σημαίνει κυριολεκτικά, μίσος κατά των γυναικών".Ωστόσο, στην καθημερινή χρήση, οι πεποιθήσεις και οι δράσεις που περιγράφονται ως μισογυνία κυμαίνονται από το έντονο μίσος κατά των γυναικών ως μια αίσθηση περιφρόνησης που θεωρεί και διατηρεί τις γυναίκες ως κατώτερα όντα που πρέπει να κυριαρχούνται και να ελέγχονται από τους άνδρες. Υπάρχουν ορισμένοι άντρες που υιοθετούν πρόθυμα την ετικέτα του μισογύνη και άλλοι που παίρνουν τον ορισμό κυριολεκτικά πως σημαίνει μίσος και ως εκ τούτου απαλλάσσουν τους εαυτούς τους από την κατηογοριοποίηση αυτή.
Η μισογυνία μολύνει επίσης τις λεσβίες και ετερό γυναίκες, συμπεριλαμβανομένης της στάση τις προς τις ίδιες όσο και προς τις άλλες. Ακριβώς όπως υπάρχουν λεσβοφοβικές-οι queer, υπάρχουν επίσης μισογίνισες-δες.
Η μισογυνία, και η κοινωνική αποδοχή της, μπορεί να κατηγορηθεί για τη βία των ανδρών, συζύγων και συντρόφων κατά των γυναικών, συντροφισών ή μελών της οικογένειας, καθώς και προς άγνωστες γυναίκες όπως επίσης διακρίσεις εις βάρος των γυναικών στην απασχόληση, στην εκπαίδευση, στη πολιτική, στην έλλειψη κατάλληλης ιατρικής φροντίδας των γυναικών (όπως την ανεπαρκή χρηματοδότηση για την έρευνα σχετικά καρκίνο του τραχήλου της μήτρας ή του στήθους), και στο συνεχιζόμενο άνισο καταμερισμό της εργασίας στο σπίτι, ανάμεσα σε πολλές άλλες κοινωνικές ανισότητες.
Λεσβίες
Ως θύματα μισογυνίας, οι λεσβίες θεωρούνται από την ανδροκρατούμενη ετεροσεξιστική κοινωνία αλλά και τους γκέι, ως άνδρες, ως παρά πάνω από όσο επιτρέπει το φύλο τις δυναμικές, πως είναι επιλογή των λεσβιών να δρουν κατ' αυτό τον "ανώτερο" το τρόπο και ως εκ τούτου προδότριες της γυναικότητας είτε θεωρούν πως είναι άσχημες γυναίκες που φέρονται ως άνδρες αλλά δεν τις επιτρέπουν αυτό τον "εξευτελισμό" της αρρενοπότητας καθώς πιστεύουν ότι μια τέτοια συμπεριφορά είναι διαφθορά ή υπέρβαση της φύσης. Ως γυναίκες, οι λεσβίες βιώνουν την μισογυνία ως θύματα βίας και διακρίσεων λόγω φύλου και ως επακόλουθο λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Η μισογυνία στρέφεται κατά λεσβιών, ωστόσο, ενδέχεται να ενταθεί επειδή οι λεσβίες συχνά θεωρούνται ως ακραίες υποστηρίκτριες του γυναικείου κινήματος, ως γυναίκες που δεν έχουν καμία απολύτως ανάγκη τους άνδρες. Οι μισογύνιδες μισούν ιδιαίτερα τις λεσβίες υποστηρίκτριες του σεπερατιστικού γυναικείου κινήματος (αν και μερικές φορές τις συμπεριλαμβάνουν όλες, λεσβίες και ετερό γυναίκες υποστηρίκτριες του γυναικείου κινήματος σε μία ομάδα, όπου τις αποκαλούν "feminazis"), και συχνά τις έχουν κατηγορήσει πως διαφθείρουν τις ετερό γυναίκες, επίσης οι ετερό άνδρες μπορούν να διαπράξουν βία και διακρίσεις εις βάρος των Lgbtiq χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τη δική τους θέση στις ετερό σχέσεις που επιθυμούν. Ο φόβος της βίας από μισογύνιδες και άλλες δυνάμεις κάνει πολλές λεσβίες να προσπαθούν να κρύψουν την ταυτότητά τις, ένα βαρύ καθήκον στην καθημερινή ζωή.
Μισογυνία μπορεί επίσης στραφεί με άμεση βία εις βάρος λεσβιών, επειδή θεωρούνται ως χωρίς ανδρική "προστασία" (απαραίτητη στα μάτια των μισογύνιδων). Επομένως θεωρούνται εύκολοι στόχοι οι οποίες πρέπει να πάρουν "ένα σκληρό μάθημα".
Μισογυνιστικές πεποιθήσεις επίσης συμβάλουν στην έλλειψη των υπηρεσιών υγείας για τις λεσβίες και κατάλληλες απαντήσεις σε θύματα ενδοοικογενειακής βίας σε λεσβιακές σχέσεις.
Οι Drag kings, λεσβίες που ντύνονται σαν άνδρες είτε ως διασκεδάστριες είτε λόγω προσωπικής προτίμησης, μερικές φορές κατηγορούνται για μισόγυνη συμπεριφορά. Οι παραστάσεις και οι προσωπικές πεποιθήσεις τις μερικές φορές επικεντρώνεται στην αρρενοπότητα-butchness, περιστασιακά με αποτέλεσμα την γελοιοποίηση της femme λεσβίας ή των γυναικών με περισσότερη γυναικότητα γενικότερα. Πολύ πιο συχνά, ωστόσο, οι drag king κάνουν χρήση της ανδρικής εμφάνισής τις για να καταδειχθεί πως λειτουργεί η μισογυνία στον κόσμο και πώς να την καταπολεμήσουμε, η μισογυνία της drag king διασκεδάστριας μπορεί να θεωρηθεί ως μια πολιτική σάτιρα.
Οι γκέι
Οι γκέι είναι παράλληλα δράστες και θύματα της μισογυνίας. Στις όλο-άνδρες κοινωνίες όπου οι γυναίκες δεν είναι ούτε αναγκαίες ούτε επιθυμητές, οι γκέι δημιουργούν μια μισογύνικη κουλτούρα χωρίς την ύπαρξη οποιονδήποτε γυναικών για να αντιταχθούν.
Η χρήση της drag από γκέι - drag queen, καθώς επίσης και το εκτός εποχής παράλογα υπερβολικό χιούμορ που μιμούνται ή που διασκεδάζουν με τις γυναίκες, είναι μισογύνικη συμπεριφορά. Οι drag queen υπερβάλλουν και επιδεικνύουν την εξεζητήμενη γυναικότητα τους με έναν τρόπο τόσο ακραίο που λίγες γυναίκες το κάνουν ή θα μπορούσαν το κάνουν. Ενώ πολλοί καλλιτέχνες drag queen και γνώστες σέβονται και εκτιμούν τις γυναίκες, άλλοι ασκούν την drag με τη συνειδητή κατανόηση πως εμπαίζουν τις γυναίκες, ή τουλάχιστον ορισμένες πτυχές της γυναικείας συμπεριφοράς και ύπαρξης.
Η γκέι μισογυνία μπορεί επίσης να ενταχθεί στο κίνημα της Lgbtiq απελευθέρωσης. Οι πρώτες οργανώσεις είχαν σαφώς επικεντρωθεί στα δικαιώματα των γκέι και μόνο, και ενώ χαιρέτισαν την παρουσία των λεσβιών ως βοηθών της μάχης, οι οργανώσεις αυτές έκαναν μηδαμινές δράσεις για να ασκήσουν πιέσεις σε θέματα και ανησυχίες των λεσβιών.
Στις μικρότερες κοινότητες όπου υπάρχουν λίγοι Lgbtiq χώροι, τα κοινοτικά κέντρα, οι ομάδες υποστήριξης, και τα μπαρ επικεντρώνονται στις ανάγκες των γκέι και όχι των λεσβιών. Ενώ με την πάροδο του χρόνου έχουν βελτιωθεί οι όροι αυτοί, δεν έχουν ακόμα εκλείψει αλλά ούτε και έχουν φτάσει σε ικανοποιητικό επίπεδο. Για παράδειγμα, οι λεσβίες έχουν δραστηριοποιηθεί στον αγώνα κατά του Hiv Aids, αλλά οι ομάδες των γκέι σπάνια ανταποκρίθηκαν, εστιάζοντας την προσοχή τους σε θέματα που έχουν σημασία για τις λεσβίες. Όπως η ανισότητα στην υγεία λόγω φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού όπως οι Σεξουαλικά Μεταδιδόμενες Λοιμώξεις.
Ως θύματα μισογυνίας, οι γκέι θεωρούνται από την ανδροκρατούμενη ετεροσεξιστική κοινωνία ως γυναίκες και έτσι συσσωρεύονται μαζί με τις γυναίκες ως στόχοι περιφρόνησης. Πολλοί μισογύνιδες άνδρες κάνουν τους γκέι στόχο των μισογύνικων πεποιθήσεών τους όπως τις λεσβίες και ετερό γυναίκες - επειδή θεωρούν πως για τους γκέι είναι επιλογή να δρουν με αυτό το «κατώτερο» τρόπο και ως εκ τούτου προδότες της αρρενωπότητας.
Πολλές λεσβοφοβικές δράσεις, συμπεριλαμβανομένης της Lgbtiq-σύγκρουσης, πηγάζουν από μισογυνιστικές πεποιθήσεις που δυσφημούν τα γνωρίσματα που θεωρούνται γυναικεία από τη κυρίαρχη κοινωνία και εμφανίζονται στις Lgbtiq, όπως η ανησυχία της προσωπικής εμφάνισης, το αυξημένο συναίσθημα, οι καλλιτεχνικές δεξιότητες, και η έλλειψη ρώμης σε κάποιες σωματικά απαιτητικές δραστηριότητες.
Transgender
Ως εκείνες που κατοικούν στα σύνορα μεταξύ γυναικότητας και αρρενοπότητας, ή που προσπαθούν να περάσουν αυτά τα σύνορα, οι τρανς υπόκεινται σε ιδιαίτερα έντονο μισογυνισμό. Οι τρανς που θεωρείτε πως “δρουν σαν τις γυναίκες" υφίστανται μισογύνικη βία από τους άνδρες που τις βλέπουν ως εξευτελισμό της αρρενωπότητας. Οι τρανς που θεωρείται πως "δρουν όπως και οι άνδρες" συχνά ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τους μισογύνιδες, που πιστεύουν ότι μια τέτοια συμπεριφορά είναι εκτός φύσης.
Γυναίκες ή άνδρες τρανς έχουν μια μοναδική εμπειρία με τη μισογυνία. Αν και οι τρανς μπορεί να έχουν αίσθηση για πολλές χρονιές τι σημαίνει πραγματικά να είσαι γυναίκα, μεγάλωσαν ως άνδρες και έτσι διδάχθηκαν την πολιτισμικά κυρίαρχη νοοτροπία της μισογυνίας. Μετά τη μετάβαση, ζώντας ως γυναίκες, γίνονται ξαφνικά θύματα μισογυνίας, καθώς αναμένεται να συμπεριφέρονται με γυναικεία συμπεριφορά-τρόπους, να είναι υποχωρητικές, και να γίνουν αντικείμενο μισογύνικης βίας και διακρίσεων.
Λεσβίες και ετερό γυναίκες υποστηρίκτριες του γυναικείου κινήματος, οι οποίες προσπαθούν να δημιουργήσουν στις "γυναίκες γεννημένες γυναίκες" - "womyn born womyn” ασφαλή χώρο, όπως αυτόν στο Womyn Μουσικό Φεστιβάλ στη πόλη Μίτσιγκαν, συχνά αποκλείουν τις τρανς λόγω της πεποίθησης ότι η ανατροφή τις τίς καθιστά μισογύνισες παρά την εμφάνισή τις ως γυναίκες. Οι γκέι επίσης δεν έχουν αφήσει περιθώρειο συναστροφής ή κοινών χώρων για τις τρανς. Συγκριτικά φαίνεται πως οι λεσβίες, οι αμφισεξουαλικές και ετερό γυναίκες έχουν προσπαθήσει περισσότερο προς αυτή την κατεύθυνση.
Καταπολέμηση μισογυνίας
Πολλές ομάδες δραστηριοποιούνται στην καταπολέμηση της μισογυνίας, τόσο ως προσωπική άποψη όσο και ως ένα πολιτιστικό κατασκεύασμα. Οι ομάδες αυτές περιλαμβάνουν οργανώσεις των λεσβιών, του γυναικείου κινήματος, ομάδες queer, και πολλά άλλα δίκτυα που μάχονται για την ισότητα όλων των ανθρώπων στην κοινωνία.
Ωστόσο, η ικανότητα αυτών των ομάδων να κάνουν θετικές αλλαγές περιορίζεται από την κυριαρχία της μισογύνικων ιδεολογιών στην κοινωνία. Αυτές οι ιδεολογίες εντυπώνονται από την παιδική ηλικία, όπου τα αγόρια παίζουν παιχνίδια, όπου τα κορίτσια θεωρούνται ότι είναι "άσχετα" ή τα κορίτσια που είναι καλά στο τένις ή το παοδόσφαιρο αποκαλούνται "αγοροκόριτσα" και τις λένε πως ρίχνουν τη μπάλα, το ακόντιο "σαν αγόρια". Το να μειωθεί η μισογυνία στην κοινωνία, δεν είναι μόνο θέμα της λαϊκής κουλτούρας, πρέπει οι πολιτικές να είναι λιγότερο εξευτελιστικές και δυσμενείς με τις διακρίσεις προς τις γυναίκες, αλλά και η διαπαιδαγώγηση καθώς και τα βιβλία για τα παιδιά πρέπει να αλλάξουν.
Την είδηση την βρήκαμε στις 14.2.10 και την μεταφράσαμε από την Lesbian Mafia στην http://www.thelesbianmafia.com/home/glbtq-social-sciences-misogyny/
