«Θα αναζητήσω την ευχαρίστηση παντού...»
«Επιθυμώ να κάνω τα πάντα...
Θα αναζητήσω την ευχαρίστηση παντού...», έγραφε στα 16 της η Σούζαν Ζόνταγκ, το 1946. Υπήρξε μία από τις πλέον εκλεπτυσμένες φωνές στην αμερικανική λογοτεχνία, τη διανόηση και την πολιτική δράση κατά τις τέσσερις τελευταίες δεκαετίες.Η Ζόνταγκ πέθανε πριν από τέσσερα χρόνια (2004) αφήνοντας ένα πλούσιο έργο που κατάφερνε πάντα να θυμώνει αλλά και να εντυπωσιάζει εξίσου την κριτική.
Άφησε και κάποια προσωπικά ημερολόγια που φωτίζουν τη νεανική ζωή της, επίσης τις σεξουαλικές προτιμήσεις της και τα οποία τώρα θα κυκλοφορήσουν σε τρεις τόμους, σταδιακά, από τις Εκδόσεις Ρenguin.
«Ήταν μια δύσκολη απόφαση για μένα η έκδοση αυτή», λέει ο μοναδικός της γιος και κληρονόμος, ο Νεοϋορκέζος πανεπιστημιακός Ντέιβιντ Ριφ. «Το πρόβλημα είναι ότι δεν είχα και πολλές επιλογές από τη στιγμή που η ίδια είχε πουλήσει τα χειρόγραφα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Αργά ή γρήγορα η δημοσίευσή τους θα ήταν αναπόφευκτη, επομένως προτιμώ να το κάνω ο ίδιος», εξηγεί.
Οι δισταγμοί του δεν είναι αβάσιμοι. Ήδη στον πρώτο τόμο που θα κυκλοφορήσει τον Ιανουάριο, με τίτλο «Reborn: Εarly Diaries, 1947-1964», οι σεξουαλικές διαθέσεις της- γνωστές λίγο-πολύ από τη σχέση της με τη φωτογράφο Άνι Λίμποβιτς- βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά, τόσο ειλικρινά διατυπωμένες. Ήδη στα 15 της έγραφε: «Είμαι πολύ νέα και ενδεχομένως οι πιο ενοχλητικές όψεις των φιλοδοξιών μου θα αναπτυχθούν περισσότερο στο μέλλον... Αισθάνομαι λοιπόν ότι έχω λεσβιακές τάσεις (πόσο απρόθυμα το γράφω αυτό)». Και στα 16 της περιγράφει την πρώτη της λεσβιακή σεξουαλική εμπειρία, αναφερόμενη σε γυναίκα με το αρχικό «Η», προκειμένου να κρύψει την ταυτότητά της:
«Ίσως ήμουν πιωμένη, σε τελική ανάλυση, γιατί ήταν τόσο ωραία όταν η Η άρχισε να μου κάνει έρωτα... Πήγε 4.00 πριν να πάμε στο κρεβάτι... Είχα πλήρη συνείδηση ότι την επιθυμούσα, το ήξερε και εκείνη επίσης...».
Πάντως η Σούζαν Ζόνταγκ δεν έγραφε μόνο για σεξ. Στα ημερολόγιά της, αναφέρει η εφημερίδα «Τhe Ιndependent on Sunday», δείχνει την τεράστια δίψα της για τη λογοτεχνία. Ήδη στις πρώτες σελίδες γίνεται φανερό ότι είχε ήδη καταβροχθίσει το έργο του Αντρέ Ζιντ και του Ράινερ Μαρία Ρίλκε. «Ήταν ένα παιδί-θαύμα», λέει ο Ντέιβιντ Ριφ. Και ταυτόχρονα επισημαίνει ότι η εφηβική προσωπικότητά της έμοιαζε πολύ με τη γυναίκα που γνώρισε εκείνος ως μητέρα του. "Δεν είχε αλλάξει και πολύ. Η περιέργεια και η αδηφαγία της ήταν πάντα οι ίδιες"
Το άρθρο του Μανώλη Πιμπλή το βρήκαμε στην εφημερίδα Τα Νέα στις 18.11.08 http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4487395
Για άλλη μια φορά ο λεσβιασμός κάποιας μαθαίνεται μετά θάνατον. Ένα βιβλίο της Sontag που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα ήταν το αυτό που ανφέρεται στο hiv aids "Aids and Metaphors" ήταν ο αμερικάνικος τίτλος. Ευαγγελία Βλάμη
