15.03.2012 για να βρεθείτε στο δεύτερο μέρος πατήστε εδώ.
Η άρνηση να επιτρέψει σε μια λεσβία να παιδοθετήσει το παιδί της συντρόφισάς της δεν εισάγει διακρίσεις έκρινε το ΕΔΑΔ
Με την απόφαση του Δικαστηρίου σήμερα στην υπόθεση Gas και Dubois κατά Γαλλίας (Αρ. Αιτήσεως Προσφυγής 25951/07), η οποία δεν είναι τελική 1, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε, με έξι ψήφους έναντι μίας, ότι:
Δεν υπήρξε παραβίαση των άρθρων 14 (απαγόρευση διακρίσεων) και 8 (δικαίωμα στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Οι προσφεύγουσες είναι δυο λεσβίες που συζούν. Η υπόθεση αφορούσε την άρνηση προς τη κα. Gas στην "αίτησή της για μια απλή εντολή παιδοθεσίας της κόρης της κας Dubois".
Το Δικαστήριο θεωρεί, πως δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο διαφορετικής μεταχειρίσεως που βασίζεται στον σεξουαλικό προσανατολισμό των προσφευγουσών, καθώς και στα ετερό ζευγάρια που συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης επίσης απαγορεύεται να αποκτήσουν μια απλή εντολή παιδοθεσίας.
Κύρια γεγονότα
Οι προσφεύγουσες, Valérie Gas και Nathalie Dubois, είναι Γαλλίδες υπήκοοι που γεννήθηκαν το 1961 και 1965 αντίστοιχα και ζουν στην Clamart (Γαλλία). Έχουν σύμφωνο συμβίωσης από το 1989. Τον Σεπτέμβριο του 2000 Nathalie Dubois γέννησε στη Γαλλία μια κόρη, την Α., η οποία είχε συλληφθεί στο Βέλγιο μέσω της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής με ένα ανώνυμο δωρητή. Η κόρη δεν έχει τον γονικό καθιερωμένο δεσμό με τον πατέρα, σύμφωνα με το βελγικό δίκαιο. Έχει ζήσει όλη της τη ζωή στο σπίτι που μοιράζονται οι προσφεύγουσες. Τον Απρίλιο του 2002 η κα. Gas και η κα. Dubois σύναψαν σύμφωνο συμβίωσης.
Στις 3 Μαρτίου 2006 η κα. Gas αιτήθηκε στο δικαστήριο Nanterre de grande instance για μια απλή εφαρμογή παιδοθεσίας της κόρης της συντρόφισάς της, η συντρόφισά της είχε δώσει τη ρητή συγκατάθεσή της ενώπιον συμβολαιογράφου. Στις 4 Ιουλίου 2006, το δικαστήριο παρατήρησε ότι οι κανονιστικές απαιτήσεις για την παιδοθεσία είχαν τηρηθεί και ότι είχε αποδειχθεί ότι η κα. Gas και η κα. Dubois είναι ενεργές και από κοινού συμμετέχουν στην ανατροφή της κόρης, στη φροντίδα και στην αγάπη που δείχνουν σε αυτήν.
Ωστόσο, απέρριψε την αίτηση με την αιτιολογία ότι η παιδοθεσία θα έχει νομικές συνέπειες που βρίσκονται σε αντίθεση με τις προθέσεις των προσφευγουσών και το ύψιστο συμφέρον της κόρης. Η διαπίστωση αυτή επιβεβαιώθηκε από το Εφετείο των Βερσαλλιών, το οποίο έκρινε ότι, δεδομένου ότι οι προσφεύγουσες θα είναι σε θέση να μοιραστούν τη γονική μέριμνα, όπως επιτρέπεται από τον Αστικό Κώδικα 3 στην περίπτωση της παιδοθεσίας από τη-το σύζυγο της βιολογικής της μητέρας ή του πατέρα του παιδιού, η παιδοθεσία θα στερήσει από την κα. Dubois όλα τα δικαιώματα σε σχέση με το παιδί της. Οι προσφεύγουσες άσκησαν έφεση που περιοριζόταν σε νομικά ζητήματα, αλλά δεν επιδίωξαν προσφυγή στη καταληκτική σκέψη.
Παράπονα, διαδικασία και σύνθεση του Δικαστηρίου
Οι προσφεύγουσες παραπονούνται ότι η απόρριψη της αίτησης προσφυγής της κας Gas να παιδοθετήσει τη κόρη της κας. Dubois. Υποστήριξαν ότι η απόφαση αυτή προσέβαλε το δικαίωμά τις στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή με μεροληπτικό τρόπο, κατά παράβαση του άρθρου 14 (απαγόρευση διακρίσεων) σε συνδυασμό με το άρθρο 8 (δικαίωμα στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής).
Η αίτηση προσφυγής υποβλήθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 15 Ιουνίου 2007. Κοινοποιήθηκε στις γαλλικές αρχές στις 19 Μαΐου 2009 και κρίθηκε παραδεκτή στις 31 Αυγούστου 2010. Μια ακρόαση στο Κτίριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, στις 12 Απριλίου 2011.
Στη Διεθνή Ομοσπονδία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (FIDH), στη Διεθνή Επιτροπή Νομικών (ICJ), στην ILGA-Europe, στην Βρετανική Ένωση Παιδοθεσίας και Ανατροφής (BAAF ) και στο Δίκτυο Lbtiq Oικογενειών της Ευρώπης (NELFA) επετράπη να παρέμβουν ως τρίτοι στο πλαίσιο της δίκης (άρθρο 36 § 2 της Σύμβασης).
Η απόφαση εκδόθηκε από επταμελές σώμα που αποτελείται από:
τον Dean Spielmann (Λουξεμβούργο), Πρόεδρο,
την Isabelle Berro-Λεφέβρ (Μονακό),
την Ganna Yudkivska (Ουκρανία),
τον Jean-Paul Costa (Γαλλία),
τον Karel Jungwiert (Τσεχία),
τον Boštjan Μ. Zupancic (Σλοβενία),
τον Mark Villiger (Λιχτενστάιν), δικαστίνες-ες
και επίσης την Claudia Westerdiek, Γραμματέα του Τμήματος.
1 Σύμφωνα με τα άρθρα 43 και 44 της Σύμβασης, η απόφαση αυτή του ΕΔΑΔ δεν είναι οριστική. Κατά τη διάρκεια της τρίμηνης περιόδου μετά την παράδοσή της, κάθε ενδιαφερόμενη μπορεί να ζητήσει να παραπεμφθεί η υπόθεση στο τμήμα μείζονος συνθέσεως του Δικαστηρίου. Αν ένα τέτοιο αίτημα, μια ομάδα πέντε δικαστίνων κρίνει κατά πόσον η υπόθεση χρήζει περαιτέρω εξέτασης. Στην περίπτωση αυτή, το τμήμα μείζονος συνθέσεως θα εκδικάσει την υπόθεση και θα παραδώσει μια τελική κρίση. Εάν η αίτηση παραπομπής απορριφθεί, η απόφαση του ΕΔΑΔ θα καταστεί οριστική εκείνη την ημέρα.
Όταν μια απόφαση καταστεί τελεσίδικη, αυτή διαβιβάζεται στην Υπουργική Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εποπτεία της εκτέλεσής της. Περισσότερες πληροφορίες για τη διαδικασία εκτέλεσης μπορείτε να βρείτε εδώ
2 Η απλή παιδοθεσία δίνει τη δυνατότητα μιας δεύτερης νομικής σχέσης γονέα-παιδιού που πρόκειται να συσταθεί παράλληλα με την αρχική σχέση γονέα-παιδιού βασίζεται σε δεσμούς αίματος (σε αντίθεση με την πλήρη παιδοθεσία, όπου η νέα νομική σχέση αντικαθιστά την αρχική).
3 Το άρθρο 365 του Αστικού Κώδικα διέπει τη μεταβίβαση της γονικής μέριμνας σε περίπτωση απλής παιδοθεσίας.
Η γονική μέριμνα μεταφέρεται στην θετή γονέα, η βιολογική γονέας ή γονείς ως εκ τούτου παύει να ασκεί τη γονική μέριμνα, εκτός αν η παιδοθετιμένη είναι παιδί της ή του συζύγου, οπότε το ζευγάρι μοιράζεται τη γονική μέριμνα. Αυτή η εξαίρεση δεν ισχύει για τα ζευγάρια που έχουν σύμφωνο συμβίωσης.
Την είδηση την βρήκαμε στις 15.3.12 και την μεταφράσαμε από το PDF αρχείο Chamber judgment Gas and Doubois v. France 15.3.2012.pdf
