Σύμφωνα με το μύθο, οι πρώτες κάτοικοι της Λέσβου ήταν Πελασγές-οι, οι οποίες-οι της έδωσαν αρχικώς το όνομά «Πελασγία». Κατά τη διάρκεια της προϊστορικής εποχής, το νησί κλήθηκε «Μακαρία», «Λασσία», «Αιολίς», «Αιθιοπία». αλλά το τωρινό όνομά της «Λέσβος» προέρχεται από «τον Λέσβο», γιο του Έλληνα ήρωα Λάπιθου.
Ο Μάκαρ είναι ο πρώτος φημισμένος βασιλιάς του οποίου οι κόρες κληροδότησαν τα ονόματά τες σε μερικές από τις μεγαλύτερες πόλεις, ακόμη σήμερα. Ονόματα πόλεων όπως «Μυτιλήνη», «Καλλονή», «Άντισσα», «Ερεσσός», «Μύθημνα» έχουν τη μυθολογική προέλευσή τες από τις κόρες του βασιλιά.
Ο Όμηρος αναφέρεται στο νησί ως «Makaros edos », το κάθισμα του Μάκαρος. Τα αρχεία Hittite της Ύστερης Εποχής του Χαλκού την ονομάζουν το νησί των Λάσπας και πρέπει να είχαν θεωρήσει τον πληθυσμό της αρκετά σημαντικό ώστε να «δανειστούν τις Θεές-ους τες», πιθανώς είδωλα, για να επέμβουν στη θεραπεία του βασιλιά τες-τους επειδή ότι οι τοπικές Θεές-οι δεν ήταν διαθέσιμες.
Θεωρείται ότι μετανάστριες-ες από την ηπειρωτική χώρα Ελλάδα, κυρίως από Θεσσαλία, εισήλθαν στο νησί την Ύστερη Εποχή του Χαλκού και το κληροδότησαν με τη ελληνική διάλεκτο των Αιολών, των οποίων γραπτή μορφή επιζεί στα ποιήματα τέτοιων συγγραφισών-εων όπως η Σαπφώ, της οποίας τα λεσβιακά ποιήματα αγάπης προς άλλες γυναίκες οδήγησαν στη χρήση του ονόματος του νησιού για τη λέξη λεσβία, με την ανάπτυξη εμπορίας γκριζόχρωμων κεραμεικών ειδών και με τη λατρεία της Κυβέλης, τη μεγάλη μητέρα-θεά της Ανατολίας, υποδηλώνουν τη συνέχεια του πληθυσμού από τα νεολιθικά χρόνια.
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές έφεραν στο φως αποδεικτικά στοιχεία ότι η Λέσβος έχει κατοικηθεί από τα ύστερα νεολιθικά χρόνια. Υπάρχουν επίσης διάφορα αρχαϊκά, κλασσικά ελληνικά και ρωμαϊκά υπολείμματα.
Σημαντικές αρχαιολογικές περιοχές στο νησί είναι η νεολιθική σπηλιά Καγιάννη, πιθανώς ένα καταφύγιο για τις ποιμένισες-ες, η νεολιθική αποικία Χάλακες, και η εκτενής αποικία-οικισμός Θέρμη (πριν 5009-3009 χρονιές). Η μεγαλύτερη αποικία-οικισμός βρίσκεται στη Λισβόρη (πριν 4809-3909 χρονιές) τμήμα της οποίας καλύπτεται από τα ρηχά παράκτια νερά.
Πριν από 3402 έως 3193 χρονιές κατοικήθηκε από τις Αιγαίες-ους, ενώ περίπου πριν 3109 χρονιές έφτασαν οι Αιολίδες-εις. Οι Αιολίδες-εις αφομοιώθηκαν με τις Αιγαίες-εις, οι δύο πολιτισμοί συγχωνεύθηκαν και βαθμιαία η Λέσβος αναπτύχθηκε σε ένα σημαντικό κέντρο του ανατολικού αιγαίου. Η Μυτιλήνη ιδρύθηκε περίπου 3059 χρονιές πριν, από την οικογένεια Πενθιλήδη που έφθασε από την Θεσσαλία, στα ηπειρωτικά της χώρας της Ελλάδας, η οποία κυβέρνησε την πόλη μέχρι τη γνωστή επανάσταση (πριν 2599-2589 χρονιές) της οποίας ηγήθηκε ο Πιττακός.
Όταν ο Πέρσης βασιλιάς Κύρος νίκησε τον Κρούσο (πριν 2555 χρονιές) όλη η Ανατολία συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών πόλεων των Ιόνων και των παρακείμενων νησιών υποδουλώθηκαν από την Περσία και παρέμειναν έτσι έως ότου το περσικό κράτος νικήθηκε από το ελληνικό κράτος στη ναυμαχία της Σαλαμίνας (πριν 2489 χρονιές). Το νησί κυβερνήθηκε ολιγαρχικά στα αρχαϊκά χρόνια και ακολούθησε μια σχεδόν-δημοκρατία (ομοίωμα δημοκρατίας) στα κλασσικά χρόνια. Για μια σύντομη περίοδο η Λέσβος ήταν μέλος της αθηναϊκής συμμαχίας, η αποστασία της Λέσβου από την αθηναϊκή συμμαχία περιγράφεται σε ένα συναρπαστικό κεφάλαιο της ιστορίας του Θουκιδίδη για τον πελοποννησιακό πόλεμο.
[...]
Το απόσπασμα του κειμένου που μεταφράσαμε, το βρήκαμε στην http://www.lesvos.co.uk/history.htm
