο αισιόδοξη και ανυπομονώ να αρχίσω να δουλεύω».
Η 26 χρονη Jamuna «Έβλεπα τη μελλοντική ζωή μου μόνο στην επαιτεία. Αφ’ ότου έμαθα αυτές τις δεξιότητες μπορώ να εργαστώ σκληρά με αξιοσέβαστο τρόπο. Οι άνθρωποι συνήθως με πειράζαν αλλά τώρα με αντιμετωπίζουν με διαφορετικό τρόπο. Έχουμε γίνει παράδειγμα σε άλλες ομάδες».
«Η κατάρτισή της είναι επίσης χρήσιμη σε μένα», αστειεύτηκε η Priya Babu επειδή απόλαυσε την περιποίηση από το πεντικιούρ της Jamuna».
Αλλά η ερώτηση παραμένει εάν το ευρύ κοινό θα είναι τόσο ενθουσιώδες. Η Nikkila είναι βέβαιη ότι η υπηρεσία θα έχει επιτυχία.
«Τα ινστιτούτα καλλονής απογειώνονται πραγματικά στην Ινδία και η απαίτηση είναι τεράστια. Ήδη έχω δεκάδες πελάτισσες-ες που έχουν πει ότι θα είναι ευτυχείς να τις περιποιηθούν οι μαθήτριές μου».
«Αυτή η θεραπεία-περιποίηση χρησιμοποιεί τα αισθήματος για να θεραπεύσει τις πελάτισε-ες. Το επόμενο πρόγραμμά μου πρόκειται να διδάξω σε κωφές-ου και άλαλες-ους τις ίδιες δεξιότητες για να μπορούν να εργαστούν επίσης».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 25.9.05 και το μεταφράσαμε, από το bbc.co.uk στην http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/4280954.stm
