Παιδαγωγικής Σχολής έχει προκαλέσει συζητήσεις με την εμμονή της να υπογράφει και να την αποκαλούν –όταν απαιτείται –ως Κοσμητόρισσα.- Bλέπω ότι υπογράφετe ως κοσμητόρισσα. Γιατί έτσι;
Γιατί η γλώσσα δεν είναι μόνον μέσον επικοινωνίας αλλά και φορέας ιδεολογίας καθώς μέσα από τη γλώσσα αποτυπώνεται η ανισότητα της κοινωνικής σχέσης των φύλων. Όταν επιμένω, λοιπόν, να μη με αποκαλούν «κυρία κοσμήτωρ» ή «κοσμήτορας» δίνω μια μάχη όχι μόνον για τη χρήση μη σεξιστικής γλώσσας, αλλά και για το νόημα, για όσα δηλαδή αναπαριστά και επομένως αναπαράγει σε επίπεδο κοινωνικών σχέσεων. Νομίζω ότι συμβάλλει στην αποδόμηση των κυρίαρχων στερεότυπων για τις σχέσεις των ανδρών και των γυναικών με τις ηγετικές θέσεις γενικά και ιδιαίτερα στην εκπαιδευτική ιεραρχία. Σε ένα σχετικό συμβάν σε ημερίδα ένας φοιτητής μου έθεσε στο ακροατήριο το ερώτημα: «Γιατί δεν μας ξενίζει η μαγείρισσα αλλά η κοσμητόρισσα;».
Προτεινόμενα βιβλία από την κα. Κογκίδου για μια μη σεξιστική γλώσσα:
Θ. Παυλίδου, Γλώσσα- Γένος- Φύλο. Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο (2005)
Π. Τσολακίδου, Το Φύλο της Γλώσσας: Οδηγός Μη-Σεξιστικής Γλώσσας για τον Δημόσιο Ελληνικό Λόγο. Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνίδων Επιστημονισσών (1996).
Αυτά δήλωσε η κα. Δήμητρα Κογκίδου, κοσμιτόρισσα της παιδαγωγικής σχολής ΑΠΘ. Μεταξύ άλλων στην εφημερίδα τα Νέα στις 9.1.10
