Για να βρεθείτε στο δεύτερο μέρος πατήστε εδώ
Στην πρόσφατη υπόθεση Vejdeland και λοιποί κατά της Σουηδίας, το ΕΔΑΔ, για πρώτη φορά εξέδωσε απόφαση για τον απεχθή-προσβλητικό λόγο σε σχέση με τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Η υπόθεση επικεντρώνεται στην καταδίκη τεσσάρων ανδρών οι οποίοι εισήλθαν σε ένα σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και τοποθέτησαν περίπου 100 φυλλάδια πάνω και μέσα στα ντουλάπια των μαθητριών του σχολείου. Τα φυλλάδια, που προέρχονταν από την οργάνωση «Εθνική Νεολαία» ήταν με έντονο τρόπο κατά των Lgbtiq. Άσκησαν κριτική σε αυτό που οι ίδιοι αποκάλεσαν «Lgbtiq προπαγάνδα», αποκαλώντας την λεσβιοσύνη, ομοερωτικότητα ως «αποκλίνουσα σεξουαλικότητα», η οποία έχει «ηθικά καταστροφικές επιπτώσεις επί της ουσίας της κοινωνίας». Δήλωσαν ότι ο «ετερόκλητος» τρόπος ζωής των Lgbtiq ήταν μια από τις κύριες αιτίες του HIV / AIDS και ότι οι Lgbtiq οργανώσεις προσπαθούν να «υποβιβάσουν την παιδεραστία». Οι προσφεύγοντες είχαν καταδικαστεί στη Σουηδία για υποκίνση του κοινού κατά εθνικής ή εθνοτικής ομάδας. Σύμφωνα με το σουηδικό δίκαιο αυτή η διάταξη για την έκφραση μίσους στον ποινικό κώδικα, που σχετίζεται με απειλές ή εκφράσεις περιφρόνησης που στρέφονται κατά προσώπων με υπαινιγμό για τον σεξουαλικό τις-τους προσανατολισμό.
Οι προσφεύγοντες κατέθεσαν καταγγελία στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με το επιχείρημα ότι η καταδίκη παραβίασε την ελευθερία της έκφρασης. Ισχυρίστηκαν ότι φυλλάδια της οργάνωσής τους δεν προσέβαλλαν τις Lgbtiq και ότι, επιπλέον, δεν είχαν στόχο τη διάδοση μίσους, αλλά μάλλον να ενθαρρύνουν τη συζήτηση στα σχολεία σχετικά με το θέμα και να δώσουν στις μαθήτριες επιχειρήματα για αυτή τη συζήτηση.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ομόφωνα πως δεν υπήρξε καμία παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης. Η Σουηδία δεν είχε υπερβεί τα όρια της Ευρωπαϊκής Συνθήκης Ανθρωπίων Δικαιωμάτων για την καταπολέμηση αυτής της μορφής μίσους. Το ΕΔΑΔ δέχθηκε ότι η καταδίκη αποτελούσε παρέμβαση στην ελευθερία της έκφρασης σύμφωνα με το άρθρο 10 της Συνθήκης, αλλά ότι ήταν νόμιμη - η απαγόρευση του ποινικού κώδικα, που είναι αρκετά σαφής και προβλέψιμη - και είχε αναπτύξει τον θεμιτό-νόμομο σκοπό της προστασίας “της υπόληψης και των δικαιωμάτων των άλλων”. Όσον αφορά το τελευταίο σημείο, το ΕΔΑΔ δεν προσφέρει καμία περαιτέρω εξήγηση - και επομένως δεν διευκρινίζει αν οι επίδικες δηλώσεις ήταν ενδεχομένως επιζήμιες μόνο για τις Lgbtiq ή την κοινωνία γενικότερα. Αυτό είναι ένα βασικό σημείο της αρχής-αξίας για την καταπολέμηση κάθε μορφής μίσους.
Την είδηση την βρήκαμε στις 20.2.12 και την μεταφφράσαμε από την σελίδα του Blog του ΕΔΑΔ στην http://echrblog.blogspot.com/2012/02/anti-gay-speech-judgment.html
