1 Μαΐ 2011

Η Elodie Lucas και η Karine Hallier κατά Γαλλίας 6386/10 Γ'

Υπόθεση Αρ. 46386/10 Γ'

Σε περίπτωση πολλαπλού τοκετού, η μέγιστη περίοδος κατά την προηγούμενη παράγραφο πρέπει να είναι ίση με δεκαοκτώ ημέρες.
Η ημερήσια αποζημίωση δεν μπορεί να συνδυαστεί με την αποζημίωση για αναρρωτική άδεια και τα εργατικά ατυχήματα ή με αποζημίωση από το σύστημα ασφάλισης κατά της ανεργίας ή της αλληλεγγύης".
Η άδεια παιδοθεσίας

Η άδεια αυτή διακρίνεται από την άδεια πατρότητας, και προορίζεται για τις γονείς κατά περίοδο υποδοχή των παιδιών μετά την διαδικασία παιδοθεσίας. Σε αντίθεση με την άδεια πατρότητας μπορούν να την μοιράζονται μεταξύ τους οι δύο γονείς, χωρίς διάκριση λόγω φύλου.
Ορισμός του άρθρου L. 1225-37 του κώδικα εργασίας:

"Η υπάλληλος στην οποία η διοικητική αρχή ή ο οργανισμός που ορίζεται από τον κανονισμό, παιδοθετεί δικαιούται άδεια παιδοθεσίας για περίοδο δέκα εβδομάδων κατά την ημερομηνία που το παιδί φτάνει στο σπίτι. Η άδεια αυτή μπορεί να προηγείται επτά συνεχόμενες ημέρες, το πολύ, πριν την άφιξη του παιδιού στο σπίτι.

Η άδεια παιδοθεσίας παρατείνεται έως:

1o Δεκαοκτώ εβδομάδες, όταν η παιδοθεσία είναι τρεία ή περισσότερα παιδιά, ο αριθμός των παιδιών στο σπίτι ή η εργαζόμενη φέρει το βάρος,

2o Είκοσι δύο εβδομάδες για πολλαπλές παιδοθεσίες.
Επιπλέον, το άρθρο L. 1225-40 του κώδικα καθορίζει τους κανόνες για τη διανομή της εν λόγω άδειας μεταξύ των δύο γονέων:

"Όταν η περίοδος της άδειας παιδοθεσίας διαμοιράζεται μεταξύ δύο γονέων, η παιδοθεσία ενός παιδιού από ένα ζευγάρι των εργαζομένων δίνει το δικαίωμα στις γονείς έντεκα επιπλέον ημέρες άδειας για μια παιδοθεσία ή δεκαοκτώ ημέρες, σε περίπτωση πολλαπλών παιδοθεσιών.
Η διάρκεια της άδειας δεν μπορεί να χωριστεί σε δύο περιόδους, η μικρότερη μπορεί να είναι μικρότερη των έντεκα ημερών.
Οι δύο αυτές περίοδοι μπορεί να είναι ταυτόχρονες".

Βλάβη
Βασιζόμενη στα άρθρα 8 και 14 της Σύμβασης, οι προσφεύγουσες καταγγέλλουν την απόρριψη της αίτησης για άδεια γονεϊκότητας που κατατέθηκε από τη δεύτερη προσφεύγουσα σε σχέση με τη γέννηση του γιου της συντρόφισάς της, Β. Υποστηρίζουν ότι η άρνηση αυτή υπαγορεύθηκε από τις διακρίσεις που βασίζονται εν μέρει στο φύλο της εναγούσης και, δεύτερον, στον σεξουαλικό προσανατολισμό, υπονομεύοντας έτσι το δικαίωμα σεβασμού της οικογενειακής ζωής, κατά παράβαση των προαναφερόμενων άρθρων της Συνθήκης.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΡΗ
1. Η πρώτη προσφεύγουσα μπορεί να θεωρηθεί ως θύμα σε αυτήν την περίπτωση, κατά την έννοια του άρθρου 34 της Συνθήκης; Οι προσφεύγουσες εξάντλησαν τα εγχώρια ένδικα μέσα, όπως απαιτείται από το άρθρο 35 § 1 της Συνθήκης;
Ειδικότερα, και υπό το πρίσμα της απόφασης Karoussioti κατά Πορτογαλίας 23205/08 Αρ. 1 Φεβρουαρίου του 2011 (η οποία δεν είναι η τελική), η προσφυγή μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει ήδη υποβληθεί σε άλλη διαδικασία διεθνούς έρευνας ή διακανονισμού, κατά την έννοια του άρθρου 35 § 2 β της Συνθήκης;

2. Οι προσφεύγουσες υπήρξαν θύματα κατά την άσκηση του δικαιώματός της ιδιωτικής ζωής της και της οικογένειας όπου διασφαλίζονται από την Συνθήκη ΕΣΑΔ, οι διακρίσεις λόγω "φύλου" ή "οποιασδήποτε άλλης κατάστασης" κατά παράβαση του άρθρου 14 της Συνθήκης σε συνδυασμό με το άρθρο 8;
Ειδικότερα, ποιο αντίκτυπο μπορεί να έχει στην έννοια ουσία περιεχόμενο η ύπαρξη στο γαλλικό δίκαιο της άδειας παιδοθεσίας;

Επιπλέον, σε ποια βάση η εστία των προσφευγουσών είχε αναγνωριστεί ως τέτοια από την CAF, αρμόζει η άρνηση του επιδόματος για τις μόνες γονείς;

Έκθεση πραγματικών περιστατικών και ερωτήσεων - της κας. Lucas και της κας. HALLIER κατά ΓΑΛΛΙΑΣ


Την είδηση την βρήκαμε στις 30.4.11 και την μεταφράσαμε από την ECHR στην http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=884651&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649