30 Σεπ 2009

Λεσβιακά κινήματα

Λεσβιακά κινήματα

Ρίξεις και Συμμαχίες-αγχιστείες

Οι λεσβίες είναι πάντα παρούσες στα διάφορα πολιτικά κινήματα της κοινωνίας,
με τις οργανώσεις των τρανς, αμφί, γκέι, στις γυναικείες-φεμινιστικές ομάδες, καθώς επίσης και στις καλλιτεχνικές επαναστάσεις και χώρους, στην πάλη για την κατάργηση της αποικοκρατίας και την ανεξαρτησία της χώρας τες. Τις τελευταίες δεκαετίες οι λεσβίες είναι παρούσες στην πάλη για τα ίσα δικαιώματα των εγχρώμων γυναικών, τις Αβορίγινες γυναίκες, και εδώ και δύο αιώνες τουλάχιστον είναι παρούσες ευρύτερα στα γυναικεία-φεμινιστικά κινήματα.

Η παρούσα δημοσίευση-έρευνα, στα αγγλικά, είναι μια συλλογή των εμπειριών από τις λεσβίες που ως άτομα συμμετέχουν παγκοσμίως στα λεσβιακά κινήματα, σε οργανώσεις για την κοινωνία πολιτισών και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αναγνώριση-κύρος δόθηκε σε εκείνες τις λεσβίες * που σε σε πολλά μέρη του κόσμου έχουν ανοίξει το δρόμο και σε εκείνες που συμμετέχουν ενεργά στην πάλη για την ευημερία και την αναγνώριση των δικαιωμάτων τες.

Μερικά από τα θετικά παραδείγματα δείχνουν ξεκάθαρα ότι «την ιστορία μπορεί να αλλάξει» και ότι μερικές λεσβιακές ομάδες έχουν κατορθώσει να κυριαρχήσουν τα θέματα που τις αφορούν μαζί με εκείνα άλλων κινημάτων. Κάποιες έχουν παλεψει ενάντια στο απαρτχάιντ και καταγγέλλουν το ρατσισμό, άλλες λειτουργούν προς την οικοδόμηση της ειρήνης στις περιοχές τες, κάποιες άλλες συνενώνονται-προσχωρούν με διαφορετικές μορφές διακρίσεων και ευάλωτες ομάδες.

Οι λεσβίες έχουν δείξει περισσότερη αλληλεγγύη από άλλες ομάδες και η αναγνώριση αυτού του γεγονότος πρέπει να αναγνωρισθεί και να καταγραφεί.

Οι λεσβίες εφαρμόζουν έναν επαναστατικό τρόπο σκέψης που είναι ευεργετικός σε όλες-ους όσες-ους δρούν μέσα στην κοινωνία μας παλεύοντας για ίσα δικαιώματα και δικαιοσύνη.

Το μοίρασμα της εμπειρίας και της γνώσης είναι ένας τρόπος να αναπτυχθούν οι δεξιότητες και οι γνώσεις αυτών των κατορθωμάτων, είναι το πρώτο βήμα προς την ενδυνάμωση και την υπερηφάνεια.

Η έκθεση-έρευνα έχει μια θετική σφραγίδα και στοχεύει περισσοτερο στην ενίσχυση του μελλοντικού λεσβιακού κινήματος και όχι στην επίμονη στασιμότητα στη θυματοποιήση και των διώξεων.

Αυτή η δημοσίευση θα αφήσει επίσης πολλές ερωτήσεις ανοικτές όπως:«Τι είναι φεμινισμός;», «τα λεσβιακά θέματα είναι πιο στενά συνδεδεμένα με τα ζητήματα γυναικών ή με τα αμφί, τρανς, γκέι ζητήματα;».
Εδώ και εκεί θα βρείτε μια απάντηση που μπορεί να αντικρούεται σε μερικές σελίδες πιο κάτω από μια αντίθετη εμπειρία. Αυτό είναι ένδειξη της ποικιλομορφίας και της πολυπλοκότητας των λεσβιακών κινημάτων.

Αυτό το τμήμα της εργασίας θα αυξήσει ενδεχομένως την περιέργειά σας για να μάθετε περισσότερα και να εμπνευστείτε γύρω από τα διαφορετικά αλλά στενά συνδεδεμένα κινήματα. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο κατάρτισης και να ενδυναμώσει τις νεαρές, λεσβίες φεμινίστιρες μέσα στα ΛεΠΑΤ κινήματα και να αφυπνίσει τις επικρατούσες-κυρίαρχες-mainstream οργανώσεις για την σημαντικότητα της διεκδίκησης των λεσβιακών δικαιωμάτων.

Παρακαλώ μην διστάστε να διαδώσετε τη έρευνα, να την αναρτήσετε στην ιστοσελίδα σας και προ πάντων, να την χρησιμοποιήσετε για έμπνευση και ενδυνάμωση σε όλες τις δράσεις σας.

«Οι λεσβίες είναι παντού» και είμαστε πολύ υπερήφανες για αυτό.

Patricia Curzi
Women’s Project Coordinator
ILGA

Η ILGA είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο με πάνω από 600 ομάδες από 111 χώρες και αγωνίζεται από το 1978 για τα ίσα δικαιώματα των λεσβιών, γκέι, αμφισεξουαλικών,τρανς και intersex

* Ο όρος «λεσβία» αναφέρεται σε οποιαδήποτε αυτο-προσδιορίζεται ως λεσβία, αμφισεξουαλική, butch, femme, androgyn, dyke, trans, queer ή δεν επιθυμεί να αυτο-προσδιοριστεί καθόλου.

Ευχαριστούμε τη Peggy Pierrot που βοήθησε στην παραγωγή αυτής της δημοσίευσης.


Τα αντίγραφα της έρευνας μπορούν να παραγγελθούν με την πληρωμή των δαπανών αποστολής. Παρακαλώ παραγγείλετε ή στείλετε τις προτάσεις και τα σχόλια σας στο μέιλ women@ilga.org.


Το άρθρο το βρήκαμε και το μεταφράσαμε στις 16.07.09 στην ILGA, στην http://www.ilga.org/news_results.asp?LanguageID=1&FileCategory=1&ZoneID=7&FileID=1269

Για να διαβάσετε την 72 σελίδων έρευνα, στα αγγλικά: http://ilga.org/lesbianmovements/player.html
Στη φωτογραφία είναι Evgenya Debryanskaya, ακτιβίστρια του Ρωσσικού Λεσβιακού Κινήματος, κατά την διάρκεια της σύλληψής της για την απαγόρευση της Ημέρας Υπερηφάνειας-Pride στη Μόσχα το 2009, από τον Alexander Miridonov

Η μετάφραση που δίνουν τα αγγλοελληνικά λεξικά για τους όρους : butch= λεσβία dyke=ανάχωμα queer=αλλόκοτη. Ευαγγελία Βλάμη

Εξ' ίσου ικανές γονείς, οι λεσβίες

Μια νέα μελέτη δεν βρίσκει καμία διαφορά μεταξύ των παιδιών που προέρχονται από λεσβίες, γκέι ή ετερό θετές-ους γονείς .

Μια μελέτη θετών γονέων βρήκε πως δεν υπάρχει "καμία αξιοσημείωτη διαφορά" σε συναισθηματικά προβλήματα ως βίωμα στα παιδιά που μεγαλώνουν από λεσβίες, γκέι θετές-ους γονείς.

Η έρευνα, που δημοσιεύεται αυτόν τον μήνα στην αμερικανική έκδοση "Τριμηνιαία Παιδοθεσία", ερεύνησε 1.384 ζευγάρια, όπου τα 155 από αυτά ήταν λεσβιακά, γκέι ζευγάρια.

Όλες-οι ρωτήθηκαν για τις οικογενειακές δομές τους, την ιστορία των παιδιών πρίν την παιδοθεσία, την παρούσα συναισθηματική κατάστση-κράτος και τις αλληλεπιδράσεις μέσα και γύρω από την οικογένεια.

Ενώ ο σεξουαλικός προσανατολισμός των γονέων δεν βρέθηκε για να είναι ένας παράγοντας για συναισθηματικά προβλήματα, η ηλικία και η προ-παιδοθεσίας σεξουαλική κακοποίηση βρέθηκαν να είναι οι πλέον πιθανοί δείκτες του κινδύνου.

Η έρευνα έγινε από την Paige Averett και Blace Nalavany βοηθός καθηγήτρια-ης κοινωνιολογίας του πανεπιστημίου της ανατολικής Καρολίνα και υπεύθυνος ο Scott Ryan, νέος κοσμήτορας του Πανεπιστημίου του Τέξας της Κοινωνιολογίας.

Ο Ryan σχολίασε: "Η έρευνά μας δείχνει ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά στα παιδιά που μεγαλώνουν από λεσβίες, γκέι ή ετερό γονείς. Οι άνθρωποι είναι άνθρωποι".

Πρόσθεσε ότι "Η Φλώριδα είναι η μόνη που αποκλείει την παιδοθεσία σε ΛεΠΑΤ πρόσωπα και ζητά από όλες-ους τις γονείς που πρόκειται να παιδοθετήσουν να υπογράψουν μια ένορκη κατάθεση, στην οποία δηλώνουν ότι δεν είναι ΛεΠΑΤ. Ακόμα τα λεσβιακά, γκέι ζευγάρια και λεσβιών μπορούν να είναι θετές-οι γονείς εκεί".

Το Τέξας επιτρέπει στα λεσβιακά, γκέι ζευγάρια να παιδοθετήσουν. Η Averett είπε: "Υπάρχουν επιπτώσεις στις-στους κοινωνιολόγους εκπαιδευτικούς, τις-τους επαγγελματίες παιδοθεσίας και τις-τους φορείς χάραξης πολιτικής σε αυτή και άλλες πρόσφατες μελέτες.

"Πρέπει να δώσουμε προσοχή στα στοιχεία, που δείχνουν ότι οι λεσβίες, γκέι είναι τόσο κατάλληλες-οι ως γονείς, όσο οι ετερό γονείς για να παιδοθετήσουν, επειδή τουλάχιστον 130.000 παιδιά εξαρτάται από μας για να ενεργήσουν ως ενημερωμένες-οι συνήγοροι για το συμφέρον τους"

Οι παράγοντες που βρέθηκαν ότι αυξάνουν την ευτυχία ενός παιδιού, ήταν η άνοδος στο ετήσιο εισόδημα και η γονική ικανοποίηση που επήλθε από τη βοήθεια που είχαν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας παιδοθέτησης.


Το άρθρο το βρήκαμε και το μεταφράσαμε στην PinkNews.co.uk, στις 28.9.09 στην http://www.pinknews.co.uk/2009/09/28/study-finds-no-difference-between-children-raised-by-gay-or-straight-adoptive-parents/

29 Σεπ 2009

Τα λεσβιακά ζευγάρια είναι εξ' ίσου ικανά να παιδοθετήσουν

Τα λεσβιακά, γκέι ζευγάρια είναι κατάληλα να παιδοθετήσουν, όσο και τα ετερό ζευγάρια.

Νέα επιστημονική μελέτη.

ΛεΠΑΤ ή ετερό, ο σεξουαλικός προσανατολισμός των γονέων που έχουν παιδοθετήσει δεν ασκεί καμία επίδραση στη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών τους, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Αλλά οι ερευνήτριες-ες είπαν, ότι όταν οι γονείς κατάφεραν τη διαδικασία παιδοθέτησης, είχαν αύξηση στο σταθερό ετήσιο εισόδημα και λειτούργησαν καλά ως οικογένεια, τότε ο κίνδυνος συναισθηματικών προβλημάτων στα παιδιά μειώθηκε αυξάνοντας την ευτυχία τες-τους.

Η Paige Averett, βοηθός καθηγήτρια κοινωνονιολογίας στο πανεπιστήμιο της ανατολικής Καρολίνα, είπε σε μια δήλωση. "Βρήκαμε πως ο σεξουαλικός προσανατολισμός των γονέων που παιδοθετούν δεν σηματοδοτούσε συναισθηματικά προβλήματα", "Όμως βρήκαμε, ότι η ηλικία και η προ-παιδοθεσίας σεξουαλική κακοποίηση σηματοδοτούσε τον κίνδυνο συναισθηματικών προβλημάτων".

Οι Averett, Blace Nalavany, από πανεπιστήμιο της ανατολικής Καρολίνα, και ο Scott Ryan, κοσμήτορας κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Τέξας, εξέτασαν 155 ζευγάρια λεσβιών, γκέι και σχεδόν 1.345 ζευγάρια ετερό γονέων στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Για την μελέτη, χρησιμοποίησαν τις πληροφορίες από το δημόσιο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας παιδιών της Φλόριδα και στοιχεία από λεσβιακά, γκέι ζευγάρια από όλες τις ΗΠΑ.

Κάθε ένα ζευγάρι ερωτήθηκε-εξετάστηκε για το ίδιο το ζευγάρι, για το κάθε μέλος του ζευγαριού και τα παιδιά τους, την σύνθεση και τη δυναμική της οικογένειας, και την ιστορία του παιδιού πριν από την παιδοθεσία.

Οι ερευνήτριες-ες είπαν πως τα συμπεράσματα της μελέτης, τα οποία αναφέρονται στο περιοδικό "Adoption Quarterly - Τριμηνιαία Παιδοθεσία", είναι σημαντικά επειδή σύγκρινε λεσβιακά, γκέι και ετερό ζευγάρια.
"Υπάρχουν επιπτώσεις στις-στους κοινωνικούς λειτουργούς που εργάζονται στην εκπαίδευση, τις-τους επαγγελματίες της παιδοθεσίας, και τους φορείς χάραξης πολιτικής για την παιδοθεσία, αυτό έχει φανεί και σε άλλες πρόσφατες έρευνες-μελέτες", είπε η Averett.

"Πρέπει να δώσουμε προσοχή στα στοιχεία που δείχνουν πως οι λεσβίες, γκέι γονείς είναι τόσο κατάλληλες να παιδοθετήσουν όσο οι ετερό γονείς, επειδή τουλάχιστον 130.000 παιδιά εξαρτώνται από εμάς για να δράσουν-ενεργήσουν ως ενημερωμένες-πληροφορημένες-οι συνήγοροι για το συμφέρον τες-τους".

Η Αμερικανική Ενωση για τις Πολιτικές Ελευθερίες, έχει πει ότι οι νόμοι και οι πολιτικές της παιδοθεσίας έχουν δημιουργήσει εμπόδια-δυσκολίες στα λεσβιακά,γκέι ζευγάρια που θέλουν να παιδοθετήσουν.


Το άρθρο το βρήκαμε και το μεταφράσαμε στις 25.9.09, στο Reuters στην http://www.reuters.com/article/lifestyleMolt/idUSTRE58O3MK20090925

28 Σεπ 2009

Η Μαριέλα Κάστρο κατά της ΛεΠΑΤφοβίας

Η Μαριέλα Κάστρο, κόρη του Ραούλ κατά της ΛεΠΑΤφοβίας

Κούβα. Ενα από τα μεγαλύτερα ταμπού προσπαθεί να σπάσει η Μαριέλα Κάστρο, κόρη του Ραούλ και ανιψιά του Φιντέλ Κάστρο, η οποία ετέθη επικεφαλής της πρώτης πορείας που έγινε στην Αβάνα κατά της ΛεΠΑΤφοβίας.
Η Μαριέλα Κάστρο, διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης, ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες ότι οι επεμβάσεις διόρθωσης φύλου είναι και πάλι νόμιμες.
Ως πριν από λίγα χρόνια οι ΛεΠΑΤ οδηγούνταν σε «στρατόπεδα εργασίας» υπό την εποπτεία του στρατού στην Κούβα.*Α


Το άρθρο το βρήκαμε στις 4.6.09 στην εφημερίδα το Βήμα στην http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=271560&ct=2&dt=04/06/2009
*Α Διορισμένος για τις διώξεις των ΛεΠΑΤ ήταν ο Τσε Κεβάρα. Ευαγγελία Βλάμη

Δωρεάν διόρθωση φύλου στην Κούβα

Η Μαριέλα Κάστρο Εσπίν μάχεται κατά της ΛεΠΑΤφοβίας και υπέρ της αναγνώρισης των σεξουαλικών μειονοτήτων στην Κούβα

O αγώνας της κόρης του Ραούλ Κάστρο

Η κόρη του σημερινού προέδρου της Κούβας Ραούλ Κάστρο Μαριέλα Κάστρο Εσπίν, συνεχίζει με τον δικό της τρόπο το έργο της μητέρας της Βίλμα Εσπίν (1930-2007), ιδρύτριας της Ομοσπονδίας Γυναικών της Κούβας και διευθύντριας του Εθνικού Κέντρου Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης στην Αβάνα.
Η 47χρονη Μαριέλα διεξάγει αγώνα εναντίον της ΛεΠΑΤφοβίας και υπέρ της αναγνώρισης όλων των σεξουαλικών μειονοτήτων. Ο αγώνας αυτός προσκρούει στις αγκυλώσεις της κουβανέζικης κοινωνίας.
Λίγο μετά την απόσυρση του αδερφού του Φιντέλ για λόγους υγείας, ο Ραούλ Κάστρο υποσχέθηκε «διαρθρωτικές αλλαγές» σε όλους τους τομείς. Η υπόσχεση αυτή παραμένει στην ημερήσια διάταξη; Η Μαριέλα Κάστρο χαμογελάει. Αποφεύγει να απαντήσει ευθέως, εξηγώντας ότι ο πατέρας της δεν της εκμυστηρεύεται τίποτε «διότι δίνω συνεντεύξεις».

«Ως πολίτις, βλέπω τα μικρά προσεκτικά βήματα που γίνονται για να επιτευχθούν οι αλλαγές που χρειάζεται η κουβανέζικη κοινωνία για να ενισχυθεί ο σοσιαλισμός και για να ικανοποιηθούν οι αυξανόμενες ανάγκες του λαού μας» προσθέτει. «Μια ριζική αλλαγή αυτή τη στιγμή θα ήταν πολύ επικίνδυνη». Αυτό όμως δεν την εμποδίζει να αγωνίζεται ενάντια στις «παρωχημένες νόρμες που πρέπει να αλλάξουν διότι επηρεάζουν την ελευθερία των Κουβανίδων-ών». Γι΄ αυτό έχει προτείνει την τροποποίηση του Οικογενειακού Κώδικα «προκειμένου να εγγυηθούμε τον σεβασμό προς τον ελεύθερο σεξουαλικό προσανατολισμό και τις λεσβίες, γκέι, αμφιφυσεξουαλικές-ους, τρανς».

Η Μαριέλα Κάστρο όμως δεν επιμένει υπέρ της νομιμοποίησης του ΛεΠΑΤ γάμου «για να μη σοκάρω τις θρησκευόμενες-ους. Προτείνουμε μια συναινετική ένωση που θα εγγυάται τα ίδια δικαιώματα σε όλες-ους. Δεν θέλω να έρθω σε αντίθεση με την Καθολική Εκκλησία, έχω πολύ καλές φίλες-ους στον θρησκευτικό κόσμο και πιστεύω ότι μπορούμε να βρούμε κοινά σημεία»

Η πρώτη εγχείρηση διόρθωσης φύλου πραγματοποιήθηκε στην Κούβα το 1988. Αυτές οι χειρουργικές επεμβάσεις, που διακόπηκαν επί περισσότερα από 20 χρόνια λόγω της αντίθεσης διαφόρων τμημάτων της κοινωνίας μεταξύ των οποίων οι Εκκλησίες, αναμένεται να αρχίσουν ξανά να πραγματοποιούνται σύντομα υπό τον έλεγχο της Επιτροπής για την Ολοκληρωμένη Φροντίδα των Τρανς στην οποία προεδρεύει η Μαριέλα Κάστρο.

«Πραγματοποιούμε μια εκστρατεία ενημέρωσης για να εξηγήσουμε ότι πρόκειται για παροχή βοήθειας προς τις-τους ανθρώπους των οποίων το βιολογικό φύλο είναι σε αντίθεση με τη σεξουαλική τους ταυτότητα» εξηγεί. Η επέμβαση αυτή θα παρέχεται και σε ξένες-ους στο πλαίσιο του «τουρισμού υγείας» που έχει αναπτυχθεί στην Κούβα τα τελευταία χρόνια; «Οχι» λέει η ανιψιά του Φιντέλ Κάστρο. «Η απόφαση του υπουργείου Υγείας αναφέρει ότι η εγχείρηση αυτή, που θα προσφέρεται δωρεάν, θα παρέχεται μόνο σε Κουβανέζες-ους»

Το άρθρο το βρήκαμε στις 27.9.09σ την εφημερίδα το Βήμα, γραμμένο από τον Jean Micheal Caroit στην http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=290601&ct=2&dt=27/09/2009

Αίτηση αποποινικοποιήσης του λεσβιασμού της ILGA στα Ην. Έθνη

Υποστηρίξτε την αποποινικοποιήση του λεσβιασμού, ομοφυλοφιλίας-ομοερωτισμού στα Ηνωμένα Έθνη!

Υποστηρίξτε την Ολλανδογαλλική αίτηση για την Διεθνή Αποποινικοποιήση
του λεσβιασμού, ομοφυλοφιλίας-ομοερωτισμού.

1 Για μια παγκόσμια κατάργηση των νόμων που ποινικοποιούν πρόσωπα στη βάση του σεξουαλικού προσανατολισμού και την ταυτότητα του κοινωνικού φύλου

2. http://www.ilga.org/map/LGBTI_ri...

3. http://www.droitslgbt2008.fr/

Κατηγορία -Διεθνή Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Περιγραφή:

Όλες-οι εμείς υποστηρίζουμε την αποποινικοποίηση του λεσβιασμού και της ομοφυλοφιλίας.

Υπενθυμίζουμε ότι δωδεκάδες ΛεΠΑΤ και intersex ανθρώπων στον κόσμο έχουν πεθάνει λόγω του λεσβιασμού-ομοερωτισμού τες-τους.

93 έθνη στον κόσμο ακόμα σήμερα, με νόμο τιμωρούν τον λεσβιασμό και την ομοφυλοφιλία.
Σε 7 από αυτές - Ιράν, Σαουδική Αραβία, Υεμένη, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Σουδάν, Νιγηρία, Μαυριτανία - οι ΛεΠΑΤ και intersex τιμωρούνται με την ποινή του θανάτου.

Αυτά τα θύματα μίσους δεν μπορούν να διαμαρτυρηθούν για τίποτα στις χώρες τους. Θέλουμε να συλλέξουμε υπογραφές για να ανοίξουμε τις οδούς με τις καταγγελίες μας, για την φρικιαστική βία στις χώρες αυτές και για να διαμαρτυρηθούμε ενάντια στις θέσεις του Βατικανό που αποδέχτηκαν τα Η.Ε ώστε να σταματήσει η παγκόσμια αποποινικοποιήση του λεσβιασμού και την ομοφυλοφιλίας-ομοερωτισμού.

Καλούμε όλες-ους τις πολίτισσες-ες και τις-τους οπαδούς και δεν ζητάμε να μοιραστούν μαζί μας την υποχρέωση, πως καμία και κανένας δεν δέχεται διακρίσεις στη φυλακή, δεν δέχεται βανιστήρια και δεν θανατώνεται λόγω εθνικότητας, των πιστεύω, των θρησκευτικών πεποιθήσεων, του φύλου, της φυσικής και ψυχολογικής κατάστασης, του σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας του κοινωνικού φύλου της-του.

Γιαυτό υποστηρίζουμε την Ολλανδογαλλική Δήλωση στη Γενική Συνέλευση των Η.Ε για μια καθολική αποποινικοποίηση του λεσβιασμού, ομοφυλοφιλίας- ομοερωτισμού.

Την αίτηση την βρήκαμε και την μεταφράσαμε, στην International Lesbian and Gay Association: http://www.ilga.org και στην http://apps.facebook.com/causes/167395?m=26ef51d6 Ευαγγελία Βλάμη

Αποτυχία του προέδρου συνελεύσεων των Ηνωμέων Εθνών

Ανακοίνωση Υποστήριξης της αποποινικοποίησης του ομοερωτισμού στα Ηνωμένα Έθνη (Ην.Ε)!

Η ILGA είναι εξαιρετικά ανήσυχη και σοκαρισμένη που στη Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ο νέος Πρόεδρος Ali Abdussalam Treki απέτυχε στο να θεωρηθεί, η προστασία της ζωής και της ασφάλειας των ΛεΠΑΤ και intersex σε όλο τον κόσμο, ζήτημα ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Σε μια συνέντευξη πριν αναλάβει τη διεύθυνσή της Συνέλευσης των Ην.Εθνών, ο κ. Treki δήλωσε πως ο ίδιος δεν είναι "καθόλου υπέρ" σε σχέση με τη δήλωση υπέρ της αποποινικοποίησης του
ομοερωτισμού που υπογράφεται από 66 Χώρες και διαβάστηκε από τον Αργεντινό αντιπρόσωπο τον περασμένο Δεκέμβριο Γενική Συνέλευση των Ην.Ε στη Νέα Υόρκη.

Επιπλέον, ο κ. Treki είπε ότι το θέμα που αναφέρεται στη δήλωση, δηλ.η αποποινικοποίηση, είναι "μη αποδεκτή στην πλειοψηφία του κόσμου" και πως "το ότι υπάρχουν μερικές χώρες που την επιτρέπουν (sic), θεωρώντας ότι είναι ένα είδος δημοκρατίας...νομίζω ότι δεν είναι".

Λαμβάνοντας υπ' όψιν τη Δήλωση που απαίτησε την καθολική αποποινικοποίηση του ομοερωτισμού, δενμπορούμε παρά να συμπεράνουμε ότι ο νέος Πρόεδρος της Συνέλευσης των Ην.Ε είναι… υπέρ της ποινικοποίησης των ΛεΠΑΤ και intersex. Η ανησυχία και οι σοβαρές επιπτώσεις αυτής της τοποθέτησης, που προέρχονται από το νέο προϊστάμενο ενός οργάνου το οποίο υποτίθεται ότι θεωρεί τα ανθρώπινα δικαιώματα - όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα - ως την πιό ιερή αξία, δεν μπορούν να προσδιοριστούν.

Απευθυνόμαστε στις και στους αντιπροσώπους των κρατών που υπέγραψαν τη Δήλωση αποποινικοποίησης του ομοερωτισμού, αλλά και ψηφίσαν για την εκλογή του κ. Treki στη νέα του θέση, να απαιτήσουν μια εξήγηση από τον Πρόεδρο Συνελεύσεων των Ην.Εθ για τα λόγια του και να αντιδράσουν αναλόγως-συνεπώς.

Gloria Careaga & Renato Sabbadini
Γενική γραμματεία της ILGA

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το μέιλ:
renato@ilga.org -Renato Sabbadini,

Η ILGA είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο με πάνω από 600 ομάδες από 111 χώρες και αγωνίζεται από το 1978 για τα ίσα δικαιώματα των λεσβιών, γκέι, αμφισεξουαλικών,τρανς και intersex

Την ανακοίνωση την βρήκαμε και την μεταφράσαμε στις 26.9.09, στην http://www.ilga.org/news_results.asp?LanguageID=1&FileID=1296&FileCategory=44&ZoneID=7

Ο Ali Abdussalam γεννήθηκε το 1938 στη Λιβύη. Διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών της Λιβύης από το 1976 ως το 1982 και από το 1984 ως το 1986. Ανέλαβε καθήκοντα ως Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 15 Σεπτεμβρίου 2009.
Στή προεδρική εναρκτήρια ομιλία του στην 64η σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης, ο κ.Treki είπε: "Πρέπει να θέσουμε ένα τέλος στους πολέμους, τις αιτίες και τις συνέπειές τους. Ο διάλογος και η αμοιβαία κατανόηση είναι ο τρόπος για να επιλύσουμε τα προβλήματά μας. Εμπάργκο και αποκλεισμοί είναι άκαρποι, που οξύνουν τον ανταγωνισμό και τις εξεγέρσεις, θίγοντας συγχρόνως σεβασμό της διεθνούς κοινότητας.
Σε μια συνέντευξη τύπου μετά την εκλογή του, εξέφρασε ομοερωτοφοβική άποψη, και πάνω από όλα την αντίθεσή του για τα δικαιώματα των ΛεΠΑΤ: "Δεν είναι αποδεκτά στην πλειοψηφία του κόσμου. Και υπάρχουν ορισμένες χώρες που τα επιτρέπουν, νομίζοντας ότι είναι ένα είδος δημοκρατίας ... νομίζω ότι δεν είναι". Υπερασπίστηκε τη στάση του μνημονεύοντας μουσουλμανική πίστη και την κληρονομιά του.

Το βιογραφικό απόσπασμα το βρήκαμε στην http://translate.google.gr/translate?hl=el&sl=en&u=http://en.wikipedia.org/wiki/Ali_Treki&ei=ldDASu3yHJGh_AaJ66le&sa=X&oi=translate&resnum=4&ct=result&prev=/search%3Fq%3DAli%2BAbdussalam%2BTreki%26hl%3Del%26client%3Dfirefox-a%26rls%3Dorg.mozilla:el:official%26hs%3Dhtc

Οι δηλώσεις του κ Treki σχετικά με τον πόλεμο και την ποινικοποιήση του λεσβιασμού είναι κατά την γνώμη μας οξύμορες. Ο σεβασμός από την μια στην διεθνή κοινότητα και η απαξιώση και η μεροληψία μαζί με την σεξουαλική προκατάληψη απέναντι σε ΛεΠΑΤ δεν στέκουν. Ευαγγελία Βλάμη

Κίνα, μια χώρα υπό κατασκευή

Μια χώρα υπό κατασκευή

Οι Κινέζες-οι ετοιμάζονται να γιορτάσουν την επέτειό τους με παρελάσεις και παραστάσεις. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο: η αρχιτεκτονική και, παρά τη λογοκρισία, το βιβλίο, το σινεμά, τα εικαστικά και η μουσική γνωρίζουν νέα άνθηση σ' αυτό το τεράστιο εργαστήρι αλλαγών.

Στο χωριό Χονμιάο ετοιμάζουν πυρετωδώς δέκα χιλιάδες κόκκινα φανάρια για τα 60 χρόνια της Λαϊκής Δημοκρατίας. Τρία εκατομμύρια λουλούδια που συμβολίζουν ευημερία, τύχη, τιμή, ευγένεια κ.λπ. στολίζουν το Πεκίνο και ένα εκατομμύριο εθελόντριες-ες συντονίζονται για την παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου.

«Στο δρόμο της Αναγέννησης», 3.200 χορεύτριες-ες και ηθοποιοί παρουσιάζουν 169 χρόνια ιστορίας από τον Πόλεμο του Οπίου, και οι εκδηλώσεις κλείνουν με υπερθέαμα πυροτεχνημάτων.
Παράλληλα, στο Μουσείο Κινεζικής Τέχνης εκτίθενται 700 σημαντικοί πίνακες της περιόδου 1949-2009. Και για να μην αφεθεί τίποτα στην τύχη, οι μετεωρολόγοι θα προσπαθήσουν να εμποδίσουν την εκδήλωση βροχής βομβαρδίζοντας τα σύννεφα με ιοδίδια αργύρου, όπως έκαναν στην έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων εκτοξεύοντας 1.104 ρουκέτες!
[...]
Ο κινηματογράφος ήταν δημοφιλής από τα πρώτα χρόνια. Οι θεάτριες-ες από 47 εκατ. (1949) εκτινάχθηκαν στα 415 εκατ. (1959)! Από το 1956 που ιδρύθηκε η Κινηματογραφική Ακαδημία, το κινέζικο σινεμά παίρνει διακρίσεις στα φεστιβάλ Κανών, Βερολίνου κ.λπ.
Γυρίζονται ακριβές παραγωγές, όπως τα «Ιπτάμενα Στιλέτα» με ψηφιακές τεχνολογίες και ηθοποιούς διεθνούς ακτινοβολίας όπως η Ζαν Ζιγί, αλλά και ταινίες εκτός Χεντιάν (το κινέζικο Χόλιγουντ), που θίγουν τα ανορθόδοξα της προόδου.
[...]
Φέτος, εγκαινιάστηκαν και τα καινούρια υπερσύγχρονα κρατικά στούντιο με 16 πλατό σε 530 στρέμματα, με δυνατότητα γυρίσματος 80 ταινιών και 500 τηλεοπτικών επεισοδίων το χρόνο.

Γλωσσική επέκταση
Εκτός από τις έδρες των κινεζικών σπουδών από την Ινδονησία ώς την Αυστραλία, η κινέζικη γλώσσα ανταγωνίζεται την αγγλική στο Διαδίκτυο. Ηδη, κινέζικες λέξεις γίνονται διεθνείς. Π.χ. μετά τον περίπατο των Κινέζων στο διάστημα, η λέξη «ταϊκονότ» (από το κινέζικο ταϊκόν-διάστημα και το ελληνικό ναύτης) στην Ασία αντικαθιστά την αμερικάνικη «άστρονοτ» και τη ρωσική «κοσμοναύτ».
Αλλά δεν είναι μόνο η γλώσσα. Ο βελονισμός και άλλες μορφές παραδοσιακής ιατρικής θεωρούνται ισότιμες με τις δυτικές θεραπείες. Η κινέζικη κουζίνα είναι μέινστριμ. Εκατομμύρια βιβλία για πολεμικές τέχνες, πολιτισμό και φιλοσοφία εξάγονται από την Κίνα. Και στη Δύση, ξαναθυμούνται ότι σημαντικότατες εφευρέσεις (πυρίτιδα, τυπογραφία, χαρτί, μαγνητική πυξίδα, πύραυλοι κ.λπ.) είναι κινέζικες.
Οι χρήστριες-ες του Ιντερνετ έφτασαν τα 340 εκατομμύρια ξεπερνώντας τις ΗΠΑ.
[...] Ιδιαίτερα αποτελεσματικές είναι ιστοσελίδες για καταγγελίες καταχρήσεων και παρανομιών, όπως το www.703804.com με ένα εκατομμύριο επισκέψεις ημερησίως.

Σύμφωνα με έρευνα του Pew το 80% των Κινέζων θεωρούν την προστασία του περιβάλλοντος πρωταρχικής σημασίας, πράγμα που εξηγεί τις χιλιάδες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας («Τάιμ», 7.9.9). Στις 14 Αυγούστου, δύο εργοστασιάρχες καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 6 και 11 ετών για ρύπανση στο Τζιανσού.
Η Κίνα κατασκευάζει το 30% των ηλιακών συσσωρευτών του κόσμου, παράγει ηλεκτρικά ποδήλατα και επιδοτεί την αγορά ηλεκτρικών και υβριδικών αυτοκινήτων. Το μετρό του Πεκίνου επεκτείνεται από τα διακόσια στα τριακόσια χιλιόμετρα και το τρένο στη Σαγκάη μεταφέρει τις επιβάτιδες-ες από το αεροδρόμιο στο κέντρο (35 χλμ.) σε επτά λεπτά! Η ραγδαία αυτή εξέλιξη συνδέεται με την απάλειψη του αναλφαβητισμού, από το 80% (1949) στο 3,58% (2008). Εξι εκατομμύρια νέες-οι εισάγονται στα πανεπιστήμια, τριάντα εκατομμύρια φοιτούν σε επαγγελματικές σχολές και 300 χιλιάδες μηχανικίνες-οί αποφοιτούν ετησίως! Συνολικά, απασχολούνται 15 εκατομμύρια εκπαιδευτικές-οί (Ε. Ιζραέλεβιτς «Οταν η Κίνα αλλάζει τον κόσμο», εκδ. Κασταλία).
Ο Αντριου Ρος, διευθυντής του τμήματος Κοινωνικής και Πολιτιστικής Ανάλυσης του Πανεπιστημίου Νέας Υόρκης, υπό τον τίτλο «Η νέα Πολιτιστική Επανάσταση της Κίνας;», συνδέει τη διάδοση της γνώσης και των επικοινωνιών (πάνω από μισό δισεκατομμύριο κινητά τηλέφωνα!) με την ανάπτυξη των «δημιουργικών βιομηχανιών» που μεταβάλλουν την Κίνα από χώρα του φασόν σε πυρήνα καινοτομίας στους τομείς επικοινωνίας, ενημέρωσης, πληροφορικής, βιομηχανικού ντιζάιν, τέχνης κ.λπ. Δηλαδή, από «Made in China» σε «Created in China».
Οι «ζώνες» περιλαμβάνουν κτίρια εργοστασίων που απομακρύνθηκαν λόγω ρύπανσης και μετατρέπονται σε γκαλερί, στούντιο αρχιτεκτονισών-ων, ζωγράφων, διακοσμητριών-ων, εφευρετριών-ων κ.ά. Από το 2004, εφαρμόζεται ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης ενός εκατομμυρίου ειδικών για τις πολιτιστικές μονάδες.

Αρχιτεκτονικός οργασμός
Το 1959 εγκαινιάστηκαν δέκα ιστορικά κτίρια με επιρροές από το μοντερνισμό και το σοσιαλιστικό ρεαλισμό (Μέγαρο του Λαού, Εθνικό Μουσείο κ.λπ.). Σήμερα, με 15 καινούρια αεροδρόμια κάθε χρόνο, φράγματα, στάδια και νέες πόλεις, η αρχιτεκτονική βρίσκεται σε πρωτοφανή οργασμό.
[...]
Παράλληλα, μια νέα γενιά αποφοίτων αμερικανικών και κινεζικών πανεπιστημίων σχεδιάζει πρωτοποριακά κτίρια, ενεργειακά και διατροφικά αυτάρκη. Καθώς εκατοντάδες εκατομμύρια αγρότισες-ες μεταναστεύουν στις πόλεις, ομάδες όπως η MAD κάνουν την Κίνα παγκόσμιο ατελιέ της αστικοποίησης. [...]

Λόγω αυτής της ευαισθητοποίησης, αποσύρθηκε το καφέ «Στάρμπακς» από την Απαγορευμένη Πόλη και αντικαταστάθηκε από ένα αναψυκτήριο με κινέζικα χαρακτηριστικά.

Επιφανειακά, είναι ανεξήγητη η δημιουργία ενός υπερσύγχρονου μουσείου (το πρώτο πάνω σε γέφυρα ποταμού) για την έκθεση 20.000 αφισών της Πολιτιστικής Επανάστασης. Κι όμως στην Κίνα, όλα επανεξετάζονται, ενώ μεγάλες περιοχές της πολιτιστικής της ζωής παραμένουν άγνωστες ή ακατανόητες στη Δύση. Πολλά βιβλία από ξένες-ους ή Κινέζες-ους του εξωτερικού είναι γεμάτα διαστρεβλώσεις και πολιτικά και ιδεολογικά χρωματισμένες αξιολογήσεις. Π.χ. η βιογραφία του Μάο από τους Τσανγκ και Χάλιντεϊ (εκδ. Εστία), σύμφωνα με την κριτική του επικεφαλής του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κολούμπια Αντριου Νέιθαν, είναι γεμάτη λάθη, αναπόδεικτες πληροφορίες και αστήρικτες υποθέσεις.

Στη Δύση, η δεξιά δυσκολεύεται να αρθρώσει ολοκληρωμένη κριτική για ένα πετυχημένο μοντέλο οικονομίας της αγοράς, και η αριστερά στέκεται αμήχανα μπροστά στο φαινόμενο ενός κομμουνιστικού κόμματος με 76 εκατομμύρια μέλη, που δεν ακολουθεί το σοβιετικό υπόδειγμα. Ετσι, οι Δυτικές-οί αποφεύγοντας να έρθουν σε επαφή με τις διανοούμενες-ους που επεξεργάζονται τη σύγχρονη σκέψη στην Κίνα, δυσκολεύονται να καταλάβουν τι συμβαίνει εκεί.

Η υπερταχεία ανάπτυξη και η αύξηση του πληθυσμού επιβαρύνουν το περιβάλλον και διευρύνουν τις κοινωνικές ανισότητες προκαλώντας μία διαρκή εσωτερική πάλη. Ο Μαρκ Λέοναρντ («Τι σκέφτεται η Κίνα;», εκδ. Κριτική) δίνει ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τη Νέα Αριστερά και τη Νέα Δεξιά που διασταυρώνουν τα ξίφη τους για τη διαμόρφωση των πολιτικών που ρυθμίζουν την πορεία της Κίνας.

Επιρροή της επανάστασης
Αναλύτριες-ες του κινέζικου μοντέλου αναφέρονται και στην επίδραση της επανάστασης στη δυτική κουλτούρα. Ο καθηγητής Ρος θεωρεί ότι η επιρροή της επαναστατικής σκέψης είναι πιο μεγάλη από τη μόδα των γιακάδων και των πορτρέτων του Μάο από τον Γουόρχολ. Με επιρροή από την εκστρατεία «Βομβαρδίστε τα διευθυντήρια!», στη δεκαετία του '60, η αμφισβήτηση των ιεραρχιών, το άνοιγμα των πανεπιστημίων στις μειονότητες, η είσοδος ακτιβιστριών-ων στην εκπαιδευτική τάξη και οι μεταρρυθμίσεις στη διδακτέα ύλη άλλαξαν τη φυσιογνωμία της ανώτατης εκπαίδευσης. «Το δικαίωμα να επαναστατείς... η αυτοκριτική... η συνειδητοποίηση... το δικαίωμα στην πολιτιστική αναγνώριση... είχαν τεράστια επίδραση στα φεμινιστικά, φυλετικά και λεσβιακά-γκέι κινήματα...», εκτιμά ο Ρος.

«Στους ανθρωπιστικούς τομείς οι νεομαοϊκές παρορμήσεις διέτρεξαν διαδρομή τριών δεκαετιών ξεπερνώντας τη ζωή της Πολιτιστικής Επανάστασης». Το σύνθημα «αφήστε εκατό λουλούδια ν' ανθίσουν» βρήκε μεγάλη εφαρμογή στον πολιτισμό, ενώ «η γυναίκα είναι το μισό τ' ουρανού» πυροδότησε τον αγώνα για την ισότητα των δύο φύλων.

Εξήντα χρόνια από τη μέρα που ο Μάο έμπαινε στο Πεκίνο, η Κίνα εξακολουθεί να εκπλήσσει, με την παγκόσμια επέκτασή της χωρίς στρατιωτικές επεμβάσεις, 750 χιλιάδες ερευνητές, δύο παρελάσεις Υπερηφάνειας-Pride στο Πεκίνο και τη Σαγκάη και πολλά άλλα... κινέζικα! *

Αποσπάσματα από το άρθρο που βρήκαμε στις 27.9.09 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία γραμμένο από το Στέλιο Ελληνιάδη στην http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=85882

λεσβογονεϊκότητα

Πώς είναι η ζωή με δυο «μαμάδες»;

Ως κοινωνικό αίτημα είναι υπαρκτό και στην πράξη πολλά ΛεΠΑΤ ζευγάρια ανατρέφουν τα παιδιά τους. Πόσο όμως αυτό επηρεάζει τη ζωή των παιδιών και ποιές-οί «δικαιούνται» τελικά να είναι γονείς;

«Ελα τώρα, σε παρακαλώ, που θέλουν και οι π...δες (*Α) να κάνουν παιδιά, σοβαρές-οί να΄μαστε...». Μια φράση που αποκρυσταλλώνει νοοτροπίες και στάσεις απέναντι σε μειονότητες βαλμένες στη γωνία για δεκαετίες. Αυτές όμως οι μειονότητες έρχονται τώρα να διεκδικήσουν όλο και μεγαλύτερες μερίδες από τις χαρές που απολάμβανε μονοπωλιακά η παραδοσιακή πλειονότητα. Και μια από αυτές είναι η απόκτηση παιδιών.

Ζευγάρια από λεσβίες ή γκέι λοιπόν θέλουν πλέον όχι μόνο να αναγνωριστεί ότι μπορούν να νυμφεύονται-παντρεύονται όπως και οι «άλλες-οι», αλλά και να μη στερηθούν τη χαρά να μεγαλώνει και μία-ένας καινούργιος άνθρωπος δίπλα τους, μαζί τους. Τις υπόλοιπες-ους, τις ετεροφυλόφιλες-ους, όσες-ους δηλαδή είτε δεν θέλουν να ανήκουν με τίποτε σε μια από αυτές τις με τα δικά τους ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κοινωνικές ομάδες είτε δεν είναι εξαρχής εχθρικά τοποθετημένες-οι σε τέτοια αιτήματα, τις-τους αφορά άραγε όλη αυτή η ιστορία; Η απάντηση είναι προφανώς «Ναι».

«Είμαστε έτοιμες για μητέρες;»
Οι δύο γυναίκες είχαν φθάσει ύστερα από ένα ταξίδι λίγων ωρών με το τρένο από τη Γαλλία και τώρα περνώντας σιωπηλές μέσα από τους διαδρόμους του βελγικού νοσοκομείου κατευθύνθηκαν στο γραφείο που είχαν επισκεφθεί άλλη μία φορά. Η Νατάσα, με μια πιο «ανδρκή» (*Β) εμφάνιση, είχε πάντα λεσβιακές σχέσεις, ενώ η Σαντάλ ήταν παντρεμένη για δέκα χρόνια με άνδρα αλλά τώρα είναι ζευγάρι με τη Νατάσα. Απογοητευμένη από τη συζυγική της ζωή, που δεν είχε αποτέλεσμα να έλθει και κάποιο παιδί στον κόσμο, τώρα έχει αποφασίσει να καταφέρει να το αποκτήσει. Η σύντρόφισσά της η Νατάσα δεν έδειξε και μεγάλο ενδιαφέρον από την αρχή, αλλά δέχθηκε να γίνει το χατίρι της Σαντάλ. Η Σαντάλ διάλεξε να είναι η φυσική μητέρα με υποβοηθούμενη γονιμοποίηση και δότη σπέρματος άγνωστο. Επειδή στη Γαλλία οι νόμοι δεν είναι ακόμη πολύ ελαστικοί, διάλεξαν το γειτονικό Βέλγιο για να προχωρήσουν, αλλά όχι όπως τις κατέβει. Ζήτησαν και έχουν από τις γυναικολόγους αλλά και από τις ψυχολόγους του τμήματος Τεχνητής Γονιμοποίησης του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Λιέγης συμβουλευτική συνδρομή σε σχέση με την απόφασή τες αυτή. Δέχθηκαν επίσης να συμμετάσχουν σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα που έχουν ξεκινήσει δύο γυναίκες κλινικές ψυχολόγοι. Σε αυτό τις ζητείται, αφού έχει προηγηθεί η έγκριση του νοσοκομείου να προχωρήσουν σε τεχνητή γονιμοποίηση, σε δύο ή τρεις επισκέψεις, μία πριν από την επέμβαση που απαιτεί η υποβοηθούμενη γονιμοποίηση σε μία από τις δύο και μία ή δύο επισκέψεις μετά, να απαντήσουν σε ένα εκτενές ερωτηματολόγιο αλλά και να δώσουν κάποια συνέντευξη. Μιλάνε για το πώς αποφασίστηκε να μεγαλώσουν την οικογένειά τες με ένα παιδί και ποια είναι τα συναισθήματά τες με την προοπτική αυτού του ερχομού. Το υλικό των συνεντεύξεων αναλύεται και με τη βοήθεια ειδικού λογισμικού αλλά και ως προς τις εκφράσεις και την ένταση του λόγου για να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα.

Ενα άλλο ζευγάρι είναι η Σάντρα και η Εστέλ. Η Εστέλ δεν είχε ποτέ της σεξουαλική επαφή με άνδρες, γνωριζόταν μόλις έξι μήνες με τη Σάντρα όταν αποφάσισαν ότι ήθελαν να προστεθεί στην οικογένειά τες και ένα παιδί. Στην πρώτη τες προσπάθεια ο ψυχολόγος στον οποίο απευθύνθηκαν θέλησε να τις αποτρέψει. Είχαν και εκείνες τις αμφιβολίες τους αν είναι έτοιμες να γίνουν «μητέρες»- η Σάντρα αισθανόταν αμηχανία ακόμη και μπροστά στον γυναικολόγο- και ζήτησαν τη βοήθεια του νοσοκομείου και των γυναικών που ήταν υπεύθυνες για το ερευνητικό πρόγραμμα. Η Σάντρα λέει ότι ήθελε παιδί από τότε που ήταν νέα, ήθελε να ασχολείται με τα παιδιά και συμπληρώνει: «Φτιαχτήκαμε σ΄ αυτή τη Γη για να δίνουμε ζωή και πρέπει αυτό να μην το αφήσουμε να χαθεί». Τελικά όμως το παιδί τους θα το γεννήσει η Εστέλ, ενώ η Σάντρα ετοιμάζεται να ασκήσει το επάγγελμα της υδραυλικού. Σύμφωνα με μιαν άποψη, βρίσκοντας έναν ανώνυμο δότη σπέρματος οι λεσβίες γυναίκες προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν στη συνείδησή τους τη συμμετοχή του άνδρα και να βραχυκυκλώσουν στη συνείδησή τους τις πιθανές επιπτώσεις στο παιδί από την έλλειψη μιας ανδρικής πατρικής μορφής. (*Γ)

Το ερευνητικό πρόγραμμα
Την ακούω προσεκτικά, καθώς μου μιλάει για το θέμα της εργασίας της· μιλάει μόνιμα σε χαμηλούς τόνους, χωρίς ένα χαμόγελο να σπάει τη σοβαρότητα της συζήτησής μας, καθισμένη απέναντί μου στην καφετέρια ενός μεγάλου ξενοδοχείου, σε μια από τις σπάνιες φορές που περνάει από την Αθήνα. Είναι η μία από τις δύο κλινικές ψυχολόγους που δημιούργησαν το ερευνητικό πρόγραμμα στο Βέλγιο για την παροχή συνδρομής σε λεσβίες γυναίκες με την επιθυμία να τεκνοποιήσουν και έχει ασχοληθεί γενικότερα με το θέμα των ΛεΠΑΤ ζευγαριών και την απόκτηση παιδιών από μέρους τους. Είναι μόνιμα εγκατεστημένη στις Βρυξέλλες στο Βέλγιο, εργάζεται ως ψυχαναλύτρια, ενώ διδάσκει Κλινική Ψυχολογία για ενηλίκες-ους στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης. Το ενδιαφέρον της για την λεσβο-ομο-γονεϊκότητα αποτελεί συνέχεια ερευνητικών εργασιών της γύρω από την επιθυμία του παιδιού, την έκτρωση και την πατρότητα. Η Δέσποινα Ναζίρη είναι Ελληνίδα και μητέρα η ίδια. Μου θυμίζει ότι«οι πρώτες έρευνες σχετικά με την λεσβο-ομο-γονεϊκότητα ξεκίνησαν στην Αμερική στις αρχές της δεκαετίας του ΄70. Το ενδιαφέρον των ερευνητριών-ών επικεντρώθηκε στην ανατροφή και ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών που μεγάλωναν σε ΛεΠΑΤ οικογένειες και ειδικότερα σε ό,τι αφορά προβλήματα σεξουαλικής ταυτότητας, κοινωνικών σχέσεων με τις συνομήλικες-ους, αλλά και το ενδεχόμενο σεξουαλικής κακοποίησης από τους γονείς τους λόγω της γνωστής σύγχυσης για το αν ο λεσβιασμός, ομοφυλοφιλία συνεπάγεται απαραιτήτως και τάση προς παιδεραστία. Από τις πολυάριθμες αυτές έρευνες δεν προέκυψε κανένα ουσιαστικό στοιχείο που να υποδηλώνει διαφορές ανάμεσα στα παιδιά που ανατρέφονται από λεσβίες, γκέι γονείς και σε εκείνα που ανατρέφονται από ετεροφυλόφιλες-ους γονείς».

Ετσι οι απορίες των γύρω τους αλλά και των ερευνητριών-ων μετατοπίστηκαν σε άλλα θέματα. Πώς δηλώνεται, για παράδειγμα, η οικογενειακή κατάσταση στο σχολείο και πώς την εισπράττουν οι συμμαθήτριες-ες των παιδιών από ΛεΠΑΤ οικογένειες. Πώς γίνεται ο καταμερισμός της εργασίας στο σπίτι. Αν σε σχέση με την ανατροφή των παιδιών παίρνει κάποια-ος τον ρόλο της μητέρας και κάποια-ος τον ρόλο του πατέρα .

Πόσο στοιχίζει η έλλειψη του πατέρα;
Ολες-οι εμφανίζονται να έχουν γνώμη για το θέμα. Οχι μόνο όσες-οι δεν έχουν ιδέα από ψυχανάλυση και ψυχολογία- οι περισσότερες-οι μάλιστα είναι κατά της απόκτησης παιδιών από ΛεΠΑΤ ζευγάρια- αλλά και πολλές-οί ειδικοί, που ακολουθούν κάποιες ιδιαίτερες σχολές, όπως αυτή του γνωστού γάλλου ψυχαναλυτή Jac Lacan, επίγονου του Freud, όπου επισημαίνεται η συμβολική διάσταση της πατρικής λειτουργίας και η μεγάλη σημασία στην αναγνώριση της διαφοράς των φύλων, άρα και της μητέρας ως προς το πατέρα. Ενα παιδί που θα μεγαλώσει με ΛεΠΑΤ γονείς, επισημαίνουν ερευνήτριες-ες όπως οι Winter, Νaouri, Μelman, δεν θα μπορέσει να έχει μια ξεκάθαρη αναπαράσταση για το πώς ήλθε στον κόσμο, δηλαδή μετά τη σεξουαλική συνάντηση μιας γυναίκας και ενός άνδρα. Ετσι αργά ή γρήγορα θα βρεθεί σε σύγχυση με το να μη φαίνεται η ξεκάθαρα διαφορετική προέλευση της μητρικής και της πατρικής λειτουργίας. Επιπλέον η συγγένεια ως σήμερα δημιουργείται από τη διαφορά των φύλων και τη σεξουαλική τους συνεύρεση και βασίζεται σε αυτήν και η απαγόρευση της αιμομειξίας. Η διεκδίκηση των ΛεΠΑΤ να αποκτήσουν παιδί συνεπάγεται για τις ερευνήτριες-ες αυτές-ούς παραβίαση αυτών των πραγμάτων.

«Πόσες-οι γονείς χρειάζονται τελικά και με βάση τις νέες απόψεις για να γίνει μια οικογένεια;» ρωτώ και η ερώτησή μου δεν δείχνει να την αιφνιδιάζει, έστω και λίγο. «Σύμφωνα με τους περισσότερες ψυχαναλύτριες-ες που τοποθετούνται υπέρ της λεσβο-ομο-γονεϊκότητας (σ.σ. είναι ο νέος όρος για την ύπαρξη ΛεΠΑΤ γονέων)», μου απαντά,«το παιδί για να αναπτυχθεί αρμονικά χρειάζεται τουλάχιστον δύο γονείς, ικανές-ούς όμως να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις τού να είσαι γονιός. Ενα παιδί έχει ανάγκη να τροφοδοτείται από την ποικιλία και την ποιότητα των σχέσεων που αναπτύσσουν οι γονείς του μεταξύ τες-τους, αλλά και από τη δυνατότητα των γονιών να θέτουν όρια στις φαντασιώσεις παντοδυναμίας του παιδιού, ενώ εκείνο θα πρέπει να αποδεχθεί τον αποκλεισμό του από τον ιδιωτικό χώρο του ζευγαριού».

Από τι ύφασμα έχουμε φτιαχτεί;
«Η ψυχική πραγματικότητα της-του κάθε ανθρώπου χαρακτηρίζεται από την αμφισεξουαλικότητά της-του, την ικανότητα δηλαδή ανεξάρτητα από το φύλο , γυναικείο ή ανδρικό, να ταυτίζεται υποσυνείδητα και με διαφορετικές διαβαθμίσεις από πολύ νωρίς και για όλη τη διάρκεια της ζωής της-του με πρόσωπα ή χαρακτηριστικά του γυναικείου και αρνδρικού φύλου. Κάθε παιδί, κατά συνέπεια, εισπράττει υποσυνείδητα μηνύματα που συνδέονται με την ασυνείδητη αμφισεξουαλικότητα της-του κάθε γονέα του. Η σεξουαλική του ταυτότητα δομείται χάρη σε ένα περίπλοκο σύστημα ταυτίσεων που δεν περιορίζεται στην απευθείας ταύτιση με μια γυναίκα ή έναν άνδρα. Επιπλέον, ο ανθρώπινος ψυχισμός έχει τη δυνατότητα και την ευελιξία να ενσωματώνει νέα συστήματα διαφοροποίησης» εξηγεί η συνομιλήτριά μου. Σ΄ αυτές τις τελευταίες λέξεις μπορούν να δώσουν προσοχή όσες είναι τελείως αντίθετες-οι με την ιδέα της απόκτησης παιδιών από ΛεΠΑΤ ζευγάρια (μήπως είναι αντίθετες-οι και με την ύπαρξη ΛεΠΑΤ ζευγαριών;) και ν΄ αρχίσουν ν΄ αναθεωρούν λίγο λίγο τις απόψεις τους. Οσο ερευνούμε και μαθαίνουμε περισσότερα, τόσο γινόμαστε και πιο έτοιμες-οι να μετακινηθούμε από παλιές και ως τώρα θεωρούμενες αδιαπραγμάτευτες θέσεις σε καινούργιες. Ερχονται και οι αριθμοί που προσθέτουν το δικό τους βάρος στη ροπή για κίνηση προς νέα σημεία. Στο Ιnternet (www. chronicle. com) υπάρχει ένα άρθρο τουΒryan Caplan (καθηγητή της Οικονομίας στις Ηνωμένες Πολιτείες που γράφει τώρα ένα βιβλίο με τίτλο «Εγωιστικοί λόγοι για να έχεις παιδιά»), με τίτλο «Good Νews and Βad Νews on Ρarenting». Ανάμεσα στα «καλά» νέα για τη συμπεριφορά των γονιών είναι το ότι, αντίθετα απ΄ ό,τι πιστεύεται, οι σημερινές-οί γονείς (κατά μέσον όρο φυσικά) αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στα παιδιά τους απ΄ ό,τι έκαναν οι παλαιότερες-οι. Για παράδειγμα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου υπήρχαν αντίστοιχα ερευνητικά προγράμματα και πολλές-οί γονείς κρατούσαν λεπτομερές ημερολόγιο για κάθε ημέρα τι έκαναν και για πόσον χρόνο, βρίσκουν τώρα ότι, ενώ το 1965 οι πατεράδες ασχολήθηκαν με τα παιδιά τους κάπου τρεις ώρες την ημέρα, φθάνοντας στο 2000 ο αριθμός των ωρών ανεβαίνει στις 7! Ακόμη και η εργαζόμενη μητέρα έχει ανεβάσει τις επιδόσεις της, προφανώς και διότι βελτιώθηκαν οι όροι εργασίας της με το οκτάωρο και τις διάφορες άδειες.

Η συνέχεια όμως επιφυλάσσει και άλλες εκπλήξεις. Διότι γίνεται αναφορά για έρευνες σε οικογένειες με υιοθετημένα παιδιά και με δίδυμα παιδιά. Παρατήρησαν λοιπόν ότι τα υιοθετημένα παιδιά, αν και βρέθηκαν από μικρή ηλικία στις νέες τους οικογένειες, μεγαλώνοντας δεν πήραν πολλές από τις συνήθειες των θετών γονιών τους, παρ΄ όλες τις προσπάθειες των τελευταίων. Επίσης, δίδυμα αδέλφια που βρέθηκαν να μεγαλώνουν για χρόνια χωριστά παρουσίασαν πολλές ομοιότητες στη συμπεριφορά τους. Μπορείς να είσαι αυστηρή-ός ή υποχωρητική-ός, θρησκευόμενη-ος ή παγανίστρια-ης και για χρόνια να παλεύεις να τους περάσεις κάποια πράγματα, αλλά τελικά τα παιδιά θα διαμορφώσουν τον χαρακτήρα τους σαν να μη σε είχαν γνωρίσει. Οσο είναι μικρά κάπως σου μοιάζουν, όσο μεγαλώνουν όμως οι ομοιότητες και οι επιρροές «εξαχνώνονται». Τόσο ώστε να λέγεται ότι δεν μοιάζουν με μια μάζα από πηλό που η-ο γονιός τής δίνει το σχήμα που θέλει, αλλά σαν κάτι πλαστικά κουκλάκια που όταν τα ζουλάς παραμορφώνονται για λίγο αλλά τελικά ξαναβρίσκουν το αρχικό τους σχήμα.

Ακόμη λοιπόν οι άνθρωποι ψάχνουν τους τρόπους που μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Και τους παραδοσιακούς και τους νεωτεριστικούς. Η διεκδίκηση από τις-τους ΛεΠΑΤ του δικαιώματος σε μια ολοκληρωμένη οικογένεια μας αφορά όλες-ους και για τον λόγο ότι δίνει αφορμή σε νέες ανιχνεύσεις ως προς τη γονεϊκότητα, τον αριθμό των γονιών, τους βαθύτερους ψυχικούς δεσμούς, το πρόβλημα γυναικείο-ανδρικό και σε ποιο ποσοστό, ενώ δίνει λύσεις σε προβλήματα που το κλασικό ζευγάρι γυναίκα-άνδρας με το πέρασμα στις τεχνολογίες της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής ακόμη δυσκολεύεται να λύσει, αφού υπάρχει το γνωστό στις-στους ψυχολόγους πρόβλημα του «οικογενειακού μυστικού». Της (μη) εξήγησης δηλαδή από την πλευρά κάποιων ζευγαριών μερικές φορές στα λεγόμενα (κακώς) «παιδιά του σωλήνα» του τρόπου με τον οποίο έχουν έλθει σ΄ αυτόν τον κόσμο.

ΧΡΗΣΙΜΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ
Γονεϊκότητα: Το γονεϊκό έργο που επιτελεί μία-ένας γονέας στο πεδίο της ανατροφής αλλά και των συναισθηματικών σχέσεων που αναπτύσσει με το παιδί και την άλλη-ον γονέα (ή τα πρόσωπα που έχουν συμμετάσχει στη σύλληψη και ανατροφή του παιδιού).

Λεσβο-ομο-γονεϊκότητα: Είναι νεολογισμός και έχει προκύψει από τη συγχώνευση των λέξεων "γονεϊκότητα" "λεσβιασμός" και "ομοφυλοφιλία". Σημαίνει τη συμπεριφορά των ΛεΠΑΤ γονέων απέναντι στα παιδιά τους.
Συγγονεϊκότητα: Ενα παιδί συλλαμβάνεται με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή κατόπιν συμφωνίας ανάμεσα σε ζευγάρι λεσβιών και γκέι. Συχνά εφαρμόζεται η κοινή άσκηση επιμέλειας.

ΟΙ 4 ΜΟΡΦΕΣ ΛΕΣΒΟ-ΟΜΟ-ΓΟΝΕΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Δημιουργία μιας νέας οικογένειας όπου τα παιδιά προέρχονται από μια προηγούμενη ετεροφυλόφιλη σχέση της μιας -του ενός ή και των δύο ΛεΠΑΤ γονέων.

Συγγονεϊκότητα.

Δημιουργία οικογένειας κατόπιν τεκνοθεσίας του παιδιού από την μία-τον έναν ή τις-τους δύο γονείς.

Δημιουργία οικογένειας από 2 λεσβίες με συμμετοχή ενός γνωστού ή άγνωστου δότη σπέρματος ή δημιουργία οικογένειας από γκέι ζευγάρι όπου μεσολαβεί μια παρένθετη μητέρα


Το άρθρο το βρήκαμε στις 20.9.09 στην εφημερίδα το Βήμα, γραμμένο από τον Α. Γαλδάδα στην http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=289425&ct=33&dt=20/09/2009.
Τα γράμματα με τους αστερίσκους είναι δικά μας.
*A Η λέξη με τις τελείες είναι πούστηδες, για να ξέρουμε πως αποκαλούν τους γκέι και να μην φοβόμαστε να την χρησιμοποιούμε και εμείς. Ώστε να πάψει να είναι απαξιωτική.
*Β Από κλισέ καλά πάμε. Μπορούμε να αναλογιστούμε τι στερεότυπα έχουν όσες-οι δεν είναι φιλικά διακείμενες-οι.
*Γ Η ανδρική μορφή, υπάρχει γύρω από την λεσβιακή-οικογένεια, θείοι, ανηψιοί, παπούδες, στο σχολείο οι δάσκαλοι αλλά και σε όλες τις συναστροφές των παιδιών.
Ο σεξισμός του να μην υπάρχει και το αντίστροφο ερώτημα, δηλαδή η έλλειψη γυναικείας μορφής όταν ταπαιδιά μεγαλώνουν με άνδρες, είναι ενδεικτικός για την αντίληψη και την μεροληψία απέναντι στις γυναίκες. Ευαγγέλια Βλάμη

Εξαναγκαστική εργασία στο σεξ.

Ελλιπής η αστυνομική προστασία μαρτύρων για τα κυκλώματα μαστροπών.

Χωρίς εγγυήσεις για την ασφάλειά τους οι γυναίκες που θέλουν να καταγγείλουν τους σωματεμπόρους .

γυναίκες παίρνουν πλέον τον πρώτο ρόλο στα κυκλώματα σωματεμπορίας! Αυτό είναι το κύριο συμπέρασμα της συνάντησης αξιωματικών υπηρεσιών ασφαλείας από 21 χώρες που πραγματοποιήθηκε προ μερικών ημερών στην Κρήτη σε σχέση με τα πολυεθνικά κυκλώματα εμπορίας ανθρώπων αλλά και εργασιακού δουλεμπορίου σε όλη την Ευρώπη.

Σύμφωνα με τα έγγραφα της συνάντησης που παρουσιάζει «Το Βήμα», στις προσπάθειες εξάρθρωσης των εγκληματικών οργανώσεων παρουσιάζεται μεγάλο εμπόδιο η προβληματική προστασία μαρτύρων, αφού χώρες όπως η Ρωσία, η Ουκρανία όπως και άλλες του ανατολικού μπλοκ αλλά και η Ελλάδα έχουν σημαντικές ελλείψεις και έτσι τα κυκλώματα απειλούν τις γυναίκες μάρτυρες ή και τις οικογένειές τους. Γι΄ αυτό ζητείται εκτάκτως η δημιουργία πανευρωπαϊκού ταμείου για τη χρηματοδότηση της προστασίας μαρτύρων. Ακόμη, πρόβλημα εντοπίστηκε και στη δράση μη κυβερνητικών οργανώσεων αφού έχουν προκύψει ορισμένες ενδείξεις ότι ίσως κάποιες από αυτές έχουν σχέση με κυκλώματα σωματεμπόρων. Μάλιστα σχετικές υπόνοιες προέκυψαν και από σχετική έρευνα που έγινε προσφάτως στην Ελλάδα. Γι΄ αυτό μάλιστα ζητήθηκε η κατάρτιση διεθνούς λίστας με τις ΜΚΟ που έχουν σχετικές πιστοποιήσεις. Επιπλέον διαπιστώνεται αδυναμία των διεθνών αρχών να ελέγξουν σε ένα μεγάλο μέρος το ξέπλυμα χρήματος από τα κυκλώματα σωματεμπορίας και το οργανωμένο έγκλημα.

Σ τη συνάντηση αυτή- στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Ιλάειρα- που πραγματοποιήθηκε στις 17-18 Σεπτεμβρίου στα Χανιά συμμετείχαν, εκτός από αξιωματικίνες-οι της ΕΛ.ΑΣ., εκπρόσωποι της Ρωσίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Ουκρανίας, της Τουρκίας, της Αλβανίας, της Κύπρου και άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή του πρώην ανατολικού μπλοκ. Ακόμη συμμετείχαν εκπρόσωποι της Εuropol, της Ιnterpol και άλλων διεθνών αστυνομικών υπηρεσιών.

Ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών κ. Χρ. Μαρκογιαννάκης ανέφερε στην αρχή της συνάντησης: «Κάθε χρόνο περίπου 1.000.000 παιδιά, κορίτσια και αγόρια, σε όλον τον κόσμο γίνονται θύματα της εμπορίας ανθρώπων, κυρίως με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση».

O πως αναφέρεται λοιπόν στο κείμενο των 16 συμπερασμάτων της συνάντησης για τα πολυεθνικά κυκλώματα σωματεμπορίας, «ως νέες τάσεις στην ανάπτυξη του φαινομένου της εμπορίας ανθρώπων επισημάνθηκε η συμμετοχή γυναικών ως μελών εγκληματικών οργανώσεων με ιδιαίτερους ρόλους-κλειδιά, καθώς και η ραγδαία αύξηση των περιπτώσεων εργασιακής- οικονομικής εκμετάλλευσης των ανθρώπων».

Οι αξιωματικίνες-οί από τις 21 χώρες παρουσίασαν στοιχεία για τον αναβαθμισμένο ρόλο της οργάνωσης και της παραπλάνησης θυμάτων που έχουν πλέον οι γυναίκες στα ροζ κυκλώματα. Συνήθως οι γυναίκες αυτές ήταν αρχικώς θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης αλλά αργότερα μετατράπηκαν σε καθοδηγητές των κυκλωμάτων. Μάλιστα, όπως αναφέρθηκε στη συνάντηση, «τα κυκλώματα των μαστροπών αποφεύγουν το τελευταίο χρονικό διάστημα να προχωρούν σε διαρκείς βίαιες ενέργειες για να αποφεύγουν τις καταγγελίες των θυμάτων τους και τις δικαστικές εμπλοκές. Ετσι οι γυναίκες θεωρούνται οι πιο κατάλληλες για να αναλάβουν τον ρόλο της προσέγγισης των γυναικών...».

Ακόμη υπήρξαν εκτενείς αναφορές στο εργασιακό δουλεμπόριο μέσα σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης με θύματα πολίτισες από χώρες-νέα μέλη της ενωμένης Ευρώπης όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία κ.ά.

Αξιωματικίνες-οί από ανατολικές χώρες όπως η Ουκρανία ανέφεραν ότι «αδυνατούν να ανταποκριθούν, λόγω τεράστιου κόστους και έλλειψης ανθρωπίνου δυναμικού, στα εκατοντάδες αιτήματα προστασίας θυμάτων των κυκλωμάτων και των οικογενειών τους που αναδεικνύονται από έρευνες που γίνονται σε όλη την Ευρώπη».


Το άρθρο το βρήκαμε στις 26.9.09 στην εΕφημερίδα το Βήμα, γραμμένο από τον Β.Γ Λαμπρόππουλο στην http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=290464&dt=26/09/2009.
Το άρθρο αναφέρεται στην εξαναγκαστική εργασία και όχι για εκείνες-ους που εργάζονται στο σεξ με την θέληση τες. Ευαγγελία Βλάμη

26 Σεπ 2009

Φαρμακευτικός ευνουχισμός στην Πολωνία

Φαρμακευτικός ευνουχισμός στην Πολωνία

Ψηφίστηκε στο πολωνικό κοινοβούλιο τροποποίηση του νόμου, βάση της οποίας θεσπίζεται ο υποχρεωτικός φαρμακευτικός ευνουχισμός σε άτομα τα οποία εμπλέκονται σε εγκλήματα παιδεραστίας και αιμομιξίας.
Σύμφωνα με τη νέα νομοθεσία, άτομο που καταδικάζεται για βιασμό ανήλικης-ου κάτω των 15 ή ενός μέλους της οικογένειας της-του θα υποβάλλεται υποχρεωτικά βάσει απόφασης του δικαστηρίου σε φαρμακευτική θεραπεία και ψυχοθεραπεία, προκειμένου να κατασταλούν οι σεξουαλικές της-του ορμές, παράλληλα με την ποινή φυλάκισης που θα εκτίει.

Η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία που υπερψηφίστηκε από 400 βουλευτίνες-ές και καταψηφίστηκε μόλις από έναν, ξεκίνησε στις αρχές Σεπτέμβρη, ύστερα από τη σύλληψη ενός 45χρονου άνδρα που κρατούσε φυλακισμένη και βίαζε επί έξι χρόνια την 21χρονη πλέον κόρη του, υπόθεση που είχε συγκλονίσει την πολωνική κοινή γνώμη.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 25.9.09 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στην http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=85945
Η φωτογραφία λέει: "νοιώσε την οργή-αγανάκτηση της αιμομικτικής ζωής" Ευαγγελία Βλάμη

Εμβόλιο-προστασία από το aids

ΕΛΠΙΔΕΣ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΔΟΚΙΜΗ ΠΟΥ ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟ hiv
Εμβόλιο-προστασία από το aids

Ελπίδες για πρόοδο στη μάχη κατά του aids γεννούν τα αποτελέσματα της δοκιμής ενός πειραματικού εμβολίου, το οποίο μειώνει τον κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό hiv κατά ένα τρίτο.

Αν και οι επιστημόνισες-ες επισημαίνουν ότι ο δρόμος για ένα εμβόλιο καθολικής εφαρμογής είναι ακόμη μακρύς, τα αποτελέσματα αυτά είναι η πρώτη απόδειξη ότι ένα εμβόλιο μπορεί να προστατεύσει από τον hiv. Η δοκιμή, που διήρκεσε τρία χρόνια, έγινε σε 16.400 Ταϊλανδές-ους από το υπουργείο Υγείας της χώρας με χρηματοδότηση του αμερικανικού στρατού και του αμερικανικού Εθνικού Κέντρου Αλλεργιών και Μολυσματικών Ασθενειών. Όλες οι συμμετέχουσες-ες ήταν εθελόντριες-ες 18-30 ετών, δεν ήταν οροθετικές-οι και διέτρεχαν ένα μέσο κίνδυνο έκθεσης στον ιό.

Το εμβόλιο είναι ένας συνδυασμός δύο παλιότερων εμβολίων -του ALVAC του γαλλικού εργαστηρίου Sanofi-Aventis και του AIDSVAX του αμερικανικού εργαστηρίου VaxGen- που είχαν δοκιμαστεί στο παρελθόν χωριστά, αλλά αποδείχτηκαν αναποτελεσματικά. Η δοκιμή έδειξαν ότι όσες-οι είχαν κάνει το νέο εμβόλιο είχαν 31,2% λιγότερες πιθανότητες να μολυνθούν από τον ιό σε σχέση με εκείνες-ους στις οποίες-ους είχε χορηγηθεί ψευδοφάρμακο. Οι ερευνήτριες-ες προσπαθούν τώρα να βρουν γιατί ο συνδυασμός των δύο εμβολίων είχε αποτέλεσμα. Το εμβόλιο βασίστηκε στα στελέχη Β και Ε του ιού, που είναι πιο κοινά στην Ταϊλάνδη, και όχι στο στέλεχος C που είναι το κυρίαρχο στην Αφρική.

Νέα πνοή στην έρευνα

Η διεθνής επιστημονική κοινότητα υποδέχτηκε την είδηση με αισιοδοξία, ιδίως μετά τα απογοητευτικά αποτελέσματα 25 ετών έρευνας που είχαν κάνει πολλές-ους να πιστεύουν ότι ένα εμβόλιο κατά του hiv δεν θα ήταν ποτέ εφικτό. Οι αμερικανικές υγειονομικές αρχές κάνουν λόγο για ένα σημαντικό βήμα στη μάχη κατά του aids ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και η υπηρεσία του ΟΗΕ κατά του aids (UNaids) εκτιμούν ότι αν και τα αποτελέσματα δίνουν νέα ελπίδα και πνοή στην έρευνα, απέχουμε ακόμη αρκετά χρόνια από ένα εμβόλιο καθολικής προστασίας του γενικού πληθυσμού. Υπογραμμίζουν ότι μένει ακόμη να καθοριστεί η διάρκεια της προστασίας του εμβολίου, αν το εμβόλιο μπορεί να χορηγηθεί και σε άλλες περιοχές του πλανήτη και εάν είναι δραστικό και εναντίον άλλων υποτύπων του ιού.

Μέτρια δραστικότητα

Εν τω μεταξύ και δεδομένου ότι εμφανίζει «μέτρια επίπεδα δραστικότητας», θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως συμπληρωματικό εργαλείο μιας ευρύτερης στρατηγικής που πρέπει να στοχεύει στην αλλαγή των επικίνδυνων συμπεριφορών.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 25.9.09 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, γραμμένο από την Λήδα Παπαδοούλου http://www.enet.gr/?i=news.el.ygeia&id=85700

25 Σεπ 2009

Η Irina Bokova επικεφαλής της UNESCO

Για πρώτη φορά μια γυναίκα στο «τιμόνι» της UΝΕSCΟ

Η βουλγάρα διπλωμάτις Ιρίνα Μπόκοβα κατόρθωσε να υπερισχύσει του «βρώμικου» αντιπάλου της, του αντισημίτη αιγύπτιου υπουργού Πολιτισμού Φαρούκ Χόσνι, ο οποίος προέβαλλε ως το μεγάλο φαβορί για τη θέση του διευθυντή της οργάνωσης.

Παρίσι Ιστορική ημέρα η προχθεσινή (22.9.09) για την UΝΕSCΟ, καθώς η νέα επικεφαλής της, η Ιρίνα Μπόκοβα από τη Βουλγαρία, πέρασε στην Ιστορία ως η πρώτη γυναίκα που κατορθώνει κάτι τέτοιο.
«Η εκλογή μου στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα προς την κατεύθυνση της ισότητας των δύο φύλων» δήλωσε η 57χρονη διπλωμάτις, η οποία υποσχέθηκε να συμβάλει στη δημιουργία μιας «περισσότερο αποτελεσματικής και λιγότερο γραφειοκρατικής UΝΕSCΟ». Η εκλογή της προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό, κυρίως επειδή τελικώς δεν εξελέγη ο αμφιλεγόμενος Αιγύπτιος Φαρούκ Χόσνι, επί 22 χρόνια υπουργός Πολιτισμού της Αιγύπτου και μεγάλο φαβορί για τη θέση.

Οπως δήλωσε χθες στον ραδιοφωνικό σταθμό «France Ιnter» ο βραβευμένος με Νομπέλ συγγραφέας Ελί Βίζελ, «η UΝΕSCΟ γλίτωσε από μια καταστροφή χάρη στην εκλογή στη γενική διεύθυνση της Ιρίνα Μπόκοβα αντί του Χόσνι. Γλίτωσε από ένα σκάνδαλο, από μια ηθική καταστροφή. Δεν του άξιζε αυτή η τιμή. Κατά τη γνώμη μου, δεν έπρεπε να είναι καν υποψήφιος». Η κυρία Μπόκοβα εξελέγη από το Εκτελεστικό Συμβούλιο της UΝΕSCΟ με 31 ψήφους έναντι 27 του 71χρονου αντιπάλου της. Εβραϊκές οργανώσεις αλλά και διανοούμενες-οι είχαν καταγγείλει την υποψηφιότητα του Χόσνι, κατηγορώντας τον για αντισημιτικές και αντιισραηλινές δηλώσεις, αλλά και για επιβολή λογοκρισίας. Επί των ημερών του απαγορεύθηκαν στην Αίγυπτο- μεταξύ άλλων- βιβλία και κινηματογραφικά έργα όπως ο «Ζορμπάς», εκείνο όμως που προκάλεσε πραγματική εξέγερση ανά τον κόσμο ήταν οι δηλώσεις του στο αιγυπτιακό κοινοβούλιο ότι «ο ίδιος» θα έκαιγε τα εβραϊκά βιβλία που θα έβρισκε στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Αργότερα ο Χόσνι ζήτησε «συγγνώμη».

«Η UΝΕSCΟ χρειάζεται μεταρρυθμίσεις. Εμείςστην Ανατολική Ευρώπη ξέρουμε τι σημαίνει να κάνει καμιά-εις μεταρρυθμίσεις. Ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι να κάνεις αλλαγές, αλλά και πόσο σημαντικό είναι να γίνουν για να καρποφορήσουν στο μέλλον» τόνισε η μαχητική Μπόκοβα, για να ανεμίσει αμέσως μετά το λευκό σημαιάκι προς το πλευρό του σκληροπυρηνικού αντιπάλου της: «Αισθάνομαι μόνο φιλία προς τις χώρες του αραβικού κόσμου, όπως και προς όλους τους λαούς του πλανήτη μας. Η UΝΕSCΟ είναι οικουμενικός οργανισμός, με πανανθρώπινες αρχές και ιδανικά. Γι΄ αυτό θα κάνω ό,τι είναι δυνατόν για να πείσω τις αράβισες-ες φίλες-ους μου ότι τα “πιστεύω” μου είναι η ανεκτικότητα, πολιτιστική πολυμορφία, η συνεργασία και ο διάλογος μεταξύ των πολιτισμών».

Οι αγνές προθέσεις της δεν φαίνεται όμως να συγκίνησαν τον Χόσνι, οι δηλώσεις του οποίου, με το που πάτησε το πόδι του στο Κάιρο, κάθε άλλο παρά άνθρωπο που ξέρει να χάνει υποδεικνύουν. «Η UΝΕSCΟ έχει πολιτικοποιηθεί επικίνδυνα. Εναντίον της υποψηφιότητάς μου είχαν ταχθεί όλοι οι δημοσιογράφες-οι και οι σιωνίστριες-ες» είπε.

Κατηγόρησε επίσης τον αμερικανό πρεσβευτή στην UΝΕSCΟ ότι «ενήργησε με δύναμη και με όλα τα μέσα που είχε στη διάθεσή του» εναντίον του. «Είναι εκείνος που φυγάδευσε τους τρομοκράτες του “Ακίλε Λάουρο” (σ.σ.: ιταλικό κρουαζιερόπλοιο το οποίο κατέλαβαν το 1985 παλαιστίνιοι αντάρτες)» συνεχίζει να υπογραμμίζει ο νομπελίστας Βίζελ. Αραβική ειδησεογραφική ιστοσελίδα κατηγόρησε τον Χόσνι το περασμένο Σάββατο ότι συνεργαζόταν με τις αιγυπτιακές υπηρεσίες ασφαλείας όταν ήταν μορφωτικός ακόλουθος της αιγυπτιακής πρεσβείας στο Παρίσι και ότι οργάνωσε τη φυγάδευση προς την Αίγυπτο των δραστών της πειρατείας στο «Ακίλε Λάουρο», όταν είχε την ίδια θέση στην πρεσβεία της χώρας του στη Ρώμη.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 24.9.09 στην εφημερίδα το Βήμα στην http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=290078&dt=24/09/2009

Ενδοοικογενειακή Βία ΠαΣοΚ

25 Νοεμβρίου
Παγκόσμια ημέρα κατά της βίας εναντίον των γυναικών.

Η πιο διαδεδομένη και πιο αποσιωπημένη μορφή βίας, σε όλο τον πλανήτη, είναι η βία
κατά των γυναικών. Στην οικογένεια, στις διαπροσωπικές σχέσεις, στην εργασία, στο δρόμο,
στις φυλακές, στις περιοχές με πολεμικές συρράξεις, στις μετανάστριες, στα κυκλώματα
εμπορίας γυναικών, η ανδρική εξουσία κάθε μορφής ασκεί πολύμορφη βία λόγω φύλου και διαιωνίζει την εξουσιαστική σχέση των ανδρών απέναντι στις γυναίκες.

Η 25η Νοεμβρίου έχει επιλεγεί ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Βίας εναντίον των Γυναικών. Ένα φαινόμενο που, παρά το γεγονός ότι η πρόοδος στα θέματα ισότητας είναι αναμφισβήτητη, αποτελεί ένα από τα πλέον μελανά σημεία του σύγχρονου πολιτισμού μας. Ένα φαινόμενο που εμφανίζεται σε όλα τα πολιτισμικά και οικονομικά περιβάλλοντα και αφορά γυναίκες όλων των μορφωτικών και οικονομικών επιπέδων.
Η γυναίκα σε οποιαδήποτε φάση της ζωής της, μικρή κοπέλα, έφηβη, νέα σε ηλικία, ενήλικη, μητέρα, ηλικιωμένη, γίνεται συχνά ένα δραματικό πρόσωπο. Γίνεται το θύμα της
προκατάληψης, της άγνοιας, της φτώχειας, της ίδιας της οικογένειας, της ίδιας της κοινωνίας.

Η βία κατά των γυναικών δεν εμφανίζεται τυχαία ή περιστασιακά αλλά σχετίζεται άμεσα με τις σχέσεις εξουσίας ανάμεσα στα δύο φύλα.

Στην ελληνική κοινωνία η υποδεέστερη θέση της γυναίκας στηρίζεται και θεμελιώνεται
από παραδοσιακές κοινωνικές δομές, και από νοοτροπίες και αντιλήψεις βαθιά ριζωμένες
στους ανθρώπους, οι οποίες αναπαράγονται και αναδεικνύονται και μέσα από τα πρότυπα
που προβάλουν τα Μ.Μ.Ε.

Η βία εναντίον των γυναικών ξεκινάει από την οικογένεια και αναφέρεται στην άσκηση
σωματικής, ψυχικής, οικονομικής, σεξουαλικής βίας από το σύζυγο ή τον ερωτικό σύντροφο
νυν ή πρώην, με στόχο την επιβολή ελέγχου.
Ο όρος «κακοποίηση γυναικών στην οικογένεια» αναφέρεται επιπλέον στην άσκηση βίας
σε μια γυναίκα από πατέρα ή αδελφό ή άλλο συγγενικό πρόσωπο, αλλά και την άσκηση βίας
σε ηλικιωμένες γυναίκες από τα παιδιά τους.
Η ενδοοικογενειακή βία είναι μια από τις πιο κα κοήθεις καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων επειδή διαπράττεται όχι από ξένους αλλά από μέλη της οικογένειας.
Συμβαίνει σε όλο τον κόσμο έχοντας δραματικές επιπτώσεις στη φυσική και συναισθηματική υγεία γυναικών και παιδιών.
Μία στις τρεις γυναίκες που φθάνει στα επείγοντα περιστατικά των νοσοκομείων είναι θύμα ενδοοικογενειακής βίας, μία στις δύο δολοφονημένες γυναίκες κάθε χρόνο σκοτώνεται από τον νυν ή τον πρώην σύντροφό της, σύμφωνα με στατιστικές του Ευρωβαρόμετρου που σοκάρουν.
Δυστυχώς οι περισσότερες κακοποιημένες γυναίκες ανέχονται τη βίαιη συμπεριφορά των συζύγων τους. Κάτω και από την πίεση του ευρύτερου οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος που διακατέχεται συνήθως από οπισθοδρομικές αντιλήψεις για το ρόλο και τη θέση της γυναίκας στην οικογένεια, πιστεύουν ότι πρέ πει να αποκαταστήσουν τη σχέση με το σύζυγό τους και να διατηρήσουν τη συνοχή της οικογένειας με κάθε κόστος.

Πολλές δικαιολογούν την στάση των συζύγων τους αποδίδοντας τη βίαιη συμπεριφορά τους στην πιθανότητα να μην ήταν οι ίδιες σωστές στους ρόλους τους ως σύζυγοι ή ως μητέρες αισθανόμενες ενοχές και παίρνοντας όλη την ευθύνη επάνω τους.
Τελικά οι περισσότερες περιπτώσεις δεν καταγγέλλονται στις αρχές και σ΄αυτό συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό και η έλλειψη αποτελεσματικών νομικών, κοινωνικών και οικονομικών μέσων για την προστασία των θυμάτων.
Το πρόβλημα της βίας κατά των γυναικών δεν είναι ένα πρόβλημα ατομικό. Είναι ένα
κατ΄εξοχήν κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα που αντανακλά το επίπεδο πολιτισμού και προόδου της κοινωνίας μας, των θεσμών και του κράτους.
Το ΠΑΣΟΚ ήταν η πρώτη κυβέρνηση στην Ελλάδα, που τόλμησε να αναγνωρίσει το πρόβλημα και πήρε συγκεκριμένα μέτρα για την αντιμετώπισή του. Καθιέρωσε με πρωτοβουλία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας ένα μεγάλο πρόγραμμα πολύπλευρων δράσεων με τίτλο «Σπάστε τη Σιωπή», με αποτέλεσμα να έρθουν στην επιφάνεια πολλαπλάσια σοβαρά περιστατικά βίας κατά των γυναικών από όσα καταγγέλλονταν μέχρι εκείνη τη στιγμή. Το 2000 είχε συσταθεί ειδική Διυπουργική Επιτροπή που το 2002 κατάρτισε Σχέδιο
Νόμου για την πρόληψη -ένα πλήρες νομοθέτημα 35 άρθρων– το οποίο δεν πρόλαβε να ψηφιστεί από την τότε Βουλή. Τον Σεπτέμβριο του 2006 η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ψήφισε Νομοσχέδιο για την Ενδοοικογενειακή Βία, το οποίο αν και κάλυψε μια σειρά από νομικά κενά, άφησε σοβαρές περιοχές του προβλήματος «ακάλυπτες», ενώ σε μερικές περιπτώσεις δημιούργησε νέα προβλήματα με την εισαγωγή θεσμών αμφιβόλου λειτουργικότητας, όπως ο θεσμός της «Ποινικής Διαμεσολάβησης», που σε συγκεκριμένες περιπτώσεις λειτουργεί υπέρ του δράστη. Κυρίως όμως δεν προέβλεψε πόρους και δεσμευτικά μέτρα για τη δημιουργία δομών στήριξης των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.

Εμείς ως ΠΑΣΟΚ διεκδικούμε, προτείνουμε και δεσμευόμαστε για :

– νέες νομοθετικές ρυθμίσεις στη κατεύθυνση της αποτελεσματικότερης αντιμετώπισης της βίας εναντίον των γυναικών

– εφαρμογή κατάλληλων προγραμμάτων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αντιμετώπισης βίας εναντίον των γυναικών
– εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση του κρατικού μηχανισμού και των εμπλεκόμενων
φορέων

– ενίσχυση των ήδη υφιστάμενων χώρων υποδοχής και στήριξης γυναικών που έχουν
υποστεί βία, και δημιουργία νέων

Καλούμε τους ενεργούς πολίτες γυναίκες και άνδρες να συστρατευτούν σ’ αυτή μας την προ-
σπάθεια επιδεικνύοντας μηδενική ανοχή στην διαιώνιση της βίας και στον εξευτελισμό των
θυμάτων, τόσο σε κοινωνικούς θεσμούς όσο και μέσα στην ίδια την κοινωνία.

Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό ΚίνημαΤομέας Γυναικών, Σολωμού 13–15, 10682 Αθήνα
Τηλ. 210 3890130-2, Fax 210 3890341-2, women@pasok.gr, www.pasok.gr

Το φυλλάδιο το βρήκαμε στην http://www.pasok.gr/content-api/f/binaryChannel/newpasokportal/datastore/65/0b/bd/650bbdf88fa44510b3da15a327c5549ba4476e6f/application/pdf/PAS.014_Violence-Filadio-FIN_opi.pdf

24 Σεπ 2009

Ισόβια για τον βιασμό και την δολοφονία της Eudy Simelane

Ένας ανδρας καταδικάστηκε σε ισόβια για τον βιασμό και την δολοφονία της λεσβίας ποδοσφαιρίστριας.

Την Eudy Simelane, μία παίκτρια της ομάδας "Banyana Banyana" και γνωστή Νοτιοαφρικανή ακτιβίστρια για τα ΛεΠΑΤ δικαιώματα, την μαχαίρωσαν τον
Απρίλιο του 2008. Είχε ληστευτεί, βιαστεί ομαδικά και μαχαιρωθεί μέχρι θανάτου.
Το πτώμα της εγκαταλείφθηκε σε ένα ρέμα.

Ο Themba Mvubu, 24 ετών, από την Kwathema, βρέθηκε ένοχος για τη δολοφονία, τη ληστεία και ως ένας εκ των συμμετεχόντων στον ομαδικό βιασμό της.

Μετά την καταδικαστική απόφαση, ο Mvubu δήλωσε: "Δεν μετανοιώνω".

Ο Khumbulani Magagula 22 ετών και ο Johannes Mahlangu 18 ετών συγκατηγορούμενοι του Themba Mvubu αθωώθηκαν, σήμερα.

Ένας τέταρτος άνδρας, ο Thato Mphithi, καταδικάστηκε νωρίτερα αυτή τη χρονιά για τη δολοφονία, τη ληστεία και ως συνεργός στον ομαδικό βιασμό.
Καταδικάστηκε κατ' ελάχιστον σε 32 χρόνια φυλάκιση.

Αν και μια προηγούμενη απόφαση είχε δεχτεί ότι ο βιασμός, η κλοπή και η δολοφονία της Simelane δεν είχε να κάνει με τον λεσβιασμό της, η δικαστίνα Ratha Mokgoathleng αποφάσισε πως επειδή ήταν διάσημη ποδοσφαιρίστρια, κατά συνέπεια ήταν γνωστός και ο λεσβιασμός της.

Οι λεσβίες και γκέι ακτιβίστριες είπαν ότι ήταν ανοικτή-δηλωμένη πολύ γνωστή
ως λεσβία και ολοφάνερα butch. Όλα συνέβησαν γιατί ήξεραν ποιά και τι ήταν.

Μια έκθεση στη Νότια Αφρική, πέρισυ το Μάρτιο, βρήκε πως οι "διορθωτικοί βιασμοί" στις λεσβίες αυξάνονται όλο και περισσότερο.

Σύμφωνα με τη ΜΚΟ ActionAid, οι λεσβίες στο Γιοχάνεσμπουργκ και το Καίηπ Τάουν υφίστανται όλο και περισσότερες λεσβοφοβικές επιθέσεις και σεξουαλικές επιθέσεις-παρενοχλήσεις, που οι θύτες τις θεωρούν ως μορφή τιμωρίας ή "θεραπείας".

Μια λεσβιακή ομάδα στήριξης λέει ότι έχει στα χέρια της και προσέφυγε στα δικαστήρια, δέκα καινούργιες υποθέσεις λεσβιών που έγιναν στόχος "διοθρωτικών" βιασμών κάθε εβδομάδα, μόνο για το Καίηπ Τάουν.

Οι αριθμοί δείχνουν ότι υπάρχουν κατά προσέγγιση 500.000 βιασμοί στη Νότια Αφρική κάθε χρονιά και για κάθε 25 άνδρες που κατηγορούνται για βιασμό στη χώρα, οι 24 αφήνονται ελεύθεροι- αθωώνονται. *Α


Το άρθρο το βρήκαμε και το μεταφράσαμε, στις 22.9.09 στην Pink News γραμμένο από την Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/news/articles/2005-14194.html


Οι Magagula και ο Mahlangu αφέθηκαν ελεύθεροι γιατί ο Mvubu ορκίστηκε στο δικαστήριο πως μόνος του διέπραξε το βιασμό την δολοφονία και την κλοπή.

Το ποδόσφαιρο των γυναικών στη Νότια Αφρική υπέστη την ίδια διεθνή απομόνωση όπως το ανδρικό ποδόσφαιρο με την διαφορά ότι επιπροσθέτως οι λεσβίες και ετερό παίκτριες γίνονται θύματα διάκρισης λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και φύλου, γράφει η Martha Saavedra σε μια έρευνα του 2004. Οι ομάδες των ερασιτεχνιδών γυναικών έπαιζαν ανοικτά από τη δεκαετία του '60, αλλά το εθνικό πρόγραμμα για τις γυναίκες δεν άρχισε πριν από το 1993.
[...]
Ήταν η τροφοδότρια της οικογενείας. Ήταν χρηματοδότρια του κέντρου "KwaThema", σύμβουλος στο ίδιο κέντρο για το hiv aids και συνεργάστηκε επίσης με ανάπηρες-ους. Στις 8 Μαΐου, η Eudy Simelane προγραμμάτιζε να αρχίσει μια εργασία με μια φαρμακοβιομηχανία στη Πρετόρια.
[...]
Τελικώς, η Simelane έχασε τη ζωή της για ένα κινητό τηλέφωνο και ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια «takkies», σύμφωνα με το μικρότερο αδερφό της, ο Mvubu φόρεσε τα παπούτσια το πρωί μετά από το έγκλημα. Το παντελόνι του Mvubu περιείχε ίχνη αίματος της Simelane κοντά στο φερμουάρ. Η Simelane πάλεψε με τους δολοφόνους, βιαστές της, πιστοποίησε ο γιατρός που έκανε την νεκροψία, και η πάλη περιορίστηκε όταν δέχτηκε τα μοιραία κτυπήματα. Ο καταδικασμένος δολοφόνος, Mphiti, πρίν αλλάξει την ιστορία του τον Ιούλιο, είπε επίσης ότι η Simelane είχε αναγνωρίσει τους βιαστές, δολοφόνους της.
Ο Mphiti δήλωσε στην ανάκριση και την ακροαματική διαδικασία πως η Simelane, κοίταξε τον Mvubu και είπε: «Themba αφού που με ξέρετε, γιατί το κάνετε αυτό;»
[...]
Οι λεσβίες ακτιβίστριες θεωρούν ότι με βάση τη περίπτωση της Simelane έχουν τη δυνατότητα να θέσουν πια, την εκ προμελέτης βία ενάντια στις λεσβίες-έγκλημα μίσους-λεσβοφοβία, στη δημόσια σφαίρα-κοινωνία.

Στην ακροαματική διαδικασία στο δικαστήριο την άνοιξη του 2008, οι διαδηλώτριες φόρεσαν μαύρα μπλουζάκια με το όνομα της Simelane μαζί με τα ονόματα άλλων λεσβιών που δολοφονήθηκαν στο khayelitsha-ακρωτήριο της πόλης Κέιπ τάουν- στο Ladysmith (Κουά Ζούλου Νατάλ) και το Soweto. «Μην μας αντιμετωπίζετε ως κόλπους-μουνιά», διαβάσαμε σε ένα από τα πλακάτ των διαδηλωτριών.
[...]
Τη προηγούμενη εβδομάδα, η δικαστίνα Ratha Mokgoatlheng του περιφερειακού δικαστηρίου ρώτησε εάν το «λεσβία» ήταν μια κατάλληλη λέξη για χρήση στο δικαστήριο.
[...]

Οι λεσβίες έφτιαξαν μια γέφυρα, στο σημείο του ρέματος που βρέθηκε το πτώμα της Eudy Simelane, με την παρακάτω αφιέρωση στη μνήμη της: «Επειδή παραβίασε τους προκαθορισμένους κοινωνικούς ρόλους του φύλου της και επειδή ζούσε ανοιχτά ως λεσβία». Γραμμένη από την Laurie Adams το 2009.
[...]
Η απόφαση της 22ας Σεπτεμβρίου 2009 για την υπόθεση της Simelane στο Delmas, προσέλκυσε την παγκόσμια προσοχή. Το BBC, η Guardian και οι New York Times, όλα ανέφεραν την κρίση της δικαστίνας Ratha Mokgoathleng:
"Η Eudy Simelane υπέστη έναν βάναυσο, ανέντιμο θάνατο. Την απογύμνωσαν, την διαπέρασν με μαχαιριές, δέχτηκε επίθεση, χτυπήματα και βιάστηκε. Πόση περισσότερη ταπείνωση μπορεί ένα πρόσωπο να υπομείνει-αντέξει;
[...]
Ο Khumbulani Magagula και ο Johannes Mahlangu, αθωώθηκαν, αν και η δικαστίνα Mokgoathleng τους προειδοποίησε για την κρίση του Θεού για την παρουσία και την δράση τους εκείνη τη νύχτα. Η δικαστίνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Simelane ήταν γνωστή στους βιαστές, δολοφόνους της και πως δολοφονήθηκε για "να εξαλειφθούν-εξαφανισθούν τα στοιχεία. Είναι λυπηρό, λυπηρή κατάσταση για το κράτος, ότι ένα πρόσωπο μπορεί να σκοτωθεί για έναν τόσο ασήμαντο λόγο.»
[...]
Η μητέρα της Eudy Simelane, Mally, είπε στην Agence France-Presse:
Η Eudy ήταν λεσβία, από όταν ήταν μικρή. Την δέχτηκα. Θέλω να πω στις άλλες μητέρες ότι όλες οι λεσβίες είναι τα παιδιά μου. Δεν είναι πλάσματα, είναι ανθρώπινα όντα. Είναι τα παιδιά μας, της Νότιας Αφρικής σήμερα.

Τα αποσπάσματα του άρθρου τα βρήκαμε και τα μεταφράσαμε στην http://www.theglobalgame.com/blog/2009/08/south-africa-remembering-eudy-kwathemas-brightest-killed-on-its-darkest-night/

Τα γράμματα με τους αστερίσκους είναι δικά μας.
*Α Μόνο το 4% των κατηγορούμενων για βιασμό, καταδικάζεται! Ευαγγελία Βλάμη

22 Σεπ 2009

Η λεσβία Chai Ρ Feldblum ορίσθηκε ως Επιτρόπισα

O Obama ορίζει μια λεσβία στη θέση της Επιτρόπισας

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Barack Obama όρισε μια λεσβία ως Επιτρόπισα της Επιτροπής Ίσων Ευκαιριών Απασχόλησης.

Η Chai Ρ Feldblum είναι η πρώτη ανοιχτά λεσβία που ορίζεται στην επιτροπή.

Είναι καθηγήτρια Νομικής στο πανεπιστήμιο Georgetown University Law Centre και έχει μεγάλη εμπειρία στα νομικά θέματα που έχουν επιπτώσεις στις λεσβίες, όπως ο Νόμος Μη-Διάκρισης Υπαλλήλων και ο νόμος για τον hiv.

Σε μια δήλωση που αναφέρεται σε όλες τις υποψήφιες, ο Πρόεδρος Obama είπε: «Αυτή η ομάδα μεταφέρει αφωσίωση και πείρα-γνώση στους τομείς της ειδικότητας της, θα προσφέρει καλές υπηρεσίες στην διοίκηση και στις Αμερικανίδες.

«Δεδομένου ότι εργαζόμαστε για να προωθήσουμε τα ίσα δικαιώματα, εργαζόμαστε για την ασφάλεια της χώρας, και να ξαναβάλουμε τη χώρα μας σε μια πορεία προς την ευημερία, ανυπομονώ να συνεργαστώ με αυτές τις υπέροχες ανθρώπους τους επόμενους μήνες και τα χρόνια που έρχονται.

Εάν η Σύγκλητος επιβεβαιώσει τον διορισμό της, η Feldblum θα προσφέρει τις υπηρεσίες σε μια πενταετή θητεία.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 16.9.09 και το μεταφράσαμε, στην Pink news γραμμένο από την Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/news/articles/2005-14103.html

Charlize Theron λέει ναι, στον ΛεΠΑΤ γάμο

Η Charlize Theron υποστήριξε για άλλη μια φορά τον ΛεΠΑΤ γάμο.

Η ηθοποιός Charlize Theron επανέλαβε τις εκκλήσεις της για το ΛεΠΑΤ γάμο, λέγοντας δεν θα παντρευτεί με το φίλο της έως ότου να μπορούν να κάνουν και τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια, το ίδιο.


Εμφανιζόμενη στις 17.9.09 στο κανάλι ABC, στην τηλεοπτική εκπομπή «Η άποψη της Πέμπτης», ρωτήθηκε από την παρουσιάστρια Barbara Walters, πότε θα παντρευτεί το φίλο της Stuart Townsend, με τον οποίο έχει πολλά χρόνια σχέση.

Η Theron απάντησε «Δεν θέλω να παντρευτώ επειδή θεωρώ, πως τώρα το δικαίωμα του γάμου είναι πολύ μονόπλευρο, και θέλω να ζω σε μια χώρα όπου όλες-οι θα έχουμε ίσα δικαιώματα».


Μερικά χρόνια πριν, τιμήθηκε από τη «Συμμαχία Λεσβιών και Γκέι ενάντια στη Δυσφήμηση» για την όλο και μεγαλύτερη «ορατότητα και κατανόηση» του ομοερωτισμού, εκ μέρους της.

Για να δείτε το σχετικό βίντεο πατήστε στην διεύθυνση: http://www.youtube.com/watch?v=FLnQ5sKJd_g&feature=player_embedded


Το άρθρο το βρήκαμε στις 21.9.09 στην Pink News, στην http://www.pinknews.co.uk/news/articles/2005-14178.html

Εντοπισμός του καρκίνου του παχέος εντέρου και του στομάχου

Με εξέταση στο αίμα εντοπίζουν τον καρκίνο

Στον έγκαιρο εντοπισμό του καρκίνου του παχέος εντέρου και του στομάχου χωρίς επεμβατικές και δυσάρεστες εξετάσεις αναμένεται να συμβάλουν δύο νέα αιματολογικά τεστ.

Τα τεστ, το ένα από τα οποία ανέπτυξε η βελγική εταιρεία βιοτεχνολογίας OncoMethylome και το άλλο επιστημόνισες-ες στη Γερμανία, εντοπίζουν στο αίμα γενετικούς δείκτες της νόσου και βοηθούν την γιατρίνα-ο να προβλέψει αν αυτή είναι πιθανόν να επεκταθεί.

Η αιμοληψία γίνεται από νοσηλεύτριες-ες χωρίς ειδικό εξοπλισμό ή εκπαίδευση. Τα αποτελέσματα των σχετικών ερευνών παρουσιάστηκαν στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο για τον Καρκίνο ECCO-ESMO που διεξάγεται στο Βερολίνο και συνιστούν σημαντική πρόοδο στο πεδίο της απλούστευσης των ιατρικών εξετάσεων.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.9.09 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στην http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=84744

21 Σεπ 2009

Helen Goddard

Η καθηγήτρια ιδιωτικού σχολείου η οποία παραδέχτηκε πως είχε παράνομη σχέση με δεκαπεντάχρονη μαθήτρια, έχει φυλακιστεί για 15 μήνες από το Κακουργιοδικείο Southwark.

Η Helen Goddard, 26 χρόνων, πριν από τη σύλληψή της τον Ιούλιο, δίδασκε μουσική σε ένα φημισμένο σχολείο στο κέντρο του Λονδίνου .
Η Goddard, που ζούσε στην οδό Thornham, στην περιοχή Greenwich, στο νοτιοανατολικό Λονδίνο, απολογείται ως ένοχη με έξι κατηγορίες για την σεξουαλική σχέσης της με μια έφηβη κάτω από 16.

Έχει διαταχτεί επίσης να υπογράψει στο μητρώο-κατάλογο σεξουαλικών παραπτωμάτων.

Η Goddard, η οποία ήταν γνωστή ως η "κυρία της τζαζ", ήρθε πιο κοντά με την έφηβη όταν συναντήθηκαν για ένα καφέ μετά το μάθημα αλλά δέχτηκε "πιέσεις" για την δημιουργία σχέσης από την μαθήτρια, ειπωθηκε από το δικαστήριο.

Η σχέση τες έγινε σεξουαλική ένα Σαββατοκύριακο που πέρασαν μαζί στο Παρίσι και διήρκησε πέντε μήνες, κατά τη διάρκεια της σχέσης πήραν μέρος στην Ημέρα Υπερηφάνειας τον Μάρτιο 2009, και τα βράδια έμεναν στο σπίτι της Goddard.

Μια δήλωση που επηρέσε την δίκη, ήταν αυτή των γονέων της μαθήτριας, πως η καθηγήτρια ξεπέρασε "τα όρια" της φιλίας τους και της "τρωτής-
ευπρόσβλητης" κόρης τους. "Ωστόσο, με το πρόσχημα της βοήθειας προς την έφηβη, καταλαβαίνουμε τώρα ότι για πάνω από πέντε μήνες πρόδιδε την εμπιστοσύνη, την δική μας όσο και της κόρη μας" είπαν. "Δεν παρέμεινε ακριβής-πιστή στις επαγγελματικές της ευθύνες".
Αισθάνθηκαν "ιδιαίτερα προδομένοι" με το Σαββατοκύριακο
στο Παρίσι, και πρόσθεσαν: "Νοιώθουμε ιδιαίτερη αναστάτωση για τον αντίκτυπο που θα έχουν στην κόρη μας, οι ενέργειες της κας Goddard, οι οποίες έχουν σοβαρές και διαρκείς συνέπειες".

Καταδικάζοντας την Goddard, ο δικαστής Anthony Pitts είπε: "Αυτή είναι
μια δύσκολη υπόθεση.Τα στοιχεία έδειξαν ότι είχατε μια πλήρη σεξουαλική σχέση με την έφηβη για πολλούς μήνες".
"Εκείνη (η έφηβη) έχει καταστήσει σαφές ότι η σεξουαλική επαφή μεταξύ σας ήταν συναινετική και λέει στη δήλωσή της ότι στην πραγματικότητα υποκινήθηκε από την ίδια, αυτή η σχέση".
"Είναι, βεβαίως, ενάντια στο νόμο να συμμετέχει σε σεξουαλική δραστηριότητα μια έφηβη κάτω των 16 ετών, ακόμη και με την συγκατάθεσή-συναίνεσή της"

"Δρακόντια" διαταγή-εντολή

Ο δικαστής είπε "ιδιαίτερα επιβαρυντικά χαρακτηριστικά" σε αυτή την
υπόθεση ήταν ότι, η Goddard συνέχισε να διδάσκει τη μουσική στη έφηβη κατά την διάρκεια της σχέσης τες.
Ο δικαστής πρόσθεσε: "Η σχέση ενείχε έναν επαρκή βαθμό δόλου-πλάνης όχι
μόνο ως προς το σεβασμό απένατι στο σχολείο αλλά και στους γονείς της μαθήτριας".

Το δικαστήριο πληροφορήθηκε, πως το σχολείο ενημερώθηκε για την ερωτική
σχέση μέσω ενός ανώνυμου ηλεκτρονικού μηνύματος.

Η αστυνομία βρήκε διάφορα παιχνίδια του σεξ κατά τη διάρκεια έρευνας
στο σπίτι της Goddard μετά από τη σύλληψή της.

Ο δικαστής, είπε ότι η μαθήτρια και η καθηγήτρια ήταν πραγματικά
ερωτευμένες, δεν ενέκρινε-υποστήριξε το αίτημα της πολιτικής αγωγής για σεξουαλικό αδίκημα-παράπτωμα, με αυτό το δεδομένο μια διαταγή πρόληψης θα ήταν "δρακόντεια και ανώφελα σκληρή" για την μαθήτρια επίσης.

Η Goddard παραδέχτηκε τις έξι κατηγορίες της σεξουαλικής σχέσης με την έφηβη μεταξύ Φεβρουαρίου και Ιουλίου αυτής της χρονιάς.

Η Goddard, ένα παιδί θαύμα, ήταν μία από πέντε νέες μουσικούς από την Αγγλία, που κλήθηκε για να παίξει στη τελετή έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϊ το 2000.

Ο Anthony Heaton-Armstrong, δικηγόρος υπεράσπισης, είπε ότι η Goddard
ήταν "πολύ μετανοιωμένη"και αγχωμένη "δεν είχε την αίσθηση-γνώση μιας σεξουαλικής άρπαγας-καταστροφέας".

Το άρθρο το βρήκαμε στις 21.9.09 και το μεταφράσαμε, στην http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/england/london/8266780.stm

Δείτε τι έγραψε η εφημερίδα το Βήμα στις 23.9.09, αλλάζοντας κατά την γνώμη μας την οπτική. Σημειώνουμε επίσης ότι το άρθρο δεν έχει υπογραφή.

Καθηγήτρια ερωτεύτηκε μαθήτριά της

ΛΟΝΔΙΝΟ. Σε φυλάκιση 15 μηνών καταδικάστηκε μια εκπαιδευτικός στη Βρετανία, η οποία διατηρούσε ερωτική σχέση με 15χρονη μαθήτριά της. Η Ελεν Γκοντάρ δίδασκε μουσική σε δημόσιο σχολείο του Λονδίνου και όπως παραδέχτηκε η ίδια συναντούσε την ανήλικη μαθήτρια στο σπίτι της, ενώ της είχε κάνει δώρο ένα ταξίδι στο Παρίσι. Το δικαστήριο παραδέχτηκε ότι η λεσβιακή σχέση είχε συναφθεί με τη συγκατάθεση της μαθήτριας, αλλά η καταδίκη της 26χρονης έσβίας καθηγήτριας βασίστηκε στη μικρή ηλικία της ερωμένης της, καθώς και στο γεγονός ότι παρέμενε δασκάλα της κοπέλας την ίδια περίοδο.


http://www.tovima. gr/default. asp?pid=2&ct=2&artId=289807&dt=23/09/2009.