Οι γυναίκες στην ζωγραφική
http://www.youtube.com/watch?v=nUDIoN-_Hxs
Διάσημες ηθοποιοί
http://www.youtube.com/watch?v=vEc4YWICeXk&feature=related
Λεσβιακές αποικονήσεις στην ζωγραφική
http://www.youtube.com/watch?v=DeYwUI02q50&feature=PlayList&p=4A943107637F2F3D&playnext=1&playnext_from=PL&index=83
http://www.youtube.com/watch?v=PSdaBVJfpQ0&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=Wm1aAitskKY&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=esHWQtA8t0A&feature=PlayList&p=4A943107637F2F3D&index=85&playnext=3&playnext_from=PL
Ένα μείγμα λεσβιακών απεικονήσεων
http://www.youtube.com/watch?v=VE11QeMc8hs&feature=PlayList&p=4A943107637F2F3D&index=84&playnext=2&playnext_from=PL
Διάσημες λεσβίες
http://www.youtube.com/watch?v=yJpjfPmHIcw&feature=related
Ένα λεσβιακό φιλμάκι στα ισπανικά
http://www.youtube.com/watch?v=RY9OGlhJggA&feature=related
Λεσβιακές φωτογραφίες σε φίλμ
http://www.youtube.com/watch?v=a2G-Jius16M&feature=related
Ζωγραφική
http://www.youtube.com/watch?v=hxksvqzpo6s&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=OAKtx9HnHLs&feature=related
Όπως είδε τις γυναίκες ο Νταλί
http://www.youtube.com/watch?v=riOeQSuaH-E&feature=related
Η φωτογραφία είναι ζωγραφική της Chuck Connelly "Lesbians" 2006
28 Οκτ 2009
25 Οκτ 2009
Επιδόματα σε συντρόφισες Συμφώνου Συμβίωσης στην Αλαμπάμα
Το πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα εξετάζει τα επιδόματα των συντροφισών Συμφώνου Συμβίωσης
Το πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα εξετάζει το να παράσχει επιδόματα υγείας στις ΛεΠΑΤ εργαζόμενες-ους, που έχουν Σύμφωνο Συμβίωσης, αν και η διοίκηση θέλει να βεβαιωθεί ότι τα επιδόματα-οφέλη θα είναι νόμιμα.
«Θέλουμε να κάνουμε αυτό που είναι σωστό για τη σχολή και το προσωπικό, αλλά θέλουμε να το κάνουμε με έναν τρόπο που δεν θα είναι αποσπασματικός» είπε ο πρόεδρος Robert Witt του πανεπιστημίου της Αλαμπάμα, σύμφωνα με τα «Νέα της Tuscaloosa».
Τα επιδόματα των συντροφισών-ων Συμφώνου Συμβίωσης είναι ήδη σε ισχύ στα αδελφικά πανεπιστήμια, όπως στο University of Alabama στο Birmingham και στο University of Alabama στην Huntsville, όπου ονομάζονται «εγγυητικά επιδόματα προστατευόμενων ενηλίκων». Η διοίκηση πρέπει να ξέρει μέχρι το τέλος της χρονιάς εάν αυτά τα επιδόματα- οφέλη θα είναι σε θέση να επιζήσουν των πιθανών νομικών αμφισβητήσεων.
Η Αλαμπάμα άρχισε να λαμβάνει υπ’ όψιν της τα επιδόματα- οφέλη, όταν το πανεπιστήμιο συνειδητοποίησε ότι έχανε τις εργαζόμενες-ους, οι οποίες πήγαιναν να εργαστούν σε άλλα μεγάλα ερευνητικά ιατρικά πανεπιστήμια, όπως το Duke και το Johns Hopkins.
Ο ΛεΠΑΤ γάμος δεν είναι νόμιμος στην Αλαμπάμα.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.10.09 και το μεταφράσαμε, από την http://www.365gay.com/news/u-of-alabama-considering-domestic-partnership-benefits/
Το πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα εξετάζει το να παράσχει επιδόματα υγείας στις ΛεΠΑΤ εργαζόμενες-ους, που έχουν Σύμφωνο Συμβίωσης, αν και η διοίκηση θέλει να βεβαιωθεί ότι τα επιδόματα-οφέλη θα είναι νόμιμα.
«Θέλουμε να κάνουμε αυτό που είναι σωστό για τη σχολή και το προσωπικό, αλλά θέλουμε να το κάνουμε με έναν τρόπο που δεν θα είναι αποσπασματικός» είπε ο πρόεδρος Robert Witt του πανεπιστημίου της Αλαμπάμα, σύμφωνα με τα «Νέα της Tuscaloosa».
Τα επιδόματα των συντροφισών-ων Συμφώνου Συμβίωσης είναι ήδη σε ισχύ στα αδελφικά πανεπιστήμια, όπως στο University of Alabama στο Birmingham και στο University of Alabama στην Huntsville, όπου ονομάζονται «εγγυητικά επιδόματα προστατευόμενων ενηλίκων». Η διοίκηση πρέπει να ξέρει μέχρι το τέλος της χρονιάς εάν αυτά τα επιδόματα- οφέλη θα είναι σε θέση να επιζήσουν των πιθανών νομικών αμφισβητήσεων.
Η Αλαμπάμα άρχισε να λαμβάνει υπ’ όψιν της τα επιδόματα- οφέλη, όταν το πανεπιστήμιο συνειδητοποίησε ότι έχανε τις εργαζόμενες-ους, οι οποίες πήγαιναν να εργαστούν σε άλλα μεγάλα ερευνητικά ιατρικά πανεπιστήμια, όπως το Duke και το Johns Hopkins.
Ο ΛεΠΑΤ γάμος δεν είναι νόμιμος στην Αλαμπάμα.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.10.09 και το μεταφράσαμε, από την http://www.365gay.com/news/u-of-alabama-considering-domestic-partnership-benefits/
24 Οκτ 2009
Νόμος για τα εγκλήματα μίσους στις ΗΠΑ
Η Σύγκλητος των ΗΠΑ ψήφισε νόμο για τα εγκήματα μίσους.
H Αμερικανική Σύγκλητος ψήφισε ένα νομοσχέδιο για να δώσει περισσότερη ομοσπονδιακή προστασία ενάντια στα εγκλήματα μίσους στις ΛεΠΑΤ.
Ο νόμος πέρασε με 68 ψήφους υπέρ και 29 κατά και θα επεκτείνει τους ομοσπονδιακούς νόμους εγκλημάτων μίσους για να περιλάβει τα εγκλήματα όπου τα θύματα ήταν στόχος με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα του κοινωνικού φύλου, του φύλου, και της αναπηρίας.
Ο νόμος συνδέθηκε οικονομικά με το Τμήμα Υπουργείου Αμύνης , όπου από το λογαριασμό αυτό θα πληρωθούν και τα νέα F-22 πολεμικά αεροπλάνα.
Ο νόμος θα υπογραφεί από τον Πρόεδρο Barack Obama.
Ο Shin Inouye εκπρόσωπος τύπου, του Λευκού Οίκου είπε: «Όπως ο Πρόεδρος είχε πει τον Απρίλιο, ο νόμος εγκλημάτων μίσους Θέτει το σημαντικό ζήτημα των πολιτικών δικαιωμάτων για να προστατεύσει όλες τις πολίτισες-ες μας από βίαιες πράξεις μισαλλοδοξίας, επίσης προστατεύει την ελευθερία λόγου- έκφρασης. Ανυπομονεί να υπογράψει το νόμο».
Οι ΛεΠΑΤ ομάδες έχουν παλεψει για χρόνια ώστε να περάσει ο νόμος.
Ο Joe Solmonese, πρόεδρος της Εκστρατείας των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, είπε: «Αναμένουμε με ενδιαφέρον τον Πρόεδρο Obama να υπογράψει το νόμο, που είναι ένα σημαντικό κομμάτι της νομοθεσίας πολιτικών δικαιωμάτων για τις ΛεΠΑΤ.
«Πάρα πολλές-οι από τη κοινότητά μας έχουν λεηλατηθεί-καταστραφεί από τη βία μίσους. Μπορούμε τώρα να αρχίσουμε τα σημαντικά βήματα, ώστε να εξαλείψουμε- σβήσουμε το μίσος στη χώρα μας».
Το άρθρο το βρήκαμε στις23.10.09 και το μεταφράσαμε, γραμμένο από την Jessica Geen στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/23/us-senate-passes-matthew-shepard-hate-crimes-bill/
H Αμερικανική Σύγκλητος ψήφισε ένα νομοσχέδιο για να δώσει περισσότερη ομοσπονδιακή προστασία ενάντια στα εγκλήματα μίσους στις ΛεΠΑΤ.
Ο νόμος πέρασε με 68 ψήφους υπέρ και 29 κατά και θα επεκτείνει τους ομοσπονδιακούς νόμους εγκλημάτων μίσους για να περιλάβει τα εγκλήματα όπου τα θύματα ήταν στόχος με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα του κοινωνικού φύλου, του φύλου, και της αναπηρίας.
Ο νόμος συνδέθηκε οικονομικά με το Τμήμα Υπουργείου Αμύνης , όπου από το λογαριασμό αυτό θα πληρωθούν και τα νέα F-22 πολεμικά αεροπλάνα.
Ο νόμος θα υπογραφεί από τον Πρόεδρο Barack Obama.
Ο Shin Inouye εκπρόσωπος τύπου, του Λευκού Οίκου είπε: «Όπως ο Πρόεδρος είχε πει τον Απρίλιο, ο νόμος εγκλημάτων μίσους Θέτει το σημαντικό ζήτημα των πολιτικών δικαιωμάτων για να προστατεύσει όλες τις πολίτισες-ες μας από βίαιες πράξεις μισαλλοδοξίας, επίσης προστατεύει την ελευθερία λόγου- έκφρασης. Ανυπομονεί να υπογράψει το νόμο».
Οι ΛεΠΑΤ ομάδες έχουν παλεψει για χρόνια ώστε να περάσει ο νόμος.
Ο Joe Solmonese, πρόεδρος της Εκστρατείας των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, είπε: «Αναμένουμε με ενδιαφέρον τον Πρόεδρο Obama να υπογράψει το νόμο, που είναι ένα σημαντικό κομμάτι της νομοθεσίας πολιτικών δικαιωμάτων για τις ΛεΠΑΤ.
«Πάρα πολλές-οι από τη κοινότητά μας έχουν λεηλατηθεί-καταστραφεί από τη βία μίσους. Μπορούμε τώρα να αρχίσουμε τα σημαντικά βήματα, ώστε να εξαλείψουμε- σβήσουμε το μίσος στη χώρα μας».
Το άρθρο το βρήκαμε στις23.10.09 και το μεταφράσαμε, γραμμένο από την Jessica Geen στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/23/us-senate-passes-matthew-shepard-hate-crimes-bill/
Ρωσσίδες λεσβίες νυμφεύθηκαν στον Καναδά
Ρωσσίδες λεσβίες νυμφεύονται στον Καναδά.
Ένα ρωσικό λεσβιακό ζευγάρι θα νυμφευθεί στον Καναδά σήμερα 23.10.09 και θα προσπαθήσουν έπειτα να αναγκάσουν την χώρα τες να αναγνωρίσει το γάμο τες.
Η Irina Fedotova-Fet και η Irina Shipitko προσπάθησαν να νυμφευθούν στη Ρωσία το Μάιο του 2009 αλλά τις απέρριψε το τοπικό ληξειαρχείο.
Στις 6η Οκτωβρίου, το περιφερειακό δικαστήριο Tverskoi συμφώνησε με την άποψη του ληξειαρχείου, ότι δεν μπορούν να νυμφευθούν επειδή ο ρωσικός νόμος για το γάμο είναι μεταξύ μιας γυναίκας και ενός άνδρα.
Έφθασαν χθες στον Καναδά, όπου ο ΛεΠΑΤ γάμος είναι νόμιμος και θα νυμφευθούν στο Τορόντο σήμερα.
Ελπίζουν έπειτα να χρησιμοποιήσουν το νομικό κενό του ρωσικού νόμου που αναγνωρίζει τους γάμους από το εξωτερικό αλλά δεν διευκρινίζει το φύλο των ζευγαριών.
Η Fedotova-FET και η Shipitko σχεδιάζουν για να πετάξουν πίσω στη Ρωσία στις 27.10.09 με την ελπίδα να πιέσουν τις αρχές ώστε να αναγνωρίσουν το πιστοποιητικό του γάμου τες.
Είπαν ότι θα φέρουν την υπόθεση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εάν απορριφθεί από την Ρωσσία.
Το λεσβιακό ζευγάρι θα δώσει μια συνέντευξη τύπου, σήμερα με το δικηγόρο τες Nikolai Alekseev, Ρώσσο ακτιβιστή για τα ΛεΠΑΤ δικαιώματα.
Μιλώντας στο «Αστέρι του Τορόντο», η Shipitko είπε: «Το μόνο που θελήσαμε ήταν να είμαστε μαζί..... να νυμφευθούμε όπως οποιοδήποτε ετερό ζευγάρι. Πήρε χρόνο αλλά τελικά θα γίνει».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 23.10.09 και το μεταφράσαμε, από την Pink News γραμμένο από την Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/23/russian-lesbians-to-marry-in-canada-today/
Ένα ρωσικό λεσβιακό ζευγάρι θα νυμφευθεί στον Καναδά σήμερα 23.10.09 και θα προσπαθήσουν έπειτα να αναγκάσουν την χώρα τες να αναγνωρίσει το γάμο τες.
Η Irina Fedotova-Fet και η Irina Shipitko προσπάθησαν να νυμφευθούν στη Ρωσία το Μάιο του 2009 αλλά τις απέρριψε το τοπικό ληξειαρχείο.
Στις 6η Οκτωβρίου, το περιφερειακό δικαστήριο Tverskoi συμφώνησε με την άποψη του ληξειαρχείου, ότι δεν μπορούν να νυμφευθούν επειδή ο ρωσικός νόμος για το γάμο είναι μεταξύ μιας γυναίκας και ενός άνδρα.
Έφθασαν χθες στον Καναδά, όπου ο ΛεΠΑΤ γάμος είναι νόμιμος και θα νυμφευθούν στο Τορόντο σήμερα.
Ελπίζουν έπειτα να χρησιμοποιήσουν το νομικό κενό του ρωσικού νόμου που αναγνωρίζει τους γάμους από το εξωτερικό αλλά δεν διευκρινίζει το φύλο των ζευγαριών.
Η Fedotova-FET και η Shipitko σχεδιάζουν για να πετάξουν πίσω στη Ρωσία στις 27.10.09 με την ελπίδα να πιέσουν τις αρχές ώστε να αναγνωρίσουν το πιστοποιητικό του γάμου τες.
Είπαν ότι θα φέρουν την υπόθεση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εάν απορριφθεί από την Ρωσσία.
Το λεσβιακό ζευγάρι θα δώσει μια συνέντευξη τύπου, σήμερα με το δικηγόρο τες Nikolai Alekseev, Ρώσσο ακτιβιστή για τα ΛεΠΑΤ δικαιώματα.
Μιλώντας στο «Αστέρι του Τορόντο», η Shipitko είπε: «Το μόνο που θελήσαμε ήταν να είμαστε μαζί..... να νυμφευθούμε όπως οποιοδήποτε ετερό ζευγάρι. Πήρε χρόνο αλλά τελικά θα γίνει».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 23.10.09 και το μεταφράσαμε, από την Pink News γραμμένο από την Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/23/russian-lesbians-to-marry-in-canada-today/
ΛεΠΑΤ γάμος στην Νέα Υόρκη
Ο κυβερνήτης είπε ότι ο ΛεΠΑΤ γάμος θα νομιμοποιηθεί στην Νέα Υόρκη.
Ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, David Paterson έχει πει ότι ο ΛεΠΑΤ γάμος θα είναι σύντομα νόμιμος στο κράτος του.
Ο Paterson μίλησε χτες 22.10.09 τη νύχτα σε ένα γεύμα στο Μανχάταν που φιλοξενήθηκε απότην ομάδα ΛεΠΑΤ δικαιωμάτων «Empire State Pride Agenda».
Ο νόμος έχει περάσει ήδη από την κρατική Συνέλευση και θα ψηφιστεί από τη Σύγκλητο στις επόμενες εβδομάδες.
Έπειτα θα πάει στο Paterson για έγκριση. Δεν μπορεί να αναγκάσει τη Σύγκλητο να ψηφίσει το νομοσχέδιο, αλλά είπε πως ήταν αισιόδοξος ότι θα ψηφιστεί.
Ο κυβερνήτης είπε ότι ο ΛεΠΑΤ γάμος θα είναι νόμιμος «ως αποτέλεσμα ενός νόμου που θα ψηφίσουμε στη Σύγκλητο της Νέας Υόρκης, που ήδη έχει ψηφιστεί από τη Συνέλευση, και θα υπογραφεί από τον κυβερνήτη, τις επόμενες εβδομάδες».
Ως πρόπωση ο κυβερνήτης είπε, ότι τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια δεν θα πρέπει πλέον να ανησυχούν για ζητήματα όπως τα δικαιώματα της νοσοκομειακής ασφάλειας, της επίσκεψης ασθενών σε νοσοκομείο.
Ο νόμος πέρασε τον Μάιο στη Συνέλευση της Νέας Υόρκης, με 89υπέρ και 52κατά και η Σύγκλητος είναι τώρα το τελικό εμπόδιο,επειδή όπως έχει πει ο Paterson, θα υπογράψει τον νόμο εάν φθάσει στο γραφείο του.
Ο νόμος αυτός θα κάνει τη Νέα Υόρκη το έκτο κράτος που θα νομιμοποιήσιε τον ΛεΠΑΤ γάμο μετά από το Βερμόντ, τη Αϊόβα, τη Μασαχουσέτη, το Κοννέκτικατ και το Νιού Χάμσαιρ. Επιτράπηκε για λίγο στην Καλιφόρνια έως ότου ένα δημοψήφισμα αποδυνάμωσε το ΛεΠΑΤ γάμο.
Ο ΛεΠΑΤ γάμος ίσχυσε στο Μαίην αλλά θα τεθεί σε ψηφοφορία τον επόμενο μήνα, για το αν πρέπει να είναι νόμιμος ή όχι.
Το 2007, ένας παρόμοιος νόμος ψηφίστηκε στη Συνέλευση της Νέας Υόρκης με 85υπέρ και 61κατά αλλά απέτυχε στη Σύγκλητο.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 23.10.09 και το μεταφράσαμε από την Pink News γραμμένο από την Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/23/governor-says-gay-marriage-will-be-legal-in-new-york/
Ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, David Paterson έχει πει ότι ο ΛεΠΑΤ γάμος θα είναι σύντομα νόμιμος στο κράτος του.
Ο Paterson μίλησε χτες 22.10.09 τη νύχτα σε ένα γεύμα στο Μανχάταν που φιλοξενήθηκε απότην ομάδα ΛεΠΑΤ δικαιωμάτων «Empire State Pride Agenda».
Ο νόμος έχει περάσει ήδη από την κρατική Συνέλευση και θα ψηφιστεί από τη Σύγκλητο στις επόμενες εβδομάδες.
Έπειτα θα πάει στο Paterson για έγκριση. Δεν μπορεί να αναγκάσει τη Σύγκλητο να ψηφίσει το νομοσχέδιο, αλλά είπε πως ήταν αισιόδοξος ότι θα ψηφιστεί.
Ο κυβερνήτης είπε ότι ο ΛεΠΑΤ γάμος θα είναι νόμιμος «ως αποτέλεσμα ενός νόμου που θα ψηφίσουμε στη Σύγκλητο της Νέας Υόρκης, που ήδη έχει ψηφιστεί από τη Συνέλευση, και θα υπογραφεί από τον κυβερνήτη, τις επόμενες εβδομάδες».
Ως πρόπωση ο κυβερνήτης είπε, ότι τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια δεν θα πρέπει πλέον να ανησυχούν για ζητήματα όπως τα δικαιώματα της νοσοκομειακής ασφάλειας, της επίσκεψης ασθενών σε νοσοκομείο.
Ο νόμος πέρασε τον Μάιο στη Συνέλευση της Νέας Υόρκης, με 89υπέρ και 52κατά και η Σύγκλητος είναι τώρα το τελικό εμπόδιο,επειδή όπως έχει πει ο Paterson, θα υπογράψει τον νόμο εάν φθάσει στο γραφείο του.
Ο νόμος αυτός θα κάνει τη Νέα Υόρκη το έκτο κράτος που θα νομιμοποιήσιε τον ΛεΠΑΤ γάμο μετά από το Βερμόντ, τη Αϊόβα, τη Μασαχουσέτη, το Κοννέκτικατ και το Νιού Χάμσαιρ. Επιτράπηκε για λίγο στην Καλιφόρνια έως ότου ένα δημοψήφισμα αποδυνάμωσε το ΛεΠΑΤ γάμο.
Ο ΛεΠΑΤ γάμος ίσχυσε στο Μαίην αλλά θα τεθεί σε ψηφοφορία τον επόμενο μήνα, για το αν πρέπει να είναι νόμιμος ή όχι.
Το 2007, ένας παρόμοιος νόμος ψηφίστηκε στη Συνέλευση της Νέας Υόρκης με 85υπέρ και 61κατά αλλά απέτυχε στη Σύγκλητο.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 23.10.09 και το μεταφράσαμε από την Pink News γραμμένο από την Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/23/governor-says-gay-marriage-will-be-legal-in-new-york/
Χωρίς ιατρικές βεβαιώσεις η αλλαγή ονόματος για τις-τους τρανς
Οι τρανς που αλλάζουν δικαστικά τα ονόματά τες-τους δεν θα πρέπει πλέον να παρέχουν στα δικαστήρια ιατρικές βεβαιώσεις, μετά την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου της Νέας Υόρκης.
Η περίπτωση αφορούσε τον Olin winn-Ritzenberg, έναν 23χρονο τρανς που προσπάθησε να αλλάξει το όνομά του νωρίτερα αυτή τη χρόνιά.
Όταν ένας υπάλληλος των δικαστηρίων της Νέας Υόρκης, του είπε ότι έπρεπε να παρουσιάσει μια βεβαίωση από την γιατρίνα -ο του, η οποίο θα απαριθμούσε ποιές ήταν «οι ανάγκες» για να αλλάξει το όνομά του, ήρθε σε επαφή με το Transgender νομικό Ταμείο Υπεράσπισης και Εκπαίδευσης για βοήθεια.
Η ομάδα κέρδισε την υπόθεση στις 21.10.09.
«Αυτή η απόφαση σημαίνει ότι μπορώ τελικά να αλλάξω το όνομά μου και να προχωρήσω με τη ζωή μου. Η μετάβαση του φύλου μου είναι ένα πολύ προσωπικό ταξίδι και καμία-εις δεν είναι σε πλεονεκτικότερη θέση για να αποφασίσει ότι πρέπει να αλλάξω το όνομά μου εκτός από μένα», δήλωσε ο Winn-Ritzenberg.
Σύμφωνα με την Guardian, ζήτησε την άδεια του πατέρα του για να χρησιμοποιήσει το μεσαίο οικογενειακό όνομά του.
«Το δοκίμασα αμέσως και αισθάνθηκα καλά», είπε «Με έφερε πιο κοντά με τους γονείς μου. Αισθάνθηκα λίγο άσχημα ότι έχανα ένα όνομα που η οικογένειά μου είχε διαλέξει, έτσι το γεγονός ότι προερχόταν από έναν από τους γονείς μου, ήταν ένα υπέρ».
Πρόσθεσε: «Για ένα λεπτό είχα θλιβεί που το όνομα «Leah»είχε επισήμως αφαιρεθεί και αισθάνθηκα ανήκε στο παρελθόν. Με βοηθά πραγματικά στην μετάβασή μου».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 23.10.09 και το μεταφράσαμε από την Pink News, στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/23/ruling-bars-courts-from-asking-for-doctors-notes-in-trans-name-changes/
Η περίπτωση αφορούσε τον Olin winn-Ritzenberg, έναν 23χρονο τρανς που προσπάθησε να αλλάξει το όνομά του νωρίτερα αυτή τη χρόνιά.
Όταν ένας υπάλληλος των δικαστηρίων της Νέας Υόρκης, του είπε ότι έπρεπε να παρουσιάσει μια βεβαίωση από την γιατρίνα -ο του, η οποίο θα απαριθμούσε ποιές ήταν «οι ανάγκες» για να αλλάξει το όνομά του, ήρθε σε επαφή με το Transgender νομικό Ταμείο Υπεράσπισης και Εκπαίδευσης για βοήθεια.
Η ομάδα κέρδισε την υπόθεση στις 21.10.09.
«Αυτή η απόφαση σημαίνει ότι μπορώ τελικά να αλλάξω το όνομά μου και να προχωρήσω με τη ζωή μου. Η μετάβαση του φύλου μου είναι ένα πολύ προσωπικό ταξίδι και καμία-εις δεν είναι σε πλεονεκτικότερη θέση για να αποφασίσει ότι πρέπει να αλλάξω το όνομά μου εκτός από μένα», δήλωσε ο Winn-Ritzenberg.
Σύμφωνα με την Guardian, ζήτησε την άδεια του πατέρα του για να χρησιμοποιήσει το μεσαίο οικογενειακό όνομά του.
«Το δοκίμασα αμέσως και αισθάνθηκα καλά», είπε «Με έφερε πιο κοντά με τους γονείς μου. Αισθάνθηκα λίγο άσχημα ότι έχανα ένα όνομα που η οικογένειά μου είχε διαλέξει, έτσι το γεγονός ότι προερχόταν από έναν από τους γονείς μου, ήταν ένα υπέρ».
Πρόσθεσε: «Για ένα λεπτό είχα θλιβεί που το όνομα «Leah»είχε επισήμως αφαιρεθεί και αισθάνθηκα ανήκε στο παρελθόν. Με βοηθά πραγματικά στην μετάβασή μου».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 23.10.09 και το μεταφράσαμε από την Pink News, στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/23/ruling-bars-courts-from-asking-for-doctors-notes-in-trans-name-changes/
23 Οκτ 2009
Η γυναικεία επανάσταση του κ. Barosso
Η γυναικεία επανάσταση του κ. Barosso
Ο διορισμένος Πρόεδρος, Jose Manuel Barroso, έστειλε μια επιστολή σε όλες-ους τις αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων νωρίτερα αυτή την εβδομάδα. Με ευγενικές διπλωματικές λέξεις ο κ. Barroso έδωσε στις ηγέτιδες-ες της ΕΕ έναν πολύ σαφή υπαινιγμό, αυτού που αναμένει όταν αυτές-οι θα ορίσουν τις υποψήφιες-ους για την επόμενη Επιτροπή:
«Επιτρέψτε μου να προτείνω μια κατάλληλα ισορροπημένη ομάδα στο Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επομένως θα σας ζητούσα, όλες-οι να δείτε την ισορροπία του φύλου ως κοινό στόχο και ως κοινή-μοίρασμα ευθύνη. Επομένως θα σας ωθούσα να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στην παρουσία γυναικών στα Πανεπιστήμια-College…»
Με άλλα λόγια: Στείλτε περισσότερες γυναίκες.
Προφανώς υπάρχει ένα στοιχείο τακτικής στην επιστολή του κ. Barroso. Ο διορισμένος Πρόεδρος επικρίθηκε για την έλλειψη γυναικών Επιτρόπων όταν εγκρίθηκε η Επιτροπή του πέντε χρονιές πριν και η επιστολή δηλώνει το προφανές: Πως ο κ. Barroso δεν είναι ελεύθερος να επιλέξει οποιαδήποτε ομάδα θα ήθελε. Οι διορισμοί γίνονται σε συνεργασία με τις ηγέτιδες-ες των κρατών και των κυβερνήσεων.
Αλλά η επιστολή δεν είναι απαραιτήτως μόνο μια στρατηγική κίνηση. Στην πραγματικότητα ο κ. Barroso βρίσκεται σε μια θέση κλειδί, για να κάνει περισσότερα ως προς την ισότητα των φύλων στα όργανα της ΕΕ, από οποιαδήποτε ηγέτιδα-ης της ΕΕ πριν από αυτόν ως τώρα, δεν έχει κάνει.
Ο κ. Barroso μπορεί να υποστηρίξει - και με τεράστια αξιοπιστία - πως χρειάζεται να τεθούν περισσότερες γυναίκες Επίτροποι στην Επιτροπή του, που θα έχει εγκριθεί από την πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ο διορισμένος Πρόεδρος μπορεί επίσης να κινήσει τα πράγματα προς τα εμπρός αρκετά ουσιαστικά, με το να προσφέρει πιο ενδιαφέρουσες εργασίες στις χώρες που παρέχουν-προμηθεύουν τις γυναίκες υποψήφιες - και είναι κατανοητό ότι ο Πρόεδρος κάνει ακριβώς αυτό.
Είναι εύκολο να προβλεφθούν τα επιχειρήματα που ο κ. το Barroso θα συναντήσει κατά την συζήτηση ως προς τις υποψήφιες της επιτροπής με τις ηγέτιδες-ες της ΕΕ. Πολλές ηγέτιδες-ες της ΕΕ θα υποστηρίξουν ότι πραγματικά θα επιθυμούσαν να βρούν μια γυναίκα υποψήφια αλλά ότι δυστυχώς δεν έχουν μια καταρτισμένη υποψήφια για αυτή τη φορά. Όταν αυτό το επιχείρημα θα τεθεί στον κ. Barroso, θα είναι καλό να αναφερθεί στην πρόσφατη εμπειρία των επιχειρήσεων στη Νορβηγία.
Η νορβηγική κυβέρνηση κατάθεσε έναν νόμο λέγοντας ότι τουλάχιστον το 40% των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις πρέπει να είναι γυναίκες. Ο νόμος προκάλεσε την άγρια-σθεναρότατη αντίσταση και από τις επιχειρήσεις και από πολλούς πολιτικούς. Υποστήριξαν ότι δεν υπήρξαν αρκετές, επαρκώς καταρτισμένες υποψήφιες, των οποίων το μορφωτικό επίπεδο θα μείωνε το μέσο όρο των Διοικητικών Συμβουλίων και πως οι επιχειρήσεις θα έπαυαν να επενδύουν στη Νορβηγία. Μερικοί έφτασαν ακόμη και να προβλέψουν, ότι οι επιχειρήσεις θα έφευγαν εντελώς από την χώρα.
Τώρα το Κέντρο για την Ποικιλομορφία των Εταιρειών έχει αξιολογήσει το νόμο και τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους. Οι συνολικά 460 επιχειρήσεις που δεσμεύτηκαν από το νόμο, είχαν πραγματική επιτυχία με την αλλαγή της ισορροπίας των φύλων στα Διοικητικά Συμβούλια τες. Ο μέσος όρος του μορφωτικού επιπέδου στα Διοικητικά Συμβούλια αυτών των 460 επιχειρήσεων αυξήθηκε.
Καμία επιχείρηση δεν εγκατέλειψε τη χώρα. Αντίθετα, οι επενδύτριες-ες φαίνονται να ενδιαφέρονται για την απόκτηση των χρημάτων παρά για τη σύνθεση των Διοικητικών Συμβουλίων.
Εάν ο κ. Barroso, έχει το πολιτικό θάρρος να είναι σκληρός με τα κράτη μέλη και να επιμείνει για μεγαλύτερη-περισσότερη ισότητα φύλων, θα έχει μια καλή πιθανότητα επιτυχίας. Έχει δύο πολύ αποδοτικά εργαλεία να χρησιμοποιήσει. Την απειλή να πάρει την Επιτροπή του, που απορρίφθηκε από το Κοινοβούλιο και την απόλυτη-κυρίαρχη δύναμή του στη διανομή των χαρτοφυλακίων. Απλώς ανταμοίβοντας τις χώρες μέλη που θα παρέχουν σε μια καταρτισμένη γυναίκα υποψήφια τα καλύτερα χαρτοφυλάκια από τα κράτη μέλη που θα επιμείνουν στους άνδρες υποψηφίους.
Μια τέτοια τοποθέτηση δεν θα έκανε τον διορισμένο Πρόεδρο δημοφιλή μεταξύ των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, αλλά έχει πολύ περισσότερα να κερδίζει παρά να χάσει - και προσωπικά και δημόσια.
Πρώτον, ο κ. Barroso θα μπορούσε να δείξει, ότι είναι ο προϊστάμενος-αφεντικό και ότι η φοβέρα που όλες-οι έχουμε δει κατά την παραμονή του επαναδιορισμού του, έχει τελειώσει.
Δεύτερον, θα έστελνε ένα σαφές μήνυμα σε όλα τα μέλη της νέας Επιτροπής ότι ο Πρόεδρος είναι ο προϊστάμενος-αφεντικό.
Εκτός από αυτά τα προσωπικά κέρδη, η Επιτροπή με μεγαλύτερη-περισσότερη ισότητα φύλων θα βοηθούσε να υπερνικήθει-ξεπεραστεί μέρος της προβληματικής εικόνας των οργάνων της ΕΕ, πως είναι μια ελιτίστικη ανδρική λέσχη. Περισσότερες γυναίκες Επίτροποι επίσης θα βοηθήσουν την Επιτροπή εσωτερικά όπου η ανδρική κυριαρχία είναι ακόμα υψηλή μεταξύ των δημόσιων υπαλλήλων στις υψηλότερες θέσεις.
Ιδανικά, διορίζοντας μεγαλύτερη ισορροποία φύλων στην Επιτροπή, δεν πρέπει να είναι μόνο η προσπάθεια ισότητας φύλων αυτές τις μέρες. Με τους διορισμούς του κ. Buzek ως Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του κ. Barroso ως Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δύο από τέσσερις κορυφαίες θέσεις της ΕΕ είναι ήδη πλήρεις.
Δύο ακόμη θέσεις πρόκειται να καλυφθούν κατά τη διάρκεια των επόμενων ημερών. Αυτές είναι της-του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Ανώτατης-ου Αντιπροσώπου / Υπουργίνας-ου Εξωτερικών.
Η ομάδα των MEP που διευθύνονται από την Δανή ευρωβουλευτίνα Christel Schaldemose και η ομάδα του Λόμπι των Ευρωπαίων Γυναικών διευθύνουν τις εκστρατείες που προσπαθήσουν να συλλέξουν τη δημόσια υποστήριξη και να ασκήσουν την πίεση στις ηγέτιδες-ες της ΕΕ να διορίσουν τουλάχιστον μια γυναίκα στη μια από τις τέσσερις θέσεις.
Η κα Schaldemoses «Γυναίκες Μπροστά» έχει συλλέξει σχεδόν 200.000 υπογραφές ενώ το Λόμπι των Ευρωπαίων Γυναικών έχει συλλέξει περίπου 19.000 υπογραφές για την εκστρατεία τες.
Αλλά η μάχη μιας γυναίκας για μια από τις δύο τελικές κορυφαίες θέσεις, φαίνεται ότι θα χαθεί. Αυτό αφήνει τον κ. Barroso, ως τον μοναδικό εναπομείναντα να εξασφαλίσει την καλύτερη ισότητα φύλων στην Ευρωπαϊκή ανώτατη πολιτική.
Πολλές-οι πιθανώς θα υποστηρίξουν ότι δεν πρέπει να υπάρξει καμία εστίαση στη ισότητα των φύλων, ότι όπως πάντα οι Επίτροποι πρέπει να διοριστούν αξιολογικά μόνο.
Αυτό είναι ένα πολύ έγκυρο σημείο.
Αλλά σε έναν κόσμο όπου οι κεφαλές κρατών και κυβερνήσεων θεωρούν ότι είναι δουλειά τες το να ρυθμίσουν ποια επιδόματα μια ιδιωτική εταιρεία μπορεί να πληρώσει στις ανώτατες-ους υπαλλήλους της, οι ίδιες ηγέτιδες-ες δεν μπορούν να υποστηρίξουν ότι το θέμα της ισότητας φύλων πρέπει να αφεθεί σε κάποιο είδος ανταγωνιστικής αγοράς των πολιτικών δυνάμεων.
Θα κάνει καλό στην Ευρώπη να έχει περισσότερες γυναίκες στις κορυφαίες θέσεις και ο κ. Barroso είναι σε θέση να το πραγματοποιήσει.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.10.09 και το μεταφράσαμε, από την http://blogs.euobserver.com/ryborg/ γραμμένο γραμμένο από τον Ole Ryborg, στην http://blogs.euobserver.com/ryborg/2009/10/22/barrosos-female-revolution/
Ο διορισμένος Πρόεδρος, Jose Manuel Barroso, έστειλε μια επιστολή σε όλες-ους τις αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων νωρίτερα αυτή την εβδομάδα. Με ευγενικές διπλωματικές λέξεις ο κ. Barroso έδωσε στις ηγέτιδες-ες της ΕΕ έναν πολύ σαφή υπαινιγμό, αυτού που αναμένει όταν αυτές-οι θα ορίσουν τις υποψήφιες-ους για την επόμενη Επιτροπή:
«Επιτρέψτε μου να προτείνω μια κατάλληλα ισορροπημένη ομάδα στο Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επομένως θα σας ζητούσα, όλες-οι να δείτε την ισορροπία του φύλου ως κοινό στόχο και ως κοινή-μοίρασμα ευθύνη. Επομένως θα σας ωθούσα να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στην παρουσία γυναικών στα Πανεπιστήμια-College…»
Με άλλα λόγια: Στείλτε περισσότερες γυναίκες.
Προφανώς υπάρχει ένα στοιχείο τακτικής στην επιστολή του κ. Barroso. Ο διορισμένος Πρόεδρος επικρίθηκε για την έλλειψη γυναικών Επιτρόπων όταν εγκρίθηκε η Επιτροπή του πέντε χρονιές πριν και η επιστολή δηλώνει το προφανές: Πως ο κ. Barroso δεν είναι ελεύθερος να επιλέξει οποιαδήποτε ομάδα θα ήθελε. Οι διορισμοί γίνονται σε συνεργασία με τις ηγέτιδες-ες των κρατών και των κυβερνήσεων.
Αλλά η επιστολή δεν είναι απαραιτήτως μόνο μια στρατηγική κίνηση. Στην πραγματικότητα ο κ. Barroso βρίσκεται σε μια θέση κλειδί, για να κάνει περισσότερα ως προς την ισότητα των φύλων στα όργανα της ΕΕ, από οποιαδήποτε ηγέτιδα-ης της ΕΕ πριν από αυτόν ως τώρα, δεν έχει κάνει.
Ο κ. Barroso μπορεί να υποστηρίξει - και με τεράστια αξιοπιστία - πως χρειάζεται να τεθούν περισσότερες γυναίκες Επίτροποι στην Επιτροπή του, που θα έχει εγκριθεί από την πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ο διορισμένος Πρόεδρος μπορεί επίσης να κινήσει τα πράγματα προς τα εμπρός αρκετά ουσιαστικά, με το να προσφέρει πιο ενδιαφέρουσες εργασίες στις χώρες που παρέχουν-προμηθεύουν τις γυναίκες υποψήφιες - και είναι κατανοητό ότι ο Πρόεδρος κάνει ακριβώς αυτό.
Είναι εύκολο να προβλεφθούν τα επιχειρήματα που ο κ. το Barroso θα συναντήσει κατά την συζήτηση ως προς τις υποψήφιες της επιτροπής με τις ηγέτιδες-ες της ΕΕ. Πολλές ηγέτιδες-ες της ΕΕ θα υποστηρίξουν ότι πραγματικά θα επιθυμούσαν να βρούν μια γυναίκα υποψήφια αλλά ότι δυστυχώς δεν έχουν μια καταρτισμένη υποψήφια για αυτή τη φορά. Όταν αυτό το επιχείρημα θα τεθεί στον κ. Barroso, θα είναι καλό να αναφερθεί στην πρόσφατη εμπειρία των επιχειρήσεων στη Νορβηγία.
Η νορβηγική κυβέρνηση κατάθεσε έναν νόμο λέγοντας ότι τουλάχιστον το 40% των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις πρέπει να είναι γυναίκες. Ο νόμος προκάλεσε την άγρια-σθεναρότατη αντίσταση και από τις επιχειρήσεις και από πολλούς πολιτικούς. Υποστήριξαν ότι δεν υπήρξαν αρκετές, επαρκώς καταρτισμένες υποψήφιες, των οποίων το μορφωτικό επίπεδο θα μείωνε το μέσο όρο των Διοικητικών Συμβουλίων και πως οι επιχειρήσεις θα έπαυαν να επενδύουν στη Νορβηγία. Μερικοί έφτασαν ακόμη και να προβλέψουν, ότι οι επιχειρήσεις θα έφευγαν εντελώς από την χώρα.
Τώρα το Κέντρο για την Ποικιλομορφία των Εταιρειών έχει αξιολογήσει το νόμο και τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους. Οι συνολικά 460 επιχειρήσεις που δεσμεύτηκαν από το νόμο, είχαν πραγματική επιτυχία με την αλλαγή της ισορροπίας των φύλων στα Διοικητικά Συμβούλια τες. Ο μέσος όρος του μορφωτικού επιπέδου στα Διοικητικά Συμβούλια αυτών των 460 επιχειρήσεων αυξήθηκε.
Καμία επιχείρηση δεν εγκατέλειψε τη χώρα. Αντίθετα, οι επενδύτριες-ες φαίνονται να ενδιαφέρονται για την απόκτηση των χρημάτων παρά για τη σύνθεση των Διοικητικών Συμβουλίων.
Εάν ο κ. Barroso, έχει το πολιτικό θάρρος να είναι σκληρός με τα κράτη μέλη και να επιμείνει για μεγαλύτερη-περισσότερη ισότητα φύλων, θα έχει μια καλή πιθανότητα επιτυχίας. Έχει δύο πολύ αποδοτικά εργαλεία να χρησιμοποιήσει. Την απειλή να πάρει την Επιτροπή του, που απορρίφθηκε από το Κοινοβούλιο και την απόλυτη-κυρίαρχη δύναμή του στη διανομή των χαρτοφυλακίων. Απλώς ανταμοίβοντας τις χώρες μέλη που θα παρέχουν σε μια καταρτισμένη γυναίκα υποψήφια τα καλύτερα χαρτοφυλάκια από τα κράτη μέλη που θα επιμείνουν στους άνδρες υποψηφίους.
Μια τέτοια τοποθέτηση δεν θα έκανε τον διορισμένο Πρόεδρο δημοφιλή μεταξύ των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, αλλά έχει πολύ περισσότερα να κερδίζει παρά να χάσει - και προσωπικά και δημόσια.
Πρώτον, ο κ. Barroso θα μπορούσε να δείξει, ότι είναι ο προϊστάμενος-αφεντικό και ότι η φοβέρα που όλες-οι έχουμε δει κατά την παραμονή του επαναδιορισμού του, έχει τελειώσει.
Δεύτερον, θα έστελνε ένα σαφές μήνυμα σε όλα τα μέλη της νέας Επιτροπής ότι ο Πρόεδρος είναι ο προϊστάμενος-αφεντικό.
Εκτός από αυτά τα προσωπικά κέρδη, η Επιτροπή με μεγαλύτερη-περισσότερη ισότητα φύλων θα βοηθούσε να υπερνικήθει-ξεπεραστεί μέρος της προβληματικής εικόνας των οργάνων της ΕΕ, πως είναι μια ελιτίστικη ανδρική λέσχη. Περισσότερες γυναίκες Επίτροποι επίσης θα βοηθήσουν την Επιτροπή εσωτερικά όπου η ανδρική κυριαρχία είναι ακόμα υψηλή μεταξύ των δημόσιων υπαλλήλων στις υψηλότερες θέσεις.
Ιδανικά, διορίζοντας μεγαλύτερη ισορροποία φύλων στην Επιτροπή, δεν πρέπει να είναι μόνο η προσπάθεια ισότητας φύλων αυτές τις μέρες. Με τους διορισμούς του κ. Buzek ως Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του κ. Barroso ως Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δύο από τέσσερις κορυφαίες θέσεις της ΕΕ είναι ήδη πλήρεις.
Δύο ακόμη θέσεις πρόκειται να καλυφθούν κατά τη διάρκεια των επόμενων ημερών. Αυτές είναι της-του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Ανώτατης-ου Αντιπροσώπου / Υπουργίνας-ου Εξωτερικών.
Η ομάδα των MEP που διευθύνονται από την Δανή ευρωβουλευτίνα Christel Schaldemose και η ομάδα του Λόμπι των Ευρωπαίων Γυναικών διευθύνουν τις εκστρατείες που προσπαθήσουν να συλλέξουν τη δημόσια υποστήριξη και να ασκήσουν την πίεση στις ηγέτιδες-ες της ΕΕ να διορίσουν τουλάχιστον μια γυναίκα στη μια από τις τέσσερις θέσεις.
Η κα Schaldemoses «Γυναίκες Μπροστά» έχει συλλέξει σχεδόν 200.000 υπογραφές ενώ το Λόμπι των Ευρωπαίων Γυναικών έχει συλλέξει περίπου 19.000 υπογραφές για την εκστρατεία τες.
Αλλά η μάχη μιας γυναίκας για μια από τις δύο τελικές κορυφαίες θέσεις, φαίνεται ότι θα χαθεί. Αυτό αφήνει τον κ. Barroso, ως τον μοναδικό εναπομείναντα να εξασφαλίσει την καλύτερη ισότητα φύλων στην Ευρωπαϊκή ανώτατη πολιτική.
Πολλές-οι πιθανώς θα υποστηρίξουν ότι δεν πρέπει να υπάρξει καμία εστίαση στη ισότητα των φύλων, ότι όπως πάντα οι Επίτροποι πρέπει να διοριστούν αξιολογικά μόνο.
Αυτό είναι ένα πολύ έγκυρο σημείο.
Αλλά σε έναν κόσμο όπου οι κεφαλές κρατών και κυβερνήσεων θεωρούν ότι είναι δουλειά τες το να ρυθμίσουν ποια επιδόματα μια ιδιωτική εταιρεία μπορεί να πληρώσει στις ανώτατες-ους υπαλλήλους της, οι ίδιες ηγέτιδες-ες δεν μπορούν να υποστηρίξουν ότι το θέμα της ισότητας φύλων πρέπει να αφεθεί σε κάποιο είδος ανταγωνιστικής αγοράς των πολιτικών δυνάμεων.
Θα κάνει καλό στην Ευρώπη να έχει περισσότερες γυναίκες στις κορυφαίες θέσεις και ο κ. Barroso είναι σε θέση να το πραγματοποιήσει.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.10.09 και το μεταφράσαμε, από την http://blogs.euobserver.com/ryborg/ γραμμένο γραμμένο από τον Ole Ryborg, στην http://blogs.euobserver.com/ryborg/2009/10/22/barrosos-female-revolution/
Η εκκλησία της Σουηδίας είπε ναι, στον ΛεΠΑΤ θρησκευτικό γάμο
Η Λουθηριανή Εκκλησία της Σουηδίας αποφάσισε να επιτρέψει στα ΛεΠΑΤ ζευγάρια να τελούν θρησκευτικούς γάμους.
Ο ΛεΠΑΤ γάμος έγινε νόμιμος στη χώρα την 1η Μαΐου 2009, επιτρέποντας στα ΛεΠΑΤ ζευγάρια να τελούν θρησκευτικό ή πολιτικό γάμο.
Μέχρι τώρα, η εκκλησία δεν είχε αποφασίσει εάν θα επιτρέψει θρησκευτικούς ΛεΠΑΤ γάμους.
Τον Ιούνιο, η διοίκηση των εκκλησιών υπέβαλε μια αίτηση στην Σύνοδο της σουηδικής εκκλησίας. Η Σύνοδος ανήγγειλε την απόφαση στις 22.10.09.
Σύμφωνα με τη Σύνοδο, μερικές μικρές αλλαγές θα γίνουν στους τρέχοντες κανονισμούς εκκλησιών, όπως η αντικατάσταση «της συζύγου και του συζύγου» σε «σύζυγοι σύμφωνα με το νόμο» όταν τελούν γάμους τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια.
Τον Ιανουάριου του 2007 η εκκλησία, που το 2000 αρνήθηκε να συμπεριλάβει στις επίσημες θέσεις της τον ΛεΠΑΤ γάμο, άρχισε τις θρησκευτικές ευλογίες στους ΛεΠΑΤ πολιτικούς γάμους και καλωσόρισε ενεργά την ΛεΠΑΤ ιεροσύνη.
Έξι από τα επτά πολιτικά κόμματα στο σουηδικό Κοινοβούλιο υποστήριξαν την πρόταση να κατατεθεί ένας νόμος γάμου χωρίς αναφορά στο φύλο.
Η πρόταση πέρασε με 261 υπέρ, 22 κατά και 16 αποχές.
Το μόνο κόμμα που αντιτάχθηκε στην απόφαση ήταν το χριστιανοδημοκρατικό, το οποίο είπε ότι θέλησε να διατηρήσει «το παλιό περιεχόμενο» του γάμου.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.10.09 και το μεταφράσαμε, από την Pink News γραμμένο από την Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/22/sweden-allows-gay-couples-to-marry-in-church/
Ο ΛεΠΑΤ γάμος έγινε νόμιμος στη χώρα την 1η Μαΐου 2009, επιτρέποντας στα ΛεΠΑΤ ζευγάρια να τελούν θρησκευτικό ή πολιτικό γάμο.
Μέχρι τώρα, η εκκλησία δεν είχε αποφασίσει εάν θα επιτρέψει θρησκευτικούς ΛεΠΑΤ γάμους.
Τον Ιούνιο, η διοίκηση των εκκλησιών υπέβαλε μια αίτηση στην Σύνοδο της σουηδικής εκκλησίας. Η Σύνοδος ανήγγειλε την απόφαση στις 22.10.09.
Σύμφωνα με τη Σύνοδο, μερικές μικρές αλλαγές θα γίνουν στους τρέχοντες κανονισμούς εκκλησιών, όπως η αντικατάσταση «της συζύγου και του συζύγου» σε «σύζυγοι σύμφωνα με το νόμο» όταν τελούν γάμους τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια.
Τον Ιανουάριου του 2007 η εκκλησία, που το 2000 αρνήθηκε να συμπεριλάβει στις επίσημες θέσεις της τον ΛεΠΑΤ γάμο, άρχισε τις θρησκευτικές ευλογίες στους ΛεΠΑΤ πολιτικούς γάμους και καλωσόρισε ενεργά την ΛεΠΑΤ ιεροσύνη.
Έξι από τα επτά πολιτικά κόμματα στο σουηδικό Κοινοβούλιο υποστήριξαν την πρόταση να κατατεθεί ένας νόμος γάμου χωρίς αναφορά στο φύλο.
Η πρόταση πέρασε με 261 υπέρ, 22 κατά και 16 αποχές.
Το μόνο κόμμα που αντιτάχθηκε στην απόφαση ήταν το χριστιανοδημοκρατικό, το οποίο είπε ότι θέλησε να διατηρήσει «το παλιό περιεχόμενο» του γάμου.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.10.09 και το μεταφράσαμε, από την Pink News γραμμένο από την Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/22/sweden-allows-gay-couples-to-marry-in-church/
Η Γερμανία δίνει συνταξιοδοτικά δικαιώματα σε ΛεΠΑΤ
Η Γερμανία δίνει συνταξιοδοτικά δικαιώματα σε ΛεΠΑΤ ζευγάρια
Το γερμανικό ανώτατο δικαστήριο στις 22.10.09 διέταξε ότι τα ζευγάρια των κυβερνητικών υπαλλήλων που έχουν Σύμφωνο Συμβίωσης δικαιούνται να λάβουν τα ίδια συνταξιοδοτικά δικαιώματα, αντίστοιχα με αυτά των ετερό ζευγαριών.
Το Συνταγματικό Δικαστήριο στην Καρλσρούη- Karlsruhe, το ανώτατο δικαστήριο στη χώρα, άκουσε την υπόθεση ενός δημόσιου υπαλλήλου του Αμβούργου που εργαζόταν από το 1991.
Η συνταξιοδοτική επιχείρηση δημόσιου τομέα VBL είχε αρνηθεί να τον θεωρήσει με τον ίδιο τρόπο, όπως ένα παντρεμένο πρόσωπο, παρά το γεγονός ότι είχε Σύμφωνο Συμβίωσης επί οκτώ χρόνια.
Κατά την άποψη της VBL, λάμβανε 74 € λιγότερα κάθε μήνα από ένα παντρεμένο ετερό πρόσωπο, ενώ ο σύντροφός του δεν θα ελάμβανε τη σύνταξη του εάν πέθανε ο εργαζόμενος σύντροφός του.
Το δικαστήριο αποφάσισε σήμερα πως η θέση της VBL ήταν αντισυνταγματική.
Σύμφωνα με τον τοπικό, δικηγόρο υπεράσπισης Dirk Siegfried του συντρόφου που το όνομά του δεν αναφέρεται είπε: « Βλέπω αυτήν την απόφαση ως πολύ μεγάλο βήμα για την ισότητα του ΛεΠΑΤ γάμου όχι μόνο για τις συντάξεις υπαλλήλων, αλλά σε πολλά άλλα πεδία επίσης».
Τον Αύγουστο, το ίδιο δικαστήριο επιβεβαίωσε ότι οι ΛεΠΑΤ μπορούν να παιδοθετήσουν τα παιδιά των συντροφισών τες, ανατρέποντας προηγούμενη απόφαση δικαστηρίου.
Απέρριψε το επιχείρημα πως το να επιτρέψει στη συντρόφισα της βιολογικής μητέρας του παιδιού να παιδοθετήσει θα υπονόμευε τα δικαιώματα του άλλου βιολογικού γονέα.
Μια πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε ότι 6.600 παιδιά στη Γερμανία ανατρέφονται από λεσβίες και γκέι γονείς.
Όμως, οι λεσβίες και οι γκέι είτε ως πρόσωπα είτε ως ζευγάρια, δεν μπορούν να παιδοθετήσουν τα παιδιά με τα οποία δεν έχουν δεσμούς συγγένειας ή κοινωνικής γονεϊκότητας.
Οι Σοσιαλδημοκράτισες πολιτικίνες-οι, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίδας Υπουργίνας Δικαιοσύνης Brigitte Zypries, έχουν απαιτήσει αλλαγή στο νόμο.
Τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια μπορούν να καταχωρήσουν τα Σύμφωνα Συμβίωσης τες και τα δικαιώματά τες περιλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος εκείνων του γάμου, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας της παιδοθέτησης παιδιών από προηγούμενη σχέση ή γάμο, αλλά τις αρνούνται τα ίδια φορολογικά οφέλη.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.10.09 και το μεταφράσαμε, από την Pink News γραμμένο από την Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/22/germany-gives-pension-rights-to-gay-civil-partners/
Το γερμανικό ανώτατο δικαστήριο στις 22.10.09 διέταξε ότι τα ζευγάρια των κυβερνητικών υπαλλήλων που έχουν Σύμφωνο Συμβίωσης δικαιούνται να λάβουν τα ίδια συνταξιοδοτικά δικαιώματα, αντίστοιχα με αυτά των ετερό ζευγαριών.
Το Συνταγματικό Δικαστήριο στην Καρλσρούη- Karlsruhe, το ανώτατο δικαστήριο στη χώρα, άκουσε την υπόθεση ενός δημόσιου υπαλλήλου του Αμβούργου που εργαζόταν από το 1991.
Η συνταξιοδοτική επιχείρηση δημόσιου τομέα VBL είχε αρνηθεί να τον θεωρήσει με τον ίδιο τρόπο, όπως ένα παντρεμένο πρόσωπο, παρά το γεγονός ότι είχε Σύμφωνο Συμβίωσης επί οκτώ χρόνια.
Κατά την άποψη της VBL, λάμβανε 74 € λιγότερα κάθε μήνα από ένα παντρεμένο ετερό πρόσωπο, ενώ ο σύντροφός του δεν θα ελάμβανε τη σύνταξη του εάν πέθανε ο εργαζόμενος σύντροφός του.
Το δικαστήριο αποφάσισε σήμερα πως η θέση της VBL ήταν αντισυνταγματική.
Σύμφωνα με τον τοπικό, δικηγόρο υπεράσπισης Dirk Siegfried του συντρόφου που το όνομά του δεν αναφέρεται είπε: « Βλέπω αυτήν την απόφαση ως πολύ μεγάλο βήμα για την ισότητα του ΛεΠΑΤ γάμου όχι μόνο για τις συντάξεις υπαλλήλων, αλλά σε πολλά άλλα πεδία επίσης».
Τον Αύγουστο, το ίδιο δικαστήριο επιβεβαίωσε ότι οι ΛεΠΑΤ μπορούν να παιδοθετήσουν τα παιδιά των συντροφισών τες, ανατρέποντας προηγούμενη απόφαση δικαστηρίου.
Απέρριψε το επιχείρημα πως το να επιτρέψει στη συντρόφισα της βιολογικής μητέρας του παιδιού να παιδοθετήσει θα υπονόμευε τα δικαιώματα του άλλου βιολογικού γονέα.
Μια πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε ότι 6.600 παιδιά στη Γερμανία ανατρέφονται από λεσβίες και γκέι γονείς.
Όμως, οι λεσβίες και οι γκέι είτε ως πρόσωπα είτε ως ζευγάρια, δεν μπορούν να παιδοθετήσουν τα παιδιά με τα οποία δεν έχουν δεσμούς συγγένειας ή κοινωνικής γονεϊκότητας.
Οι Σοσιαλδημοκράτισες πολιτικίνες-οι, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίδας Υπουργίνας Δικαιοσύνης Brigitte Zypries, έχουν απαιτήσει αλλαγή στο νόμο.
Τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια μπορούν να καταχωρήσουν τα Σύμφωνα Συμβίωσης τες και τα δικαιώματά τες περιλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος εκείνων του γάμου, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας της παιδοθέτησης παιδιών από προηγούμενη σχέση ή γάμο, αλλά τις αρνούνται τα ίδια φορολογικά οφέλη.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.10.09 και το μεταφράσαμε, από την Pink News γραμμένο από την Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/22/germany-gives-pension-rights-to-gay-civil-partners/
21 Οκτ 2009
Me voy - Υasmin Levy
Αγαπημένο τραγούδι από την Υasmin Levy
"Me voy"
http://www.youtube.com/watch?v=cshqbi871Gc
μια ακόμη έδοση του ίδιου τραγουδιού
http://www.youtube.com/watch?v=ZidWMI4ZWKY&feature=related
διαφορετική απόδοση του "Me voy"
http://www.youtube.com/watch?v=wZuAN2PdX9U&feature=related
Mano suave
http://www.youtube.com/watch?v=_rmK99BZsKo&NR=1&feature=fvwp
jewish spanish song
http://www.youtube.com/watch?v=UN-1Nc-F3zw&NR=1
perdono
http://www.youtube.com/watch?v=O2AJouB2T5A
ven querida ven amada
http://www.youtube.com/watch?v=7C7o7AKWIf0&feature=related
Locura=τρελή, με φωτογραφίες της Yasmin Levy
http://www.youtube.com/watch?v=rLJDQQ1PlEc
Η Yasmin Levy, γεννήθηκε στις 23.12. 1975 στην Ιερουσαλήμ.
Έχει βραβευθεί δύο φορές, το 2005 και το 2006.
Όσες θέλετε να μάθετε περισσότερα δείτε στην: www.yasminlevy.net
"Me voy"
http://www.youtube.com/watch?v=cshqbi871Gc
μια ακόμη έδοση του ίδιου τραγουδιού
http://www.youtube.com/watch?v=ZidWMI4ZWKY&feature=related
διαφορετική απόδοση του "Me voy"
http://www.youtube.com/watch?v=wZuAN2PdX9U&feature=related
Mano suave
http://www.youtube.com/watch?v=_rmK99BZsKo&NR=1&feature=fvwp
jewish spanish song
http://www.youtube.com/watch?v=UN-1Nc-F3zw&NR=1
perdono
http://www.youtube.com/watch?v=O2AJouB2T5A
ven querida ven amada
http://www.youtube.com/watch?v=7C7o7AKWIf0&feature=related
Locura=τρελή, με φωτογραφίες της Yasmin Levy
http://www.youtube.com/watch?v=rLJDQQ1PlEc
Η Yasmin Levy, γεννήθηκε στις 23.12. 1975 στην Ιερουσαλήμ.
Έχει βραβευθεί δύο φορές, το 2005 και το 2006.
Όσες θέλετε να μάθετε περισσότερα δείτε στην: www.yasminlevy.net
20 Οκτ 2009
Απαγόρευσαν το σμόκιν σε μια λεσβία
Μια λεσβία αποκλείστηκε από το βιβλίο της επετηρίδας επειδή φόρεσε σμόκιν.
Μια λεσβία σπουδάστρια στο Μισισιπή αντιτίθεται στην απόφαση του σχολείου της να αποκλειστεί από την επετηρίδα επειδή φόρεσε σμόκιν.
Η Ceara Sturgis, 17χρονη, ανοιχτά λεσβία τελειόφοιτη του κολεγίου Wesson Attendance Center στο Wesson, φόρεσε το συγκεκριμένο ένδυμα για τη φωτογραφία της επετηρίδας της.
Ήταν επακόλουθο, είπαν οι ανώτερες-οι υπαλλήλοι του σχολείου ακόμη κι αν φορούσε φόρεμα ή φούστα, η φωτογραφία της δεν θα εμφανιζόταν στο βιβλίο.
Η Sturgis είπε σε μια δήλωση: «Αισθάνομαι σαν να μην είμαι σημαντική, ότι το σχολείο με απομακρύνει από το ποια είμαι, ως λεσβία σπουδάστρια και επίσης ότι δεν ενδιαφέρονται για μένα. Όλα όσα θέλω, είναι να είμαι σε θέση να είμαι εγώ, και να περιληφθώ στο βιβλίο της επετηρίδας.
Η Αμερικανική Ενωση για τις Ελευθερίες των Πολιτισών-ων (ACLU) του Μισισιπή έχει στείλει τώρα μια επιστολή στο περιφερειακό δημόσιο σχολείο «Copiah» για να απαιτήσει να της επιτραπεί να φορέσει σμόκιν.
Η επιστολή ανέφερε την Πρώτη Τροπολογία, που προστατεύει την αυτο-έκφραση, και τη 14η τροποποίηση, η οποία απαγορεύει τα δημόσια σχολεία να κάνουν διακρίσεις λόγω φύλου.
Σε δελτίο τύπου, η οργάνωση είπε: «Η διαφορετική συμπεριφορά βασισμένη στο φύλο είναι συνταγματική μόνο εάν υποστηρίζεται από ένα σημαντικό κυβερνητικό ενδιαφέρον-συμφέρον. Η ACLU δεν βλέπει βεβαίως κανένα σημαντικό κυβερνητικό ενδιαφέρον-συμφέρον με την εμπόδιση των κοριτσιών να φορούν σμόκιν ή τον καταναγκασμό τες να φορέσουν φορέματα ή φούστες».
Η επιστολή πρότεινε ότι θα λάβουν νομικά μέτρα, αν το σχολείο και η σχολική περιφέρεια αποτύχουν να συμμορφωθούν μέχρι τις 23η Οκτωβρίου.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 16.10.09 και το μεταφράσαμε, στη Pink News γραμμένο από τη Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/16/lesbian-barred-from-school-yearbook-for-wearing-a-tux/
Μια λεσβία σπουδάστρια στο Μισισιπή αντιτίθεται στην απόφαση του σχολείου της να αποκλειστεί από την επετηρίδα επειδή φόρεσε σμόκιν.
Η Ceara Sturgis, 17χρονη, ανοιχτά λεσβία τελειόφοιτη του κολεγίου Wesson Attendance Center στο Wesson, φόρεσε το συγκεκριμένο ένδυμα για τη φωτογραφία της επετηρίδας της.
Ήταν επακόλουθο, είπαν οι ανώτερες-οι υπαλλήλοι του σχολείου ακόμη κι αν φορούσε φόρεμα ή φούστα, η φωτογραφία της δεν θα εμφανιζόταν στο βιβλίο.
Η Sturgis είπε σε μια δήλωση: «Αισθάνομαι σαν να μην είμαι σημαντική, ότι το σχολείο με απομακρύνει από το ποια είμαι, ως λεσβία σπουδάστρια και επίσης ότι δεν ενδιαφέρονται για μένα. Όλα όσα θέλω, είναι να είμαι σε θέση να είμαι εγώ, και να περιληφθώ στο βιβλίο της επετηρίδας.
Η Αμερικανική Ενωση για τις Ελευθερίες των Πολιτισών-ων (ACLU) του Μισισιπή έχει στείλει τώρα μια επιστολή στο περιφερειακό δημόσιο σχολείο «Copiah» για να απαιτήσει να της επιτραπεί να φορέσει σμόκιν.
Η επιστολή ανέφερε την Πρώτη Τροπολογία, που προστατεύει την αυτο-έκφραση, και τη 14η τροποποίηση, η οποία απαγορεύει τα δημόσια σχολεία να κάνουν διακρίσεις λόγω φύλου.
Σε δελτίο τύπου, η οργάνωση είπε: «Η διαφορετική συμπεριφορά βασισμένη στο φύλο είναι συνταγματική μόνο εάν υποστηρίζεται από ένα σημαντικό κυβερνητικό ενδιαφέρον-συμφέρον. Η ACLU δεν βλέπει βεβαίως κανένα σημαντικό κυβερνητικό ενδιαφέρον-συμφέρον με την εμπόδιση των κοριτσιών να φορούν σμόκιν ή τον καταναγκασμό τες να φορέσουν φορέματα ή φούστες».
Η επιστολή πρότεινε ότι θα λάβουν νομικά μέτρα, αν το σχολείο και η σχολική περιφέρεια αποτύχουν να συμμορφωθούν μέχρι τις 23η Οκτωβρίου.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 16.10.09 και το μεταφράσαμε, στη Pink News γραμμένο από τη Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/16/lesbian-barred-from-school-yearbook-for-wearing-a-tux/
Οι ΛεΠΑΤ αυτο-βλάπτονται
Έρευνα που έγινε στην Νέα Ζηλανδία έδιξε πως οι μισές ΛεΠΑΤ μαθήτριες έχουν αυτο-βλαπτεί.
Μια μελέτη των ΛεΠΑΤ εφήβων στη Νέα Ζηλανδία έδιξε ότι οι μισές από αυτές-ους έχουν βλαφθεί σκόπιμα την προηγούμενη χρονιά.
Η έρευνα, που διεξήχθη από το πανεπιστήμιο του Auckland, επίσης διαπίστωσε ότι περίπου ένα τρίτο των συμμετεχουσών-ων είχε σκεφτεί σοβαρά την απόπειρα αυτοκτονίας.
Η πλήρης έκθεση θα δημοσιευθεί στις 20.10.09, αλλά σύμφωνα με μια ΛεΠΑΤ ομάδα, θα δείξει ότι οι ΛεΠΑΤ έφηβες-οι έχουν τα υψηλότερα ποσοστά χρήσης οινοπνεύματος και ναρκωτικών, STIs και τη διανοητική κακή υγεία από τα αντίστοιχα ετεροφυλόφιλων έφηβων.
Όμως, υπήρξαν καλές ειδήσεις για καλύτερες φιλίες και μείωση στα ποσοστά καπνίσματος από μια παρόμοια έρευνα από το 2000.
Ο Nathan Brown, από τη νεολαία του ιδρύματος aids NZ, είπε: «Οι βελτιώσεις είναι θαυμάσιες, όμως είναι ιδιαίτερα σαφές ότι τα ποσοστά εκβοβισμού-bullying και απομόνωσης πως οι έφηβες-οι που έλκονται ερωτικά από το ίδιο φύλο έχουν πραγματικές και σοβαρές συνέπειες για αυτές τις νέες-ους.
«Αντιμετωπίζοντας τα ζητήματα που έχουν επιπτώσεις σε όσες νέες-ους έλκονται ερωτικά από το ίδιο φύλο, τα σχολεία θα βελτιώσουν τις εκβάσεις εκμάθησης για όλες τις σπουδάστριες-ες με το να διδάξουν πώς να πετύχουν σε μια διαφορετική κοινωνία».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 16.10.09 και το μεταφράσαμε, στην Pink News γραμμένο από την Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/19/new-zealand-study-finds-half-of-gay-and-bi-students-has-self-harmed/
Μια μελέτη των ΛεΠΑΤ εφήβων στη Νέα Ζηλανδία έδιξε ότι οι μισές από αυτές-ους έχουν βλαφθεί σκόπιμα την προηγούμενη χρονιά.
Η έρευνα, που διεξήχθη από το πανεπιστήμιο του Auckland, επίσης διαπίστωσε ότι περίπου ένα τρίτο των συμμετεχουσών-ων είχε σκεφτεί σοβαρά την απόπειρα αυτοκτονίας.
Η πλήρης έκθεση θα δημοσιευθεί στις 20.10.09, αλλά σύμφωνα με μια ΛεΠΑΤ ομάδα, θα δείξει ότι οι ΛεΠΑΤ έφηβες-οι έχουν τα υψηλότερα ποσοστά χρήσης οινοπνεύματος και ναρκωτικών, STIs και τη διανοητική κακή υγεία από τα αντίστοιχα ετεροφυλόφιλων έφηβων.
Όμως, υπήρξαν καλές ειδήσεις για καλύτερες φιλίες και μείωση στα ποσοστά καπνίσματος από μια παρόμοια έρευνα από το 2000.
Ο Nathan Brown, από τη νεολαία του ιδρύματος aids NZ, είπε: «Οι βελτιώσεις είναι θαυμάσιες, όμως είναι ιδιαίτερα σαφές ότι τα ποσοστά εκβοβισμού-bullying και απομόνωσης πως οι έφηβες-οι που έλκονται ερωτικά από το ίδιο φύλο έχουν πραγματικές και σοβαρές συνέπειες για αυτές τις νέες-ους.
«Αντιμετωπίζοντας τα ζητήματα που έχουν επιπτώσεις σε όσες νέες-ους έλκονται ερωτικά από το ίδιο φύλο, τα σχολεία θα βελτιώσουν τις εκβάσεις εκμάθησης για όλες τις σπουδάστριες-ες με το να διδάξουν πώς να πετύχουν σε μια διαφορετική κοινωνία».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 16.10.09 και το μεταφράσαμε, στην Pink News γραμμένο από την Jessica Geen, στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/19/new-zealand-study-finds-half-of-gay-and-bi-students-has-self-harmed/
Πού την κεφαλήν κλίνη
Πού την κεφαλήν κλίνη
Το πρόβλημα των αστέγων θεωρείται πως αφορά αποκλειστικά ακραία προβληματικές περιπτώσεις: η άστεγη-ος ανήκει σε μια κατηγορία ανθρώπων έξω και μακριά από εμάς. Όμως το στερεότυπο αυτό θα καταρρεύσει και ενδεχομένως με τρόπο επώδυνα βίαιο. Οι μηχανισμοί παραγωγής αστέγων που είδαμε σε άλλες δυτικές πρωτεύουσες τις προηγούμενες δεκαετίες λειτουργούν πια και εδώ. Το παραδοσιακό μας άλλοθι, η ελληνική οικογένεια ως δίχτυ ασφαλείας, ατονεί. Το λονδρέζικο Βig Ιssue γίνεται αναπόσπαστο στοιχείο και του δικού μας αστικού τοπίου. Με την έννοια αυτή, η Ελλάδα δεν δικαιούται να υποστηρίζει ότι το ζήτημα της έλλειψης στέγης δεν την αφορά, ιδίως αφού δεν διαθέτει πολιτική ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και ενοικιαζόμενης κοινωνικής κατοικίας. Αυτές οι δύο ελλείψεις συμβάλλουν περισσότερο από ό,τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες στην παγίωση της έλλειψης στέγης.
Μολονότι τα ποσοτικά αποτελέσματα των ερευνών ποικίλλουν, ακριβώς γιατί ποικίλλουν οι ορισμοί της άστεγης-ου, το βέβαιο είναι ότι στον παραδοσιακό άστεγο πληθυσμό προστίθενται νέες κατηγορίες αστέγων. Η ανεργία και η φτώχεια, η ραγδαία αύξηση τών «χωρίς χαρτιά» και η διόγκωση κοινωνικών προβλημάτων που οδηγούν στην απώλεια στέγης (ενδοοικογενειακή βία, εξαρτήσεις κ.λπ.) μεγεθύνουν τον αριθμό όσων κινδυνεύουν να μείνουν άστεγοι. Βέβαιο επίσης είναι ότι οι άστεγοι της Αθήνας συμπορεύονται με τους αστέγους άλλων μεγάλων πόλεων σε αυξημένο δείκτη ψυχικών διαταραχών, συννοσηρότητας και παράλληλης εξάρτησης από αλκοόλ ή άλλες ουσίες (σύμφωνα με παλαιότερη έρευνα της οργάνωσης Κλίμακα).
Πώς λοιπόν θα προχωρήσουμε; Η εύκολη οδός είναι η ποινικοποίηση της ίδιας της ιδιότητας του αστέγου, όπως έγινε αλλού. Η ποινικοποίηση του ύπνου ή της απλής παρουσίας σε δημόσιους χώρους, η επιλεκτική εις βάρος των αστέγων εφαρμογή νόμων φαινομενικά ουδέτερων και οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις σε περιοχές όπου ζουν άστεγοι έχουν δοκιμαστεί με γνωστά οικτρά αποτελέσματα (βλ. ενδεικτικά τις εκθέσεις της Εθνικής Συμμαχίας για τους Αστέγους των ΗΠΑ, ΝCΗ). Ο πειρασμός να κινηθούμε σε παρόμοιες κατευθύνσεις είναι μεγάλος, το είδαμε άλλωστε κατά τον αθηναϊκό προολυμπιακό καλλωπισμό.
Οι ανησυχίες δεν είναι φιλανθρωπικού χαρακτήρα αλλά σχετίζονται με έναν απλό συλλογισμό. Λίγα χρόνια πριν, ταξιδεύοντας στη Δύση απορούσαμε με τον αριθμό των αστέγων και την αδυναμία ή απροθυμία των αρχών να αντιμετωπίσουν ουσιαστικά το ζήτημα. Η Ελλάδα πλησιάζει ταχύτατα σε αυτό το σημείο. Αν λοιπόν αναλογιστούμε ότι σήμερα σε πολλές χώρες είναι μείζον θέμα οι δολοφονικές επιθέσεις εναντίον αστέγων (επιθέσεις όχι μόνο από νεοναζί αλλά και από πολίτες φαινομενικά υπεράνω υποψίας), πόσο απέχει η χώρα μας από το σημείο αυτό; Όχι πολύ, δεδομένου ότι οι άστεγοι των πόλεών μας είναι πολλαπλά στιγματισμένοι με όλα εκείνα τα ταυτοτικά γνωρίσματα που αποτελούν κόκκινο πανί για τους εγχώριους θιασώτες μιας νοσηρής αστικής καθαρότητας. Η χάραξη μιας στοιχειώδους πολιτικής για το ζήτημα της στέγης προϋποθέτει την παραδοχή ότι αστυνομικά μέτρα χωρίς προνοιακή πολιτική εξυπηρετούν μόνο βραχυπρόθεσμους επικοινωνιακούς σκοπούς, επιτείνουν ή μετακομίζουν το πρόβλημα σε άλλες περιοχές και εντέλει ετοιμάζουν τον δρόμο για συμμορίες «αυτόκλητων τιμωρών».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 19.10.09 στην εφημερίδα τα Νέα, γραμμένο από τον Κωστή Παπαϊωάννου - www.antiphono.wordpress.com, πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα της-του Ανθρώπου, στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4541811
Η φωτογραφία είναι ζωγραφική του Henry Fuseli "Der Alp verlasst das Lager sweir shlafender Frauen - An Incubus Leaving Two Sleeping Women- Ο ζωντανός εφιάλτης δυο κοιμωμένων γυναικών" του 1810 και βρίσκεται στην Kunsthaus, Zürich.
Το πρόβλημα των αστέγων θεωρείται πως αφορά αποκλειστικά ακραία προβληματικές περιπτώσεις: η άστεγη-ος ανήκει σε μια κατηγορία ανθρώπων έξω και μακριά από εμάς. Όμως το στερεότυπο αυτό θα καταρρεύσει και ενδεχομένως με τρόπο επώδυνα βίαιο. Οι μηχανισμοί παραγωγής αστέγων που είδαμε σε άλλες δυτικές πρωτεύουσες τις προηγούμενες δεκαετίες λειτουργούν πια και εδώ. Το παραδοσιακό μας άλλοθι, η ελληνική οικογένεια ως δίχτυ ασφαλείας, ατονεί. Το λονδρέζικο Βig Ιssue γίνεται αναπόσπαστο στοιχείο και του δικού μας αστικού τοπίου. Με την έννοια αυτή, η Ελλάδα δεν δικαιούται να υποστηρίζει ότι το ζήτημα της έλλειψης στέγης δεν την αφορά, ιδίως αφού δεν διαθέτει πολιτική ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και ενοικιαζόμενης κοινωνικής κατοικίας. Αυτές οι δύο ελλείψεις συμβάλλουν περισσότερο από ό,τι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες στην παγίωση της έλλειψης στέγης.
Μολονότι τα ποσοτικά αποτελέσματα των ερευνών ποικίλλουν, ακριβώς γιατί ποικίλλουν οι ορισμοί της άστεγης-ου, το βέβαιο είναι ότι στον παραδοσιακό άστεγο πληθυσμό προστίθενται νέες κατηγορίες αστέγων. Η ανεργία και η φτώχεια, η ραγδαία αύξηση τών «χωρίς χαρτιά» και η διόγκωση κοινωνικών προβλημάτων που οδηγούν στην απώλεια στέγης (ενδοοικογενειακή βία, εξαρτήσεις κ.λπ.) μεγεθύνουν τον αριθμό όσων κινδυνεύουν να μείνουν άστεγοι. Βέβαιο επίσης είναι ότι οι άστεγοι της Αθήνας συμπορεύονται με τους αστέγους άλλων μεγάλων πόλεων σε αυξημένο δείκτη ψυχικών διαταραχών, συννοσηρότητας και παράλληλης εξάρτησης από αλκοόλ ή άλλες ουσίες (σύμφωνα με παλαιότερη έρευνα της οργάνωσης Κλίμακα).
Πώς λοιπόν θα προχωρήσουμε; Η εύκολη οδός είναι η ποινικοποίηση της ίδιας της ιδιότητας του αστέγου, όπως έγινε αλλού. Η ποινικοποίηση του ύπνου ή της απλής παρουσίας σε δημόσιους χώρους, η επιλεκτική εις βάρος των αστέγων εφαρμογή νόμων φαινομενικά ουδέτερων και οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις σε περιοχές όπου ζουν άστεγοι έχουν δοκιμαστεί με γνωστά οικτρά αποτελέσματα (βλ. ενδεικτικά τις εκθέσεις της Εθνικής Συμμαχίας για τους Αστέγους των ΗΠΑ, ΝCΗ). Ο πειρασμός να κινηθούμε σε παρόμοιες κατευθύνσεις είναι μεγάλος, το είδαμε άλλωστε κατά τον αθηναϊκό προολυμπιακό καλλωπισμό.
Οι ανησυχίες δεν είναι φιλανθρωπικού χαρακτήρα αλλά σχετίζονται με έναν απλό συλλογισμό. Λίγα χρόνια πριν, ταξιδεύοντας στη Δύση απορούσαμε με τον αριθμό των αστέγων και την αδυναμία ή απροθυμία των αρχών να αντιμετωπίσουν ουσιαστικά το ζήτημα. Η Ελλάδα πλησιάζει ταχύτατα σε αυτό το σημείο. Αν λοιπόν αναλογιστούμε ότι σήμερα σε πολλές χώρες είναι μείζον θέμα οι δολοφονικές επιθέσεις εναντίον αστέγων (επιθέσεις όχι μόνο από νεοναζί αλλά και από πολίτες φαινομενικά υπεράνω υποψίας), πόσο απέχει η χώρα μας από το σημείο αυτό; Όχι πολύ, δεδομένου ότι οι άστεγοι των πόλεών μας είναι πολλαπλά στιγματισμένοι με όλα εκείνα τα ταυτοτικά γνωρίσματα που αποτελούν κόκκινο πανί για τους εγχώριους θιασώτες μιας νοσηρής αστικής καθαρότητας. Η χάραξη μιας στοιχειώδους πολιτικής για το ζήτημα της στέγης προϋποθέτει την παραδοχή ότι αστυνομικά μέτρα χωρίς προνοιακή πολιτική εξυπηρετούν μόνο βραχυπρόθεσμους επικοινωνιακούς σκοπούς, επιτείνουν ή μετακομίζουν το πρόβλημα σε άλλες περιοχές και εντέλει ετοιμάζουν τον δρόμο για συμμορίες «αυτόκλητων τιμωρών».
Το άρθρο το βρήκαμε στις 19.10.09 στην εφημερίδα τα Νέα, γραμμένο από τον Κωστή Παπαϊωάννου - www.antiphono.wordpress.com, πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα της-του Ανθρώπου, στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4541811
Η φωτογραφία είναι ζωγραφική του Henry Fuseli "Der Alp verlasst das Lager sweir shlafender Frauen - An Incubus Leaving Two Sleeping Women- Ο ζωντανός εφιάλτης δυο κοιμωμένων γυναικών" του 1810 και βρίσκεται στην Kunsthaus, Zürich.
Μια νέα πολιτική δικαιωμάτων
Μια νέα πολιτική δικαιωμάτων
Καλή η μετονομασία υπουργείων, έχουν και οι συμβολισμοί τη σημασία τους. Όμως θα φανεί στην πράξη αν η Προστασία του Πολίτη επιτυγχάνεται καλύτερα όταν γίνεται υπουργείο και αν η Δικαιοσύνη απονέμεται καλύτερα όταν κατοικοεδρεύει στο υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Εν ολίγοις, στην πράξη θα φανούν τα δείγματα μιας άλλης γραφής στο πεδίο των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Κάποιες αποφάσεις ουσιαστικού αλλά και συμβολικού χαρακτήρα μπορούν και πρέπει να ληφθούν άμεσα. Λίγοι μήνες μόνο έχουν περάσει από την υιοθέτηση σφόδρα εριζόμενων μέτρων με τα οποία η σημερινή κυβερνητική παράταξη είχε διαφωνήσει. Τα θερινά νομοθετήματα περί καμερών και χρήσης γενετικού υλικού, αλλά και ο νόμος περί απέλασης αλλοδαπών με την απαγγελία κατηγορίας και μόνο χρήζουν άμεσης κατάργησης. Άνευ ετέρου. Δεν είναι μόνο ζήτημα πολιτικής συνέπειας των κυβερνώντων. Είναι κυρίως θέμα αποκατάστασης του κράτους δικαίου και του κύρους των θεσμών (ας θυμηθούμε την απαξίωση των ανεξάρτητων αρχών που υπέκρυπτε η θερινή νομοθετική σπουδή). Το ίδιο ισχύει και για την καταπολέμηση των διακρίσεων. Ας προχωρήσει το υπουργείο στην άμεση θεσμοθέτηση του συμφώνου συμβίωσης χωρίς διακρίσεις, όπως έχει δεσμευτεί το κυβερνών κόμμα.
Σε ένα δεύτερο στάδιο, των επόμενων μηνών, πρέπει να ενταχθούν κινήσεις που απαιτούν σχετική προετοιμασία και κυρίως διαρκή βούληση εφαρμογής. Απαιτείται να επιβεβαιωθεί ο νέος τίτλος του υπουργείου Δικαιοσύνης στο σωφρονιστικό πεδίο: οι φυλακές πάσχουν από έλλειμμα δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Προτάσεις έχουν γίνει πολλές, ορισμένες μάλιστα τις υποστήριζε το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση πέρσι, τον καιρό της εξέγερσης στις φυλακές. Μένει να υλοποιηθούν. Ας ξεκινήσει τώρα η άρση του αβάτου και η πρόσβαση ελεγκτικών μηχανισμών και ας ακολουθήσουν μέτρα ουσιαστικής αποσυμφόρησης των φυλακών. Από την άλλη, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη θα δικαιολογήσει τον τίτλο του αν η καλύτερη αστυνόμευση και η εμπέδωση αισθήματος ασφάλειας των πολιτών επιτευχθούν χωρίς εκπτώσεις σε επίπεδο δικαιωμάτων. Αυτό προϋποθέτει έμπρακτη παύση της ατιμωρησίας για περιπτώσεις αστυνομικής αυθαιρεσίας, ριζικές αλλαγές στην εκπαίδευση και σπάσιμο των στεγανών εντός της ΕΛ.ΑΣ. Προϋποθέτει επίσης τερματισμό της επιλεκτικότητας: αστυνόμευση εκτός από τα Εξάρχεια χρειάζεται και ο Άγιος Παντελεήμονας που υφίσταται την ανεξέλεγκτη δράση φασιστοειδών συμμοριών.
Σε ένα τρίτο στάδιο εντάσσεται η θαρραλέα αντιμετώπιση χρόνιων ζητημάτων. Ως τέτοιο ζήτημα λογίζεται κατ΄ αρχάς η ουσιαστική ενσωμάτωση των μεταναστών και μια νέα πολιτική ιθαγένειας. Η μεγάλη αυτή πρόκληση δεν αφορά μόνο ή κυρίως τους μετανάστες. Η κυβέρνηση καλείται να αναζητήσει τρόπους ουσιαστικής ένταξης των νέων συγκατοίκων μας στην πολιτική κοινότητα και να προλάβει έναν κάθετο στεγανό αποκλεισμό που αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα. Χρόνιο ζήτημα είναι ακόμα η ρύθμιση των σχέσεων κράτους και Εκκλησίας και τα συναρτώμενα ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας. Τα μαθήματα του πρόσφατου παρελθόντος ελπίζουμε να έχουν κάνει σοφότερες και τις δύο πλευρές.
Αυτή η (ενδεικτική) ατζέντα δικαιωμάτων έλειπε από τον προεκλογικό διάλογο που ήταν ευεξήγητα μονοθεματικός, αλλά η προώθησή της δεν μπορεί να περιμένει. Μια νέα πολιτική δικαιωμάτων μπορεί να εκδηλωθεί και να αποδώσει στον χρονικό ορίζοντα μιας κυβερνητικής θητείας. Απαιτούνται όμως γενναίες αποφάσεις από την αρχή.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 12.10.09 στην εφημερίδα τα Νέα γραμμένο από τον Κωστή Παπαϊωάννου, πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα της-του Ανθρώπου στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4540690
Καλή η μετονομασία υπουργείων, έχουν και οι συμβολισμοί τη σημασία τους. Όμως θα φανεί στην πράξη αν η Προστασία του Πολίτη επιτυγχάνεται καλύτερα όταν γίνεται υπουργείο και αν η Δικαιοσύνη απονέμεται καλύτερα όταν κατοικοεδρεύει στο υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Εν ολίγοις, στην πράξη θα φανούν τα δείγματα μιας άλλης γραφής στο πεδίο των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Κάποιες αποφάσεις ουσιαστικού αλλά και συμβολικού χαρακτήρα μπορούν και πρέπει να ληφθούν άμεσα. Λίγοι μήνες μόνο έχουν περάσει από την υιοθέτηση σφόδρα εριζόμενων μέτρων με τα οποία η σημερινή κυβερνητική παράταξη είχε διαφωνήσει. Τα θερινά νομοθετήματα περί καμερών και χρήσης γενετικού υλικού, αλλά και ο νόμος περί απέλασης αλλοδαπών με την απαγγελία κατηγορίας και μόνο χρήζουν άμεσης κατάργησης. Άνευ ετέρου. Δεν είναι μόνο ζήτημα πολιτικής συνέπειας των κυβερνώντων. Είναι κυρίως θέμα αποκατάστασης του κράτους δικαίου και του κύρους των θεσμών (ας θυμηθούμε την απαξίωση των ανεξάρτητων αρχών που υπέκρυπτε η θερινή νομοθετική σπουδή). Το ίδιο ισχύει και για την καταπολέμηση των διακρίσεων. Ας προχωρήσει το υπουργείο στην άμεση θεσμοθέτηση του συμφώνου συμβίωσης χωρίς διακρίσεις, όπως έχει δεσμευτεί το κυβερνών κόμμα.
Σε ένα δεύτερο στάδιο, των επόμενων μηνών, πρέπει να ενταχθούν κινήσεις που απαιτούν σχετική προετοιμασία και κυρίως διαρκή βούληση εφαρμογής. Απαιτείται να επιβεβαιωθεί ο νέος τίτλος του υπουργείου Δικαιοσύνης στο σωφρονιστικό πεδίο: οι φυλακές πάσχουν από έλλειμμα δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Προτάσεις έχουν γίνει πολλές, ορισμένες μάλιστα τις υποστήριζε το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση πέρσι, τον καιρό της εξέγερσης στις φυλακές. Μένει να υλοποιηθούν. Ας ξεκινήσει τώρα η άρση του αβάτου και η πρόσβαση ελεγκτικών μηχανισμών και ας ακολουθήσουν μέτρα ουσιαστικής αποσυμφόρησης των φυλακών. Από την άλλη, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη θα δικαιολογήσει τον τίτλο του αν η καλύτερη αστυνόμευση και η εμπέδωση αισθήματος ασφάλειας των πολιτών επιτευχθούν χωρίς εκπτώσεις σε επίπεδο δικαιωμάτων. Αυτό προϋποθέτει έμπρακτη παύση της ατιμωρησίας για περιπτώσεις αστυνομικής αυθαιρεσίας, ριζικές αλλαγές στην εκπαίδευση και σπάσιμο των στεγανών εντός της ΕΛ.ΑΣ. Προϋποθέτει επίσης τερματισμό της επιλεκτικότητας: αστυνόμευση εκτός από τα Εξάρχεια χρειάζεται και ο Άγιος Παντελεήμονας που υφίσταται την ανεξέλεγκτη δράση φασιστοειδών συμμοριών.
Σε ένα τρίτο στάδιο εντάσσεται η θαρραλέα αντιμετώπιση χρόνιων ζητημάτων. Ως τέτοιο ζήτημα λογίζεται κατ΄ αρχάς η ουσιαστική ενσωμάτωση των μεταναστών και μια νέα πολιτική ιθαγένειας. Η μεγάλη αυτή πρόκληση δεν αφορά μόνο ή κυρίως τους μετανάστες. Η κυβέρνηση καλείται να αναζητήσει τρόπους ουσιαστικής ένταξης των νέων συγκατοίκων μας στην πολιτική κοινότητα και να προλάβει έναν κάθετο στεγανό αποκλεισμό που αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα. Χρόνιο ζήτημα είναι ακόμα η ρύθμιση των σχέσεων κράτους και Εκκλησίας και τα συναρτώμενα ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας. Τα μαθήματα του πρόσφατου παρελθόντος ελπίζουμε να έχουν κάνει σοφότερες και τις δύο πλευρές.
Αυτή η (ενδεικτική) ατζέντα δικαιωμάτων έλειπε από τον προεκλογικό διάλογο που ήταν ευεξήγητα μονοθεματικός, αλλά η προώθησή της δεν μπορεί να περιμένει. Μια νέα πολιτική δικαιωμάτων μπορεί να εκδηλωθεί και να αποδώσει στον χρονικό ορίζοντα μιας κυβερνητικής θητείας. Απαιτούνται όμως γενναίες αποφάσεις από την αρχή.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 12.10.09 στην εφημερίδα τα Νέα γραμμένο από τον Κωστή Παπαϊωάννου, πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα της-του Ανθρώπου στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4540690
Τι είναι η μητρίδα μας;
Τι είναι η πατρίδα μας;
O 19χρονος της ιστορίας μας έχει αποφοιτήσει από ελληνικό λύκειο. Ο αδελφός του σπουδάζει Βιολογία στο ελληνικό πανεπιστήμιο και η αδελφή του φοιτά στο γυμνάσιο. Συλλαμβάνεται «χωρίς χαρτιά» και αποφασίζεται η απέλασή του. Απέλαση από πού και προς πού; Από την πατρίδα του την Ελλάδα, θα έλεγε κάποιος, αφού εδώ γεννήθηκε και έζησε. Προς την πατρίδα του το Σουδάν, θα έλεγε κάποιος άλλος, αφού αυτή είναι η χώρα προέλευσης των γονιών του. Ο ίδιος ποια θεωρεί πατρίδα του; Αν συμφωνείτε ότι είναι μάλλον απίθανο να αισθάνεται πατρίδα του έναν τόπο που δεν είδε ποτέ, περνάτε στο δεύτερο στάδιο του αινίγματος. Τώρα καλείστε να βρεθείτε στη θέση του νέου. Απελαύνεστε λοιπόν στο Σουδάν χωρίς να έχετε ζήσει ποτέ εκεί, χωρίς να γνωρίζετε άλλη γλώσσα από την ελληνική, αφού γεννηθήκατε, μεγαλώσατε, πήγατε σχολείο στην Ελλάδα και ζείτε εδώ με την οικογένειά σας. Η ιστορία συμπυκνώνει τα αδιέξοδα της μεταναστευτικής μας πολιτικής και του δικαίου της ιθαγένειας. Κενά της νομοθεσίας και πρακτικές της διοίκησης σπέρνουν μικρές ανθρώπινες τραγωδίες.
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου αποφάσισε να συνδράμει τον 19χρονο σε κάθε αναγκαίο ένδικο βοήθημα επειδή η περίπτωσή του συνοψίζει, με τρόπο συμβολικό, τις δραματικές ελλείψεις του κράτους δικαίου. Στη θέση του μπορεί να βρεθεί οποιοδήποτε από τα 250 χιλιάδες παιδιά μεταναστών που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα. Η υποστήριξή του αποτελεί και μια έμπρακτη απάντηση της κοινωνίας των πολιτών στην ανέξοδη αντιμεταναστευτική ρητορεία που εκστομίζεται στο όνομα της ασφάλειας. Χρειάζεται να γίνει κατανοητό ότι η κοινωνική ασφάλεια υπονομεύεται ευθέως από την γκρίζα ζώνη των δικαιωμάτων την οποία επιφυλάσσουμε για τη δεύτερη μεταναστευτική γενιά στη χώρα μας. Η κοινωνική ασφάλεια τέμνεται με τη νομιμοποίηση και με τη δυνατότητα κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας.
Ο νεαρός ανέκτησε προς το παρόν την ελευθερία του με μια θαρραλέα δικαστική απόφαση που στηρίχθηκε στους βιοτικούς δεσμούς του με την Ελλάδα. Εκκρεμεί όμως το αίτημά του να ακυρωθεί η απέλαση. Ζητά δηλαδή να συνεχίσει να ζει στη μόνη πατρίδα που γνώρισε. Το αίτημά του ισοδυναμεί και με ένα ερώτημα προς όλους εμάς: Τι είναι η πατρίδα μας;
Όταν γράφτηκε το ομώνυμο ποίημα του Πολέμη, η Ελλάδα εμπνεόταν από τη Μεγάλη Ιδέα. Η συγκρότηση της εθνικής ταυτότητας περνούσε αναγκαστικά μέσα από το ηρωικό και πένθιμο, το αιματηρό παιχνίδι των συνόρων. Περίπου 100 χρόνια μετά, ένας 19χρονος από το Σουδάν που γεννήθηκε και ζει στην Ελλάδα απαντά στο ερώτημα του ποιητή με τα ίδια ακριβώς λόγια. Και όμως, με μια αδιόρατη, υπερβατική σχεδόν, ποιητική ειρωνεία, οι στίχοι παίρνουν άλλη διάσταση στα χείλη του νεαρού: Όλα πατρίδα μας! Κι αυτά κι εκείνα...
Το άρθρο το βρήκαμε στις 5.10.09 στην εφημερίδα τα Νέα γραμμένο από τον Κωστή Παπαϊωάννου, πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα της-του Ανθρώπου, στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4539587
Η φωτογραφία είναι δορυφορική τραβήχτηκε το 2007 και το νέφη που βλέπεται είναι η καπνοί από την φωτιά της Πελοπονήσου και της Εύβοιας. Ευαγγελία Βλάμη
O 19χρονος της ιστορίας μας έχει αποφοιτήσει από ελληνικό λύκειο. Ο αδελφός του σπουδάζει Βιολογία στο ελληνικό πανεπιστήμιο και η αδελφή του φοιτά στο γυμνάσιο. Συλλαμβάνεται «χωρίς χαρτιά» και αποφασίζεται η απέλασή του. Απέλαση από πού και προς πού; Από την πατρίδα του την Ελλάδα, θα έλεγε κάποιος, αφού εδώ γεννήθηκε και έζησε. Προς την πατρίδα του το Σουδάν, θα έλεγε κάποιος άλλος, αφού αυτή είναι η χώρα προέλευσης των γονιών του. Ο ίδιος ποια θεωρεί πατρίδα του; Αν συμφωνείτε ότι είναι μάλλον απίθανο να αισθάνεται πατρίδα του έναν τόπο που δεν είδε ποτέ, περνάτε στο δεύτερο στάδιο του αινίγματος. Τώρα καλείστε να βρεθείτε στη θέση του νέου. Απελαύνεστε λοιπόν στο Σουδάν χωρίς να έχετε ζήσει ποτέ εκεί, χωρίς να γνωρίζετε άλλη γλώσσα από την ελληνική, αφού γεννηθήκατε, μεγαλώσατε, πήγατε σχολείο στην Ελλάδα και ζείτε εδώ με την οικογένειά σας. Η ιστορία συμπυκνώνει τα αδιέξοδα της μεταναστευτικής μας πολιτικής και του δικαίου της ιθαγένειας. Κενά της νομοθεσίας και πρακτικές της διοίκησης σπέρνουν μικρές ανθρώπινες τραγωδίες.
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου αποφάσισε να συνδράμει τον 19χρονο σε κάθε αναγκαίο ένδικο βοήθημα επειδή η περίπτωσή του συνοψίζει, με τρόπο συμβολικό, τις δραματικές ελλείψεις του κράτους δικαίου. Στη θέση του μπορεί να βρεθεί οποιοδήποτε από τα 250 χιλιάδες παιδιά μεταναστών που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα. Η υποστήριξή του αποτελεί και μια έμπρακτη απάντηση της κοινωνίας των πολιτών στην ανέξοδη αντιμεταναστευτική ρητορεία που εκστομίζεται στο όνομα της ασφάλειας. Χρειάζεται να γίνει κατανοητό ότι η κοινωνική ασφάλεια υπονομεύεται ευθέως από την γκρίζα ζώνη των δικαιωμάτων την οποία επιφυλάσσουμε για τη δεύτερη μεταναστευτική γενιά στη χώρα μας. Η κοινωνική ασφάλεια τέμνεται με τη νομιμοποίηση και με τη δυνατότητα κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας.
Ο νεαρός ανέκτησε προς το παρόν την ελευθερία του με μια θαρραλέα δικαστική απόφαση που στηρίχθηκε στους βιοτικούς δεσμούς του με την Ελλάδα. Εκκρεμεί όμως το αίτημά του να ακυρωθεί η απέλαση. Ζητά δηλαδή να συνεχίσει να ζει στη μόνη πατρίδα που γνώρισε. Το αίτημά του ισοδυναμεί και με ένα ερώτημα προς όλους εμάς: Τι είναι η πατρίδα μας;
Όταν γράφτηκε το ομώνυμο ποίημα του Πολέμη, η Ελλάδα εμπνεόταν από τη Μεγάλη Ιδέα. Η συγκρότηση της εθνικής ταυτότητας περνούσε αναγκαστικά μέσα από το ηρωικό και πένθιμο, το αιματηρό παιχνίδι των συνόρων. Περίπου 100 χρόνια μετά, ένας 19χρονος από το Σουδάν που γεννήθηκε και ζει στην Ελλάδα απαντά στο ερώτημα του ποιητή με τα ίδια ακριβώς λόγια. Και όμως, με μια αδιόρατη, υπερβατική σχεδόν, ποιητική ειρωνεία, οι στίχοι παίρνουν άλλη διάσταση στα χείλη του νεαρού: Όλα πατρίδα μας! Κι αυτά κι εκείνα...
Το άρθρο το βρήκαμε στις 5.10.09 στην εφημερίδα τα Νέα γραμμένο από τον Κωστή Παπαϊωάννου, πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα της-του Ανθρώπου, στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4539587
Η φωτογραφία είναι δορυφορική τραβήχτηκε το 2007 και το νέφη που βλέπεται είναι η καπνοί από την φωτιά της Πελοπονήσου και της Εύβοιας. Ευαγγελία Βλάμη
Οι μακεδονομάχες του ντιμπέιτ
Οι μακεδονομάχες-οι του ντιμπέιτ
Στη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών διατυπώθηκαν επίμονες ερωτήσεις για τη θέση των Οικολόγων Πράσινων στο μακεδονικό ζήτημα. Υποθέσαμε αρχικά ότι αντανακλούν το ενδιαφέρον του κοινού για το θέμα. Εάν είναι έτσι, τότε γιατί δεν ερωτώνται οι υπουργοί Εξωτερικών των τελευταίων ετών για το σημερινό αδιέξοδο; Γιατί δεν ερωτάται ο κ. Βενιζέλος, εμπνευστής του εμπάργκο κατά της ΠΓΔΜ, πώς το αξιολογεί σήμερα ως πρακτική επίλυσης διεθνών διαφορών; Και αφού στα πάνελ συμμετέχουν και θιασώτες του ανέξοδου μαξιμαλισμού που έβγαζαν τον κόσμο στις πλατείες να ασκήσει εξωτερική πολιτική, γιατί δεν ερωτώνται μήπως η τακτική τους τροφοδότησε ή ανακύκλωσε τον εθνικιστικό χουλιγκανισμό των γειτόνων; Δεν απαιτείται ιδιαίτερο θάρρος, κύριοι Σρόιτερ και Λιάτσο, για να εκθέσετε τον κ. Τρεμόπουλο ή να ασκήσετε κριτική στους Οικολόγους Πράσινους. Αυτό είναι εύκολο για άλλους λόγους. Θάρρος χρειάζεται για να αναφερθείτε στην εθνική μας τύφλωση. Θάρρος χρειάζεται για να αποκαλύψετε τον στρουθοκαμηλισμό μας, όταν υπάρχει μια χώρα «εξαποδώ» την οποία όλοι πλην ημών ονομάζουν Μακεδονία. Θάρρος χρειάζεται για να πάτε αντίθετα στην κοινή γνώμη και το πολιτικό προσωπικό που βολεύονται με τη σημερινή κωμικοτραγική κατάσταση. Ιδού λοιπόν μια υποθετική ερώτηση για την επόμενη συνέντευξή σας με πολιτικό αρχηγό:
είστε ευχαριστημένος που έπειτα από 20 χρόνια καταλήξαμε να «σκιάζουμε» τα διεθνή αρχικά της γειτονικής χώρας στα αποτελέσματα αγώνων μπάσκετ για να μην τα βλέπουν οι Έλληνες τηλεθεατές και... ταράζονται;
Στο ντιμπέιτ έγινε φανερό ότι υπάρχουν θέματα στα οποία δεν χωράει αποκλίνουσα- από εκείνη που τα μίντια προκρίνουν ως αποδεκτή- άποψη. Δεν συγχωρείται η υπόνοια ότι θα έπρεπε η Ελλάδα να χειριστεί διαφορετικά το θέμα της ΠΓΔΜ. Δεν επιτρέπονται στα μειονοτικά θέματα απαντήσεις σαν του κ. Χρυσόγελου πως «αυτά, όπως και τα θέματα των γλωσσών, δεν τα αποφασίζει ένα κόμμα, αλλά είναι θέματα διεθνών συμβάσεων και πρέπει να τίθενται με βάση το διεθνές δίκαιο». Οι ερωτώντες δημοσιογράφοι θεωρούν πως μειονότητες υπάρχουν σε μια χώρα μόνο όταν η κυβέρνηση και τα τηλεπαράθυρα αναγνωρίζουν την ύπαρξή τους. Έτσι άραγε αντιμετωπίζουν, για παράδειγμα, και τους Κούρδους της Τουρκίας;
Στο ντιμπέιτ έγινε επίσης φανερό ότι ορισμένοι δημοσιογράφοι θα ήθελαν να περνούν τους πολιτικούς αρχηγούς από προφορικές εξετάσεις στο μάθημα της Ιστορίας. Έτσι έκαναν ρωτώντας για την πληθυσμική σύνθεση της Θεσσαλονίκης το 1912. Είναι όμως αυτή η δουλειά τους; Είναι δουλειά των πολιτικών να πλειοδοτούν για θέματα Ιστορίας; Αμφιβάλλουμε. Μπορεί, όπως γράφτηκε, αυτό να φέρνει φύλλα στους μεν και ψήφους στους δε (Μανδραβέλης, «Καθημερινή» 24/9). Ανέκαθεν άλλωστε ήταν επικερδέστερο να εμπορεύεται κανείς εθνικό φρόνημα παρά να υποστηρίζει πράγματα μη ευχάριστα στα αυτιά. Και πάντως, όποιος πολιτευόμενος επιλέγει τη δεύτερη οδό, ας έχει τον νου του. Κάποιος δημοσιογράφος μπορεί να εγκαταλείψει για λίγο το κοσμικό ρεπορτάζ της Μυκόνου και να ασχοληθεί με θέματα διεθνούς πολιτικής. Και τότε ο πολιτευόμενος θα παλεύει να αποτινάξει το στίγμα της μειωμένης εθνικής συνείδησης.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 28.9.09 στην εφημερίδα τα Νέα, γραμμένο από τον Κωστή Παπαϊωάννου, πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα της-του Ανθρώπου, στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4538393
Στη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών διατυπώθηκαν επίμονες ερωτήσεις για τη θέση των Οικολόγων Πράσινων στο μακεδονικό ζήτημα. Υποθέσαμε αρχικά ότι αντανακλούν το ενδιαφέρον του κοινού για το θέμα. Εάν είναι έτσι, τότε γιατί δεν ερωτώνται οι υπουργοί Εξωτερικών των τελευταίων ετών για το σημερινό αδιέξοδο; Γιατί δεν ερωτάται ο κ. Βενιζέλος, εμπνευστής του εμπάργκο κατά της ΠΓΔΜ, πώς το αξιολογεί σήμερα ως πρακτική επίλυσης διεθνών διαφορών; Και αφού στα πάνελ συμμετέχουν και θιασώτες του ανέξοδου μαξιμαλισμού που έβγαζαν τον κόσμο στις πλατείες να ασκήσει εξωτερική πολιτική, γιατί δεν ερωτώνται μήπως η τακτική τους τροφοδότησε ή ανακύκλωσε τον εθνικιστικό χουλιγκανισμό των γειτόνων; Δεν απαιτείται ιδιαίτερο θάρρος, κύριοι Σρόιτερ και Λιάτσο, για να εκθέσετε τον κ. Τρεμόπουλο ή να ασκήσετε κριτική στους Οικολόγους Πράσινους. Αυτό είναι εύκολο για άλλους λόγους. Θάρρος χρειάζεται για να αναφερθείτε στην εθνική μας τύφλωση. Θάρρος χρειάζεται για να αποκαλύψετε τον στρουθοκαμηλισμό μας, όταν υπάρχει μια χώρα «εξαποδώ» την οποία όλοι πλην ημών ονομάζουν Μακεδονία. Θάρρος χρειάζεται για να πάτε αντίθετα στην κοινή γνώμη και το πολιτικό προσωπικό που βολεύονται με τη σημερινή κωμικοτραγική κατάσταση. Ιδού λοιπόν μια υποθετική ερώτηση για την επόμενη συνέντευξή σας με πολιτικό αρχηγό:
είστε ευχαριστημένος που έπειτα από 20 χρόνια καταλήξαμε να «σκιάζουμε» τα διεθνή αρχικά της γειτονικής χώρας στα αποτελέσματα αγώνων μπάσκετ για να μην τα βλέπουν οι Έλληνες τηλεθεατές και... ταράζονται;
Στο ντιμπέιτ έγινε φανερό ότι υπάρχουν θέματα στα οποία δεν χωράει αποκλίνουσα- από εκείνη που τα μίντια προκρίνουν ως αποδεκτή- άποψη. Δεν συγχωρείται η υπόνοια ότι θα έπρεπε η Ελλάδα να χειριστεί διαφορετικά το θέμα της ΠΓΔΜ. Δεν επιτρέπονται στα μειονοτικά θέματα απαντήσεις σαν του κ. Χρυσόγελου πως «αυτά, όπως και τα θέματα των γλωσσών, δεν τα αποφασίζει ένα κόμμα, αλλά είναι θέματα διεθνών συμβάσεων και πρέπει να τίθενται με βάση το διεθνές δίκαιο». Οι ερωτώντες δημοσιογράφοι θεωρούν πως μειονότητες υπάρχουν σε μια χώρα μόνο όταν η κυβέρνηση και τα τηλεπαράθυρα αναγνωρίζουν την ύπαρξή τους. Έτσι άραγε αντιμετωπίζουν, για παράδειγμα, και τους Κούρδους της Τουρκίας;
Στο ντιμπέιτ έγινε επίσης φανερό ότι ορισμένοι δημοσιογράφοι θα ήθελαν να περνούν τους πολιτικούς αρχηγούς από προφορικές εξετάσεις στο μάθημα της Ιστορίας. Έτσι έκαναν ρωτώντας για την πληθυσμική σύνθεση της Θεσσαλονίκης το 1912. Είναι όμως αυτή η δουλειά τους; Είναι δουλειά των πολιτικών να πλειοδοτούν για θέματα Ιστορίας; Αμφιβάλλουμε. Μπορεί, όπως γράφτηκε, αυτό να φέρνει φύλλα στους μεν και ψήφους στους δε (Μανδραβέλης, «Καθημερινή» 24/9). Ανέκαθεν άλλωστε ήταν επικερδέστερο να εμπορεύεται κανείς εθνικό φρόνημα παρά να υποστηρίζει πράγματα μη ευχάριστα στα αυτιά. Και πάντως, όποιος πολιτευόμενος επιλέγει τη δεύτερη οδό, ας έχει τον νου του. Κάποιος δημοσιογράφος μπορεί να εγκαταλείψει για λίγο το κοσμικό ρεπορτάζ της Μυκόνου και να ασχοληθεί με θέματα διεθνούς πολιτικής. Και τότε ο πολιτευόμενος θα παλεύει να αποτινάξει το στίγμα της μειωμένης εθνικής συνείδησης.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 28.9.09 στην εφημερίδα τα Νέα, γραμμένο από τον Κωστή Παπαϊωάννου, πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα της-του Ανθρώπου, στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4538393
Οι ορδές των μεταναστριών
Οι ορδές των μεταναστριών-ων
Κατά την τρέχουσα φάση της σύγχρονης μεταναστευτικής μας ιστορίας, στους αθλίους του Τρίτου Κόσμου προστίθενται εκ νέου οι Βαλκάνιες-οι γείτονές μας, όχι όμως με τη μορφή της προηγούμενης αλβανικής εισροής. Τώρα η μετακίνηση αφορά κοινοτικούς υπηκόους και γίνεται νόμιμα, ελέω Ευρωπαϊκής Ένωσης και ανοιχτών συνόρων. Το κυνήγι φθηνών εργατικών χεριών στρέφεται προς τα κοντινά μας Βαλκάνια για να προσαρμόζεται ταχύτερα και οικονομικότερα στις εποχικές και γεωγραφικές διαφοροποιήσεις αναγκών στις- αγροτικές κυρίως- εργασίες. Αυτή η ευελιξία εξυπηρετείται καλύτερα με την ομαδική εμπορία και διακίνηση ανθρώπων που φαίνεται πως σταδιακά εκτοπίζει την παραδοσιακή ατομική μεταναστευτική περιπέτεια ή τουλάχιστον συμπορεύεται μαζί της.
Εκείνο που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η έκπληξη και ο αποτροπιασμός της κοινής γνώμης και των μέσων ενημέρωσης σε κάθε νέα αποκάλυψη πτυχών του σύγχρονου δουλεμπορίου (όπως στην πρόσφατη εξάρθρωση κυκλώματος διακίνησης στην Αχαΐα). Αυτός ο τελετουργικά επαναλαμβανόμενος αποτροπιασμός δεν αρκεί όμως για να συσκοτίσει το προφανές: γύρω από τα θύματα του τράφικινγκ ανοίγονται ομόκεντροι κύκλοι ευθύνης.
Στον πρώτο κύκλο οι άμεσα εμπλεκόμενες-οι στα κυκλώματα διακίνησης και εκμετάλλευσης, Έλληνες και ξένες-οι. Ακολουθούν οι ανεπαρκείς ή απρόθυμοι ελεγκτικοί μηχανισμοί και έπειτα οι «χρήστριες-ες» των υπηρεσιών. Βέβαια, η ευθύνη του «χρήστη» διαφοροποιείται κατά περίπτωση. Αλλιώς αξιολογείται ο αγρότης- εργοδότης θυμάτων εργασιακής δουλείας και αλλιώς ο πελάτης σεξουαλικής δουλείας. Η διάκριση των κύκλων ευθύνης είναι βέβαια ιδιαίτερα βολική για τις υπόλοιπες-ους (στον βαθμό που δεν ανήκουμε σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες). Γι΄ αυτό πρέπει να ορίσουμε τον μεγάλο εξωτερικό κύκλο ευθύνης που μας περιλαμβάνει και αποτελεί προϋπόθεση για την ύπαρξη των άλλων. Εξηγούμαι: είναι εύκολο να καταγγέλλουμε τα εγκληματικά κυκλώματα που εκμεταλλεύονται τις δύστυχες μετανάστριες-ες. Αποσιωπούμε όμως έτσι μερικές δυσάρεστες αλήθειες. Αλήθεια πρώτη: συχνά δεν είναι εύκολο να διακρίνουμε τις μετανάστριες-ες από τους διακινήτριες-ες, καθώς οι ρόλοι αλλάζουν και συχνά τα σημερινά θύματα γίνονται αυριανοί θύτριες-ες. Αλήθεια δεύτερη: τα κυκλώματα φύονται εκεί όπου υπάρχει ζήτηση. Αυτή η διαπίστωση υπονομεύει την τόσο βολική λογική που θεωρεί θύτες τους διακινητές και μόνο. Διακινητές όμως υπάρχουν επειδή οι αγρότες ζητάνε φθηνές εργάτριες-ες για να παραχθούν τα αγροτικά προϊόντα που εμείς ζητάμε. Δηλαδή, η μετανάστευση δεν είναι ένα φαινόμενο έξω και μακριά από εμάς. Δεν πέφτει από τον ουρανό σαν πληγή του φαραώ, όπως διατείνονται φωνασκούντες οι κήρυκες του φόβου. Εκείνοι παρουσιάζουν τη χώρα σαν μια αυτάρκη κοινωνία που πολιορκείται από ορδές μεταναστών. Οι μεταναστευτικές ροές όμως συνδέονται άμεσα με τα οικονομικά μεγέθη και την πραγματική οικονομία. Η οικονομία εντέλει καθορίζει τη διακίνηση μεταναστών, τις διαδικασίες νομιμοποίησης αλλά και τον αποκλεισμό τους από τέτοιες διαδικασίες. Με την έννοια αυτή, η οικονομική κρίση και η ραγδαία μείωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας προοιωνίζονται αύξηση του εργασιακού τράφικινγκ. Θα έχουμε πολλές ευκαιρίες να εκφράσουμε έκπληξη και αποτροπιασμό το επόμενο διάστημα.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 21.9.09 στηνεφημερίδα τα Νέα, γραμμένο από τον Κωστή Παπαϊωάννου, πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα της-του Ανθρώπου στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4537236
Κατά την τρέχουσα φάση της σύγχρονης μεταναστευτικής μας ιστορίας, στους αθλίους του Τρίτου Κόσμου προστίθενται εκ νέου οι Βαλκάνιες-οι γείτονές μας, όχι όμως με τη μορφή της προηγούμενης αλβανικής εισροής. Τώρα η μετακίνηση αφορά κοινοτικούς υπηκόους και γίνεται νόμιμα, ελέω Ευρωπαϊκής Ένωσης και ανοιχτών συνόρων. Το κυνήγι φθηνών εργατικών χεριών στρέφεται προς τα κοντινά μας Βαλκάνια για να προσαρμόζεται ταχύτερα και οικονομικότερα στις εποχικές και γεωγραφικές διαφοροποιήσεις αναγκών στις- αγροτικές κυρίως- εργασίες. Αυτή η ευελιξία εξυπηρετείται καλύτερα με την ομαδική εμπορία και διακίνηση ανθρώπων που φαίνεται πως σταδιακά εκτοπίζει την παραδοσιακή ατομική μεταναστευτική περιπέτεια ή τουλάχιστον συμπορεύεται μαζί της.
Εκείνο που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η έκπληξη και ο αποτροπιασμός της κοινής γνώμης και των μέσων ενημέρωσης σε κάθε νέα αποκάλυψη πτυχών του σύγχρονου δουλεμπορίου (όπως στην πρόσφατη εξάρθρωση κυκλώματος διακίνησης στην Αχαΐα). Αυτός ο τελετουργικά επαναλαμβανόμενος αποτροπιασμός δεν αρκεί όμως για να συσκοτίσει το προφανές: γύρω από τα θύματα του τράφικινγκ ανοίγονται ομόκεντροι κύκλοι ευθύνης.
Στον πρώτο κύκλο οι άμεσα εμπλεκόμενες-οι στα κυκλώματα διακίνησης και εκμετάλλευσης, Έλληνες και ξένες-οι. Ακολουθούν οι ανεπαρκείς ή απρόθυμοι ελεγκτικοί μηχανισμοί και έπειτα οι «χρήστριες-ες» των υπηρεσιών. Βέβαια, η ευθύνη του «χρήστη» διαφοροποιείται κατά περίπτωση. Αλλιώς αξιολογείται ο αγρότης- εργοδότης θυμάτων εργασιακής δουλείας και αλλιώς ο πελάτης σεξουαλικής δουλείας. Η διάκριση των κύκλων ευθύνης είναι βέβαια ιδιαίτερα βολική για τις υπόλοιπες-ους (στον βαθμό που δεν ανήκουμε σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες). Γι΄ αυτό πρέπει να ορίσουμε τον μεγάλο εξωτερικό κύκλο ευθύνης που μας περιλαμβάνει και αποτελεί προϋπόθεση για την ύπαρξη των άλλων. Εξηγούμαι: είναι εύκολο να καταγγέλλουμε τα εγκληματικά κυκλώματα που εκμεταλλεύονται τις δύστυχες μετανάστριες-ες. Αποσιωπούμε όμως έτσι μερικές δυσάρεστες αλήθειες. Αλήθεια πρώτη: συχνά δεν είναι εύκολο να διακρίνουμε τις μετανάστριες-ες από τους διακινήτριες-ες, καθώς οι ρόλοι αλλάζουν και συχνά τα σημερινά θύματα γίνονται αυριανοί θύτριες-ες. Αλήθεια δεύτερη: τα κυκλώματα φύονται εκεί όπου υπάρχει ζήτηση. Αυτή η διαπίστωση υπονομεύει την τόσο βολική λογική που θεωρεί θύτες τους διακινητές και μόνο. Διακινητές όμως υπάρχουν επειδή οι αγρότες ζητάνε φθηνές εργάτριες-ες για να παραχθούν τα αγροτικά προϊόντα που εμείς ζητάμε. Δηλαδή, η μετανάστευση δεν είναι ένα φαινόμενο έξω και μακριά από εμάς. Δεν πέφτει από τον ουρανό σαν πληγή του φαραώ, όπως διατείνονται φωνασκούντες οι κήρυκες του φόβου. Εκείνοι παρουσιάζουν τη χώρα σαν μια αυτάρκη κοινωνία που πολιορκείται από ορδές μεταναστών. Οι μεταναστευτικές ροές όμως συνδέονται άμεσα με τα οικονομικά μεγέθη και την πραγματική οικονομία. Η οικονομία εντέλει καθορίζει τη διακίνηση μεταναστών, τις διαδικασίες νομιμοποίησης αλλά και τον αποκλεισμό τους από τέτοιες διαδικασίες. Με την έννοια αυτή, η οικονομική κρίση και η ραγδαία μείωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας προοιωνίζονται αύξηση του εργασιακού τράφικινγκ. Θα έχουμε πολλές ευκαιρίες να εκφράσουμε έκπληξη και αποτροπιασμό το επόμενο διάστημα.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 21.9.09 στηνεφημερίδα τα Νέα, γραμμένο από τον Κωστή Παπαϊωάννου, πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα της-του Ανθρώπου στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4537236
Νόμπελ οικονομίας στην Έλινορ Όστρομ
Νόμπελ για τη διαχείριση των κοινών αγαθών
Γυναίκα είναι για πρώτη φορά η μία εκ των δύο οικονομολόγων που κέρδισαν το Νόμπελ Οικονομίας 2009. Πρόκειται για την Έλινορ Όστρομ, η οποία μοιράζεται με τον Όλιβερ Ουίλιαμσον το φετινό Νόμπελ για τις αναλύσεις τους στον τομέα της οικονομικής διακυβέρνησης, στις οποίες έδειξαν πώς οι οικονομικές συναλλαγές λειτουργούν εκτός αγοράς σε κοινούς χώρους και εντός εταιρειών. Η κ. Όστρομ είναι ταυτόχρονα η πέμπτη γυναίκα που τιμάται φέτος με βραβείο Νόμπελ, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία του θεσμού.
Σε μια εποχή που κυριαρχείται από τα ζητήματα της κλιματικής αλλαγής, η κ. Όστρομ του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα των ΗΠΑ απέδειξε ότι μπορεί να υπάρξει αποτελεσματική διαχείριση από ομάδες χρηστριών-ων μιας κοινής ιδιοκτησίας, όπως είναι τα δάση, οι λίμνες ή η φύση. Οι αναλύσεις της αμφισβήτησαν τη συμβατική θεωρία σύμφωνα με την οποία τα δημόσια αγαθά ή το περιβάλλον καταστρέφονται, αφού οι άνθρωποι λαμβάνουν υπόψη τους μόνο το δικό τους κόστος και συμφέρον, χωρίς να δίνουν σημασία στις αρνητικές επιπτώσεις που έχουν οι πράξεις τους στις άλλες-ους. Η καθηγήτρια Όστρομ δεν διέψευσε τη θεωρία αυτή, αλλά έδειξε ότι σε πολλές περιπτώσεις τα αποτελέσματα της κοινής διαχείρισης κοινών ιδιοκτησιών ήταν πολύ καλύτερα από ό,τι είχαν προβλέψει καθιερωμένες θεωρίες.
Γιατί υπάρχουν οι επιχειρήσεις
Ο Όλιβερ Ουίλιαμσον του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ των ΗΠΑ απέδειξε ότι οι επιχειρήσεις μπορούν να λειτουργήσουν ως δομημένες οργανώσεις προκειμένου να λύσουν θέματα σύγκρουσης συμφερόντων. Η ανάλυση του κ. Ουίλιαμσον έδωσε μια απάντηση στο ερώτημα γιατί υπάρχουν οι επιχειρήσεις και η απάντησή του έδειξε ότι οι εταιρείες μπορούν να αναδειχτούν σε ένα αποτελεσματικό μέσο επίλυσης ζητημάτων σύγκρουσης συμφερόντων, μέσω της χρήσης της ιεραρχίας.
«Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, αυτές οι γόνιμες αναλύσεις έφεραν την έρευνα για την οικονομική διακυβέρνηση από το περιθώριο στην εμπροσθοφυλακή της επιστημονικής προσοχής», ανέφερε η Βασιλική Ακαδημία Επιστημών της Σουηδίας στην ανακοίνωσή της. Το βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 10 εκατ. σουηδικών κορονών (περίπου 1,4 εκατ. δολάρια).
Το άρθρο το βρήκαμε στις 13.10.09 στην εφημερίδα τα Νέα, γραμμένο από την Μαρία Βασιλείου στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4540846
Γυναίκα είναι για πρώτη φορά η μία εκ των δύο οικονομολόγων που κέρδισαν το Νόμπελ Οικονομίας 2009. Πρόκειται για την Έλινορ Όστρομ, η οποία μοιράζεται με τον Όλιβερ Ουίλιαμσον το φετινό Νόμπελ για τις αναλύσεις τους στον τομέα της οικονομικής διακυβέρνησης, στις οποίες έδειξαν πώς οι οικονομικές συναλλαγές λειτουργούν εκτός αγοράς σε κοινούς χώρους και εντός εταιρειών. Η κ. Όστρομ είναι ταυτόχρονα η πέμπτη γυναίκα που τιμάται φέτος με βραβείο Νόμπελ, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία του θεσμού.
Σε μια εποχή που κυριαρχείται από τα ζητήματα της κλιματικής αλλαγής, η κ. Όστρομ του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα των ΗΠΑ απέδειξε ότι μπορεί να υπάρξει αποτελεσματική διαχείριση από ομάδες χρηστριών-ων μιας κοινής ιδιοκτησίας, όπως είναι τα δάση, οι λίμνες ή η φύση. Οι αναλύσεις της αμφισβήτησαν τη συμβατική θεωρία σύμφωνα με την οποία τα δημόσια αγαθά ή το περιβάλλον καταστρέφονται, αφού οι άνθρωποι λαμβάνουν υπόψη τους μόνο το δικό τους κόστος και συμφέρον, χωρίς να δίνουν σημασία στις αρνητικές επιπτώσεις που έχουν οι πράξεις τους στις άλλες-ους. Η καθηγήτρια Όστρομ δεν διέψευσε τη θεωρία αυτή, αλλά έδειξε ότι σε πολλές περιπτώσεις τα αποτελέσματα της κοινής διαχείρισης κοινών ιδιοκτησιών ήταν πολύ καλύτερα από ό,τι είχαν προβλέψει καθιερωμένες θεωρίες.
Γιατί υπάρχουν οι επιχειρήσεις
Ο Όλιβερ Ουίλιαμσον του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ των ΗΠΑ απέδειξε ότι οι επιχειρήσεις μπορούν να λειτουργήσουν ως δομημένες οργανώσεις προκειμένου να λύσουν θέματα σύγκρουσης συμφερόντων. Η ανάλυση του κ. Ουίλιαμσον έδωσε μια απάντηση στο ερώτημα γιατί υπάρχουν οι επιχειρήσεις και η απάντησή του έδειξε ότι οι εταιρείες μπορούν να αναδειχτούν σε ένα αποτελεσματικό μέσο επίλυσης ζητημάτων σύγκρουσης συμφερόντων, μέσω της χρήσης της ιεραρχίας.
«Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, αυτές οι γόνιμες αναλύσεις έφεραν την έρευνα για την οικονομική διακυβέρνηση από το περιθώριο στην εμπροσθοφυλακή της επιστημονικής προσοχής», ανέφερε η Βασιλική Ακαδημία Επιστημών της Σουηδίας στην ανακοίνωσή της. Το βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 10 εκατ. σουηδικών κορονών (περίπου 1,4 εκατ. δολάρια).
Το άρθρο το βρήκαμε στις 13.10.09 στην εφημερίδα τα Νέα, γραμμένο από την Μαρία Βασιλείου στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artid=4540846
Το ένζυμο της αθανασίας βρήκαν δύο Αμερικανίδες
Βραβείο Νόμπελ για το «ένζυμο της αθανασίας»
Δύο Αμερικανίδες κι ένας Αμερικανός γιατροί τιμήθηκαν για την πρωτοποριακή ανακάλυψή τους τιμήθηκαν για την πρωτοποριακή ανακάλυψή τους
Στις τρεις επιστημόνισες-α που ανακάλυψαν ένα ένζυμο το οποίο πιθανόν να είναι το κλειδί της αιώνιας νεότητας απονεμήθηκε το Νόμπελ Ιατρικής, το πρώτο Νόμπελ που απονέμεται αυτή την εβδομάδα. Με την ανακάλυψη της τελομεράσης- γνωστής και ως «ενζύμου της αθανασίας»- η Ιατρική αποκτά άλλο ένα όπλο στη μάχη κατά του καρκίνου.
Η Ελίζαμπεθ Μπλάκμπερν, η Κάρολ Γκρέιντερ και ο Τζακ Σόστακ βρήκαν την άκρη του νήματος «σε ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της βιολογίας», όπως αναφέρεται στην επίσημη ανακοίνωση του Ιδρύματος Καρολίνσκα της Σουηδίας: πώς τα χρωμοσώματα αντιγράφονται και πώς προστατεύονται από τον εκφυλισμό. Η απάντηση βρίσκεται στα τελομερή, το «τείχος προστασίας» που σχηματίζεται στα άκρα των χρωμοσωμάτων, έτσι όπως οι πλαστικές άκρες εμποδίζουν τα κορδόνια των παπουτσιών να ξεφτίσουν. Η ανακάλυψη των τριών επιστημονισών-α έγινε τη δεκαετία του 1980. Και όπως δήλωσε η Κάρολ Γκρέιντερ, η βράβευσή τους αποδεικνύει πως με την απονομή των Νόμπελ αναγνωρίζεται η αξία των ανακαλύψεων που γίνονται από καθαρή περιέργεια. «Δεν είχαμε ιδέα όταν αρχίσαμε αυτή την εργασία ότι η τελομεράση μπορούσε να έχει κάποια σχέση με τον καρκίνο, αλλά ήμασταν περίεργες για το πώς τα χρωμοσώματα μένουν αναλλοίωτα», τόνισε.
Τα χρωμοσώματα
Οι επιστημόνισες-ας εκτιμούν ότι η-ο άνθρωπος μπορεί θεωρητικά να ζήσει ακόμη και 125 χρόνια. Η ανακάλυψη της τελομεράσης, του ενζύμου από το οποίο σχηματίζονται τα τελομερή, έκανε την επιστημονική κοινότητα να κατανοήσει ότι το μυστικό των ανισοτήτων στη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής βρίσκεται στα χρωμοσώματά μας και ειδικά στα άκρα τους. Η τελομεράση διατηρεί τα άκρα των χρωμοσωμάτων στο αρχικό τους μήκος κι επιτρέπει έτσι στα κύτταρα να εξακολουθούν να διαιρούνται- μια συνεχής διαδικασία στον ανθρώπινο οργανισμό - αντί να πεθαίνουν εξαιτίας της αποσταθεροποίησης των χρωμοσωμάτων. Η πλήρης κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η τελομεράση θα βοηθήσει στην επιβράδυνση της κυτταρικής γήρανσης.
«Η μοριακή βιολογία πλησιάζει στο χείλος της πηγής της νεότητας», επισημαίνει χαρακτηριστικά το ηλεκτρονικό περιοδικό «Slate». Παράλληλα, η ιατρική αποκτά ακόμη ένα όπλο στη μάχη κατά του καρκίνου, αφού έχει διαπιστωθεί ότι στα καρκινικά κύτταρα η δραστηριότητα της τελομεράσης είναι ανεξέλεγκτη με αποτέλεσμα τα καρκινικά κύτταρα να γίνονται αθάνατα.
Από το 1930
Η σημασία των τελομερών στη διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης είχε διαπιστωθεί από τη δεκαετία του 1930. Αμερικανές-οι και Βρετανές-οι βιολόγοι είχαν αποδείξει ότι τα τελομερή είναι απαραίτητα για τη σταθερότητα της δομής των χρωμοσωμάτων κι επομένως για την επιβίωση του οργανισμού. Χωρίς την προστασία των τελομερών, τα χρωμοσώματα θα παρουσίαζαν διάφορες ανωμαλίες απειλώντας την επιβίωση των κυττάρων κι επομένως της-του ανθρώπου. Οι τρεις νομπελίστριες-ας της Ιατρικής για το 2009 ανακάλυψαν δεκαετίες αργότερα το ένζυμο που σχηματίζει αυτό το τείχος προστασίας απέναντι στον εκφυλισμό και τη γήρανση των κυττάρων. Η τελομεράση είναι επομένως το κλειδί για τον έλεγχο της κυτταρικής γήρανσης: όσο περισσότερη τελομεράση παράγει ο οργανισμός τόσο τα κύτταρα παραμένουν υγιή και νέα. Γι΄ αυτό το βήμα προς την αιώνια νεότητα, οι τρεις Αμερικανίδες-ος επιστημόνισες-ας θα μοιραστούν 10 εκατομμύρια σουηδικές κορόνες (980.000 ευρώ) αφού παραλάβουν τα βραβεία τους στην τελετή που γίνεται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου στη Στοκχόλμη.
ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ
Οι επιστημόνισες-ες εκτιμούν ότι η-ο άνθρωπος μπορεί θεωρητικά να ζήσει ακόμη και 125 χρόνια
Για πρώτη φορά δόθηκε σε δύο γυναίκες
Είναι η πρώτη φορά που η Σουηδική Ακαδημία απονέμει το Νόμπελ Ιατρικής σε δύο γυναίκες. Η 48χρονη Κάρολ Γκρέιντερ άρχισε τις έρευνές της για την τελομεράση στα τέλη της δεκαετίας του 1970 υπό την επιστημονική καθοδήγηση της Ελίζαμπεθ Μπλάκμπερν, η οποία την εποχή εκείνη πρωτοπορούσε στην έρευνα των χρωμοσωμάτων και του DΝΑ στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Το 2004 η Μπλάκμπερν, γεννημένη το 1948 στην Αυστραλία αλλά με αμερικανική υπηκοότητα, απομακρύνθηκε από το αμερικανικό Συμβούλιο Βιοηθικής εξαιτίας των επικρίσεων που διατύπωσε για την πολιτική της κυβέρνησης Μπους στο ζήτημα των βλαστοκυττάρων. Ο γεννημένος στο Λονδίνο αλλά επίσης με αμερικανική υπηκοότητα Τζακ Σόστακ εργάζεται από το 1979 στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ και σήμερα είναι καθηγητής Γενετικής στο Γενικό Νοσοκομείο Μασαχουσέτης στη Βοστώνη.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 6.10.09 στην εφημερίδα τα Νέα, γραμμένο από τον Περικλή Δημητρολόπουλο στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4539738
Δύο Αμερικανίδες κι ένας Αμερικανός γιατροί τιμήθηκαν για την πρωτοποριακή ανακάλυψή τους τιμήθηκαν για την πρωτοποριακή ανακάλυψή τους
Στις τρεις επιστημόνισες-α που ανακάλυψαν ένα ένζυμο το οποίο πιθανόν να είναι το κλειδί της αιώνιας νεότητας απονεμήθηκε το Νόμπελ Ιατρικής, το πρώτο Νόμπελ που απονέμεται αυτή την εβδομάδα. Με την ανακάλυψη της τελομεράσης- γνωστής και ως «ενζύμου της αθανασίας»- η Ιατρική αποκτά άλλο ένα όπλο στη μάχη κατά του καρκίνου.
Η Ελίζαμπεθ Μπλάκμπερν, η Κάρολ Γκρέιντερ και ο Τζακ Σόστακ βρήκαν την άκρη του νήματος «σε ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της βιολογίας», όπως αναφέρεται στην επίσημη ανακοίνωση του Ιδρύματος Καρολίνσκα της Σουηδίας: πώς τα χρωμοσώματα αντιγράφονται και πώς προστατεύονται από τον εκφυλισμό. Η απάντηση βρίσκεται στα τελομερή, το «τείχος προστασίας» που σχηματίζεται στα άκρα των χρωμοσωμάτων, έτσι όπως οι πλαστικές άκρες εμποδίζουν τα κορδόνια των παπουτσιών να ξεφτίσουν. Η ανακάλυψη των τριών επιστημονισών-α έγινε τη δεκαετία του 1980. Και όπως δήλωσε η Κάρολ Γκρέιντερ, η βράβευσή τους αποδεικνύει πως με την απονομή των Νόμπελ αναγνωρίζεται η αξία των ανακαλύψεων που γίνονται από καθαρή περιέργεια. «Δεν είχαμε ιδέα όταν αρχίσαμε αυτή την εργασία ότι η τελομεράση μπορούσε να έχει κάποια σχέση με τον καρκίνο, αλλά ήμασταν περίεργες για το πώς τα χρωμοσώματα μένουν αναλλοίωτα», τόνισε.
Τα χρωμοσώματα
Οι επιστημόνισες-ας εκτιμούν ότι η-ο άνθρωπος μπορεί θεωρητικά να ζήσει ακόμη και 125 χρόνια. Η ανακάλυψη της τελομεράσης, του ενζύμου από το οποίο σχηματίζονται τα τελομερή, έκανε την επιστημονική κοινότητα να κατανοήσει ότι το μυστικό των ανισοτήτων στη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής βρίσκεται στα χρωμοσώματά μας και ειδικά στα άκρα τους. Η τελομεράση διατηρεί τα άκρα των χρωμοσωμάτων στο αρχικό τους μήκος κι επιτρέπει έτσι στα κύτταρα να εξακολουθούν να διαιρούνται- μια συνεχής διαδικασία στον ανθρώπινο οργανισμό - αντί να πεθαίνουν εξαιτίας της αποσταθεροποίησης των χρωμοσωμάτων. Η πλήρης κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η τελομεράση θα βοηθήσει στην επιβράδυνση της κυτταρικής γήρανσης.
«Η μοριακή βιολογία πλησιάζει στο χείλος της πηγής της νεότητας», επισημαίνει χαρακτηριστικά το ηλεκτρονικό περιοδικό «Slate». Παράλληλα, η ιατρική αποκτά ακόμη ένα όπλο στη μάχη κατά του καρκίνου, αφού έχει διαπιστωθεί ότι στα καρκινικά κύτταρα η δραστηριότητα της τελομεράσης είναι ανεξέλεγκτη με αποτέλεσμα τα καρκινικά κύτταρα να γίνονται αθάνατα.
Από το 1930
Η σημασία των τελομερών στη διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης είχε διαπιστωθεί από τη δεκαετία του 1930. Αμερικανές-οι και Βρετανές-οι βιολόγοι είχαν αποδείξει ότι τα τελομερή είναι απαραίτητα για τη σταθερότητα της δομής των χρωμοσωμάτων κι επομένως για την επιβίωση του οργανισμού. Χωρίς την προστασία των τελομερών, τα χρωμοσώματα θα παρουσίαζαν διάφορες ανωμαλίες απειλώντας την επιβίωση των κυττάρων κι επομένως της-του ανθρώπου. Οι τρεις νομπελίστριες-ας της Ιατρικής για το 2009 ανακάλυψαν δεκαετίες αργότερα το ένζυμο που σχηματίζει αυτό το τείχος προστασίας απέναντι στον εκφυλισμό και τη γήρανση των κυττάρων. Η τελομεράση είναι επομένως το κλειδί για τον έλεγχο της κυτταρικής γήρανσης: όσο περισσότερη τελομεράση παράγει ο οργανισμός τόσο τα κύτταρα παραμένουν υγιή και νέα. Γι΄ αυτό το βήμα προς την αιώνια νεότητα, οι τρεις Αμερικανίδες-ος επιστημόνισες-ας θα μοιραστούν 10 εκατομμύρια σουηδικές κορόνες (980.000 ευρώ) αφού παραλάβουν τα βραβεία τους στην τελετή που γίνεται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου στη Στοκχόλμη.
ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ
Οι επιστημόνισες-ες εκτιμούν ότι η-ο άνθρωπος μπορεί θεωρητικά να ζήσει ακόμη και 125 χρόνια
Για πρώτη φορά δόθηκε σε δύο γυναίκες
Είναι η πρώτη φορά που η Σουηδική Ακαδημία απονέμει το Νόμπελ Ιατρικής σε δύο γυναίκες. Η 48χρονη Κάρολ Γκρέιντερ άρχισε τις έρευνές της για την τελομεράση στα τέλη της δεκαετίας του 1970 υπό την επιστημονική καθοδήγηση της Ελίζαμπεθ Μπλάκμπερν, η οποία την εποχή εκείνη πρωτοπορούσε στην έρευνα των χρωμοσωμάτων και του DΝΑ στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Το 2004 η Μπλάκμπερν, γεννημένη το 1948 στην Αυστραλία αλλά με αμερικανική υπηκοότητα, απομακρύνθηκε από το αμερικανικό Συμβούλιο Βιοηθικής εξαιτίας των επικρίσεων που διατύπωσε για την πολιτική της κυβέρνησης Μπους στο ζήτημα των βλαστοκυττάρων. Ο γεννημένος στο Λονδίνο αλλά επίσης με αμερικανική υπηκοότητα Τζακ Σόστακ εργάζεται από το 1979 στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ και σήμερα είναι καθηγητής Γενετικής στο Γενικό Νοσοκομείο Μασαχουσέτης στη Βοστώνη.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 6.10.09 στην εφημερίδα τα Νέα, γραμμένο από τον Περικλή Δημητρολόπουλο στην http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4539738
Υπέρ της άμβλωσης η Ισπανία
Ισπανία - Διαδήλωση - Νομοσχέδιο για αμβλώσεις
Τουλάχιστον ένα εκατομμύριο Ισπανές-οι καθολικές-οι μετείχαν ψες στη Μαδρίτη σε διαδήλωση κατά του νομοσχεδίου για την ελευθερία στην άμβλωση που προτείνει η σοσιαλιστική κυβέρνηση, σύμφωνα με τις διοργανώτριες-ες και τις περιφερειακές Αρχές.
"Μετέχουν τουλάχιστον ένα ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι", είπε ο Βίκτορ Γκάγκο, υπεύθυνος Τύπου της καθολικής οργάνωσης HazteOir, ενώ η νομαρχία της Μαδρίτης ανακοίνωσε ότι η συμμετοχή ανήλθε σε 1,2 εκατομμύριο διαδηλωτές.
Οι Ισπανές-οι καθολικές-οι, με την υποστήριξη της δεξιάς και της εκκλησίας, έλαβαν μέρος στη μεγάλη κινητοποίηση διαμαρτυρίας κατά του νομοσχεδίου της κυβέρνησης Θαπατέρο.
Το νομοσχέδιο, μεταρρύθμιση ενός νόμου του 1985 που επέτρεπε την άμβλωση μόνο υπό ορισμένες προϋποθέσεις, προβλέπει πλήρη ελευθερία στην άμβλωση μέσα στο διάστημα των 14 εβδομάδων της κύησης.
Το νομοσχέδιο, που εγκρίθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου από το υπουργικό συμβούλιο και θα συζητηθεί στο κοινοβούλιο από το Νοέμβριο, είναι εναρμονισμένο με τις αντίστοιχες ισχύουσες νομοθεσίες στις περισσότερες χώρες της ΕΕ.
Σε περίπτωση που γίνει νόμος του κράτους, οι γυναίκες που ζουν στην Ισπανία θα μπορούν ελεύθερα να υποβάλλονται σε άμβλωση μέσα στο διάστημα των 14 εβδομάδων της κύησης και κατ'εξαίρεση έως την 22η εβδομάδα της κύησης σε περίπτωση "κινδύνου για τη ζωή και την υγεία της μητέρας" ή "σοβαρών ανωμαλιών του εμβρύου". Θα μπορεί επίσης να εφαρμοστεί χωρίς περιορισμό χρόνου σε περίπτωση "εξαιρετικά σοβαρής και ανίατης νόσου του εμβρύου".
Σήμερα η άμβλωση επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση βιασμού (έως τη 12η εβδομάδα της κύησης), δυσμορφιών του εμβρύου (έως τη 22η εβδομάδα) και "κινδύνου για τη φυσική και ψυχική υγεία της μητέρας" (χωρίς περιορισμό χρόνου).
Το άρθο το βρήκαμε στις 18.10.09 στην http://www.sigmalive.com/news/international/203024
Τουλάχιστον ένα εκατομμύριο Ισπανές-οι καθολικές-οι μετείχαν ψες στη Μαδρίτη σε διαδήλωση κατά του νομοσχεδίου για την ελευθερία στην άμβλωση που προτείνει η σοσιαλιστική κυβέρνηση, σύμφωνα με τις διοργανώτριες-ες και τις περιφερειακές Αρχές.
"Μετέχουν τουλάχιστον ένα ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι", είπε ο Βίκτορ Γκάγκο, υπεύθυνος Τύπου της καθολικής οργάνωσης HazteOir, ενώ η νομαρχία της Μαδρίτης ανακοίνωσε ότι η συμμετοχή ανήλθε σε 1,2 εκατομμύριο διαδηλωτές.
Οι Ισπανές-οι καθολικές-οι, με την υποστήριξη της δεξιάς και της εκκλησίας, έλαβαν μέρος στη μεγάλη κινητοποίηση διαμαρτυρίας κατά του νομοσχεδίου της κυβέρνησης Θαπατέρο.
Το νομοσχέδιο, μεταρρύθμιση ενός νόμου του 1985 που επέτρεπε την άμβλωση μόνο υπό ορισμένες προϋποθέσεις, προβλέπει πλήρη ελευθερία στην άμβλωση μέσα στο διάστημα των 14 εβδομάδων της κύησης.
Το νομοσχέδιο, που εγκρίθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου από το υπουργικό συμβούλιο και θα συζητηθεί στο κοινοβούλιο από το Νοέμβριο, είναι εναρμονισμένο με τις αντίστοιχες ισχύουσες νομοθεσίες στις περισσότερες χώρες της ΕΕ.
Σε περίπτωση που γίνει νόμος του κράτους, οι γυναίκες που ζουν στην Ισπανία θα μπορούν ελεύθερα να υποβάλλονται σε άμβλωση μέσα στο διάστημα των 14 εβδομάδων της κύησης και κατ'εξαίρεση έως την 22η εβδομάδα της κύησης σε περίπτωση "κινδύνου για τη ζωή και την υγεία της μητέρας" ή "σοβαρών ανωμαλιών του εμβρύου". Θα μπορεί επίσης να εφαρμοστεί χωρίς περιορισμό χρόνου σε περίπτωση "εξαιρετικά σοβαρής και ανίατης νόσου του εμβρύου".
Σήμερα η άμβλωση επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση βιασμού (έως τη 12η εβδομάδα της κύησης), δυσμορφιών του εμβρύου (έως τη 22η εβδομάδα) και "κινδύνου για τη φυσική και ψυχική υγεία της μητέρας" (χωρίς περιορισμό χρόνου).
Το άρθο το βρήκαμε στις 18.10.09 στην http://www.sigmalive.com/news/international/203024
17 Οκτ 2009
ΛεΠΑΤ πολυκατοικία στην Ισπανία
Σχέδια ανάπτυξης της Ισπανίας για κτίσιμο διαμερισμάτων για ΛεΠΑΤ άνω των 55 ετών.
Το κτήριο στοχεύει σε ΛεΠΑΤ που έχουν περάσει τα 55 και περιλαμβάνει ένα κέντρο ημέρας και νοσηλευτική.
Με την πρώτη ματιά μοιάζουν ακριβώς με τα σχέδια για μια άλλη οποιαδήποτε τυπική πολυκατοικία της Costa del Sol. Όμως μια προσεκτικότερη ματιά στις λεπτομέρειες αποκαλύπτει ότι δεν υπάρχει τίποτα παραδοσιακό. Το κτήριο πρόκειται να ονομαστεί Arco IRIS (ουράνιο τόξο) και θα γίνει το πρώτο πρόγραμμα ακίνητης περιουσίας στην Ισπανία που στοχεύει σε ΛεΠΑΤ (λεσβίες, γκέι, αμφίσεξουαλικές-οι και transgender) πελάτισες-ες, με έναν επιπλέον όρο: όσες-οι θα κατοικούν πρέπει να είναι πάνω από 55 ετών δεδομένου ότι το αναπτυξιακό πρόγραμμα θα έχει επίσης κέντρο περίθαλψης.
Το κτήριο θα βρεθεί στην καρδιά της Torremolinos, μια πόλη που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ένα αγαπημένο θέρετρο διακοπών για τις ΛεΠΑΤ. Αυτό έχει δώσει αφορμή για το άνοιγμα των πολυάριθμων ΛεΠΑΤ επιχειρήσεων, από καταστήματα ενδυμάτων, καφέ, μπαρ και εστιατόρια, αν και σχεδόν πάντα έχουν ως στόχο την νεαρή σε ηληκία πελατεία.
«Θα σκέφτεστε πως όλες οι ΛεΠΑΤ είναι νέες-οι, όμορφες και υγιείς αλλά γερνάμε επίσης», είπε ο Antonio Gutierrez, ένας ακτιβιστής που ελπίζει ότι προγράμματα όπως αυτό, «θα βοηθήσουν να βρεθεί μια λύση για τα ανθρώπινα δράματα από τα οποία υποφέρουν οι μεσήλικες-ηλικιωμένες ΛεΠΑΤ που έχουν συχνά ένα περιορισμένο οικογενειακό περιβάλλον για να ξαναγυρίσουν, επειδή οι γονείς τες έχουν πεθάνει και δεν έχουν παιδιά»
«Η μοναξιά είναι μια από τις μέγιστες ανησυχίες τες αλλά με πολλές ΛεΠΑΤ που έχουμε μιλήσει, πιστεύουν ότι το να μετακομίσουν σε ένα γηροκομείο θα ήταν σαν να «ξανάμπαιναν στην ντουλάπα», εξηγεί ο Íñigo Armengod, Γενικός Διευθυντής της Grupo Imnova, εταιρία που προωθεί το σχέδιο.
Το κτήριο θα έχει 27 διαμερίσματα με ανέσεις και υπηρεσίες όπως υπαλλήλους καθαριότητας, μια κοινωνική λέσχη, έναν σταθμό νοσηλευτριών-ων καθώς επίσης και φροντίδα για τα κατοικίδια ζώα, αν και το κέντρο βάρους θα είναι κέντρο ημέρας που θα είναι ανοικτό στις κατοίκους καθώς επίσης και του κοινού, ανεξάρτητα από το σεξουαλικό προσανατολλισμό τες-τους.
Τα διαμερίσματα θα κοστίζουν από 100.000 έως 240.000 αλλά μέχρι τώρα καμία ημερομηνία δεν έχει τεθεί για την έναρξη της οικοδόμησης, ενδεχομένως να ξεκινήσει το επόμενο καλοκαίρι. Η ΛεΠΑΤ ένωση "Colega" δεν θεωρεί ότι προγράμματα όπως αυτό είναι ο καλύτερος τρόπος επίλυσης του προβλήματος της φροντίδας για τα γηρατειά.
«Υπάρχει επίσης διάκριση στις σχολικές τάξεις αλλά καμία δεν προτείνει δευτερεύοντα-υποδεέστερα Γυμνάσια για τις ΛεΠΑΤ. Όλα τα βήματα-μέτρα πρέπει να γίνουν- ληφθούν μέσα στην κοινωνία και όχι με αύξηση του αποκλεισμού, γιαυτό δεν πιστεύουμε ότι αυτά τα προγράμματα βοηθούν», είπε ο David Sedeño, ο επαρχιακός πρόεδρος της ένωσης
Το άρθρο το βρήκαμε 30.09.09 και το μεταφράσαμε, από την SUR in English http://www.surinenglish.com/ γραμμένο από τον Francisco Jimenez στην http://www.surinenglish.com/20090930/news/costasol-malaga/developer-plans-spains-first-200909301221.html
Το κτήριο στοχεύει σε ΛεΠΑΤ που έχουν περάσει τα 55 και περιλαμβάνει ένα κέντρο ημέρας και νοσηλευτική.
Με την πρώτη ματιά μοιάζουν ακριβώς με τα σχέδια για μια άλλη οποιαδήποτε τυπική πολυκατοικία της Costa del Sol. Όμως μια προσεκτικότερη ματιά στις λεπτομέρειες αποκαλύπτει ότι δεν υπάρχει τίποτα παραδοσιακό. Το κτήριο πρόκειται να ονομαστεί Arco IRIS (ουράνιο τόξο) και θα γίνει το πρώτο πρόγραμμα ακίνητης περιουσίας στην Ισπανία που στοχεύει σε ΛεΠΑΤ (λεσβίες, γκέι, αμφίσεξουαλικές-οι και transgender) πελάτισες-ες, με έναν επιπλέον όρο: όσες-οι θα κατοικούν πρέπει να είναι πάνω από 55 ετών δεδομένου ότι το αναπτυξιακό πρόγραμμα θα έχει επίσης κέντρο περίθαλψης.
Το κτήριο θα βρεθεί στην καρδιά της Torremolinos, μια πόλη που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ένα αγαπημένο θέρετρο διακοπών για τις ΛεΠΑΤ. Αυτό έχει δώσει αφορμή για το άνοιγμα των πολυάριθμων ΛεΠΑΤ επιχειρήσεων, από καταστήματα ενδυμάτων, καφέ, μπαρ και εστιατόρια, αν και σχεδόν πάντα έχουν ως στόχο την νεαρή σε ηληκία πελατεία.
«Θα σκέφτεστε πως όλες οι ΛεΠΑΤ είναι νέες-οι, όμορφες και υγιείς αλλά γερνάμε επίσης», είπε ο Antonio Gutierrez, ένας ακτιβιστής που ελπίζει ότι προγράμματα όπως αυτό, «θα βοηθήσουν να βρεθεί μια λύση για τα ανθρώπινα δράματα από τα οποία υποφέρουν οι μεσήλικες-ηλικιωμένες ΛεΠΑΤ που έχουν συχνά ένα περιορισμένο οικογενειακό περιβάλλον για να ξαναγυρίσουν, επειδή οι γονείς τες έχουν πεθάνει και δεν έχουν παιδιά»
«Η μοναξιά είναι μια από τις μέγιστες ανησυχίες τες αλλά με πολλές ΛεΠΑΤ που έχουμε μιλήσει, πιστεύουν ότι το να μετακομίσουν σε ένα γηροκομείο θα ήταν σαν να «ξανάμπαιναν στην ντουλάπα», εξηγεί ο Íñigo Armengod, Γενικός Διευθυντής της Grupo Imnova, εταιρία που προωθεί το σχέδιο.
Το κτήριο θα έχει 27 διαμερίσματα με ανέσεις και υπηρεσίες όπως υπαλλήλους καθαριότητας, μια κοινωνική λέσχη, έναν σταθμό νοσηλευτριών-ων καθώς επίσης και φροντίδα για τα κατοικίδια ζώα, αν και το κέντρο βάρους θα είναι κέντρο ημέρας που θα είναι ανοικτό στις κατοίκους καθώς επίσης και του κοινού, ανεξάρτητα από το σεξουαλικό προσανατολλισμό τες-τους.
Τα διαμερίσματα θα κοστίζουν από 100.000 έως 240.000 αλλά μέχρι τώρα καμία ημερομηνία δεν έχει τεθεί για την έναρξη της οικοδόμησης, ενδεχομένως να ξεκινήσει το επόμενο καλοκαίρι. Η ΛεΠΑΤ ένωση "Colega" δεν θεωρεί ότι προγράμματα όπως αυτό είναι ο καλύτερος τρόπος επίλυσης του προβλήματος της φροντίδας για τα γηρατειά.
«Υπάρχει επίσης διάκριση στις σχολικές τάξεις αλλά καμία δεν προτείνει δευτερεύοντα-υποδεέστερα Γυμνάσια για τις ΛεΠΑΤ. Όλα τα βήματα-μέτρα πρέπει να γίνουν- ληφθούν μέσα στην κοινωνία και όχι με αύξηση του αποκλεισμού, γιαυτό δεν πιστεύουμε ότι αυτά τα προγράμματα βοηθούν», είπε ο David Sedeño, ο επαρχιακός πρόεδρος της ένωσης
Το άρθρο το βρήκαμε 30.09.09 και το μεταφράσαμε, από την SUR in English http://www.surinenglish.com/ γραμμένο από τον Francisco Jimenez στην http://www.surinenglish.com/20090930/news/costasol-malaga/developer-plans-spains-first-200909301221.html
Της πετσόκοψαν την αποζημίωση
Λεσβία στρατιωτίνα που δέχτηκε σεξουαλική παρενόχληση, της πετσόκοψαν την αποζημίωση για τις βλάβες που υπέστει.
Μία λεσβία στρατιωτίνα ενώ κέρδισε αποζημίωση 190,000 £ μετά από σεξουαλική παρενόχληση που δέχτηκε από έναν άνδρα ανώτερο της, έχουν πετσοκόψει την αποζημίωσή της κατά ένα τρίτο μετά την απόφαση των προϊστάμενων του στρατού.
Η πρώην αξιωματικίνα του αγγλικού πυροβολικού Kerry Fletcher, τον περασμένο Νοέμβριο σε ένα εργατικό δικαστήριο αποζημιώθηκε για την συμπεριφορά στην οποία εκτέθηκε, αν και μόνιμη στο Βασιλικό Πυροβολικό της Αεροπορείας-RAF, στο βόρειο Γιορκσάιρ το 2004.
Επιδικάστηκε με το ποσό των 50,000 £ για τις βλάβες- ζημίες, 20,000 £ για τις επιβαρυντικές βλάβες και 30,000 £ για ψυχική ωδίνη. Επιδικάστηκε ακόμη το ποσό των 65,558 £ σχετικό με τις χαμένες αποδοχές και τη συνταξιοδότηση, με το υπόλοιπο των χρημάτων που αποτέλεσαν τις δαπάνες και τις πληρωμές μεριδίου.
Το Υπουργείο άμυνας αμφισβήτησε την αποζημίωση για τις επιβαρυντικές βλάβες, που έχουν ως σκοπό να τιμωρήσουν τον παραβάτη, και τις υποδειγματικές βλάβες- ζημίες, οι οποίες πληρώνονται όταν ένα πρόσωπο έχει υποστεί κακοβουλία-μοχθηρία.
Σύμφωνα με τη Daily Telegraph, το Εφετείο απασχόλησης αποφάσισε ότι το ποσό για τις επιβαρυντικές ζημίες-βλάβες πρέπει να περιορίσει σε 8,000 £, ενώ το ποσό των 50,000 £ για τις υποδειγματικές (*Α) βλάβες-ζημίες αφαιρέθηκε εξ ολοκλήρου, όπως είπε η επιτροπή ήταν «αστήρικτες».
Η επιτροπή είπε ότι αν και ήταν «οικτρή» η διαγωγή-συμπεριφορά του στρατού, ερευνώντας τις αξιώσεις παρενόχλησης δεν συνάντησε το υψηλό όριο-επίπεδο κάτω από το οποίο οι υποδειγματικές βλάβες-ζημίες μπορούν να επιδικαστούν.
Η πρώην στρατιωτίνα είναι πιθανό να χάσει περισσότερα χρήματα μετά την ρύθμιση του μεριδίου.
Στο αρχικό δικαστήριο απασχόλησης ακούστηκε ότι ένας άνδρας λοχίας είχε πει, ότι θα μπορούσε να "μεταστρέψει" την Fletcher σε ετερό και την είχε υποβάλει σε ανεπιθύμητες σεξουαλικές προόδους. *Β
Αφότου παραπονέθηκε για την παρενόχληση, της αρνήθηκαν μια μετάθεση και πέρασε πειθαρχικό, ενώ ειπώθηκε επίσης ότι ήταν διανοητικά ασταθής.
Η αποζημείωση της Fletcher των 186,896 £, αντιμετώπισε το θυμό των ομάδων των βετεράνων, οι οποίες την αποκάλεσαν «αισχρή-άσεμνη» και συγκρινόμενη με τα μικρότερα ποσά που παραλαμβάνουν οι στρατιωτίνες-ες που έχουν χάσει πολλαπλάσια άκρα στο πόλεμο.
Το άρθρο το βρήκαμε 14.10.09 και το μεταφράσαμε, γραμμένο από την Jessica Geen στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/14/lesbian-soldier-who-suffered-harassment-has-damages-claim-slashed/
*Α Οι παραδειγματικές ζημιές (στην Αγγλία) είναι αποζημιώσεις που δεν επιδικάζονται για να αποζημιώσουν την ενάγουσα, αλλά στη μεταρρύθμιση ή να αποτρέψουν τον κατηγορούμενο και παρόμοια πρόσωπα από τη συνέχιση ενός σχεδίου δράσης όπως αυτό που έβλαψε την ενάγουσα.
*Β Σεξουαλικές προόδοι=συνεχείς και αυξανώμενες σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Φιλοφρονήσεις, σεξουαλικά ανέκδοτα, αγγίγματα ή και προτάσεις για σεξ. Ευαγγελία Βλάμη
Μία λεσβία στρατιωτίνα ενώ κέρδισε αποζημίωση 190,000 £ μετά από σεξουαλική παρενόχληση που δέχτηκε από έναν άνδρα ανώτερο της, έχουν πετσοκόψει την αποζημίωσή της κατά ένα τρίτο μετά την απόφαση των προϊστάμενων του στρατού.
Η πρώην αξιωματικίνα του αγγλικού πυροβολικού Kerry Fletcher, τον περασμένο Νοέμβριο σε ένα εργατικό δικαστήριο αποζημιώθηκε για την συμπεριφορά στην οποία εκτέθηκε, αν και μόνιμη στο Βασιλικό Πυροβολικό της Αεροπορείας-RAF, στο βόρειο Γιορκσάιρ το 2004.
Επιδικάστηκε με το ποσό των 50,000 £ για τις βλάβες- ζημίες, 20,000 £ για τις επιβαρυντικές βλάβες και 30,000 £ για ψυχική ωδίνη. Επιδικάστηκε ακόμη το ποσό των 65,558 £ σχετικό με τις χαμένες αποδοχές και τη συνταξιοδότηση, με το υπόλοιπο των χρημάτων που αποτέλεσαν τις δαπάνες και τις πληρωμές μεριδίου.
Το Υπουργείο άμυνας αμφισβήτησε την αποζημίωση για τις επιβαρυντικές βλάβες, που έχουν ως σκοπό να τιμωρήσουν τον παραβάτη, και τις υποδειγματικές βλάβες- ζημίες, οι οποίες πληρώνονται όταν ένα πρόσωπο έχει υποστεί κακοβουλία-μοχθηρία.
Σύμφωνα με τη Daily Telegraph, το Εφετείο απασχόλησης αποφάσισε ότι το ποσό για τις επιβαρυντικές ζημίες-βλάβες πρέπει να περιορίσει σε 8,000 £, ενώ το ποσό των 50,000 £ για τις υποδειγματικές (*Α) βλάβες-ζημίες αφαιρέθηκε εξ ολοκλήρου, όπως είπε η επιτροπή ήταν «αστήρικτες».
Η επιτροπή είπε ότι αν και ήταν «οικτρή» η διαγωγή-συμπεριφορά του στρατού, ερευνώντας τις αξιώσεις παρενόχλησης δεν συνάντησε το υψηλό όριο-επίπεδο κάτω από το οποίο οι υποδειγματικές βλάβες-ζημίες μπορούν να επιδικαστούν.
Η πρώην στρατιωτίνα είναι πιθανό να χάσει περισσότερα χρήματα μετά την ρύθμιση του μεριδίου.
Στο αρχικό δικαστήριο απασχόλησης ακούστηκε ότι ένας άνδρας λοχίας είχε πει, ότι θα μπορούσε να "μεταστρέψει" την Fletcher σε ετερό και την είχε υποβάλει σε ανεπιθύμητες σεξουαλικές προόδους. *Β
Αφότου παραπονέθηκε για την παρενόχληση, της αρνήθηκαν μια μετάθεση και πέρασε πειθαρχικό, ενώ ειπώθηκε επίσης ότι ήταν διανοητικά ασταθής.
Η αποζημείωση της Fletcher των 186,896 £, αντιμετώπισε το θυμό των ομάδων των βετεράνων, οι οποίες την αποκάλεσαν «αισχρή-άσεμνη» και συγκρινόμενη με τα μικρότερα ποσά που παραλαμβάνουν οι στρατιωτίνες-ες που έχουν χάσει πολλαπλάσια άκρα στο πόλεμο.
Το άρθρο το βρήκαμε 14.10.09 και το μεταφράσαμε, γραμμένο από την Jessica Geen στην http://www.pinknews.co.uk/2009/10/14/lesbian-soldier-who-suffered-harassment-has-damages-claim-slashed/
*Α Οι παραδειγματικές ζημιές (στην Αγγλία) είναι αποζημιώσεις που δεν επιδικάζονται για να αποζημιώσουν την ενάγουσα, αλλά στη μεταρρύθμιση ή να αποτρέψουν τον κατηγορούμενο και παρόμοια πρόσωπα από τη συνέχιση ενός σχεδίου δράσης όπως αυτό που έβλαψε την ενάγουσα.
*Β Σεξουαλικές προόδοι=συνεχείς και αυξανώμενες σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Φιλοφρονήσεις, σεξουαλικά ανέκδοτα, αγγίγματα ή και προτάσεις για σεξ. Ευαγγελία Βλάμη
14 Οκτ 2009
Ερωτηματολόγιο προς την υποψήφια προεδρίνα-ους της ΝΔ
Επιστολή ΟΝΝΕΔ Π. Φαλήρου στην υποψήφια-ους Πρόεδρο ΝΔ
13 Οκτ 2009
Στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου της ΝΔ, η ΟΝΝΕΔ Παλαιού Φαλήρου θα στέλνει σε όλες-ους όσες-οι δηλώνουν υποψηφιότητα για την προεδρία της Νέας Δημοκρατία το ακόλουθο πολιτικό ερωτηματολόγιο. Για αυτήν την πρωτοβουλία έχουν ενημερωθεί 32 ελληνικά ΜΜΕ. Η επιστολή έχει ήδη σταλεί στην κ. Ντόρα Μπακογιάννη (13/10) και στον κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο (14/10), που έχουν δηλώσει επισήμως υποψηφιότητα. Οι απαντήσεις θα δημοσιεύονται αμέσως μετά τη λήψη τους.
Προς την καιτους κ.κ. υποψηφίους Προέδρους της ΝΔ
[...]
Αξιότιμη Κυρία, Κύριοι
Στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου και λόγω της κοινής βούλησης-δέσμευσης των υποψηφίων για ευρύ πολιτικό διάλογο, σας αποστέλλουμε το κάτωθι ερωτηματολόγιο. Μπορείτε να απαντάτε μονολεκτικά ή ταυτόχρονα με τη μονολεκτική σας απάντηση να επεξηγήσετε σύντομα τη θέση σας. Αυτή η πρωτοβουλία έχει ήδη γίνει γνωστή σε 32 ελληνικά ΜΜΕ και οι απαντήσεις σας θα κοινοποιούνται σε αυτά και θα δημοσιεύονται αμέσως από τα blogs και τις εκπομπές στο ..., που συνεργαζόμαστε.
Το ερωτηματολόγιο στέλνεται σε όλες-ους όσες-οι δηλώνουν επισήμως υποψηφιότητα, στα γραφεία τους μέσω courier και ηλεκτρονικά. Παρακαλείσθε όπως απαντήσετε είτε στην παραπάνω ταχυδρομική διεύθυνση είτε στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση (προτιμάται, για λόγους ταχύτητας). Για περαιτέρω διευκρινίσεις, μπορείτε να επικοινωνήσετε ηλεκτρονικά με την ΟΝΝΕΔ Π. Φαλήρου ή απευθείας με τον υπογράφοντα τηλεφωνικώς.
Με εκτίμηση,
Ο Γ.Γ. ΟΝΝΕΔ Π. Φαλήρου,
[...]
Δ/Δικαιώματα
Είστε υπέρ της εισαγωγής θετικών μέτρων για όλες τις ομάδες που υφίστανται διακρίσεις (π.χ. γυναίκες, Ρομά κλπ.);
α)ΝΑΙ β)ΟΧΙ
Είστε υπέρ της ίδρυσης Συνταγματικού Δικαστηρίου;
α)ΝΑΙ β)ΟΧΙ
Είστε υπέρ της επέκτασης του Συμφώνου Ελεύθερης Συμβίωσης στα άτομα του ιδίου φύλου;
α)ΝΑΙ β)ΟΧΙ
Είστε υπέρ της απονομής ελληνικής ιθαγένειας στις μετανάστριες-ες β’ γενιάς;
α)ΝΑΙ β)ΟΧΙ
Συμφωνείτε με το γαλλικό νόμο κατά τον οποίο εάν μία χρήστρια-ης του Διαδικτύου κατεβάσει 3 φορές παρανόμως έργα καλυπτόμενα από πνευματικά δικαιώματα διακόπτεται η σύνδεσή της, δεδομένων των προβλημάτων προστασίας ιδιωτικότητας που δημιουργούνται;
α)ΝΑΙ β)ΟΧΙ
13 Οκτ 2009
Στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου της ΝΔ, η ΟΝΝΕΔ Παλαιού Φαλήρου θα στέλνει σε όλες-ους όσες-οι δηλώνουν υποψηφιότητα για την προεδρία της Νέας Δημοκρατία το ακόλουθο πολιτικό ερωτηματολόγιο. Για αυτήν την πρωτοβουλία έχουν ενημερωθεί 32 ελληνικά ΜΜΕ. Η επιστολή έχει ήδη σταλεί στην κ. Ντόρα Μπακογιάννη (13/10) και στον κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο (14/10), που έχουν δηλώσει επισήμως υποψηφιότητα. Οι απαντήσεις θα δημοσιεύονται αμέσως μετά τη λήψη τους.
Προς την καιτους κ.κ. υποψηφίους Προέδρους της ΝΔ
[...]
Αξιότιμη Κυρία, Κύριοι
Στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου και λόγω της κοινής βούλησης-δέσμευσης των υποψηφίων για ευρύ πολιτικό διάλογο, σας αποστέλλουμε το κάτωθι ερωτηματολόγιο. Μπορείτε να απαντάτε μονολεκτικά ή ταυτόχρονα με τη μονολεκτική σας απάντηση να επεξηγήσετε σύντομα τη θέση σας. Αυτή η πρωτοβουλία έχει ήδη γίνει γνωστή σε 32 ελληνικά ΜΜΕ και οι απαντήσεις σας θα κοινοποιούνται σε αυτά και θα δημοσιεύονται αμέσως από τα blogs και τις εκπομπές στο ..., που συνεργαζόμαστε.
Το ερωτηματολόγιο στέλνεται σε όλες-ους όσες-οι δηλώνουν επισήμως υποψηφιότητα, στα γραφεία τους μέσω courier και ηλεκτρονικά. Παρακαλείσθε όπως απαντήσετε είτε στην παραπάνω ταχυδρομική διεύθυνση είτε στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση (προτιμάται, για λόγους ταχύτητας). Για περαιτέρω διευκρινίσεις, μπορείτε να επικοινωνήσετε ηλεκτρονικά με την ΟΝΝΕΔ Π. Φαλήρου ή απευθείας με τον υπογράφοντα τηλεφωνικώς.
Με εκτίμηση,
Ο Γ.Γ. ΟΝΝΕΔ Π. Φαλήρου,
[...]
Δ/Δικαιώματα
Είστε υπέρ της εισαγωγής θετικών μέτρων για όλες τις ομάδες που υφίστανται διακρίσεις (π.χ. γυναίκες, Ρομά κλπ.);
α)ΝΑΙ β)ΟΧΙ
Είστε υπέρ της ίδρυσης Συνταγματικού Δικαστηρίου;
α)ΝΑΙ β)ΟΧΙ
Είστε υπέρ της επέκτασης του Συμφώνου Ελεύθερης Συμβίωσης στα άτομα του ιδίου φύλου;
α)ΝΑΙ β)ΟΧΙ
Είστε υπέρ της απονομής ελληνικής ιθαγένειας στις μετανάστριες-ες β’ γενιάς;
α)ΝΑΙ β)ΟΧΙ
Συμφωνείτε με το γαλλικό νόμο κατά τον οποίο εάν μία χρήστρια-ης του Διαδικτύου κατεβάσει 3 φορές παρανόμως έργα καλυπτόμενα από πνευματικά δικαιώματα διακόπτεται η σύνδεσή της, δεδομένων των προβλημάτων προστασίας ιδιωτικότητας που δημιουργούνται;
α)ΝΑΙ β)ΟΧΙ
Λεσβοφοβία, ορολογία και πράξη
Λεσβοφοβία
Η λεσβοφοβία-Lesbophobia (μερικές φορές Lesbiphobia) περιλαμβάνει τις διάφορες μορφές αρνητικότητας προς τις λεσβίες ως άτομα, ως ζευγάρι ή ως κοινωνική ομάδα. Βασίζεται στο σεξουαλικό προσανατολισμό,στο βιολογικό φύλο,στη λεσβιακή ταυτότητα και στην έκφραση του φύλου, αυτή η αρνητικότητα καλύπτει την προκατάληψη, τη διάκριση, και την κακοποιήση εκτός από τις συμπεριφορές και τα συναισθήματα που κυμαίνονται από την περιφρόνηση ως την εχθρότητα.
Υπό αυτήν τη μορφή, η λεσβοφοβία είναι και ο σεξισμός ενάντια στις γυναίκες που τέμνεται με τον όρο Ομοερωτοφοβία και αντίστροφα. Η Cynthia Petersen, καθηγήτρια Νομικής στο πανεπιστήμιο της Οττάβα, έχει καθορίσει το 1994 την λεσβοφοβία που επίσης συμπεριλαμβάνει τον «φόβο των γυναικών που ερωτεύονται άλλες γυναίκες, καθώς επίσης και το φόβο που οι άνδρες (συμπεριλαμβανομένων των γκέι) έχουν για τις γυναίκες που δεν τους ερωτεύονται». [1]
Σχετική ορολογία
Ενώ μερικές-οι άνθρωποι χρησιμοποιούν μόνο τον όρο Ομοερωτοφοβία, έναν γενικότερο όρο για να περιγράψουν αυτού του είδος την προκατάληψη ή τη συμπεριφορά, άλλες-οι θεωρούν ότι οι όροι γκέι και ο όρος ομοερωτοφοβία δεν απεικονίζουν επαρκώς τις συγκεκριμένες ανησυχίες-θέματα των λεσβιών. Ειδικότερα, μερικές λεσβίες υποστηρίζουν ότι δέχονται διπλή διάκριση, της κλασικής ομοερωτοφοβίας και του σεξισμού. [2] ομοίως, οι αμφσεξουαλικές προτιμούν να χρησιμοποιήσουν τον όρο Αμφιφοβία για να αναφερθούν στην προκατάληψη ή την κακοποιήση που αντιμετωπίζουν που βασίζεται στην αμφισεξουαλική ταυτότητα ή τη συμπεριφορά τες, όπως εκείνες που προσδιορίζονται ως transgender προτιμούν συχνά να χρησιμοποιήσουν τον όρο τρανσφοβία.
Έκταση της λεσβοφοβίας
Η ιδέα ότι οι λεσβίες είναι επικίνδυνες, ενώ οι αλληλεπιδράσεις των ετερό είναι φυσικές, κανονικές-φυσιολογικές και αυθόρμητες είναι ένα συνηθισμένο παράδειγμα πεποιθήσεων που είναι λεσβοφοβικές. Όπως η ομοερωτοφοβία, αυτή η πεποίθηση ταξινομείται ως ετεροκανονικότητα, καθώς υποθέτει ότι η ετεροφυλοφιλία είναι κυρίαρχη, καθιερωμένη και κανονική-φυσιολογική και ότι οι άλλες σεξουαλικές ή συναισθηματικές σχέσεις είναι ανώμαλες και αφύσικες. [3] Ένα στερεότυπο που έχει προσδιοριστεί ως λεσβοφοβικό είναι ότι οι γυναίκες αθλήτριες είναι πάντα ή κυρίως λεσβίες. [4] [5] Οι λεσβίες αντιμετωπίζουν τις λεσβοφοβικές συμπεριφορές όχι μόνο από τους ετερό γυναίκες και τους άνδρες, αλλά και από τους γκέι. [6] Λεσβοφοβία στους γκέι αναγνωρίζεται-θεωρείται ως διακύρηξη που αντιλαμβάνεται ως υποδεέστερα τα λεσβιακά ζητήματα στην εκστρατεία-μάχη για τα ΛεΠΑΤ δικαιώματα. [7]
Λεσβοφοβική βία
Η λεσβοφοβία καταδεικνύεται μερικές φορές μέσω των εγκλημάτων βίας, συμπεριλαμβανομένου του βιασμού και ακόμη και της δολοφονίας. Στη Νότια Αφρική, η Sizakele Sigasa, μια λεσβία ακτιβίστρια και η συντρόφισά της Salome Masooa, που ζούσαν στο Soweto βιάστηκαν, βασανίστηκαν, και δολοφονήθηκαν τον Ιούλιο του 2007. Μια επίθεση στις νοτιοαφρικανικές λεσβιακές οργανώσεις δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ομάδας εργασίας ομπρέλα-Joint Woriking Group, είπαν ότι κινήθηκαν από λεσβοφοβία. Δύο άλλοι βιασμοί, δολοφονίες λεσβιών συνέβησαν στη Νότια Αφρική νωρίτερα το καλοκαίρι του 2007: Η Simangele Nhlapo, μέλος μιας ομάδας στήριξης οροθετικών, βιάστηκε και δολοφονήθηκε τον Ιούνιο, μαζί με την δύο χρόνων κόρη της και η Madoe Mafubedu, ηλικίας 16, βιάστηκε και δέχτηκε κλωτσιές έως ότου να πεθάνει. Η Eudy Simelane, ποδοσφαιρίστρια της Banyana Banyana, βιάστηκε επίσης και σκοτώθηκε στη Νότια Αφρική. Η Zanele Muholi, διευθύντρια μιας λεσβιακής ομάδας, ανέφερε ότι υπάρχουν εκθέσεις που έχουν καταγράψει 50 περιπτώσεις βιασμών κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας που περιλαμβάνουν τις μαύρες λεσβίες στην περιφέρεια, δήλωσε ότι: «Το πρόβλημα κατά ένα μεγάλο μέρος είναι αυτό της πατριαρχίας. Οι άνδρες που διαπράττουν τέτοια εγκλήματα βλέπουν το βιασμό ως θεραπευτική μέθοδο και ως προσπάθεια να δείξουν στις γυναίκες θέση τες στην κοινωνία». [8] [9] [10]
Βιβλιογραφία
1.Petersen, Cynthia. (1994) "Living Dangerously: Speaking Lesbian, Teaching Law." Canadian Journal of Women & the Law 7(2).
2."What is “Lesbophobia”?". ILGA. 2006-12-18. http://www.ilga.org/news_results.asp?LanguageID=1&FileCategory=1&FileID=997. Retrieved 2007-08-07.
3.Jillian Todd Weiss, "The Gender Caste System - Identity, Privacy, and Heteronormativity" 10 Law & Sexuality 123 (Tulane Law School, 2001)
4.Peper, Karen, "Female athlete=Lesbian: a complex myth constructed from gender role expectations and lesbiphobia", Queer words, queer images: communications and the construction of homosexuality, pages 193-208 (New York University Press, 1994)
5.Darcy Plymire and Pamela Forman, "Breaking the Silence: Lesbian Fans, the Internet, and the Sexual Politics of Women's Sport", International Journal of Sexuality and Gender Studies, pages 1566-1768 (Springer Netherlands, April 2000)
6.Megan Radclyffe, Lesbophobia!: Gay Men and Misogyny (Continuum, October 2005)
7.Kristen Raizada, "An Interview with the Guerrilla Girls, Dyke Action Machine (DAM!), and the Toxic Titties", NWSA Journal, pages 39-58 (Volume 19, Number 1, Spring 2007)
8.Bridgland, Fred. (2007-07-14). "Lesbian couple killed in execution-style murder: Hate crimes increase despite equal rights law." Sunday Herald (Glasgow, Scotland). Retrieved on 2007-08-11.
9.Cogswell, Kelly Jean. (2007-07-26). "Cut It Off — And Stop aids." Gay City News. Retrieved on 2007-08-11.
10.http://www.msnbc.msn.com/id/29676829/
Το άρθρο το βρήκαμε και το μεταφράσαμε στην http://en.wikipedia.org/wiki/Lesbophobia
Η λεσβοφοβία-Lesbophobia (μερικές φορές Lesbiphobia) περιλαμβάνει τις διάφορες μορφές αρνητικότητας προς τις λεσβίες ως άτομα, ως ζευγάρι ή ως κοινωνική ομάδα. Βασίζεται στο σεξουαλικό προσανατολισμό,στο βιολογικό φύλο,στη λεσβιακή ταυτότητα και στην έκφραση του φύλου, αυτή η αρνητικότητα καλύπτει την προκατάληψη, τη διάκριση, και την κακοποιήση εκτός από τις συμπεριφορές και τα συναισθήματα που κυμαίνονται από την περιφρόνηση ως την εχθρότητα.
Υπό αυτήν τη μορφή, η λεσβοφοβία είναι και ο σεξισμός ενάντια στις γυναίκες που τέμνεται με τον όρο Ομοερωτοφοβία και αντίστροφα. Η Cynthia Petersen, καθηγήτρια Νομικής στο πανεπιστήμιο της Οττάβα, έχει καθορίσει το 1994 την λεσβοφοβία που επίσης συμπεριλαμβάνει τον «φόβο των γυναικών που ερωτεύονται άλλες γυναίκες, καθώς επίσης και το φόβο που οι άνδρες (συμπεριλαμβανομένων των γκέι) έχουν για τις γυναίκες που δεν τους ερωτεύονται». [1]
Σχετική ορολογία
Ενώ μερικές-οι άνθρωποι χρησιμοποιούν μόνο τον όρο Ομοερωτοφοβία, έναν γενικότερο όρο για να περιγράψουν αυτού του είδος την προκατάληψη ή τη συμπεριφορά, άλλες-οι θεωρούν ότι οι όροι γκέι και ο όρος ομοερωτοφοβία δεν απεικονίζουν επαρκώς τις συγκεκριμένες ανησυχίες-θέματα των λεσβιών. Ειδικότερα, μερικές λεσβίες υποστηρίζουν ότι δέχονται διπλή διάκριση, της κλασικής ομοερωτοφοβίας και του σεξισμού. [2] ομοίως, οι αμφσεξουαλικές προτιμούν να χρησιμοποιήσουν τον όρο Αμφιφοβία για να αναφερθούν στην προκατάληψη ή την κακοποιήση που αντιμετωπίζουν που βασίζεται στην αμφισεξουαλική ταυτότητα ή τη συμπεριφορά τες, όπως εκείνες που προσδιορίζονται ως transgender προτιμούν συχνά να χρησιμοποιήσουν τον όρο τρανσφοβία.
Έκταση της λεσβοφοβίας
Η ιδέα ότι οι λεσβίες είναι επικίνδυνες, ενώ οι αλληλεπιδράσεις των ετερό είναι φυσικές, κανονικές-φυσιολογικές και αυθόρμητες είναι ένα συνηθισμένο παράδειγμα πεποιθήσεων που είναι λεσβοφοβικές. Όπως η ομοερωτοφοβία, αυτή η πεποίθηση ταξινομείται ως ετεροκανονικότητα, καθώς υποθέτει ότι η ετεροφυλοφιλία είναι κυρίαρχη, καθιερωμένη και κανονική-φυσιολογική και ότι οι άλλες σεξουαλικές ή συναισθηματικές σχέσεις είναι ανώμαλες και αφύσικες. [3] Ένα στερεότυπο που έχει προσδιοριστεί ως λεσβοφοβικό είναι ότι οι γυναίκες αθλήτριες είναι πάντα ή κυρίως λεσβίες. [4] [5] Οι λεσβίες αντιμετωπίζουν τις λεσβοφοβικές συμπεριφορές όχι μόνο από τους ετερό γυναίκες και τους άνδρες, αλλά και από τους γκέι. [6] Λεσβοφοβία στους γκέι αναγνωρίζεται-θεωρείται ως διακύρηξη που αντιλαμβάνεται ως υποδεέστερα τα λεσβιακά ζητήματα στην εκστρατεία-μάχη για τα ΛεΠΑΤ δικαιώματα. [7]
Λεσβοφοβική βία
Η λεσβοφοβία καταδεικνύεται μερικές φορές μέσω των εγκλημάτων βίας, συμπεριλαμβανομένου του βιασμού και ακόμη και της δολοφονίας. Στη Νότια Αφρική, η Sizakele Sigasa, μια λεσβία ακτιβίστρια και η συντρόφισά της Salome Masooa, που ζούσαν στο Soweto βιάστηκαν, βασανίστηκαν, και δολοφονήθηκαν τον Ιούλιο του 2007. Μια επίθεση στις νοτιοαφρικανικές λεσβιακές οργανώσεις δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ομάδας εργασίας ομπρέλα-Joint Woriking Group, είπαν ότι κινήθηκαν από λεσβοφοβία. Δύο άλλοι βιασμοί, δολοφονίες λεσβιών συνέβησαν στη Νότια Αφρική νωρίτερα το καλοκαίρι του 2007: Η Simangele Nhlapo, μέλος μιας ομάδας στήριξης οροθετικών, βιάστηκε και δολοφονήθηκε τον Ιούνιο, μαζί με την δύο χρόνων κόρη της και η Madoe Mafubedu, ηλικίας 16, βιάστηκε και δέχτηκε κλωτσιές έως ότου να πεθάνει. Η Eudy Simelane, ποδοσφαιρίστρια της Banyana Banyana, βιάστηκε επίσης και σκοτώθηκε στη Νότια Αφρική. Η Zanele Muholi, διευθύντρια μιας λεσβιακής ομάδας, ανέφερε ότι υπάρχουν εκθέσεις που έχουν καταγράψει 50 περιπτώσεις βιασμών κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας που περιλαμβάνουν τις μαύρες λεσβίες στην περιφέρεια, δήλωσε ότι: «Το πρόβλημα κατά ένα μεγάλο μέρος είναι αυτό της πατριαρχίας. Οι άνδρες που διαπράττουν τέτοια εγκλήματα βλέπουν το βιασμό ως θεραπευτική μέθοδο και ως προσπάθεια να δείξουν στις γυναίκες θέση τες στην κοινωνία». [8] [9] [10]
Βιβλιογραφία
1.Petersen, Cynthia. (1994) "Living Dangerously: Speaking Lesbian, Teaching Law." Canadian Journal of Women & the Law 7(2).
2."What is “Lesbophobia”?". ILGA. 2006-12-18. http://www.ilga.org/news_results.asp?LanguageID=1&FileCategory=1&FileID=997. Retrieved 2007-08-07.
3.Jillian Todd Weiss, "The Gender Caste System - Identity, Privacy, and Heteronormativity" 10 Law & Sexuality 123 (Tulane Law School, 2001)
4.Peper, Karen, "Female athlete=Lesbian: a complex myth constructed from gender role expectations and lesbiphobia", Queer words, queer images: communications and the construction of homosexuality, pages 193-208 (New York University Press, 1994)
5.Darcy Plymire and Pamela Forman, "Breaking the Silence: Lesbian Fans, the Internet, and the Sexual Politics of Women's Sport", International Journal of Sexuality and Gender Studies, pages 1566-1768 (Springer Netherlands, April 2000)
6.Megan Radclyffe, Lesbophobia!: Gay Men and Misogyny (Continuum, October 2005)
7.Kristen Raizada, "An Interview with the Guerrilla Girls, Dyke Action Machine (DAM!), and the Toxic Titties", NWSA Journal, pages 39-58 (Volume 19, Number 1, Spring 2007)
8.Bridgland, Fred. (2007-07-14). "Lesbian couple killed in execution-style murder: Hate crimes increase despite equal rights law." Sunday Herald (Glasgow, Scotland). Retrieved on 2007-08-11.
9.Cogswell, Kelly Jean. (2007-07-26). "Cut It Off — And Stop aids." Gay City News. Retrieved on 2007-08-11.
10.http://www.msnbc.msn.com/id/29676829/
Το άρθρο το βρήκαμε και το μεταφράσαμε στην http://en.wikipedia.org/wiki/Lesbophobia
Λεσβοφοβία
Τι είναι η "Λεσβοφοβία;" 18.12.2006 Γαλλία Ευρώπη
Ως γυναίκες, οι λεσβίες υφίστανται διπλή διάκριση από την κοινωνία: η πρώτη είναι η εχθρότητα της κοινωνίας προς τις ΛεΠΑΤ, λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού τες, η δεύτερη οφείλεται στο σεξισμό, εξ’ αιτίας του ότι είναι γυναίκες.
Για το λόγο αυτό ο όρος "λεσβοφοβία", είναι σημαντικό να χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά .
Δίνει έμφαση στις ιδιαίτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι λεσβίες.
Η συλλογή πληροφοριών σχετικά με το θέμα είναι ένα δύσκολο έργο.
Η γραμμή στήριξης «Λεσβοφοβία SOS Ομοερωτοφοβία», δείχνει ότι οι λεσβίες καταμαρτυρούν-καταθέτουν πολύ λιγότερο από όσο οι γκέι.
Μόνο μία στις πέντε κλήσεις-τηλεφωνήματα προέρχεται από μια λεσβία.
Εξ’ αιτίας αυτού του γεγονότος, η Επιτροπή Λεσβοφοβίας του συλλόγου αποφάσισε να προβεί σε μια έρευνα για τις λεσβίες στη Γαλλία και από το Νοέμβριο 2003 έως τον Ιανουάριο του 2004 και συγκεντρώθηκαν περίπου 1.800 απαντήσεις.
Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα είναι ήδη διαθέσιμα και είναι σημαντικά: το 57% των λεσβιών που ανταποκρίθηκαν έχουν υπάρξει θύματα λεσβοφοβίας.
Οι μισές σχεδόν από αυτές που ανταποκρίθηκαν, 45%, δέχτηκαν διακρίσεις στην καθημερινή ζωή τες - στο δρόμο, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στους δημόσιους χώρους - καθώς και στις οικογένειές τες (44%).
Μία στις τέσσερις λεσβίες αντιμετωπίζει λεσβοφοβία από τις φίλες-ους της.
Το ίδιο ποσοστό αναφέρει ότι έχει βιώσει λεσβοφοβία στο χώρο εργασίας.
Εξίσου ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι το 10% των ερωτηθησών ανέφεραν λεσβοφοβία στον ιατρικό τομέα, και 4% κατά τη διάρκεια γυναικολογικών συμβουλών.
Η κατάσταση αυτή έχει επιβεβαιωθεί από παρόμοιες μελέτες στο Βέλγιο, τον Καναδά και τη Μολδαβία που υποδεικνύουν ότι το ιατρικό σώμα είναι κακώς προσαρμοσμένο - ακόμη και εχθρικά – προς τις ΛεΠΑΤ.
Στο συνημμένο έγγραφο (βλ. παραπάνω) θα βρείτε το φυλλάδιο μας του 2006.
Μια έκδοση με την ανάλυσή μας για την έρευνα θα βγει κατά το πρώτο εξάμηνο του 2007.
Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας για περαιτέρω πληροφορίες στη lesbophobie@sos-homophobie.org
ή στην c/o CGL, 3 rue Keller, BP 255, 75524 Paris cedex 11
Το άρθρο το βρήκαμε και το μεταφράσαμε στην http://www.ilga.org/news_results.asp?LanguageID=1&FileCategory=1&FileID=997
Ως γυναίκες, οι λεσβίες υφίστανται διπλή διάκριση από την κοινωνία: η πρώτη είναι η εχθρότητα της κοινωνίας προς τις ΛεΠΑΤ, λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού τες, η δεύτερη οφείλεται στο σεξισμό, εξ’ αιτίας του ότι είναι γυναίκες.
Για το λόγο αυτό ο όρος "λεσβοφοβία", είναι σημαντικό να χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά .
Δίνει έμφαση στις ιδιαίτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι λεσβίες.
Η συλλογή πληροφοριών σχετικά με το θέμα είναι ένα δύσκολο έργο.
Η γραμμή στήριξης «Λεσβοφοβία SOS Ομοερωτοφοβία», δείχνει ότι οι λεσβίες καταμαρτυρούν-καταθέτουν πολύ λιγότερο από όσο οι γκέι.
Μόνο μία στις πέντε κλήσεις-τηλεφωνήματα προέρχεται από μια λεσβία.
Εξ’ αιτίας αυτού του γεγονότος, η Επιτροπή Λεσβοφοβίας του συλλόγου αποφάσισε να προβεί σε μια έρευνα για τις λεσβίες στη Γαλλία και από το Νοέμβριο 2003 έως τον Ιανουάριο του 2004 και συγκεντρώθηκαν περίπου 1.800 απαντήσεις.
Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα είναι ήδη διαθέσιμα και είναι σημαντικά: το 57% των λεσβιών που ανταποκρίθηκαν έχουν υπάρξει θύματα λεσβοφοβίας.
Οι μισές σχεδόν από αυτές που ανταποκρίθηκαν, 45%, δέχτηκαν διακρίσεις στην καθημερινή ζωή τες - στο δρόμο, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στους δημόσιους χώρους - καθώς και στις οικογένειές τες (44%).
Μία στις τέσσερις λεσβίες αντιμετωπίζει λεσβοφοβία από τις φίλες-ους της.
Το ίδιο ποσοστό αναφέρει ότι έχει βιώσει λεσβοφοβία στο χώρο εργασίας.
Εξίσου ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι το 10% των ερωτηθησών ανέφεραν λεσβοφοβία στον ιατρικό τομέα, και 4% κατά τη διάρκεια γυναικολογικών συμβουλών.
Η κατάσταση αυτή έχει επιβεβαιωθεί από παρόμοιες μελέτες στο Βέλγιο, τον Καναδά και τη Μολδαβία που υποδεικνύουν ότι το ιατρικό σώμα είναι κακώς προσαρμοσμένο - ακόμη και εχθρικά – προς τις ΛεΠΑΤ.
Στο συνημμένο έγγραφο (βλ. παραπάνω) θα βρείτε το φυλλάδιο μας του 2006.
Μια έκδοση με την ανάλυσή μας για την έρευνα θα βγει κατά το πρώτο εξάμηνο του 2007.
Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας για περαιτέρω πληροφορίες στη lesbophobie@sos-homophobie.org
ή στην c/o CGL, 3 rue Keller, BP 255, 75524 Paris cedex 11
Το άρθρο το βρήκαμε και το μεταφράσαμε στην http://www.ilga.org/news_results.asp?LanguageID=1&FileCategory=1&FileID=997
13 Οκτ 2009
Επέκταση των εγκλημάτων μίσους στην Αμερική
Νόμοι του Κογκρέσο που επεκτείνουν την προστασία από εγκλήματα μίσους στις ΛεΠΑΤ.
Ουάσιγκτον. Η Βουλή ψήφισε στις 7.10.09 για να κάνει ομοσπονδιακό το έγκλημα επίθεσης σε ανθρώπους λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού τες, h σημαντική επέκταση του νόμου εγκλημάτων μίσους που θεσπίστηκε εκ νέου αυτές ημέρες μετά από τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ το 1968.
Με την αναμενόμενη μετάβαση από τη Σύγκλητο, οι ομοσπονδιακές-οι εισαγγελείς-κατήγοροι θα είναι σε θέση για πρώτη φορά να επεμβουν σε περιπτώσεις βίας που διαπράττεται ενάντια στις ΛεΠΑΤ.
Οι ομάδες Πολιτικών Δικαιωμάτων και οι υπερασπίστριες-ες τες-τους από το Δημοκρατικό κόμμα έχουν προσπαθήσει πάνω από μια δεκαετία να διευρύνουν το νόμο εγκλημάτων μίσους. Αυτή τη φορά φαίνεται ότι θα το πετύχουν. Το μέτρο έχει επισυναφθεί για να περάσει από το υπουργείο άμυνας και ο Πρόεδρος Barack Obama - αντίθετα από τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους - είναι ισχυρός υποστηρικτής. Η Βουλή πέρασε τη πρόταση με 281ψήφους υπερ και 146 κατά, με 15 υπερ από τοΔημοκρατικό κόμμα και 131κατά από Ρεπουμπλικανικό κόμμα.
«Είναι μια πολύ συναρπαστική ημέρα για μας εδώ στο Καπιτώλειο», είπε η εκπρόσωπος τύπου του Κοινοβουλίου Nancy Pelosi, D-Calif., λέγοντας πως ο νόμος για τα εγκλήματα μίσους ήταν στην αντζέντα από τότε που η ίδια για πρώτη φορά τον εισήγαγε στο συνέδριο 22 χρονιές πριν.
Ο γερουσιαστής Edward Kennedy, D-Mass., ήταν για χρόνια υπερασπιστής αυτής της νομοθεσίας.
Πολλές Ρεπουμπλικανές-οι, συνήθως ένθερμες υποστηρίκτριεςτων προτάσεων, ψήφισαν ενάντια εξ’ αιτίας της προσθήκης αυτού που ανάφεραν ως νομοθεσία «εγκλημάτων γνώμης-πίστης-άποψης».
«Αυτή είναι ριζοσπαστική κοινωνική πολιτική που τίθεται για έγκριση στο υπουργείο Αμύνης, στις πλάτες των στρατικών μας, επειδή δεν μπορούν πιθανώς να την περάσουν από μόνες-οι τες», είπε ο Δημοκρατικός ηγέτης John Boehner του Οχάιο.
Οι Ρεπουμπλικανές-οι αντίπαλες δεν ανακουφίστηκαν από τις πρόσφατες αλλαγές στο νόμο που ενισχύσουν την προστασία από τις θρησκευτικές ομιλίες και τις θρησκευτικές ενώσεις όσες-οι άσκησαν κριτική υποστήριξαν ότι οι πάστορες που εκφράζουν πεποιθήσεις για τον λεσβιασμό, ομοερωτισμό θα μπορούν να διωχθούν εάν τα κηρύγματά τους συνδεθούν με τις πρόσφατες πράξεις βίας ενάντια σε ΛεΠΑΤ.
Οι υποστηρίκτριες-ες υπολογίζουν ότι οι διώξεις θα μπορούσαν να συμβαίνουν μόνο όταν περιλαμβάνεται σωματική βλάβη, και καμία-ας υπουργός ή διαμαρτυρόμενη-ος δεν θα μπορεί να εκφράσει αντίθεση για τον λεσβιασμό, ομοερωτισμό.
Ο νόμος δημιουργεί επίσης ένα νέο ομοσπονδιακό έγκλημα που θα τιμωρεί τις επιθέσεις ενάντια στα μέλη αμερικανικών υπηρεσιών εξ αιτίας της υπηρεσίας τους.
Η νομοθεσία εγκλημάτων μίσους που θεσπίστηκε μετά από τη δολοφονία Λούθερ Κίνγκ καθόρισε τα εγκλήματα μίσους στη βάση της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας ή της εθνικής προέλευσης. Περιορίζει επίσης το πεδίο των δράσεων που θα προκαλούσε η ομοσπονδιακή συμμετοχή.
Η προτεινόμενη επέκταση θα περιελαμβάνει εγκλήματα βασισμένα στο σεξουαλικό προσανατολισμό, το φύλο, την ταυτότητα του κοινωνικού φύλου ή την αναπηρία. Διευκολύνει τους περιορισμούς στις ομοσπονδιακά προστατευμένες δράσεις.
Περίπου 45 κράτη έχουν νόμους εγκλημάτων μίσους, και ο νόμος δεν θα αλλάξει την παρούσα κατάσταση όπου οι έρευνες και οι διώξεις διεξάγονται από κρατική-ο και τοπική-ο αξιωματούχο.
Αλλά θα παράσχει ομοσπονδιακές επιχορηγήσεις που θα βοηθούν τη δίωξη των εγκλημάτων μίσους και θα χρηματοδοτεί προγράμματα για να καταπολεμηθούν τα εγκλήματα μίσους που συμβαίνουν από νεαρούς-νέους.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση μπορεί να προχωρήσει μετά την πιστοποίηση του Υπουργείου Δικαιοσύνης ότι το κράτος είναι απρόθυμο να συνεχίσει τα εγκλήματα μίσους.
Ενώ οι Δημοκρατικές-οι που ψήφισαν ενάντια στη πρόταση λόγω της προσθήκης των ΛεΠΑΤ στα εγκλήματα μίσους, ο ανοιχτά γκέι Δημοκρατικός Jared Polis του Κολοράντο είπε ότι θα ψήφιζε υπερ παρά την αντίθεσή του στην αμερικανική στρατιωτική παρουσία στο Ιράκ. Προσθέτοντας ότι τα αίτια εγκλημάτων μίσους είναι τόσο απεχθή, «επειδή δεν είναι μόνο εγκλήματα ενάντια στα άτομα, αλλά είναι εγκλήματα ενάντια σε ολόκληρες κοινότητες και δημιουργούν συνθήκες φόβου-εκφοβισμού σε ολόκληρες τις κοινότητες».
Ο Tom McClusky, αντιπρόεδρος του συντηριτικού Συμβουλίου Οικογενειακής Έρευνας είπε ότι το επόμενο βήμα θα είναι να αμφισβητήσει τη νομοθεσία στο δικαστήριο. «Η θρησκευτική προστασία είναι αρκετά υψιλή», είπε. Υποστήριξε ότι οι Δημοκρατικές-οι προσπαθούσαν να κινήσουν τη «ΛεΠΑΤ αντζέντα» τες αυτή τη χρονιά θέλοντας να προσελκύσουν ψήφους την επόμενη χρονιά.
Το FBI λέει ότι υπάρχουν περίπου 8.000 εγκλήματα μίσους που αναφέρονται στη τη χώρα κατά τη διάρκεια μιας χρονιάς. Παραπάνω από τα μισά, έχουν κίνητρο την ρατσιστική-σεξουαλική προκατάληψη. Τα επόμενα πιο συχνά εγκλήματα είναι εκείνα που βασίζονται στη θρησκευτική προκατάληψη, περίπου 18% και στο σεξουαλικό προσανατολισμό 16%.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 10.10.09 και το μεταφράσαμε, από την http://www.365gay.com/news/full-story-congress-acts-to-extend-hate-crimes-to-cover-gays/, όπου το έχει βρεί στην Associated Press
Ουάσιγκτον. Η Βουλή ψήφισε στις 7.10.09 για να κάνει ομοσπονδιακό το έγκλημα επίθεσης σε ανθρώπους λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού τες, h σημαντική επέκταση του νόμου εγκλημάτων μίσους που θεσπίστηκε εκ νέου αυτές ημέρες μετά από τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ το 1968.
Με την αναμενόμενη μετάβαση από τη Σύγκλητο, οι ομοσπονδιακές-οι εισαγγελείς-κατήγοροι θα είναι σε θέση για πρώτη φορά να επεμβουν σε περιπτώσεις βίας που διαπράττεται ενάντια στις ΛεΠΑΤ.
Οι ομάδες Πολιτικών Δικαιωμάτων και οι υπερασπίστριες-ες τες-τους από το Δημοκρατικό κόμμα έχουν προσπαθήσει πάνω από μια δεκαετία να διευρύνουν το νόμο εγκλημάτων μίσους. Αυτή τη φορά φαίνεται ότι θα το πετύχουν. Το μέτρο έχει επισυναφθεί για να περάσει από το υπουργείο άμυνας και ο Πρόεδρος Barack Obama - αντίθετα από τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους - είναι ισχυρός υποστηρικτής. Η Βουλή πέρασε τη πρόταση με 281ψήφους υπερ και 146 κατά, με 15 υπερ από τοΔημοκρατικό κόμμα και 131κατά από Ρεπουμπλικανικό κόμμα.
«Είναι μια πολύ συναρπαστική ημέρα για μας εδώ στο Καπιτώλειο», είπε η εκπρόσωπος τύπου του Κοινοβουλίου Nancy Pelosi, D-Calif., λέγοντας πως ο νόμος για τα εγκλήματα μίσους ήταν στην αντζέντα από τότε που η ίδια για πρώτη φορά τον εισήγαγε στο συνέδριο 22 χρονιές πριν.
Ο γερουσιαστής Edward Kennedy, D-Mass., ήταν για χρόνια υπερασπιστής αυτής της νομοθεσίας.
Πολλές Ρεπουμπλικανές-οι, συνήθως ένθερμες υποστηρίκτριεςτων προτάσεων, ψήφισαν ενάντια εξ’ αιτίας της προσθήκης αυτού που ανάφεραν ως νομοθεσία «εγκλημάτων γνώμης-πίστης-άποψης».
«Αυτή είναι ριζοσπαστική κοινωνική πολιτική που τίθεται για έγκριση στο υπουργείο Αμύνης, στις πλάτες των στρατικών μας, επειδή δεν μπορούν πιθανώς να την περάσουν από μόνες-οι τες», είπε ο Δημοκρατικός ηγέτης John Boehner του Οχάιο.
Οι Ρεπουμπλικανές-οι αντίπαλες δεν ανακουφίστηκαν από τις πρόσφατες αλλαγές στο νόμο που ενισχύσουν την προστασία από τις θρησκευτικές ομιλίες και τις θρησκευτικές ενώσεις όσες-οι άσκησαν κριτική υποστήριξαν ότι οι πάστορες που εκφράζουν πεποιθήσεις για τον λεσβιασμό, ομοερωτισμό θα μπορούν να διωχθούν εάν τα κηρύγματά τους συνδεθούν με τις πρόσφατες πράξεις βίας ενάντια σε ΛεΠΑΤ.
Οι υποστηρίκτριες-ες υπολογίζουν ότι οι διώξεις θα μπορούσαν να συμβαίνουν μόνο όταν περιλαμβάνεται σωματική βλάβη, και καμία-ας υπουργός ή διαμαρτυρόμενη-ος δεν θα μπορεί να εκφράσει αντίθεση για τον λεσβιασμό, ομοερωτισμό.
Ο νόμος δημιουργεί επίσης ένα νέο ομοσπονδιακό έγκλημα που θα τιμωρεί τις επιθέσεις ενάντια στα μέλη αμερικανικών υπηρεσιών εξ αιτίας της υπηρεσίας τους.
Η νομοθεσία εγκλημάτων μίσους που θεσπίστηκε μετά από τη δολοφονία Λούθερ Κίνγκ καθόρισε τα εγκλήματα μίσους στη βάση της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας ή της εθνικής προέλευσης. Περιορίζει επίσης το πεδίο των δράσεων που θα προκαλούσε η ομοσπονδιακή συμμετοχή.
Η προτεινόμενη επέκταση θα περιελαμβάνει εγκλήματα βασισμένα στο σεξουαλικό προσανατολισμό, το φύλο, την ταυτότητα του κοινωνικού φύλου ή την αναπηρία. Διευκολύνει τους περιορισμούς στις ομοσπονδιακά προστατευμένες δράσεις.
Περίπου 45 κράτη έχουν νόμους εγκλημάτων μίσους, και ο νόμος δεν θα αλλάξει την παρούσα κατάσταση όπου οι έρευνες και οι διώξεις διεξάγονται από κρατική-ο και τοπική-ο αξιωματούχο.
Αλλά θα παράσχει ομοσπονδιακές επιχορηγήσεις που θα βοηθούν τη δίωξη των εγκλημάτων μίσους και θα χρηματοδοτεί προγράμματα για να καταπολεμηθούν τα εγκλήματα μίσους που συμβαίνουν από νεαρούς-νέους.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση μπορεί να προχωρήσει μετά την πιστοποίηση του Υπουργείου Δικαιοσύνης ότι το κράτος είναι απρόθυμο να συνεχίσει τα εγκλήματα μίσους.
Ενώ οι Δημοκρατικές-οι που ψήφισαν ενάντια στη πρόταση λόγω της προσθήκης των ΛεΠΑΤ στα εγκλήματα μίσους, ο ανοιχτά γκέι Δημοκρατικός Jared Polis του Κολοράντο είπε ότι θα ψήφιζε υπερ παρά την αντίθεσή του στην αμερικανική στρατιωτική παρουσία στο Ιράκ. Προσθέτοντας ότι τα αίτια εγκλημάτων μίσους είναι τόσο απεχθή, «επειδή δεν είναι μόνο εγκλήματα ενάντια στα άτομα, αλλά είναι εγκλήματα ενάντια σε ολόκληρες κοινότητες και δημιουργούν συνθήκες φόβου-εκφοβισμού σε ολόκληρες τις κοινότητες».
Ο Tom McClusky, αντιπρόεδρος του συντηριτικού Συμβουλίου Οικογενειακής Έρευνας είπε ότι το επόμενο βήμα θα είναι να αμφισβητήσει τη νομοθεσία στο δικαστήριο. «Η θρησκευτική προστασία είναι αρκετά υψιλή», είπε. Υποστήριξε ότι οι Δημοκρατικές-οι προσπαθούσαν να κινήσουν τη «ΛεΠΑΤ αντζέντα» τες αυτή τη χρονιά θέλοντας να προσελκύσουν ψήφους την επόμενη χρονιά.
Το FBI λέει ότι υπάρχουν περίπου 8.000 εγκλήματα μίσους που αναφέρονται στη τη χώρα κατά τη διάρκεια μιας χρονιάς. Παραπάνω από τα μισά, έχουν κίνητρο την ρατσιστική-σεξουαλική προκατάληψη. Τα επόμενα πιο συχνά εγκλήματα είναι εκείνα που βασίζονται στη θρησκευτική προκατάληψη, περίπου 18% και στο σεξουαλικό προσανατολισμό 16%.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 10.10.09 και το μεταφράσαμε, από την http://www.365gay.com/news/full-story-congress-acts-to-extend-hate-crimes-to-cover-gays/, όπου το έχει βρεί στην Associated Press
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)