21 Σεπ 2009

λεσβοκουβέντες

λεσβοκουβέντες

Μια παρέα, σχεδόν από σύμπτωση βρεθήκαμε κι αρχίσαμε να μιλάμε για πολλά και διάφορα.
Τόσα, που φτάσαμε να λέμε και για όσα συνήθως δεν βγάζουμε άχνα.
Πρέπει να τα λέμε αυτά, είπε η μια.
Σιωπή δευτερολέπτων, που την κάλυψε η πιο τολμηρή όλων συνεχίζοντας.
Μετά το φευγιό μιας πρώην, χωρίς μια εξήγηση ακόμη σήμερα, 7 χρόνια μετά, που ζούσαμε μαζί πέντε χρόνια σχέση γάμου. Ήρθε ο θάνατος του πατέρα μου κι η ανάληψη ευθύνης της επιχείρησης που κληρονόμησε όλη η οικογένεια αλλά εγώ έπρεπε να την κάνω κερδοφόρα.
Έπρεπε να κρατηθώ στα πόδια μου και να στήσω σχεδόν απ' την αρχή μια επιχείρηση έντιμη, συνεπή και αποδοτική. Δύσκολη δουλειά με τις λύκαινες-ους της αγοράς που σε τρώνε ζωντανή.
Τα κατάφερα αλλά όσο πήγαινε, η περίοδος μου άρχισε να κάνει νερά. Πότε ξέχναγε ναρθεί, πότε πλημμύριζα, στο τέλος έχασα και τις ημερομηνίες. Η αιμορραγία έγινε η αχώριστη φίλη μου, έχασα πολλά κιλά και τότε πήρα το δρόμο για την γιατρίνα.
ΑΡΡΩΣΤΗΣΑ
Ήρθε η πρώτη “μικρή” εγχείρηση, που μου έδωσε μια ανάσα, μα η πτωτική βουτιά ήταν μεγάλη και τι να μου κάνει μια μια τόση δα αναπνοή.
Η αιμορραγία ξανάρθε αλλά αυτή τη φορά δεν πήγα στη γυναικολόγο ούτε στη χειρουργό αλλά στην ψυχολόγο. Εκεί, το παιχνίδι του καρκίνου, είναι γνωστό πως είναι η τρέλα του κορμιού. Ψυχοσωματικά ή σωματοποίηση της ψυχικής ανησυχίας-αναστάτωσης, είναι ο πιο επιστημονικός όρος. Από την ψυχολόγο ήρθε κι η ερώτηση, “ξέρεις από που ξεκινά η αιμορραγία;” Ναι, τώρα ξέρω και δεν θα αφήσω άλλο την αιμορραγία της ψυχής μου να σέρνει άλλο πόνο.
Δεν θα είμαι άλλο κλεισμένη στη μοναξιά μου, βγαίνω βόλτες και χορεύω, θα πάω διακοπές και το χειμώνα, θα πάρω άδεια από την εαυτή μου και δεν θα πάω στη δουλειά.
Σε λίγες μέρες βάζω βατραχοπέδιλα και βουτάω στην θάλασσα για να πάρω χρώμα και ζεστασιά απ' τον ζωοδότη ήλιο.
Δεν θα με είμαι άλλο πια, η Μάτερ-φαμίλια.
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ
Αλλάζω την οπτική και τον τρόπο της ζωής μου, έπιασα τα σαράντα και θα πατήσω γκάζι για τα εκατό. Τεμπελιάζω στο κρεβάτι, χαζεύω, εξομολογούμαι, φλερτάρω στο διαδίκτυο, παίρνω βαθιές εισπνοές αισιοδοξίας .
ΘΑ ΦΥΓΩ, ΘΑ ΠΑΩ ΑΛΛΟΥ.
Βάζω σε αρμονία, νου ψυχή και σώμα, γιατί θέλω να ζήσω.
Πήρα την απόφαση να βγω πάλι στην σκηνή της ζωής αλλά αλλοιώς, κοιτώ τις ανάγκες μου, θα ζήσω τις επιθυμίες μου. Ερωτεύομαι.
ΘΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗΣΩ ΞΑΝΑ.

Αφιερωμένο σε όσες καρκινιάσαμε και ως τώρα την βγάλαμε καθαρή.

Το άρθρο γράφτηκε στις 13.7.09 από την Ευαγγελία Βλάμη για την ΛεΠΑΤ εφημερίδα uncovered city