Χιλιάδες γυναίκες είναι τα θυματά της
ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΣΩΜΑ ΣΕ ΤΕΜΑΧΙΑ
ΝΕΑ ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Αυτή η γυναίκα από την Καλαμάτα είχε χέρια
και πόδια την προηγούμενη βδομάδα, και σήμερα δεν έχει...... Το σώμα της το ίδιο δεν της ανήκει, είναι απίστευτο. Και το πόση δύναμη χρειάζεται για να χειριστείς ένα αλυσοπρίονο, πόσο μάλλον να κόψεις ΕΝΑ ΕΝΑ τα άκρα μιάς ανθρώπου.. Δεν έγινε κατά λάθος, δεν έγινε χωρίς μίσος, και μια λογομαχία δεν αρκεί για να δικαιολογήσει τόσο μίσος. Ο μισογυνισμός και η αντίληψη περί ιδιοκτησίας δε μπορεί παρά να είναι ο λόγος για να παρέμβει έτσι ένας άνθρωπος στο σώμα ενός άλλου. Και βέβαια, όπως γνωρίζουμε, ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ.Νέο φρικτό κακούργημα εναντίον μιας διαζευγμένης γυναίκας, από τον πρώην σύζυγό της. Της απέκοψε τα τέσσερα άκρα, και τώρα οι γιατρίνες-οι κάνουν μεγάλες προσπάθειες πρώτον να την κρατήσουν στη ζωή, και δεύτερον να εξασφαλίσουν την επιτυχή συγκόληση των μελών της. Την ώρα που ευχόμαστε το καλύτερο για τη ζωή και την αρτιμέλεια της άγνωστης σε εμάς γυναίκας από την Καλαμάτα, θέλουμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας με την ανάδειξη του πολιτικού χαρακτήρα αυτού του εγκλήματος που όχι μόνο δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό κάποιου διαταραγμένου πρώην συζύγου, αλλά αποτελεί μια ακραία εκδοχή της βίας κατά των γυναικών από τους «συντρόφους» τους, νυν ή πρώην.
Η βία αυτή εκπέμπεται από όλους τους πόρους της κοινωνίας, με βάση την πατριαρχική αντίληψη ότι η γυναίκα, ψυχή τε και σώματι, αποτελεί «ιδιοκτησία» του πατέρα ή συζύγου της, ενώ στην περίπτωση της εργαζόμενης στο σεξ, του μαστροπού ή του πελάτη της. Είναι αυτή η πλατιά διαδεδομένη και βαθιά εμπεδωμένη αντίληψη που, όσο κι αν έχει εκσυγχρονιστεί, οδηγεί στις πράξεις ελέγχου του πνεύματος, της προσωπικότητας, του σώματος των γυναικών, που σε συνηθισμένες περιπτώσεις οδηγεί σε διάφορες μορφές βίας ή βιασμού, ενώ σε ακραίες οδηγεί στον ακρωτηριασμό ή στο θάνατο.
Το πρόσφατο παράδειγμα της εγκληματικής επίθεσης εναντίον της Κωνσταντίνας Κούνεβα μπορεί να έχει αρκετές διαφορές, έχει όμως και μια βαθιά ομοιότητα στο γεγονός ότι πρέπει να παραμορφωθεί αυτό το πρόσωπο ή αυτό το σώμα που τόλμησε να διεκδικήσει την αξιοπρέπειά του είτε στο δημόσιο χώρο (συνδικαλισμός) είτε στον ιδιωτικό χώρο (διαζύγιο). Κι εδώ θυμηθήκαμε τον 27χρονο Φρατζή που τεμάχισε, έβαλε σε σακκούλες και πέταξε στα σκουπίδια το σώμα της 18χρονης συζύγου του, πριν 20 χρόνια, ενώ ο συζυγοκτόνος των Σερρών, καθηγητής που μάθαινε τα παιδιά γράμματα, πριν από δύο χρόνια σκότωσε και εξαφάνισε τη σύζυγό του, και μάλιστα αρχικά καταδικάστηκε σε ελαφριά, για το μέγεθος του κακουργήματος, ποινή.
Κάθε χρόνο, πολλές γυναίκες δολοφονούνται ή γίνεται απόπειρά δολοφονίας εναντίον τους από τον σύζυγο ή τον σύντροφό τους, νυν ή πρώην ....αυτό πρέπει να σταματήσει.
Οι λεσβιακές, γυναικείες οργανώσεις απαιτούν:
1 Διαπαιδαγώγηση από το σχολείο ακόμα για την ισότητα των δύο φύλων και το σεβασμό της προσωπικότητας των γυναικών.
2 Απαγόρευση διαφημιστικών μηνυμάτων ή προγραμμάτων που αναπαράγουν τα σεξιστικά στερεότυπα και καλλιεργούν τη βία κατά των γυναικών.
3 Βελτίωση του νόμου 3500/2006 για τη ενδοοικογενιακή βία, με φιλοσοφία την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας των γυναικών.
4 Υποδομές όπου θα προσφεύγουν οι γυναίκες που έχουν προβλήματα βίας στις σχέσεις τους, στην εργασία, για συμβουλές, νομική, ψυχολογική και οικονομική στήριξη σε περίπτωση βίας και διαζυγίου.
5 Δημιουργία οικογενειακών δικαστηρίων.
6 Επαναφορά του μοναδικού επωνύμου για τη γυναίκα, το οποίο καταργήθηκε με νομοθετική ρύθμιση το 2008.
7 Πλήρη ιατρική φροντίδα, οικονομική στήριξη και συνατξιοδότηση με ευθύνη της πολιτείας, για την ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ και χορήγηση υπηκοότητας, αν το επιθυμεί, μαζί με τη στήριξη των ανήλικων παιδιών της.
Η βία κατά των γυναικών ασκείται στον ιδιωτικό χώρο, στην εργασία, στο δρόμο, την ημέρα ή τη νύχτα, σε όλες τις ηλικίες, είναι γενικευμένη και δεν αποτελεί προσωπικό ζήτημα, αλλά καθαρά πολιτικό και κοινωνικό. Πολλές γυναίκες ζουν σε μία εμπόλεμη κατάσταση που βιώνουν ακρωτηριασμούς, βιασμούς, συστηματική άσκηση σωματικής βίας, εξευτελισμούς και δολοφονίες. Αυτός ο πόλεμος κατά των γυναικών πρέπει να σταματήσει. Απαιτείται κινητοποίηση αλληλεγγύης εκ μέρους των γυναικών όσο και κάθε γενικότερου κινήματος.
Συνάντηση διαμαρτυρίας την Τετάρτη 15.4.09 στην είσοδο του ΚΑΤ στις 5.30 μμ
Η υπογραφή του μπλογκ μας για το κείμενο αυτό δεν έγινε δεκτή.
Η οργή μας δεν περιγράφεται με την τόση ΑΝΤΡΙΛΑ-πατριαρχία που συνεπάγεται βία και μισογυνισμό. Σαφώς το αλυσοπρίονο δεν μπορεί να δικαιολογήσει "βρασμώ ψυχής". Μόνο για να άρχίσει να λειτουργεί το αλυσοπρίονο χρειάζεται πολύ χρόνο και δύναμη, δεν είναι το αντίστοιχο "βούτηξα ένα μαχαίρι".
Ο Φραντζής είχε τεμαχίσει την σύζυγό του επί ώρες. Στην συνέχεια έβαλε τα κομμάτια της σε πολλές διαφορετικές σακούλες και τα πέταξε σε διαφορετικούς κάδους σκουπιδιών έχοντας υπολογίσει το χρόνο που περνούν τα απορρηματοφόρα. Μετά πήγε σπίτι, το καθάρισε και έκατσε να πιει μπύρες (το τελευταίο το δήλωσε ο ίδιος στην ανακρίτρια). Τυχαία κάποιος ρακοσυλλέκτης ψάχνοντας στα σκουπίδια βρήκε τη μια σακούλα από όλες και ειδοποίησε την αστυνομία. Αυτό έγινε γιατί το αππορηματοφόρο καθυστέρησε να περάσει. Τέλος η ανακρίτρια κατέληξε ότι ο Φραντζής όσα έκανε τα έκανε από αγάπη για την σύζυγό του.
Στην πατριαρχία ακόμη και σε καιρούς εμπόλεμων καταστάσεων οι γυναίκες και τα κορίτσια δέχοναται βία και αυτό νοείται ως απώλεια του εχθρού. Οι γυναίκες είναι το μέσον αποδυνάμωσης-ταπείνωσης του εχθρού.
Και για να μην νομισθεί ότι ο Φραντζής ήταν κάποτε, θυμίζουμε πως φέτος σύζυγός σκότωσε την σύζυγό του, καθηγήτρια μουσικής και την έθαψε απένατι από το σπίτι τους στο μικρό παρκάκι. Στην ερωτήσεις των συγγενών και της αστυνομίας δήλωνε πως δεν έχει ιδέα για την εξαφάνιση της συζύγου του και πως ανησυχεί για τα παιδιά. Ένα σκυλί "ανακάλυψε" το σώμα της γυναίκας θύματος.
Ο νόμος 3500 /2006 δεν κάνει πουθενά λόγο για την βία που εισπράτουν οι λεσβίες, αμφί και τρανς λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού εντός της οικογένειας. Ευαγγελία Βλάμη
