της κας Navanethem Pillay, Ύπατη Αρμόστρια του ΟΗΕ Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μέρος Β'Αγαπητές Συναδέλφισες,
Η ελευθερία σκέψης, της συνείδησης και των θρησκευτικών πεπεοιθήσεων αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα που προβλέπεται στο άρθρο 18 της Οικουμενικής Διακήρυξης και του Διεθνούς Συμφώνου Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων. Μπορεί να περιοριστεί μόνο σε λίγες περιπτώσεις, αλλά, όπως και κάθε άλλο ανθρώπινο δικαίωμα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει την παραβίαση άλλων θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό περιλαμβάνει το δικαίωμα να απολαμβάνουν όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα χωρίς διακρίσεις. Η μάχη κατά των διακρίσεων εμποτίζει όλες τις πτυχές των δραστηριοτήτων των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και μια κεντρική πτυχή αυτής ήταν η προώθηση της ισότητας των γυναικών.
Η Συνθήκη για την Εξάλειψη Όλων των Μορφών Διακρίσεων κατά των Γυναικών CEDAW - επικυρώθηκε από ή προσχώρησαν σε αυτήν 186 χώρες, αλλά, δυστυχώς, υπεγράφη από τις Ηνωμένες Πολιτείες μόλις (το 1980 υπό τη διακυβέρνησή σας, Πρόεδρε Κάρτερ) - είναι μια νομικά δεσμευτική χάρτα πορείας για τη μετατροπή των σχέσεων των δύο φύλων εντός των χωρών, των κοινοτήτων και των οικογενειών. Έχει εμπνεύσει τη δημιουργία της κοινωνίας των πολιτισών σε διεθνές και εθνικό επίπεδο καθώς και την ενδυνάμωση ατομικά των γυναικών να αναγνωρίσουν και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τις. Το έργο του εποπτικού οργάνου, η Επιτροπή για την Εξάλειψη των Διακρίσεων κατά των Γυναικών, έδωσε ώθηση στη συνταγματική, στη νομοθετική και πολιτική αλλαγή σε πολλές χώρες μέλη, ιδίως σε σχέση με τη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών που συχνά δικαιολογείται με βάση τις θρησκευτικές ή πολιτισμικές πρακτικές .
Ανεξάρτητες εξειδικευμένες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών έχουν επίσης ρόλο στην προώθηση των αλλαγών και στην προώθηση της προστασίας. Το 1986, η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα διόρισε ειδικό εισηγητικό σώμα για να εξετάσει τα περιστατικά σε όλα τα μέρη του κόσμου που είναι ασυμβίβαστα με τις διατάξεις της Δήλωση για την εξάλειψη όλων των μορφών μισαλλοδοξίας και των διακρίσεων λόγω θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων και να προτείνει επανορθωτικά μέτρα για τέτοιες καταστάσεις το 1981.
Κάθε μία από τις τέσσερις εισηγήτριες οι οποίες κατέχουν την εντολή να καταβληθεί ιδιαίτερη προσοχή στη σχέση μεταξύ ελευθερίας των θρησκευτικών πεποιθήσεων και την απόλαυση των γυναικών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τις.
Έχουν επιστήσει την προσοχή σε επιβλαβείς πρακτικές, οι οποίες θεωρούν ότι κατά κύριο λόγο αποδίδονται σε πολιτιστικές ερμηνείες των θρησκευτικών επιταγών, ή που μπορούν ακόμη και να συγκρούονται με τη θρησκεία. Οι εξειδικευμένες εισηγήτριες έχουν συστήσει τη θέσπιση νομοθεσίας για την εξάλειψη των διακρίσεων ή των επιβλαβών πρακτικών και την κατάργηση των νόμων που παραβιάζουν τα δικαιώματα των γυναικών. Ζήτησαν την ποινικοποίηση αυτών που εκτελούν αυτές τις πρακτικές.
Επιπλέον, αυτές οι ανεξάρτητες εξειδικευμένες κατέστησαν σαφές ότι, ανησυχητικά, ορισμένες από αυτές τις πρακτικές τις υπερασπίζονται θρησκευτικές ηγέτιδες, μέλη ή κοινότητες, και είναι πολύ δύσκολο να αμφισβητηθούν. Έχουν επίσης αναφέρει πως οι γυναίκες είναι σε μεγάλο βαθμό αποκλεισμένες από τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων των περισσότερων θρησκειών, οι φωνές τις πολύ συχνά απουσιάζουν από το διάλογο τόσο μεταξύ των θρησκευτικών όσο και μεταξύ άλλων πεποιθήσεων.
Οι μελετήτριες και οι ειδικές έχουν επισημάνει ότι ο σαφής διαχωρισμός μεταξύ του κράτους και των θρησκευτικών εξουσιών-αρχών βοηθά να εξισωθούν οι όροι ανταγωνισμού για τις γυναίκες με τη μετατόπιση της εστίασης από την προστασία ορισμένων δικαιωμάτων στην προστασία όλων των δικαιωμάτων για όλες, όσες είναι θρησκευτικά προσανατολισμένες και εκείνες των οποίων οι απόψεις είναι κοσμικές, η θρησκευτική πλειοψηφία και η θρησκευτική μειοψηφία, τις ευσεβείς και αγνωστικίστριες.
Η ομάδα εργασίας σχετικά με τις διακρίσεις κατά των γυναικών στη νομοθεσία και την πρακτική, η οποία καθιέρωσε πρόσφατα το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Επίσης, θα είναι σε καλή θέση να αναζητήσει τρόπους ώστε να διασφαλίσει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα που βασίζονται στη μη διάκριση με βάση το φύλο και την ελευθερία των θρησκευτικών και άλλων πεποιθήσεων καθώς και της συνείδησης μπορούν να τα απολαύσουν πλήρως όλες.
Από την πλευρά της, η Υπηρεσία μου προσπαθεί να μεταφράσει το πλαίσιο του οράματος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των ίσων δικαιωμάτων και της μη διάκρισης στη καθημερινή πραγματικότητα της ζωής όλων των γυναικών.
Έχουμε επικεντρωθεί στην προώθηση και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των γυναικών, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων τις, που είναι επίσης ένα μέσο εξασφάλισης της συμμετοχής των γυναικών σε όλες τις πτυχές της διακυβέρνησης. Δουλεύουμε για την καταπολέμηση της σεξουαλικής βίας ειδικότερα όταν συγχωρείται ρητώς ή εμμέσως από το κράτος, και να εξασφαλίσουμε πως τα θύματα της θα τύχουν δικαιοσύνης. Αυτό δεν είναι μόνο μια ηθική επιταγή, αλλά και μια νομική υποχρέωση η οποία χωρίς η κοινή ευημερία τίθεται σε κίνδυνο. Είμαι βέβαιη πως η δημιουργία της Γυναίκες των Ηνωμένων Εθνών θα φέρει περισσότερη συνοχή, ενέργεια και ιδέες για το σύστημα των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών.
Αγαπητές Συναδέλφισες,
Με τη CEDAW και η νομολογία που ώθησε, το κανονιστικό πλαίσιο εξασφάλισης πως ίση μεταχείριση των γυναικών στο διεθνές δίκαιο είναι σταθερά στη θέση της. Πριν από δεκαπέντε χρονιές, χώρες ανέλαβαν την υποχρέωση για την εξάλειψη των διακρίσεων στο πλαίσιο της τέταρτης Παγκόσμιας Διάσκεψης Γυναικών στο Πεκίνο. Ωστόσο, οι απτές βελτιώσεις στην καθημερινή ζωή εκατομμυρίων γυναικών είναι πολύ χαμηλότερες από τις δεδηλωμένες δεσμεύσεις και τις προθέσεις.
Χρειάζεται να επιταχύνουμε την εφαρμογή και την επιβολή των δικαιωμάτων των γυναικών, την αντιμετώπιση των διακρίσεων λόγω φύλου και της βίας που υφίστανται τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική σφαίρα, σε περιόδους ειρήνης καθώς και σε συγκρούσεις ή μεταβατικές περιόδους. Αυτές είναι εκδηλώσεις των ιστορικά άνισων σχέσεων εξουσίας μεταξύ γυναικών και ανδρών που διαιωνίζεται από τις παραδοσιακές και συνήθεις πρακτικές πως οι γυναίκες συμφωνούν να βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση στην οικογένεια, στον χώρο εργασίας, καθώς και στην κοινωνία γενικότερα.
Γυναίκες και άνδρες, κορίτσια και αγόρια πρέπει να εκπαιδευτούν για τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών και την ευθύνη όλων να σέβονται τα δικαιώματα των άλλων. Αυτό πρέπει να περιλαμβάνει την αναγνώριση του δικαιώματος των γυναικών να ελέγχουν το σώμα τις και τη σεξουαλικότητά τις, καθώς και το να έχουν ίση πρόσβαση στην κληρονομιά, την ιδιοκτησία, την εκπαίδευση και τη κοινωνική ασφάλιση.
Όπως παρατηρήθηκε στην Πλατφόρμα του Πεκίνου, η θρησκευτική ή άλλη πεποίθηση, η σκέψη, και η συνείδηση μπορούν, να συμβάλουν στην εκπλήρωση των προσδοκιών των γυναικών. Ωστόσο, σημειώνει το έγγραφο της Πλατφόρμας, «είναι γνωστό ότι κάθε μορφή εξτρεμισμού μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στις γυναίκες και μπορεί να οδηγήσει στη βία και τις διακρίσεις. "Η Πλατφόρμα καλεί τις κυβερνήσεις να λάβουν μέτρα ώστε η παράδοση και η θρησκευτική πεποίθηση και οι εκφράσεις τις να μην αποτελούν βάση για διακρίσεις κατά των κοριτσιών.
Ας υπενθυμίσουμε πως σκοπός των θρησκευτικών πεποιθήσεων και τα θεσμικών των οργάνων είναι να δώσουν στις πιστές ένα σπίτι-πατρίδα, μια ταυτότητα για να είναι υπερήφανες, την αίσθηση του ανήκειν σε μια κοινότητα, ένα σημείο προορισμού και μια πλατφόρμα για τις πνευματικές αναζητήσεις της καθεμιάς. Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις είναι, μπορούν, και έχουν ενδυναμωτική εμπειρία σε όλους τους πολιτισμούς και σε όλες τις χώρες.
Η ενδυνάμωση είναι αφετηρία κατάργησης των μεροληπτικών νόμων και επιβλαβών πρακτικών που κρατούν τις γυναίκες πίσω, ματαιώνουν την επινοητικότητά τις, και περιορίζουν την πρόσβασή τις σε ένα δίκαιο μερίδιο της κοινής υλικής ευημερίας-πλούτου.
Η ενδυνάμωση απαιτεί την ενεργό συμμετοχή τις στη δημόσια ζωή, στην ελευθερία της έκφρασης, του συνεταιρίζεσθαι και της μετακίνησής-κυκλοφορίας τις. Η ενδυνάμωση απαιτεί σταθερές κοινοτικές δεσμεύσεις ώστε να νικηθεί ο φόβος, η στέρηση και ο αποκλεισμός.
Η ενδυνάμωση πρέπει να τελικά οριστικοποιηθεί-σφραγιστεί σε εθνικές πολιτικές προωθόντας την αυτοβοήθεια και την αλληλεγγύη. Στο πλαίσιο αυτό, απορροφώντας τα διεθνή πρότυπα στο εθνικό δίκαιο και την επιβολή τους είναι υψίστης σημασίας. Η στόχευση σε εθνικά σχέδια δράσης είναι επίσης ζωτικής σημασίας.
Οι μηχανισμοί Δικαιοσύνης έχουν χρησιμοποιηθεί δημιουργικά και αποτελεσματικά ώστε να εξασφαλίσουν την υπευθυνότητα-λογοδότηση σε δεινές καταστάσεις όταν οι κυβερνήσεις, τόσο φτωχές και πλούσιες χώρες, αποτύχουν να εγγυηθούν πως οι γυναίκες απολαμβάνουν τα ανθρώπινα δικαωμτά τις, ή όπου οι καγγελίες των γυναικών ήταν κωλυσιεργία από τη γραφειοκρατική αδράνεια και τις προκαταλήψεις.
Η προώθηση και η άσκηση στην ανεκτικότητα, η ικανότητα να κρατηθούν οι καρδιές και τα μυαλά μας ανοικτές στο σκεπτικό των άλλων είναι τα αληθινά καθοριστικά κριτήρια που τίθενται ώστε να εκτιμηθεί-αποτιμηθεί εάν η δέσμευσή μας για την πληρότητα και την αλληλοεξάρτηση του συνόλου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας είναι πραγματικά γνήσια και όχι μόνο σκόπιμη ρητορική.
Σας ευχαριστώ.
Την είδηση την βρήκαμε στις 4.4.11 και την μεταφράσαμε από την ιστοσελίδα του ΟΗΕ Ανθρώπινα Δικαιώματα στην http://www.ohchr.org/EN/NewsEvents/Pages/DisplayNews.aspx?NewsID=10920&LangID=e
