στην Ολομέλεια-Μείζονα Σύνθεση- Grand Chamber(*A): για τα περαιτέρω των Schalk και Kopf κατά της Αυστρίας.Τα δικαιώματα των ΛεΠΑΤ είναι ένα από τα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων της εποχής μας. Το Δικαστήριο του Στρασβούργου έβγαλε μια σημαντική, αλλά τελικά απογοητευτική απόφαση σχετικά με το γάμο προσώπων του ίδιου φύλου την περασμένη εβδομάδα (για μία σύνοψη της υπόθεσης, βλέπε την ανάρτηση Lourdes). Είναι απογοητευτική, τόσο για την αιτιολογία όσο και για το αποτέλεσμα (βλ. παρακάτω). Παρά το γεγονός ότι μια υπόθεση όπως αυτή ήταν σαφές πως είχε υπάρξει για μεγάλο χρονικό διάστημα (σε δικαστική εκκρεμότητα), η απόφαση του Δικαστηρίου είναι πρόχειρη και απέχει πολύ από το επιθυμητό. Προσθέστε σε αυτό το γεγονός ότι οι δικαστίνες-ες χωρίστηκαν σε 4 προς 3 στο ζήτημα, αν το αυστριακό δίκαιο έκανε δυσμενή διάκριση και νομίζω ότι η παρούσα υπόθεση είναι ώριμη για την Ολομέλεια-Μείζονα Συνθέση-Grand Chamber .
Η απόφαση δεν είναι καθ' όλα άσχημη. Το Δικαστήριο έκανε ένα σημαντικό βήμα προς την αναγνώριση τού ότι οι σχέσεις του ιδίου φύλου εμπίπτουν στην κατηγορία της "οικογενειακής ζωής" (άρθρο 8). Θα μπορούσε καμιά να ερμηνεύσει την απόφαση αυτή ως ένα «κρυφό, αλλά ελπιδοφόρο μήνυμα πως η νομοθεσία για το γάμο ζευγαριών του ιδίου φύλου κάποια μέρα θα - όταν υπάρξει μια αρκετά ισχυρή ευρωπαϊκή συναίνεση για το θέμα αυτό – είναι νομίμως απαιτητή από το Δικαστήριο.
Επιπλέον, είμαι μελαγχολικότερη σχετικά με την συνδρομιτική αξία της παρούσας αποφάσεως (ως έχει), στην μάχη για την ισότητα των ΛεΠΑΤ. Νομίζω ότι το μήνυμα που στέλνει η πλειοψηφία είναι πολύ αδύναμο για να παρέχει μεγάλη υποστήριξη στο ΛεΠΑΤ κίνημα. Κύρια ανησυχία μου είναι η έλλειψη διαπίστωσης τής δυσμενούς διακρίσεως. Από το 2003, (που κατατέθηκε) η υπόθεση L. και V. κατά Αυστρίας, το Δικαστήριο έχει παγίως εφαρμόσει αυστηρό έλεγχο όταν υπήρξαν διαφορετικές συμπεριφορές με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό. Κατά συνέπεια, η σταθερή ροή της νομολογίας έχει χορηγήσει στις ΛεΠΑΤ ολοένα και περισσότερη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην υπόθεση αυτή, το Δικαστήριο αποκλίνει από τη νομολογία των τελευταίων ετών, θεωρώντας ότι οι ενάγοντες δεν ήσαν θύματα διακρίσεων.
Πού είναι η αυστηρή διερεύνηση-έλεγχος στην υποθεση αυτή; Κατ 'αρχάς, είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι το Δικαστήριο δεν κάνει μια ανάλυση του άρθρου 12, σε συνδυασμό με το άρθρο 14. Εάν το είχε πράξει θα έπρεπε να είχαν εκτεθεί οι “πολύ σημαντικές αιτίες” -ελέγχοντας την απόφαση της αυστριακής κυβέρνησης να αποκλείει τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια από το θεσμό του γάμου- και δεν είμαι σε θέση να διακρίνω μια τέτοια αιτία-λόγο, ως τώρα.
Στο δεύτερο μέρος της ανάλυσης του Δικαστηρίου, σχετικά με το άρθρο 8, σε συνδυασμό με το άρθρο 14, το Δικαστήριο κάνει λόγο για αυστηρή δοκιμή διερεύνησης-ελέγχου. Στην παράγραφο 97 το Δικαστήριο διαπιστώνει "οι διαφορετικές συμπεριφορές με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό απαιτούν ιδιαίτερα σοβαρές αιτίες ως δικαιολογία”. Αλλά αυτό φαίνεται να είναι περισσότερο ως μια μορφή ανειλικρίνειας-φαρισαϊσμού της πάγιας-καθιερωμένης νομολογίας παρά κάτι άλλο, καθώς το Δικαστήριο αναφέρεται στην συνέχεια στη διακριτική ευχέρεια των Χωρών μελών, χωρίς καν να εξετάσει τις αιτιολογήσεις της κυβέρνησης. Η διαφωνία των δικαστίνων-ων Ροζάκη, Spielmann και Jebens είναι μια εξαιρετική δουλειά όπου επισημαίνονται αυτές τις αντιφάσεις και προσπαθεί να προσδιοριστεί επακριβώς η ομιχλώδης χρήση (της έννοιας-όρου) της διακριτικής ευχέρειας.
Συνειδητοποιώ-αντιλαμβάνομαι πως το Δικαστήριο μπορεί να έχει την πολυτέλεια να είναι πάρα πολύ μπροστά από την πλειονότητα των Χωρών του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το Δικαστήριο θα πρέπει να είναι ένας καταλύτης και όχι δημιουργός, ο ρόλος του θα πρέπει να είναι η επιτάχυνση της διαδικασίας της ισότητας των ΛεΠΑΤ. Το Δικαστήριο όφειλε να διαπιστώσει ότι οι ενάγοντες υπέστησαν διακρίσεις, όπως ισχυρίζονται οι διαφωνούσες-ντες (δικαστίνες-ες). Θα ήθελα να πω στη Ολομέλεια-Μείζονα Συνθέση-Grand Chamber, να χρησιμοποιήσει μια μεταφορά που θεωρείται εύλογη αυτή τη στιγμή: η μπάλα είναι στο γήπεδό σας.
Το άρθρο το βρήκαμε την 1.6.10 και το μεταφράσαμε, από την Strasbourgobservers γραμμένο από την Alexandra Timmer στην http://strasbourgobservers.com/2010/07/01/same-sex-marriage-case-should-go-to-the-grand-chamber-more-on-schalk-and-kopf-v-austria/
*A Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (επίσημα το Δικαστήριο της Δικαιοσύνης), είναι το ανώτατο δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως τμήμα-μέρος του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι επιφορτισμένο με την ερμηνεία του κοινοτικού δικαίου και τη διασφάλιση ισότιμης εφαρμογή της σε όλες τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. [1] Το Δικαστήριο ιδρύθηκε το 1952 και εδρεύει στο Λουξεμβούργο. Αποτελείται από μία δικαστίνα-η ανά χώρα μέλος - επί του παρόντος 27 - παρά το γεγονός ότι συνήθως οι ακροάσεις των υποθέσεων γίνονται από έδρες των πέντε ή των δεκατριών δικαστίνων-ων. [...]
Σύνθεση
Το Δικαστήριο μπορεί να συνεδριάζει σε ολομέλεια, ως Μείζονα Σύνθεση-Grand Chamber 13 δικαστίνων-ων, ή σε συνθέσεις τριών ή πέντε δικαστίνων-ων. Η συνεδρίαση της ολομέλειας είναι πλέον πολύ σπάνια, και το δικαστήριο συνήθως παραμένει σε συνθέσεις τριών ή πέντε δικαστίνων-ων. Κάθε σύνθεση εκλέγει την δική-ο της πρόεδρο η οποία εκλέγεται για θητεία τριών ετών στην περίπτωση των πενταμελών συνθέσεων ή ενός έτους στην περίπτωση των τριμελών συνθέσεων.
Το Δικαστήριο καλείται να συνεδριάσει σε πλήρη σύνθεση, σε εξαιρετικές περιπτώσεις που προβλέπονται από τις Συνθήκες. Το δικαστήριο μπορεί επίσης να αποφασίσει συνεδρίαση πλήρους συνθέσεως, αν τα ζητήματα που εγείρονται θεωρούνται εξαιρετικής σημασίας. Η Συνεδρίαση ως μείζονα σύνθεση- Grand Chamber είναι πιο συνήθης και μπορεί να συμβεί όταν μία Χώρα Μέλος ή ένα όργανο-θεσμός-ίδρυμα της Ένωσης, που είναι μέρος ορισμένων διαδικασιών, το ζητήσει, είτε σε ιδιαίτερα περίπλοκες ή σημαντικές υποθέσεις. [...]
Την εξήγηση για τον όρο Grand Chamber= Μείζωνα Σύνθεση, Πλήρη Σύνθεση, Ολομέλεια την βρήκαμε και την μεταφράσαμε από την wikipedia, στην http://en.wikipedia.org/wiki/European_Court_of_Justice#cite_note-9
