6 Οκτ 2008

Θα τα πούμε;

ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ;

Μια φίλη είπε: «γιατί να μιλήσουμε σε μια επιστημόνισα δημοσιογράφο, συναδέλφισα, γιατρίνα, σε μια ξένη τελικά;» Η απλή ζωή μας δεν έχει κάτι ιδιαίτερο και όπως είπε και η Κυρία Σώτη Τριαντάφυλλου το ότι είναι ξανθιά δεν θα το κάνει θέμα.
Το μαλλί και η σεξουαλική ταυτότητα συνδέονται και έχουν ίδια βαρύτητα.
Στο κομμωτήριο γρήγορα!
Η καθεμία μπορεί να ζει την ζωή της στο όμορφο καβουκάκι της και ενίοτε να κάνει και μια τσάρκα στην σκιερή ντουλάπα της.
Αφήστε που το φως ρυτιδιάζει το δέρμα.
Η καλή Θεά μάς ρίχνει την χειραφέτηση και την απελευθέρωση ως μάννα εξ’ ουρανού από καιρού εις καιρόν εν κρυπτώ αδελφές μου. Η ελάχιστα καταγεγραμμένη ιστορία μας αποδεικνύει ότι είμαστε παραδοσιακές ακολουθώντας το: «Τα εν οίκω μη εν δήμω». Η σεξουαλικότητα ανάμεσα σε δύο ή περισσότερες λεσβίες δεν αναγνωρίζεται κι έχουμε και εμείς την ευθύνη μας σε αυτό.
Το τι κάνουμε στο κρεβάτι μας είναι προσωπικό, όμως το ποια είναι στο κρεβάτι μας επηρεάζει το γίγνεσθαι και την δημόσια ζωή μας κι αυτό είναι πολιτικό. Αν το αναγνωρίσουμε ποτέ ως τέτοιο τότε ίσως βγούμε από το καβούκι μας αρπάξουμε μια βρεμένη σανίδα και κυνηγήσουμε την απελευθέρωση.
Βέβαια για να διεκδικήσουμε σημαίνει πως μας έχουμε αναγνωρίσει ως άξιες δικαιωμάτων.




Το άρθρο γράφτηκε στις 17.3.07 από την Ευαγγελία Βλάμη και δημοσιεύτηκε στην ΛεΠΑΤ εφημερίδα city uncovered