Οι ευρω-εκλογές έγιναν κι αποχή δεν πέτυχε τον στόχο της, δηλαδή να προβληματίσει τα κόμματα να αλλάξουν την πολιτική τους. Αντιθέτως κατάφερε να ισχυροποιηθεί η πιο συντηρητική πλευρά των κομμάτων μέσα σε μια κοινωνία που έχει απαξιωθεί από κάθε είδους απάτη.
Η κοινωνία ιστορικά σε περιόδους οικονομικής αστάθειας επιζητεί ακόμη και μια δικτατορία αρκεί να επανέλθει η σταθερότητα. Μισερή ανάξια χωρίς όνειρα, προοπτικές και δικαιώματα αλλά σταθερότητα. Το κενό πολιτικής μάς οδηγεί σε ακραία βία, φτάνουμε να παίρνουμε το νόμο στα χέρια μας πράττοντας ανομίες.
Τα κόμματα θα αποτυγχάνουν σχεδόν νομοτελειακά να μας εκπροσωπήσουν όσο το πρόταγμα τους είναι οικονομικό και εμείς οι κοινές θνητές παρουσιαζόμαστε ως εργαζόμενες και μόνο, όσο αρνούνται να ασχοληθούν με την ποικιλότητα της-του ανθρώπου όσο και με την πολυμορφία της κοινωνίας.
Για τα κόμματα όλα τα ζητήματα που βιώνουμε καθημερινά είναι πταίσμα, γιαυτό δεν υπάρχει στη καθημερινή πρακτική άσκησης εξουσίας των κομμάτων, η διαμόρφωση καλύτερων καθημερινών συνθηκών της ζωής μας όπως οι διακρίσεις απέναντι στον σεξουαλικό προσανατολισμό, η σεξουαλική προκατάληψη, η βία απέναντι σε ΛεΠΑΤ, ετερό έφηβες και ενήλικες γυναίκες μέσα στην οικογένεια στην κοινωνία και στον χώρο εργασίας.
Ο ετερο-σεξισμός είναι άγνωστη λέξη για τα κόμματα, τα οποία τον ενισχύουν με την συμπεριφορά τους εντός και εκτός των ορίων τους. Δεν υπάρχει ούτε μια ανοικτά λεσβία βουλευτίνα.
Η ποσόστωση είναι ελάχιστη κι όσο ανεβαίνουμε την πυραμίδα των θέσεων μέσα στο κόμμα οι γυναίκες είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες. Όσες-οι καλούνται να τα εκπροσωπήσουν έχουν κληθεί τυπικά για να τηρηθούν κομματικές ισορροπίες και στείροι συνήθως αντιπολιτευτικοί ανταγωνισμοί.
Τα κόμματα εξ' αιτίας της ευρωπαϊκής πίεσης, έχουν θεσμικά κατοχυρώσει στοιχειωδώς την ισότητα αλλά δεν υπάρχουν καλές πρακτικές που να ενισχύουν την ισότητα στην πράξη. Σειρά νόμων παραμένουν με σεξουαλικές προκαταλήψεις -φοβίες, ρατσισμό και ετερο-σεξισμό.
Τα κόμματα δεν αντιλαμβάνονται τα κοινωνικά ζητήματα (όπως συνήθως αναφέρονται σε αυτά) ως ζητήματα πολιτικά.
Οι γυναίκες και οι άνδρες έχουν ή όχι ερωτικές σχέσεις, δημιουργούν ή όχι παιδιά, έχουν φύλο, εθνότητα, αναπηρία ή αρτιμέλεια, ηλικία, μόρφωση ή όχι, είναι πλούσιες-οι ή όχι, διαφορετικές πεποιθήσεις και δέχονται περισσότερους ή λιγότερους αποκλεισμούς με βάση τα παραπάνω στοιχεία της ταυτότητά τους.
Τα κόμματα είναι ανίκανα να προσφέρουν μια πρόταση συνεργασιών όλων αυτών των διαφορετικών ταυτοτήτων που αποτελούν την κοινωνία επειδή δεν θέλουν να δουν ότι οι σχέσεις εξουσίας που παράγονται από τη διαφορετική ταυτότητα μέσα στην πατριαρχικά και ετερο-σεξιστικά οριοθετημένη κουλτούρα αγγίζουν βασικότερα της εργασίας πεδία ζωής όπως είναι οι σεξουαλικές, συναισθηματικές, φιλικές, κοινωνικές σχέσεις, η ανθρώπινη καλλιέργεια και ο πολιτισμός με συνέπειες και στην εργασία.
Αν τα κόμματα δεν εντάξουν τα παραπάνω στην πολιτική τους όχι ευκαιριακά για να "εμπλουτιστούν" αλλά θέτοντας ως βασικό έργο στις πολιτικές τους την καταπολέμηση των διακρίσεων με πράξεις και με ουσιαστική αντιπροσώπευση αποδεχόμενα την πολιτικότητα των παραπάνω σχέσεων και ταυτοτήτων στην καθημερινή πολιτική τους είτε κυβερνώντας είτε αντιπολιτευόμενα θα παραμένει κενή νοήματος η ύπαρξη τους.
Το άρθρο γράφτηκε τον Ιούνιο του 2009 από την Ευαγγελία Βλάμη για την ΛεΠΑΤ εφημερίδα uncovered city
