Ανώτατο απέρριψε προσφυγή queer ζευγαριούΔεν έδωσε την ευλογία του
Το ΕΔΑΔ δεν αναγνωρίζει ακόμα ευθέως ότι παραβιάζεται το δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή από τη μη αναγνώριση της νομιμότητας του queer γάμου, υπέδειξε το δικαστήριο
Χωρίς αποτέλεσμα ήταν η προσπάθεια συμπατριώτη μας να αναγνωριστεί, έστω και εμμέσως, ο γάμος που τέλεσε με Καναδό υπήκοο. Όταν ήρθε στην Κύπρο το queer ζευγάρι υπέβαλε αίτημα στο τμήμα Μετανάστευσης από τον Κύπριο σύζυγο, ο οποίος ζητούσε να παραχωρηθεί στον Καναδό σύζυγό του μακρόχρονη άδεια παραμονής καθώς και άδεια εργασίας, αφού το καθεστώς τού προσωρινού επισκέπτη δεν του επιτρέπει να εργαστεί.
Το αίτημα απορρίφθηκε και η υπόθεση οδηγήθηκε ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Το Ανώτατο Δικαστήριο, αν και έκρινε πως θα μπορούσε να απορριφθεί η προσφυγή και προδικαστικώς, εντούτοις, εξέτασε και την ουσία του όλου θέματος.
Δεν επιτρέπεται
Ο δικαστής του Ανωτάτου κ. Στέλιος Ναθαναήλ, ο οποίος επιλήφθηκε της προσφυγής, παρέπεμψε στη σχετική Νομοθεσία περί Γάμου, υποδεικνύοντας ότι «δεν υπάρχει νομοθετική πρόβλεψη για σύναψη γάμου μεταξύ ΛεΑΤ προσώπων. Ο νόμος προνοεί ότι γάμος σημαίνει τη συμφωνία για ένωση που συνάπτεται μεταξύ γυναικός και ανδρός από λειτουργό τέλεσης γάμου, εάν πρόκειται για πολιτικό γάμο, ή με βάση τους κανόνες της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ή των δογμάτων των θρησκευτικών ομάδων που αναγνωρίζονται από το κυπριακό Σύνταγμα. Περαιτέρω, η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει σταδιακά δεχθεί την απόρροια δικαιωμάτων οικονομικής και περιουσιακής υφής από τη σχέση μεταξύ ΛεΑΤ που διαβιούν μαζί για σειρά ετών, έχοντας δεχθεί ότι η έννοια της οικογένειας και του γάμου δεν είναι στατικές».
Ωστόσο, ο δικαστής τόνισε στην απόφασή του ότι «το ΕΔΑΔ δεν έχει προχωρήσει μέχρι του σημείου να αναγνωρίζει ευθέως ότι παραβιάζεται οποιοδήποτε δικαίωμα, και ιδιαίτερα αυτό που αφορά στην οικογενειακή ζωή και την ιδιωτική ζωή, με τη μη αναγνώριση της νομιμότητας γάμου μεταξύ ΛεΑΤ. Αντίθετα, οι αποφάσεις έχουν αναγνωρίσει ότι το δικαίωμα σύναψης γάμου και η ρύθμιση της δυνατότητας γάμου μεταξύ queer εμπίπτει στα όρια της διακριτικής ευχέρειας της κάθε χώρας μέλους, η οποία δύναται να αποφασίζει, με βάση τις δικές της νομοθεσίες και κοινωνικές αντιλήψεις, την έννοια του γάμου».
Θέμα εθνικής νομοθεσίας
Στην απόφασή του ο δικαστής κ. Στέλιος Ναθαναήλ σημείωσε επίσης ότι «εάν χώρες μέλη αποφασίζουν να επεκτείνουν το δικαίωμα σύναψης queer γάμου, αυτό αντικατοπτρίζει τις δικές τις αντιλήψεις για το ρόλο του γάμου στις κοινωνίες τις και δεν εκπηγάζει εξ αυτής της επέκτασης οποιαδήποτε αρχή δικαίου ή τέτοια ερμηνεία της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που να επηρεάζει την παραδοσιακή έννοια του γάμου».
Κατάληξη του δικαστηρίου ήταν ότι «εφόσον και η νομολογία του ΕΔΑΔ επιτρέπει στις χώρες μέλη να μεταχειριστούν το θέμα του γάμου κατά το δικό τις δίκαιο, χωρίς ταυτόχρονα να έχει αναδυθεί μέχρι στιγμής οποιαδήποτε διαφορετική συγκλίνουσα αρχή δικαίου, το αίτημα των αιτητών είναι και επί της ουσίας αβάσιμο».
Με αυτά τα δεδομένα η προσφυγή απορρίφθηκε. Εκ μέρους της Δημοκρατίας την υπόθεση χειρίστηκε η δικηγορίνα της Δημοκρατίας κ. Λουίζα Χριστοδουλίδου.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 24.7.10 στην κυπριακή εφημερίδα Πολίτης, γραμμένο από τον Γιάννη Νεάρχου κωδικός άρθρου: 959703 στην http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=959703&-V=archive&-w=%C3%C1%CC%CF%D3@&-P
