πολιτική ασύλου για τις Lgbtiq επικρίνεται από Lgbtiq οργανώσειςΜέρος Β'
Μια χώρα που ξεχωρίζει ιδιαίτερα γιατί παρέλειψε να εφαρμόσει μια δίκαιη διαδικασία ασύλου είναι η Τσεχική Δημοκρατία, η οποία μόλις πέρυσι τις Lgbtiq αιτούσες άσυλο τις υπέβαλλε σε εξέταση σεξουαλικής διέγερσης.
Η Οργάνωση Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει επικρίνει την Τσεχία για τη χρήση της έξετασης, η οποία θεωρείται αναξιοπρεπής.
Ενώ η διαδικασία χορήγησης ασύλου σε άλλες χώρες της ΕΕ είναι πιο πολιτισμένη, εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλα εμπόδια για τις λεσβίες πρόσφυγες που πρέπει να ξεπεραστούν, όπως εξήγησε ο Klaus Jetz, εκτελεστικός διευθυντής της ΜΚΟ LSVD της Γερμανίας.
“Θα δώσετε μια συνέντευξη. Από την αρχή πρέπει να πείτε «είμαι λεσβία και γι 'αυτό που είμαι διώκομαι στην πατρίδα μου". Αν δεν το κάνετε αυτό, κινδυνεύετε να απορριφθεί η αίτηση ασύλου”, είπε.
"Πρέπει να πείσετε την επιτροπή ασύλου ότι είστε λεσβία, αλλά αυτό δεν είναι εύκολο, ειδικά όταν έρχεστε από μία χώρα όπου διώκεστε. Πιθανότατα δεν είχατε εκ-δηλωθεί δημόσια, οπότε πώς μπορεί καμιά να μιλήσει στη Γερμανία, για πρώτη φορά ανοιχτά για τη σεξουαλικότητά της;"
Καλύτερη κατάρτιση στις υπαλλήλους ασύλου
Ενόψει αυτής της δυσκολίας, οργανώσεις όπως η ILGA, απαιτούν μεγαλύτερη ευαισθησία από τις υπαλλήλους των υποθέσων ασύλου οι οποίες αποφασίζουν αυτές τις αιτήσεις ασύλου.
Σύμφωνα με την πολιτική της ILGA και την Κρατικά Προγράμματα, που εκπροσωπείται από τον Joël Le Déroff, πολλές υπάλληλοι υποθέσεων ασύλου απλά δεν καταλαβαίνουν πώς η προηγούμενη δίωξη εμποδίζει τις λεσβίες πρόσφυγες, ενώ ζητούν άσυλο.
"Οι υπάλληλοι των υποθέσεων ασύλου ζητούν από μια λεσβία να αποδείξει ότι έχει μια σχέση με μια άλλη γυναίκα. Προφανώς οι λεσβίες προσπαθούν να ξεφύγουν από τη χώρα τις επειδή αυτό δεν είναι δυνατόν στη χώρα καταγωγής τις", τόνισε ο Le Déroff.
"Συν τοις άλλοις, βίωσαν διώξεις από τις δημόσιες αρχές στο πολύ πρόσφατο παρελθόν τις. Έτσι, όταν έρχονται στην Ευρώπη και βρίσκονται αντιμέτωπες με συνεντεύξεις από τις αρχές ασύλου, δεν έχουν κατ 'ανάγκην επίγνωση του γεγονότος ότι η δίωξη λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού καλύπτεται από τη νομοθεσία της ΕΕ".
Lgbtiq oργανώσεις ενθαρρύνθηκαν από την ψηφοφορία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον Απρίλιο με την τροποποίηση της ισχύουσας νομοθεσίας περί ασύλου της ΕΕ που αναγνώρισε τις ιδιαίτερες ανάγκες των λεσβιών προσφύγων. Αυτή η τροποποίηση περιλαμβάνει την παροχή ειδικής κατάρτισης στις υπαλλήλους ασύλου λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας κοινωνικού φύλου, καθώς και την εξασφάλιση ιατρικών εξετάσεων που σέβονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
«Η απόκρυψη του σεξουαλικού προσανατολισμού δεν είναι λύση»
Αλλά ίσως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα εξακολουθεί να είναι η απόρριψη των υποθέσεων με το επιχείρημα ότι οι λεσβίες μπορούν να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τις και απλά να είναι διακριτικές για τη σεξουαλικότητά τις.
Μια έκθεση από τη ΜΚΟ Lgbtiq μετανάστεις στη Αγγλία αποκαλύπτει ότι το 56% από τις υποθέσεις που εξετάστηκαν το 2009, οι υπάλληλοι υποθέσεων ασύλου αποφάσισαν ότι η προσφεύγουσα θα μπορούσε να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής της κρύβοντας τον σεξουαλικό προσανατολισμό - μια στάση που η ευρωβουλευτίνα Jane Lambert λέει πως πρέπει να αλλάξει.
"Το έχουμε δει αυτό στην Αγγλία, όπου είχαμε πρόσφατα μια νεαρή λεσβία που επρόκειτο να επιστρέψει στην Ουγκάντα», υπενθύμισε η Lambert. Η ίδια είπε, "δεν μπορώ να ζήσω, είμαι λεσβία. Είμαι σε κίνδυνο στην Ουγκάντα". Η κυβέρνηση της Αγγλίας είπε, "Λοιπόν, εάν είστε διακριτική, θα είστε εντάξει".
"Πολλές από εμάς και τα αγγλικά δικαστήρια λένε ότι αυτό δεν είναι λύση. Δεν πρέπει να ζητήσουμε από τις λεσβίες να αρνούνται τη σεξουαλικότητά τις, μόνο και μόνο για να μπορείτε να βρείτε μια αιτία να επιστρέψουν. Όλες θα πρέπει να είναι ελεύθερες να εκφράσουν τον σεξουαλικό τις προσανατολισμό και τόσο τα δικαστήρια όσο και το σύστημα ασύλου θα πρέπει να τις προστατεύσει".
Μια έντιμη υλοποιήσιμη πολιτική ασύλου σε ολόκληρη την ΕΕ έχει ιδιαίτερη σημασία για τις λεσβίες που ζουν σε χώρες όπου η λεσβιοσύνη, ομοερωτισμός είναι παράνομη, δεδομένου ότι η δυνατότητα να πραγματοποιηθεί αλλαγή από τα μέσα σε αυτές τις χώρες είναι περιορισμένη.
Πρέπει πρώτα να αποποινικοποιηθούν τέτοιες νομοθεσίες, και πρέπει να εργαστούμε για την προστασία των λεσβιών, έχουμε όλο και περισσότερες λεσβίες ακτιβίστριες στις χώρες αυτές, αλλά παραμένουν λίγες. Επίσης όταν δέχονται επίθεση από ομάδες, δεν μπορούν να ζητήσουν προστασία από την αστυνομία και την κυβέρνηση".
Την είδηση την βρήκαμε στις 19.5.11 και την μεταφράσαμε από την Dw-world γραμμένη από τη Laura Schweiger στην http://www.dw-world.de/dw/article/0,,15089739,00.html
