Σαν θέλει η νύφη…Η εφαρμογή του πολιτικού γάμου σε ζευγάρια του ίδιου φύλου στηρίζεται και στην αρχή της ισότητας των φύλων. Το φύλο δεν μπορεί να είναι καθοριστικό κριτήριο για την ύπαρξη-απολαβή δικαιωμάτων.
Η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας της κάθε πολίτισας-η, ο πραγματικός σεβασμός στην ερωτική της-του αυτοδιάθεση ορίζεται και από το ελληνικό σύνταγμα, η αποτροπή της κοινωνικής περιθωριοποίησης ομάδων πληθυσμού είναι έργο της Πολιτείας αν και στην Ελλάδα το έχουν αναλάβει οι ΜΚΟ, η νομική εφαρμογή της κοινωνικής πραγματικότητας (ήδη συζούμε, αλλά χωρίς κρατικές παροχές) είναι συμφέρον της κάθε κοινωνίας και πολιτείας. Όσο διασφαλίζονται τα δικαιώματα στην ίση μεταχείριση από το κράτος για όλες-ους τόσο η κοινωνία αναγνωρίζει-αποδέχεται την διαφορετικότητα ως μέρος της και όχι ως το άλλο.
Η ελληνική πολιτεία δεν αναγνωρίζει ως προσωπική συναλλαγή τον πολιτικό γάμο αλλά ως συναλλαγή μεταξύ κράτους και πολίτισας-η από την οποία και η πολιτεία έχει ωφελήματα.
Η πολιτεία έχει εξίσου μακροπρόθεσμο οικονομικό συμφέρον από το πολιτικό γάμο λεσβιακών-γκέι ζευγαριών αφού και μέσα σε αυτόν υπάρχουν μεταβιβάσεις περιουσιών, φόροι, κοινά δάνεια, επιδοτήσεις, συντάξεις, παιδιά, κλπ. Ήδη το κράτος επωφελείται από όλα τα παραπάνω πολλές λεσβίες, γκέι αμφισεξουαλικές-οι, γυναίκες-άνδρες τρανς είναι «άτυποι» γονείς, εργάζονται και αρκετές-οι ζουν σε λευκούς γάμους. Τα δικαιώματα λοιπόν που απορρέουν από τον πολιτικό γάμο ζευγαριών του ίδιου φύλου οφείλουν να είναι αυτόματο αποτέλεσμα της νομικά αναγνωρισμένης κοινής ζωής.
Η αναγνώριση προνομίων και η παροχή ενισχύσεων στο γάμο δεν συνδέεται με τη δυνατότητα απόκτησης παιδιών μέσα σε αυτόν, αφού παιδιά αποκτώνται και εκτός γάμου και τα ζευγάρια χωρίς παιδιά δεν χάνουν τα ωφελήματα του πολιτικού ή μη γάμου. Κοινά παιδιά σημαίνει όχι μόνον βιολογικά, αλλά και μέσω υιοθεσίας ή αναγνώρισης και τη δυνατότητα υιοθεσίας του παιδιού της συντρόφου σου πρέπει να την έχεις ανεξαρτήτως φύλου. Η κοινωνική μητέρα είναι υπαρκτή απομένει η αναγνώρισή της.
Δεν έχουμε λόγο να εμποδίσουμε τον πολιτικό γάμο. Συμβαίνει ήδη μέσα στην κοινωνία, οφείλει να εφαρμοστεί και νομικά για όσες-ους το επιθυμούν.
Ας αποκτήσουμε τα δικαιώματα του πολιτικού γάμου και σε μελλοντική θεώρηση μπορούμε να δούμε άλλες μορφές κατοχυρωμένων νομικά ή μη σχέσεων. Ο πολιτικός γάμος είναι το πρώτο βήμα προς την ισότητα και πάνω από όλα στην Ελλάδα θα μας δώσει την δημόσια αναγνώριση της ύπαρξης μας από την μεριά της Πολιτείας.
Την ημέρα υπερηφάνειας 23 Ιούνη θα υπάρχει περίπτερο ειδικά για τον πολιτικό γάμο. Φοράμε φτερά, πούπουλα κι ότι άλλο θέλουμε και το τιμούμε.
Το άρθρο γράφτηκε στις 7.6.07 από την Ευαγγελία βλάμη και δημοσιεύτηκε στην ΛεΠΑΤ εφημερίδα city uncovered
