έρευνα στην Ιρλανδία για τις εμπειρίες των παιδιών με λεσβίες γονείς αποκαλύπτει την εγγύτητα αυτών των οικογενειών, αλλά και την αγωνία που προκαλείται από τα νομικά κενά που τις αφαιρούν-ληστεύουν τα βασικά τις δικαιώματα.Η Evan Barry, μια 23χρονη Δουβλινέζα που εργάζεται στον τομέα του κινηματογράφου, εξηγεί τι είναι σαν να έχει δύο μητέρες. «Ήταν φυσιολογικό για μένα», λέει. «Ήταν το μόνο που ήξερα. Θυμάμαι μια μέρα στο σχολείο ένας τύπος ήρθε και μου είπε: «οι γονείς σου είναι λεσβίες». Αλλά πριν από αυτό δεν είχα θέσει μια λέξη-όρο σε αυτό. Πήγα στο σπίτι και είπα στις μητέρες μου, "είστε λεσβίες;". Νομίζω ότι ήμουν οκτώ ή εννέα".
Αύριο σηματοδοτείται η έναρξη μιας πρωτοποριακής έρευνας-αναφοράς από την οργάνωση Ισότητα Γάμου που ονομάζεται Φωνές των Παιδιών. Η έρευνα-έκθεση τεκμηριώνει για πρώτη φορά τις εμπειρίες των παιδιών που μεγαλώνουν στην Ιρλανδία με λεσβίες γονείς. Τα συχνά περίπλοκα κοινωνικά και νομικά ζητήματα που εγείρονται στην έρευνα-έκθεση, θα συζητηθούν σε ημερίδα που πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο της δράσης.
Όπως και τα άλλα νεαρά πρόσωπα που ρωτήθηκαν για την έρευνα-έκθεση - υπήρχαν 12 συμμετέχουσες, όλα παιδιά λεσβιακών ζευγαριών, καθιστούν την μικρή έρευνα, μια ποιοτική μελέτη - η Barry πιστεύει πως είναι σημαντικό ότι επέφερε επίγνωση και έθεσε την νομική επισφάλεια της κατάστασή τις.
Η πρόσφατα δημοσιευθείσα Νομοθεσία Πολιτικού Γάμου δεν δίνει στα παιδιά των λεσβιακών ζευγαριών τα ίδια δικαιώματα με εκείνα που έχουν τα παιδιά των ετερό παντρεμένων ζευγαριών. Επίσης, δεν αναγνωρίζει τη σχέση μεταξύ παιδιού και της κοινωνικής μητέρας του. Τα παιδιά των λεσβιών γονέων παραμένουν στο κενό όσον αφορά μια σειρά θεμάτων όπως η προστασία της οικογενειακής στέγης, η συντήρηση του σπιτιού, τα δικαιώματα διαδοχής, το διαζύγιο, η κηδεμονία και η επιμέλεια.
Όταν η βιολογική μητέρα της Barry αρρώστησε σοβαρά από καρκίνο πριν από οκτώ χρονιές, η Barry πήγε να ζήσει με την πρώην συντρόφισά της, με την “άλλη μητέρα” της, με την οποία εξακολουθούν να ζουν μαζί ένα μέρος της χρόνιας αφότου η “άλλη μητέρα” και η βιολογική μητέρα της χώρισαν. Αυτό ήταν η αιτία των δυσκολιών με την οικογένεια της βιολογικής της μητέρας, ορισμένες από την οικογένειά της δεν γνώριζαν ότι ήταν λεσβία. Άλλη αιτία, επίσης, είναι ότι προκάλεσε επιπρόσθετο φορτίο η σχέση της κοινωνικής μητέρας και κόρης, πως η κοινωνική (μη-βιολογική) μητέρα της δεν μπόρεσε να έρθει στο νοσοκομείο ή σε επαφή με το ιατρικό προσωπικό όσον αφορά τη θεραπεία (της βιολογικής της μητέρας) γιατί δεν θεωρήθηκε ως συγγένισσα από τις αρχές του νοσοκομείου.
"Είναι όλα αιτίες που προκάλεσαν πολλές περιττές ταλαιπωρίες, πόνο και αγωνία», λέει. «Με έκανε να συνειδητοποιήσω πως η μητέρα μου δεν το είχε δει με αυτόν τον τρόπο. . . αισθανόταν σαν να είναι βάρος. Δεν έχετε μια κρυφή ζωή, αλλά μια διαφορετική ζωή, και δεν μπορείτε να μην επηρεαστείτε ψυχικά".
Εάν η “άλλη της μητέρα” ασθενήσει τώρα, δεν θα έχει κανένα δικαίωμα να την δει στο νοσοκομείο και αν, σε περίπτωση θανάτου της, της αφήσει χρήματα ή περιουσιακά στοιχεία θα πρέπει να πληρώσει φόρο κληρονομιάς. «Δεν είναι για τα χρήματα», λέει. "Από νομική άποψη εμείς απλά δεν έχουμε τα βασικά δικαιώματα που οι άλλες άνθρωποι έχουν όταν πρόκειται για τις γονείς τις".
Οι αδελφές Conor Pendergrast (24χρονη) και Daragh Pendergrast-Manning (21χρονη) από το Δουβλίνο έλαβαν επίσης μέρος στη μελέτη. Οι αδελφές είναι από δύο διαφορετικούς δότες, όταν οι μητέρες τις Ann Pendergrast, από τη Νέα Ζηλανδία, και η Bernadette Manning αρχικά αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια οικογένεια, ενώ η τελαυταία ζούσε στο Λονδίνο. Η Pendergrast είναι η βιολογική μητέρα των δύο κοριτσιών, αλλά αυτές είχαν πάντα δύο μητέρες. Ξαπλωμένες στον καναπέ του διαμερίσματος των γονιών τις που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης οι τέσσερις - συν το σκυλί - θα μπορούσαν να είναι οποιαδήποτε άλλη οικογένεια.
"Είμαστε πολύ πρόθυμες για την προστασία και την προώθηση των δικαιωμάτων των γονιών μας", λέει η Conor. "Επειδή, με ένα πολύ εγωιστικό τρόπο, αυτό σημαίνει ότι προστατευόμαστε και εμείς επίσης". Υπό τις παρούσες συνθήκες, η Manning είναι νομικά μια ξένη για αυτές, η γυναίκα που είναι μητέρα τις με κάθε τρόπο από τη μέρα που γεννήθηκαν. Η Daragh επισημαίνει ότι, αν κάτι συνέβαινε στην Ann πριν συμπληρώσουν τα 18, ο νόμος υπαγορεύει ότι έπρεπε να αποσταλούν στις συγγενείς τις στη Νέα Ζηλανδία και όχι να παραμείνουν στη φροντίδα της Manning έως την ενηλικίωση τις.
"Ήμασταν τυχερες που δεν συνέβη σε εμάς, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα παιδιά που μεγαλώνουν υπό τις ίδιες συνθήκες και αυτό είναι ένα σοβαρό ζήτημα για αυτά. . . έχουμε την αίσθηση της αλληλεγγύης και θέλουμε να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε την κατάσταση”, λέει η Daragh. Οι αδελφές αποτελούν μέρος μιας νεοσύστατης ομάδας νεαρών ενήλικων παιδιών ΛεΠΑΤ γονιών που ονομάζεται Πιστέψτε στην Ισότητα.
Όσες από εμάς που μεγαλώσαμε με "μαμά, μπαμπά και 2,5 παιδιά» αναφέρεται από μια συμμετέχουσα στην έρευνα-έκθεση, είναι ευνόητα περίεργο για τα παιδιά των λεσβιών γονέων. Τα παιδιά αυτά προορίζονται να περάσουν τη ζωή τους δίνοντας απαντήσεις στις ίδιες ερωτήσεις ξανά και ξανά, ή, στη περίπτωση των Daragh Pendergrast-Manning, "Απλώς παίρνω τις φίλες μου και το εξηγώ".
Τυπικές ερωτήσεις είναι: Πώς θα αντιμετωπίσουν τη μαμά και τη μαμά τις; Πολλά παιδιά των λεσβιών γονέων δηλώνουν ότι χρησιμοποιούν τα μικρά ονόματα για να αποφευχθεί η σύγχυση. "Όταν λέμε «μαμά», και τις δυο τις γύρω στον κόσμο, γίνεται ευκολότερη η χρήση των ονομάτων", λέει η Barry. Μήπως έχασαν κάτι που δεν υπήρχε πατέρας στο μεγάλωμά τις; Οι συμμετέχουσες της έρευνας-έκθεσης μίλησαν για την αφθονία των ανδρικών προτύπων σε φίλους των γονέων, στους θείους ή άλλες σχέσεις.
Μήπως το να έχεις λεσβίες γονείς σημαίνει ότι είναι πιο πιθανό να γίνεις λεσβία; Η ερώτηση αυτή προκαλεί στην Christine Irwin-Murphy (22χρονη) από το Darndale του Δουβλίνου δυνατά γέλια. «Θεωρώ πολύ ξεκαρδιστική την ερώτηση, αυτό με κάνει πάντα να γελάω», λέει. "Η σεξουαλικότητα δεν προκαθορίζεται από το ποιες είναι οι γονείς. Εξαρτάται από το ποια είσαι και ποια μπορεί να σε έλξει ή, το πιο σημαντικό, ποια δεν σε έλκει".
Μεγάλωσε με τη μητέρα και τον πατέρα της μέχρι την ηλικία των 12. «Ήταν μια αρκετά τυπική κατάσταση, αλλά όταν ήμουν 12 η μαμά μου και ο μπαμπάς, χώρισαν επειδή μαμά μου τελικά ήρθε στα συγκαλά της και συνειδητοποίησε ότι ήταν λεσβία», λέει. Η μητέρα της έγινε η κύρια κηδεμόνας και τα παιδιά ζούσαν μαζί της και με τη νέα συντρόφισσά της την Christine, την οποία αγάπησε ως μαμά της. «Δεν ήταν μια δύσκολη προσαρμογή. Έχετε ακόμα δύο γονείς σε αναμονή, αν κάνετε κάτι λάθος»,λέει.
Ως έφηβη στο λύκειο, έμαθε να αντιμετωπίζει την καθημερινή προκατάληψη-λεσβοφοβία. «Τα παιδιά θα αναδείξουν οτιδήποτε σας κάνει να ξεχωρίζετε», λέει. «Στο δημοτικό σχολείο με διάλεξαν γιατί φορούσα πάντοτε ένα παλτό, στο γυμνάσιο-λύκειο ήταν γιατί μαμά μου ήταν λεσβία. Αλλά είχα μια μεγάλη ομάδα φίλων και αυτό με έκανε πιο ανοικτή. Ήμουν πάντα η πρώτη που μάθαινα αν είναι κάποια λεσβία και φοβόταν να εκ-δηλωθεί δημόσια».
Έχοντας μια αντισυμβατική οικογένεια, η ζωή ήταν δύσκολη στο σχολείο για πολλά από τα παιδιά στην ομάδα της έρευνας, εκτός εάν σπούδασαν σε ένα πιο προοδευτικό σχολείο ή είχαν καθηγήτριες που ήταν αρκετά "καλές" και σέβονταν τις οικογένειές τις.
Η έρευνα-έκθεση περιέχει πολλά παραδείγματα της καθημερινής λεσβοφοβίας, ιδιαίτερα όσον αφορά την πολιτική σε ορισμένα σχολεία που δεν αφήνουν τα άρρωστα παιδιά να πάνε στο σπίτι με τις κοινωνικές (μη βιολογικές) γονείς τις. "Ακόμη και κάτι τόσο απλό, όσο το να είσαι άρρωστη στο σχολείο - δεν μπορεί να έρθει και να σε πάρει», είπε μια από την ομάδα. "Λένε: “θα πρέπει να έρθουν οι γονείς σας και λέω «αυτή που έρχεται να με πάρει, είναι η μητέρα μου” και λένε: “όχι δεν είναι αυτή".
Ένα άλλο παράδειγμα που θυμήθηκε κάποιο μέλους της ομάδας που δέχτηκε διακρίσεις από τη λεσβοφοβική μητέρα της φίλης της με την εμφανή έγκριση του διευθυντή του σχολείου. "Όταν η μητέρα της φίλης ανακάλυψε ότι είχα λεσβία μητέρα, πήγε στο διευθυντή του σχολείου και είπε ότι δεν ήθελε να παίζει η κόρη της με τη κόρη τής λεσβίας μητέρας. Και ο διευθυντής πράγματι το δέχθηκε", είπε.
Οι νέες των queer οικογενειών εξαιρούνται από την παιδοθεσία και τον πολιτικό γάμο, παρά τις προειδοποιήσεις της Διαμεσολαβήτριας για τα Παιδιά πως αυτό θα οδηγήσει σε παραβιάσεις των διεθνών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για την εκστρατεία-καμπάνια, το επικείμενο δημοψήφισμα για τα Δικαιώματα των Παιδιών είναι μια ευκαιρία για την αντιμετώπιση αυτών των πολύ πραγματικών ανησυχιών.
Η πρώην συντρόφισσα της βιολογικής μητέρας τής Christine Irwin-Murphy είχε ένα γιο. Μεγάλωσε μαζί του και θεωρεί τον αδελφό της. "Ο νόμος δεν αναγνωρίζει, ένα αγόρι που μεγαλώσαμε μαζί, σαν αδελφό μου - λαμβάνοντας υπόψη ότι το μωρό που έχει ο πατέρας μου με τη νέα του σύζυγό είναι νομικά αδελφός μου. Είναι ένα ακατέργαστο συναίσθημα να ξέρεις πως η δική σου οικογένεια δεν αναγνωρίζεται », λέει.
«Απλώς με κάνει να θέλω να δημιουργήσω μια κολοσιαία μάχη για όλες τις άλλες οικογένειες που δεν έχουν αναγνωριστεί. Υπάρχουν πάρα πολλά νομικά κενά για τα παιδιά και υπάρχουν ένα σωρό ανθρώποι που πρόκειται να παραμείνουν πολίτισες δεύτερης κατηγορίας, αν δεν γίνει κάτι σύντομα », λέει.
Μιλώντας ανοικτά-Φωνάζοντας
Αποσπάσματα από την έκθεση:
ΙΣΟΤΗΤΑ
"Σήμερα σε αυτή την εποχή λέγοντας ότι όλες είναι ίσες είναι ένα γαμ...νο φορτίο, συγνώμη για τη γλώσσα, αλλά είναι. Καμιά δεν είναι ίση. Αλλά αν πράγματι δεν προαπαθήσει η κυβέρνηση, δεν μπορεί να γυρίσει και να πει «όλες-οι είναι ίσες, όλες μπορούν να δεσμευτούν-συνάψουν γάμο, μπορείτε να έχετε την οικογένειά σας". Πρέπει να υπάρχει νομική οδός-τρόπος για να προστατευτούν τα παιδιά των queer γονέων. Έτσι ώστε αν κάτι πάει στραβά, ας πούμε αν χωρίσουν ή η μια γονέας πεθάνει, να μπορούν να πάνε με την οικογένεια που πρόκειται να τα δώσει την αγάπη και την φροντίδα της, αντί να καθιστούν αναγκαίο να δοθούν σε μια άλλη οικογένεια. . . θα πρέπει να είναι ακριβώς όπως ένα ανθρώπινο δικαίωμα".
ΓΑΜΟΣ
"Είναι μαζί 26, 27 χρονιές. . . δεν θεωρούνται ως πλήρη οικογένεια ενώ οι γονείς της καλύτερής μου φίλης, που δεν μιλούν μεταξύ τους, είναι".
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
«Στο δημοτικό σχολείο υπάρχουν εικόνες της μαμάς, του μπαμπά και των 2,5 παιδιών, ενός σκυλιού, μιας γάτας και οτιδήποτε άλλο. . . λοιπόν δεν είναι η εικόνα μου. Έχω τη δική μου πολύ μεγαλύτερη και καλύτερη εικόνα, αλλά δεν έχω ό,τι όλες οι άλλες έχουν. . . "
Την είδηση την βρήκαμε στις 7.9.10 και την μεταφράσαμε από την εφημερίdα Irish Time γραμμένη από την Rόisίn Ingle στην http://www.irishtimes.com/newspaper/features/2010/0907/1224278353743.html
