Συνηγορούσα γνωμοδότηση του δικαστή Boštjan Μ. Zupancic για την υπόθεση Vejdeland και λοιπών κατά Σουηδίας με αριθ. 1813/07 1' για να βρεθείτε στο δεύτερο μέρος πατήστε εδώ.
1. Με κάποιο δισταγμό ψήφισα υπέρ του ότι δεν υπήρξε καμία παραβίαση του άρθρου 10 της Συνθήκης. Θα συμφωνήσω με τη διαπίστωση στην υπόθεση αυτή πως, χωρίς καμία αμφιβολία ήταν μια απόφαση που βασίζεται κυρίως στην παράγραφο 56. Εκεί υποστηρίζεται ότι "τα φυλλάδια τοποθετήθηκαν στα ντουλάπια των νεαρών που ήταν σε μια εύπιστη και ευαίσθητη ηλικία και δεν είχαν καμία δυνατότητα να αρνηθούν να τα αποδεχθούν. ... Επιπλέον, η διανομή των φυλλαδίων έγινε σε ένα σχολείο που κανένας από τους προσφεύγοντες δεν συμμετείχε και στο οποίο δεν έχουν ελεύθερη πρόσβαση".
2. Στο πλαίσιο αυτό, η υπόθεση ενώπιον μας μπορεί σχετικά να συγκριθεί με την υπόθεση Snyder κατά Phelps et al, 562 US (2011), για την οποία αποφάσισε πέρυσι το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών. Στην υπόθεση Snyder εγίνε μια αντι-Lgbtiq δημόσια διαμαρτυρία υπό το βάρος πολύ πιο ευαίσθητων συνθηκών, από ό,τι τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, σε περίπου 300 μέτρα από την εκκλησία, όπου γινόταν η κηδεία του γιου της οικογένειας Snyder, δεκανέα Matthew Snyder, ο οποίος σκοτώθηκε στο Ιράκ, στη γραμμή του καθήκοντος. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να επαναλάβω εδώ το περιεχόμενο των συνθημάτων-μηνυμάτων της επίθεσης με πικέτες που υπήρχαν από τα μέλη της εκκλησίας Westburo Baptist Church, η οποία συνηθίζει να διαμαρτύρεται με πικέτες σε κηδείες στρατιωτίνων-ων για να μεταδώσει δημόσια την πεποίθησή της ότι ο Θεός μισεί τις Ηνωμένες Πολιτείες για την ανοχή τις στις Lgbtiq, ιδίως στις στρατιωτίνες-ες των Ην. Πολιτειών.
3. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το Ανώτατο Δικαστήριο των Ην. Πολιτειών λαμβάνει μια πολύ φιλελεύθερη θέση σχετικά με το περιεχόμενο των επίμαχων μηνυμάτων. Αυτή η δήλωση είναι αναμφισβήτητα από ακατάλληλη έως αντιφατικού χαρακτήρα "... είναι άσχετη με το ζήτημα του κατά πόσο ασχολείται με ένα θέμα δημόσιου ενδιαφέροντος" *11. Με άλλα λόγια, η ελευθερία της έκφρασης-λόγου στην υπόθεση Snyder - κατά μείζονα λόγο, ως μια υπόθεση αδικοπραξίας, παρά ως μια ποινική υπόθεση - δεν εμποδίστηκε από εκτιμήσεις αναλογικότητας, εφόσον η εν λόγω δήλωση θα μπορούσε να "θεωρείται αρκετά σχετική με οποιοδήποτε θέμα των πολιτικών, κοινωνικών ή άλλων ενδιαφερόντων της κοινωνίας". “Η έκφραση-λόγος σε δημόσια θέματα καταλαμβάνει την υψηλότερη θέση της ιεραρχίας των αξιών της Πρώτης Τροποποίησης, και έχει δικαίωμα ειδικής προστασίας”. *12
4. Επιπλέον, το Ανώτατο Δικαστήριο των Ην. Πολιτειών έχει καθορίσει ένα υψηλότερο πρότυπο- standard για τον εφαρμοστέο νόμο στις υποθέσεις όπου είναι μη έγκυρες συνταγματικά (facially constitutional *Α). Πρώτον, πρέπει να αποφύγει το περιεχόμενο διακρίσεων (δηλαδή, η πολιτεία δεν μπορεί να απαγορεύσει ή να διώξει την εμπρηστική έκφραση-λόγο μόνο σε ορισμένα "δυσμενή" θέματα) και, δεύτερον, πρέπει να αποφύγει την αντίληψη-σκοπιά των διακρίσεων (δηλαδή, να απαγορεύει ή να διώκει την εμπρηστική έκφραση-λόγο που εκφράζει μια συγκεκριμένη άποψη σε ένα θέμα). *13 Έτσι, για παράδειγμα, το νομοθετικό σώμα μπορεί να επιβάλλει μια γενική απαγόρευση της δημόσιας χρήσης της αγενούς, της υποτιμητικής και της ρατσιστικής δυσφήμισης δεν μπορεί, ωστόσο, να ποινικοποιήσει τη χρήση της μεμονομένα στον αγώνα της δημόσια συζήτησης, ή τη χρήση της, ώστε να εκφραστεί μόνο μια ρατσιστική άποψη.
Την είδηση την βρήκαμε στις 9.2.12 και την μεταφράσαμε από την ιστοσελίδα του ΕΔΑΔ στην http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=900340&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
11. Υπόθεση Rankin κατά McPherson, 483 Ην. Πολιτείες 378, 387, σελ. 5-7.
12. Υπόθεση Connick κατά Myers, 461 Ην. Πολιτείες 138, 145 και 146.
13. Υπόθεση R.A.V. κατά St. Paul, 505 Ην. Πολιτείες 377 (1992).
Τα γράμματα με αστερίσκους είναι δικά μας
*Α Facial challenge= Στο πλαίσιο της αμερικανικής νομολογίας, είναι η αμφισβήτηση ενός προσώπου για ένα νόμο στο δικαστήριο, στο οποίο η ενάγουσα-ων ισχυρίζεται ότι o νόμος είναι πάντα, και σε κάθε περίπτωση, αντισυνταγματικός, και ως εκ τούτου άκυρος. Με σκοπό την κατάργησή του και όχι τον περιορισμό του.
