31 Αυγ 2009

Η λεσβοφοβία του κ. Αυτιά-Alpha


Γερή καζούρα στον Γιώργο Αυτιά από κανάλια και Τύπο, για την... αδυναμία του να εκστομίσει τη λέξη λεσβία όποτε αναφερόταν στη (δηλωμένη λεσβία) νέα πρωθυπουργό της Ισλανδίας Γιοχάνα Σιγκουρνταρντοτίρ (τι όνομα!).

▅ Οποτε ερχόταν η συζήτηση στο θέμα, τη μία την αποκαλούσε (με κόμπιασμα στη φωνή) «ειδικών ενδιαφερόντων», την άλλη «ειδικών ικανοτήτων».

▅ Πώς δεν την είπε και «άτομο με ειδικές ανάγκες»...

▅ Οπως και αν έχει, ο νεοπουριτανισμός και η βαθιά άγνοια καλά κρατούν στην πρωινή ζώνη του Αlpha.

Το απόσπασμα το πήραμε από το άρθο που βρήκαμε στις 11.09 στην εφημερίδα το Βήμα, γραμμένο από τον Κοσμά Βίδο στην http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=254708&ct=6&dt=11/02/2009

Η πειρατίνα Τσινκ Σι και η Αν Μπόνει με την Μαίρη Ρίντ

ΟΙ KAKΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ-ΤΣΙΝΓΚ ΣΙ

Κουρσάρος γένους θηλυκού

Η γυναίκα πειρατίνα κυβέρνησε έξι τεράστιες ναυτικές μοίρες των πεντακοσίων πλοίων με είκοσι πέντε κανόνια σε κάθε πλευρά. Η Τσινγκ Σι (1775-1844) βγήκε στη θάλασσα και ρίχτηκε στην πειρατεία όταν ο σύζυγός της, ο αρχηγός των κουρσάρων, πέθανε. Ανέλαβε την αρχηγία στο τσούρμο της, ισοπέδωνε και λεηλατούσε χωριά και εξόντωνε όποιον στεκόταν εμπόδιο στο διάβα της.

Οι ρίζες των πειρατίνων-ων
Οι απαρχές της ιστορίας της πειρατείας χάνονται στο σκοτάδι του παρελθόντος. Πρόκειται για μια δραστηριότητα σχεδόν τόσο παλιά όσο και η ανθρωπότητα, αν και η επίσημη ιστοριογραφία την τοποθετεί με βεβαιότητα στον 5ο αιώνα π.Χ. στα περίχωρα της Ακτής των Πειρατισών-ων, στον Περσικό Κόλπο. Οι πειρατίνες-ες δεν έπαψαν να δρουν καθ΄ όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας και κάποιες αναλαμπές της δράσης τους κατάφεραν να συνταράξουν τον 20ό αιώνα. Ακόμη και τον 21ο αιώνα. Υπολογίζονται περίπου στις 1.150 οι πειρατικές επιδρομές που έχουν λάβει χώρα μόνο στο διάστημα από το 2000 ως το 2002.
[...]
Λεκιασμένη δημοκρατία
Η Μεσόγειος και η Θάλασσα της Κίνας ήταν από τα σημαντικότερα θέατρα στα οποία διαδραματίστηκε η πειρατική οδύσσεια. Ο 16ος αιώνας ξεκίνησε ένδοξα, με μεγάλες εκστρατείες και τους Ολλανδές-ους και τις Αγγλίδες-ους, γεμάτες-ους απληστία, να εποφθαλμιούν τις ισπανικές κτήσεις στην Αμερική και στην Ασία. Η ισπανική αυτοκρατορία λειτούργησε σαν κόκκινο πανί στην ιστορία της πειρατείας: Ενέπνευσε αποτρόπαια και ζοφερά όνειρα, απληστία και επιθυμία για εκδίκηση σε πολλά μοχθηρά μυαλά. Και είναι κάτι περισσότερο από προφανές το γεγονός ότι, αν η εν λόγω αυτοκρατορία έπαψε να είναι αυτοκρατορία, αυτό οφείλεται, εν μέρει, στην ανελέητη δράση των πειρατίνων-ων καθ΄ όλη τη διάρκεια δύο αιώνων· δύο αιώνων που σημαδεύτηκαν από αμέτρητες επιδρομές, λεηλασίες, αρπαγές και ληστείες.

Βασιλικές ευλογίες
[...]
Το να γίνει καμιία-εις κουρσάρος (και, πιο συγκεκριμένα, «buccaneer», όπως είναι ο ακριβής αγγλικός όρος για την πειρατική δραστηριότητα αυτού του είδους) σήμαινε να αποκτήσει μια άδεια για να ληστεύει και να λεηλατεί με τη συγκατάθεση της βασίλισσας-α ή άλλων κυβερνητών και, φυσικά, αποκλειστικά πλοία με εχθρική σημαία. Η βασίλισσα Ελισάβετ Α΄, εντυπωσιασμένη από τον σερ Ντρέικ, είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του πώς οι βασίλισσες-ες κατέληξαν να νομιμοποιήσουν και να θεσμοθετήσουν την πειρατεία, κυρίως όταν αυτή αύξανε την περιουσία τους.
[...]
Αλλά οι αιώνες κύλησαν εις βάρος εκείνων των λουθηρανών αιρετικών, όπως αφελώς τις-τους αποκαλούσαν στην καθολική Ισπανία, την οποία ανησυχούσε όχι μόνο το γεγονός ότι οι γυναίκες αυτές και οι άνδρες λεηλατούσαν τα πλοία της κατά τις τρομερές τους επιδρομές, αλλά κυρίως ότι υπονόμευαν σταθερά και απροκάλυπτα την καθολική πίστη της οποίας υπέρμαχος ήταν ο ισπανικός θρόνος.

Κάλεσμα ελευθερίας
Τον 19ο αιώνα για την ακρίβεια έδρασε η κινέζα πειρατίνα Τσινγκ Σι ή Τσενγκ ι Σάο (1775-1844), διότι η χίμαιρα της πειρατείας, με το μανιασμένο και ατίθασο πνεύμα που τη χαρακτηρίζει, δεν μπορούσε να αποκλείσει τις γυναίκες. Η Ιρλανδή Γκρέις Ο΄ Μάλεϊ, τον 16ο αιώνα, είχε τη βάση της στο νησί της Κλερ στο Κλιου Μπέι της Ιρλανδίας. Μια άλλη Ιρλανδή (οι Ιρλανδές-οι είναι θερμόαιμες-οι και ήταν πάντα έτοιμες-οι να ριχτούν σε αιματοβαμμένες περιπέτειες στους ωκεανούς), η Αν Μπόνεϊ, κόρη επιφανούς δικηγόρου, ξεκίνησε την καριέρα της τον 17ο αιώνα μαχαιρώνοντας μια κοπέλα και κατέληξε παντρεμένη με έναν πειρατή περιορισμένης εμβελείας, ο οποίος την πήρε μαζί του στις Μπαχάμες ώσπου η νέα τον εγκατέλειψε για άλλον πλουσιότερο τυχοδιώκτη: Τον Καλίκο Τζακ, με τον οποίον απέκτησε ένα παιδί, τη φροντίδα του οποίου ανέθεσε σε κάποιες-ους γνωστές-ους της στην Κούβα για να μπορεί να δρα ανενόχλητη στη θάλασσα και να επιδεικνύει την ικανότητά της στο μαχαίρι και στο πιστόλι. Ωσπου ερωτεύτηκε τη Μαίρη Ριντ, μια νεαρή Αγγλίδα που είχε μεταμφιεστεί σε πειρατή και έκλεψε την καρδιά της Αν. Καταδικάστηκαν και οι δύο σε θάνατο αλλά η μία εκ των δύο απαλλάχθηκε από την ποινή της λόγω της εγκυμοσύνης της. Σαρλότ ντε Μπέρι, Φάνι Κάμπελ, Αν Μιλς... Οι γυναίκες ένιωσαν το κάλεσμα της πειρατείας που ήταν, ταυτόχρονα, και κάλεσμα ελευθερίας. Η οποιαδήποτε αιρετική-ος, κοινωνικά ξεπεσμένη-ος, στασιάστρια-της σκλάβα-ος ή ταραξίας είχε θέση στην πειρατική αδελφότητα. Το άρωμα γυναίκας, η odor di femina, διείσδυσε στα καράβια αλλά πάντα μέσω γυναικών- πολλές εκ των οποίων ήταν χήρες-, οι οποίες συμπεριφέρονταν σαν αυθεντικοί άνδρες ή καλύτερα ξεπερνούσαν τους άνδρες σε ανδρεία, ικανότητα και σκληρότητα.

Ο κύριος της κυρίας
Ο Γιουέντσε Γιουνγκ Λουν διηγήθηκε την ιστορία της κινεζικής πειρατείας από το 1807 ως το 1810 προσπαθώντας να μας αποκρύψει τη θλιβερή και βάρβαρη ιστορία των ασιατικών πειρατικών ωμοτήτων. Στην Κίνα όλα ήταν εκλεπτυσμένα, ακόμη και η φρικαλεότητα. Επιπλέον η κινεζική πειρατεία των αρχών του 19ου αιώνα περιοριζόταν στη μονοκρατορία μιας γυναίκας, της Τσινγκ Σι, που αναμφίβολα της προσέδωσε τη χάρη, τη λεπτότητα και την κομψότητα του αδύναμου φύλου. Αδύναμου; Τρόπος του λέγειν... Κάποια μέρα η κυρία Τσινγκ έγινε σύζυγος του κυρίου Τσινγκ, που από το 1797 διοικούσε την κοινοπραξία των πειρατών. Τα πλοία του σκορπούσαν χωρίς φραγμούς τον τρόμο στα μήκη και στα πλάτη όλων των ποταμών και των θαλασσών ώσπου ο αυτοκράτορας, αγανακτισμένος από την αρπαγή και το μακελειό, όρισε τον Τσινγκ υπεύθυνο των αυτοκρατορικών στάβλων, έναν τίτλο που δεν θα δυσαρεστούσε καθόλου τον σερ Φράνσις Ντρέικ.
[...] (Ο κ. Τσινκ πεθαίνει)
Η χήρα του όχι μόνο δεν έπεσε απαρηγόρητη σε κατάθλιψη, αλλά ανέλαβε την οικογενειακή επιχείρηση παίρνοντας αμέσως τη θέση του συζύγου της. Και χειρίστηκε τη διοίκηση και τα οικονομικά με ατσαλένια πυγμή. Ο Μπόρχες την περιγράφει ως «μια γυναίκα αδύνατη και στεγνή, με νυσταγμένα μάτια και χαμόγελο που άφηνε να φανούν τα σάπια δόντια της. Τα μαύρα, λαδωμένα μαλλιά ήταν πιο λαμπερά από τα μάτια της». Εγώ πάλι προτιμώ να τη φαντάζομαι κάπως σαν τη γυναίκα που περιγράφει το κινεζικό ποίημα του 14ου αιώνα: «Παγιδευμένη από τον απαλό αέρα, η μεταξένια φούστα της κυματίζει και ανασηκώνεται. Ο λωτός ανθίζει στα στενά της παπούτσια, θα ΄λεγες πως μπορεί να σταθεί πάνω στα νερά του φθινοπώρου. Η μύτη των παπουτσιών της δεν προβάλλει κάτω από τη φούστα από φόβο μήπως και φανούν τα μικρά κεντήματα».

Οι αρχές της χήρας

Δεν ξέρω αν η κυρία Τσινγκ έδενε τα πόδια της στην εποχή της. Εκείνη την εποχή τα δεμένα πόδια ήταν σύμβολο αγνότητας και κρατούσαν τη γυναίκα κλεισμένη στο σπίτι καθιστώντας την ανίκανη να απομακρυνθεί από αυτό. Η κυρία Τσινγκ πήγε όπου ήθελε. Επίσης, όμως, είναι βέβαιο ότι τα κινεζικά ερωτικά εγχειρίδια ήταν αρκετά συγκεκριμένα όσον αφορά τη χρήση των δεμένων ποδιών ως ερωτογενών ζωνών και αποτελούσαν μια αυθεντική σεξουαλική εμμονή.

Με πόδια δεμένα ή όχι, η κυρία Τσινγκ μετατράπηκε στην απόλυτη βασίλισσα έξι τεράστιων μοιρών με 500 πλοία των 15-200 τόνων το καθένα, εξοπλισμένων με 25 κανόνια σε κάθε πλευρά. Καθόλου άσχημα για μια γυναίκα σαν και αυτή. Τα χρώματα της σημαίας ήταν κόκκινο, πράσινο, κίτρινο, βιολετί και μαύρο και η έκτη μοίρα έφερε το έμβλημα ενός φιδιού.
[...]
Ο κανονισμός της κυρίας Τσινγκ δεν ήταν καθόλου ήπιος και όριζε με απόλυτη σαφήνεια ότι «αν ένας άνδρας βγει στην ξηρά για λογαριασμό του ή αν διαπράξει την επονομαζόμενη πράξη της “παραβίασης των συνόρων” θα του τρυπιούνται τα αφτιά με τρυπάνι ενώπιον όλου του στόλου, ενώ σε περίπτωση επανάληψης του λάθους του θα θανατώνεται». Επίσης είχε απαγορεύσει την «οικειοποίηση του παραμικρότερου αντικειμένου από τα λάφυρα κάθε κλοπής και πλιάτσικου. Τα πάντα θα καταγράφονται και η πειρατίνα-ης θα λαμβάνει τα δύο δέκατα της λείας· τα υπόλοιπα οκτώ θα πηγαίνουν στο επονομαζόμενο γενικό ταμείο. Όποια-ος οικειοποιείται οτιδήποτε από το γενικό ταμείο θα τιμωρείται με θάνατο».

Ασκήσεις διοίκησης
Η χήρα, όπως μερικοί τύραννοι της ελληνικής αρχαιότητας, όταν έπρεπε να αποφασίσει πώς θα τιμωρήσει μια παράβαση, το πρώτο πράγμα που σκεφτόταν- όσο ασήμαντο και αν ήταν το παράπτωμα- ήταν να επιβάλει την ποινή του θανάτου, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να σκεφτεί καλύτερη ή πιο παραδειγματική τιμωρία για τα υπέρτατα σφάλματα: «Κανείς δεν θα πρέπει να αποπλανεί για προσωπική του ευχαρίστηση τις αιχμάλωτες γυναίκες από τις πόλεις ή την ύπαιθρο τις οποίες φέρνει στο καράβι. Η χρήση βίας απέναντι σε μια γυναίκα χωρίς την άδεια του υπευθύνου θα τιμωρείται με θάνατο».

Η χήρα Τσινγκ ήταν τόσο διεκπεραιωτική όσο και ο Ναπολέων και με αντίστοιχη αποτελεσματικότητα, όπως μπορεί να συμπεράνει καμιιά-νεις. Σύντομα απαγόρευσε να γίνεται λόγος για λάφυρα ή λεία- λέξεις με βάρβαρες, σχεδόν δυτικές αποχρώσεις- και αναφερόταν στον καρπό των αρπαγών ως «μετεπιβιβαζόμενα προϊόντα», μια έκφραση που θυμίζει μεταβιομηχανική και παγκοσμιοποιημένη άσκηση ύφους, απόλυτα μοντέρνα.

Το 1808, ενόσω οι άνδρες του μικρού της στρατού περνούσαν την ώρα τους βουτώντας στη λάσπη των βούρλων, παίζοντας χαρτιά, μαγειρεύοντας κάμπιες ή αλείφοντας το σώμα τους με λιωμένο σκόρδο πριν από μια επιδρομή, ένας αυτοκρατορικός στόλος, εντυπωσιακός ακόμη και για την κυρία Τσινγκ, της επιτέθηκε χωρίς έλεος ώσπου τα πτώματα που έπλεαν στη θάλασσα ήταν τόσα που μπορούσες εύκολα να τα μπερδέψεις με τα αφρισμένα κύματα. Αλλά η χήρα με την τεχνική της, τις προφητείες της, το γκονγκ της και τα τύμπανά της, σε συνδυασμό με τη αγριάδα και τη γοητεία της, κέρδισε τη μάχη. Ο αυτοκρατορικός ναύαρχος Κουό Λανγκ δεν κατάφερε να ξεπεράσει την ήττα και κατέληξε να αυτοκτονήσει [...]

Με το μαχαίρι στο χέρι
Η επιχείρηση της χήρας εξακολουθεί να ανθεί για έναν ατελείωτο ακόμη χρόνο ως τη στιγμή που ο αυτοκράτορας της στέλνει ως δώρο έναν νέο ναύαρχο, τον Τσουέν Μον Σουν, ο οποίος την υποχρέωσε να αντιμετωπίσει μια διαρκή και επίμονη σταυροφορία που την εξάντλησε και τη νίκησε ταπεινωτικά. Τα χρονικά αναφέρουν ότι οι άνθρωποί της αγωνίστηκαν με γενναιότητα και αφηγούνται το περιστατικό μιας πειρατίνας, η οποία, οπλισμένη με ένα μαχαίρι σε κάθε χέρι, κατάσφαξε κάμποσους στρατιώτες του αυτοκράτορα προτού η ίδια πέσει νεκρή στο αμπάρι.

Παρ΄ όλ΄ αυτά η χήρα Τσινγκ καταφέρνει να επανεξοπλιστεί και συνεχίζει τη δράση της διοικώντας μοίρες κάθε φορά πιο ενισχυμένες, ισοπεδώνοντας χωριά και σπέρνοντας τον τρόμο σε ξηρά και θάλασσα σαν άγγελος θανάτου.

Τέλος σε δύο εκδοχές
Εκτός από τα υπέροχα αφηγηματικά ευρήματα του Μπόρχες, τα χρονικά- όπως πάντα- δίνουν δύο διαφορετικές εκδοχές για το τέλος της χήρας Τσινγκ, όπως συνέβη και στην περίπτωση του συζύγου της. Σύμφωνα με κάποιες-ους, ήλθε σε συμφωνία με την κυβέρνηση και κατέληξε να διοικεί μια επιχείρηση λαθρεμπορίου οπίου. Για άλλη μία φορά δραστήρια επικεφαλής μιας επιχείρησης, και κάθε άλλο παρά μετριοπαθής, ονομάστηκε Λάμψη της Αληθινής Γνώσης . [...]

1 Φωτογραφία: Η Τσινγκ Σι ή Τσενγκ ι Σάο, ένας θρύλος στα πειρατικά χρονικά της Θάλασσας της Κίνας. Ισοπέδωνε χωριά και έσπερνε τον τρόμο σε ξηρά και θάλασσα σαν άγγελος θανάτου.
2 Φωτογραφία: Η Τσινγκ Σι εν δράσει. Η κινέζα πειρατίνα είχε υπό τις διαταγές της έξι μοίρες με 500 πλοία και κατετρόπωσε το 1808 τον αυτοκρατορικό στόλο του ναυάρχου Κουό Λανγκ (ΜΑΧΡΡΡ/WWW.ΙΜL.GR)


Τα αποσπάσματα, τα πήραμε από το άρθρο που βρήκαμε στις 29.809 στην εφημερίδα το Βήμα, γραμμένο από την Angela Vallvey στην http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=285668&ct=4&dt=29/08/2009

Τέλος εποχής για τις λάμπες πυράκτωσης

Τέλος εποχής από αύριο για τις συμβατικές λάμπες των 100 βατ στην Ε.Ε.

Από αύριο, 1η Σεπτεμβρίου 2009 τίθεται σε ισχύ η απαγόρευση διάθεσης των διαφανών συμβατικών λαμπτήρων πυράκτωσης των 100 βατ, καθώς και οποιωνδήποτε ημιδιαφανών (γαλακτερών-ματ) λαμπτήρων, από τα καταστήματα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα καταστήματα θα μπορούν να ξεπουλήσουν και μετά την 1.9.09 τα διαθέσιμα αποθέματά τους, αλλά δεν θα μπορούν εφεξής να κάνουν νέες χονδρικές παραγγελίες για τέτοιες λάμπες.
Το μέτρο ελήφθη προκειμένου να προωθηθεί η εξοικονόμηση ενέργειας αλλά και χρημάτων με την χρήση νέας τεχνολογίας λαμπτήρων, που επιπλέον, αν και πιο ακριβοί, έχουν οκτώ έως 15 φορές μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Υπολογίζεται ότι με τις νέες λάμπες το μέσο ευρωπαϊκό νοικοκυριό θα εξοικονομεί περίπου 166 ευρώ ετησίως στον λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος.
Σε ένα χρόνο θα έρθει η σειρά των συμβατικών λαμπών 75 βατ να απαγορευτούν, το 2011 θα απαγορευτούν οι λάμπες πυράκτωσης των 60 βατ, οι μικρότερες των 40 και 25 βατ θα αποσυρθούν το 2012, ενώ μέχρι το Σεπτέμβριο του 2016 όλες ανεξαιρέτως οι λάμπες πυράκτωσης θα έχουν πλέον υποχρεωτικά εξαφανιστεί από τα ράφια των ευρωπαϊκών καταστημάτων. Η σχετική απόφαση είχε ληφθεί πέρυσι το Δεκέμβριο σε
κοινοτικό επίπεδο, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.
Η αντικατάσταση προσδοκάται ότι θα επιτρέψει την εξοικονόμηση στην Ευρώπη μέχρι και του 80% της συνολικής ενέργειας που κατανάλωναν οι παλιές λάμπες, μια εξέλιξη η οποία θα συμβάλει παράλληλα στον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και, για αυτό το λόγο, το συγκεκριμένο μέτρο απόσυρσης εντάσσεται στο ευρύτερο πακέτο πρωτοβουλιών της ΕΕ για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Η ΕΕ ελπίζει να εξοικονομεί 40 TWh (τεραβατώρες) κάθε χρόνο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση Καταναλωτριών-ων χαιρέτισε την έναρξη «αποκαθήλωσης» των συμβατικών λαμπτήρων από τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά, θεωρώντας ότι οι καταναλώτριες-ες θα επωφεληθούν και οικονομικά. Από την άλλη όμως, εξέφρασε επιφυλάξεις για το υψηλό επίπεδο υδραργύρου που περιέχουν οι νέες λάμπες και τους πιθανούς κινδύνους για την υγεία.

Ανάλογες ανησυχίες για τον υδράργυρο εξέφρασε και η οργάνωση ANEC, που εκπροσωπεί τις ευρωπαίες-ους καταναλώτριες-ες σε θέματα προτύπων και προδιαγραφών των προϊόντων. Επεσήμανε ακόμα την ανάγκη να εφαρμοστεί άμεσα ένα σύστημα ανακύκλωσης των παλιών λαμπτήρων που αποσύρονται, καθώς επίσης να μπορούν οι καταναλώτριες-ες να επιστρέφουν, χωρίς χρέωση, τις χρησιμοποιημένες συμβατικές λάμπες τους στα καταστήματα από όπου τις αγόρασαν.

Από την πλευρά τους, οι επιχειρήσεις λιανικής και χονδρικής πώλησης, μέσω της οργάνωσης Eurocommerce που τις εκπροσωπεί, δήλωσαν προετοιμασμένες για την απόσυρση, αλλά εξέφρασαν κάποιες ανησυχίες μήπως τα καταστήματα ξεμείνουν από στοκ σε λάμπες εξοικονόμησης, για τις οποίες η ζήτηση θα αυξηθεί απότομα.
Επίσης εκτίμησαν ότι (ίσως από νοσταλγία!) ορισμένες ευρωπαίες καταναλώτρις-ες δημιουργούν αποθέματα από τις υπό απόσυρση λάμπες των 100 βατ.
Άλλες καταναλώτριες-ες έχουν εκφράσει παράπονα, κατά καιρούς, ότι οι νέας τεχνολογίας λάμπες εξοικονόμησης εκπέμπουν «ψυχρό» φως, δεν έχουν ελκυστικά σχήματα και αργούν να φτάσουν στο μέγιστο της φωτεινότητάς τους. Τόσο όμως η γερμανική εταιρία Osram, όσο και η ολλανδική Philips, οι μεγαλύτερες ευρωπαίες παραγωγοί λαμπτήρων, από την πλευρά τους, δήλωσαν ότι η τεχνολογία στις λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας έχει βελτιωθεί αισθητά πια σε σχέση με πριν μια δεκαετία, βγάζοντας πλέον «θερμότερο» φως και παρέχοντας μεγαλύτερη ποικιλία σχημάτων, χρωμάτων και διαστάσεων.
Σύμφωνα με την ελληνική Greenpeace, οι λάμπες πυράκτωσης βασίζονται σε τεχνολογία του 19ου αιώνα, που ελάχιστα έχει βελτιωθεί μέχρι σήμερα και αποτελούν ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα σπάταλου ενεργειακά προϊόντος, καθώς από την ενέργεια που καταναλώνουν, το 90% γίνεται θερμότητα αντί για φως.
Μία μόνο λάμπα πυράκτωσης προκαλεί την έκλυση στην ατμόσφαιρα 150 κιλών διοξειδίου του άνθρακα το χρόνο.
Αντίθετα, οι λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας καταναλώνουν τέσσερις έως πέντε φορές λιγότερη ενέργεια, μειώνοντας σημαντικά τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα (30 κιλά το χρόνο περίπου ανά λάμπα). Επιπλέον, σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση, εκτιμάται ότι μειώνουν το κόστος ηλεκτρικού ρεύματος κατά 12 ευρώ περίπου το χρόνο ανά λάμπα.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 31.8.09 στην εφημερίδα το Βήμα στην http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=285903&dt=31/08/2009

1 Φωτογραφία: KMH (J. Feist)
Μουσείο Kurpfälzisches (Θεραπευτικό Παλάτι) στην πόλη Χαϊλδεβέργη.
Ελαιολυχνίες, συνηθίζονταν κατά την ρωμαϊκή περίοδο και έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο.
2 Φωτογραφία λάμπα που λειτιουργεί με το ευγενές αέριο , ξένον

Λεσβοφοβία στην άθληση

Θηλυκό, Αρσενικό ή μήπως κάτι ενδιάμεσο;

Η περίπτωση της 18χρονης Κάστερ Σεμένια, της αθλήτριας των 800 μέτρων από την Αφρική, της οποίας το χρυσό μετάλλιο αμφισβητήθηκε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Βερολίνου την προηγούμενη εβδομάδα εξαιτίας κάποιων αμφιβολιών για το φύλο της, έβαλε πολύ κόσμο σε σκέψεις.
Ποια είναι γυναίκα, ποιος είναι άνδρας, και πόσος «χώρος» αχαρτογράφητος ακόμη υπάρχει ανάμεσα σε αυτές τις έννοιες όταν τον Δεκέμβριο του 1980 η Στανισλάβα Βαλασίεβιτζ έπεφτε νεκρή στη διάρκεια ανταλλαγής πυροβολισμών μεταξύ ληστών και αστυνομικών στο Κλίβελαντ του Οχάιο, η έκπληξη δεν ήταν για το πώς γίνεται μια 69χρονη να είναι συνεργός σε ένοπλη ληστεία, ούτε για το ότι η γυναίκα αυτή ήταν κάτοχος ολυμπιακών μεταλλίων, παγκοσμίων επιδόσεων στα 100 μέτρα και επίλεκτο μέλος της αμερικανικής κοινωνίας, αφού είχε πάρει την υπηκοότητα το 1947. Η τότε κοινωνία ταράχτηκε από τις πληροφορίες που διέρρευσαν, προφανώς μετά τη νεκροψία, ότι η παλιά αυτή αθλήτρια είχε ανδρικά γεννητικά όργανα. Τι έκπληξη! Και το χρυσό και το αργυρό μετάλλιο το 1932 και το 1936 λοιπόν που είχε πάρει και οι παγκόσμιες επιδόσεις και οι επίσημες αναγορεύσεις της σε αθλήτρια της χρονιάς θα έπρεπε όλα να ακυρωθούν και να ψάχνουν ποιες άλλες ήταν πιο δίκαιο να τα έχουν πάρει; Και για εκείνες δεν θα έπρεπε να είμαστε σίγουρες-οι ότι ήταν «πραγματικές γυναίκες»; Γιατί από μια στιγμή και μετά ο κόσμος άρχισε να αμφισβητεί και να υποψιάζεται τις πάσες-ες και τα πάντα. Μπορεί να ήταν γνωστή η περίπτωση Ράτγεν, όπου ένας άνδρας, ο Χέρμαν, στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου το 1936 εξαναγκάστηκε, όπως ομολόγησε ύστερα από πίεση ανθρώπων του ναζιστικού καθεστώτος, να εμφανιστεί ως «Ντόρα» Ράτγεν. Και σίγουρα έχει μείνει στην ιστορία η Πολωνή Κλομπουκόφσκα, με δύο μετάλλια στους Ολυμπιακούς του Τόκιο, ως η πρώτη που αποκλείστηκε από όλους τους αγώνες όταν τελικά απέτυχε να περάσει τον έλεγχο των χρωμοσωμάτων το 1967. Λίγες-οι ξέρουν όμως ότι έχει δει τα φώτα της δημοσιότητας και η περίπτωση της ισπανίδας αθλήτριας των εμποδίων Πεσίνιο που το 1985 δεν της επέτρεψαν στην Ιαπωνία να ξεκινήσει με τις γυναίκες! Ακόμη πιο δραματική βέβαια είναι η ιστορία της Σάντι Σαουνταρατζάν που το 2006 στους Πανασιατικούς Αγώνες, στα 25 της, μετά την εξέταση για τη διαπίστωση του φύλου, της αφαιρέθηκε το ασημένιο μετάλλιο και εκείνη με τη σειρά της προσπάθησε να αφαιρέσει τη δική της ζωή. Δεν τα κατάφερε, έζησε και σήμερα ασχολείται με μια Ακαδημία Γυμναστικής στην Ινδία χωρίς να ξέρουμε και πολλά για την ψυχική της κατάσταση.

Η αποθέωσή «της»
Με τέτοιες ιστορίες και άλλες εξίσου δραματικές γέμισαν τις τελευταίες ημέρες οι σελίδες των εφημερίδων του εξωτερικού, ενώ οι συμπατριώτισσες-ες της στη Νότια Αφρική, αντιδρώντας στα όσα έγιναν και γράφτηκαν, επεφύλαξαν στο νεαρό κορίτσι, που ξεκίνησε από κάποιο χωριό στον μακρινό Βορρά της χώρας, μεγάλη υποδοχή όταν γύρισε στην πατρίδα.

Γράμματα γράφτηκαν για το πόσο υπερήφανες-ους έκανε τις συμπατριώτισσες-ε της να αισθάνονται για αυτήν και τώρα περιμένουν όλες-οι πλέον η Διεθνής των Αθλητικών Ομοσπονδιών του Στίβου, η γνωστή μας ΙΑΑF, να δώσει τα δείγματα για εξετάσεις. Και όταν βγουν τα αποτελέσματα θα τα πάρει πρώτη και θα ανακοινώσει τι; Οτι η Κάσπερ Σεμένια θα κρατήσει ή όχι το μετάλλιό της ανάλογα με το αν είναι «πραγματική γυναίκα» ή όχι;

Κάποτε, στη δεκαετία του ΄60, ανάγκαζαν τις αθλήτριες να περπατούν σαν σε παρέλαση, γυμνές, μπροστά από τρεις γυναικολόγες-ους για να διαπιστώνουν με τα (εξασκημένα;) μάτια τους αν ήταν «τοποθετημένα» τα σωστά γεννητικά όργανα στο σωστό σώμα. Μετά βρέθηκε ότι αρκούσε να εξεταστούν μερικά κύτταρα παρμένα με ένα βαμβακάκι τυλιγμένο σε ξυλάκι, το οποίο τρίβεται με κάποια πίεση στο εσωτερικό του στόματος. Λέγεται μάλιστα σαν ανέκδοτο ότι η μόνη η οποία δεν αμφισβητήθηκε και για την οποία δεν τόλμησε ο οποιοσδήποτε αξιωματούχος να προτείνει εξέταση φύλου ήταν εκείνη την εποχή μια γυναίκα στης οποίας τις φλέβες έρεε γαλάζιο αίμα: Ο λόγος για την πριγκίπισσα Αννα της Αγγλίας, όταν συμμετείχε σε Ολυμπιακούς Αγώνες στο άθλημα της Ιππασίας.

Από τη δεκαετία του ΄90 και μετά πάντως σταμάτησαν αυτές οι εξετάσεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όχι όμως στους Πανασιατικούς, και φαίνεται ότι η ΙΑΑF, η ομοσπονδία που διαχειρίζεται με επαγγελματικό τρόπο τους αγώνες του Στίβου και έχει βασικό στόχο την εμπορευματοποίησή τους, το κέρδος και τις εντυπώσεις, δίνοντας ακόμη και ράβδους χρυσού σε όποια-ον πετυχαίνει παγκόσμια επίδοση, επιμένει σε τέτοιες εξετάσεις. Προφανές το γιατί: «Είναι (ακόμη) πολλά τα λεφτά, παιδιά μου» και όταν οι άλλες αθλήτριες είδαν στο Βερολίνο την Κάστερ Σεμένια να τις αφήνει αρκετά μέτρα πίσω στον τερματισμό, άρχισαν τα παράπονα. Δεν άργησαν να βρουν και συνηγόρους στο Διαδίκτυο: «Τι δηλαδή, να σκοτώνονται αυτές στην προπόνηση και να έρχεται κάποια με ανδρικά χαρακτηριστικά και δυνατότητες να τους τρώει το ψωμί;» γράφτηκε από κάποιες-ους που βλέπουν το θέμα μόνο οικονομικά και έχουν μια οπτική μικρού παιδιού (κυριολεκτικά) για το τι είναι θηλυκό και τι αρσενικό.

Η αρχιτεκτονική του σώματος
Τα χρωμοσώματα Χ και Υ ξέρουμε από το σχολείο ακόμη ότι μας καθορίζουν με τους δύο συνδυασμούς τους, το ΧΧ και τον ΧΥ, και μας βάζουν στην κατηγορία «θηλυκό» ή «αρσενικό», διαμορφώνοντας από την κοιλιά της μητέρας μας ακόμη και τα γεννητικά μας όργανα. Είναι γνωστό μάλιστα ότι εκεί μέσα αρχίζουμε να αναπτυσσόμαστε σε ένα περιβάλλον θηλυκών ορμονών, έχουμε αρχικά ωοθήκες, κλειτορίδα, θηλές στο στήθος και μετά, αν υπάρχει το Υ χρωμόσωμα, αρχίζουν να εκκρίνονται οι ανδρικές ορμόνες. Τότε οι ωοθήκες μετακινούνται και γίνονται τελικά όρχεις. Η κλειτορίδα μεγαλώνει και γίνεται πέος, τα χείλη του υποτυπώδους κόλπου συγχωνεύονται και περιβάλλουν τους όρχεις. Οι θηλές πάντως παραμένουν και στο ανδρικό σώμα, αν και δεν πρόκειται να θηλάσει από αυτές κάποιο μωρό. Ακριβής και λεπτή όλη αυτή η διαδικασία για τη δημιουργία μιας γυναίκας ή ενός άνδρα. Επόμενο είναι ότι στον δρόμο μπορεί να συμβούν και ξεστρατίσματα. Και βιολογικά και ψυχικά.
Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον ένα μωρό στα 5.000 που γεννιούνται έχει κάποια διαταραχή σε σχέση με το φύλο του. Μπορεί, για παράδειγμα, να γεννηθείς με τον... ανδροπρεπή συνδυασμό ΧΥ αλλά η εμφάνισή σου να είναι εντελώς θηλυκή (Αndrogen Ιnsensitivity Syndrome, ΑΙS), αφού οι δημιουργημένοι όρχεις μπορεί να λειτουργούν αλλά οι υπόλοιποι ιστοί να μην κατασκευάζονται κατά το ανδρικό πρότυπο αλλά κατά το γυναικείο. Σε άλλη περίπτωση, να εκκρίνεται τεστοστερόνη από τον οργανισμό σου αλλά οι αντίστοιχοι υποδοχείς να μη λειτουργούν, και έτσι, σαν να είναι κλειστό το σύστημα τροφοδοσίας με την ορμόνη αυτή, να μην αναπτύσσονται τα αντίστοιχα όργανα που έχουν σχέση με το ανδρικό φύλο. Κάποια σώματα φθάνουν σε τέτοια σύγχυση ώστε και εκκρίνουν σπέρμα και δημιουργούν ωάρια! Απελπισμένα τότε απαιτείται χειρουργική επέμβαση, η οποία άλλοτε είναι πετυχημένη και άλλοτε δημιουργεί ακόμη περισσότερα προβλήματα. Ακόμη υπάρχει μια ορμονική δυσλειτουργία, γνωστή ως Συνδρομή Ωοθηκικής Πολυκυστίτιδας (ΡCΟS), η οποία μπορεί, όταν συμβεί σε έναν οργανισμό, να κάνει γυναίκες να φαίνονται ότι έχουν ανδρικά χαρακτηριστικά.

Το εύκολο βλέμμα
«Κοίτα τη πώς είναι. Σαν άνδρας δεν μοιάζει, καλέ;». Η ο θεατής ή η τηλεθεατρια-ης έχουν εύκολη τη βιαστική και αστόχαστη κουβέντα. Αλλά και εδώ η επιστήμη μάς διδάσκει ότι όλα δεν είναι όπως μας φαίνονται. Το μάτι δεν μπορεί πλέον να είναι ο απόλυτος κριτής. Για τη λησταρχίνα Στανισλάβα Βαλασίεβιτζ βρέθηκε τελικά ότι στο καθοριστικό για το φύλο της ζευγάρι χρωμοσωμάτων ΧΧ είχε επιπλέον προσκολληθεί και ένα τύπου Υ που ήταν υπεύθυνο για τα ανδροπρεπή χαρακτηριστικά της, αλλά ίσως και για τις αντιδράσεις της ως τον βίαιο θάνατό της. Σήμερα ξέρουμε ότι πέρα από τους τύπους 46, ΧΧ και 46, ΧΥ που αντιστοιχούν σε ό,τι σήμερα θεωρούμε τυπική γυναίκα και τυπικό άνδρα ως προς τα χρωμοσώματα, μπορεί να βρούμε τύπους με επιπλέον χρωμοσώματα καθορισμού του φύλου προσκολλημένα στην κρίσιμη περιοχή που θολώνουν την ιδέα τού ποια-ος είναι τι.

Το θηλυκό και το αρσενικό πλέον δεν διατηρούν αυτή την απόλυτα καθορισμένη απόσταση που είχαν μεταξύ τους, οι γιατρίνες-οι φρόντισαν να καταργήσουν ακόμη και τη λέξη «ερμαφρόδιτη-ος», που κάποτε χρησιμοποιήθηκε με υποτιμητική χροιά, ενώ μερικές-οι φθάνουν να προτείνουν να τρέχουν όλες-οι, αθλήτριες-ες μαζί αλλά να μην ξεκινούν από την ίδια ευθεία. Ανάλογα με τα γονίδιά τες-τους, τον σωματότυπό τες- τους, τα χρωμοσώματά τες-τους, τις ορμόνες τες-τους, το ντοπάρισμά τες-τους(!) να υπάρχει διαφορά στην εκκίνηση. Αντίθετα πάντως με αυτές τις ιδέες και αντιρρήσεις, ο στίβος και όσες-οι τον εκμεταλλεύονται σήμερα προσφέρει αλλά και απαιτεί πλέον ακραία ακρίβεια. Δεν συνάγεται από ένα μπουκαλάκι με ούρα ο ψυχισμός μίας-ενός ανθρώπου, αλλά έχει αυτό να κάνει και με όλη την προηγούμενη ζωή της-του. Λέγεται λοιπόν ότι για να μην αδικηθεί κάποια-ος, αν είναι να περάσει από έλεγχο θα πρέπει να εμπλακούν στην εξέταση ενδοκρινολόγοι, ψυχολόγοι, γενετίστριες-ες, γυναικολόγοι. Κάποιες-οι πιστεύουν ότι η κοπέλα από τη Νότια Αφρική, η οποία ξαφνικά άρχισε να κάνει επιδόσεις εξαιρετικές, με τη συνενοχή και της ομοσπονδίας της χώρας της θέλει να ξεγελάσει τον κόσμο όλο. Κατ΄ αρχάς, όμως, εδώ δεν εξετάζεται αν είναι ντοπαρισμένη, κάτι που γίνεται συνήθως με τη θέληση και εν γνώσει της αθλήτριας-η και μάλλον ντοπαρισμένες θα είναι και οι άλλες «πρωταθλήτριες» που την έχουν βάλει στο σημάδι. Εδώ, σε σχέση με το φύλο της (πέρα από το αν έχει πάρει και κάποιο απαγορευμένο σκεύασμα), πρόκειται για το πώς η ίδια μεγάλωσε και το πώς αισθάνεται. Στις άλλες αθλήτριες που θέλουν να διεκδικήσουν το μετάλλιο και τα χρήματα που αυτό αντιπροσωπεύει ίσως πρέπει να θυμίσουμε ότι δεν θα ήθελαν να είναι από την τρυφερή και ευάλωτη παιδική ηλικία ο στόχος των γύρω τες-τους. «Δεν θα ήθελαν», όπως ο ίδιος ο προπονητής της διηγήθηκε, «να πηγαίνουν στην τουαλέτα ενός βενζινάδικου στο Κέιπ Τάουν και να μπαίνουν στη μέση οι υπάλληλοι για να τις-τους απαγορεύσουν την είσοδο στην τουαλέτα των γυναικών». Κάτι που έκαναν στη Σεμένια ακριβώς επειδή «έμοιαζε με άνδρα». Και τελικά, αν έβγαλε και μερικά φράγκα που θεωρούν ότι δεν έπρεπε, ας της τα χαλαλίσουν, τα έχει πληρώσει αλλιώς και ακόμη δεν ξέρουμε πόσες πίκρες και πόσες ματαιώσεις την περιμένουν στον δρόμο.

ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΣΕ 1'
Τα γονίδια είναι αυτό που κληρονομείται από τη μια γενιά στην άλλη και τα βρίσκουμε τοποθετημένα σε ένα σχετικά μεγάλο σε μήκος μόριο, το DΝΑ. Αυτό μαζί με πρωτεΐνες οργανώνεται σε δομές με σαφείς δυνατότητες χρωματισμού πειραματικά που λέγονται χρωμοσώματα. Στην ουσία τα γονίδια συγκροτούν συνταγές συνθηματικά γραμμένες με τη βοήθεια συνδυασμών τεσσάρων μόνον ουσιών και οι συνταγές αυτές με την κατάλληλη ανάγνωση δείχνουν το πώς μπορεί να κατασκευαστεί το σώμα ενός αντίστοιχου νέου ζωντανού οργανισμού. Η ο κανονική-ος άνθρωπος διαθέτει δύο αντίγραφα που περιλαμβάνουν το καθένα από 75.000 γονίδια εγκατεστημένα στο κάθε κύτταρο του οργανισμού του. Ολα τα γονίδια συγκροτούν το λεγόμενο «γένωμα» ενός οργανισμού, είναι μοιρασμένα σε 23 ζευγάρια το καθένα με σχήμα που θυμίζει ταινία και αυτά είναι τα περιβόητα χρωμοσώματα. Οταν μια γυναίκα μένει έγκυος το σπερματοζωάριο του αρσενικού που μπαίνει στο ωάριο περιέχει 75.000 γονίδια οργανωμένα στα 23 χρωμοσώματα και εκεί συναντώνται με τα αντίστοιχα 75.000 γονίδια του θηλυκού, και αυτά διατεταγμένα σε 23 χρωμοσώματα. Από αυτά τα δύο σύνολα πρέπει να προκύψουν κύτταρα με τα μισά γονίδια, δηλαδή 75.000 γονίδια ή αλλιώς από τα 23 και 23 χρωμοσώματα των δύο οργανισμών γίνεται μια επιλογή και μια μείωση για να προκύψει ο νέος οργανισμός με 23 και πάλι χρωμοσώματα και τον σωστό αριθμό γονιδίων σε κάθε κύτταρο. Σε αυτόν το φύλο του καθορίζεται από ένα ζευγάρι χρωμοσωμάτων, τα φυλετικά χρωμοσώματα. Από τότε που ανακαλύφθηκε η παρουσία και ο ρόλος τους τα έχουν συμβολίσει με Χ και Υ, αφού είναι διαφορετικά. ΤοΧ σχετίζεται με τη δημιουργία θυληκών ατόμων, το Υ σχετίζεται με τη δημιουργία αρσενικών ατόμων, τα θηλυκά άτομα ξέρουμε ότι διαθέτουν ένα ζεύγος ΧΧ χρωμοσωμάτων στα κύτταρά τες, τα αρσενικά άτομα ξέρουμε ότι διαθέτου ένα ζεύγος ΧΥ χρωμοσωμάτων στα κύτταρά τους. Το φύλο λοιπόν από την πλευρά της Βιολογίας σχετίζεται με το ποιο ζευγάρι φυλετικών χρωμοσωμάτων υπάρχει στα κύτταρά μας και αυτό είναι υπεύθυνο και για το ποια μορφή θα έχουν τα γεννητικά μας όργανα. Αν θα είναι θηλυκά ή αρσενικά, όπως συνηθίσαμε να λέμε.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 30.8.09 στην εφημερίαδα το Βήμα, γραμμένο από τον Α. Γαλδάδα στην http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artid=285826&dt=30/08/2009

30 Αυγ 2009

Λεσβιακή παιδοθεσία στην Γερμανία

Tο ανώτατο δικαστήριο της Γερμανίας επικύρωσε την παιδοθεσία στη συντρόφισσα της λεσβίας βιολογικής μητέρας.

Το ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο αποφάσισε υπέρ μιας λεσβίας στη πόλη Schweinfurt, νότια της Γερμανίας, που θέλησε να παιδοθετήσει το μόλις τριών ετών παιδί της συντρόφισσάς της, με τη συγκατάθεση του πατέρα και των κοινωνικών υπηρεσιών.
Το κατώτερο δικαστήριο είχε υποστηρίξει την άποψη ότι μια τέτοια στάση θα ήταν αντισυνταγματική επειδή θα έθετε τα δικαιώματα της κοινωνικής μητέρα -συντρόφισσας της μητέρας- επάνω από εκείνα της βιολογικής μητέρας.

Όμως στις 25.8.09 το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο στη Γερμανία επικύρωσε ότι οι λεσβίες και γκέι μπορούν να παιδοθετήσουν τα παιδιά της συντρόφοσσά τες, απόφαση που ανατρέπει προηγούμενη απόφαση του κατώτερου δικαστηρίου.

Το ανώτατο δικαστήριο της χώρας απέρριψε το επιχείρημα πως με το να επιτρέψει την παιδοθεσία στη κοινωνική μητέρα -συντρόφισσα της λεσβίας μητέρας- ενός παιδιού, θα υπονόμευε τα δικαιώματα της βιολογικής μητέρας.

"Η προηγούμενη απόφαση απέτυχε να εξετάσει το γεγονός ότι ο ρόλος παιδιού- γονέα δεν καθορίζεται μόνο από την βιολογική προγόνισσα αλλά βασίζεται στην κοινωνική-οικογενειακή κοινότητα που φροντίζει για το παιδί", αποφάνθηκε το δικαστήριο, σύμφωνα με την TheLocal. de

Μια πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε ότι 6.600 παιδιά στη Γερμανία ανατρέφονται από λεσβίες και γκέι γονείς.

Εντούτοις, οι λεσβίες και γκέι ή τα λεσβαικά, γκέι ζευγάρια δεν μπορούν να παιδοθετήσουν παιδιά, που δεν είναι βιολογικά παιδιά της συντρόφισσάς τες.

Το κόμμα των Σοσιαλοδημοκρατικών, συμπεριλαμβανομένης της Υπουργού Δικαιοσύνης Brigitte Zypries, έχει απαιτήσει αλλαγή του νόμου.

Τα λεσβιακά και γκέι ζευγάρια μπορούν να καταχωρήσουν τις συμβιώσεις τες και τα δικαιώματά τες, όπου οι καταχωρημένες συμβιώσεις περιλαμβάνουν μεγάλο ποσοστό δικαιωμάτων με αυτά του γάμου συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας της παιδοθεσίας, αλλά τα λεσβιακά, γκέι ζευγάρια δεν έχουν τα ίδια φορολογικά οφέλη.


Το άρθρο το βρήκαμε και το μεταφράσαμε στις 26-27.8.09 στην http://www.pinknews.co.uk/news/articles/2005-13841.html και στην http://www.thelocal.de/society/20090826-21487.html

Λεσβία η Κοντολίζα Ράις

"Κοντολίζα, είσαι τελικά λεσβία";

Το άκουσε, το ξανάκουσε και είπε να ρωτήσει, για να το διασταυρώσει.

Ο Τζορτζ Μπους έπιασε την Κοντολίζα Ράις-Condoleezza Rice και, χωρίς περιστροφές ή τακτ, τη ρώτησε ευθέως αν είναι λεσβία.

Η Κόντι, δεξί του χέρι και -σύμφωνα με πολλά αμερικανικά μέσα- ερωμένη του Αμερικανού προέδρου, με βάση πηγές του Λευκού Οίκου, αρχικά έδειξε να αιφνιδιάζεται από την ερώτηση, αλλά έσπευσε να απαντήσει κάθετα «όχι»!

Η παραφιλολογία για τον σεξουαλικό προσανατολισμό της Κοντολίζα Ράις, που δεν είναι καινούργια ιστορία αναζωπυρώθηκε το τελευταίο διάστημα με αφορμή το βιβλίο «The Confidante: Condoleezza Rice and the Creation of the Bush Legacy», όπου μεταξύ άλλων περιγράφεται πώς η στενή συνεργάτης του Μπους αγόρασε ένα σπίτι μαζί με μια άλλη ανύπαντρη γυναίκα, την παραγωγό ντοκιμαντέρ Ράντι Μπιν, το 1988.
Μάλιστα, γι’ αυτή την αγορά μεσολάβησε η ανοιχτά δηλωμένη λεσβία καθηγήτρια του πανεπιστημίου του Στάνφορντ, Κόιτ Ντ. Μπλάκερ
.

Οπως επισημαίνει σε κάποιο σημείο του βιβλίου ο συγγραφέας του Γκλεν Κέσλερ, η Ράντι Μπιν φέρεται να λέει ότι η Κοντολίζα για χάρη της «θα έπεφτε και στις ρόδες φορτηγού».

Ωστόσο, σε συνέντευξή του ο Κέσλερ παραδέχεται ότι δεν υπάρχουν απτές αποδείξεις ότι η Κοντολίζα Ράις είναι λεσβία, ωστόσο υπογραμμίζει -όπως και πολλές-οι bloggers που φιλοξενούν το περιεχόμενο του βιβλίου- ότι η απόφασή της να μείνει κάτω από την ίδια στέγη με μία γυναίκα είναι αρκετή για να εγείρει ερωτηματικά και να τροφοδοτήσει τη φημολογία.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 5.10.07 στην εφημερίδα Εσπρέσσο, γραμμένο από την Κ. Νικολοπούλου στην http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=2&catid=0&artid=456879&pg=3

Οι ΛεΠΑΤ στο Ντάλας

Στο Ντάλας "δεσπόζει" το ουράνιο τόξο

Μέχρι χτες ήταν γνωστή ως «η πόλη των καουμποϊσών-ων». Σήμερα έχει ακριβώς τον αντίθετο τίτλο. Το Ντάλας του Τέξας θεωρείται πλέον η κατεξοχήν αμερικανική «πόλη των ΛεΠΑΤ». Μάλιστα, στις 12 Μαΐου υπέβαλε συμμετοχή στις δημοτικές εκλογές της 16ης Ιουνίου ως υποψήφιος ένας δηλωμένος γκέι.

Αν εκλεγεί τελικά ο δημοτικός σύμβουλος Εντ Οκλεϊ, τότε το Ντάλας θα γίνει η πρώτη πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών που θα έχει εκλέξει γκέι δήμαρχο. Αξίζει να σημειωθεί ότι διαθέτει ήδη έναν σερίφη και έναν δικαστή που έχουν δηλώσει ανοιχτά ότι είναι gay, ενώ και η γραμματέας του περιφερειακού δικαστηρίου είναι δηλωμένη λεσβία. Επίσης, το Ντάλας φιλοξενεί τη μεγαλύτερη εκκλησία ΛεΠΑΤ στον κόσμο, τον Καθεδρικό Ναό της Ελπίδας, που μετράει 3.500 μέλη, ενώ αποτελεί και τη μοναδική σχολική περιφέρεια του Τέξας όπου δεν ασκείται πολιτική διακρίσεων στην επιλογή δασκαλισσών-ων.

Αν και είναι δύσκολο να υπολογιστεί με ακρίβεια ο ακριβής πληθυσμός των ΛεΠΑΤ, σύμφωνα με στοιχεία, το Ντάλας είναι η ένατη αμερικανική πόλη με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση ΛεΠΑΤ ζευγαριών. Πότε άρχισε, όμως, η μεταμόρφωση του συντηρητικού Ντάλας σε πόλη φιλική προς τις ΛΕΠΑΤ;

Το Μάρτιο του 1991, όταν ένας δικαστής διέταξε να αυξηθούν σε δεκατέσσερις οι θέσεις των δημοτικών συμβούλων, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η εκπροσώπηση περισσότερων μειονοτήτων. Από αυτή την κίνηση επωφελήθηκαν οι ΛεΠΑΤ, οι έγχρωμες-οι, οι και ισπανόφωνες-οι. Ο πρώτος γκέι μέλος του δημοτικού συμβουλίου εκλέχτηκε το 1993. Ο Οκλεϊ, ο οποίος τώρα διεκδικεί την καρέκλα του δημάρχου, κέρδισε τη θέση το 2001. Καμία, μα καμία, στιγμή δεν έκρυψε τον σεξουαλικό προσανατολισμό του.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 11.6.07 στην εφημερίδα Εσπρέσσο, στην http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=2&catid=0&artid=331379&pg=3
Στην Ελλάδα να δούμε πότε θα κληθούμε από δημαρχίνες-ους και όχι μόνο. Ευαγγελία Βλάμη

Λεσβία η Μέρι-Μπεθ Πάτερσον

Η extra large τραγουδίστρια που έγινε μούσα των σχεδιαστών

Μέχρι χτες η Μέρι-Μπεθ Πάτερσον-Mary Beth Patterson ήταν μία άγνωστη παχύσαρκη κοπέλα από το Αρκάνσας. Σήμερα είναι η Μπεθ Ντίτο, η ευτραφέστατη, φανατική λεσβία, φεμινίστρια και πανκ τραγουδίστρια του συγκροτήματος Gossip που το 2006 αναδείχτηκε «η πιο cool προσωπικότητα της χρονιάς» από το περιοδικό «Nme».

Η ίδια όχι μόνο δεν αισθάνεται άβολα με τα σχεδόν εκατό κιλά της, αλλά αντιθέτως είναι απόλυτα συμφιλιωμένη μαζί τους και δεν κάνει ούτε λόγο για δίαιτα. «Αν σκέφτομαι να αδυνατίσω; Ούτε για αστείο! Το μότο μου είναι “the bigger, the better” (όσο μεγαλύτερη, τόσο καλύτερη)» λέει γελώντας και αποδεικνύοντας ότι η διασημότητα δεν την έχει αλλάξει.

Η 28χρονη Μπεθ πέρασε τα παιδικά της χρόνια σε ένα σπίτι δύο δωματίων με τη μητέρα της, η οποία εργαζόταν στο ταμείο ενός φαστφουντάδικου, και τα έξι αδέρφια της. Στα 18 της χρόνια πήγε στο Πόρτλαντ και ίδρυσε μαζί με τον φίλο της Μπρέις Πέιν το συγκρότημα Gossip. Η επιτυχία ήρθε το 2006 με το άλμπουμ «Standing in the way of control», το οποίο αναρριχήθηκε γρήγορα στην κορυφή των βρετανικών charts.

Περισσότερο από τη φωνή της όμως κατάφερε να σχολιάζεται για το απροσδόκητα κομψό στιλ της. Μάλιστα την περσινή χρονιά κέρδισε το «Glamour Award» για τις στιλάτες εμφανίσεις της, ενώ λέγεται ότι πολλές-οι διάσημες-οι σχεδιάστριες-ες την έχουν ανακηρύξει μούσα τους. «Πρότυπο εγώ; Μα δεν έχω αλλάξει καθόλου από τον καιρό που εμφανιζόμουν με το συγκρότημά μου στις καντίνες του Πόρτλαντ. Θα έλεγα ότι είμαι απλώς μια κοπέλα που της αρέσει να ντύνεται ωραία» εξηγεί η Μπεθ, επισημαίνοντας ότι περισσότερο από τη μόδα τής αρέσουν τα φορέματα. «Ηταν πάντα το πάθος μου, από τότε που ήμουν μικρή. Η διαφορά είναι ότι τώρα οι σχεδιάστριες-ες δημιουργούν κομμάτια ειδικά για μένα».

Η 28χρονη τραγουδίστρια δεν κρύβει ότι της αρέσει να πειραματίζεται με την εξωτερική της εμφάνιση: «Εμείς τα “μεγάλα κορίτσια” οφείλουμε να είμαστε δημιουργικά. Δεν αντέχω τις παχιές γυναίκες που παραπονιούνται ότι δεν βρίσκουν ρούχα που να τις κάνουν. Θα πρέπει να τα εφεύρουν! Εμένα αν μου αρέσει ένα ρούχο, αλλά δεν είναι στο μέγεθός μου, το μετατρέπω. Για παράδειγμα, έχω πολλά κολιέ που αρχικά ήταν ζώνες, καθώς και πολλά μπλουζάκια που κανονικά ήταν φούστες!» Οσο για τα μπικίνι που επιλέγει να φοράει επί σκηνής, εξηγεί ότι τα προτιμάει για πρακτικούς λόγους, αφού οι ζωντανές εμφανίσεις συνεπάγονται πολύ ιδρώτα.

«Να βγούμε στους δρόμους για τις ΛεΠΑΤ»
Σε ό,τι αφορά την προσωπική ζωή της, η Μπεθ δεν έκρυψε ποτέ ότι είναι λεσβία. «Αγαπάω τις ΛεΠΑΤ, είμαι λεσβία και νιώθω περήφανη γι’ αυτό. Αν σκεφτώ ότι μέχρι πριν από κάποιο καιρό οι ΛεΠΑΤ ήταν υποχρεωμένες-οι να κρύβονται, θεωρώ ότι η γενιά μου είναι τυχερή και ότι θα πρέπει να βγαίνουμε στους δρόμους για να εξασφαλίσουμε ίσα δικαιώματα για όλες-ους» λέει η 28χρονη σταρ, η οποία αν και παλιότερα είχε γράψει ένα τραγούδι για να υπερασπιστεί το δικαίωμα γάμου μεταξύ ΛεΠΑΤ, πλέον εξηγεί ότι δεν αισθάνεται την ανάγκη να νυμφεφθεί. «Δεν συγκατοικώ καν με τη συντρόφισσα μου. Ο μόνος λόγος για τον οποίο θα νυμφεύομουν θα ήταν για το νυφικό. Το θέλω πριγκιπικό, όπως αυτό της Κάρι στην ταινία “Sex and the City”!»

Αυτήν την περίοδο η Ντίτο περιοδεύει ανά τον κόσμο για την προώθηση του νέου άλμπουμ «Music for men», ένας τίτλος αναπάντεχος, αν σκεφτεί καμιά-νεις ότι η ίδια είναι φανατική λεσβία, φεμινίστρια. «Μου αρέσει να είμαι ειρωνική και να αντιμετωπίζω με ελαφρότητα τα σοβαρά θέματα. Ο τίτλος αυτός γεννήθηκε με στόχο να κοροϊδέψω τη μουσική βιομηχανία, η οποία κυριαρχείται παραδοσιακά από άντρες» εξηγεί η Μπεθ προσθέτοντας ότι στο νέο άλμπουμ εμπνεύστηκε από τη μουσική της Τίνα Τάρνερ. «Τη λατρεύω. Ανήκει στη μουσική περίοδο που αγαπάω: τη δεκαετία του ’80».


Το άρθρο το βρήκαμε στις 18.7.09 στην εφημερίδα Εσπρέσσο, γραμμένο από την Αφροδίτη Ραυτοπούλου http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=2&catid=0&artid=1029877&pg=1

Λεσβία η Πατρίτσια Κόρνγουελ

Η λεσβία "μητέρα" του "CSI"

Δεν συνηθίζει να βγαίνει έξω χωρίς τη συντροφιά ενός πιστολιού. Είναι διάσημη και τόσο πλούσια που μετακινείται μόνο με Φεράρι, Πόρσε ή ακόμη και ελικόπτερο, που πιλοτάρει φυσικά η ίδια, αφού πήρε με χαρακτηριστική ευκολία το δίπλωμα. Εχει όλα τα χαρακτηριστικά της «σιδηράς κυρίας», στο πλευρό της έχει μία γυναίκα (καθηγήτρια Ψυχιατρικής), την οποία νυμφεύθηκε το 2004, αψηφώντας τον αμερικανικό συντηρητισμό.

Η συγγραφέας Πατρίτσια Κόρνγουελ Patricia Cornwell, περί ης ο λόγος, ανακηρύχθηκε πριν από έναν χρόνο η πιο σπουδαία συγγράφισσα αστυνομικών διηγημάτων του 21ου αιώνα. Η τεράστια επιτυχία της δεν οφείλεται μόνο στο ότι τα βιβλία της έγιναν τα πιο δημοφιλή αστυνομικά best-sellers, αλλά κυρίως γιατί επηρέασε όσο καμία-ας άλλη-ος τις αμερικανικές τηλεοπτικές σειρές με αστυνομικό περιεχόμενο της τελευταίας δεκαετίας. Η 53χρονη Πατρίτσια Κόρνγουελ έγινε διάσημη μέσα από τις περιπέτειες της ηρωίδας των βιβλίων της, της δόκτορος Κέι Σκαρπέτα, μιας ιατροδικαστίνας ικανής να λύσει τα πιο αντιφατικά και μυστηριώδη αστυνομικά αινίγματα, μέσα από το μικροσκόπιό της, δίνοντας βάρος σε λεπτομέρειες-κλειδιά!

Η Πατρίτσια Κόρνγουελ δεν πίστευε ότι οι αστυνομικές νουβέλες της θα έκαναν τέτοια θραύση και πολύ περισσότερο ότι θα γίνονταν η αιτία να γεννηθεί ένα νέο αστυνομικό είδος στα τηλεοπτικά χρονικά, τα οποία είχαν ήδη αρχίσει να «μπουχτίζουν» από τα ίδια και τα ίδια στα σενάρια αστυνομικής δράσης. Ο 21ος αιώνας έφερε την απόλυτη εξειδίκευση στα ιατρικά θέματα και το DNA έπρεπε με κάποιον πιστευτό τρόπο να περάσει από τη real life στο σενάριο του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Η Πατρίτσια Κόρνγουελ έδωσε ένα πολύ καλό και φαινομενικά «άρτιο επιστημονικά» γίγνεσθαι στις σεναριογράφισσες-ους που έψαχναν με αγωνία το πώς θα κατάφερναν να βάλουν την επόμενη μέρα της επιστήμης στην πραγματικότητα της μικρής ή της μεγάλης οθόνης. Ταινίες όπως το «Bones» και σειρές όπως το «CSI» στηρίζονται αποκλειστικά στα όσα ενέπνευσε σε παραγωγούς και σεναριογράφισσες-ους η διάσημη συγγράφισσα.


Oι εμπειρίες
Η Κόρνγουελ επιλέγει να ζει, όσο είναι δυνατόν, τις εμπειρίες των ηρωίδων-ων της προτού τις βάλει να τις ζήσουν εκείνες-οι. Για να μεταφέρει στο χαρτί όσα φαντάζεται ότι βιώνουν οι πρωταγωνίστριες-ες των ιστοριών της, η συγγράφισσας έκανε μαθήματα πιλοτίνας ελικοπτέρου, πήρε δίπλωμα στο scuba diving και έμαθε να οδηγεί μοτοσικλέτες μεγάλου κυβισμού. «Δεν ήθελα να περιγράφω πράγματα και καταστάσεις πριν τα βιώσω εγώ η ίδια. Οταν το κάνεις αυτό, είσαι πολύ κοντά στο να γελοιοποιηθείς» υποστηρίζει η πολυπράγμων συγγράφισσα.

Οπως ανέφερε το CNN σε ρεπορτάζ-αφιέρωμα στη πλούσια σήμερα συγγράφισσα Πατρίτσια Κόρνγουελ, είναι εκείνη που «κατηύθυνε την ιατροδικαστική επιστήμη του σινεμά». Οσο για τη συγγράφισσα, παραδέχτηκε ότι αυτό που την ωθεί να δείξει το κάτι άλλο είναι η βαθιά επιθυμία της να στρέψει το βλέμμα της αναγνώστριας-η της και του κοινού σε μια οπτική που «αν δεν τη δείξεις στον κόσμο, δεν ξέρει ότι υπάρχει».

Η Πατρίτσια Κόρνγουελ παραδέχεται πάντως πως στην αληθινή ζωή, τα πράγματα δεν είναι τόσο ενδιαφέροντα όσο στην κινηματογραφική ή την τηλεοπτική πραγματικότητα. Ούτε η Αστυνομία ούτε η ιατροδικαστική υπηρεσία κινούνται με ρυθμούς τέτοιους, ούτε οι λεπτομέρειες φέρνουν τα πάνω κάτω σε μια έρευνα όπως συμβαίνει στα σενάρια. Είναι σαν να συγκρίνεις το «Star Trek» με ένα «Air Force» υποστηρίζει η δημιουργός των «forensic crimes», όπως λέγεται το είδος των μυστηριωδών εγκλημάτων που εξιχνιάζονται μέσω της ιατροδικαστικής οδού.

Πριν από δύο χρόνια η Πατρίτσια Κόρνγουελ έκανε δωρεά ύψους ενός εκατομμυρίου δολαρίων στο αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης για να διδάξουν τεχνικές τύπου «CSI» στις-στους ντετέκτιβ, για να αποκτήσουν πιο «κριτική» ματιά στον τόπο του εγκλήματος.


Οι γάμοι της

Το συμβατικό η Πατρίτσια Κόρνγουελ δεν το δέχεται με τίποτα και σε κανέναν τομέα της ζωής της. Δεν είναι μια συντηρητική μεσήλικη κυρία. Το 2004 έκανε το δικό της ενάντια στο συντηρητικό αμερικανικό σύστημα, με το να έλθει εις γάμου κοινωνία με την αγαπημένη της, τη δόκτορα Στέισι Αν Γκρούμπερ, καθηγήτρια Ψυχιατρικής στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ο γάμος τες έγινε στη Μασαχουσέτη.

Η Πατρίτσια έκανε έναν γάμο και στα 23 της, με τον καθηγητή των αγγλικών της, έναν άνδρα δεκαεπτά χρόνια μεγαλύτερό της, με τον οποίο έμεινε παντρεμένη για δέκα χρόνια. Δεν απέκτησε παιδιά. Παραδέχεται ότι αυτό που την τρέφει είναι η διάθεσή της να μαθαίνει πράγματα, η ανεξάντλητη δίψα για γνώσεις και ζωή.


Μαθήτρια στα θρανία των ιατροδικαστίνων-ών
Η συγγράφισσα, που ξεκίνησε από αστυνομική συντάκτρια, θήτευσε έξι χρόνια δίπλα σε ιατροδικαστίνες-ες για να κατανοήσει το know how της λογικής που ακολουθεί μία«τεχνική-ος σύμβουλος», προτού γράψει το πρώτο βιβλίο της. Το 1984 έπιασε δουλειά στο γραφείο του αρχιατροδικαστή της Βιρτζίνια. Αρχικά κατέγραφε τα αρχεία των υποθέσεων που έφθαναν εκεί. Στη συνέχεια όμως δούλεψε στην ανάλυση των αρχείων αυτών, δουλειά που της επέτρεψε να αποκομίσει πολλές γνώσεις ιατροδικαστικής φύσεως, χωρίς η ίδια να έχει σπουδάσει κάτι τέτοιο. Εθελοντικά συνεργάστηκε και με την αστυνομική υπηρεσία της πολιτείας του Ρίτσμοντ. Το 1990 η μετέπειτα πολύ καλή φίλη του Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο της με τίτλο «Postmortem». Είναι το πρώτο από τα δεκαέξι της σειράς με ηρωίδα την εκπληκτική ιατροδικαστίνα Δρ Κέι Σκαρπέτα. Στο 16ο έδωσε απλώς το όνομα της ηρωίδας της, «Scarpetta»


Το άρθρο το βρήκαμε στις 29.3.09 στην εφημερίδα Εσπρέσσο, γραμμένο από την Μαίρη Κοντολούρη στην http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=2&catid=0&artid=968431&pg=1

Αμήν-Αυτοβιογραφία μιας καλόγριας

Αμήν-η αυτοβιογραφία μίας καλόγριας, της Αδελφής Jesme, η οποία ισχυρίζεται πως υπάρχει σεξουαλική κακοποιήση και διαφθορά στην Καθολική Εκκλησία Kerala’s.

Σεξουαλικά σκάνδαλα, αυτοκτονίες, δολοφονίες. Ενας μακρύς κατάλογος από παραβατικές πράξεις που συμβαίνουν στους κόλπους της Αποστολής της Καθολικής Εκκλησίας στην Κεράλα της Ινδίας.

Η εκκλησία των σκανδάλων
Μία καλόγρια, που βίωσε επί 33 χρόνια πολλά παράδοξα στη χριστιανική κοινότητα, βγάζει τα άπλυτα στην αυτοβιογραφία της, που, όπως λέει, έγραψε με κίνδυνο της ζωής της. Η αδελφή Τζεσμέ αποχώρησε από την Αδελφότητα της Μητέρας Καρμελίτα (CMC) τον Αύγουστο του 2008.

Στο βιβλίο της με τίτλο «Αμήν - Η αυτοβιογραφία μιας καλόγριας» περιγράφει τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη κοινωνία του καθολικού κλήρου της Κεράλα. Η 52χρονη Τζεσμέ διηγείται με κάθε λεπτομέρεια τι πέρασε, όταν νεαρό κορίτσι εισχώρησε στους κόλπους της «θεάρεστης» κοινότητας. Η σεξουαλική παρενόχληση δεν ερχόταν μόνον από τους άνδρες ιερείς αλλά και από μεγαλύτερες σε ηλικία και ιεραρχία καλόγριες.

Στην εξομολόγηση
Η «πρώτη της φορά» συνέβη όταν ήταν δόκιμη: «Στο ησυχαστήριο όπου μέναμε οι νεοφώτιστες, πολλά κορίτσια ένιωθαν άσχημα και δεν ήθελαν να πάνε στην εξομολόγηση. Εμαθα ότι ο ιερέας είχε ζητήσει από κάποιες να τις φιλήσει. Οταν ήρθε η σειρά μου, έσφιξα την καρδιά μου και πήγα. Εκανε ακριβώς τα ίδια. Ξεκίνησε λέγοντάς μου πως η πράξη του φιλιού είναι θεία γιατί αναφέρεται στη Βίβλο!» γράφει η Τζεσμέ.

Αλλοτε υποχρεώθηκε να κάνει σεξ με μια άλλη καλόγρια: «Με είχαν στείλει να διδάξω στο κολέγιο της Μονής Σάντα Μαρία. Εκεί ήταν και μια άλλη αδελφή, που ήταν λεσβία. Τις νύχτες ερχόταν στο κρεβάτι μου κι έκανε ανάρμοστες πράξεις, όμως δεν μπορούσα να τη σταματήσω».

Η λίστα με τα σκάνδαλα συνεχίζεται με ένα ακόμη «τραύμα». Ηταν σε μια μετακίνησή της για λίγο καιρό στην περιοχή του Μπάνγκαλορ: «Μου είπαν ότι έπρεπε να υπηρετήσω για λίγο στο γραφείο ενός ιερέα, ο οποίος ήταν γνωστός για τις ηθικές αρχές του. Οταν έφθασα στο Μπάνγκαλορ, με περίμενε στον σταθμό. Μου έκανε εντύπωση το πόσο σφιχτά με αγκάλιασε. Αργότερα, μέσα στη μέρα, με πήγε στον κήπο του Λάλμπαχ και μου έδειχνε ζευγάρια να φιλιούνται και που ήταν κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλο. Αρχισε να μου μιλάει για τη φυσική ανάγκη του έρωτα. Μου είπε για ιστορίες αγάπης μεταξύ ιερέων και καλογριών. Οταν επιστρέψαμε, με οδήγησε στο δωμάτιό του, όπου άρχισε να με χαϊδεύει. Οταν αντιστάθηκα, πετάχτηκε επάνω και με ρώτησε αν υπήρχε κάποιος άνδρας στη ζωή μου. Του απάντησα όχι. Μετά από αυτό έβγαλε τα ρούχα του και με διέταξε να κάνω το ίδιο».
Η αδελφή Τζεσμέ μιλάει για τα κορίτσια που δεν έχουν καμία βοήθεια από πουθενά όταν πέσουν θύματα παρενόχλησης. «Οταν μια γυναίκα κακοποιηθεί σεξουαλικά, σε ποια-ον να μιλήσει; Σκεφτείτε τις. Δεν έχουν πού να τα πουν. Δεν μιλάνε σε καμία-αν. Φοβούνται ότι θα χάσουν το σχήμα τους».


«Λάδωμα» και απειλές
Η αντίδραση της Καθολικής Εκκλησίας για την «Αυτοβιογραφία μιας καλόγριας» ήταν να επαναλάβει αυτό που η αδελφή Τζεσμέ αναφέρει ήδη στο βιβλίο. Οτι δηλαδή αντιμετωπίζει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και ότι το βιβλίο της είναι γεμάτο «τετριμμένα» πράγματα. Η πρώην καλόγρια υποστηρίζει πως όταν έμαθαν ότι γράφει βιβλίο, προσπάθησαν να τη «λαδώσουν» για να σταματήσει. Οταν έλαβαν αρνητική απάντηση, χρησιμοποίησαν τη μέθοδο της απειλής.

Σε κάποιο σημείο του βιβλίου της γράφει: «Μια αδελφή μου είπε ότι θα προσευχόταν καθημερινά στο παρεκκλήσι και το ροζάριο να καούν όλα τα βιβλία μου για να μην μπορεί καμία-εις να τα διαβάσει. Κι εγώ της είπα: Ασε να δούμε ποιάς την προσευχή θα ακούσει ο Θεός».

Ψυχοφάρμακα με τη βία
Η αδελφή Τζεσμέ περιέγραψε και τα ψυχολογικά μαρτύρια στα οποία υποβάλλουν τις δόκιμες μοναχές. Δεν τις επιτρέπουν να επισκεφτούν τις οικογένειές τες. Σε εκείνη είχαν αρνηθεί να πάει στο σπίτι της, ακόμη κι όταν έμαθε ότι ο πατέρας της πεθαίνει. Τον είδε μόνο μια στιγμή, την ώρα της ταφής. Η δικαιολογία ήταν ότι ούτε και οι πρεσβυτέρες είχαν την τύχη να πάνε στο σπίτι τες όταν πέθαιναν οι δικοί τους.

«Δεν μπορούν να χωρέσουν 33 χρόνια σε 180 σελίδες, αλλά μπορούν να αναφερθούν κάποια σημαντικά σημεία. Υπάρχουν σκάνδαλα οικονομικής φύσεως, λεσβιασμού και ετεροφυλοφιλίας, που συμβαίνουν μέσα στην Εκκλησία. Τα ψυχολογικά βασανιστήρια είναι αβάσταχτα. Οταν άρχισα να ρωτάω λεπτομέρειες για οικονομικά θέματα, είπαν ότι είμαι ψυχασθενής. Με έστειλαν σε ψυχίατρο. Υπάρχουν πολλές καλόγριες που παίρνουν αγωγή ψυχοφαρμάκων, με διαταγή ανωτέρων, αλλά φοβούνται να το πουν. Η Εκκλησία είναι ένα απόρθητο κάστρο!» γράφει η τολμηρή καλόγρια.


ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ, ΒΙΑΣΜΟΙ, ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ
- 1998. Ιερέας από την Αρχιεπισκοπή του Changanacherry, ύστερα από δύο χρόνια σχέσης με μία 13χρονη, κατηγορήθηκε για βιασμό και απαγωγή ανήλικης. Η ιστορία έγινε γνωστή λίγο πριν η μικρή φέρει στον κόσμο ένα παιδί, σε ηλικία 15 χρόνων.

- 1998. Μοναχή από το μοναστήρι Sacred Heart στην περιοχή του Kozhikode βρίσκεται δολοφονημένη. Η αστυνομία της Κεράλα ανακοίνωσε ότι τα κίνητρα του φόνου ήταν σεξουαλικής φύσεως.

- 08/2008. Δύο ορφανά κορίτσια από το ορφανοτροφείο Nithya Sahaya, που ανήκει στον Ιερό Σταυρό, προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν καταπίνοντας δηλητήριο. Στις καταθέσεις τες είπαν ότι δεν άντεχαν τα ψυχολογικά βασανιστήρια και τις τιμωρίες ενός ιερέα με το όνομα Βενέδικτος.

- 08/2008. Η αδελφή Ανούπα Μαίρη αυτοκτονεί. Στο σημείωμα που άφησε κατηγορούσε μία άλλη καλόγρια, που την παρενοχλούσε σεξουαλικά. Η ηγουμένη της Μονής Σάντα Μαρία είπε ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατό γιατί οι θαλαμίσκοι των καλογριών είναι πολύ μικροί και δεν επιτρέπουν να συμβεί κάτι τέτοιο!

-10/2008. 60χρονη καλόγρια από το Συμβούλιο της Μονής «Kόρες της Παναγιάς», η αδελφή Ανχάλ, υποστήριξε ότι νεαρές καλόγριες υποβάλλονται παρά τη θέλησή τους σε εκτρώσεις και ότι υπάρχουν ανάρμοστες σχέσεις μεταξύ ιερέων και καλογριών. Επίσης, κατήγγειλε ότι μία άλλη μοναχή, η Σερένα Τζέικομπ, αυτοκτόνησε επειδή δεν μπορούσε να ξεπεράσει το τραύμα της σεξουαλικής κακοποίησης. Η καταγγέλλουσα σήμερα νοσηλεύεται σε ψυχιατρική κλινική, με εντολή των αρχών της Μονής.

- 02/2009. Η αδελφή Τζοσεφίν από τη Μονή Σάντα Μαρία αυτοκτονεί. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι κακοποιήθηκε από άλλες μοναχές κι έφθασε σε σημείο απόγνωσης. Η επίσημη εκδοχή; Υπέφερε από κατάθλιψη.


Το άρθρο το βρήκαμε την 1.3.09 στην εφημερίδα Εσπρέσσο γραμμένο από την Μαίρη Κοντολούρη στην http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=2&catid=0&artid=949595&pg=1
Περισσότερες λεπτομέρειες στα αγγλικά στην: http://www.dancewithshadows.com/politics/amen-autobiography-of-a-nun-sister-jesme/ Ευαγγελία Βλάμη

Λεσβία η Πάολα Κόντσα

Η Ιταλίδα βουλευτίνα που συζεί με γυναίκα

Η Paola Concia -Πάολα Κόντσα είναι μία δυναμική βουλευτίνα του Δημοκρατικού Κόμματος της Ιταλίας που είχε το θάρρος όχι μόνο να δηλώσει ότι είναι λεσβία, αλλά και να αποκαλύψει το μεγάλο της έρωτα για μία Γερμανίδα. Στην ιταλική βουλή είναι η μοναδική που μιλάει ανοιχτά για τον λεσβιασμό της: «Εγώ είμαι ειλικρινής κι αν υπάρχουν στο κοινοβούλιο κρυφές λεσβίες και γκέι, δεν με ενδιαφέρει», δηλώνει. Την ενδιαφέρει όμως το γεγονός ότι στα κόμματα της κεντροδεξιάς επικρατεί ΛεΠΑΤφοβία.

Παράδειγμα, η υπουργός Ισότητας της Ιταλίας Καρφάνια, η οποία κατά τη γνώμη της Κόντσα, όχι μόνο δεν έχει κάνει τίποτα για τα δικαιώματα των ΛεΠΑΤ, αλλά δεν δέχτηκε καν να συναντήσει αντιπροσωπία των ενώσεων των ΛεΠΑΤ, που αποτελούν το 10% του πληθυσμού της χώρας της.

Η προσωπική ζωή της δραστήριας Ιταλίδας πολιτικού άλλαξε από τον περασμένο Μάρτιο,
όταν γνώρισε τον έρωτα της ζωής της, τη συντρόφισσά της Ρικάρντα, στη διάρκεια ευρωπαϊκής συνάντησης που οργάνωσε η ίδια για ΛεΠΑΤ αθλήτριες-ε. «Την είδα να χορεύει ταγκό και έμεινα άφωνη και εκείνη εντυπωσιάστηκε από τον ενθουσιασμό μου. Από εκείνη την ημέρα είμαστε μαζί και η Ρικάρντα ετοιμάζεται να μετακομίσει μόνιμα στη Ρώμη, μόλις βρει μία δουλειά που να τη γεμίζει» δήλωσε η Πάολα, που δεν κρύβει τη μεγάλη της ευτυχία.


Το άρθρο το βρήακαμε στις 20.12.2008 στην εφημερίδα Εσπρέσσο, γραμμένο από την Κάτια Γιαπαλάκη http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=2&catid=0&artid=901859&pg=1
Οι φωτογραφίες είναι της Anna Simm Laddor, η κάτω φωτογραφία της κας Paola Concia είναι από την Πορεία Υπερηφάνειας στην Ρώμη. Η έμεπρακτη συμμετοχή και δράση της κας Paola Concia για τα ΛεΠΑΤ δικαιώματα, έχει επιβεβαιωθεί με πολλούς τρόπους ως τώρα. Για να μην ξεχνούν κι οι δικές-οι μας βουλευτίνες-ες τι πρέπει να κάνουν. Ευαγγελία Βλάμη

Αμφισεξουαλική η Χέιντεν Πανετιέ

«Δεν είμαι λεσβία, αλλά αν ήμουν, θα ήθελα Τζολί - Αλμπα»

Η Χέιντεν Πανετιέ-Hayden Panettiere έχει ιδέες ξεκάθαρες και πάντα έτοιμες απαντήσεις. Η 18χρονη πρωταγωνίστρια της τηλεοπτικής σειράς «Ηρωες» δεν πτοείται από τις φήμες που λένε ότι ελκύεται ερωτικά και από άντρες και από γυναίκες. Μάλιστα τολμάει να πει και τις προτιμήσεις της. «Δεν είμαι λεσβία, αλλά αν ήταν να διαλέξω γυναίκα ερωτική παρτενέρ, θα ήθελα την Αντζελίνα Τζολί, την Τζέσικα Αλμπα ή τη Σαρλίζ Θέρον».

Η πρωταγωνίστρια, που αποδεικνύεται πολύ άνετη, έχει σχέση με τον ηθοποιό Μίλο Βεντιμίλια, που τον έχει παρουσιάσει στην οικογένειά της, η οποία της έδωσε το πράσινο φως να τον κάνει και άντρα της, αν επιθυμεί. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι ο 13χρονος αδελφός της Πανετιέ, ο Τζέισον, δήλωσε ότι ο Βεντιμίλια είναι πολύ κουλ τύπος, γι’ αυτό και οι γονείς τους δεν έδωσαν μεγάλη σημασία στο γεγονός ότι την περνάει δώδεκα χρόνια. Ο Μίλο μπήκε στη ζωή της Χέιντεν αμέσως μετά το χωρισμό της από τον πρώην σύντροφό της Στέφεν Κολέτι.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 15.5.08 στην εφημερίδα Εσπρέσσο, γραμένο από την Κάτια Γιαπαλάκη στην http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=2&catid=0&artid=702617&pg=2

Λεσβία η Τζίν Άκερ

ΤΖΙΝ ΑΚΕΡ

ΡΟΔΟΛΦΟΣ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟ
έξη ώρες κράτησε ο γάμος και τυπικά διήρκησε 3 χρόνια

Στα χαρτιά, ο γάμος του γόη του Χόλιγουντ Ροδόλφου Βαλεντίνο με την Τζιν Ακερ (1893-1978), το 1919, διήρκεσε τρία χρόνια. Στην πραγματικότητα όμως ήταν εικονικός γάμος που τελείωσε έξι ώρες μετά το «ναι» (εκείνη του έκλεισε την πόρτα της σουίτας του ξενοδοχείου από την πρώτη νύχτα γάμου) γιατί η Ακερ ήταν λεσβία. Προτού τον γνωρίσει διατηρούσε σχέση με δύο νεαρές ηθοποιούς. Η Τζιν αμέσως μετά έπεσε και πάλι στην αγκαλιά της Γκρέις Ντάρμοντ (μία από το λεσβιακό τρίγωνο) και ζητούσε επίμονα διαζύγιο, αλλά ο Βαλεντίνο όντας θιγμένος δεν της έκανε το χατίρι. Το διαζευκτήριο βγήκε μετά από τρία χρόνια.


24.1.08 Εσπρέσσο στην http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=2&catid=0&artid=568981&pg=2

Λεσβίες στη σειρά Nip Tuck

Λεσβιακές σκηνές στο "Nip-Tuck"

Ερωτικές στιγμές πρόκειται να δουν σύντομα οι τηλεθεάτριες-ες που είναι φαν της δημοφιλούς αμερικανικής σειράς «Nip-Tuck», με πρωταγωνίστριες των σκηνών την Πόρσια ντε Ρόσι και την Τζόελι Ρίτσαρντσον. Για την Πόρσια είναι η πρώτη φορά που έπαιρνε μέρος σε λεσβιακή σκηνή και ήταν επιφυλακτική. «Είμαι μία λεσβία που υποδύεται μία λεσβία, αλλά η ηρωίδα που κάνω έχει τελείως διαφορετικό χαρακτήρα από το δικό μου», δήλωσε.

Εχουν περάσει τρία χρόνια από τότε που η πανέμορφη Πόρσια παραδέχτηκε δημόσια ότι είναι λεσβία και ότι είχε σχέση με τη showoman Ελεν ντε Τζένερις, αλλά πρώτη φορά ανησύχησε, στην αρχή τουλάχιστον, μήπως ο ρόλος στην τηλεοπτική σειρά τής έβαζε κάποια ταμπέλα. Αντιθέτως, η Τζόελι Ρίτσαρντσον, αν και δεν είναι λεσβία, ήταν πιο κουλ. «Δεν έχω πρόβλημα όταν ο σκηνοθέτης θέλει να φιλάω γυναίκες, έχω κάνει κι άλλες λεσβιακές σκηνές», εξήγησε και πρόσθεσε: «Θεωρώ ότι όταν οι άνδρες βλέπουν μία λεσβιακή σκηνή, φουντώνουν περισσότερο. Ο χαρακτήρας της Τζούλια που υποδύομαι ήταν βαρετός: μία παντρεμένη νοικοκυρά που μαγείρευε και ήθελε οι γύρω της να είναι καλά. Τώρα, όμως, που κάνω σεξ με μία γυναίκα νομίζω ότι έχω τραβήξει πάνω μου το ενδιαφέρον των ανδρών».



Το άρθρο το βρήκαμε στις 27.11.07 στην εφημερίδα Εσπρέσσο, γραμμένο από την Κάτια Παπαδάκη στην http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=2&catid=0&artid=515859&pg=2

Μπετόν που το διπερνά το φως

Μπετόν που θα αφήνει το φως να περνά

Η σκοτεινιά των διαμερισμάτων και πολλών κατοικιών σε περιοχές με μουντό καιρό ή συνεχή συννεφιά αναγκάζει εκατομμύρια κατοίκων στον κόσμο να ανάβουν φως ακόμη και κατά τη διάρκεια της ημέρας, για να βλέπουν.

Η επαναστατική καινοτομία σε ένα νέο υλικό, το οποίο φέρει την υπογραφή του Ούγγρου αρχιτέκτονα Αρον Λοζόνσκι, θα μπορούσε να δώσει λύση σε αυτό το πρόβλημα κατανάλωσης ρεύματος. Ο αρχιτέκτονας είχε την ιδέα να ενσωματώσει οπτικές ίνες μέσα σε κομμάτια από μπετόν. Στο προϊόν έδωσε το όνομα LiTraCon (Light Transmitting Concrete) δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση, μπετόν που το διαπερνά φως.

Τα τούβλα που είναι κατασκευασμένα από αυτό το υλικό έχουν ακριβώς την ίδια αντοχή με το κανονικό μπετόν, αλλά η διαφορά τους είναι ότι επιτρέπουν στο φως να τα διαπερνάει. Οποια-ος κάθεται σε ένα δωμάτιο φτιαγμένο από LiTraCon θα μπορεί να έχει φυσικό φως και να βλέπει τι συμβαίνει έξω σαν να το παρακολουθεί πίσω από μία κουρτίνα. Το μπετόν μπορεί να είναι όσο παχύ θέλει κάποια-ος, αφού μέχρι και για είκοσι μέτρα οι οπτικές ίνες δεν έχουν απώλειες. Το συγκεκριμένο υλικό κυκλοφορεί ήδη στην αγορά.


Το άρθρο το βρήκαμε στην εφημερίδα Εσπρέσσο στην http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=1&catid=11&artid=1050103&pg=1

Η λεσβία ντερμπεντέρισσα, Σαπφώ

Σαπφώ.

Η λεσβία ντερμπεντέρισσα

Ροβήρος Μανθούλης
εκδ. Αιγόκερως, σ. 160, 10 ευρώ

Ένα χρονικό της ερωτικής ζωής της λυρικής ποιήτριας όπως η ίδια την αφηγείται στα τραγούδια της, με το γενικό περίγραμμα της εποχής να συνοδεύει το εγχείρημα του συγγραφέα.

Μολονότι ο τίτλος του βιβλίου πάσχει από αφόρητο (και ανεξήγητο) λαϊκισμό, η δουλειά του Ροβήρου Μανθούλη δεν είναι χωρίς ενδιαφέρον, αφού μας ξεναγεί, στίχο προς στίχο, μέσα από μιαν ενδελεχώς σχολιασμένη μετάφραση, στον ερωτικό κόσμο της Σαπφώς.



, στην http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=76947

Φωτογραφία είναι της Marie-Lan Nguyen.
Ερμαϊκός στυλοβάτης με γυναικείο πορτρέτο, ονομαζόμενο "Σαπφώ". Επιγραφή "Σαπφώ Ερεσία=Η Σαπφώ από την Ερρεσσό". Μαρμάρινο, ρωμαϊκό αντίγραφο του ελληνικού πρωτοτύπου, 26 αιώνες πριν.
Μουσείο Capitolini, Palazzo dei Conservatori=Παλάτι των συντηριτικών, Hall of the Eagles=Αίθουσα των αετών, Ρώμη. Ευαγγελία Βλάμη

Απάνθρωπες συνθήκες στην Παγανή της Λέσβου

Απαράδεκτες συνθήκες καταγγέλει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τις πρόσφυγες

Σοκ του ΟΗΕ για το κέντρο μεταναστριών Λέσβου

«Ενα δωμάτιο στεγάζει περισσότερες από 150 γυναίκες και 50 βρέφη, πολλά από τα οποία πάσχουν από ασθένειες που οφείλονται στο συνωστισμό και την έλλειψη συνθηκών υγιεινής του κέντρου»... Αυτή την εικόνα μετέφεραν οι επιθεωρήτριες-ες της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ γα τις Πρόσφυγες (UNHCR), μετά την επίσκεψή τους στο κέντρο υποδοχής μεταναστριών στην Παγανή της Λέσβου.
Οι επιθεωρήτριες-ες της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τις Πρόσφυγες χαρακτήρισαν απαράδεκτες τις συνθήκες κράτησης των μεταναστριών, τονίζοντας πως περισσότερες από 850 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 200 ασυνόδευτα παιδιά, στην πλειοψηφία τους από το Αφγανιστάν, κρατούνται υπό άθλιες συνθήκες στην Παγανή της Λέσβου.

"Το προσωπικό της UNHCR χαρακτήρισε την κατάσταση του κεντρου απαράδεκτη", δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ, Αντρέι Μάχετσιτς, σημειώνοντας πως στοιβάζονται 800 άνθρωποι σε ένα κέντρο, χωρητικότητας 250-300 ανθρώπων.

Οι επιθεωρήτριες-ες επισκέφτηκαν το κέντρο στις αρχές της εβδομάδας και σύμφωνα με τον Αντρέι Μάχετσιτς,"υπέστησαν σοκ από την κατάσταση που επικρατεί στην εγκατάσταση". Ο ίδιος σημείωσε πως "η κατάσταση στην Παγανή είναι ενδεικτική των ευρύτερων προβλημάτων που σχετίζονται με την παράνομη μετανάστευση και το σύστημα ασύλου της Ελλάδας".
Ακόμη, πρόσθεσε ότι η ελληνική ακτοφυλακή έχει αναφέρει ότι το 2008 μπήκαν στη χώρα 2.648 ασυνόδευτα παιδιά, αλλά πιστεύεται ότι ο αριθμός τους είναι μεγαλύτερος και η είσοδός τες-τους πέρασε απαρατήρητη.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 29.8.09 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, στην http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=77087

28 Αυγ 2009

Άνοιγμα της ολλανδικής εκκλησίας προς ΛεΠΑΤ

Άνοιγμα των Ολλανδών προτεσταντισσών-ων προς τις-τους ΛεΠΑΤ

Την απόφαση της να αποδέχεται ΛεΠΑΤ ιερείς, πνευματικές-ους και πρεσβυτέρες-ους ανακοίνωσε μία προτεσταντική εκκλησία στην Ολλανδίας, όπως γράφει σήμερα η ολλανδική εφημερίδα “Trouw”.

Πρόκειται για την «Εκκλησία της Ιερουσαλήμ», μία από τις πολλές προτεσταντικές εκκλησίες της χώρας, η οποία έχει την έδρα της στην Ουτρέχτη, στην κεντρική Ολλανδία και έχει λάβει τη σχετική απόφαση εδώ και ένα χρόνο, χωρίς όμως να τη δημοσιοποιήσει.

«Εάν δύο γυναίκες ή δύο άνδρες συζούν με πίστη αγαπώντας η μία την άλλη ή ό ένας τον άλλο, δεν βλέπω κανένα πρόβλημα σε αυτό», δήλωσε ο ιερέας Μαρκ Γιάνσενς στην εφημερίδα.

Η Εκκλησία, η οποία υπολογίζεται ότι έχει περίπου 32.000 πιστές-ους, αποφάσισε να επιτρέψει σε ΛεΠΑΤ να υπηρετούν ως κληρικοί αφότου ένας από τους ιερείς της, ο Ρούαρντ Γκανζεβοορτ, ξεκίνησε μία ανοιχτή ερωτική σχέση με άνδρα το 2005 και αποπέμφθηκε.


Το άρθρο το βρήκαμε την 1.7.09 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στην http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=59390

Γάμος και παιδοθεσία στην Ουρουγουάη για ΛεΠΑΤ

Ανοίγει ο δρόμος για την παιδοθεσία παιδιών από ΛεΠΑΤ ζευγάρια στην Ουρουγουάη.

Με μία απόφαση που εφαρμόζεται για πρώτη φορά από λατινο-αμερικανική χώρα, το κοινοβούλιο της Ουρουγουάης ενέκρινε απόψε το νομοσχέδιο για τηνπαιδοθεσία παιδιών από ΛεΠΑΤ ζευγάρια.

Το πλήρες κείμενο του νομοσχεδίου αναμένεται να σταλεί στη Γερουσία προκειμένου να ολοκληρωθεί η επεξεργασία του ώστε να εγκριθεί οριστικά μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου.

Παρά τις αντιδράσεις της εκκλησίας και της συντηρητικής αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση της Ουρουγουάης πέρυσι ενέκρινε τον πολιτικό γάμο ΛΕΠΑΤ ζευγαριών και κατήργησε το νόμο που απαγόρευε σε ΛεΠΑΤ τη φοίτηση σε στρατιωτικές σχολές.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 28.8.09 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στην http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=76758

27 Αυγ 2009

Θα απαγορεύσουν τα ψηλά τακούνια

Οι σχεδιάστριες-ες παπουτσιών τίθενται εκτός νόμου: Στην Αγγλία ετοιμάζουν την απαγόρευση των ψηλοτάκουνων παπουτσιών.

Τα τακούνια στιλέτο στα πλακάκια του διαδρόμου της τράπεζας και το λικνιστό βάδισμα των γραμματέων μπορεί να αποτελέσει ανάμνηση για τις-τους κατοίκους της Αγγλίας, οι οποίες-οι είναι έτοιμες-οι να απαγορεύσουν το να φοράς τακούνια στο γραφείο. Η σκανδαλώδης πρόταση για την απαγόρευση στις γυναίκες που εργάζονται σε δημόσιες υπηρεσίες, να φορούν τακούνια, έγινε από μέλη του Κογκρέσου των συνδικαλιστικών οργανώσεων της χώρας, τα οποία έκαναν σκληρή κριτική στα αγαπημένα γυναικεία "όπλα".

Σύμφωνα με τα μέλη του Κογκρέσου (κυρίως άνδρες), τα τακούνια είναι ενοχλητικά και απειλούν την υγεία και την ασφάλεια του προσωπικού και πολύ περισσότερο τις γυναίκες εργαζόμενες.

Σύμφωνα με τις συντάκτριες-ες της πρότασης, οι γυναίκες υπάλληλοι των βρετανικών δημόσιων υπηρεσιών για το καλό τες πρέπει, να επιλέξουν τακούνια λίγο πάνω από 2.5 cm ύψος. Καθώς τα "φιλικά" υποδήματα βοηθούν ώστε να αποφευχθούν οι περιττές βλάβες, φλεβίτιδες, κιρσοί, κάλλοι, κακώσεις της σπονδυλικής στήλης κ. λπ. Η ιδέα των χαμηλών-τακουνιών θα συζητηθεί στο Κονγκρέσο κατά την ετήσια διάσκεψη τον επόμενο μήνα. Εκεί οι εκπροσώποι του Κογκρέσου των συνδικαλιστικών οργανώσεων θα προσπαθήσουν να αποδείξουν, ότι τα υπερβολικά ψηλά τακούνια είναι κατάλληλα μόνο για το θέατρο και τις ταινίες του Hollywood.

Ωστόσο, είναι απίθανο ότι μια τέτοια θέση θα μπορούσε γίνει κατανοητή εκτός ορίων του Κογκρέσου. Η συζήτηση των εργαζομένων "Υψηλών Πτήσεων" τέθηκε στην κυβέρνηση. Εκεί, οδηγήθηκε η πρόταση πρωτοβουλίας, για να το θέσω ήπια, προκαλεί σύγχηση. Με το δικό μου ύψος, των 1.55 πόντων, χρειάζομαι κάθε πόντο των τακουνιών μου, για να κοιτώ απευθείας μέσα στα μάτια των συναδέλφων-ανδρών. Εάν, στο Αβαείο Westminster, υπήρχε μια τέτοια απαγόρευση, καμία-νεις δεν θα ήταν σε θέση να με βρει" -τόνισε με ειρωνεία το μέλος του Κοινοβουλίου-Nadine dorris.

[...]
Το άρθρο το βρήκαμε και το μεταφράσαμε στις 13.8.2009 στην http://www.7dnews.com/fashion/news=2039.html



Προαιρετική η γόβα - στιλέτο λένε τα βρετανικά συνδικάτα

Την αντίδρασή τους στην επιβολή των ψηλών τακουνιών στις υπαλλήλους προκειμένου να θεωρηθούν καλές επαγγελματίες εξέφρασαν τα βρετανικά συνδικάτα στο ετήσιο συνέδριό τους που γίνεται στο Λίβερπουλ.

Τα συνδικάτα υιοθέτησαν "την πρόταση 81" του συνεδρίου τους που τιτλοφορείται "Ψηλά τακούνια". Η πρόταση παρουσιάστηκε από ειδικές-ούς που ασχολούνται με τα προβλήματα που δημιουργούν στα πόδια των γυναικών οι γόβες στιλέτο. "Το συνέδριό μας θεωρεί ότι οι γόβες στιλέτο είναι εξαιρετικές για τις επιδείξεις μόδας, για το Χόλιγουντ, για το μπαρ αλλά είναι εντελώς ακατάλληλα στο καθημερινό επαγγελματικό περιβάλλον" αναφέρεται στο κείμενο του συνεδρίου.

Το θέμα παρουσίασε
η εργαζομένη Λόρεν Τζόουνς. Η ίδια αναφέρθηκε στα δεινά που προκαλούν τα ψηλοτάκουνα παπούτσια. Μίλησε για κάλους, πόνους σε όλο το πέλμα αλλά και στην γάμπα, φουσκάλες, προβλήματα στα γόνατα αλλά και την πλάτη από την κακή στάση του σώματος καθώς και αρτηριακά προβλήματα. "Πρέπει να δώσουμε σημασία στο ζήτημα αυτό ώστε και οι εργαζόμενες και τα πόδια τους να είναι προστατευμένα" είπε και συμπλήρωσε ότι χάνονται ετησίως δύο εκατομμύρια ημέρες εργασίας στη Βρετανία από τα προβλήματα που έχουν οι εργαζόμενες που είναι υποχρεωμένες να φορούν ψηλοτάκουνα παπούτσια στη δουλειά τους.

Την πρόταση δεν υιοθέτησαν το συνδικάτα Πανεπιστημίων και Κολεγίων. Οι εκπρόσωποι των δύο συνδικάτων θεωρούν ότι "οι εφημερίδες θα γράψουν ότι τα συνδικάτα λειτουργούν ως μια αστυνομία κατά της μόδας".


15.9.09 Ελευθεροτυπία στην http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=82818

Η Kseniya Simonova ζωγραφίζει

Στο λιγοστό φως παίζουν οι σκιές μετατρέποντας τις αισθήσεις μας.

Τα χέρια της ταλαντούχας κ. Kseniya Simonova από την Ουκρανία, ζωγραφίζουν με άμμο.

Απολαύστε την στις παρακάτω διαδικτυακές διευθύνσεις:

http://www.youtube.com/watch?v=8yYcEX5O5a4

http://www.youtube.com/watch?v=heMgid4rkzU

26 Αυγ 2009

Χούμα Αμπεντίν

Το μυστικό όπλο της Χίλαρι

Χούμα είναι ένα παραδείσιο πουλί της Περσικής μυθολογίας που αναβιώνει από τις στάχτες του όπως και ο Αιγυπτιακός φοίνικας.
Σύμφωνα με τους Περσικούς μύθους το άγγιγμα του πουλιού Χούμα φέρνει απίστευτη ευτυχία. Το Χούμα έχει και τις δύο φύσεις στο ίδιο σώμα, γυναικείο και ανδρικό συνάμα, φύσεις που μοιράζονται από ένα πόδι και από ένα φτερό.
Θεωρείται ευτυχισμένη-ος αυτή-ος που πέφτει επάνω της η σκιά του Χούμα και είναι σίγουρο πως θα γίνει βασίλισσα-ας.

Η Χούμα Αμπεντίν είναι σκιά της Χίλαρι Κλίντον και η πιο έμπιστη παρουσία δίπλα στην υποψήφια για το χρίσμα των Δημοκρατικών, μια εξαιρετικής εφυίας γυναίκα που μαγνητίζει στο διάβα της. Αινιγματική και απρόσιτη, πότε Λιβανέζα, πότε Ιορδανή και πότε Ιρανή, άλλες φορές 26 και άλλες 36 χρόνων, με δύο παιδιά, με τρία, με άγνωστους και γνωστούς δεσμούς. Έτοιμη κάθε στιγμή να αντιμετωπίσει τα πάντα και να δώσει λύσεις στα πιο αναπάντεχα προβλήματα, περιγράφεται ως υπερφυσική, φανταστική και μυθική προσωπικότητα.
Γεννήθηκε πριν από 33 χρόνια στο Καλαμαζού του Μίτσιγκαν και έζησε εκεί τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής της οπότε η οικογένεια μετεγκαταστάθηκε στη Τζέντα της Σαουδ. Αραβίας. Ο πατέρας της που πέθανε όταν αυτή έγινε 17 χρόνων ήταν Ινδός Μουσουλμάνος και φανατικός μελετητής του Ισλάμ, είχε ιδρύσει διαθρησκειακό ινστιτούτο Ανατολής-Δύσης και εξέδιδε εφημερίδα για τις μουσουλμανικές μειονότητες της διασποράς.
Η Πακιστανή μητέρα της είναι επιφανής καθηγήτρια κοινωνιολογίας στη Σ. Αραβία.
Επέστρεψε στις ΗΠΑ όταν ήταν 18 χρόνων για να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσιγκτον και το 1996 προσλήφθηκε στον Λ. Οίκο στην υπηρεσία της τότε Πρώτης Κυρίας Χίλαρι Κλίντον.
Αρχικά ήταν βοηθός της Μάγκι Γουίλιαμς διευθύντριας προσωπικού της Χίλαρι και αργότερα υπήρξε συνεργάτιδα της Άλισον Στάϊν, που ήταν για χρόνια πρώτη βοηθός της κυρίας Κλίντον.
Από το 2000 η Χούμα έγινε βοηθός, συνοδός και σύμβουλος της Χίλαρι Κλίντον που είχε ξεκινήσει την εκστρατεία της για τη Γερουσία.

Μέτριο ανάστημα, ψηλά τακούνια, ρούχα των ντε λα Ρέντα, Μαλαντρίνο, Νόλαν και Πράντα, τσάντες του Υ. Σ. Λοράν και του Μαρκ Τζέϊκομπς, γοητεία και μυστήριο.
Η Χούμα Αμπεντίν δεν έχει παιδιά και δεν παντρεύτηκε ποτέ.
Η παρουσία της τροφοδότησε σενάρια και κουτσομπολιά, φήμες και ψιθύρους, υπαινιγμούς και υπονοούμενα.
Μουσουλμάνα και ιδιαίτερα συντηρητική η Χούμα αρνείται να φορέσει φόρεμα strapless που σχεδίασε ο Όσκαρ ντε λα Ρέντα μόνο γι αυτήν, γοητευμένος από την ομορφιά της και το ιδιαίτερο στυλ της.
Αυστηρή και λιγομίλητη έχει τραβήξει την προσοχή φίλων και εχθρών της Χίλαρι που αναλύουν κάθε της κουβέντα και κάθε της κίνηση.

«Πρόκειται για πρόσωπο εξαιρετικής σημασίας, είναι μορφωμένη, έξυπνη και γνώστρια πολλών θεμάτων, ιδιαίτερα για την περιοχή της Μ. Ανατολής», δήλωσε ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων Τζον ΜακΚέϊν για την Χούμα Αμπεντίν.
«Είμαι υπερήφανη γι αυτήν, αποτελεί παράδειγμα για τους ανθρώπους στην Ουάσιγκτον ώστε να καταλαβαίνουν τον υπόλοιπο κόσμο και πρέπει να την αναγνωρίζουν ως ένα πολύτιμο στοιχείο εμπειρίας στη διασταύρωση των πολιτισμών», έγραψε για την Χούμα η Βασίλισσα Νουρ της Ιορδανίας.
Οι κακές γλώσσες μιλούν για τα ποσά που ξοδεύει η Χούμα σε ρούχα (ποτέ δεν την έχουν δει με τα ίδια ρούχα δύο φορές και πάντα τα πανάκριβα σύνολα που φορά δημιουργούν αίσθηση), αλλά και για τα 650.000 δολάρια που διέθεσε για να αγοράσει το διαμέρισμά της στην Ουάσιγκτον.
Κατά την προεκλογική περίοδο ακούστηκαν πολλά για όλες-ους τις υποψήφιες-ους, όπως το «εξώγαμο» παιδί του ΜακΚέϊν με μια Ασιάτισσα (ο Τζον ΜακΚέϊν έχει παιδοθετήσει ένα κοριτσάκι από το Μπανγκλαντές), τον κρυφό «μουσουλμανικό» εξτρεμισμό του Μπαράκ Ομπάμα, αλλά και τις «ιδιαίτερες σεξουαλικές προτιμήσεις» της Χίλαρι Κλίντον.

Τα μεγάλα ΜΜΕ απέφευγαν εδώ και χρόνια να σχολιάσουν τις φήμες για την Χίλαρι ώσπου η κύρια εφημερίδα του Μέρντοχ “The London Times” έσπασε το «φράγμα» και δημοσίευσε άρθρο στο οποίο αναφερόταν με τρόπο στη σχέση της Κλίντον με την Χούμα Αμπεντίν.
Αν και η Χίλαρι έχει αρνηθεί δημόσια ότι είναι λεσβία οι φήμες συνεχίζονται σε βαθμό που αγγίζει την «βεβαιότητα» και φυσικά ως ερωτική της σύντροφος φέρεται η μυστηριώδης και σαγηνευτική Χούμα.
Οι εντυπώσεις διασκεδάστηκαν από νέα κουτσομπολιά για τη σχέση της Χούμα με τον περιζήτητο εργένη (αλλά και Εβραίο!) Δημοκρατικό Αντιπρόσωπο του Μανχάταν στο Κογκρέσσο, Άντονυ Γουάϊνερ, όμως ο ίδιος διέψευσε λέγοντας ότι είναι μόνον φίλοι και τίποτε παραπάνω.
Κάποιες-οι ξεπέρασαν τα όρια και ισχυρίστηκαν ότι η Χούμα Αμπεντίν είναι πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών της Σαουδικής Αραβίας, όπως θα έλεγαν ότι είναι πράκτορας της Μοσάντ αν οι γονείς της ήσαν Εβραίοι και είχε μεγαλώσει στο Ισραήλ.
Στο μεταξύ, η προεκλογική καμπάνια της Χίλαρι Κλιντον εναντίον του Μπαράκ Ομπάμα συνεχίζεται υπό την άγρυπνη παρουσία και επίβλεψη της Χούμα Αμπεντίν, που κινείται πότε διακριτικά και πότε απροκάλυπτα στα φώτα της αναπόφευκτης δημοσιότητας.
Η δαιμόνια Μουσουλμάνα έχει να οργανώσει χαοτικές συγκεντρώσεις και συγκρουσιακές εμφανίσεις της Χίλαρι Κλίντον, πολλές φορές έχοντας κοιμηθεί μόνον δύο ώρες και με την υποστήριξη ατέλειωτων καφέδων.
Ανάμεσα στα άλλα η Χούμα θα έχει και να ρυθμίσει τις σχέσεις της Χίλαρι με τον Μπιλ, πράγμα που δεν ακούγεται και τόσο εύκολο, αλλά όλα δείχνουν ότι τα καταφέρνει ακόμη και εκεί.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 30.4.09 στην εφημερίδα το Θέμα, στην http://www.protothema.gr/content.php?id=7706