Δίκη λεσβοφοβίαςΗ Αγωγή
Τέλος της άνοιξης του Μεσαίωνα 2008 μάθαμε ότι δύο κυρίες και ένας κύριος από τη Λέσβο, δεμένες-ος μεταξύ τους με συγγένεια, αποφάσισαν να κάνουν ασφαλιστικά μέτρα κατά σωματείου, και βασικά σε όλες τις λεσβίες του κόσμου. Μαθαίνουμε ότι «σφετεριζόμαστε το όνομά τες-του», «προκαλούμε και προσβάλλουμε τις προσωπικότητες και την εθνική ταυτότητά τες-του».
Οι ενάγουσες-ων θέλουν την αποκλειστική χρήση του όρου λεσβία μόνο γι’ αυτές-όν – λες κι αν γίνει αυτό, θα εμποδίσει τις λεσβίες, ετερό, τους διεθνείς οργανισμούς, τα λεξικά, τις διακηρύξεις δικαιωμάτων, τις δικαστικές υποθέσεις ή αποφάσεις του ελληνικού και άλλων κρατών να χρησιμοποιούν τον όρο λεσβία, ο οποίος έχει κατοχυρωθεί από το 422 π.Χ. για να εννοεί, μεταξύ άλλων, και τις γυναίκες που έλκονται ερωτικά από γυναίκες χωρίς να προσβάλλει ή να παρεμποδίζει τις υπόλοιπες έννοιες. Το θράσος των εναγουσών-ντος είναι απύθμενο με το στηρίζουν σιωπηρά οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας όταν δεν αντιδρούν κι ενδυναμώνεται από τη σύμφωνη γνώμη του τοπικού βουλευτή κ. Σηφουνάκη στα περί «συγχύσεως και ανάγκης επαναπροσδιορισμού του όρου». Αχ, αυτές οι ψήφοι!
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας οφείλουν να μας αποδώσουν το σεβασμό και την αξιοπρέπεια που μας αξίζει, γιατί με τη στάση τους δείχνουν να επικροτούν την «καθαρότητα» αλλοτινών και αλγεινών καιρών. Ας μην ξεχνούν όλες εκείνες τις νομικές διατάξεις αλλά και τις ευρωπαϊκές υπογραφές τους, οι οποίες αναφέρονται σαφώς στην ισονομία, την απαγόρευση κάθε διάκρισης, την αρχή της ίσης μεταχείρισης αλλά και το σύνταγμα της χώρας. Οι LGBT είμαστε η μόνη κοινωνική ομάδα στην οποία κάθε μισαλλόδοξη-ος μπορεί να αναφέρεται με λόγο και έργα μίσους και όλες-οι να αδιαφορούν, να σιωπούν και να επιδοκιμάζουν.
Σκηνές της δίκης
Στις 10 Ιουνίου 2008 φτάσαμε στα δικαστήρια, με τον περίγελο κυρίως των ξένων ΜΜΕ, ενώ δεν έλειψαν ακόμη και κάποια τοπικά ΜΜΕ που χαρακτήρισαν τις ενάγουσες-ντα ως υπερβολικές-ό.
Εκεί ο μάρτυρας, έπειτα από πραγματικό κόπο «απόδειξης» του πατριωτισμού και του ανδρισμού του, δήλωσε ότι, η γυναίκα, η κόρη του και ο ίδιος είναι λεσβίες. Πως η κόρη του, αν και 26 χρόνων σήμερα, ακόμη μπερδεύεται γύρω από το αν είναι από τη Λέσβο ή αν είναι λεσβία. Ο ισχυρισμός του ότι επειδή καμιά-νείς δεν διαμαρτυρήθηκε για το όνομα Μακεδονία, φτάσαμε στο Μακεδονικό σήμερα ήταν ο άλλος άσος στο μανίκι του μάρτυρα. Υποστήριξε ότι ο όρος λεσβία υποδηλώνει εθνική καταγωγή. Η Λέσβος δηλαδή είναι ανεξάρτητο κράτος, γι’ αυτό πάρτε διαβατήρια αν είναι να την επισκεφθείτε. Άλλος παρευρισκόμενος είχε κρεμασμένη μια πικέτα που έγραφε: «I am lesbian».
Δεν ακούσαμε, βέβαια, γιατί είναι προσβλητική η χρήση του όρου λεσβία όταν αναφέρεται σε σεξουαλικό προσανατολισμό και πώς δικαιολογείται ο λεσβιασμός να νοείται ως χαρακτηριστικό που απαξιώνει συνολικά τις Λέσβιες και τους Λέσβιους. Το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού δεν ετέθη καν. Εμείς θα δώσουμε τη δική μας οπτική, αναφορικά με το πώς είναι ξεκάθαρες τόσο η ετεροσεξιστική ιδέα των εναγουσών-ντος όσο και η αντίληψη για το πώς οφείλει να είναι και να φέρεται η κοινωνία. Δηλαδή η κοινωνία να ποινικοποιήσει τη χρήση του όρου από την πλευρά των λεσβιών, γεγονός που δείχνει σαφέστατα τη λεσβοφοβία από την οποία κυριαρχούνται οι ενάγουσες-ον. Γιατί αν ο όρος ήταν συνδεδεμένος με έννοιες όπως η ετεροσεξουαλικότητα, δεν θα τις-τον ενοχλούσε. Ακόμη καμαρώνουν πολλές-οι για το «Λατίνος εραστής» που κατά καιρούς έχει αποδοθεί στις-στους κατοίκους της χώρας.
Απόφαση διακστηρίου
Στις 18 Ιούλη 2008 το δικαστήριο αποφάσισε ότι μπορούμε να χρησιμοποιούμε τον όρο λεσβία για να «υποδηλώνουμε την ιδιαιτερότητα μας στα σεξουαλικά δρώμενα». Η προσωπικότητα και η ατομικότητα προστατεύονται, αλλά το τοπωνύμιο δεν αποτελεί όνομα βαφτιστικό ή παραλλαγή (υποκοριστικό), οικογενειακό επίθετο, κύριο όνομα της μητέρας, του πατέρα ή ψευδώνυμο. Το τοπωνύμιο δεν μπορεί να προστατευτεί στο πλαίσιο του νόμου όπως το όνομα, γιατί ο όρος λεσβία δεν είναι όνομα που αντιστοιχεί ατομικά σε κάποια-ον, όπως το Μαρία ή το Ελένη. Το τοπωνύμιο δεν συμπεριλαμβάνεται σε εκείνα τα χαρακτηριστικά που εξατομικεύει καμιά-νείς, την προσωπικότητά της-του ή το όνομά της-του, δεν είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ιδιότητας και δεν καθορίζει την ατομικότητα προσώπου ως κοινωνικού όντος, κατά συνέπεια όσες-οι χρησιμοποιούμε τους όρους αυτούς δεν προσβάλλουμε καμιά-αν. Άρα μοιραζόμαστε τον ίδιο όρο «λεσβία» και δεν μπορεί να αξιολογηθεί ούτε αρνητικά ούτε θετικά, γιατί το να είμαστε λεσβίες δεν αποτελεί γνώρισμα βάσει του οποίου κρινόμαστε θετικά ή αρνητικά.
Σύντομα ο ενάγων, γιατί οι ενάγουσες δεν εμφανίστηκαν ποτέ και πουθενά, δήλωσε πως θα συνεχίσει το δίκαιο αγώνα για τη σωτηρία της πατρίδας του και θα φτάσει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Αφού το πρωτοδικείο, που δεν είναι δα και τίποτε σοβαρό, τον άφησε απάτριδα.
Το λυπηρό ήταν πως στην αίθουσα υπήρχαν μόνο 4 λεσβίες, 1 αμφισεξουαλική, μια queer και 4-5 γκέι. Σε μια αίθουσα που χωρά πολλές-ούς παραπάνω για υποστήριξη και διαμαρτυρία έγινε σαφές πως ακόμη και σήμερα ζούμε στο καβούκι μας και η κριτική γίνεται από το απυρόβλητο. Αλλά πολλές λεσβίες και κάποιοι γκέι «γιόρτασαν τη νίκη».
Κάποιες λεσβίες καταλαβαίνουμε από τη μια την αδικία και από την άλλη την κοινωνική δύναμη που μας παρέχει τη δυνατότητα παρέμβασής μας στην κοινωνία και θα συνεχίσουμε με κάθε νόμιμο τρόπο να υπερασπιζόμαστε και να χρησιμοποιούμε τον όρο λεσβία με τα παράγωγά του και με την άδεια του δικαστηρίου, το οποίο σε αυτήν την περίπτωση έδειξε πως δεν διακατέχεται από προκαταλήψεις, ιδεοληψίες, υποκρισία και μίσος.
Το κείμενο γράφτηκε από την Ευαγγελία Βλάμη και δημοσιεύτηκε τον οκτώβριο 2008 στην εφημερίδα Βαβυλωνία
