Διεθνείς Κανόνες Προστασίας των Δικαιωμάτων της-του Ανθρώπου
Εγχειρίδιο για την Αστυνομία
ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ-ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Δ' Τμήμα Προώθησης των Δικαιωμάτων της-του Ανθρώπου
ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ ΑΘΗΝΑ 2004
Το εγχειρίδιο λόγω του μεγέθους του χωρίστηκε σε 7 μέρη βρίσκστε στο 4ο μέρος.
11 Προϋποθέσεις χρήσης πυροβόλων όπλων
Kάθε αστυνοµικός κάνει γνωστή την ιδιότητά της-του ως µέλους του αστυνοµικού σώµατος 94.
και
Kάθε γυναίκα και άνδρας αστυνοµικός πρέπει να απευθύνει σαφή προειδοποίηση 95.
και
Kάθε αστυνοµικός πρέπει να δίνει επαρκή χρόνο να εισακουσθεί η προειδοποίηση 96.
αλλά
O χρόνος δεν είναι απαραίτητος, εφόσον η καθυστέρηση θα είχε συνέπεια το θάνατο ή το σοβαρό τραυµατισµό είτε της-του αστυνοµικού είτε άλλων προσώπων 97.
ή
H παροχή χρόνου θα ήταν στις δεδοµένες συνθήκες άσκοπη ή ακατάλληλη 98.
12 Μετά τη χρήση πυροβόλων όπλων
Παρέχεται ιατρική βοήθεια σε όλα ανεξαιρέτως τα τραυµατισµένα άτοµα 99.
Eιδοποιούνται συγγενείς ή φίλες-οι των τραυµατισθέντων 100.
Eπιτρέπονται οι έρευνες επί τέτοιων συµβάντων, εφόσον ζητηθεί ή κριθεί απαραίτητο 101.
Kαταρτίζεται πλήρης και αναλυτική αναφορά για κάθε τέτοιο συµβάν 102.
13 ∆ιασάλευση της τάξης
Όλα τα µέτρα για την αποκατάσταση της τάξης έχουν γνώµονα το σεβασµό των ∆ικαιωµάτων της-του Ανθρώπου 103.
Η αποκατάσταση της τάξης πρέπει να επιτυγχάνεται χωρίς διακρίσεις 104.
Ως περιορισµοί των δικαιωµάτων νοούνται µόνο όσοι προβλέπονται από το νόµο 105.
Oποιοδήποτε λαµβανόµενο µέτρο και οποιοιδήποτε περιορισµοί των δικαιωµάτων πρέπει να έχουν αποκλειστικό και µόνο σκοπό τη διασφάλιση του σεβασµού των δικαιωµάτων και των ελευθεριών των άλλων και της αποκατάστασης των θεµιτών κανόνων της ηθικής, της δηµόσιας τάξης και της γενικής ευηµερίας 106.
Oποιοδήποτε λαµβανόµενο µέτρο και οποιοιδήποτε περιορισµοί των δικαιωµάτων πρέπει να συνάδουν µε τις απαιτήσεις µιας δηµοκρατικής κοινωνίας 107.
Oυδεµία εξαίρεση επιτρέπεται στο δικαίωµα στη ζωή, στο δικαίωµα να µην υποβάλλεται καμία-κανείς σε βασανιστήρια, στην απαγόρευση της δουλείας, την απαγόρευση φυλάκισης για µη εκπλήρωση µιας συµβατικής υποχρέωσης, την απαγόρευση αναδροµικής εφαρµογής των νό-µων, την ισότητα όλων έναντι του νόµου, την ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας 108.
Πριν από τη χρήση βίας πρέπει να χρησιµοποιούνται µη βίαια µέσα 109.
Βία πρέπει να χρησιµοποιείται µόνο όταν αυτή είναι απολύτως απαραίτητη 110.
Βία πρέπει να χρησιµοποιείται µε νόµιµους τρόπους και αποκλειστικά και µόνο για την επιβολή του νόµου 111.
Η χρήση βίας πρέπει να είναι πάντοτε ανάλογη προς τους σκοπούς που αυτή επιδιώκει 112.
Πρέπει να λαµβάνεται κάθε δυνατή µέριµνα ώστε να είναι πάντοτε ελάχιστη η πρόκληση ζηµιών και τραυµατισµών 113.
Eναλλακτικά µέσα στη βία απαιτείται να είναι διαθέσιµα 114.
∆εν πρέπει να επιβάλλονται παρά µόνο οι απαραίτητοι περιορισµοί στο δικαίωµα της ελευθερίας του λόγου, του συνέρχεσθαι, του συνεταιρίζεσθαι και της ελεύθερης κυκλοφορίας 115.
∆εν επιβάλλονται περιορισµοί στην ελευθερία της γνώµης 116.
*ΑΠρέπει να εξασφαλίζεται η ανεξάρτητη λειτουργία της δικαιοσύνης 117.
Πρέπει να παρέχεται άµεση περίθαλψη σε όλες-ους τις-τους τραυµατίες ή πληγέντες 118.
14 Καταστάσεις έκτακτης ανάγκης
Kήρυξη καταστάσεων έκτακτης ανάγκης µπορεί να γίνει µόνο σύµφωνα µε το νόµο 119.
Kήρυξη καταστάσεων έκτακτης ανάγκης µπορεί να γίνει µόνο εφόσον µια δηµόσια έκτακτη ανάγκη απειλεί τη ζωή του έθνους και τα συνήθη µέτρα είναι απολύτως ανεπαρκή για την αντιµετώπιση της κατάστασης 120.
H κήρυξη καταστάσεων έκτακτης ανάγκης εξαγγέλλεται επισήµως προτού ληφθούν έκτακτα µέτρα 121.
Οποιοδήποτε έκτακτο µέτρο πρέπει να επιβάλλεται απολύτως από την κρισιµότητα της κατάστασης 122.
Ουδέν έκτακτο µέτρο δύναται να αντιβαίνει σε άλλες επιταγές του ∆ιεθνούς ∆ικαίου 123.
Ουδέν έκτακτο µέτρο δύναται να επιφέρει διακρίσεις µε βάση τη φυλή, το χρώµα, το φύλο, τη γλώσσα, τη θρησκεία ή την κοινωνική προέλευση 124.
Oυδεµία εξαίρεση επιτρέπεται στο δικαίωµα στη ζωή, στο δικαίωµα να µην υποβάλλεται καμία-κανείς σε βασανιστήρια και άλλη σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική µεταχείριση ή τιµωρία, στην απαγόρευση της δουλείας, την απαγόρευση φυλάκισης για µη εκπλήρωση µιας συµβατικής υποχρέωσης, την απαγόρευση αναδροµικής εφαρµογής των νόµων, την αναγνώριση της νοµικής προσωπικότητας όλων των ατόµων, την ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας 125.
Καμία-κανένας δεν καταδικάζεται για πράξεις οι οποίες δεν ήταν αξιόποινες κατά το χρόνο που τελέστηκαν 126.
∆εν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη εκείνης που προβλεπόταν κατά το χρόνο τέλεσης του αδικήµατος 127.
Eάν µεταγενέστερος νόµος ελαττώσει την ποινή ενός αδικήµατος, η-ο δράστρια-ης θα πρέπει να ευνοηθεί από την ελαφρότερη ποινή 128.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 94-128
94* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχή 10.
95* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχή 10.
96* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχή 10.
97* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχή 10.
98* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχή 10.
99* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχή 5(γ).
100* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχή 5(δ).
101* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχές 6, 11(στ), 22 και 23.
102* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχή 22.
103* OIKOYMENIKH ∆IAKHPYΞH, άρθρο 29(2), ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρο 4.
104* OIKOYMENIKH ∆IAKHPYΞH, άρθρο 29(2), ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρο 4.
105* OIKOYMENIKH ∆IAKHPYΞH, άρθρο 29(2), ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρα 4 και 9.
106* OIKOYMENIKH ∆IAKHPYΞH, άρθρο 29(2), ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρο 4.
107* OIKOYMENIKH ∆IAKHPYΞH, άρθρο 29(2), ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρο 4.
108* OIKOYMENIKH ∆IAKHPYΞH, άρθρο 29(2), ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρο 4(2).
109* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχή 4.
110* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχή 4.
111* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχές 5 και 7.
112* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχές 2 και 5(α).
113* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχή 5(β).
114* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχή 2.
115* OIKOYMENIKH ∆IAKHPYΞH, άρθρα 13, 18, 19, 20 και 29(2), ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρα 4, 12, 18, 19, 21 και 22, APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχές 12-14.
116* OIKOYMENIKH ∆IAKHPYΞH, άρθρα 19 και 29(2), ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρα 4 και 19.
117* BAΣIKEΣ APXEΣ ΓIA THN ANEΞAPTHΣIA THΣ ∆IKAIOΣYNHΣ, αρχές 1-7, Υποεπιτροπή του ΟΗΕ για την Πρόληψη των ∆ιακρίσεων και την Προστασία των Μειονοτήτων, «σχέδιο κατευθυντήριων αρχών για την ανάπτυξη νοµοθεσίας επί καταστάσεων έκτακτης ανάγκης» (ΟΗΕ, Έγγρ. E/CN.4/sub.2/1991/28/Rev.1, annex I).
118* APXEΣ ΓIA OΠΛA KAI BIA, αρχή 5(γ).
119* ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρο 4.
120* ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρο 4.
121* ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρο 4.
122* ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρο 4.
123* ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρο 4.
124* ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρο 4.
125* ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρο 4.
126* ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρα 4 και 15(1).
127* ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρα 4 και 15(1).
128* ∆IEΘNEΣ ΣYMΦΩNO, άρθρα 4 και 15(1).
Τα γράμματα με αστερίσκους είναι δικά μας.
Α* Υπάρχει ειδοποιός διαφορά στην ελευθερία της γνώμης και τον λόγο μίσους. Όταν η γνώμη προωθεί-παροτρύνει σε λόγια ή πράξεις βλαπτικέ προς άλλες-ους τότε παύει να είναι γνώμη και γίνεται λόγος μίσους. Διώκεται ο λόγος μίσους στην Ελλάδα με τον τον νόμο 927 που το 2008 εισήχθει επιβαρυντικά και ο σεξουαλικός προσανατολισμός. Δεν αποτελεί όμως το κύριο βάρος του νόμου αλλά μόνο επιβάρυνση. Θεωρούμε ότι ο νόμος πρέπει να επεκταθεί και στο σεξουαλικό προσανατολισμό. Ευαγγελία Βλάμη
