Σύμφωνο Συμβίωσης συζήτηση στη Βουλή 7
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΘΕΡΟΥΣ 2009
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΣΤ΄ Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ κι εγώ, κύριε Υπουργέ.
Ο κ. Παπουτσής έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα είναι μεγάλη μέρα για τη Δημοκρατία μας. Σήμερα συμπληρώνονται τριάντα πέντε χρόνια από την ίδρυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος στις 3 Σεπτέμβρη του 1974. Συμπληρώνονται τριάντα πέντε χρόνια πρωταγωνιστικής δράσης και καθοριστικής συμβολής του Κινήματος στις εξελίξεις της χώρας μας, στην εξέλιξη του δημοκρατικού πολιτεύματος, στην εξέλιξη της ίδιας της Δημοκρατίας μας.
Ταυτόχρονα, εμείς οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχαμε την ευτυχία να συμμετάσχουμε στη δράση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος όλα αυτά τα χρόνια και συγχρόνως να μπορούμε να κοιτάμε τον Έλληνα πολίτη στα μάτια και να του λέμε ότι είμαστε υπερήφανοι για το έργο και την προσφορά των Κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα σήμερα τη δέσμευση με το Γιώργο Παπανδρέου να προχωρήσουμε μπροστά με πιο αποφασιστικά βήματα για την ισότιμη και περήφανη συμμετοχή της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, στον κόσμο ολόκληρο, για ένα νέο σύστημα προοδευτικών αξιών στο παγκόσμιο προοδευτικό κίνημα, αλλά ιδιαίτερα για τη χώρα μας, για την εδραίωση της σύγχρονης ελληνικής Δημοκρατίας, του σύγχρονου κοινωνικού κράτους, προωθώντας ταυτόχρονα τις διαδικασίες εκείνες που φέρνουν τη χώρα στο δρόμο της ανάπτυξης και ταυτόχρονα της προστασίας του περιβάλλοντος.
Η συγκυρία, όμως –διότι καμιά φορά η συγκυρία παίζει σημαντικό ρόλο- το έφερε έτσι ώστε η σημερινή 35η επέτειος από την ίδρυση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να συμπέσει με την ημέρα της αποχώρησης του κ. Καραμανλή και της Κυβέρνησής του, μετά το χθεσινό διάγγελμα του Πρωθυπουργού, με το οποίο ομολόγησε δημόσια την ακυβερνησία της χώρας, την αποτυχία του ιδίου και της Κυβέρνησής του και τα αδιέξοδα, στα οποία οδήγησαν τη χώρα.
Έτσι σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι η τελευταία συνεδρίαση της Βουλής, κατά την οποία συζητούμε την πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το Σύμφωνο Συμβίωσης, το οποίο δυστυχώς πέραν της εκλεκτής συναδέλφου της κ. Κόρκα που είχε σήμερα την εισήγηση από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, δυστυχώς δεν έτυχε –και δεν μπορούσε να τύχει- της προσοχής των άλλων συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας. Αντιλαμβάνομαι τους λόγους. Προφανώς κι εκείνοι αναζητούν το δικό τους σύμφωνο συμβίωσης στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έρχομαι στην ουσία της πρότασης νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και επιτρέψτε μου να κάνω μια προσωπική αναφορά κατά την πρώτη ημέρα της παρουσίας μου ως νέου Επιτρόπου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το 1995, προκειμένου να απαντήσω στις ερωτήσεις των Βουλευτών στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου.
Οι Επίτροποι δυο φορές την εβδομάδα στις Ολομέλειες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου απαντούν εφ’ όλης της ύλης και πέραν των δικών τους αρμοδιοτήτων.
Στην πρώτη, λοιπόν, συνεδρίαση η πρώτη ερώτηση, την οποία απάντησα εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής –σε μια ερώτηση θυμάμαι ενός φίλου Ευρωβουλευτού από τη Δανία, του κ. Φρέντι Μπλακ- αφορούσε ακριβώς αυτό το θέμα: Ποια δηλαδή είναι η στάση και η αντίδραση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τι προτίθεται να προτείνει στα κράτη-μέλη, όσον αφορά το Σύμφωνο Συμβίωσης και το γάμο των ομοφυλοφίλων.
Δεν μπορούσα να το φανταστώ ειλικρινά τότε το 1995 ότι μετά από δεκατέσσερα χρόνια στο ελληνικό Κοινοβούλιο ακόμη θα εισηγούμαστε και θα συζητούμε πρόταση της Αντιπολίτευσης πια και να έχουμε την Κυβέρνηση -και δεν έχει σημασία που είναι η Νέα Δημοκρατία σήμερα- να αντιδρά λέγοντας ότι δεν είναι ώριμο το θέμα και πρέπει να ωριμάσει ακόμα στη συνείδηση του ελληνικού λαού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Σύμφωνο Συμβίωσης, αλλά και οι όροι με τους οποίους θα καθιερωθεί είναι πράγματι ένα θέμα εξαιρετικά σοβαρό και εξαιρετικά σύνθετο, όπως είχε την ευκαιρία με εξαιρετικά αναλυτικό τρόπο η συνάδελφος κυρία Εύα Καϊλή να παρουσιάσει προηγουμένως στη συζήτησή μας. Σε κάθε περίπτωση απεδείχθη και από τις παρεμβάσεις και των άλλων συναδέλφων ότι δεν θα πρέπει να κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας και να το θεωρούμε ότι είναι ένα θέμα, το οποίο είναι για να το προσπεράσουμε και να το αφήσουμε γενικώς για ωρίμανση. Γιατί οι άνθρωποι όχι απλώς ωριμάζουν, μεγαλώνουν, φεύγουν από τη ζωή, αλλά η πολιτεία δεν δίνει λύση στα προβλήματα τα οποία τους απασχολούν. Και ούτε πρέπει σε καμία περίπτωση να επιχειρούμε να διευθετήσουμε απλώς το θέμα με αποσπασματικά μέτρα ή με αμφιβόλου αποτελεσματικότητας μέτρα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να δούμε τα πράγματα, όπως ακριβώς είναι. Είναι ένα ζήτημα υπαρκτό στην κοινωνία μας. Απασχολεί πολλούς συμπολίτες μας και οφείλουμε να δώσουμε τη δέουσα προσοχή. Οφείλουμε, λοιπόν, να το αντιμετωπίσουμε με υπευθυνότητα και με ευαισθησία προτάσσοντας με όλη μας τη δύναμη το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στην ισονομία και στην ισοπολιτεία, παντού και σε κάθε τομέα: στα εργασιακά δικαιώματα, στη φορολογία, στην παιδεία, στην υγεία, στην ασφάλεια, στα κοινωνικά δικαιώματα.
Τον περασμένο Ιούλιο η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατέθεσε μια ολοκληρωμένη και υπεύθυνη πρόταση νόμου για την καθιέρωση του Συμφώνου Συμβίωσης, μια πρόταση που έβαζε τέλος σε πολλές εκκρεμότητες και στην οποία θα τακτοποιούσε το ελλειμματικό νομικό πλαίσιο που διέπει ζευγάρια που δεν επιθυμούν ή δεν μπορούν να παντρευτούν. Μια πραγματική τομή που θα διασφάλιζε στους επί μακρόν συμβιούντες στοιχειώδη δικαιώματα στα πεδία της κοινωνικής ασφάλισης, της συνταξιοδότησης και της κληρονομικής διαδοχής, έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί, επιτέλους, η ακατανόητη άρνηση των δικαστηρίων μας να αναγνωρίσουν το δικαίωμα και την ανάγκη τέτοιων ζευγαριών για αμοιβαία υποστήριξη και αλληλεγγύη. Μια άρνηση, επιτρέψτε μου να πω, σκληρή και πάνω από όλα άρνηση άδικη, άδικη για τους ίδιους τους ανθρώπους.
Και αν τα ετερόφυλα ζευγάρια μπορούν να ξεπερνούν τα κάποια προβλήματα μέσα σε μια πολύπλοκη και δύσκολη κατάσταση από κάθε άποψη, εκεί που θα πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή είναι στα ζευγάρια προσώπων που ανήκουν στο ίδιο φύλο γιατί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οφείλουμε να σταθούμε αποφασιστικά και να αρνηθούμε τη περιθωριοποίηση των συνανθρώπων μας που αντιμετωπίζονται με καχυποψία τόσο από ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας μας όσο –και λυπάμαι που το λέω- και από την ίδια την πολιτεία. Και αναφέρομαι στους συμπολίτες μας εκείνους τους οποίους κάποιοι με τη στάση τους, με τη πολιτική τους, με την αδιαφορία τους επιχειρούν να τους θέσουν στο περιθώριο μόνο και μόνο επειδή έχουν διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις κι ας είναι ενεργά και δυναμικά μέλη της κοινωνίας μας κι ας είναι οι συνάδελφοί μας με τους οποίους περνάμε ώρες μαζί στην εργασία, οι γείτονές μας στη διπλανή μας πόρτα, οι άνθρωποι με τους οποίους λέμε μια καλημέρα ή και κάποιοι δημόσιοι λειτουργοί που μπορεί να μας εξυπηρετούν καθημερινά σε κάποια δημόσια υπηρεσία.
Σε αυτούς τις-τους ανθρώπους, λοιπόν, οφείλουμε να σταθούμε δίπλα τους τόσο ως πολιτεία, αλλά και ως κοινωνία. Όχι γιατί απλά το επιβάλλει το political correct της εποχής μας, αλλά γιατί αποτελούν ισότιμα μέλη της κοινωνίας μας με τις ίδιες υποχρεώσεις, αλλά και τα ίδια δικαιώματα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, δεν ζούμε σε άλλο κόσμο. Γνωρίζουμε ότι ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τέτοιου είδους αλλαγές, που είναι πράγματι σοβαρές και σημαντικές τομές και το σεβόμαστε απόλυτα.
Όμως, αναγνωρίζουμε ταυτόχρονα και την πολυπλοκότητα αυτού του ζητήματος, ενώ από την άλλη, οφείλουμε να υπερβούμε τις προκαταλήψεις μας και να αντικρίσουμε την πραγματικότητα. Διότι μονάχα με αυτόν τον τρόπο θα φτιάξουμε και θα οικοδομήσουμε μια κοινωνία που θα σέβεται τον κάθε πολίτη χωριστά, μια κοινωνία αλληλεγγύης και ανθρωπιάς, μια κοινωνία ανεκτική, σύγχρονη και δημοκρατική
Γιατί πραγματικά, ακόμα και αν διαφωνούμε με τις σεξουαλικές προτιμήσεις κάποιου, ακόμα και αν νιώθουμε ότι αυτές οι προτιμήσεις δεν είναι συμβατές με τις ατομικές ηθικές μας αξίες, τις προσωπικές μας αξίες, εντούτοις οφείλουμε και να τις σεβόμαστε και να τις υπερασπιζόμαστε, όταν θίγεται το δικαίωμα αυτού του ανθρώπου να τις εκφράζει ελεύθερα.
Διότι είναι το ίδιο αναφαίρετο δικαίωμα που έχει ο κάθε άνθρωπος να ορίζει την προσωπική του ζωή, με βάση τις δικές του επιθυμίες. Και θα πρέπει να το κάνει, χωρίς να επηρεάζεται από τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας μας, χωρίς να κρύβεται από τις προκαταλήψεις μιας εποχής, που όλες οι πολιτισμένες χώρες του κόσμου έχουν αφήσει πίσω στο παρελθόν.
Εμείς το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπίσουμε το δικαίωμα κάθε ανθρώπου στη διαφορετικότητα και δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε εκπτώσεις σε αυτή μας τη στάση, όπως δεν θα κάνουμε και καμία έκπτωση σε περιπτώσεις που θα θίγονται τα βασικά δικαιώματα του πολίτη, όπως το δικαίωμα σε μία σύγχρονη δημόσια και δωρεάν παιδεία, όπως το δικαίωμα του κάθε πολίτη στην ποιοτική εργασία, το δικαίωμα στην πρόσβαση στην υγεία, στο δημόσιο σύστημα υγείας και στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, το δικαίωμα σε μία σύνταξη που διασφαλίζει τους ηλικιωμένους.
Αυτός είναι ο δρόμος του σύγχρονου κοινωνικού κράτους που έχει επιλέξει και θα επιλέξει η επόμενη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., του Γιώργου Παπανδρέου. Είναι επιλογή βασική, είναι επιλογή όλων μας, είναι η δέσμευσή μας, έτσι ώστε να κατοχυρώσουμε στον πολίτη του σήμερα, αλλά και στον πολίτη των μελλοντικών γενεών το δικαίωμα να ζει σε μια ευνομούμενη πολιτεία, σε μια ανθρώπινη πολιτεία και πάνω απ’ όλα, να ζει μ' αυτό που δυστυχώς λείπει στην εποχή μας, με αξιοπρέπεια.
Σας ευχαριστώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, μου επιτρέπετε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Μόνο δύο λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, χαίρομαι, διότι αναγνωρίζετε ότι από το 1995, όταν σας ερώτησαν, νεοδιορισθέντα Επίτροπο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για το ποιο είναι το καθεστώς το οποίο αντιμετωπίζουν στη χώρα μας οι ομοφυλόφιλοι, δεν είχατε να τους πείτε τίποτα και λυπάμαι, διότι…
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Δεν καταλάβατε. Για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μιλούσα εγώ, όχι για την Ελλάδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Ναι, σ' αυτό αναφέρθηκα, αλλά δεν με ακούσατε στην εισαγωγή μου. Μιλούσατε με τη συνάδελφό σας.
Λυπάμαι, διότι δε βρήκατε κόκκο αυτοκριτικής, διότι ως το 2004 δε συμβάλατε για να υπάρξουν απαντήσεις στις ερωτήσεις που είχατε δεχθεί και δυστυχώς δεν υπήρχαν, γιατί το Κόμμα σας που κυβέρνησε ως το 2004 δεν εργάστηκε προς την κατεύθυνση την οποία υπονοήσατε ότι έπρεπε να είχε εργαστεί.
Αυτή η Κυβέρνηση, αντιθέτως, ήδη έχει καταγράψει, όπως είπα και στην προηγούμενη τοποθέτησή μου, την επίδοσή της με το Σύμφωνο Συμβίωσης των ετεροφυλόφιλων και όχι μόνο δεν προσπερνάει, δεν απαξιώνει όσα υπαινιχθήκατε σε σχέση με τις ανάγκες των ομοφυλοφίλων ζευγαριών, αλλά υποστηρίζει ότι δεν μπορεί οι λύσεις να είναι εμβαλωματικές, να είναι ατελείς.
[...]
Η συζήτηση συνεχίστηκε και έληξε με το τέλος της θητείας του Προέδρου της Βουλής.
