Ημέρα Υπερηφάνειας στο Βουκουρέστι

Το Βουκουρέστι πραγματοποίησε την έκτη κατά σειρά Ημέρα ΛεΠΑΤ Υπερηφάνειας, που προσέλκυσε περίπου 350 άτομα που ήρθαν να γιορτάσουν και να διαμαρτυρηθούν κατά της ΛεΠΑΤφοβίας.

Η Ρουμανία αποποινικοποίησε τον λεσβιασμό, ομοφυλοφιλία εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά το ζήτημα παραμένει σε μεγάλο βαθμό ταμπού.

Πρεσβείες 11 χωρών, υποστήριξαν δημόσια την τελευταία γιορτή της LGBT-Fest, ο Βρετανός πρέσβης μίλησε στο πλήθος - αλλά σχεδόν καμία Ρουμάνα πολιτικίνα-ος δεν έλαβε μέρος.

Πολλές-οι στην χώρα μοιράζονται, την αντι ΛεΠΑΤ άποψη-στάση της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας. «Είμαι συνταξιούχος έζησα και είδα πολύ χειρότερα στο παρελθόν από ό, τι τώρα», είπε ένας άντρας ντυμένος drag.

"Ελπίζω ότι θα διαχειριστούμε όλα αυτά". Μια νεαρή λεσβία είπε: «Αυτή η περιθωριοποίηση και οι διακρίσεις κατά της ΛεΠΑΤ κοινότητας πρέπει να αποδείξουμε ότι υπάρχουν, και οι άνθρωποι σιγά σιγά πρέπει να μας δεχτούν".

Η ασφάλεια ήταν ισχυρή, προηγούμενες ΛεΠΑΤ εκδηλώσεις έχουν δεχτεί επιθέσεις από αντι ΛεΠΑΤ διαδηλώτριες-ες και έχουν υπάρξει συγκρούσεις μεταξύ των δύο ομάδων. Αυτή τη χρονιά περίπου 150 ακροδεξιοί διαδηλωτές κινητοποιήθηκαν στο κέντρο της πόλης διαμαρτυρόμενεοι ενάντια στις ΛεΠΑΤ.

Η Γιορτές Υπερηφάνειας αντιμετώπισαν αρκετά προβλήματα σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.

Την περασμένη εβδομάδα μια μικρή ΛεΠΑΤ διαδήλωση στη Λευκορωσία διαλύθηκε από την αστυνομία. Στη Σερβία, μια πορεία ματαιώθηκε πέρυσι για να αντιμετωπισθούν από βίαιες απειλές.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 23.5.10 και το μεταφράσαμε, από την Euronews στην http://www.euronews.net/en/

Η ομάδα Συναίνεσης της WPATH Α'

Απάντηση της Παγκόσμιας Επαγγελματικής Ένωσης για την Υγεία των Transgender στα Προτεινόμενα 5 Κριτήρια του Φύλου του εγχειριδίου DSM *1

Μέρος Α'

Οι DeCuypere, G., Knudson G., & Bockting, W.,
προεδρεύουν στη διαδικασία συναίνεσης WPATH σχετικά με τις συστάσεις αναθεώρησης του εγχειριδίου DSM διάγνωσηςΔιαταραχών Ταυτότητας του Φύλου.

Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου της Παγκόσμιας Ένωσης Επαγγελματιών για την Υγεία των Transgender (WPATH), υποβάλλουμε την ακόλουθη απάντηση στη διάγνωση Διαταραχής Φύλου που προτείνει της Ομάδας Εργασίας του εγχειριδίου DSM V για τις Διαταραχές της Σεξουαλικής Ταυτότητας και της Ταυτότητας του κοινωνικού Φύλου, του Συνδέσμου Ψυχιατρικής των ΗΠΑ (WGSGID), όπως δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα DSM5.org


Βελτιώσεις σε σχέση με την DSM IV-TR

Θα θέλαμε να ξεκινήσουμε εκφράζοντας με τον σεβασμό μας για το έργο της WGSGID και την ομάδα-εργασίας στις Διαταραχές Ταυτότητας του Φύλου, συγκεκριμένως, ως προς τις προτεινόμενες αλλαγές της διάγνωσης και την αναθεώρηση των κριτηρίων. Η πρόταση είναι σίγουρα ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, τονίζοντας μερικών εκ των βασικών ανησυχιών που εγείρονται σχετικώς με τη διάγνωση, όπως επί του παρόντος αναφέρεται στο εγχειρίδιο DSM IV-TR. Πιο συγκεκριμένα:

1 Η αλλαγή ονομασίας από Διαταραχή Ταυτότητας του Φύλου σε Ετεροδοξία-μη Ταύτηση Φύλου, αποτελεί μια βελτίωση. Είναι λιγότερο παθολογοποιητική, δεδομένου ότι δεν συνεπάγεται πως η ταυτότητα του ατόμου είναι διαταραγμένη.

(2) Τα προτεινόμενα κριτήρια είναι περισσότερο ικανά να αντιπροσωπεύουν την ποικιλομορφία-διαφορετικότητα του φύλου και τις ταυτότητες των transgender που ανέκυψαν κατά την κλινική πρακτική, αντικατοπτρίζει μια παραδειγματική αλλαγή μακριά από μια δυαδική κατανόηση και μια θεραπευτική προσέγγιση που επιβεβαιώνει το φάσμα των transgender ταυτοτήτων (Bockting, 2008).

(3)Κριτήριο 1, "μια ισχυρή επιθυμία να είναι το άλλο φύλο ή η επιμονή ότι αυτή ή αυτός ανήκει στο άλλο φύλο», προτείνεται όπως απαιτείται, ώστε να πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη διάγνωση μη ταύτησης-ετεροδοξίας Φύλου στα παιδιά. Αυτό θα αποτρέψει καταλλήλως τα παιδιά με ποικιλομορφία-διακύμανση στην έκφραση του φύλου με μη ταύτηση-ετεροδοξία μεταξύ ταυτότητας του κοινωνικού φύλου και σεξουαλικού προσδιορισμού κατά τη γέννησή τους, να λάβουν τη διάγνωση, η οποία ήταν ένα σημείο συνήθους κριτικής για το εγχειρίδιο DSM IV (π.χ., Bockting & Ehrbar, 2005). Η μη ταύτηση-ετεροδοξία στο ρόλο του φύλου δεν είναι ασυνήθιστη για τα παιδιά που αναπτύσουν λεσβιακή ή γκέι ταυτότητα, και ως εκ τούτου η διάγνωση θεωρήθηκε από πολλές-ους που ασκούν κριτική ως μια διάγνωση συγκάλυψης-απόκρυψης του λεσβιασμού, που ενδεχομένως δικαιολογούν «διορθωτική-βελτιωτική-τροποποιητική» θεραπεία (βλ. επίσης Zucker, 2005). Απαιτείται το κριτήριο 1, το οποίο θα πρέπει να αποδυναμώσει τουλάχιστον μέρος αυτής της ανησυχίας.


Το κείμενο το βρήκαμε στις 26.5.10 και το μεταφράσαμε από την http://www.wpath.org/index.cfm

*1 Το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών (DSM) δημοσιεύεται από την αμερικανική ψυχιατρική ένωση και να παρέχει μια κοινή γλώσσα και τα τυπικά κριτήρια για την ταξινόμηση των ψυχικών διαταραχών. Χρησιμοποιείται στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε διαφορετικό βαθμό σε ολόκληρο τον κόσμο, από κλινικές, ερευνήτριες-ες, υπηρεσίες ρύθμισης ψυχιατρικών φαρμάκων, οι εταιρείες ασφάλισης υγείας, οι φαρμακευτικές εταιρείες και φορείς χάραξης πολιτικής.

Το εγχειρίδιο DSM έχει προσελκύσει διαμάχη και κριτική, καθώς και επαίνους. Υπήρξαν πέντε αναθεωρήσεις από τότε που πρωτοεκδόθηκε το 1952, σταδιακά με περισσότερες ψυχικές διαταραχές, αν και ορισμένες έχουν αφαιρεθεί και δεν θεωρούνται πλέον ψυχικές διαταραχές.

Το εγχειρίδιο εξελίχθηκε από συστηματική συλλογή απογραφών και ψυχιατρικών νοσοκομειακών στατιστικών, και από ένα εγχειρίδιο το οποίο αναπτύχθηκε από τον αμερικανικό στρατό, αναθεωρήθηκε εντυπωσιακώς τη χρονιά 1980. Η τελευταία σημαντική αναθεώρηση των στοιχείων για την τέταρτη έκδοση ("DSM-IV), που δημοσιεύθηκε το 1994, αν και το" αναθεωρημένο κείμενο" παρήχθη τη χρονιά 2000. Η πέμπτη έκδοση ("DSM-V"), είναι σήμερα σε διαβούλευση, το σχεδιασμό και την προετοιμασία, που οφείλει να δημοσιευθεί το Μάιο της 2013.

ICD-10 Κεφάλαιο V: Ψυχικές διαταραχές και διαταραχές συμπεριφοράς, τμήμα της Διεθνούς Ταξινόμησης των Νόσων που παράγεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ICD (ΠΟΥ), είναι ένα άλλος συνήθης οδηγός που χρησιμοποιείται, πολύ περισσότερο στην Ευρώπη και σε άλλα μέρη της γης. Το σύστημα κωδικοποίησης που χρησιμοποιείται στο DSM-IV έχει σχεδιαστεί για να ανταποκρίνεται με τους κωδικούς που χρησιμοποιούνται στο ICD, αν και δεν είναι όλοι οι κωδικοί που μπορεί να ταιριάζουν σε κάθε περίπτωση, επειδή οι δύο αναθεωρημένες εκδόσεις δεν έχουν συγχρονισθεί.

Πηγή wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Diagnostic_and_Statistical_Manual_of_Mental_Disorders

Η ομάδα Συναίνεσης της WPATH B'

Απάντηση της Παγκόσμιας Επαγγελματικής Ένωσης για την Υγεία των Transgender, στα Προτεινόμενα 5 Κριτήρια του Φύλου του εγχειριδίου DSM.

Μέρος Β'

(4) Η προσθήκη της συγκεκριμένης πρότασης "με ή χωρίς Διαταραχή της Ανάπτυξης του βιολογικού φύλου» είναι μια βελτίωση σε σχέση με την ανάγκη να χρησιμοποιήσει μια «χωρίς άλλο προσδιορισμό” διάγνωση επειδή τα intersex άτομα μπορεί να έχουν παρόμοια εμπειρία-βίωμα σχετικά με την ταυτότητα του φύλου και την επιθυμία για αντίστοιχη θεραπεία μεσολάβησης-παρέμβασης. Στο εγχειρίδιο DSM IV-TR, τα intersex άτομα εξαιρούνται ρητά από την χωρίς απαιτούμενες προυποθέσεις περιοριστική διάγνωση (American Psychiatric Association, 2000).

(5) Η κατάργηση του προσδιορισμού του σεξουαλικού προσανατολισμού είναι μια ευχάριστη αλλαγή, αναγνωρίζοντας ότι η ταυτότητα φύλου και ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι δύο ξεχωριστά στοιχεία της ταυτότητας που συχνά συγχέονται (π.χ., Bockting, Benner, & Coleman, 2009), οι transgender μπορεί να έλκονται από γυναίκες, άνδρες ή σε άλλες-ους transgender, και ο σεξουαλικός προσανατολισμό τις-τους, μικρή ή καμία συνέπεια έχει για τη λήψη αποφάσεων θεραπείας.

(6) Η προτεινόμενη διάγνωση περιλαμβάνει μια "ρήτρα εξόδου», έτσι ώστε τα άτομα που έχουν επιλύσει με επιτυχία την μη ταύτηση-ετεροδοξία τις-τους δεν θεωρείται ότι έχουν κάποια ψυχική διαταραχή.

Σημεία Κριτικής

Παρά αυτές τις ευπρόσδεκτες αλλαγές, έχουμε και κάποιες επικριτικές παρατηρήσεις-σχόλια που απορρέουν από τη διαδικασία συναίνεσης που πραγματοποιούνται από την WPATH η οποία κατέληξε σε μια σειρά συστάσεων για την αναθεώρηση (Knudson, DeCuypere, & Bockting, in press). Μοιραστήκαμε στο παρελθόν αυτά τα ευρήματα με την ομάδα εργασίας της APA για την Διαταραχή της Ταυτότητας του Φύλου, και τα σχετικά έγγραφα θα δημοσιευθούν σε ένα προσεχές τεύχος του περιοδικού International Journal of transgenderism (12 (2), 2010). Η κριτική μας εστιάζεται στα ακόλουθα πέντε βασικά σημεία:
(1) Η συνεχής προσθήκη ή αφαίρεση της διάγνωσης,
(2) Διαγνωστικά κριτήρια,
(3) Χωριστή ή συνδυασμός διάγνωσης για τις εφήβες-ους και τις ενήλικες,
(4) Ονομασία της διάγνωσης, και
5) Αξιολόγηση-τοποθέτηση των διαγνώσεων στο πλαίσιο του εγχειριδίου DSM.

Κάθε ένα από αυτά τα πέντε σημεία της κριτικής αναλύονται στη συνέχεια.


(1) Προσθήκη ή αφαίρεση της Διάγνωσης

Η συζήτηση αν η διάγνωση της Διαταραχής της Ταυτότητας του Φύλου ή η μη ταύτηση-ετεροδοξία του Φύλου θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο εγχειρίδιο DSM ή όχι, δεν αναλύεται στην ιστοσελίδα της Ένωσης Ψυχολόγων των ΗΠΑ -APA με την προτεινόμενη αναθεώρηση και το σκεπτικό της. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα που διατυπώνεται από ομάδες καταναλωτριών-ων για την απομάκρυνση της διάγνωσης, είναι ότι δεν είναι μια ψυχική ασθένεια ή διαταραχή, καθώς και ότι ο χαρακτηρισμός ποικοιλομορφίας-διαφορετικότητας-διακύμανσης- μεταβλητής τους φύλου, ως τέτοιες διαιωνίζουν το στίγμα που συνοδεύει την μη υπακοή- ασυμφωνία του φύλου. Η ομάδα Συναίνεσης της WPATH πιστεύει ότι η ποικοιλομορφία-διαφορετικότητα-διακύμανση- μεταβλητής του φύλου δεν είναι από μόνη της παθολογική και ότι η κατοχή μιας πολλαπλής ταυτότητας ή transgender δεν αποτελεί ψυχιατρική διαταραχή (Knudson, DeCuypere, & Bockting, in press). Ωστόσο, η ομάδα Συναίνεσης της WPATH δεν κατέληξε σε συμφωνία σχετικά με το εάν ή όχι η διάγνωση θα πρέπει να διατηρηθεί ή να αφαιρεθεί. Αντ 'αυτού, οι συμμετέχουσες-ντες επέλεξαν να παρουσιάσουν μία σειρά των θέσεων για την απομάκρυνση της μεταρρύθμισης, με την πλειοψηφία να υποστηρίζει την ανάγκη για μεταρρύθμιση (Knudson, DeCuypere, & Bockting, υπό έκδοση, Ehrbar, υπό έκδοση, για μια συζήτηση σχετικώς με τα υπέρ και τα κατά για την αφαίρεση ή τη μεταρρύθμιση).

2 Διαγνωστικά κριτήρια

Σε γενικές γραμμές συμφωνούμε με την ακρίβεια της διατύπωσης των έξι κριτηρίων που προτείνονται για τις εφήβες-ους και τις-τους ενήλικες. Ωστόσο, έχουμε μια ανησυχία σχετικώς με τον πολύ ευρέως εκτεταμένο ορισμό των κριτηρίων. Παρά το ότι μια εξήγηση που εξηγεί, γιατί μόνο δύο από τα έξι κριτήρια είναι απαραίτητα για την εκπλήρωση της διάγνωσης μη ταύτησης-ετεροδοξίας Φύλου, η ανάγκη για ένα τόσο ευρύ ορισμό χωρίς σαφή σύνδεση με τη θεραπεία είναι αμφισβητήσιμη. Για παράδειγμα, εάν ένα άτομο πληροί τα κριτήρια 5 και 6 και δεν υποφέρει, γιατί θα πρέπει να προσδιορισθεί μια διάγνωση; Τι αξία θα είχε μια τέτοια διάγνωση; Ενώ συμφωνούμε ότι ο σκοπός της διάγνωσης δεν είναι στην αναζήτηση για την "αληθινή-ο transsexual», δημιουργώντας μια διάγνωση για κάθε πιθανή μορφή διαφορετικότητας- μεταβλητής διακύμανσης του φύλου χωρίς τη σαφή ανάγκη και χωρίς να είναι απαραίτητη η αντίστοιχη θεραπεία, φαίνεται μη αναγκαίο και ως ήττα στη γενικότερη προσπάθεια μείωσης των επιπτώσεων της εγγενούς παθολογίας και σύνδεσης με το στίγμα.

Αντί της διεύρυνσης της διάγνωσης, η Ομάδα Συναίνεσης της WPATH συνιστά τη μείωση της διάγνωσης της νόσου σε εκείνες-ους που βιώνουν πίεση-αγωνία-απόγνωση που συνδέεται με την μη ταύτηση-ετεροδοξία φύλου (Knudson, De Cuypere, & Bockting, in press). Ως εκ τούτου, διαφωνούμε με την απουσία της συνιστώσας μη ταύτησης-ετεροδοξίας, στα προτεινόμενα κριτήρια. Φαίνεται ότι σε μια έντιμη προσπάθεια επιτρέπεται-συμπεριλαμβάνεται ένα ευρύ φάσμα της μεταβλητής του φύλου και η μεταβλητή ταυτότητα του φύλου, και να εκτιμήσουν τα υγιή, καλώς ισοροποιμένα άτομα που θα μπορούσαν να αναζητήσουν ορμονικές ή χειρουργικές επεμβάσεις, η ομάδα εργασίας αποφάσισε να καταργήσει οποιοδήποτε στοιχείο πίεσης-αγωνίας ή ταλαιπωρίας, οι οποίες οδηγούν πολλές-ους transgender και transsexual να αναζητήσουν θεραπεία (βλέπε επίσης Meyer-Bahlburg, 2010). Πάνω απ 'όλα, είναι θεραπεία για την τελευταία αυτή ομάδα, αυτών που βιώνουν πίεση-αγωνία απόγνωσης ή υποφέρουν, η οποία δικαιολογεί και θα μπορούσε να απαιτήσει τη διάγνωση. Αν δεν υπάρχει πίεση-αγωνία ή ταλαιπωρία και καμία θεραπεία δεν επιθυμούν, γιατί χρειάζεται διάγνωση;


Η ομάδα Συναίνεσης της WPATH προέβη επίσης σε διάκριση μεταξύ απόγνωσης πίεσης-αγωνίας και ανεπάρκειας-μειονεξίας-αποδυνάμωσης-δυσλειτουργία. Τα περισσότερα παιδιά και πολλές έφηβες-οι και ενήλικες με μη ταύτηση-ετεροδοξία της ταυτότητας του κοινωνικού φύλου λειτουργούν στην πράξη πολύ καλά με την προσαρμογή στην μη κλινική κλίμακα, χωρίς ανεπάρκεια. Ωστόσο, παρ' όλα αυτά μπορεί να εμφανίσουν δυσανεξία, που συνδέεται με την δική τις-τους διαφορετικότητα-μεταβλητή-διακύμανση του φύλου τις-τους (δηλαδή, δυσφορία φύλου). Μόνο όταν η δυσανεξία φθάσει σε κλινικό επίπεδο απόγνωσης-πίεσης-αγωνίας και ταλαιπωρίας, η διάγνωση είναι εγγυημένη και η θεραπεία είναι απαραίτητη. Προτείνουμε πως, η ανεπάρκεια μειονεξία-αποδυνάμωση-δυσλειτουργία δεν είναι αναγκαίο πως πληρεί τις προϋποθέσεις για τη διάγνωση, αλλά η απόγνωση-πίεση-αγωνία είναι (προϋπόθεση). Κάθε μια, θα πρέπει να αξιολογούνται ως ξεχωριστά πεδία. Ένας δείκτης σοβαρότητας-αυστηρότητας μπορεί να είναι χρήσιμος ώστε να αντικατοπτρίζει το επίπεδο της δυσφορίας ή της απόγνωσης-πίεσης-αγωνίας, ο οποίος μπορεί να βοηθήσει στην καθοδήγηση θεραπευτικών αποφάσεων.


Η ομάδα Συναίνεσης της WPATH αισθάνθηκε ακόμη ισχυρότερη σχετικώς με την ανάγκη διάγνωσης που θα βασίζεται στην απόγνωση-πίεση-αγωνία, στην περίπτωση των παιδιών. Για την πιστοποίηση αυτής της διάγνωσης, έξι εκ των οκτώ προτεινομένων κριτηρίων πρέπει να πληρούνται, και όπως προαναφέρθηκε, το κριτήριο 1 είναι ένα κριτήριο που είναι απαραίτητο ώστε να πληρούνται οι προϋποθέσεις της διάγνωσης. Ωστόσο, η ερώτηση είναι αν αυτό είναι αρκετό ως απάντηση σε πλήθος επικρίσεων της διάγνωσης που έχει ληφθεί κατά την παιδική ηλικία, και η απόφαση ευρωπαϊκών χωρών, όπως της Σουηδίας και της Γαλλίας να καταργηθεί-αφαιρεθεί αυτή η διάγνωση από τους καταλόγους που την αναγνωρίζουν ως ψυχική διαταραχή. Η Ομάδα Συναίνεσης της WPATH αναγνωρίζει πως, παρόλο που ορισμένα παιδιά παρουσιάζουν δυσφορία του φύλου, σε ελάχιστες-ους συνεχίζεται κατά την εφηβεία ή την ενήλικη ζωή (American Psychological Association, 2009).

Πολλές από τις συμπεριφορές που συμπεριλάμβάνονται στα προτεινόμενα κριτήρια θεωρούνται από πολλές-ους ως διαφορετικότητα- μεταβλητή- διακύμανση κατά την συνήθη-κανονική ανάπτυξη, αν και μερικές φορές σε μεγάλο βαθμό προκαλούν στιγματισμό, όπου μια ετικέτα διάγνωσης θα μπορούσε να ενισχύσει (το στίγμα) (Pleak, Herbert και Shapiro, 2009). Η ομάδα εργασίας της WPATH είναι επιφορτισμένη με την εξέταση και τη διατύπωση συστάσεων για την αναθεώρηση των θεωρήσεων, που συνιστούν απομάκρυνση-αποβολή της διάγνωσης από την παιδική ηλικία, δεν επιτεύχθηκε ακόμη συναίνεση για το θέμα αυτό. Αυτό για το οποίο καταλήξαμε σε συμφωνία είναι πως, αν η διάγνωση σε παιδική ηλικία διατηρηθεί, θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σε εκείνες-ους με επιθυμία να είναι το άλλο φύλο ή η επιμονή ότι αυτή ή αυτος ανήκουν στο άλλο φύλο, αντανακλά την επίμονη και τη σοβαρή εσωτερική δυσφορία που συνδέεται με την μη ταύτηση-ετεροδοξία μεταξύ του κοινωνικού φύλου, του βιολογικού φύλου που προσδιορίστηκε κατά τη γέννηση και την ταυτότητα του φύλου (Knudson, DeCuypere, & Bockting, in press).

(3) Χωριστή ή Συνδυασμός Διάγνωσης για έφηβες-ους και ενήλικες
Επειδή, από μια κλινική σκοπιά, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι έφηβες-οι είναι αρκετά διαφορετικές από τα παιδιά ή ενήλικες, η ομάδα Συναίνεσης της WPATH συνέστησε χωριστές κατηγορίες διάγνωσης για έφηβες-ους και ενήλικες, αντί συνδυασμό διάγνωσης, όπως συμβαίνει σήμερα στο εγχειρίδιο DSM IV-TR που αποδέχεται την αλλαγή που προτείνεται από το εγχειρίδιο DSM 5. Εάν αυτές οι διαγνώσεις, πράγματι, παραμείνουν σε συνδυασμό, υπενθυμίζουμε ανεπιφλάκτως πως τουλάχιστον το κείμενο εφιστά ιδιαίτερη προσοχή στα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι έφηβες-οι και πώς αυτά διαφέρουν από εκείνα που αντιμετωπίζουν οι ενήλικες (Haraldsen, Ehrbar, Gorton, & Menvielle, 2009).


(4)Ονομασία της Διάγνωσης

Δεδομένης της ανωτέρω συζητήσεως και της σύστασης της WPATH για διάγνωσεις που βασίζονται στην απόγνωση-πίεση-αγωνία της ταυτότητας, θα πρέπει να συμφωνούν, χωρίς να αποτελεί έκπληξη το ότι είμαστε υπέρ της αλλαγής της ονομασίας από Διαταραχή της Ταυτότητας του Φύλου σε Δυσφορία του Φύλου. Αν και θεωρούμε ότι το προτεινόμενο νέο όνομα, Μη ταύτηση-Ετεροδοξία του φύλου αποτελεί βελτίωση, προτιμούμε τον όρο Δυσφορία του Φύλου ώστε να αντικατοπτρίζεταιι το γεγονός ότι η διάγνωση είναι απαραίτητη μόνο για εκείνες-ους τις transgender που κάποια στιγμή στη ζωή τις βίωσαν με κλινικά κριτήρια, εμπεριστατομένη-διαπιστωμενη απόγνωση-πίεση-αγωνία που συνδέεται με τη διαφορετικότητα- μεταβλητή-διακύμανση του φύλο τις. Εξάλλου, ο όρος μη ταύτηση-ετεροδοξία συνεπάγεται ότι η συνταύτιση είναι συνήθης-κανόνας και ότι μη ταύτιση-ετεροδοξία είναι εξ ορισμού προβληματική, πράγμα που δεν συμβαίνει κατ 'ανάγκη. Ένα πρόσωπο μπορεί να νοιώθει άνετα με την διαφορετικότητα- μεταβλητή-διακύμανση μεταξύ των διαφόρων συνιστωσών της σεξουαλικής ταυτότητας της-του (Bockting, 1999, 2008). Η διαφορετικότητα- μεταβλητή-διακύμανση στις οπτικές-αντίληψη-πτυχές της ταυτότητας είναι τουλάχιστον ανεκτή, έστω κι εάν δεν είναι αποδεκτή, είτε εορτάζεται από κάποιες-ους, ενώ άλλες-οι μπορεί να βιώνουν απόγνωση-πίεση-αγωνία για ορισμένες μορφές μη ταύτησης-ετεροδοξίας (π.χ., μεταξύ προσλαμβανόμενης αντήληψης της ταυτότητας του κοινωνικού και του σεξουαλικού φύλου που προσδιορίζεται κατά τη γέννηση, αλλά όχι μεταξύ ταυτότητας φύλου και κοινωνικού ρόλου του φύλου ή της έκφρασης του φύλου).


(5) Τοποθέτηση των Διαγνώσεων στο εγχειρίδιο του DSM

Η τοποθέτηση των προτεινομένων διαγνώσεων στην ονοματολογία είναι ακόμη άγνωστη και υπό εξέταση. Τοποθετόντας την Μη ταύτηση-ετεροδοξία του Φύλου υπό τον τίτλο "άλλες καταστάσεις που ενδέχεται να αποτελέσουν το επίκεντρο της Κλινικής Προσοχής", στο Meyer-Bahlburg (2010) πρότεινε, εφόσον αυτό δεν θέτει σε κίνδυνο την υγεία της ασφαλιστικής κάλυψης των transgender ειδικά για την υγειονομική περίθαλψη, θα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό στη μείωση της έντασης της κριτικής των επαγγελματιών και των καταναλωτριών-ων οι οποίες-οι υποστηρίζουν την απο-παθηλογοποίηση της διαφορετικότητας- μεταβλητής-διακύμανσης του φύλου και της διαφορετικότητας- μεταβλητής-διακύμανσης των ταυτοτήτων του φύλου. Η Ομάδα Συναίνεσης της WPATH συνιστά πως η διάγνωση δεν πρέπει να τοποθετείτε στις σεξουαλικές διαταραχές. Προτείνουμε δύο εναλλακτικές λύσεις: Την τοποθέτηση στο κεφάλαιο των Ψυχιατρικών Διαταραχών που σχετίζονται με Ιατρικό Όρο-πάθηση (που θα μπορούσε να εξασφαλίσει την καλύτερη κάλυψη ασφάλισης υγείας των transgender με συγκεκριμένες ιατρικές μεσολαβήσεις-παρεμβάσεις) ή την τοποθέτηση σε ένα κεφάλαιο, των διαταραχών της παιδικής ηλικίας (Knudson, DeCuypere, & Bockting, υπό έκδοση).


Συμπέρασμα

Η Ομάδα Συναίνεσης της WPATH για την αναθεώρηση των διαγνώσεων του εγχειριδίου DSM των Διαταραχών της Ταυτότητας του Φύλου επιδοκιμάζει πολλές από τις διαγνωστικές αλλαγές που προτείνονται από την ομάδα εργασίας των Ψυχολόγων των ΗΠΑ- APA. Είναι σαφές ότι η ομάδα εργασίας έχει κάνει μια σοβαρή προσπάθεια για να ανταποκριθεί στις επικρίσεις που διατυπώθηκαν με τα χρόνια τόσο από τις καταναλώτριες-ες και τις-τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης των transgender. Ωστόσο, στην έντιμη προσπάθεια της APA να αντιπροσωπεύσουν ένα ευρύτερο φάσμα της διαφορετικότητας- μεταβλητής-διακύμανσης του φύλου και τη διαφορετικότητα- μεταβλητή-διακύμανση των ταυτοτήτων του φύλου, συμπεριλαμβάνοντας και αυτές-ους που μπορούν να προσαρμοστούν καλά χωρίς ανεπάρκεια-μειονεξία δυσλειτουργία, και ακόμη χωρίς τρομερή απόγνωση-αγωνία-πίεση , που ωστόσο (η ομάδα) θα επιθυμούσε να έχουν συγκεκριμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη των transgender, τα προτεινόμενα διαγνωστικά κριτήρια είναι πλέον τόσο ευρέα, ώστε σχεδόν κάθε transgender πληρεί τα κριτήρια μιας ψυχικής διαταραχής, ανεξαρτήτως από το αν έχουν ή δεν έχουν βιώσει-εμπειρία εμπεριστατωμένων κλινικών ευρυμάτων απόγνωσης-πίεσης-αγωνίας και επιθυμία ή ανάγκη παρέμβασης-μεσολάβηση.

Ως εκ τούτου, ενώ η ονομασία είναι μια αξιέπαινη προσπάθεια να απο-παθολογηκοποιειθεί, ο τρόπος με τον οποίο επιχειρείται να γίνει η διάγνωση μιας ψυχικής διαταραχής που ισχύει για τις περισσότερες-ους και παρά για τις λιγότερες-ους transgender. Ενώ η μη ταύτιση-ετεροδοξία του Φύλου ήταν πραγματικά μια ονομασία που η WPATH ενέκρινε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας συναίνεσης (Knudson, DeCuypere, & Bockting, προς δημοσίευση), αντ' αυτού σας προτείνουμε τον όρο Δυσφορία του Φύλου, που αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι η διάγνωση πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σε μερικές-ους transgender στις στιγμές εκείνες της ζωή τις-τους, που αυτές-οι αντιμετωπίζουν πράγματι εμπεριστατωμένα κλινικά ευρύματα απόγνωσης-πίεσης-αγωνίας που σχετίζονται με την μη ταύτηση-ετεροδοξία.


Αναφορές-Βιβλιογραφία

American Psychiatric Association. (2000). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (4th ed., text rev.). Washington, DC: Author.
American Psychological Association, Task Force on Gender Identity and Gender Variance. (2009). Report of the Task Force on Gender Identity and Gender Variance. Washington, DC: Author.
Bockting, W. O. (1999). From construction to context: Gender through the eyes of the transgendered. SIECUS Report, 28(1), 3-7.
Bockting, W. (2008). From gender dichotomy to gender diversity: Implications for psychotherapy and the Real Life Experience. Sexologies, 17, 211-224.
Bockting, W. O., Benner, A., & Coleman, E. (2009). Sexual identity development among gay and bisexual female-to-male transsexuals: Emergence of a transgender sexuality. Archives of Sexual Behavior, 38(5), 688-701.
Bockting, W. O., & Ehrbar, R. (2005). Commentary: Gender variance, dissonance, or identity disorder. Journal of Psychology and Human Sexuality, 17(3/4), 125-134. Ehrbar, R. (in press). Lack of consensus on retention or removal of the Gender Identity Disorder diagnosis. International Journal of Transgenderism, 12(2).
Fraser, L., Karasic, D., Meyer, W., Wylie, K. (2009). WPATH’s Consensus Statement on DSM-V Gender Identity Disorders: Recommendations from the Workgroup on Adults. Symposium presented at The World Professional Association for Transgender Health XXI Biennial Symposium, Oslo, Norway, June 20.
Haraldsen, I., Ehrbar, R., Gorton, N., Menvielle, E. (2009). WPATH’s Consensus Statement on DSM-V Gender Identity Disorders: Recommendations from the Workgroup on Adolescents. Symposium presented at The World Professional Association for Transgender Health XXI Biennial Symposium, Oslo, Norway, June 20.
Knudson, G. A., DeCuypere, G., & Bockting, W. (in press). Recommendations for revision of the DSM diagnoses of Gender Identity Disorders: Consensus statement of the World Professional Association for Transgender Health. International Journal of Transgenderism, 12(2).
Meyer-Bahlburg, H. F. L. (2010). From mental disorder to iatrogenic hypogonadism: Dilemmas in conceptualizing gender identity variants as psychiatric conditions. Archives of Sexual Behavior, 35(2), 461-476
Pleak, R., Herbert, S. & Shapiro, S. (2009). WPATH’s Consensus Statement on DSM V Gender Identity Disorders: Recommendations from the Workgroup on Children. Symposium presented at The World Professional Association for Transgender Health XXI Biennial Symposium, Oslo, Norway, June 20.
Zucker, K. J. (2005). Was the gender identity disorder of childhood diagnosis introduced into DSM-III as a backdoor maneuver to replace homosexuality? A historical note. Journal of Sex and Marital Therapy, 31(1), 31-42.


Το κείμενο το βρήκαμε στις 26.5.10 και το μεταφράσαμε από την http://www.wpath.org/index.cfm

Η WPATH θέτει 5 Κριτήρια για την μη ταύτηση του φύλου

Το Διοικητικό Συμβούλιο, της Ομάδας Εργασίας της Παγκόσμιας Επαγγελματικής Ένωσης για την Υγεία των Transgender WPATH και η προεδρία της DSM διαδικασία της επίτευξης συναίνεσης Process , θα ήθελε να ευχαριστήσει όλες όσες-ους συνέβαλαν με την γνώσεις τις στο σχέδιο της επίσημης απάντησή μας στα προτεινόμενα 5 Κριτήρια του εγχειριδίου DSM για την Διαταραχή του Φύλου.


Η Παγκόσμια Ένωση Επαγγελματιών για τη Υγεία των Transgender WPATH έχει ετοιμάσει και δημοσιοποίησε μια δήλωση που προτρέπει την Απο- παθηλογικοποίηση de-psychopathologisation της παγκόσμιας διαφοροποίησης-διακύμανσης του φύλου. Η δήλωση έχει ως εξής:

Το Διοικητικό Συμβούλιο της WPATH προτρέπει εντόνως στην Απο- παθηλογικοποίηση της παγκόσμιας διακύμανσης-διαφοροποίησης του φύλου.

Η έκφραση των χαρακτηριστικών του φύλου, συμπεριλαμβανομένων και των ταυτοτήτων, που δεν συνδέονται με τα στερεότυπα του φύλου με το οποίο προσδιορίστηκε κατά τη γέννηση είναι ένα σύνηθες -κοινό και πολιτιστικό- φαινόμενο της ανθρώπινης ποικιλίας το οποίο δεν πρέπει να κρίνεται ως εγγενώς παθολογικό ή αρνητικό.

Η ψυχοπαθολογικοποίηση- psychopathologlisation των χαρακτηριστικών και της ταυτότητας του φύλου ενισχύει ή προάγει το στίγμα, δημιουργόντας προκαταλήψεις και διακρίσεις, καθιστώντας τις-τους transgender και trans πιο ευάλωτες στην κοινωνική και στην νομική περιθωριοποίηση και στον αποκλεισμό, καθώς και σε αυξανόμενους κινδύνους για την ψυχική και σωματική ευεξία.

Η WPATH προτρέπει οι κυβερνητικές και ιατρικές επαγγελματικές οργανώσεις να αναθεωρήσουν τις πολιτικές και τις πρακτικές τις για την εξάλειψη του στίγματος ως προς την διαφοροποίηση- διακύμανση του φύλου".


Το άρθρο το βρήκαμε στις 26.5.10 και το μεταφράσαμε από την ILGA

Αρση (;) βουλευτικής ασυλίας

Αρση (;) βουλευτικής ασυλίας

Ολοένα και περισσότερο πυκνώνουν οι φωνές υπέρ της «άρσης της βουλευτικής ασυλίας», ιδιαίτερα στους διαδικτυακούς τόπους διαλόγου, ενώ το αίτημα -γράφηκε ότι- υποστήριξε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Τι σημαίνει όμως αυτό;

Η «βουλευτική ασυλία» περιλαμβάνει το «ανεύθυνο», το «ακαταδίωκτο» και το «δικαίωμα άρνησης μαρτυρίας» για πληροφορίες που περιήλθαν στην βουλευτίνα-η κατά την άσκηση των καθηκόντων της. Το τελευταίο αποτελεί υποκειμενικό της δικαίωμα, μπορεί δηλαδή να παραιτηθεί από αυτό· ίσως και γι’ αυτό τον λόγο βρίσκεται προς το παρόν στο απυρόβλητο. Οι δύο πρώτες εκφάνσεις της ασυλίας αποτελούν «θεσμικές εγγυήσεις», άρα δεν νοείται παραίτηση, και σκοπός τους είναι να προστατευτεί όχι το συγκεκριμένο πρόσωπο, αλλά ο θεσμός και η λειτουργία του.

Το «ανεύθυνο» (άρ. 61 παρ. 1Σ) σημαίνει ότι η βουλευτίνα-ης δεν ευθύνεται (ποινικά ή αστικά) για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των καθηκόντων της, τα οποία βεβαίως δεν εξαντλούνται στα έδρανα της Βουλής, αλλά ασκούνται σε οποιονδήποτε δημόσιο χώρο. Εξαιρείται το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης, για το οποίο ευθύνεται, αλλά δεν μπορεί να διωχθεί ποινικά, όπως και για κανένα άλλο ποινικό αδίκημα, πλην των αυτόφωρων κακουργημάτων, παρά μετά από άδεια της Βουλής («ακαταδίωκτο» - άρ. 62 Σ). Το ακαταδίωκτο καλύπτει την βουλευτίνα-η κατά τη διάρκεια της θητείας της, μετά τη λήξη της οποίας μπορεί να αρχίσει ή να συνεχιστεί η ποινική δίωξη.

Δεδομένου ότι πρόκειται για θεσμική εγγύηση της λειτουργίας της βουλευτίνας-η, ορθώς κρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Στρασβούργο) ότι το «ακαταδίωκτο» καλύπτει αποκλειστικά και μόνον πράξεις που εμπίπτουν στα βουλευτικά καθήκοντα και άρα τελέστηκαν μετά την κτήση της βουλευτικής ιδιότητας, σε αντίθεση με τη μέχρι πρότινος ακολουθούμενη τακτική της ελληνικής Βουλής. Τη συνδρομή των όρων αυτών πρέπει πλέον να εξετάζει η Ειδική Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας, στην οποία προωθούνται αιτήματα άρσης της βουλευτικής ασυλίας πριν εισαχθούν στην Ολομέλεια. Το αντίθετο (θα) σήμαινε μη δικαιολογημένη από τον σκοπό της ασυλίας παραβίαση του δικαιώματος πρόσβασης των πολιτισών-ων στη Δικαιοσύνη.

Το ερώτημα είναι αν η όλη συζήτηση σχετικά με την άρση της βουλευτικής ασυλίας προχωράει πέραν αυτού. Αν δηλαδή θα έπρεπε σε μια προσεχή συνταγματική αναθεώρηση να προβλεφθεί όχι «άρση της ασυλίας» (που αφορά συγκεκριμένα κάθε φορά πρόσωπα), αλλά συνολική κατάργηση του ακαταδίωκτου. Μήπως κάτι τέτοιο θα άφηνε όντως υπερβολικά εκτεθειμένες τις βουλευτίνες-ες σε κακόβουλες μηνύσεις εκ μέρους πολιτικών αντιπάλων, με σκοπό να πλήξουν το κύρος των πρώτων και να παρακωλύσουν τη λειτουργία τους;

Ή μήπως το κύρος αυτό θίγεται περισσότερο και μάλιστα συλλήβδην για δίκαιες-ους και άδικες-ους λόγω της ύπαρξης του ακαταδίωκτου;

Με άλλα λόγια, το τίμημα της κατάργησης του ακαταδίωκτου με όρους αποτελεσματικότητας θα ήταν όντως μεγαλύτερο από εκείνο που ήδη πληρώνεται λόγω της πραγματικής ή συμβολικής αδιαφάνειας, λόγω θεσμικής ταύτισης ελεγχομένων και ελεγκτών, η οποία εκλαμβάνεται και ως έλλειψη ισονομίας;


Το άρθρο το βρήκαμε στι 29.5.10 γραμμένο από την Λίνα Παπαδοπούλου Επ. Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου Τμήμα Νομικής Α.Π.Θ.

Anne Lister, η πρώτη σύγχρονη λεσβία της Αγγλίας

Το BBC θα προβάλλει την ιστορία της ζωής τής “πρώτης σύγχρονης λεσβίας”, της Βρετανίας στις 29 και 30.5.10.

Αυτό το Σαββατοκύριακο, ο τηλεοπτικός σταθμός BBC2 θα προβάλλει "Το Μυστικό Ημερολόγιο της Δεσποινίδος Anne Lister", με πρωταγωνίστρια την Maxine Peake στο πρωταγωνιστικό ρόλο.

Βασίζεται στα περίλοκα κωδικοποιημένα ημερολόγια της Anne Lister(φωτογραφία γύρω στα 1830), που δεν είχαν αποκρυπτογραφηθεί μέχρι τη δεκαετία 1930, σχεδόν έναν αιώνα μετά το θάνατό της, το δράμα, αφηγείται την ιστορία της ζωής της, ως μια ανοιχτά λεσβία, βιομηχάνισα του 19ου αιώνα και γαιοκτημόνισα στο Yorkshire.

Η δεινή επιχειρηματίας, Lister κληρονόμησε αρχοντικό του 15ου αιώνα από το θείο της και επέβλεψε σημαντική ανάπτυξη του τόπου, διατηρώντας παράλληλα και τη λειτουργία μιας κερδοφόρας επιχείρησης λιθάνθρακα παράλληλα. Η Lister ήταν η πρώτη γυναίκα που εξελέγη στην Κοινωνία Λογοτεχνίας και Φιλοσοφίας στο Halifax και ήταν γνωστή στους ντόπιους ως "Gentleman Jack". Είναι ντυμένη στα μαύρα τον καιρό που πενθούσε.

Η Lister και η συντρόφισα για όλη της τη ζωής, Anne Walker, αντάλλαξαν δαχτυλίδια σε μια από τις πρώτες καταγεγραμένες τελετές λεσβιακού “γάμου”.

Οι δύο γυναίκες συζούσαν στο σπίτι της Lister στο Shibden Hall και τροποποίησε αντίστοιχα διαθήκη της, ώστε αμφότερες να έχουν δικαίωμα στην ιδιοκτησία της άλλης, σε πείσμα των συγγενών της Lister που εντόνως αποδοκίμαζαν την όλη κατάσταση.

Στην εισαγωγή ενός ημερολογίου την χρονιά 1820, η Lister έγραψε: «Αγαπώ και αγαπώ μόνο το δικαιότερο φύλο και συνεπώς αυτές που με την σειρά τις αγαπήθηκαν από αυτό , η καρδιά μου δεν σκιρτά για καμία αγάπη παρά μόνον για αυτών την αγάπη".

Μιλώντας για το ρόλο της, η κα Peake είπε: "Η Anne Lister ήταν μια εξαιρετική γυναίκα που μόλις προσφάτως έγινε τεκμήριο της λεσβιακής ιστορίας. Ας ελπίσουμε ότι με αυτή την ταινία αυτή θα φτάσει στο ευρύτερο κοινό".


Το άρθρο το βρήκαμε στις 25.5.10 και το μεταφράσαμε, από την Pink News γραμμένο από τον Christopher Brocklebank στην http://www.pinknews.co.uk/2010/05/25/bbc-to-screen-life-story-of-britains-first-modern-lesbian-ths-weekend/

Συμβούλιο Ευρώπης, Ισότητα για τις λεσβίες, αμφισεξουαλικές και τις τρανς

Το Συμβούλιο της Ευρώπης αναγνωρίζει την ανάγκη να καταπολεμηθούν οι διακρίσεις ενάντια στις λεσβίες, αμφισεξουαλικές και τις τρανς γυναίκες

Το Συμβούλιο της Ευρώπης στην 7η Διάσκεψη των Υπουργίνων-ων αρμοδίων για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών που πραγματοποιήθηκε στις 24-25 Μαΐου 2010, αναγνώρισε την ανάγκη για την καταπολέμηση των διακρίσεων ενάντια στις λεσβίες, αμφισεξουαλικές και τις τρανς γυναίκες και έφηβες κορίτσια λόγω του σεξουαλικού τις προσανατολισμού ή του φύλου.

Το ψήφισμα της συνδιάσκεψης, με τίτλο «Γεφυρώνοντας το χάσμα μεταξύ de jure και de facto ισότητας για την επίτευξη πραγματικής ισότητας των φύλων», αναφέρεται στις πολλαπλές διακρίσεις που αντιμετωπίζουν, καθώς και την λήψη "όλων των αναγκαίων μέτρων για να εξασφαλισθεί η πλήρης και ίση απόλαυση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών τις". (Παράγραφος 30). ILGA 26.5.10


Το Συμβούλιο της Ευρώπης στο συνέδριο στο Μπακού ζητεί περαιτέρω δράση ώστε να καταστεί η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών πραγματικότητα.

Baku-Μπακού (Azerbaijan-Αζερμπαϊτζάν), 25.05.2010 - Ευρωπαίες-οι Υπουργίνες-οι που συμμετέχουν στο 7ο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Διάσκεψης Υπουργίνων-ων αρμοδίων για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, σήμερα δήλωσε ότι για να γίνει η ισότητα του φύλου πραγματικότητα – έργω και νόμω - εξακολουθεί να αποτελεί πρόκληση στην Ευρώπη και ότι χρειάζονται περαιτέρω μέτρα για να επιτευχθεί πρόοδος στην καταπολέμηση των διακρίσεων των γυναικών.

Οι υπουργίνες-οι εξέδωσαν ψήφισμα με τίτλο «Γεφυρώνοντας το χάσμα μεταξύ de jure και de facto ισότητας για την επίτευξη πραγματικής ισότητας του φύλου» και ένα Σχέδιο Δράσης που παρουσιάζονται οι μελλοντικές εργασίες του Συμβουλίου της Ευρώπης στον τομέα αυτό.

Οι υπουργίνες-οι τόνισαν ότι για την προσέγγιση στην ίση μεταχείριση δεν επαρκεί να καταπολεμηθούν οι ανισότητες και ότι χρειάζονται και άλλες στρατηγικές και εργαλεία. Κάλεσαν για τις 47 χώρες μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης να εφαρμόσουν στρατηγικές εξίσωσης του φύλου - οι οποίες να θέτουν την ισότητα του φύλου στο επίκεντρο όλων των πολιτικών - να αναπτύξουν περαιτέρω θετικές δράσεις και να ενσωματώσουν τη διάσταση του φύλου στους κρατικούς προϋπολογισμούς. Μόνο με αυτά τα μέτρα θα είναι δυνατόν να καλυφθούν τα κενά σε συγκεκριμένες πολιτικές για την ισότητα του φύλου, συμβάλλοντας έτσι σε μια συνεκτική πολιτική σε παγκόσμιο επίπεδο και δεν θα οδηγούν σε μεγαλύτερες ανισότητες, είπαν.

Στο ψήφισμα, οι υπουργίνες-οι κάλεσαν-ζήτησαν επίσης από τις χώρες μέλη την καταπολέμηση των στερεοτύπων, καθώς αποτελούν ένα σημαντικό εμπόδιο για την πρόοδο των γυναικών και τη ρίζα των διακρίσεων εις βάρος τις. Υπογράμμισαν ότι αυτό απαιτεί να καθορισθούν δράσεις στον τομέα της κοινωνικής και πολιτιστικής εξέλιξης, και πως η Παιδεία και τα Μέσα Ενημέρωσης είναι απαραίτητα για να αποδομηθούν-γκρεμιστούν τα στερεότυπα των φύλων, να ανέγερθούν νέες ταυτότητες και επιτευχθεί η πραγματική ισότητα του φύλου.

Με σεβασμό στη τρέχουσα εργασιακή, οικονομική και κοινωνική κρίση, τόνισε ότι η ισότητα του φύλου δεν πρέπει να θεωρείται ως επιβάρυνση, αλλά ως ένα περιουσιακό στοιχείο, διότι επιτρέπει στην κοινωνία να αξιοποιήσει πλήρως τις ικανότητες, τις δεξιότητες και τη δημιουργικότητα του συνόλου των μελών της.

Οι υπουργίνες-οι δήλωσαν πως οι χώρες μέλη θα πρέπει:

-Αναπτύξουν εθνικά σχέδια δράσης για επαρκή στελέχωση και χρηματοδότηση με στόχο την επίτευξη ισότητας στην πράξη

- Εφαρμόσουν πολιτικές με συγκεκριμένη στόχευση για την προώθηση της ισόρροπης συμμετοχής γυναικών και ανδρών στην πολιτική (ποσόστοση), στις λήψεις δημόσιων-κρατικών και οικονομικών αποφάσεων (κέντρα λήψης αποφάσεων)

- Να προωθήσουν την οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών και να εγγυηθούν πως η ισότητα είναι σεβαστή στην αγορά εργασίας, σε θέματα όπως η οργάνωση της εργασίας και του χρόνου του σχολείου, το χάσμα των μισθών, καθώς και τον επιμερισμό των ευθυνών του νοικοκυριού στους άνδρες.

- Πρόληψη στη μάχη των φύλων που βασίζεται στη βία κατά των γυναικών και καταπολέμηση των πολλαπλών διακρίσεων έναντι των ευπαθών ομάδων, όπως οι μετανάστριες, οι λεσβίες, αμφισεξουαλικές γυναίκες και τις έφηβες- κορίτσια που υφίστανται διακρίσεις λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή /και του φύλου τις, τις τρανς λόγω της ταυτότητας του κοινωνικού τις φύλου και τις ανάπηρες γυναίκες και τις έφηβες-κορίτσια.

Ζήτησαν επίσης την οριστικοποίηση και την έγκριση σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας.

Το Σχέδιο Δράσης περιλαμβάνει δράσεις όπως εκπόνηση σύστασης πολιτικών φύλου που θα καταγράφονται στον κρατικό προϋπολογισμό, αξιολόγηση των θετικών πολιτικών δράσεων στην Ευρώπη, και την ανάπτυξη δράσεων για να αντιμετωπιστεί ο αντίκτυπος της κρίσης στις διακρίσεις κατά των γυναικών στην αγορά εργασίας. Άλλες δράσεις θα είναι η σύνταξη τριών σειρών κατευθυντηρίων γραμμών για τις χώρες για τη θετική δράση, σχετικώς με την υπερτίμηση του ρόλου των ανδρών στην επίτευξη της ισότητας των φύλων και την καταπολέμηση των στερεοτύπων στην εκπαίδευση και τα μέσα ενημέρωσης.

Περισσότερες πληροφορίες:

Στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης εδώ ή Council of Europe Directorate of Communication Tel: +33 (0)3 88 41 25 60, Fax:+33 (0)3 88 41 39 11, e-mail pressunit@coe.int, www.coe.int


Μπορείτε να τα διαβάσετε στην αγγλική το ψήφισμα και το Σχέδιο Δράσης

Το κείμενο το βρήκαμε στις 26.5.10 και το μεταφράσαμε από την www.coe.int https://wcd.coe.int//ViewDoc.jsp?Ref=PR418%282010%29&Language=lanEnglish&Ver=original&BackColorInternet=F5CA75&BackColorIntranet=F5CA75&BackColorLogged=A9BACE

Δυο γκέι ορκίστηκαν αγάπη στη Λέσβο

ΜΟΛΥΒΟΣ: ΕΝΩΣΑΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΟΥΣ Ο ΣΧΕΔΙΑΣΤΗΣ ΑΛΙ ΚΑΙ Ο ΜΑΣΕΡ ΜΠΕΡΝ

Το τζετ-σετ της μόδας σε ΛεΠΑΤ «γάμο»

Στα λουτρά της Εφταλούς του Μολύβου, με καλεσμένες-ους επώνυμες-ους από τον χώρο της μόδας, το περασμένο Σάββατο το απόγευμα, ο Αλί, γνωστός σχεδιαστής μόδας, και ο Μπερν, παγκόσμια γνωστός ως αυθεντία στο ενεργειακό μασάζ, ένωσαν τις ζωές τους σε μια σαμανιστική τελετή.

Η ιδιαίτερη αυτή τελετή «γάμου» μεταξύ των δύο Γερμανών, που θα ολοκληρωθεί στην πατρίδα τους με την υπογραφή εκεί του απαραίτητου συμβολαίου, επαναφέρει το θέμα της νομιμοποίησης στην Ελλάδα της συμβίωσης ΛεΠΑΤ ζευγαριών. Ας σημειωθεί ότι οι δύο άνδρες είχαν γνωριστεί στο νησί πριν από χρόνια, οπότε και αποφάσισαν να επιστρέψουν εδώ για να ανταλλάξουν το μόνο «νόμιμο» στοιχείο ΛεΠΑΤ γάμου, την ανταλλαγή όρκων κοινής συμβίωσης.
Η απόφασή τους για την τελετή του περασμένου Σαββάτου σε μια πολύ δύσκολη τουριστικά χρονιά για τη Λέσβο, έφερε στο νησί 70 περίπου «επώνυμες-ους» από τον χώρο της ευρωπαϊκής μόδας, σημαντικό αριθμό επισκεπτριών-ων υψηλής εισοδηματικής τάξης, ενώ καλύφθηκε φωτογραφικά από μεγάλη εκδοτική εταιρεία της Γερμανίας, που εκδίδει πολύ γνωστό περιοδικό.

«Ο Μόλυβος, λέει ο δήμαρχος Μήθυμνας Στέλιος Καραντώνης, αποτελεί πλέον και προορισμό ανθρώπων που έρχονται στο νησί για να πραγματοποιήσουν τους γάμους τους. Στη διάρκεια της θητείας μου, εδώ και τριάμισι χρόνια δηλαδή, έχω πραγματοποιήσει περισσότερους από 60 γάμους επισκεπτριών-ων. Το ζευγάρι των επώνυμων Γερμανών που επέλεξε τον τόπο μας για να επισημοποιήσει την κοινή του συμβίωση αποτελεί μέρος αυτού του εναλλακτικού τουρισμού προς το νησί. Τους μάθαμε λόγω της επωνυμίας τους. Πόσα όμως άλλα τέτοια γεγονότα δεν μάθαμε ποτέ αφού επρόκειτο για απλά καθημερινά ΛεΠΑΤ ζευγάρια γυναικών ή και ανδρών;».


Το άρθρο το βρήκαμε στις 25.5.10 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, γραμμένο από τον Στρατή Μπαλάσκα στην http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=25/05/2010&id=165709

Η ανατολική Ευρώπη βαθμολογείται άσχημα στα ΛεΠΑΤ δικαιώματα

Η ανατολική Ευρώπη βαθμολογείται άσχημα στα ΛεΠΑΤ δικαιώματα.

Ενώ οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης τείνουν να είναι οι λιγότερο ΛεΠΑΤφιλικές στην ΕΕ, ο Πολωνός ηγέτης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει ρίξει το βάρος του πίσω από την Διεθνή Ημέρα κατά της ΛεΠΑΤφοβίας.

Μια νέα έρευνα από τη Διεθνή Ένωση Λεσβιών και Γκέι είπε ότι το κυρίως ρωμαιοκαθολικές και ορθόδοξες χριστιανικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης έχουν τις χειρότερες επιδόσεις στα ΛεΠΑΤ δικαιώματα.

Η Ουκρανία και η Ρωσία πέτυχε το χαμηλότερη βαθμολογία όσον αφορά τον δείκτη της ILGA, ενώ ακολουθεί και η Λευκορωσία, η Μολδαβία και η Τουρκία. Στην ΕΕ, η Κύπρος, η Λετονία και η Πολωνία είναι οι λιγότερο προοδευτικές.

Η αστυνομία της Λευκορωσίας στις 15 Μαΐου τσιμεντάρισε την υπόληψη της χώρας με την βίαιη διάλυση μιας μικρής, 20 ΛεΠΑΤ σλαβικής διαδήλωσης υπερηφάνειας.

Στο άλλο άκρο, η Σουηδία είναι η πιο φιλελεύθερη. Η Νορβηγία, η Ολλανδία, η Ισλανδία και η Αγγλία, επίσης, έχουν υψηλές βαθμολογίες.
Η Ρωμαϊκή Καθολική χώρα του Βελγίου, η οποία κατέλαβε τη δεύτερη θέση συνολικά, και η Ισπανία, η οποία ήρθε τέταρτη, ήταν παραδείγματα ανεκτικών χριστιανικών κοινωνιών.
Το Βέλγιο και η Ισπανία είναι μεταξύ των ελαχίστων των χωρών της ΕΕ που επιτρέπουν το ΛεΠΑΤ γάμο και την παιδοθεσία.

Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Jerzy Buzek, Πολωνός προτεστάντης, είχε αρχικώς δίστασε να συμμετάσχει στις δραστηριότητες της ΕΕ που σχετίζονται με τα γεγονότα της Δευτέρας, που προέτρεπαν να συζητήσει με ΛεΠΑΤ ακτιβίστριες-ες λέγοντας ότι ήθελε να προστατεύσει το πολιτικό του κεφάλαιο στην Πολωνία. Ο κ. Buzek στο τέλος συμμετείχε σε ένα βίντεο που έστελενε μηνύματα κατά της ΛεΠΑΤφοβίας μαζί με την Επίτροπο Δικαιοσύνης της ΕΕ, Vivianne Reding και προέβει σε δήλωση κατά την έναρξη της συνόδου της ολομέλειας στο Στρασβούργο, τη Δευτέρα επικρίνοντας αντι-ΛεΠΑΤ καταστολή.

"Η ΛεΠΑΤφοβία είναι μια κατάφωρη παραβίαση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας η οποία είναι θεμελιώδες δικαιώμα, και, επομένως, πρέπει να καταδικασθεί απερίφραστα. Ας βεβαιώσουμε πως οι μελλοντικές γενιές της Ευρώπης θα μεγαλώνουν σε ένα καθιερωμένο πολιτισμό διαφάνειας, μη διάκρισης και ανοχής", είπε σε δήλωση του στα ΜΜΕ την Κυριακή.

Το από την Τουρκία ελεγχόμενο τμήμα της Κύπρου είναι η μόνη περιοχή στην ΕΕ, όπου ο λεσβιασμός είναι ενάντια στο νόμο. Ωστόσω, η νομοθεσία σπάνια εφαρμόζεται.

Σε άλλα μέρη του κόσμου, οι ΛεΠΑΤ αντιμετωπίζουν τη θανατική ποινή, όπως στο Αφγανιστάν, το Ιράν, τη Μαυριτανία, τα ισλαμιστικά τμήματα της Νιγηρίας, τη Σαουδική Αραβία, τη Σομαλία, το Σουδάν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Υεμένη. Η Ουγκάντα εξετάζει επίσης να φέρει την σε θανατική ποινή για λεσβιακές πράξεις-δραστηριότητες.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 17.5.10 και το μεταφράσαμε από την The EUobserver στην http://euobserver.com/

Η Ελλάδα αν και δεν αναφέρεται έχει καταγραφεί στην έρευνα, την οποία όσες θέλετε μπρείτε να την διαβάσετε στην αγγλική εδώ.

Πορεία κατά της ΛεΠΑΤφοβίας στην Κούβα, με την Μαριέλα Κάστρο

Πορεία κατά της ΛεΠΑΤφοβίας στην Κούβα

Εκατοντάδες ΛεΠΑΤ, ορισμένες ντυμένες ως king-drag και με πολύχρωμες σημαίες που εκπροσωπούν τη σεξουαλική διαφορετικότητα, βάδισαν και χόρεψαν στους δρόμους της Αβάνας, το Σάββατο, μαζί με την κα. Μαριέλα Κάστρο, στο πλαίσιο του εορτασμού για την εξάλειψη της ΛεΠΑΤφοβίας σε όλο τον κόσμο. Μερικές από τις ΛεΠΑΤ έπαιξαν ντράμς και άλλες περπάτησαν στα ξυλοπόδαρα σε μια μεγάλη λεωφόρο στο κέντρο της πρωτεύουσας στην περιοχή Vedado, όπου έχουν διεξαχθεί μια σειρά από συζητήσεις και σεμινάρια πριν από την 17η Μάη εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της ΛεΠΑΤφοβίας, η οποία οι συμμετέχουσες λένε πως η ημέρα σηματοδοτήθηκε από την 1990, όταν η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας αφαίρεσαι από την λίστα της, τον λεσβιασμό ως ψυχική ασθένεια.

«Έχουμε σημειώσει πρόοδο, αλλά πρέπει να επιτευχθεί περαιτέρω πρόοδος", δήλωσε ο Μαριέλα Κάστρο, μια ακτιβίστρια για τα ΛεΠΑΤ δικαιώματα στο νησί και ηγέτιδα του Εθνικού Κέντρου Σεξουαλικής Εκπαίδευσης της Κούβα. Η Κούβα έχει διανύσει πολύ δρόμο προς την αποδοχή του λεσβιασμού. Στη δεκαετία του 1960, λίγο μετά την επανάσταση, οι ΛεΠΑΤ απολύθηκαν από τις δουλειές τις και πολλές φυλακίστηκαν ή στάλθηκαν σε στρατόπεδα εργασίας. Άλλες-οι κατέφυγαν στην εξορία. Αλλά αυτό άρχισε να αλλάζει τη δεκαετία του 1980, σε μεγάλο βαθμό εξ αιτίας του έργου του Κέντρου της Μαριέλα Κάστρο.

Προσφάτως, η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει να περιλαμβάνει ακόμη και το κόστος διόρθωσης φύλου για τρανς από το εθνικό σύστημα υγείας, ένα άλλο πρόγραμμα που οργανώνει το κέντρο. Τα εργαστήρια-σεμινάρια και συζητήσεις που διεξήχθησαν το Σάββατο ασχολήθηκαν με θέματα όπως η έγκριση την νομιμοποίησης του ΛεΠΑΤ γάμου και παιδοθεσία, ένα βήμα για το οποίο η Μαριέλα Κάστρο πιέζει χρόνια, μέχρι στιγμής χωρίς επιτυχία. Η εβδομάδα των εορτασμών κορυφώνεται τη Δευτέρα.


Το άρθρο το βρήκαμε και το μεταφράσαμε από την εφημερίδα The Associated Press http://www.ap.org/

Το ENAR: Ζητά όλα τα θύματα να γίνουν σεβαστά

Τη Διεθνή Ημέρα κατά της ΛεΠΑΤφοβίας το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά του Ρατσισμού-ENAR: Ζητά όλα τα θύματα να γίνουν σεβαστά

Σήμερα είναι η Παγκόσμια ημέρα κατά της ΛεΠΑΤφοβίας. Με την ευκαιρία αυτή, το (ENAR), θα ήθελε να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση των επιδεινούμενων διακρίσεων που αντιμετωπίζουν οι λεσβίες, γκέι, αμφισεξουαλικές και τρανς (LGBT) που ανήκουν σε εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτές οι κοινότητες είναι διπλά - και μερικές φορές τριπλασίως ή περισσότερο - ευάλωτες διότι υφίστανται διακρίσεις βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού, της φυλής τις ή /και θρησκευτικών πεποιθήσεων, και στις περιπτώσεις των Λεσβιών, Αμφισεξουαλικών και Τρανς, βάσει του φύλου τις, καθώς και βάσει της ηλικίας ή της αναπηρίας.

Είναι λοιπόν εξαιρετικά σημαντικό να αναγνωρισθεί και να ληφθεί πλήρως υπόψη η ιδιαίτερη φύση της κατάστασης τις, κυρίως παρέχοντας τις πρόσβαση σε συγκεκριμένη υποστήριξη για να ξεπεραστούν οι πολλαπλές διακρίσεις που αντιμετωπίζουν.

Αυτό θα μπορούσε να κυμαίνεται από πολιτισμικά προγράμματα ευαισθητοποίησης, στήριξης που θα τις επιτρέψουν να εκ-δηλωθούν δημόσια- coming out, τη θεσμική στήριξη των ΛεΠΑΤ ΜΚΟ και ομάδων που ανήκουν ή και εργάζονται με εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες, καθώς και ειδικές κατευθυντήριες γραμμές για τις αστυνομικίνες-ους, όταν οι ΛεΠΑΤ αναφέρουν βία, κακοποίηση και μίσος εξ αιτίας των προαναφερόμενων λόγων. Πολιτική ευρωπαϊκού επιπέδου, με την θέσπιση της προτεινόμενης νομοθεσίας της ΕΕ για την απαγόρευση των διακρίσεων για τους προαναφερόμενους λόγους σε όλους τους τομείς της ζωής τις θα δημιουργήσει ολοκληρωμένη προστασία από τις διακρίσεις για πολλές μειονοτικές κοινότητες στην Ευρώπη και μπορεί να λάβει κάποια μέτρα προς την αντιμετώπιση των πολλαπλών διακρίσεων. Αυτή η Ημέρα είναι επίσης μια ευκαιρία για να τονισθεί ότι είναι εξίσου ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση της βίας εντός της ΛεΠΑΤ κοινότητας που τα πρόσωπα που ανήκουν σε εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες ενδέχεται να αντιμετωπίζουν.

Αυτή η ημέρα είναι επίσης μια ευκαιρία να τονιστεί ότι είναι εξίσου κρίσιμο να εξεταστεί η ενδοκοινοτική βία που οι ΛεΠΑΤ που προέρχονται από εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες μπορεί να αντιμετωπίσουν.

Υπάρχουν πράγματι εκδηλώσεις ΛεΠΑΤφοβίας εντός των εθνοτικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, πράγμα που σημαίνει ότι οι ΛεΠΑΤ από τις κοινότητες αυτές δεν μπορούν να βρουν ακόμη σήμερα προστασία από τις διακρίσεις, την παρενόχληση και τη βία στο εσωτερικό των ίδιων των κοινοτήτων τις. Κατά συνέπεια, δεν έχουν ασφαλή χώρο στον οποίο να μπορούν να αποδεχτούν πλήρως στις ταυτότητές τις.

Ο πρόεδρος της ENAR, Mohammed Aziz δήλωσε: «Η σημερινή ημέρα τονίζει την ανάγκη για τις εκπροσώπισες-ους των διαφόρων μειονοτικών ομάδων να αγωνιστούμε μαζί εναντίον όλων των μορφών προκατάληψης και διακρίσεων, εξωτερικώς και εσωτερικώς. Η νόμιμη αξίωση της κάθε μειονοτικής κοινότητας στην ισότητα και τη μη διάκριση δεν είναι καθόλου ένας μονόδρομος. Μάλλον, με την ένωση δυνάμεων και τη μη αναπαραγωγή μορφών διακρίσεων σε βάρος των μειονοτήτων εντός των αντίστοιχων μειονοτικών κοινοτήτων μας θα κάνουμε τη διαφορά".


Το άρθρο το βρήκαμε στις 17.5.10 και το μεταφράσαμε από το EUropean Network Against Racism στην http://www.enar-eu.org/

Οι ΛεΠΑΤ ζητούν μια Οδηγία της ΕΕ για τον γάμο

Όλες οι ΛεΠΑΤ ομάδες ζητουν μια ευρωπαϊκή Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον ΛεΠΑΤ γάμο

Με την ευκαιρία της 6ης Διεθνούς Ημέρας κατά της ΛεΠΑΤφοβίας (η οποία εορτάστηκε για πρώτη φορά στις 17 Μαΐου, 2005), η ομάδα EveryOne έχει αποστείλει επιστολή προς τα πολιτικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Επιτροπή και το Συμβούλιο ζητώντας τις μια σοβαρή συζήτηση και να εγκρίνουν μια οδηγία για τον ΛεΠΑΤ πολιτκό γάμο, τα ΛεΠΑΤ δικαιώματα και προγράμματα διδασκαλίας ευαισθητοποίησης και του σεβασμού για όλες τις μορφές σεξουαλικού προσανατολισμού στις νέες γενιές.

Λαμβάνουμε όλο και περισότερες αναφορές για διακρίσεις κατά των ΛεΠΑΤ, εξηγούν οι επικεφαλής της ομάδας Everyone αλλά και για τις δυσκολίες που συναντούν τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια στην καθημερινή τις ζωή, όταν πρόκειται για το νόμο , τη γραφειοκρατία και τη δημόσια διοίκηση. Στην Ιταλία, περισσότερο από ό,τι στις άλλες χώρες μέλη οι ΛεΠΑΤ αντιμετωπίζουν μια παράδοξη κατάσταση.

Ακόμη και η σχέση μεταξύ των κατοικιδίων ζώων και ανθρώπινων φιλενάδων-ων τις προστατεύονται με πιστοποιητικά, μικροτσίπ και ετικέτες ονομάτων. Ένα ΛεΠΑΤ ζευγάρι, από την άλλη πλευρά, δεν έχει κανένα δικαίωμα στην κληρονομιά, ή στην κατοικία - και όταν μια από τις συντρόφισες μεταβεί στο νοσοκομείο, η άλλη συντρόφισα στερείται της ευκαιρίας να μείνει με την ασθενή, κάτι που μια συγγενής, ή φίλη επιτρέπεται να κάνει.

Η οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επεξεργαζεται μια πρόταση με την πλειονότητα των ΛεΠΑΤ οργανώσεων, καθορίζοντας προς όφελος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τα βασικά σημεία που πρέπει να συζητηθούν στο ψήφισμα. Το πρώτο αίτημα αφορά τα βασικά δικαιώματα του ΛεΠΑΤ γάμου, τα οποία πρέπει να έχουν σαφείς και δεσμευτικές νόμοθεσίες και στα 27 κράτη μέλη της ΕΕ, και πρέπει να εγγυηθεί και να επεκτείνει τα θεμελιώδη δικαιώματα των ΛεΠΑΤ ζευγαριών, λέει η ομάδα EveryOne.

Αναγνωρίζοντας πως ο ΛεΠΑΤ γάμος δεν είναι ένα δώρο για μια πληθυσμιακή ομάδα, αλλά το πρώτο και βασικό βήμα κατά της ΛεΠΑΤφοβίας - επειδή αρνείται την αξία της αγάπης σχέσεις σε μια πληθυσμιακή ομάδα μέσα από την περιθωριοποίηση και καταδικάζοντας τις συντρόφισες να ζήσουν σε διαφορετική και μικρότερη διάσταση σε σύγκριση με αυτήν της πλειοψηφίας, η οποία είναι η οπτική της μεσαιωνική κοινωνίας.

Η εχθρότητα της Εκκλησίας, η οποία απορρέει από παλιές και αναχρονιστικές προκατάληψεις, δεν πρέπει να έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει τα όργανα-τους θεσμούς, οι οποίοι στην Ευρώπη όλο και περισσότερο πρασανατολίζονται στα ανθρώπινα δικαιώματα. Η ομάδα είναι σε επαφή με δεκάδες κληρικές-ους, οι οποίες-οι δεν εγκρίνουν το αντι-ΛεΠΑΤ βέτο της εκκλησίας και διεξάγει έναν εποικοδομητικό διάλογο με το Βατικανό. Θα ήταν επίσης σκόπιμο να υπάρχει μια δομή ελέγχου για να τιμωρεί τη σωρεία δηλώσεων διάκρισης που γίνονται από μη ανεκτικά κόμματα.

Σοβαρές προσβολές ειπώθηκαν προσφάτως από τον σύμβουλο της Λίγκα του Βορρά-Liga Veneta, Pietro Giovannoni, είναι μέρος της προπαγάνδας της οποίας δεν φαίνεται να αμβλύνεται ο αντίκτυπος της – λόγια εκστομίστηκαν και συνεχίζουν να εκστομίζονται από πολιτικίνες-ους, οι οποίες-οι σήμερα κατέχουν σημαντικές θεσμικές θέσεις.

Είναι μια στρατηγική διάκρισης που αποσκοπεί στη τοποθέτηση των ΛεΠΑΤ στη θέση της κοινωνικής μειονεξίας, γεγονός που υποβοηθείται από ένα μεγάλο μέρος του εθνικού τύπου χωρίς καμία πραγματική μορφή της κριτικής. Όλα αυτά συμβάλλουν στην εξάπλωση του σπόρου της ΛεΠΑΤφοβίας - τόσο που οι λέξεις ΛεΠΑΤ σήμερα χρησιμοποιούνται από τα παιδιά και τις έφηβες-ους ως προσβολή.

Την ίδια στιγμή, δεν υπάρχουν εκπαιδευτικά προγράμματα για την ενθάρρυνση της ανοχής και της ευαισθητοποίησης των ΛεΠΑΤ σε όλη την ιστορία και τον πολιτισμό της ανθρώπινης κοινωνίας. Τα παιδιά μαθαίνουν, είτε στο σχολείο είτε στην τηλεόραση, ότι η Σαπφώ, ο Πλάτωνας και πολλές άλλες-οι ήταν ΛεΠΑΤ; Χωρίς τη γνώση, οι προκαταλήψεις και η παραπληροφόρηση ριζώνει σε όλα τα κοινωνικά στρώματα: εξ αιτίας αυτών καθίσταται αναγκαίο για την Ευρωπαϊκή Ένωση να δώσει ένα ισχυρό μήνυμα ανοχής, ένα μήνυμα ότι δεν είναι απλώς μια δήλωση περιστάσεων, αλλά αυτό που τελικώς οδηγεί σε ευρωπαϊκές νομοθεσίες και απαραβίαστα δικαιώματα.


Το άρθρο το βρήκαμε 17.5.10 και το μεταφράσαμε από την http://www.everyonegroup.com/EveryOne/MainPage/MainPage.html

ΛεΠΑΤφοβία στα σχολεία

Οι έρευνες της Επικράτησης της ΛεΠΑΤφοβίας που διεξάγονται στο βορειοδυτικό τμήμα της Αγγλίας από την Εθνική Ένωση Δασκαλισών-ων NUT της Oldham, αποκάλυψαν σοκαριστικά στοιχεία σχετικώς με τον ΛεΠΑΤφοβικό εκφοβισμό στα σχολεία.

Οι έρευνες, που συνέπεσαν χρονικώς με την Παγκόσμια Ημέρα ΛεΠΑΤφοβίας, κατέδειξαν ότι σχεδόν το 100% των εκπαιδευτικών έχουν γίνει μάρτυρες της ΛεΠΑΤφοβίας μεταξύ των μαθητριών και το 50% έχουν πέσει θύματα οι ίδιες. Ο Jeff Evans, εκ μέρους της NUT Ισότητα της Oldham είπε στην Scools Out: «Πότε θα συνειδητοποιήσουν ότι η ΛεΠΑΤφοβία είναι μια μορφή κακοποίησης των παιδιών; Έξω από τα προστατευτικά τείχη του σχολείου, πολλά ΛεΠΑΤφοβικά περιστατικά θα έπρεπε να θεωρούνται ως εγκλήματα μίσους".

Η Lesley Auger, Γραμματέας της NUT της Salford, είπε στην Schools OUT: «Αυτή η έρευνα προσθέτει περαιτέρω αποδείξεις για το αναπτυσόμενο σώμα της επιστημονικής έρευνας στις ευρείες και συχνά σοβαρές συνέπειες για μαθήτριες-ες, φοιτήτριες και το προσωπικό των σχολείων από την αδιαμφισβήτητη ΛεΠΑΤφοβία. Ελπίζουμε ότι η έρευνα αυτή θα βοηθήσει τις διευθύντριες-ες των σχολείων της Salford να σηκώσουν το γάντι και να αντιμετωπίσουν την ΛεΠΑΤφοβία στα σχολεία μας".
Τα πλήρη αποτελέσματα των αντίστοιχων ερευνών μπορείτε να τα δείτε στην δικτυακή διεύθυνση Schools OUT.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 24.5.10 και το μεταφράσαμε από την Pink News http://www.pinknews.co.uk/2010/05/24/shock-figures-on-homophobic-bullying-in-schools-revealed-by-nut-surveys/

Έρευνα της Stonewall, ΛεΠΑΤ διακρίσεις στο άσυλο

Από την νέα έρευνα της ΜΚΟ Stonewall προέκυψε πως οι ΛεΠΑΤ αιτούσες άσυλο συνήθως απελαύνονται λόγω των θεσμοθετημένων διακρίσεων στο πλαίσιο του συστήματος.

Η έκθεση, “No Going Back”, η οποία δημοσιεύεται σήμερα, χαρακτηρίζει ως ρηξικέλευθη την νέα έρευνα και με λεπτομερή στοιχεία αμφότερες, η ΜΚΟ για το αίτημα ΛεΠΑΤ ασύλου και το προσωπικό της Υπηρεσίας Συνόρων της Αγγλίας, δηλώνουν ότι δεν έχουν λάβει σαφείς οδηγίες- κατευθυντήριες γραμμές για το ερωτηματολόγιο των ΛεΠΑΤ αιτουσών άσυλο από τη Τζαμάικα, το Μαλάουι και την Ουγκάντα, και ότι οι αποφάσεις βασίζονται τελικώς σε ατελείς και ανεπαρκείς πληροφορίες σχετικά με τη χώρα καταγωγής της αιτούσας. Η Sarah, μια εργαζόμενη στην UKBA είπε στην Stonewall: "Νιώθουμε αδιάκριτη περίεργα και ντρεπόμαστε θέτοντας αυτές τις ερωτήσεις".

Οι λεπτομέρειες της ΜΚΟ No Going Back για τον βιασμό, τα βασανιστήρια και τις απειλές θανάτου που αντιμετωπίζουν οι ΛεΠΑΤ στις χώρες όλου του κόσμου, ρίχνει φως σε συγκεκριμένα αποκλειστικά-μοναδικά μειονεκτήματα για τις περίπτωσή τις, ως άμεση συνέπεια του σεξουαλικού προσανατολισμού τις. Ο Harrison, ένας Τζαμαϊκανός αιτών άσυλο που αναφέρεται στην έρευνα είπε: «Για όσο καιρό είσαι αναγνωρίσιμη-ος, είσαι θύμα. [Ζούμε] καθημερινά με το φόβο".

Η έκθεση αποκαλύπτει επίσης πως οι ΛεΠΑΤ αιτούσες άσυλο συχνά θεωρείται πως, είτε ψεύδονται ή τροποποιούν τη συμπεριφορά τους για να αποφύγουν την αναζήτηση-εντοπισμό, θα πρέπει να επιστρέψουν στη χώρα καταγωγής τις. Ενόψει αυτού, η Stonewall έχει εκδώσει μια σειρά συστάσεων για τη διόρθωση των λανθασμένων αποφάσεων που πραγματοποιούνται από το προσωπικό της Υπηρεσίας Συνόρων της Αγγλίας- UKBA. Αυτές περιλαμβάνουν ισχυρή πολιτική, καθοδήγηση και κατάρτιση όλων των ιθυνουσών της UKBA-ώστε να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική ανάκριση και το δίκαιο στις ακροματικές υποθέσεις. Συνιστούν, επίσης, πως οι υπηρεσίες του Υπουργείου Εσωτερικών της χώρας προέλευσης πρέπει να βελτιωθούν ώστε να αντικατοπτρίζει τις σύγχρονες και ακριβείς πληροφορίες σχετικά με το επίπεδο και τη φύση των αντι-ΛεΠΑΤ διώξεων σε χώρες όπου αυτή τη στιγμή κυριαρχούν - συμπεριλαμβανομένων των 80 χωρών μελών του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών όπου οι ΛεΠΑΤ σχέσεις μεταξύ ενηλίκων είναι παράνομη.

Ο προϊστάμενος της Stonewall, Ben Summerskill, δήλωσε: "Αυτή η έκθεση παρέχει τόσο συγκλονιστική και σαφή απόδειξη της θεσμικής ΛεΠΑΤφοβίας στο σύστημα ασύλου της Βρετανίας... Πλέον πιέζουμε την UKBA και το Υπουργείο Εσωτερικών να εφαρμόσουν επειγόντως τις υποσχέσεις του μανιφέστο που δόθηκαν από τα δύο κόμματα της νέας κυβέρνησης ώστε να τερματιστεί αυτή την προφανή και βαθιά αδικία".


Το άρθρο το βρήκαμε στι 24.5.10 και το μεταφράσαμε http://www.pinknews.co.uk/2010/05/24/stonewall-uncover-institutional-homophobia-in-asylum-system/

Φόβοι για την νέα νομοθεσία hiv aids της Ουγκάντα

Μια νομοθεσία έχει κατατεθεί στο κοινοβούλιο της Ουγκάντα που θα κάνει την εξέταση διάγνωσης του hiv aids υποχρεωτική για τις έγκυες γυναίκες, των θυμάτων, των συντροφισών-ων και των δραστών σεξουαλικών επιθέσεων.

Οι Οργανώσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχουν εκφράσει ανησυχίες ότι είναι τιμωρητική, κάνει διακρίσεις και θα επιτρέψει στις γιατρίνες-ους να αποκαλύψουν τις οροθετικές-ους σε άλλες-ους.

Αυτό θα αποθαρρύνει την εθελοντική εξέταση διάγνωσης του hiv aids, με το να την επιβάλει σε μια σειρά ομάδων. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι έγκυες γυναίκες, οι συντρόφισες-οι τις, οι ύποπτοι ως δράστες και θύματα σεξουαλικών επιθέσεων-αδικημάτων, οι χρήστριες-ες εξαρτησιογόνων ουσιών και εργαζόμενες στο σεξ.


Ενώ ορισμένες εκθέσεις υποδηλώνουν πως η «εκ προθέσεως» μετάδοση του ιού hiv aids θα έχει ως αποτέλεσμα τη θανατική ποινή, η διάταξη αυτή δεν ανήκει στην πιο πρόσφατη εκδοχή-έκδοση της νομοθεσίας.

Δεν αναφέρει καθόλου τον λεσβιασμό, αλλά μια άλλη νομοθεσία της Ουγκάντα, η νομοθεσία κατά του λεσβιασμού, προτείνει την ποινή του θανάτου για όσες-ους κάνουν λεσβιακό σεξ, ενώ είναι οροθετικές-οι. Ωστόσο, αυτή η νομοθεσία σηματοδοτεί τη διαφορά ανάμεσα στην εκούσια και ακούσια μετάδοση.

Η διάδοση του hiv aids έχει αυξηθεί στην Ουγκάντα τα τελευταία χρόνια, ώστε πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι που ζουν με τον ιό hiv aids και περισσότερες-οι από 100.000 μολύνονται κάθε χρονιά. Εκτιμάται ότι το 80% οροθετικών στην Ουγκάντα αγνοούν την κατάστασή τις.
Η ΜΚΟ Human Rights Watch HRW ανέφερε πως οι διατάξεις της νομοθεσίας που αφορούν την αναγκαστική εξέταση παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν θα επιφέρουν χαμηλότερα ποσοστά μόλυνσης.

Ο Joe Amon, διευθυντής στην HRW, δήλωσε: «Η νομοθεσία περιέχει μέτρα που έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικά κατά του hiv aids και παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα όσων ζουν με τον ιό hiv aids".

"Η επιδημία του hiv aids στην Ουγκάντα επιδεινώνεται, και αυτή η νομοθεσία είναι ένα ακόμη παράδειγμα αστοχιών, ιδεολογικών προσεγγίσεων και έλλειψη ηγεσίας".

Ο κ. Amon πρόσθεσε: "Όπως και η νομοθεσία κατά του λεσβιασμού, η νομοθεσία του hiv aids καταπατά δικαιώματα και ενθαρρύνει τον στιγματισμό και τη μισαλλοδοξία. Η διεθνής κοινότητα και η κοινωνία των πολιτισών της Ουγκάντα έχουν μιλήσει σαφώς για τα σχετικά προβλήματα της νομοθεσίας. Είναι καιρός το κοινοβούλιο της Ουγκάντα να ακούσει και να τροποποιήσει τις εν λόγω επιζήμιες διατάξεις ".

Η κυβέρνηση της Ουγκάντα έχει λάβει πρόσφατα διεθνείς επικρίσεις για την νομοθεσία κατά του λεσβιασμού, κατά την οποία ισχύει η ποινή του θανάτου για τα άτομα που ζουν με τον ιό hiv aids και επιδίδονται σε λεσβιακό σεξ, ανεξαρτήτως από τη χρήση πρόληψης του hiv aids. Aπαιτεί επίσης οι άλλες-οι να αναφέρουν τις περιπτώσεις του λεσβιακού σεξ στις αρχές μέσα σε 24 ώρες.

Ωστόσο, κυβερνητικές αξιωματούχοι υπονόησαν πως είναι μάλλον απίθανο να έρθει η νομοθεσία στο κοινοβούλιο πριν από την 2011 και οι παρατηρήτριες-ες λένε πως αυτό μπορεί να είναι μια τακτική παγώματος καθώς η χώρα αναμένεται να προσέλθει σε εκλογές την επόμενη χρονιά.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 21.5.10 και το μεταφράσαμε από την Pink News, στην http://www.pinknews.co.uk/2010/05/21/fears-over-ugandas-discriminatory-hiv-bill/

Μια αμφισεξουαλική γυναίκα

«Ήξερα ότι δεν ήμουν ετερό από 7 ετών.

Ήμουν μπερδεμένη για μεγάλο χρονικό διάστημα, έβρισκα τις γυναίκες και τους άνδρες εξ ίσου ελκυστικές, χωρίς ιδιαίτερο ρυθμό ή αιτία ως προς το ποιό το φύλο που προτιμούσα.

Στα 14 άρχισα να έχω σχέση με μια κοπέλα, και αποφάσισα να πω στη μαμά μου, που πάντα είχαμε στενή σχέση, για το ότι ελκύομαι από γυναίκες και άνδρες. Ήταν πολύ υποστηρικτική, και απλά ήθελε να είμαι ευτυχισμένη.

Ωστόσο, χώρισα με την ερωμένη μου και έπειτα άρχισα να βγαίνω έναν τύπο - που φαινόταν να παγιώνει την ιδέα στο κεφάλι της μαμά μου ότι δεν ήμουν λεσβία και έτσι πρέπει να είμαι ετερό. Αυτό το μοτίβο συνεχίστηκε επί σειρά ετών, πράγμα που σήμαινε ότι θα έπρεπε να "εκ-δηλώνομαι come out" προς τη μαμά μου για περισσότερες από μία φορά!

Η απόδειξη- τεκμήριο πάντοτε φαινόταν να είναι ότι αν βγαίνω με κάποιον είμαι ξαφνικά ετερό, αντί για την αλήθεια, η οποία είναι ότι είμαι αμφισεξουαλική.

Αυτή η απόδειξη-τεκμηρίωση- πρόσληψη του σεξουαλικού προσανατολισμού μου να κρίνεται από την τρέχουσα συντρόφισά-ο μου με ενοχλεί ιδιαιτέρως, αν δεν επιλέξω μια συντρόφισα-ο, τότε τι είμαι; Αόρατη;!

Ομοίως, δέχτηκα πιέσεις από τις λεσβίες φίλες πως πρέπει να είμαι λεσβία αν βγαίνω με γυναίκες, και στη συνέχεια, αν έβγαινα με έναν άντρα, πρέπει να οφείλεται στο γεγονός ότι είναι "ευκολότερη" ή πιο αποδεκτή (η ετεροφυλοφιλία).

Αρκετά συχνά, όταν βγαίνων με τύπους, προϋποθέτουν πως ένα τρίγωνο πρέπει να είναι στην ατζέντα, και μερικές ήταν αρκετά εχθρικοί αφού ότου χωρίζαμε αν στην συνέχεια έβγαινα με γυναίκα. Το να είμαι αμφισεξουαλική δεν είναι μια «εύκολη επιλογή», διότι για μένα, δεν είναι καθόλου επιλογή".

Η ιστορία της Lia, μια 38χρονης, αμφισεξουαλικής γυναίκα.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.5.10 και το μεταφράσαμε από την Lgf στην http://www.lgf.org.uk/coming-out-as-bisexual/

Οταν το ατομικό ήταν συλλογικό…

Eξ αφορμης

Οταν το ατομικό ήταν συλλογικό…

Ζούμε με συνεχείς αναγωγές, παρελθοντολογικές αναμοχλεύσεις, καταναγκασμούς επανάληψης· μέσα στη ζάλη της ανάκλησης και το θόλωμα της μνήμης, ιδού και η καινούργια ιδέα: η «νέα μεταπολίτευση». Εννοια θολή, που πάντως επανέρχεται και συζητείται. Και προκαλεί σε αναδρομές.

Παίρνω αφορμή το βιβλίο των Κωστή Γιούργου - Τάκη Καμπύλη «Η ταράτσα της Μπουμπουλίνας» και όσα πρόσφατα ακούστηκαν στην παρουσίασή του. Δεν θα μιλήσω για το βιβλίο - άλλοι έχουν αναφερθεί εκτενέστερα και αρμοδιότερα, είτε σαν ερευνητές είτε σαν μάρτυρες, με τη διπλή έννοια της λέξης. Θα σταθώ μονάχα στη διαπίστωση του Νίκου Αλιβιζάτου ότι η πρώιμη αντίσταση στη δικτατορία λησμονήθηκε, λες και περάσαμε με ένα άλμα από τον Απρίλη του '67 στον Νοέμβριο του '73. Και στην πικρή αποστροφή της Κίττυς Αρσένη, που βασανίστηκε σ' εκείνη την «ταράτσα»: «Από ένα περίεργο φαινόμενο ιστορικού δαρβινισμού επικράτησε να ονομάζονται όσοι αντιστάθηκαν στη χούντα «γενιά του Πολυτεχνείου»». Είναι μια φράση που βαραίνει από σημασίες.

Να τι προσπαθώ να πω: ότι εκείνοι οι πρώτοι που αντιστάθηκαν, μετρημένοι στα δάχτυλα, μοναχικοί και εξαιρετέοι από μια κοινωνία που απείχε ή φοβόταν, ήταν αυτοί που αναλάμβαναν ακέραιη την ευθύνη των πράξεών τους και που επικύρωναν την ηθική διάσταση της πολιτικής που ναι, ακόμα κι αν μας φαίνονται φθαρμένες οι λέξεις, στην ανιδιοτέλεια και την αυταπάρνηση βασίζεται. Χρόνια μετά, όταν το κίνημα κατά της χούντας πήρε χαρακτήρα μαζικό, όταν η Νομική εξεγέρθηκε και μάτωσε το Πολυτεχνείο κι όταν σύντομα η χούντα κατέρρευσε, γελοία και τραγική μαζί, η έννοια της ατομικής ευθύνης απολέσθηκε και οι διαφορετικές προσωπικές στάσεις εξομοιώθηκαν. Μαζί χάθηκε και το παραπλήρωμα της ατομικής ευθύνης: η ταύτιση ατομικού και συλλογικού με την υποταγή του πρώτου στο δεύτερο. Ηταν πια ίδιο το να έχεις βασανιστεί στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, να έχεις περάσει έξω από το Πολυτεχνείο ή να ακούς, κρυφά, Θεοδωράκη στο οικογενειακό ηλεκτρόφωνο. Οταν όμως η μνήμη είναι λειψή και η ιστορία γράφεται με αποσιωπήσεις, έρχονται οι στρεβλώσεις και γεννιούνται τέρατα, όπως αυτό το σκοτεινό νεφέλωμα, το φτιαγμένο από εμμονές και εννοιακές συγχύσεις, που οδήγησε στη σημερινή πολιτική αποτελμάτωση, στον κοινωνικό μαρασμό, στην απόλυτη κυριαρχία του ατομικού σε βάρος του συλλογικού.

Γιατί όταν η ατομική ευθύνη εξαερώνεται και διαχέεται η έννοιά της σε ένα απροσδιόριστο κοινωνικό σύνολο, τότε δεν υπάρχει κανένας ένοχος σύμπραξης ή ανοχής προς δικτατορίες, νοσηρά κοινωνικά φαινόμενα, εκτροπές κάθε είδους. Ή -πράγμα που είναι το ίδιο- ευθύνονται όλοι εξίσου. Στη μεταπολίτευση ένοχοι ήταν άλλοι - λίγοι, με ονοματεπώνυμο. Οι υπόλοιποι, οι πολλοί, αξίωναν δάφνες αντιστασιακές και διεκδικούσαν την εξαργύρωσή τους - «ιδεολογική» στην αρχή, αλλά σύντομα πραγματική, υλική, οικονομικής ή εξουσιαστικής τάξης. Και βεβαίως, από το '81 και μετά, ικανοποιήθηκαν: κάθε ομάδα «διεκδικούντων» αμείφθηκε ανάλογα με τη δύναμή της κι ας ήταν από «δανεικά».

Μένει να δούμε αν στη «νέα μεταπολίτευση» η ευθύνη και πάλι θα διαχυθεί, θα μετατεθεί, με άλλα λόγια θα ακυρωθεί. Γιατί αν υπάρχει κάτι κοινό ανάμεσα στο 1974 και το 2010, είναι η ανυπαρξία διαχωριστικών γραμμών, η αδυναμία διάκρισης των λυσσαλέων ατομικισμών που βαφτίζονται συλλογικότητες για να θολώσουν τις έννοιες της υπευθυνότητας και της αλληλεγγύης. Μένει να δούμε αν θα ξαναβρούμε το νόημα των λέξεων και των πράξεων. Να δούμε αν θα καταφέρουμε να συγκροτήσουμε, επιτέλους, κοινωνία.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 23.5.10 στην εφημερίδα Καθημερινή, γραμμένο από την Kατερίνα Σχινά στην http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_18_23/05/2010_401846

Σύνθια, το πρώτο ζωντανό συνθετικό κύτταρο

Νέα εποχή από τη δημιουργία του πρώτου ζωντανού, συνθετικού κυττάρου

Αμερικανίδες ερευνήτριες-ες ανακοίνωσαν ότι κατάφεραν αυτό που ώς τώρα φάνταζε ακατόρθωτο και για πολλές-ους αιρετικό ώς και βλάσφημο: ούτε λίγο ούτε πολύ, τεχνητή ζωή.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για συνθετικό γενετικό υλικό το οποίο εμβάπτισαν σε βακτηριακό κύτταρο-ξενιστή. Το μικρόβιο που προέκυψε συμπεριφερόταν και λειτουργούσε όπως ακριβώς υπαγόρευε το εμφυτευμένο τεχνητό DNA. Η ερευνητική ομάδα, που δημοσίευσε τα συγκλονιστικά της επιτεύγματα στο περιοδικό Science, εργαζόταν υπό την καθοδήγηση του δρος Κρέιγκ Βέντερ του ομώνυμου ινστιτούτου (JCVI) στο Μέριλαντ και στην Καλιφόρνια.

Πρόκειται για ένα επίτευγμα με πολλαπλές μελλοντικές εφαρμογές που αναμένεται να οδηγήσουν στην καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών της ζωής. Είναι το πρώτο ζωντανό συνθετικό κύτταρο (ουσιαστικά μια μορφή τεχνητής ζωής), υπό την έννοια ότι έχει προέλθει εξ ολοκλήρου από ένα συνθετικό χρωμόσωμα.

Ο γενετιστής Κρέιγκ Βέντερ και η ομάδα του φιλοδοξούν να δημιουργήσουν τεχνητές μορφές ζωής με περιβαλλοντική και ενεργειακή χρησιμότητα, όπως π.χ. φύκια που θα μπορούν να αποθηκεύουν το διοξείδιο του άνθρακα και να παράγουν καθαρούς υδρογονάνθρακες. Είχαν ξεκινήσει τις προσπάθειές μεταφέροντας εργαστηριακά παρασκευασμένο γονιδίωμα μεταξύ βακτηριακών κυττάρων.

«Είναι η πρώτη φορά που συνθετικό DNA αναλαμβάνει τον πλήρη έλεγχο ζωικού κυττάρου» ήταν τα λόγια του Βέντερ. Αντιρρησίες, όμως, από την επιστημονική κοινότητα, υποδέχτηκαν με επιφύλαξη τις εξελίξεις λέγοντας από τη μία τα οφέλη υπερτονίζονται και από την άλλη υποβαθμίζεται ο κίνδυνος σε περίπτωση που τα συνθετικά βακτήρια αναμιχθούν με το φυσικό περιβάλλον.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 21.5.10 από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία στην http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=164704

Η Kiana Firouz ζητά άσυλο ως λεσβία στην Αγγλία

Η Ιρανή λεσβία ηθοποιός, Kiana Firouz (φωτογραφία) μπορεί να εκτελεσθεί αν απελαθεί

Η Ιρανή λεσβία ηθοποιός αγωνίζεται να κερδίσει άσυλο στην Αγγλία, επειδή φοβάται ότι θα εκτελεσθεί αν αποσταλλεί στο Ιράν.

Η 27χρονη, Kiana Firouz, άρχισε να κάνει μια ταινία στην Τεχεράνη πριν από μερικά χρόνια για να δοθεί φωνή στις λεσβίες της χώρας.

Πριν από δύο χρονιές, ήρθε στην Αγγλία ως φοιτήτρια, αλλά οι ιρανικές αρχές ανακάλυψαν το έργο της και μυστική αστυνομία άρχισε να την παρακολουθεί.

Ο λεσβιασμός είναι παράνομος στο Ιράν και επιβάλεται θανατική ποινή στις υπότροπες.
Η κα. Firouz αιτήθκε άσυλο στην Αγγλία, αλλά απορρίφθηκε λέγοντάς της πως θα μπορούσε να αποφύγει τη δίωξη, αν ήταν «διακριτική» για το σεξουαλικό προσανατολισμό της.

Ωστόσο, η κα. Firouz εμφανίζεται σε μια ταινία βασισμένη στη ζωή της που ονομάζεται Cul de Sac, η πρεμιέρα της οποίας είναι απόψε, και ο φόβος της είναι πως, τώρα είναι αρκετά γνωστή ώστε να βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο.

Η ίδια παίζει στο έργο, το οποίο διερευνά τη στάση της χώρας του Ιράν απέναντι στον λεσβιασμό. Η ίδια πιστεύει πως οι σκηνές λεσβιακού σεξ στην ταινία, είναι αρκετές για να την οδηγήσουν σε εκτέλεση.

Η κα Firouz λέει πως είναι «συγκλονισμένη» από την προσοχή στην υπόθεσή της και αρνείται να μιλήσει στα μέσα ενημέρωσης.

Αλλά σε δήλωσή που έστειλε τον περασμένο μήνα, είπε ότι θα αντιμετωπίσει σύντομα απέλαση.

Είπε: «Ο λεσβιασμός στο Ιράν είναι αμαρτία και έγκλημα το οποίο υπόκειται σε σκληρή τιμωρία. Σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, η επανάληψη αυτού του αδικήματος τιμωρείται με θάνατο. Η ποινή για το λεσβιασμό αφορά γυναίκες οι οποίες είναι ενήλικες, έχουν σώας τας φρένας, και συναινούν, είναι 100 χτυπήματα με μαστίγιο.
"Εάν ο λεσβιασμός επαναλαφθεί τρεις φορές η ίδια τιμωρία επιβάλλεται κάθε φορά, η θανατική ποινή ισχύει για την τέταρτη φορά".

Ο ακτιβιστής για την παροχή ασύλου, Paul Canning, δήλωσε πως η υπόθεσή της ήταν "εξαιρετικά ενοχλητική» για τις ιρανικές αρχές και πως η οικογένειά της που ζει στη χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε κίνδυνο.
Είπε στην Pink News: "Η κα Firouz θα φυλακιστεί, θα βιαστεί στη φυλακή. Είναι πολύ καλά τεκμηριωμένο ότι αυτό συμβαίνει στις λεσβίες".

«Είναι πολύ ενοχλητική πραγματικώς για το ιρανικό καθεστώς. Τον τελευταίο χρόνο, έχουν γίνει 50 με 100 εκτελέσεις - που γνωρίζουμε - των αντιπάλων του καθεστώτος".

Η δικηγορίνα της, η οποία ζήτησε να μην κατονομαστεί, δήλωσε στην Pink News πως οι κα Firouz είναι πλέον γνωστή στι ιρανικές αρχές και κινδυνεύει.
Είπε: «Το Υπουργείο Εσωτερικών πιστεύει ότι αυτή είναι λεσβία, αλλά της είπε ότι θα μπορούσε να είναι διακριτική. Αυτό είναι ένα γελοίο επιχείρημα.

"Το δικαστήριο επανέλαβε το ίδιο κατά την έφεση, πως καμιά-κανείς δεν ξέρει ποια είναι".

"Ζητήσαμε από το Υπουργείο Εσωτερικών να επανεξετάσει το θέμα στη βάση του ότι, η κα Firouz είναι τώρα εξαιρετικά-διάσημη. Δεν υπάρχει περίπτωση οι ιρανικές αρχές να μη την γνωρίζουν. Έχει αναφερθεί στα μέσα ενημέρωσης, τα διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου θέλουν να δείξουν την ταινία της, Cul de Sac".

«Δεν είναι το όνομα μιας νοικοκυράς, υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον. Είναι αδύνατο ναμην γνωρίζουν γι 'αυτήν".

Σήμερα, η νέα κυβέρνηση συνασπισμού του συντηρητικού-Φιλελεύθερου Δημοκρατικού κόμματος υποσχέθηκε ότι θα σταματήσει την απέλαση των ΛεΠΑΤ που αιτούνται άσυλο οι οποίες-οι βρίσκονται σε “αποδεδειγμένο κίνδυνο φυλάκισης, βασανιστηρίων ή εκτέλεσης".


Το άρθρο το βρήκαμε στις 20.5.10 και το μεταφράσαμε, από την Pink News στην http://www.pinknews.co.uk/2010/05/20/iranian-lesbian-actress-may-face-death-if-deported/

Η Διεθνής Αμνηστία συγκεντρώνει υπογραφές για την μη απέλαση της κας. Kiana Firuz, όσες θέλετε μπορείτε να υπογράψετε εδώ.

Το τρέϊλερ της ταινίας δεν εμφανίζεται στην διεύθυνση του Youtube και αντ΄αυτού γράφει: Το βίντεο αυτό έχει αφαιρεθεί λόγω παραβίασης των όρων χρήσης.
Στην συνέχεια: Το περιεχόμενο αυτού του βίντεο αυτό μπορεί να είναι ακατάλληλο για ορισμένες-ους χρήστριες-ες, καθώς έχει επισημανθεί από την κοινότητα χρηστριών-ων του YouTube.BREAK.
Για να δείτε αυτό το βίντεο ή την ομάδα, επιβεβαιώστε ότι είστε 18 ή μεγαλύτερος κάνοντας είσοδο ή εγγραφή.

Η Courtney Love με την Kate Moss

Η Courtney Love ισχυρίστηκε πως είχε βραχύχρονη λεσβιακή σχέση με την Kate Moss

Η Courtney Love είπε σε ένα περιοδικό πως κοιμήθηκε με την Kate Moss (φωτογραφία) πριν μια δεκαετία στο Μιλάνο της Ιταλίας.

Η τραγουδίστρια Hole και χήρα του νεκρού τραγουδιστή Nirvana Kurt Cobain πρόσφατα άφησε υπονοούμενα πως έχει κοιμηθεί με μια γυναίκα supermodel.

Είπε στο ιρλανδικό περιοδικό Hot Press πως αυτή η γυναίκα είναι η Moss.

Είπε: «Ήταν Kate Moss. Αυτή δεν νοιάζεται.

Δεν "Είναι μια μεγάλη ιστορία για τα εγγόνια έτσι... ναι. Η Kate δεν έκανε πολλά ναρκωτικά. Ήταν απλά κάτι που συνέβη στο Μιλάνο την δεκαετία του '90.

"Συνέβη και ήταν διασκεδαστικό. Και το λέει κι ίδια, έτσι ελπίζω ότι δεν θα τρελαθεί που αποκαλύπτω το γεγονός ... Νιώθω σαν ένα τέτοιο φιλί και το λέω".

Η Love πρόσθεσε ότι η Moss ήταν μια "καλή φίλη" και αγόρασε σχεδόν το σπίτι του μοντέλου στην St John's Wood στο Λονδίνο.

Η τραγουδίστρια πρόσφατα ισχυρίστηκε ότι κοιμήθηκε με τον τραγουδιστή Bush Gavin Rossdale ενώ έβγαινε με την τωρινή σύζυγός του, Gwen Stefani.

Είπε: «Εγώ και ο Gavin βγαίναμε για οκτώ μήνες. Υπήρξε κάποια επικάλυψη στο διάστημα που, έβγαινα ραντεβού με Edward [Norton] και εκείνος με την Gwen - αλλά ποτέ όταν ήταν αρραβωνιασμένοι. Είμασταν σαν σύντροφοι που κάνουν μόνο σεξ-fu**k buddies".


Το άρθρο το βρήκαμε στις 20.5.10 και το μεταφράσαμε από την Pink News στην http://www.pinknews.co.uk/2010/05/20/courtney-love-claims-she-had-lesbian-fling-with-kate-moss/

Συμφωνία για τα ΛεΠΑΤ δικαιώματα στην Αγγλία

Η συμφωνία μεταξύ συνασπισμού του Συντηρητικού και του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού κόμματος υπόσχεται να δράσει υπερ μιας σειράς ΛεΠΑΤ δικαιωμάτων που γνωστοποίησαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.

Το έγγραφο που παρουσιάστηκε σήμερα ως η επίσημη συμφωνία μεταξύ του πρωθυπουργού David Cameron και ο αναπληρωτής του Nick Clegg σχημάτισαν κυβέρνηση συνασπισμού.
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, οι δύο ηγέτες υποσχέθηκαν μια σειρά μέτρων για τις LGBT. Και τα τρία κύρια κόμματα υποσχέθηκαν δράσης για τον ΛεΠΑΤ εκφοβισμό, και ο κ. Cameron υποσχέθηκε ότι θα επεξεργαστεί ιστορικές καταδίκες που έχουν να εφαρμοστούν από όταν το ΛεΠΑΤ σεξ ήταν παράνομο.

Η συμφωνία αναφέρει ότι η κυβέρνηση θα βοηθήσει τα σχολεία αντιμετωπίσουν τον ΛεΠΑΤφοβικό εκφοβισμό, θα ασκήσει πιέσεις σε άλλες χώρες να υποστηρίξουν τα ΛεΠΑΤ δικαιώματα, θα επιδιώξει διεθνή αναγνώριση του συμφώνου συμβίωσης που γίνεται στην Αγγλία, θα σταματήσει την επαναφορά των ΛεΠΑΤ αιτουσών άσυλο που βρίσκονται σε κίνδυνο, θα επεξεργαστεί τις καταδίκες για ΛεΠΑΤ σεξ ως εξαντλητικές και θα συμβάλλει στην καλύτερη καταγραφή των ΛεΠΑΤ εγκλημάτων μίσους.

Ωστόσο, δεν αναφέρει το αν θα ξεδιαλύνει τον ΛεΠΑΤ γάμο. Ο κ. Clegg είπε στην Pink News το Φεβρουάριο, υποστήριξε την αλλαγή της νομοθεσίας, αν και το θέμα δεν περιλαμβάνονταν στο μανιφέστο του κόμματός του.

Ένα μανιφέστο των Συντηρητικών που ξεκίνησε με την Theresa που εργαζόταν για την Ισότητα, τον Μαΐο πριν από τις εκλογές είπε ότι το κόμμα της «θα εξετάσει την περίπτωση να τροποποιηθεί η νομοθεσία και να επιτρέψει το σύμφωνο συμβίωσης να εξισωθεί με το γάμο". Ο κ. Cameron δήλωσε σε συνέντευξή του που ακολουθεί ότι “δεν σχεδιάζει” καμιά αλλαγή, αλλά θα «κοιτάξουμε για το μέλλον προσεκτικά".

Ο κ. Cameron και ο κ. Clegg αποκάλυψε το έγγραφο στο Υπουργείο Οικονομικών στο 20.5.10.

Ο κ. Clegg είπε «Ακόμη κι αν έχετε διαβάσει 100 τμήματα του Μανιφέστου, δεν έχετε διαβάσει ένα έγγραφο όπως αυτό.

"Δεν είναι καμιά ιδέα του κόμματος, ούτε καν των δύο κομμάτων”, αλλά ένα κοινό πρόγραμμα για την κυβέρνηση που βασίζεται σε κοινές φιλοδοξίες και κοινούς στόχους.
"Συμβιβασμοί έχουν, φυσικά, πραγματοποιηθεί και από τις δύο πλευρές, αλλά οι εν λόγω συμβιβασμοί ενισχύουν, δεν αποδυναμώνουν, το τελικό αποτέλεσμα".

Ο κ. Cameron δήλωσε: «Όσο περισσότερο μιλήσαμε, όσο περισσότερα ακούσαμε, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούσαμε πως τα οράματά μας για αυτή τη χώρα και οι αξίες που ενέπνευσαν ενίσχυσαν και ενισχύονται από την δράση των δύο κομμάτων που συνεργάζονται".

Η συμφωνία υπόσχεται επίσης να καταργήσει τις ταυτότητες και το Μητρώο Εθνικής Ταυτότητας, θα καθιερώσει την Νομοθεσία Ελευθερίας και θα αποκαταστήσει τα δικαιώματα για τη μη βίαιη διαμαρτυρία.

Στην εκπαίδευση, υπάρχουν σχέδια που θα επιτρέψει στους γονείς να ανοίξουν σχολεία, θα προσέλκυσει περισσότερες επιστημόνισες και μαθηματικές πτυχιούχους να διδάξουν και θα ενθαρρύνει την μεγαλύτερη αξιοπιστία των σχολείων.

Η κυβέρνηση συνασπισμού σχεδιάζει επίσης να θέσει εκτός λειτουργίας υφιστάμενων προγαραμμάτων επιδομάτων προνοίας ενός συνταξιοδοτικού συστήματος, ενώ εισπραττόμενα επιδόματα αναπηρίας θα πρέπει να επαναξιολογηθούν.


Οι ΛεΠΑΤ φιλικές υποσχέσεις πραγαμτοιοποιούνται:

"Θα στηρίξουμε τα σχολεία αντιμετωπίσουν τον εκφοβισμό στα σχολεία, ειδικά τον ΛεΠΑΤφοβικό εκφοβισμό"

"Θα χρησιμοποιήσουμε τις σχέσεις μας με άλλες χώρες για να ασκήσουμε πιέσεις για απερίφραστη στήριξη των ΛεΠΑΤ δικαιωμάτων και να αναγνωρισθεί το σύμφωνο συμβίωσης της Αγγλίας να αναγνωριστεί διεθνώς.

«Θα σταματήσουμε την απέλαση των αιτουσών άσυλο, οι οποίες-οι υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν συγκεκριμένες χώρες εξ' αιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας του κοινωνικού φύλου τις τίθενται σε αποδεδειγμένο κίνδυνο φυλάκισης, βασανιστηρίων ή εκτέλεσης".

«Θα αλλάξουμε την νομοθεσία, ώστε οι ιστορικές καταδίκες για συναινετικό ΛεΠΑΤ σεξ με πρόσωπα άνω των 16 ετών, θα θεωρείται ανενεργές και δεν θα καταχωρούνται στο ποινικό μητρώο".

"Θα προωθήσουμε την καλύτερη καταγραφή των εγκλημάτων μίσους κατά των αναπήρων και ΛεΠΑΤ, τα οποία συχνά δεν καταγράφονται".


Το άρθρο το βρήκαμε στις 20.5.10 και το μεταφράσαμε, από την Pink News γραμμένο από την Jessica Geen στην http://www.pinknews.co.uk/2010/05/20/coalition-deal-promises-action-on-homophobic-bullying-gay-asylum-seekers-and-lgbt-rights-abroad/

Ν.Αλιβιζάτος: "...αλλαγές στο πολιτικό σύστημα"

Ν.Αλιβιζάτος: «Έρχονται βαθύτερες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα»

Μεταβολές ουσίας στο πολίτευμα της Ελλάδας, με επίκεντρο τη διαφάνεια και τη λογοδοσία, «βλέπει» ο συνταγματολόγος, Νίκος Αλιβιζάτος. Αξιολογώντας στο tvxs.gr τις διεργασίες οι οποίες δρομολογούνται, από την ομολογία αποτυχίας του πολιτικού συστήματος ως έχει, εξάγει τα ακόλουθα βασικά συμπεράσματα:
-Υπάρχει πρωτοφανής πίεση για δραστικές αλλαγές.
-Δεν είναι διασφαλισμένη η μονιμότητα των όποιων μεταλλάξεων.
-Δεν έχει προταθεί εναλλακτικό μοντέλο στο υφιστάμενο πολίτευμα συνολικά.
-Οφείλει να αποφευχθεί ο λαϊκισμός του τύπου: «όλες-οι στο Γουδί».
-Η πρόκληση για τον επιχειρηματικό κόσμο είναι η πάγια: να καταφέρει να συνεργαστεί και να προσελκύσει τον απόδημο ελληνισμό.


Ακολουθεί, πλήρης, η συνέντευξη του κ. Αλιβιζάτου στο πλαίσιο αφιερώματος του tvxs.gr για την «τύχη» του πολιτικού συστήματος:

-Θεωρείτε δεδομένη τη σημερινή περίοδο ως μεταβατική σε μία νέα πολιτική πραγματικότητα;

Κατά τη γνώμη μου μπορεί να γίνουν πολύ σημαντικές αλλαγές. Tο ερώτημα είναι αν αυτές θα αφορούν τις δομές, δηλαδή το πολίτευμα, ή τις πρωταγωνίστριες-ες, δηλαδή τα κόμματα, αν θα είναι, με άλλα λόγια, απλώς μια κρίση αντιπροσώπευσης. Για να το πω διαφορετικά, πάμε για καινούρια πολιτικά σχήματα στο πλαίσιο του ίδιου πολιτεύματος ή τελικά το ίδιο το πολίτευμα πρόκειται να υποστεί κάποιες βαθύτερες μεταλλαγές; Νομίζω ότι αυτό είναι το κρίσιμο δίλημμα και έχω την εντύπωση ότι εδώ μπορούμε να συζητάμε με τις ώρες, αφού η κάθεμιά-καθένας έχει τις απόψεις της. Προσωπικά πιστεύω ότι τα δύο συνδέονται και ότι, τελικά, θα γίνουν αλλαγές και στο ίδιο το πολίτευμα. Δεν ξέρω αν μιλάμε για ανατροπή, αλλά σίγουρα κάποιες αλλαγές τις βλέπω να έρχονται.

-Μπορείτε σε κάποιο βαθμό να προδικάσετε προς ποια κατεύθυνση θα σημειωθούν αυτές οι μεταβολές;

Aιτήματα όπως για παράδειγμα η διαφάνεια (αρέσουν αυτές οι λέξεις πολύ και στον σημερινό πρωθυπουργό, αλλά νομίζω ότι δεν είναι λάθος) και η λογοδοσία (γενικώς δηλαδή ότι πρέπει να ασκούμε με πιο υπεύθυνο τρόπο πολιτική και να αποδίδουμε λογαριασμό) αποτελούν, νομίζω, σημεία στα οποία βλέπω να έρχονται βαθύτερες αλλαγές. Δεν είμαι βέβαιος αν αυτές θα είναι μόνιμες ή θα σημειωθούν «κάτω από την μπόρα» και μετά από λίγο καιρό θα γυρίσουμε στα υφιστάμενα.

-Ποια-ος θα λέγαμε ότι προχωρά πρώτη-ος και οδηγεί σε αυτή τη μετάλλαξη; Οι πολιτικές-οι εκπρόσωποι οι οποίες-οι πλέον αδυνατούν να διαχειριστούν τα μείζονα ζητήματα; Ή οι πολίτισες-ες που εμφανίζονται σήμερα αγανακτισμένες-οι όσο ποτέ και αναζητούν κάτι καινούριο;

Νομίζω ότι είναι συνδυασμός και των δύο. Ο κόσμος δεν πιστεύω ότι θα ησυχάσει με μία τρίπλα όπως αυτές οι οποίες γίνονταν στο παρελθόν. Θέλει κάτι πιο χειροπιαστό. Και το ερώτημα είναι αν αυτό το χειροπιαστό θα το δούμε χωρίς να ενδώσουμε σε ένα λαϊκισμό, επί δικαίων και αδίκων, του τύπου: «όλες-οι στο Γουδί». Για παράδειγμα, είναι αδιανόητο αυτό που έγινε την περασμένη εβδομάδα: Στην ίδια σελίδα των εφημερίδων είχαμε μια πολύ κραυγαλέα περίπτωση απάτης από γιατρίνες-ους με τα ορθοπεδικά μηχανήματα (με μερικά εκατομμύρια ευρώ στους λογαριασμούς της καθεμιάς- καθενός κ.λπ.) μαζί με την υπόθεση κάποιων άλλων γιατρίνων-ων που δεν είχαν καταχωρήσει την επίσκεψη μιας ή δύο ασθενών στο βιβλίο που είναι υποχρεωμένες-οι να τηρούν στο γραφείο τις. Η μη προσεκτική-ος αναγνώστριας-ης ονόματα βλέπει και καταδικάζει εξ ίσου και τις μεν και τους δε. Δεν είναι σοβαρά αυτά τα πράγματα.

-Βλέπετε τους βασικούς πολιτικούς παράγοντες του τόπου, πράγματι, να συναισθάνονται τις όποιες αλλαγές είναι σε εξέλιξη και οι οποίες θίγουν την ίδια την υπόσταση του συστήματος; Ή προχωρούν περισσότερο σε μία ρητορεία για εσωτερική κατανάλωση;

Έχω την εντύπωση ότι δεν όλες ίδιες-οι. Υπάρχουν σοβαρές και λιγότερο σοβαροί πολιτικίνες-οι. Σε όλες τις παρατάξεις.

-Συντρέχουν και κίνδυνοι για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του πολιτικού συστήματος μέσα από αυτή την πορεία;

Κοιτάξτε, η κ. Παπαρήγα για παράδειγμα, αν ακούσατε προσεκτικά το λόγο της το περασμένο Σάββατο, στην μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ, φαίνεται να προτείνει ως εναλλακτικό μοντέλο ένα Σύνταγμα στα χνάρια του Συντάγματος των χωρών του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι, με τέτοιες θέσεις, μπορεί να πείσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού να την ψηφίσει, παρά την αναμενόμενη αύξηση της ψήφου διαμαρτυρίας.

Το πολιτειακό της πρότυπο ηχεί, όπως και να το κάνουμε, ξεπερασμένο, ακόμη και σ’ αυτές-ους που σήμερα υποφέρουν από τα μέτρα. Επιμένω λοιπόν στην άποψη ότι εναλλακτικό μοντέλο, στο υφιστάμενο πολίτευμα συνολικά, δεν έχει προταθεί. Το ερώτημα είναι εάν αυτό θα υποστεί κάποιες βαθιές μεταλλάξεις προς τη σωστή κατεύθυνση ή κάποιες προσωρινές θεραπείες για να ξεπεράσουμε την παρούσα κρίση. Θέλω να πιστεύω, χωρίς να έχω αυταπάτες φυσικά, ότι θα συμβεί το πρώτο. Διότι η πίεση είναι πολύ μεγάλη. Έχω την εντύπωση ότι για πρώτη φορά βλέπω τόσο έντονα να παίζονται συνειδήσεις αυτή την περίοδο.

Θεωρώ ότι η χρυσή 5ετία στη νεότερη ελληνική ιστορία είναι ο ανορθωτικός Βενιζελισμός (1910-15), μία περίοδος κατά την οποία μπήκαν οι βάσεις για ένα ποιοτικά διαφορετικό πολίτευμα, μέσα στο πλαίσιο του ίδιου συνταγματικού συστήματος. Υπενθυμίζω ότι η ανορθωτική αυτή περίοδος ήρθε μετά την καταστροφή του 1897. Και, επίσης, έχω την εντύπωση ότι κράτησε μερικά χρόνια, ότι δηλαδή έγιναν μερικές τομές που, παρά τον Εθνικό Διχασμό και τη Μικρασιατική Καταστροφή, διήρκεσαν. Μπορεί καμιά να πει ότι το 1928-32 ήταν μια συντηρητική στροφή σε σχέση με την περίοδο 1910-15, δίχως άλλο. Παρά ταύτα, κατά τη διάρκεια αυτής της εικοσαετίας 1910-1930, μπήκαν οι βάσεις για τη νεότερη Ελλάδα έτσι όπως τη ζούμε σήμερα. Θα ήθελα να πιστεύω ότι κάτι ανάλογο θα μπορούσε να συμβεί και σήμερα.

-Ο ιδιωτικός παράγοντας, εν προκειμένω ο επιχειρηματικός κόσμος, βλέπετε να διεκδικεί με αξιώσεις μια θέση στο πολιτικό προσκήνιο; Όπως έχει συμβεί και σε άλλες χώρες (βλ. Ιταλία);

Όχι κατευθείαν. Δεν το πιστεύω αυτό το πράγμα. Νομίζω ότι η μεγάλη πρόκληση για τον επιχειρηματικό κόσμο είναι αυτή που αντιμετώπισε πάντοτε στη νεότερη ελληνική ιστορία: να καταφέρει να συνεργαστεί και να προσελκύσει τον απόδημο ελληνισμό. Υπάρχουν πάρα πολλές πλούσιες-οι Ελληνίδες-ες εκτός Ελλάδος. Εάν καταφέρουν να πειστούν αυτές-οι οι άνθρωποι να εισφέρουν στην Ελλάδα γνώση, κεφάλαια και ιδέες, έχω την εντύπωση ότι, όπως συνέβη και σε άλλες φάσεις της ελληνικής ιστορίας, θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις μιας επιχειρηματικής και οικονομικής ανάπτυξης στον καινούριο κόσμο. Να αναμιχθούν οι επιχειρηματίες άμεσα στην πολιτική; Δεν το πιστεύω. Κοιτάξτε, οι σχέσεις Μπενάκη και Ελευθέριου Βενιζέλου είναι γνωστές: αν και εξελέγη δήμαρχος Αθηναίων, δεν διεκδίκησε ποτέ υπουργικό αξίωμα. Σε κάθε περίπτωση, το ισχύον Σύνταγμα δεν ευνοεί την εκκόλαψη μιας Ελληνίδας-α Μπερλουσκόνι.


Το άρθρο το βρήκαμε στις 20.5.10 στην http://tvxs.gr/node/58673