Ήμουν μπερδεμένη για μεγάλο χρονικό διάστημα, έβρισκα τις γυναίκες και τους άνδρες εξ ίσου ελκυστικές, χωρίς ιδιαίτερο ρυθμό ή αιτία ως προς το ποιό το φύλο που προτιμούσα.
Στα 14 άρχισα να έχω σχέση με μια κοπέλα, και αποφάσισα να πω στη μαμά μου, που πάντα είχαμε στενή σχέση, για το ότι ελκύομαι από γυναίκες και άνδρες. Ήταν πολύ υποστηρικτική, και απλά ήθελε να είμαι ευτυχισμένη.
Ωστόσο, χώρισα με την ερωμένη μου και έπειτα άρχισα να βγαίνω έναν τύπο - που φαινόταν να παγιώνει την ιδέα στο κεφάλι της μαμά μου ότι δεν ήμουν λεσβία και έτσι πρέπει να είμαι ετερό. Αυτό το μοτίβο συνεχίστηκε επί σειρά ετών, πράγμα που σήμαινε ότι θα έπρεπε να "εκ-δηλώνομαι come out" προς τη μαμά μου για περισσότερες από μία φορά!
Η απόδειξη- τεκμήριο πάντοτε φαινόταν να είναι ότι αν βγαίνω με κάποιον είμαι ξαφνικά ετερό, αντί για την αλήθεια, η οποία είναι ότι είμαι αμφισεξουαλική.
Αυτή η απόδειξη-τεκμηρίωση- πρόσληψη του σεξουαλικού προσανατολισμού μου να κρίνεται από την τρέχουσα συντρόφισά-ο μου με ενοχλεί ιδιαιτέρως, αν δεν επιλέξω μια συντρόφισα-ο, τότε τι είμαι; Αόρατη;!
Ομοίως, δέχτηκα πιέσεις από τις λεσβίες φίλες πως πρέπει να είμαι λεσβία αν βγαίνω με γυναίκες, και στη συνέχεια, αν έβγαινα με έναν άντρα, πρέπει να οφείλεται στο γεγονός ότι είναι "ευκολότερη" ή πιο αποδεκτή (η ετεροφυλοφιλία).
Αρκετά συχνά, όταν βγαίνων με τύπους, προϋποθέτουν πως ένα τρίγωνο πρέπει να είναι στην ατζέντα, και μερικές ήταν αρκετά εχθρικοί αφού ότου χωρίζαμε αν στην συνέχεια έβγαινα με γυναίκα. Το να είμαι αμφισεξουαλική δεν είναι μια «εύκολη επιλογή», διότι για μένα, δεν είναι καθόλου επιλογή".
Η ιστορία της Lia, μια 38χρονης, αμφισεξουαλικής γυναίκα.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.5.10 και το μεταφράσαμε από την Lgf στην http://www.lgf.org.uk/coming-out-as-bisexual/
