Αριθμός υποθέσεων 51671/10 και 36516/10
η Lillian Ladele και ο Gary McFarlane κατά της Αγγλίας
που κατέθηκε στις 27 Αυγούστου 2010 και 24 του Ιούνη 2010
Έκθεση των πραγματικών περιστατικών
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η πρώτη ενάγουσα, η κα Lillian Ladele, είναι Αγγλίδα υπήκοος, η οποία γεννήθηκε το 1960 και ζει στο Λονδίνο. Εκπροσωπείται ενώπιον του Δικαστηρίου από τον κ. M. Jones του δικηγορικού γραφείου Ormerods, όπου ασκεί το επάγγελμα στη Croydon, Surrey. Ο δεύτερος προσφεύγων, ο κ. Gary McFarlane, είναι Άγγλος υπήκοος, ο οποίος γεννήθηκε το 1961 και ζει στη Bristol. Εκπροσωπείται ενώπιον του Δικαστηρίου από τον κ. P. Diamond, δικηγόρο που ασκεί το επάγγελμα στη Cambridge.
Α. Οι περιστάσεις της υπόθεσης
Τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης, όπως υποστηρίζουν η προσφεύγουσα και ο προσφεύγων, μπορεί να συνοψιστούν ως εξής.
1. Η πρώτη προσφεύγουσα
α. Η άρνηση της πρώτης προσφεύγουσας για τη διεξαγωγή της τελετών Πολιτικής Ένωσης
Η πρώτη ενάγουσα είναι Χριστιανή. Έχει την άποψη ότι ο γάμος είναι η ένωση μιας γυναίκας και ενός άνδρα για ολόκληρη ζωή, και ειλικρινά πιστεύει ότι η Πολιτική Ένωση λεσβιακών ζευγαριών, την οποία περιγράφει ως "γάμο σε όλα εκτός από το όνομα", που είναι αντίθετη προς το θεϊκό νόμο.
Η πρώτη προσφεύγουσα είχε προσληφθεί από την London Borough of Islington ("Islington") (μια τοπική δημόσια αρχή) από το 1992 έως το 2009. Το 2002, έγινε γραμματέας των γεννήσεων, θανάτων και γάμων. Η δουλειά της συμμετέχει στην καταχώρηση γεννήσεων και θανάτων, καθώς και τη διεξαγωγή της τελετής πολιτικής ένωσης και την καταχώρηση αυτών των πολιτικών ενώσεων.
Η Islington έχει την πολιτική ισότητας και ποικοιλομορφίας «αξιοπρέπεια για όλες-ους», η οποία ανέφερε μεταξύ άλλων:
"Η Islington είναι υπερήφανη για την ποικιλομορφία της και το Συμβούλιο θα αμφισβητήσει τις διακρίσεις όλων των μορφών. Η «Αξιοπρέπεια για όλες-ους» πρέπει να είναι η εμπειρία του προσωπικού της Islington των κατοίκων, και των χρηστριών των υπηρεσιών, ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο, την αναπηρία, την πίστη, τη φυλή, τη σεξουαλικότητα, την εθνικότητα, το εισόδημα ή την κατάσταση υγείας.
... Το συμβούλιο θα προωθήσει την κοινοτική συνοχή και την ισότητα για όλες τις ομάδες, αλλά θα στοχεύει ιδίως στις διακρίσεις με βάση την ηλικία, την αναπηρία, το φύλο, τη φυλή, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και τη σεξουαλικότητα.
...Σε γενικές γραμμές, η Islington επιθυμεί να:
(α) Προωθεί τη κοινωνική συνοχή μέσω της προώθησης των κοινών αξιών της κοινότητας και της κατανόησης, υποστηρίζει την ισότητα, τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια για όλες-ους.
... Είναι πολιτική του Συμβουλίου πως όλες-οι πρέπει να έχουν δίκαιη μεταχείριση και χωρίς διακρίσεις.
Η Islington αποσκοπεί να εξασφαλίσει ότι:
· Το προσωπικό βιώνει δικαιοσύνη και ισότητα μεταχείρισης στο χώρο εργασίας
· Οι πελάτισες-ες λαμβάνουν δίκαιη και ισότιμη πρόσβαση στις υπηρεσίες του Συμβουλίου
· Το προσωπικό και οι πελάτισες-ες αντιμετωπίζονται με σεβασμό και αξιοπρέπεια
Το συμβούλιο θα καταργήσει ενεργά τα εμπόδια των διακρίσεων που μπορεί να αποτρέψουν τις ανθρώπους από το να αποκτήσουν τις ευκαιρίες απασχόλησης και τις υπηρεσίες που δικαιούνται. Το συμβούλιο δεν θα ανεχθεί διαδικασίες, στάσεων και συμπεριφορών που συνεπάγονται μεταχείριση διάκρισης, συμπεριλαμβανομένης της παρενόχλησης, της θυματοποίησης και του εκφοβισμού μέσω της προκατάληψης, της άγνοιας, της απερισκεψίας και των στερεοτύπων.
... Όλες-οι οι εργαζόμενες αναμένεται να προωθήσουν αυτές τις αξίες ανά πάσα στιγμή και να εργαστούν στο πλαίσιο της πολιτικής της. Οι εργαζόμενες-οι που θα βρεθούν εκτός αυτής της πολιτικής ενδέχεται να αντιμετωπίσουν πειθαρχικά μέτρα".
Ο Νόμος Πολιτικής Συμβίωσης 2004 τέθηκε σε ισχύ στην Αγγλία, στις 5 Δεκεμβρίου 2005. Ο νόμος προβλέπει τη νομική καταχώρηση της Πολιτικής Συμβίωσης λεσβιακών ζευγαριών, και συμφωνεί τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που ισοδυναμούν με εκείνες ενός ζευγαριού που έχει τελέσει γάμο. Η πολιτική ένωση διαμορφώνεται από την υπογραφή του εγγράφου αναφοράς με την παρουσία μιάς γραμματέως και μαρτύρων.
Η πρώτη προσφεύγουσα έχει ειλικρινείς θρησκευτικές αντιρρήσεις για τη πραγματοποίηση διεξαγωγής Πολιτικής Ένωσης. Δεν είναι σε θέση να συμφιλιώσει τις χριστιανικές πεποιθήσεις της με τη λήψη άμεσου και ενεργού ρόλου προκειμένου στις ενώσεις λεσβιακών ζευγαριών να δοθεί επίσημη νομική αναγνώριση που ισοδυναμεί με τον γάμο. Στην κατάθεσή της στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης, δήλωσε: «Αισθάνομαι ανίκανη να διευκολύνω άμεσα το σχηματισμό μιας ένωσης που πιστεύω ειλικρινά ότι είναι αντίθετη προς το θεϊκό νόμο".
Τον Δεκέμβριο 2005 η Islington αποφάσισε να ορίσει σε όλες τις υπάρχουσες γραμματείς τις, τις γεννήσεις, τους θανάτους τους γάμους καθώς και τη Πολιτική Συμβίωση. Δεν ήταν υποχρεωμένη να το πράξει, από τη νομοθεσία υποχρεούται απλώς να εξασφαλίσει ότι υπάρχει επαρκής αριθμός υπαλλήλων καταχώρησης Πολιτικής Ένωσης για την περιοχή για να ασκήσουν τα καθήκοντα αυτά. Κάποιες αρχές στην Αγγλία έκαναν μια διαφορετική προσέγγιση, και επέτρεψαν στις υπαλλήλους καταχώρησης με ειλικρινή θρησκευτική αντίρρηση για τη καταχώρηση πολιτικής ένωσης να εξαιρεθούν από την διαδικασία.
Αρχικά, η πρώτη προσφεύγουσα έχει το δικαίωμα να κάνει ανεπίσημες συμφωνίες με συναδέλφισες της γραμματείας να ανταλλάξουν την εργασία έτσι ώστε να μην είναι υποχρεωμένη να προβεί σε τελετές Πολιτικής Ένωσης. Τον Μάρτιο του 2006, ωστόσο, δύο λεσβίες που ήθελαν να συνάψουν πολιτική ένωση διαμαρτυρήθηκαν για την άρνηση της πρώτης προσφέυγουσας να εκτελέσει τα καθήκοντα αυτά. Η Islington αμέσως ζήτησε από την πρώτη προσφεύγουσα συμφωνήσει με μια παραλλαγή των όρων της σύμβασής της που περιλαμβάνει τα καθήκοντα για τη Πολιτική Ένωση, έναντι των οποίων θα μπορούσε να της προσφέρει μια προσωρινή απαλλαγή από τη διεξαγωγή τελετής της Πολιτικής Ένωσης. Η πρώτη προσφεύγουσα αρνήθηκε να συναινέσει, και ζήτησε από την Islington να προβεί σε ρυθμίσεις που να ανταποκρίνονται στις πεποιθήσεις της. Η Islington απέτυχε να ανταποκριθεί στο αίτημα αυτό και το Μάιο του 2007, κίνησε πειθαρχική διαδικασία κατά της πρώτης προσφεύγουσας με την αιτιολογία ότι "είχε αρνηθεί [αρνούταν] για να επιτελέσει το έργο των δημόσιων υπηρεσιών σε σχέση με τη Πολιτική Ένωση με μόνη της αιτιολογία [το] σεξουαλικό προσανατολισμό των πελατισών της εν λόγω υπηρεσίας". Το αποτέλεσμα των διαδικασιών αυτών ήταν πως η πρώτη προσφεύγουσα θεωρήθηκε πως παραβιάζει τον κανόνα της Islington «Αξιοπρέπεια για όλες-ους» και ήταν υποχρεωμένη να περιλάβει τις τελετές Πολιτικής Ένωσης στο πλαίσιο των καθηκόντων της, ελλείψει της οποίας η απασχόλησή της θα μπορούσε να περατωθεί. Η πρώτη ενάγουσα άσκησε τότε αγωγή κατά της Islington στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης.
β. Οι εθνικές διαδικασίες
Η πρώτη προσφεύγουσα υπέβαλε αγωγή ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης στο Λονδίνο. Στις 3 Ιουλίου 2008, το Δικαστήριο δέχθηκε τις αιτιάσεις των άμεσων και έμμεσων διακρίσεων των θρησκευτικών πεποιθήσεων, και της παρενόχλησης, κρίνοντας ότι η Islington "είχε τοποθετήσει μεγαλύτερη αξία στα δικαιώματα της Lgbtiq κοινότητας από ό,τι τοποθετείται στα δικαιώματα της [της πρώτης προσφεύγουσας] ως μία με ορθόδοξη χριστιανική πεποίθησης".
Η Islington άσκησε έφεση ενώπιον του Εφετείου Δημόσιας Διοίκησης, το οποίο στις 19 Δεκεμβρίου 2008 ανέτρεψε την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης. Το Εφετείο έκρινε ότι η αγωγή της Islington, στη πρώτη προσφεύγουσα ήταν βάση της αρχής της αναλογικότητας μέσο προς επίτευξη θεμιτού σκοπού. Στη σκέψη 111-112 της αποφάσεως αυτής, η προεδρία του Εφετείου Δημόσιας Διοίκησης, δήλωσε:
«Μόλις γίνει δεκτό πως ο στόχος της παροχής της υπηρεσίας σε βάση μη διάκρισης ήταν νόμιμος - και αλήθεια ήταν δεσμευτικός να είναι - έπειτα κατά την άποψή μας πρέπει να ακολουθήσει ότι το Συμβούλιο είχε το δικαίωμα να απαιτήσει από όλες τις υπαλλήλους καταχώρησης την εκτέλεση του πλήρους φάσματος των υπηρεσιών. Είχε το δικαίωμα υπό αυτές τις συνθήκες να πει ότι η ενάγουσα δεν μπορούσε να επιλέξει τα καθήκοντα που θα εκτελεί ανάλογα με το εάν αυτά ήταν σύμφωνα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της, τουλάχιστον στις περιπτώσεις όπου η προσωπική της στάση περιλαμβάνει διακρίσεις με τη δικαιολογία για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού. Η στάση αυτή δεν συνάδει με τους στόχους της μη διάκρισης που το Συμβούλιο θεώρησε ότι είναι σημαντικό να ασπαστούν τόσο στο προσωπικό του όσο και η ευρύτερη κοινότητα. Θα υπονόμευε κατ 'ανάγκην τη σαφή δέσμευση του Συμβουλίου προς το στόχο αυτό, αν ήταν να συνεργήσει δια ανοχής επιτρέποντας στην προσφεύγουσα να εκδηλώνει τις θρησκευτκές της πεποιθήσεις με το να αρνείται να πράξει τα καθήκοντά της στη διαδικασία της Πολιτικής Ένωσης.
Την είδηση την βρήκαμε στις 2.5.11 και την μεταφράσαμε από την ιστοσελίδα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?action=html&documentId=884740&portal=hbkm&source=externalbydocnumber&table=F69A27FD8FB86142BF01C1166DEA398649
Η φωτογραφία είναι το γλυπτό: Bocca που βρισκεται στην εκκλησία της Santa Maria της Ρώμης κατασκευασμένο το 1600
