21 Νοε 2016
Κατηγορήστε την εσωτερικευμένη μισογυνία για τη νίκη του Trump
Μην κατηγορείτε τις λευκές για τη νίκη του Trump
Κατηγορήστε την εσωτερικευμένη μισογυνία
Για πάρα πολλά χρόνια σαν γυναίκα έχω προσπαθήσει να αναπνεύσω χωρίς να κάνω τον παραμικρό ήχο. Έχω προσπαθήσει να περάσω απαρατήρητη, επειδή ως γυναίκα, αυτό είναι το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα: Να περπατάμε στο δρόμο χωρίς να γινόμαστε αντιληπτές. Για να αποφύγουμε αύξηση στην οργή των αφεντικών μας στεκόμαστε όρθιες. Φοράμε κάτι που οι γονείς μας θεωρούν αρκετά σκόπιμο να μην σχολιαστεί. Για να μην δείχνουμε παχιές.
Η Χίλαρι Κλίντον είναι σαν κι εμένα, αλλά είναι επίσης ένας διαφορετικός τύπος γυναίκας. Κάποια η οποία δήλωσε τη φιλοδοξία της και προχώρησε με τόλμη προς τους στόχους της, η οποία τόλμησε να ξεχάσει την ιδιότητά της ως υποδεέστερη. Μια γυναίκα που σκέφτηκε την εξουσία και τον έλεγχο. Μια γυναίκα που η ίδια ανακηρύχθηκε ως η καλύτερη για τη δουλειά του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, χωρίς δισταγμό.
Μια σκληρή υπενθύμιση υπήρξε την Τρίτη το βράδυ. Μορφωμένες γυναίκες του κόσμου, φιλόδοξες γυναίκες του κόσμου, τολμηρές γυναίκες του κόσμου: να γνωρίζετε τη θέση σας.
Αυτό το μήνυμα παραδόθηκε κυρίως από λευκές-ούς ψηφοφόρους, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Περίπου το 63% των λευκών ανδρών ψήφισαν για Trump. Ωστόσο, προς έκπληξη πολλών, το 53% των λευκών γυναικών υποστήριξε επίσης τον υποψήφιο, παρά την κακή φήμη του ως μισογύνης.
Έτσι, σήμερα, εκτός από την ανάγνωση πραγματικά θλιμένων δημοσιεύσεων στο Facebook από λεσβίες γονείς, οικογένειες που αποτελούνται από δύο διαφορετικές φυλές και τρομοκρατημένες γυναίκες όλων των φυλών, υπάρχει μια έκκληση που κατηγορεί αυτή την ομάδα από την οποία Χίλαρι Κλίντον χαιρετίζει την εαυτή της: τις λευκές γυναίκες. Πολλές αναρωτιούνται γιατί οι περισσότερες λευκές γυναίκες δεν εναντιώθηκαν στον Trump, έναν υποψήφιο ο οποίος δήλωσε ανοιχτά ότι θα ήθελε να αρπάξει τις γυναίκες από τα σεξουαλικά όργανα τις. Αναρωτιούνται γιατί οι μαύρες και οι Λατίνες ήταν σε θέση να στείλουν στον Trump ένα ισχυρότερο μήνυμα της απαξίωσης.
Ενώ οι δημοσκοπήσεις βρήκαν πως το 94% των μαύρων γυναικών και το 68% των Λατίνων γυναικών ψήφισαν υπέρ της Κλίντον, σε όλους τους τομείς, οι γυναίκες από όλες που ρωτήθηκαν τα δημογραφικά στοιχεία ήταν στο σύνολό τις σχεδόν εξίσου πιθανό να υποστηρίξουν τον Trump όπως οι άνδρες όμοιοί τις. Για παράδειγμα, το 13% των μαύρων ανδρών ψήφισαν υπέρ του Trump σε σύγκριση με το 4% των μαύρων γυναικών, σύμφωνα με το CNN.
Μεταξύ των λατίνων ανδρών, το 33% ψήφισαν υπέρ του Trump σε σύγκριση με το 26% των Λατίνων γυναικών. Οι λευκές σύμφωνα με πληροφορίες είχαν 10% λιγότερες πιθανότητες να υποστηρίξουν τον Trump από ότι οι λευκοί, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη απόκλιση μεταξύ γυναικών και ανδρών κάθε ομάδας που συμμετείχε στην έρευνα.
Οι γυναίκες στο σύνολό τις ευνόησαν τη Χίλαρι Κλίντον, οπότε γιατί τόσες πολλές λευκές γυναίκες δεν έλαβαν μια στάση περισσότερο ενάντια στην προεδρία Trump; Γιατί δεν ψήφισαν εναντίον ενός άνδρα που δυσφημεί τις γυναίκες τακτικά, αποκαλώντας τις χοντρές, άσχημες ή μη ελκυστικές;
Είναι επειδή εκλογή Trump ήταν τόσο πολύ μια απόφαση που ελήφθη από τις λευκές, λόγω της εσωτερικευμένης αλλά και την προς τα έξω μισογυνία που μας διαπλάθει όλες. Έγινε από γυναίκες που αναζητούν στον καθρέφτη και βλέπουν τις εαυτές τις ως το πρόσωπο που ο Donald Trump περιγράφει, απλά χρειάζεται να χάσουν μερικά κιλά πιο πριν για να ανήκουν στο 10. Έγινε από άνδρες οι οποίοι βλέπουν τις γυναίκες σαν λαμπερά αξεσουάρ ή ως περιουσία που τους ανήκει.
Όπως είπε η Michel Obama στην παθιασμένη ομιλία της κατά των σεξιστικών σχoλίων του Trump, ως γυναίκες «Προσπαθούμε να κρατήσουμε το κεφάλι μας πάνω από το νερό. Απλώς προσπαθούμε να περάσουμε μέσα από αυτό, προσπαθώντας να προσποιηθούμε πως αυτό πραγματικά δεν μας ενοχλεί. Ίσως γιατί πιστεύουμε ότι παραδεχόμενες το πόσο μάς πονάει μας κάνει ως γυναίκες φαινόμαστε αδύναμες. Ίσως φοβόμαστε να είναι τόσο ευάλωτες".
Το να περπατάς δια μέσου της ζωής ως γυναίκα, με την πλήρη γνώση του τι σημαίνει είναι εξαιρετικά επώδυνο. Οι λευκές γυναίκες ειδικότερα, οι οποίες μπορούν να έχουν πρόσβαση στην εξουσία μέσω των λευκών ανδρών στη ζωή τις, μπορεί στην πραγματικότητα να ταυτιστούν με τους αγώνες των λευκών ανδρών πάνω από τους δικούς τις συγκεκριμένους αγώνες, επειδή με πολλούς τρόπους είναι πιο εύκολο να είσαι υπερ κάποιου άλλου από το να λάβεις υπόψη σου τα αληθινά συναισθήματά που ο πολιτισμός μας έχει για αυτές τις ίδιες τις γυναίκες.
Οι γυναίκες πήγαν στη κουρτίνα ψηφοφορίας και διακρίθηκαν σε ό,τι ο πολιτισμός μας μάς ζητά πάντα να κάνουν: να αγνοήσουν τις δικές τις ανάγκες. Σταθείτε υπέρ των λευκών ανδρών, αγωνιστείτε υπέρ αυτών, ζείστε μέσω αυτών, δικαιολογήστε τους, βάλτε τις εαυτές σας στο δρόμο της καταστροφής προς όφελός τους.
Έτσι, ενώ μπορεί να είναι δελεαστικό πως φταίνε οι λευκές γυναίκες για την έκβαση αυτής της εκλογής. Κάτι τέτοιο ενισχύει την ιδέα ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι δύο φορές πιο υπεύθυνες από τους άνδρες, όχι μόνο το 10% περισσότερο. Επιπλέον, η κουλτούρα ωθεί να κατηγορηθούν οι γυναίκες πως είναι τραγικά ευθυγραμμισμένες με την ώθηση πως εμείς οι γυναίκες πρέπει να κατηγορούμε τις εαυτές μας. Εμείς οι ίδιες μάς κατηγορούμε όταν δεν πάρουμε προαγωγή παρά τις ενδείξεις του μισθολογικού χάσματος. Εμείς οι ίδιες μάς κατηγορούμε για την αποτυχία μας να διεκδικήσουμε τις ανάγκες μας ή το να είμαστε «πάρα πολύ» σε ρομαντικές σχέσεις. Η κοινωνία και εμείς κατηγορούμε εμάς τις ίδιες ως υπεύθυνες για τις αποτυχίες των παιδιών πως θα μπορούσαν να μεγαλώσουν καλύτερα. Τέλος, εμείς οι ίδιες κατηγορούμαστε για την αδυναμία να διορθώσουμε τα σπασμένα κομμάτια της εαυτής μας που οι ίδιες κατηγορούμε εμάς τις ίδιες για να αρχίσουμε μα αυτά.
Στη συνέχεια, όταν είμαστε έτοιμες να προχωρήσουμε-θα έχουμε τελειώσει με αυά, εμείς κατηγορούμε άλλες γυναίκες. Στις Ην. Πολιτείες σήμερα, όταν πολλές γυναίκες έμαθαν τα αποτελέσματα των εκλογών, ακόμη και οι πιο επάγρυπνες μεταξύ μας, έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν άλλη μια φορά πόσο συνένοχες είναι μερικές από μας για τη δική μας αιχμαλωσία. Είμαστε όμηροι, αλλά ο απαγωγέας μας δεν είναι ο Donald Trump ή οποιοδήποτε μεμονωμένο πρόσωπο. Σε αυτή την περίπτωση είμαστε όμηροι της πατριαρχίας και της δικής μας εσωτερικευμένης μισογυνίας, από την οποία εξακολουθούμε να μην μπορουμε να απελευθερωθούμε.
Την είδηση την βρήκαμε στις 9.11.16 γραμμένη από την Elizabeth Daley και την μεταφράσαμε από την http://www.advocate.com/commentary/2016/11/09/dont-blame-white-women-trumps-victory-blame-internalized-misogyny
Η φωτογραφία είναι το εξώφυλλο της φανταστικής περιπέτειας της νουβέλας όπου, η Πριγκίσσα Cimorene είναι έξυπνη, επιθυμεί διακαώς την περιπέτεια, και νοιώθει εξαιρετικά βαρετά όταν ζει τη ζωή της εντός του πλαισίου "των δραστηριοτήτων της γυναικείας ζωής".