κόκκινο πανίΜε αφορμή μια από τις πολύ κακές ειδήσεις της ημέρας, σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας, την ιστορία μιας συμφοιτήτριάς μου στο Πανεπιστήμιο. Η είδηση στην οποία αναφέρομαι, είναι ο βιασμός μιας 19χρονης στη Ρόδο, η οποία όπως λέγεται, μετά από διασκέδαση σε νυχτερινό μαγαζί του νησιού και ενώ περίμενε σε στάση λεωφορείου, οδηγήθηκε με τη βία σε ερημική περιοχή από δύο «άνδρες» επιβάτες ΙΧ αυτοκινήτου όπου στη συνέχεια βιάστηκε από τον οδηγό.
Πάμε τώρα στην ιστορία της… ας την λέμε «Λίζα».
Ήταν ένα απ’ τα ωραιότερα κορίτσια στο Πανεπιστήμιο, με πολλές κατακτήσεις αλλά καθόλου σχέσεις. Την έλεγαν σνομπ, ψώνιο, δήθεν αλλά εκείνη ήταν απλώς ερωτευμένη με έναν συγκεκριμένο καθηγητή μας, όπως το μισό Πανεπιστήμιο δηλαδή… Από ένα σημείο και μετά αρχίσαμε να τους βλέπουμε μαζί περισσότερο συχνά από το σύνηθες. Μαζί στον καφέ, μαζί στη βιβλιοθήκη, μαζί «τυχαία» κι αυτός στο bar τα βράδια μετά το διάβασμα. Η Λίζα δεν έβγαζε λέξη για το αν είχαν σχέση ή απλώς μιλούσαν. Κάποια στιγμή μου είπε ότι εκείνη δεν ήθελε να κάνει σχέση και μάλιστα με καθηγητή μας, πριν τις εξετάσεις. Ήταν χαρούμενη που είχε την προσοχή του και αυτό που είχαν της ήταν αρκετό.
Μια εβδομάδα αργότερα η Λίζα χάθηκε. Δεν εμφανιζόταν στο μάθημα, δεν απαντούσε στο κινητό. Ακούστηκε ότι είχε πυρετό. Κάπου εκεί σκέφτηκα να ρωτήσω τον καθηγητή μας, αν ήξερε κάτι παραπάνω. Από την αντίδρασή του κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά. Πήγα στο διαμέρισμά της. Την βρήκα με δεμένο κεφάλι, σε κατάσταση που προσπαθώ από τότε να ξεχάσω αλλά δεν… Με κοίταξε στα μάτια και ύστερα χαμήλωσε το βλέμμα. Κατάλαβα σχεδόν αμέσως ότι ο καθηγητής μας την είχε βιάσει.
Δεν έγινε ποτέ θέμα στο Πανεπιστήμιο. Το δεμένο κεφάλι της Λίζας το χρεώσαμε σε πτώση από μηχανή. Λίγο πριν την αποφοίτησή μας, τον πέτυχα στο γνωστό bar που μαζευόμασταν. Τον ρώτησα «γιατί» και μου απάντησε «Τι γιατί; Δεν έκανα κάτι. Μην ακούς τι λέει. Είχαμε σχέση. Εσύ δεν μας έβλεπες συνέχεια μαζί; Να σε κεράσω κάτι;»…
Σας έγραψα την ιστορία της Λίζας γιατί περιστατικά καλοκαιρινών κυρίως βιασμών, κάνουν πολλούς να αναφωνούν με όση σκληράδα τους περισσεύει εις βάρος του θύματος: «Τα’ θελε», «Πήγαινε γυρεύοντας» και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Αρκετοί μάλιστα παρομοιάζουν το γυναικείο προκλητικό συχνά ντύσιμο με το κόκκινο πανί του ταυρομάχου. Είναι το λιγότερο άδικο για ανθρώπους όπως η Λίζα… που όπως μου εκμυστηρεύτηκε είχε σκοπό αμέσως μετά την αποφοίτηση να του πει «Σ’ αγαπώ»! Και είναι ίσως καιρός να πάψουν οι τηλε–ψυχολόγοι, τηλε-σεξολόγοι κλπ να συμπεριφέρονται ως συνήγοροι υπεράσπισης των βιαστών, επικαλούμενοι τις ορμές που εξάπτονται από ό,τι ο καθένας ορίζει ως προκλητική εμφάνιση. Δεν υπάρχει κόκκινο πανί. Οι βιαστές δεν είναι ταύροι… είναι άνθρωποι που συμπεριφέρονται σαν ζώα.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 28.7.10 από την www.protagon.gr γραμμένο από την Στέλλα Αλαφούζου στην http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=3315&reftab=61&t=To-%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AF
