Το Σύμφωνο Συμβίωσης στη Γερμανία είναι ένα θέμα που συζητείται από το 1956.
Νομοθετικά ωστόσο καθιερώθηκε και έλαβε την τελική μορφή του στα τέλη της δεκαετίας του '90, ενώ πριν από λίγα χρόνια επεκτάθηκε και για τα ζευγάρια ιδίου φύλου με το λεγόμενο Σύμφωνο Συμβίωσης για ΛεΠΑΤ που κατ' επέκταση περιλαμβάνει και τον γάμο των ΛεΠΑΤ ζευγαριών.
Παρά το γεγονός ότι σε κάθε κρατίδιο η νομοθεσία αποκλίνει σε διάφορες επιμέρους λεπτομέρειες, οι γενικές αρχές του Συμφώνου είναι ίδιες σε ολόκληρη τη Γερμανία.
Βασικές προϋποθέσεις για ένα ζευγάρι που επιθυμεί να κατοχυρώσει τη ζωή του με το Σύμφωνο Συμβίωσης, είναι οι εξής: Κανένα από τα δύο μέλη δεν πρέπει πριν από τη σύναψη του Συμφώνου να λαμβάνει από το κράτος επιδόματα κοινωνικής βοήθειας ή επίδομα ανεργίας ή οποιαδήποτε άλλη κοινωνική παροχή. Και τα δύο μέλη πρέπει να έχουν τα δικά τους εισοδήματα και να μην εξαρτώνται από κρατικές παροχές. Το μέτρο αυτό λαμβάνεται προκειμένου να αποφεύγεται η κατάχρηση του νόμου περί κοινωνικών παροχών από πρόσωπα που θέλουν να κατοχυρώσουν τη σχέση τους όχι για να συμβιώσουν, αλλά για να αποκομίσουν οικονομικά και φορολογικά οφέλη.
Αλλη προϋπόθεση είναι το ζευγάρι που θα συνάψει το Σύμφωνο Συμβίωσης να μένει μαζί -κάτω από την ίδια στέγη- τουλάχιστον τρία χρόνια πριν από την υπογραφή του Συμφώνου.
Η σύναψη του Συμφώνου Συμβίωσης γίνεται σε δημαρχεία των γερμανικών πόλεων ή -στην περίπτωση της Βαυαρίας- και σε συμβολαιογραφικά γραφεία. Τα ζευγάρια που ζουν μαζί και έχουν κατοχυρώσει το Σύμφωνο Συμβίωσης -ανεξαρτήτως του αν είναι ΛεΠΑΤ ή μη- έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα ζευγάρια που έχουν τελέσει γάμο.
Τα δικαιώματα αυτά αφορούν φορολογικά θέματα, θέματα κληρονομιάς, κοινωνικών παροχών, ασφαλιστικά, εργασιακά, οικογενειακά, αλλά και δικαιώματα παιδοθεσίας. Υπολογίζεται ότι στη Γερμανία κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες ζευγάρια προσφεύγουν στο Σύμφωνο Συμβίωσης.
Σύμφωνα με την αρμόδια Στατιστική Υπηρεσία, το 2008 υπογράφηκαν 68.500 Σύμφωνα Συμβίωσης, τα περισσότερα από αυτά στο Βερολίνο.
Η νομοθεσία είναι περίπου η ίδια, με μικρές αποκλίσεις, και στην Αυστρία, αλλά και στην Ελβετία.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 19.12.09 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, στην http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=113613
