γόρδιος δεσμός των πολυεθνικών οικογενειών* Ημερίδα στο Ευρ. Κοινοβούλιο για το Αστικό Δίκαιο και την ταλαιπωρία όσων τελούν γάμους ή χωρίζουν σε άλλη χώρα μέλος
* Ειδικές-οι από όλη την Ευρώπη κατέθεσαν τις απόψεις τις και ζήτησαν λύσεις
Η γέννηση, ο γάμος, ο θάνατος αποτελούν μεγάλα ορόσημα της ζωής μας αλλά αποτελούν και νομικά ζητήματα που εδώ και αιώνες κάθε κοινωνία και χώρα αντιμετωπίζει με τον δικό της τρόπο. Στην ΕΕ στη σημερινή αυγή του 21ου Αιώνα ολοένα και περισσότερες Ευρωπαίες βρίσκονται αντιμέτωπες με τα προβλήματα που δημιουργούν τα διαφορετικά νομικά καθεστώτα που ισχύουν σε κάθε χώρα μέλος. Το ΕΚ τα εξέτασε την Τρίτη σε ημερίδα με τη συμμετοχή ειδικών από όλη την Ευρώπη.
Αν και εκ πρώτης όψεως ζητήματα όπως ο γάμος, η βάπτιση ή το διαζύγιο είναι σχετικά απλά, η ίδια η ζωή συχνά περιπλέκει τα πράγματα. Ορισμένα παραδείγματα: όταν σε ένα ανύπαντρο ζευγάρι με παιδί η μία, ένας από τους δύο γονείς πεθαίνει, ποιά-ος έχει την επιμέλεια του παιδιού; ένα λεσβιακό, νυμφευμένο ζευγάρι μπορεί να έχει κάθε δικαίωμα στη χώρα που ζει αλλά το σπίτι που αγόρασαν σε μια άλλη χώρα σε ποιάν ανήκει αν ο γάμος τις δεν αναγνωρίζεται; Ένα ζευγάρι από διαφορετικές χώρες φθάνει στο διαζύγιο: ποια-ος έχει την επιμέλεια του παιδιού;
Υποθέσεις σαν αυτές δεν είναι πια καθόλου σπάνιες αλλά οι απαντήσεις είναι εξαιρετικά δύσκολες και διαφέρουν ριζικά από χώρα σε χώρα.
Όπως σημείωσαν ανοίγοντας τις εργασίες της ημερίδας ο πρόεδρος της επιτροπής Νομικών Υποθέσεων, Klauss-Heiner Lehne (ΕΛΚ, Γερμανία) και η αντιπρόεδρος του ΕΚ, Diana Wallis (Φιλελεύθεροι, Βρετανία) "αν το κράτος υπάρχει για να διευκολύνει τις πολίτισες-ες, τότε τέτοια θέματα αφορούν τις εκλεγμένεςς εκπροσώπισες-ους τις"…
Στην παρέμβασή του, ο εκπρόσωπος της βελγικής προεδρίας, Melchior Wathelet, κάλεσε τις χώρες μέλη να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ελευθερίας μετακίνησης και εγκατάστασης που παρέχει η ΕΕ, συνεργαζόμενα για την εναρμόνιση του αστικού δικαίου τις. Η δε αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Viviane Reding, σημείωσε ότι η πρόσφατη έγκριση "ενισχυμένης συνεργασίας", μεταξύ περιορισμένου αριθμού κρατών-μελών σε θέματα διαζυγίων δεν είναι η καλύτερη δυνατή λύση, αλλά σίγουρα είναι καλύτερη από το να μην υπάρχει καμία απολύτως συνεργασία ή εναρμόνιση μεταξύ καμιάς χώρας μέλους.
Οικογενειακό Δίκαιο
Η καθηγήτρια Νομικής, Katharina Boele-Woeki, επεσήμανε έτσι ότι τα δικαστήρια των χωρών μελών δεν μπορούν να επιβάλλουν την εφαρμογή των όσων προβλέπει απόφαση διαζυγίου που έχει εκδώσει άλλη χωρά μέλος γιατί λείπει το νομικό πλαίσιο, ενώ ο συνάδελφός της, Sjef Van Erp, τόνισε ότι δεν τίθεται ζήτημα αντικρουόμενων δικαιωμάτων αλλά συντονισμού της εφαρμογής νόμων που διαφέρουν μεταξύ τους.
Στην ακρόαση κατατέθηκαν πολλές προτάσεις, όπως η ανάπτυξη διεθνούς συστήματος εξωδικαστικής επίλυσης τέτοιων προβλημάτων ή επιλογής Δικαστηρίου από τα ίδια τα ζευγάρια αναλόγως του που έζησαν όσο ήταν παντρεμένοι. Πάντως για την έλλειψη κοινής νομοθεσίας σε επίπεδο ΕΕ, ο Γάλλος Γερουσιαστής Richard Yung σημείωσε ότι "ας αρχίσουμε διμερώς, ή με τρεις ή τέσσερις χώρες και σιγά-σιγά θα φτάσουμε στις 27 ενώ σημείωσε ότι είναι απαραίτητο να υπάρξει ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα λεσβιακά ζευγάρια.
Δικαιώματα των Παιδιών
Η Ιταλίδα ευρωβουλευτής του ΕΛΚ, Roberta Angelilli, διαμεσολαβήτρια του ΕΚ για τις "απαγωγές" ανηλίκων από τη μία-έναν από τους γονείς τις-τους, επεσήμανε ότι δεν υπάρχει καν σαφής ορισμός του τι είναι η διαμεσολάβηση, ενώ η Βρετανίδα δικηγόρος Christina Blacklaws εξήγησε ότι γενικός κανόνας σε περιπτώσεις "απαγωγής" παιδιών από μία-έναν από τους γονείς της-του που μένει σε άλλη χώρα μέλος, πρέπει να είναι ότι η χώρα μέλος γέννησης του παιδιού διατηρεί τη δικαιοδοσία.
"Προσωπική Κατάσταση"
Ο Ιταλός ευρωβουλευτής του Σοσιαλιστικού κόμματος και αντιπρόεδρος της επιτροπής Νομικών Υποθέσεων, Luigi Berlinguer επεσήμανε ότι δεν τίθεται θέμα εναρμόνισης νομοθεσιών αλλά αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αναγνώρισης καθώς είναι αναγκαίο να αντιμετωπισθούν οι μύριες δυσκολίες πρακτικού χαρακτήρα που αντιμετωπίζει η απλή πολίτισα.
Δίνοντας ένα παράδειγμα, η Chantal Nast, διευθύντρια της Διεθνούς Επιτροπής Προσωπικής Κατάστασης, εξήγησε ότι "εκείνο που ζητάμε είναι ένα: όταν πηγαίνεις σε μια άλλη χώρα και μια υπηρεσία λέει "δείξε μας πιστοποιητικό γέννησης", να είναι δυνατόν να πάρεις τέτοιο πιστοποιητικό από τις αρχές της χώρας σου, το οποίο η χώρα που το ζήτησε θα καταλάβει τι γράφει και θα το αποδεχθεί"…
Την είδηση την βρήκαμε την 1.12.10 στην http://www.europarl.europa.eu/news/public/story_page/047-102191-333-11-49-908-20101129STO02028-2010-29-11-2010/default_el.htm
