12 Μαΐ 2010

Anne Will: "παρανοϊκή λατρεία ανδροκρατείας"

Συνέντευξη της λεσβίας παρουσιάστριας Anne Will “Μια παρανοϊκή λατρεία ανδροκρατείας”

Η Anne Will μιλά για τον λεσβιασμό στο ποδόσφαιρο, τις εμπειρίες της κατά την διαδικασία δημόσιας εκ-δήλωσης της και τη σχέση της με την εκκλησία.

Διαβάστε αποσπάσματα από τη συνέντευξη.

SZ: Εδώ και μήνες, υπάρχει συζήτηση για το εάν μια ΛεΠΑΤ ποδοσφαιρίστρια-ης πρέπει να δημόσια να εκ-δηλωθεί. Θα μπορούσε να απαλλαγεί από μια τεράστια πίεση, λένε οι υποστηρίκτριες-ες. Οι σκεπτικίστριες-ες προειδοποιούν, πως, θα είναι μια ακόμη δυσκολότερη κατάσταση. Τι σκέφτεστε;

Anne Will: Το σύστημα του ποδοσφαίρου διατηρεί-συντηρεί μια παρανοϊκή λατρεία της ανδροκρατείας που το καθιστά να φαίνεται αδύνατο για μια ΛεΠΑΤ να ομολογήσει τον λεσβιασμό της. Αυτό είναι ένα φρικτό-τρομερό αποτέλεσμα.

SZ: Οι Guido Westerwelle, Klaus Wowereit, Ole von Beust - ο κατάλογος των ανοιχτά ΛεΠΑΤ είναι εξαίσιος, αλλά όχι κατ 'ανάγκην μακρύς-μεγάλος. Άνθρωποι που εργάζονται σε τράπεζες, ως διευθύνουσες σύμβουλοι, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ηθοποιοί είναι προφανές πως ακόμη φοβούνται να εκ-δηλωθούν δημόσια. Γιατί;

Anne Will: Προφανώς είναι ο φόβος της σταδιοδρομίας τις, μπορείτε επίσης να δείτε το φόβο, στο ότι το θέμα έχει παραμεριστεί από την δημόσια συζήτηση, ως ένα θέμα το οποίο είναι πολύ ιδιωτικό, πολύ οικείο. Ο κ. Wowereit ήταν ο πρώτος πολιτικός ο οποίος διακινδύνεψε με την δημόσια εκ-δήλωσή του ως γκέι, γιαυτό του βγάζω το καπέλο. Έχει δώσει πράγματι μια απελευθερωτική μάχη.

SZ: Όταν πριν από ενάμισι χρόνο φωτογραφηθήκατε στο Εβραϊκό Μουσείο του Βερολίνου με την Miriam Meckel ως λεσβιακό ζευγάρι, η αντίδραση του κοινού ήταν ομοφώνως θετική: Η Bild γιόρτασε το ζευγάρι των δύο γυναικών, στο περιοδικό Der Spiegel άρεσε, το γεγονός ότι είστε αποφασισμένες να μην μοιάζετε με "μαχητικές λεσβίες," το περιοδικό Stern διαπίστωσε 16% συμπάθεια. Ποιά ήταν η μη ορατή αντίδραση του τηλεοπτικού σταθμού ARD;

Will: Οι προϊσταμένες-οι και στενό περιβάλλον μου, γνωρίζουν πάντα την υπάρχουσα-παρούσα κατάσταση. Δεν θέλω να περνώ τη ζωή μου σε ένα ψέμα. Πολλές νέες γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων μερικών νεαρών ανδρών, ευχαρίστησαν την Miriam και μένα. Γράψτε το αυτό, να τις βοηθήσει, να μπορέσουν να το πουν στο σπίτι, σε σχέση με εμάς: δεν είναι όλα τόσο άσχημα με τις γονείς όσο αυτές πιστεύουν. Αυτό σημαίνει κάτι για μένα.

Will: Υπάρχουν επιστολές που μου δείχνουν πως δεν πρέπει να ανησυχώ. Δεν έχω διαβάσει, για παράδειγμα, απειλές κατά της ζωής μου.

SZ: Και τι είναι αυτή η γενική κριτική στην εφημερίδα; Μετά τη συνέντευξη που είχε η Bild με τον Καγκελάριο για σας: "Γλυκιά, αγαπητή, ένα κοριτσάκι, είναι εκτός τόπου".

Will: Λοιπόν, δεν την έλαβα σοβαρά υπόψη. Αντιθέτως, κοιτώ την αθλητική κριτική, να δω αν μπορώ να μάθω κάτι από αυτή. Έχω συντονίσει πολλά φορμά στην τηλεόραση, αλλά αυτό το βράδυ της Κυριακής είναι μια ιδιαίτερη πρόκληση. Κάποια εργάζεται με πέντε άγνωστες-ους, που μπορεί μερικές φορές περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο να τα πάνε καλά μαζί: οι φιλοξενούμενες-οι. Στις αρχές μου είχε προκαλέσει άγχος και τότε, τίποτε δεν ήταν καλό

SZ: Η Ρηνική φύση σας, της οποίας όνειρο ζωής είναι να συμμετάσχει στο Καρναβάλι της Κολωνίας, την χάσαμε λίγο.

Will: Είμαι έκπληκτη κάθε φορά που ακούω κάτι τέτοιο. Γιατί δεν βλέπω να γελά καμιά; Και εγώ διασκεδάζω συχνά με το να μασκαρεύομαι.

SZ: Πώς έχετε πριν από την εκπομπή διάθεση; Υποθέτουμε, πως μια καθολική από την Κολωνία ξεκινά την Κυριακή με την εκκλησία.

Will: Διαβάζω την κυριακάτικη εφημερίδα, μερικές φορές κάνω τζόκινγκ, για να προετοιμαστώ. Στην εκκλησία δεν πηγαίνω εδώ και πολύ καιρό. Εξακολουθώ να την πληρώνω, αλλά η έμφαση παραμένει. Είναι δύσκολο για μένα να είμαι μέλος μιας λέσχης που απορρίπτει τη ζωή μου. Και έχει καλύψει χρόνια συστηματικής σεξουαλικής βίας κατά των παιδιών.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 8.5.10 και το μεταφράσαμε από την εφημερίδα Sueddeutsche, γραμμένο από τους Hans-Werner Kilz και Kurt Röttgen στην http://www.sueddeutsche.de/leben/502/510620/text/