λεσβία αποκαλύπτει τη θλιβερή κατάσταση της ΕΕ για τα δικαιώματα των λεσβιακών οικογενειώνEUobserver - ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ - Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λέει ότι η υφιστάμενη νομοθεσία της ΕΕ περί ελεύθερης κυκλοφορίας εξασφαλίζει επαρκή προστασία στα λεσβιακά ζευγάρια. Αλλά η ιστορία μιας λεσβιακής οικογένειας που ζει στο Παρίσι, δείχνει πώς ένα μείγμα σύγχυσης και προκαταλήψεων απογυμνώνει ορισμένες πολίτισες της ΕΕ εκ των βασικών δικαιωμάτων τις.
Η Kaisa, μια 37χρονη Φινλανδή δημοσιογράφισα, ζει με την συντρόφισά της Claire, μια Γαλλίδα webmaster, από το 1998. Οι δύο μητέρες (δεν αναφέρονται τα πραγματικά τις ονόματα) έχουν μια 10χρονη κόρη και έναν 4χρονο γιο που γεννήθηκαν από την Kaisa μέσω τεχνητής γονιμοποίησης. Από νομική άποψη, ήταν δυνατή η καταγραφή της πολιτικής ένωσης τις κατά το γαλλικό δίκαιο το 2004. Η Claire έχει επίσης από κοινού την επιμέλεια των παιδιών, δίνοντας της το δικαίωμα, για παράδειγμα, να επισκεφτεί τα παιδιά της στο νοσοκομείο σε περίπτωση ατυχήματος.
Εκεί είναι όπου τα δικαιώματα της οικογένειας τελειώνουν-λήγουν.
Αν η Kaisa πέθαινε ξαφνικά, η γαλλική πολιτεία θα πάρει τα παιδιά της Claire. Αν Kaisa χωρίσει την Claire, η γαλλίδα μητέρα δεν θα έχει κανένα δικαίωμα να τα δει ποτέ ξανά. Στην άλλη πλευρά της σχέσης, αν Claire πεθάνει, τα παιδιά της θα έπρεπε να καταβάλουν ένα βαρυσήμαντο φόρο 60%, επειδή από νομική άποψη, δεν είναι συγγενείς. Αν Claire χωρίσει την Kaisa, αυτή δεν θα έχει καμία υποχρέωση καταβολής διατροφής.
“Για τα παιδιά μας, η οικογένειά μας υπάρχει ανεξάρτητα από το τι λέει ο νόμος. Γι' αυτά αυτό που έχει σημασία είναι ότι έχουν δύο γονείς, δύο μαμάδες. Έχουν γεννηθεί σε αυτήν την οικογένεια. Είναι απλό. Είναι προφανές. Δεν ενδιαφέρονται για την αναγνώριση του νόμου. Αυτό μπορεί να έρθει αργότερα ", είπε η Kaisa σε ιστοσελίδα. "Για μας, για όσο διάστημα δεν έχουμε κανένα πρόβλημα, τα πράγματα μπορούν να κινηθούν επί μακρόν ομαλά αλλά εάν υπάρξει σύγκρουση, ένταση, μεταξύ μας.. - Τα θέματα αυτά θα εμφανίζονταν πολύ γρήγορα"
Το άμεσο πρόβλημα για την Claire και την Kaisa δεν είναι μια αντι-λεσβιακή προκατάληψη, αλλά μια νομική σύγχυση.
Για να κερδίσει συνήθη δικαιώματα, η Claire πρέπει να παιδοθετήσει τα παιδιά. Καθώς η κόρη και ο γιός της είναι φινλανδές υπήκοοι, η παιδοθεσία είναι δυνατή μόνο μέσω της παιδοθέτησης της δεύτερης γονέα στη Φινλανδία. Αλλά οι φινλανδικές αρχές δεν αναγνωρίζουν το σύμφωνο συμβίωσης της Γαλλίας και αρνούνται τη παιδοθεσία στη δεύτερη γονέα που έχει γαλλικό σύμφωνο συμβίωσης. Εάν η Claire και η Kaisa είχαν κάνει γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης τις στο Βέλγιο, την Ολλανδία ή την Ισπανία, τα φιναλανδικά δικαστήρια θα μπορούσαν χωρίς καν να εξετάσουν να εγκρίνουν την παιδοθεσία, διότι η Φινλανδία αναγνωρίζει ενώσεις λεσβιακών ζευγαριών από μια χούφτα άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
"Από τη Φινλανδία δεν υπάρχει καμία προκατάληψη ως τέτοια. Απλά δεν ξέρει τι να κάνει - είναι προσκολλημένη-κολλημένη σε κάποιο είδος αφηρημένων κατευθυντηρίων γραμμών. Είναι τρέλα, υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές εκδοχές της εθνικής νομοθεσίας και όχι η αμοιβαία αναγνώριση παντού στην Ευρωπαϊκή Ένωση”, είπε η Kaisa.
Αν η οικογένεια μετακόμισει σε άλλη χώρα της ΕΕ, ολόκληρη η οργάνωση θα μπορούσε να ξεφτίσει-λυθεί. Όσον αφορά την αντι-λεσβιακή προκατάληψη, τα δικαιώματά τις δεν θα μπορούσαν ποτέ να αναγνωρισθούν σε συντηρητικές χώρες όπως η Ιταλία ή η Πολωνία. Αν πάνε διακοπές σε μια χώρα όπως η Μάλτα και ένα μέλος της οικογένειας υποστεί ατύχημα, δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα ότι η υπόλοιπη οικογένεια θα έχει το δικαίωμα να κάνει επισκέψεις στο νοσοκομείο.
Εν τω μεταξύ, ετερό οικογένειες λαμβάνουν όλα τα δικαιώματα που τις χορηγούνται από την ημέρα του γάμου τις από το Δουβλίνο ως τη Λευκωσία.
Ερωτηθήσα από την EUobserver, εάν το status quo παραβιάζει τα δικαιώματα της Kaisa δυνάμει της ρήτρας της Συνθήκης της ΕΕ της ελεύθερης διακίνησης-κυκλοφορίας και της Χάρτας των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων σχετικά με τη μη διακριτική μεταχείριση, η Επιτροπή έδωσε μια στερεοτυπική απάντηση.
Παραθέτοντας μια οδηγία του 2004 περί της ελεύθερης κυκλοφορίας, είπε σε μια δήλωση ότι: "Η οδηγία προβλέπει το δικαίωμα εισόδου και διαμονής των πολιτισών της ΕΕ και των μελών των οικογενειών τις, ανεξάρτητα από το ζήτημα της αναγνώρισης των γάμων ή συμφώνων συμβίωσης. Εναπόκειται στις χώρες μέλη να αποφασίσουν εάν θα παρέχουν στην εσωτερική έννομη τάξη τις τους λεσβιακούς γάμους ή τα σύμφωνα συμβίωσης".
Προσθέτοντας πως: “Είναι σαφές ότι οι πολίτισες της Ένωσης, οι οποίες ζουν σε ένα νομικά αναγνωρισμένο γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης, θα πρέπει να είναι σε θέση να διατηρήσουν το καθεστώς τις και τα δικαιώματά τις που απορρέουν από το δίκαιο της Ένωσης, όταν αυτές μετακινούνται από την μία χώρα στην άλλη". Σημείωσε, επίσης, ότι ένα νέο σχέδιο δράσης για το 2013 θα κοιτάξει ώστε να: "Διευκολυνθούν τα έγγραφα ελεύθερης κυκλοφορίας-διακίνησης και την αναγνώριση των επιπτώσεων ορισμένων πιστοποιητικών οικογενειακής κατάστασης (π.χ. σχετικά με τη γέννηση, τους δεσμούς, την παιδοθεσία ή το όνομα)"
Η ILGA-Europe, δεν δέχεται το επιχείρημα.
«Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με την Επιτροπή ότι η οδηγία ελεύθερης κυκλοφορίας-διακινησης είναι η αντιμετώπιση, αφού έχει ήδη αυτά τα κενά. Πολλές λεσβίες σύζυγοι-συντρόφισες, στην πραγματικότητα, επιλέγοντας να μην ταξιδεύουν και να μην διαμένουν σε αρκετές χώρες της ΕΕ λόγω των επιπλοκών που έχει στην ζωή τις η μη αναγνώριση των γάμων τις ή τα σύμφωνα συμβίωσης", ανέφερε σε ανακοίνωσή της το Σεπτέμβριο 2010.
Αυτό που βλέπει η Kaisa και η ILGA-Europe πίσω από τη στάση της Επιτροπής είναι μια απροθυμία να αντιμετωπίσει το πολιτικά εκρηκτικό θέμα επιβολής του σεβασμού των φιλελεύθερων προτύπων-νορμών των λεσβιακών ζευγαριών στις συντηρητικές ανατολικές ή νότιες χώρες μέλη της ΕΕ.
Ως δημοσιογράφισα η ίδια, η Kaisa μπορεί να φανταστεί τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων: “Η ΕΕ επιβάλλει την λεσβιακή παιδοθεσία στην Πολωνία”.
"Πρόκειται για ένα αμφιλεγόμενο θέμα, το οποίο αναγκάζει τις ανθρώπους να πουν αν είναι υπέρ ή κατά των λεσβιακών γάμων, όμως, με έναν τρόπο δεν είναι καθολου θεωρητικές οι συζητήσεις για όλες αυτές τις οικογένειες που ήδη υπάρχουν στην Ευρώπη.. -
Εφόσον αναγνωρίζονται από μία χώρα, θα πρέπει να αναγνωρίζονται και από μια άλλη, γιατί η μη αναγνώριση έχει πολύ συγκεκριμένες συνέπειες στις ζωές των λεσβιών”, είπε.
“Πρόκειται για την ελεύθερη κυκλοφορία-διακίνηση, για μια θεμελιώδη αρχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι τι είναι πιο σημαντικό για την Επιτροπή -. Να προστατεύσει τις αρχές της ή να φροντίσει να μην θυμώνει ορισμένες χώρες μέλη";
Την είδηση την βρήκαμε στις 28.10.10 και την μεταφράσαμε από την Euobserver γραμμένη από τον Andrew Rettman στην http://euobserver.com/9/31147
