Η μετά Λάρα Κρόφτ εποχή

Οι "αδελφές" της Λάρα Κροφτ

Μπήκε στη ζωή μας πριν από δώδεκα χρόνια και πούλησε παγκοσμίως τριάντα πέντε εκατομμύρια παιχνίδια. Το καλοσχηματισμένο κορμί της και ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο χειρίζεται τα όπλα έκαναν τη Λάρα Κροφτ αγαπημένη ηρωίδα των μέχρι τότε video-games, ενώ η μεταφορά των περιπετειών της στη μεγάλη οθόνη με πρωταγωνίστρια την Αντζελίνα Τζολί επέκτεινε τη φήμη της και πέρα από τις οθόνες των υπολογιστών. Η βιομηχανία των video-games αναζητεί τώρα τη διάδοχό της. Ποια από τις νέες ηρωίδες έχει όμως τα φόντα για κάτι τέτοιο;

Ρούμπι, η μισθοφόρος
Τα υπέρ της: είναι μια εντυπωσιακή γυναίκα, πολύ πιο ισχυρή από τη Λάρα Κροφτ, που αντιμετωπίζει τους εχθρούς της άλλοτε με όπλα και άλλοτε με ξύλο.
Τα κατά της: πρώτα πυροβολεί και μετά ζητεί εξηγήσεις καθώς επίσης και ότι βάζει το χρήμα πάνω από την ηθική.
Η ζωή της: ζει σε μια μάντρα στη μέση της ερήμου, όμως είναι πάμπλουτη. Ως μισθοφόρος αναλαμβάνει δύσκολες περιπτώσεις και πληρώνεται καλά γι' αυτές. Στιλιστικά, θυμίζει την ηρωίδα του Ταραντίνο στο «Kill Bill».
Ο κόσμος της: Wet (Σεπτέμβριος 2009 για το PS3 και το Xbox 360).

Σίσνα, η πριγκίπισσα
Τα υπέρ της: ξυπνάει στους άλλους το προστατευτικό τους ένστικτο.
Τα κατά της: ο τρόπος με τον οποίο βλέπει την εαυτή της μοιάζει ντεμοντέ.
Η ζωή της: πρωταγωνιστεί στο παιχνίδι «White Knight Chronicles» όπου η πλοκή αφορά ένα μαγικό εξοπλισμό που όποια-ος τον φοράει, μετατρέπεται σε γιγάντιο λευκό ιππότη. Η ηρωίδα-ας αυτή-ος ρισκάρει κάθε φορά ακόμη και τη ζωή της-του για να τη σώσει.
Ο κόσμος της: «White Knight Chronicles» (Δεκέμβριος 2009 για το PS3).

Μάντισον, η φωτογράφος
Τα υπέρ της: διαθέτει μυαλό, αλλά και γοητεία που την κάνει να παίζει όλες-ους στα δάχτυλα.
Τα κατά της: η στρατηγική που ακολουθεί δεν είναι ιδιαίτερα ευφάνταστη. Οι αντίπαλές της έχουν περισσότερα προσόντα.
Η ζωή της: αναζητεί -όπως και οι τρεις άλλοι κεντρικοί ήρωες του παιχνιδιού- τον δολοφόνο του Ορεγκάμι, ο οποίος σκορπά τον τρόμο και τον πανικό στις δυτικές ακτές των ΗΠΑ. Το «Heavy Rain» είναι μια περιπέτεια, η πορεία της οποίας καθορίζεται από τους χειρισμούς των παικτριών-ων.
Ο κόσμος της: «Heavy Rain» (από το 2010 για το PS3).

Λάιτνινγκ, η στρατιώτης
Τα υπέρ της: διαθέτει εντυπωσιακά μεγάλη δύναμη και φέρνει σε πέρας όποια αποστολή της ανατεθεί.
Τα κατά της: συχνά θυμίζει άντρα, τόσο στη σκέψη όσο και στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τις καταστάσεις. *Α
Η ζωή της: πρόκειται για την πιο διάσημη σειρά περιπετειών της Ιαπωνίας. Η νέα ηρωίδα, Λάιτνινγκ, προσπαθεί να πετύχει μαζί με τους συντρόφους της μόνο ένα σκοπό: να αποτρέψει το πεπρωμένο της.
Ο κόσμος της: «Final Fantasy 13» (από το 2010 για το PS3 και το Xbox).

Μπαγιονέτα, η σούπερ μάγισσα
Τα υπέρ της: διαθέτει μαγικές ικανότητες και ιδιαίτερο σεξαπίλ.
Τα κατά της: όταν μάχεται, δείχνει να ενδιαφέρεται περισσότερο για το στιλ της, παρά για την-τον αντίπαλό της.
Η ζωή της: η καλή μάγισσα αγωνίζεται ενάντια στον κακό άγγελο. Χρησιμοποιεί διάφορα όπλα για να το πετύχει αυτό, πράγμα που σημαίνει ότι η παίκτρια-ης χρειάζεται να κάνει διάφορους συνδυασμούς κουμπιών.
Ο κόσμος της: «Bayonetta» (από τον Οκτώβριο του 2009 για το PS3 και το Xbox).

Το άρθρο το βρήκαμε στις 27.6.09 στην εφημερίδα Εσπρέσο γραμμένο από την Πετρίνα Καλαμβοκίδη στο
http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=1&catid=11&artid=1017711&pg=4
*Α Ο σεξισμός στο μεγαλείο του, μια στρατιωτίνα δεν μπορεί παρά να σκέφτεται και να φέρεται ως άνδρας. Η μετά εποχή ηρωίδων και η εξέλιξή τες με χαρακτηριστικά, μεταιχμιακά, ως προς το φύλο και την αποσώβηση των χαρακτηριστικά που το συνοδεύουν, είναι μια ολόκληρη θεωρεία τόσο στον κινηματογράφο όσο και στις μελετήτριες-ες την κοινωνιολογίας. Ακόμη και το διαδύκτιο έχει πολύ υλικό για το θέμα. Ευαγγελία Βλάμη

Μη θανατηφόρα όπλα

Τα όπλα που δεν σκοτώνουν

Τι κάνουν οι αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών όταν θέλουν να διαλύσουν ένα πλήθος χωρίς να ανοίξουν πυρ; Καταφεύγουν στα λεγόμενα «non dethal weapons» (μη θανατηφόρα όπλα), με τα οποία καταφέρνουν να βγάζουν νοκ-άουτ τους εχθρούς χωρίς όμως να θρηνούν αθώους ή άμαχο πληθυσμό. Για την κατασκευή τέτοιων όπλων, το αμερικανικό Πεντάγωνο επενδύει κάθε χρόνο έως και 200 εκατομμύρια δολάρια.

Οι ειδικές-οι έχουν αρχίσει να πειραματίζονται με τα αέρια, προσπαθώντας να ενισχύσουν τη δράση των παραδοσιακών δακρυγόνων. Αυτό όμως προκαλεί διάχυτη ανησυχία, αφού τα αέρια ακροβατούν στα όρια των χημικών όπλων, τα οποία έχουν απαγορευτεί από τις διεθνείς συνθήκες.

Όχι τυχαία, πιο προηγμένη σε αυτό το επίπεδο είναι η Ρωσία, οι οποία για να αντιμετωπίσει την κατάσταση ομηρίας παιδιών στο θέατρο της Μόσχας, το 2004, χρησιμοποίησε ένα μυστηριώδες μείγμα (παρόμοιο με το οπιούχο Immobilion) για να προκαλέσει παράλυση στους ομήρους και τους τρομοκράτες. Το λάθος που έκαναν όμως στη δοσολογία προκάλεσε τη μαζική σφαγή.

Στους εξωτερικούς χώρους, αντιθέτως, σημαντικό ρόλο για τη δράση των αερίων παίζουν οι παράγοντες του ανέμου και της θερμοκρασίας. Για παράδειγμα, όταν χρησιμοποιήθηκαν δοκιμαστικά όπλα που απελευθέρωσαν νέφη ανυπόφορων οσμών, παρατηρήθηκε ότι αυτά επέστρεψαν γύρω από τους εκτοξευτές τους.

Πιο επιτυχημένες αποδείχτηκαν, αντιθέτως, οι ηχητικές συσκευές. Μία πρώτη συσκευή μοιράστηκε στα αμερικανικά στρατεύματα στο Ιράκ, αλλά και στα πλοία που περιπολούν για Σομαλούς πειρατές: η συσκευή αυτή «ουρλιάζει» σε απόσταση 300 μέτρων προκαλώντας ηχητικά κύματα που ουσιαστικά παραλύουν τον εχθρό και τον κάνουν να χάσει την αίσθηση προσανατολισμού του. Τα συστήματα αυτά έχουν εγκατασταθεί ήδη σε τζιπ, ελικόπτερα και πλοία που βρίσκονται ανοιχτά του Κέρατος της Αφρικής. Τώρα, οι ειδικές-οι σχεδιάζουν ακόμα πιο ισχυρά συστήματα, ο ήχος των οποίων θα φτάνει σε απόσταση 2.000-3.000 μέτρων, έτσι ώστε να εξουδετερώνει ακόμα και τους εχθρούς που διαθέτουν πολυβόλα και πυραύλους.

Παρόμοια αποτελέσματα επιτυγχάνονται και με τις νέες χειροβομβίδες flash bang, οι οποίες προκαλούν εκκωφαντικό ήχο και εκτυφλωτικό φως, καθώς και ριπή ανέμου που επιφέρει απώλεια της ισορροπίας. Στο παρελθόν, η παράλυση διαρκούσε μερικά δευτερόλεπτα. Τώρα πια, διαρκεί αρκετά λεπτά. Οι ειδικοί ωστόσο προσπαθούν να ενισχύσουν την αποτελεσματικότητα του συστήματος χρησιμοποιώντας τις αρχές των θερμοβαρικών κεφαλών, που δημιουργούν τεράστιο ωστικό κύμα χάρη στην εκτίναξη της πίεσης.

Για τα μάτια, αντιθέτως, υπάρχουν διάφορα είδη λέιζερ. Το μοντέλο που χρησιμοποιείται ήδη είναι αποτελεσματικό σε απόσταση εκατό μέτρων και εγγυάται τύφλωση διάρκειας μερικών λεπτών. Στο Ιράκ δοκιμάστηκε ενάντια στους οδηγούς των ύποπτων οχημάτων που δεν μείωναν ταχύτητα πριν από τα σημεία των μπλόκων. Ορισμένα κράτη ωστόσο έχουν χρησιμοποιήσει λέιζερ απαγορευμένα από τις διεθνείς συνθήκες, επειδή προκαλούν μόνιμη τύφλωση.

Σύντομα, τα λέιζερ θα έχουν μία ακόμη λειτουργία: θα εκπέμπουν δέσμες θερμότητας που θα «βασανίζουν» το δέρμα, χωρίς όμως να προκαλούν εγκαύματα ή πληγές. Τα πρωτότυπα βρίσκονται σε προηγμένο στάδιο και χρησιμοποιούν ουσιαστικά υπέρυθρο λέιζερ για να επιτύχουν το αποτέλεσμά τους.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 27.6.09 στην εφημερίδα Εσπρέσο γραμμένο από την Αφροδίτη Ραυτοπούλου στο http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=1&catid=11&artid=1018964&pg=4

Βιαστής ο Τζόζεφ Μπρούκς

Στο σκαμνί οσκαρικός συνθέτης για 11 βιασμούς

Στο εδώλιο του κατηγορουμένου θα καθίσει ο βραβευμένος με Οσκαρ συνθέτης και παραγωγός ταινιών Τζόζεφ Μπρουκς, αντιμετωπίζοντας ενενήντα μία κατηγορίες που αφορούν βιασμούς έντεκα γυναικών. Ο ίδιος επιμένει πως είναι αθώος, ωστόσο τα γεγονότα, όπως τουλάχιστον περιγράφονται στο κατηγορητήριο, δεν αφήνουν ιδιαίτερες αμφιβολίες για τις πράξεις του.

Ο 71χρονος συνθέτης και σκηνοθέτης της ταινίας «You light up my life» κατηγορείται ότι παράσερνε γυναίκες στο σπίτι του υποσχόμενος ότι θα τους εξασφάλιζε ρόλους σε ταινίες. Εκεί τις μεθούσε με κρασί και χρησιμοποιώντας απειλές ή εκμεταλλευόμενος τη μέθη τους τις βίαζε. Το κόλπο είχε στηθεί καλά, αφού ο γνωστός συνθέτης είχε βάλει αγγελία στην ιστοσελίδα Craigslist ζητώντας γυναίκες για οντισιόν. Σύμφωνα μάλιστα με την κατηγορούσα αρχή, το έκανε με τέτοιο τρόπο ώστε όσες έπεφταν στην παγίδα του να πιστέψουν πως οι πόρτες του Χόλιγουντ ήταν ήδη ανοιχτές. Μοναδική προϋπόθεση ήταν η ηλικία τους να είναι μεταξύ δεκαοκτώ και τριάντα ετών και φυσικά να είναι όμορφες. Εκανε δε πιο δελεαστική την προσφορά του πληρώνοντας ο ίδιος για τα εισιτήρια μετάβασής τους στη Νέα Υόρκη, ενώ για να κάνει πιο πειστική τη διαδικασία έβαζε τη γραμματέα του να κανονίζει τα ραντεβού αφού πρώτα έβλεπε τις κοπέλες και τους έκανε -υποτιθέμενη- συνέντευξη για το ρόλο.

Κατά τη διάρκεια της προδικαστικής διαδικασίας ο Μπρουκς αρνήθηκε την ενοχή του για όλες τις κατηγορίες, που περιλαμβάνουν βιασμούς, σεξουαλικές επιθέσεις, σεξουαλική κακοποίηση, χρήση βίας και άλλα. Αν κριθεί ένοχος μόνο για τους βιασμούς που κατηγορείται ότι έκανε, αντιμετωπίζει ποινή κάθειρξης έως είκοσι πέντε χρόνια.

Ο δικαστής που ασχολείται με την υπόθεση επέβαλε ως εγγύηση το ποσό των 500.000 δολαρίων ή 250.000 δολάρια σε μετρητά προκειμένου να αφήσει προσωρινά ελεύθερο τον κατηγορούμενο. Ο 71χρονος παραγωγός, που πριν από ένα χρόνο είχε πάθει εγκεφαλικό επεισόδιο, έχει περιθώριο μέχρι σήμερα να δώσει τα χρήματα ώστε να παραμείνει ελεύθερος, ενώ του απαγορεύτηκε η έξοδος από τη Νέα Υόρκη χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των αρχών.

Εσπρέσο 25.6.2009
http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=1&catid=11&artid=1017871&pg=6

Ο ρατσισμός κι ο φασισμός δεν θα περάσουν!

Ο ρατσισμός κι ο φασισμός δεν θα περάσουν!

Γνωρίζουμε ότι η σκούφια μας κρατά από μια σειρά φυλές και ηπείρους.
Γνωρίζουμε ότι οι αρχαίοι κάτοικοι αυτού του τόπου θέλησαν να κατοικήσουν τα πέρατα του κόσμου.
Γνωρίζουμε ότι οι πρόγονοί μας ταξίδεψαν και έζησαν σ' ολόκληρο τον πλανήτη.
Γνωρίζουμε πως οι αγαπημένοι ήρωες της ιστορίας δεν ήξεραν ελληνικά.
Γνωρίζουμε πως οι κυριώτερες θρησκείες του πλανήτη φιλοξενήθηκαν στη χώρα μας από αιώνων.
Γνωρίζουμε από πολέμους, κατοχή, εμφυλίους, δικτακτορίες, κατατρεγμούς.
Γνωρίζουμε από χωρισμούς οικογενειών χωρίς την θέλησή τους.
Γνωρίζουμε από φτώχεια, ξενητιά, πείνα.
Γνωρίζουμε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται και σήμερα σε διάφορα σημεία του κόσμου.
Γνωρίζουμε πως ο κόσμος είναι ένας και η τύχη του ενός επιδρά στην τύχη του άλλου.
Γγνωρίζουμε πως θα ζήσουμε αλληλοεξαρτώμενοι και θα πρέπει να μάθουμε πώς αυτό θα γίνεται καλύτερα.
Γνωρίζουμε πως οι άνθρωποι αυτοί είτε έφυγαν απ' τα σπίτια τους διωγμένοι είτε αναγκάστηκαν να φύγουν για μια καλύτερη ζωή.
Γνωρίζουμε πως για να φτάσουν στη χώρα μας, όσοι απ' αυτούς ήξεραν που έφτασαν, πέρασαν του λιναριού τα πάθη.
Γνωρίζουμε πως δεν έχουμε πολιτική ένταξης τους στην κοινωνία μας.
Γνωρίζουμε μόνο πως να τους κάνουμε παράνομους.
Γνωρίζουμε πως τους εκμεταλλευόμαστε σκληρά.
Γνωρίζουμε πως χωρίς τη δουλειά τους υπό τις γνωστές συνθήκες, η χώρα μας θα ήταν φτωχώτερη.
Γνωρίζουμε πως πολλοί δεν ήθελαν παρά να περάσουν από τη χώρα μας στο δρόμο τους για αλλού, αλλά παγηδεύτηκαν.
Γνωρίζουμε πως δεν τους αρέσει ο άδικος συνωστισμός στα κέντρα των πόλεων.
Γνωρίζουμε πως οι μέτοικοι, όταν δεν βρίσκουν δουλειά κάπου, φεύγουν σε αναζήτησή της αλλού.
Γνωρίζουμε πως αν είχαν χαρτιά θα μπορούσαν να διασκορπιστούν στην ύπαιθρο που αργοπεθαίνει και να τη γεμίσουν ζωή.
Γνωρίζουμε πως αυτοί που ενοχλούνται απευθύνονται σε λάθος διεύθυνση.
Γνωρίζουμε πως αυτοί που κρίνουν τους μέτοικους αυστηρά, έχουν παράξενες απόψεις για το άλλο, το διαφορετικό.
Γνωρίζουμε πως το κύμα των απελπισμένων δεν πρόκειται να σταματήσει για πολλούς και διάφορους λόγους.
Γνωρίζουμε πως πρέπει να συζητήσουμε με άλλες χώρες για την καλύτερη κατανομή τους.
Γνωρίζουμε πως μεταξύ των εντονότερα διαμαρτυρομένων είναι και νοσταλγοί των ναζί.
Γνωρίζουμε πως με την σημερινή συμπεριφορά μας απέναντί τους παραβιάζουμε διεθνείς συμφωνίες και συμβάσεις που έχουμε υπογράψει ως χώρα.
Γνωρίζουμε πως δεν θα θέλαμε με τίποτε να μας φέρονται όπως φερόμαστε εμείς σ' αυτούς, σε περίπτωση που η χώρα μας γνώριζε την καταστροφή και τον ολοκληρωτισμό.
Γνωρίζουμε ότι πρέπει να μελετήσουμε σοβαρά τα καλά παραδείγματα άλλων χωρών που αξιοποίησαν τον πλούτο των ανθρώπων αυτών.

Γνωρίζουμε πως η σημερινή υστερία είναι ντροπή.

Δεν μασάμε!


Το άρθρο το βρήκαμε στην Athens Voice αριθμός τεύχους 263, στο "Ακατάλληλο" του Γρηγόρη Βαλλιανάτου.

ΠΕΡΙ «ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ»

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΕΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΕΡΙ «ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ», ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΑΠΕΛΑΣΗΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΑΘΗΝΑ, 25 ΙΟΥΝΙΟΥ 2009

Η Ολομέλεια της ΕΕΔΑ σε έκτακτη συνεδρίασή της (24/6/2009) τοποθετήθηκε στα ζητήματα δικαιωμάτων που εγείρουν οι διατάξεις του σχεδίου νόμου για την τέλεση αδικημάτων με καλυμμένα ή αλλοιωμένα χαρακτηριστικά, για τη διοικητική απέλαση και κράτηση των αλλοδαπών, όπως και για την αποσυμφόρηση των φυλακών.

Η ΕΕΔΑ εκφράζει την έντονη δυσαρέσκειά της για το γεγονός ότι δεν κλήθηκε να γνωμοδοτήσει, όπως προβλέπεται από τον ιδρυτικό της νόμο, για ένα σχέδιο νόμου με ρυθμίσεις που κατ’ εξοχήν εμπίπτουν στην θεσμική της αρμοδιότητα και ενέχουν όψεις προστασίας δικαιωμάτων μεγάλων ομάδων πληθυσμού.

Η ΕΕΔΑ διατυπώνει τις θέσεις της σταθμίζοντας τις συγκρουόμενες προσεγγίσεις της δημόσιας ασφάλειας σε μια δημοκρατική κοινωνία. Όσον αφορά τα «μέτρα για τη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης», η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι οι βιαιοπραγίες που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων απολήγουν σε παραβιάσεις των δικαιωμάτων στη ζωή, τη σωματική ακεραιότητα, την ιδιοκτησία, την εκπαίδευση (φθορές εκπαιδευτικών ιδρυμάτων), αλλά και του ίδιου του δικαιώματος συμμετοχής σε ειρηνική διαδήλωση. Ωστόσο, η σημαντική αύξηση των ποινών για την τέλεση αδικημάτων με καλυμμένα ή αλλοιωμένα χαρακτηριστικά κρίνεται ως αλυσιτελής: η πραγματικότητα μαρτυρά ότι η πολιτεία αδυνατεί να εφαρμόσει το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο για λόγους που δεν σχετίζονται με το ύψος των ποινών. Ως εκ τούτου, ο αυστηρότερος χαρακτήρας των νέων διατάξεων δεν διασφαλίζει την εφαρμογή τους, και επομένως δεν λειτουργεί αποτρεπτικά για τους εν δυνάμει δράστες. Στην αναποτελεσματικότητα των διατάξεων προστίθεται και η προβληματική αοριστία της έννοιας των καλυμμένων ή αλλοιωμένων χαρακτηριστικών, από πλευράς απονομής της ποινικής δικαιοσύνης. Επιπλέον, η ρύθμιση περί αυτεπάγγελτης δίωξης για εξύβριση υπαλλήλου προκαλεί βαθύ προβληματισμό για το σεβασμό της ελευθερίας της έκφρασης, και δεν συμβαδίζει με τις αρχές μιας ώριμης δημοκρατίας, όπου δεν χωρούν οπισθοδρομήσεις στο αδίκημα της «περιύβρισης αρχής».

Η ΕΕΔΑ εναντιώνεται πλήρως στα μέτρα διοικητικής απέλασης και κράτησης του νομοσχεδίου. Ο χαρακτηρισμός αλλοδαπής-ου, με ή χωρίς νόμιμα έγγραφα, ως επικίνδυνης-ου για τη δημόσια τάξη ή ασφάλεια λόγω απλής ποινικής δίωξης (και όχι καταδίκης) εις βάρος του για όλα τα αδικήματα που επισύρουν ποινή μεγαλύτερη των τριών μηνών, ακυρώνει τη θεμελιώδη αρχή του τεκμηρίου αθωότητας και ανατρέπει τη λειτουργία της ποινικής δικαιοσύνης. Το «τεκμήριο επικινδυνότητας» που εισάγεται κινδυνεύει να εφαρμοστεί αδιακρίτως, οδηγώντας σε απέλαση ακόμα και μόνιμα και νόμιμα διαμένουσες-ντες στην Ελλάδα αλλοδαπές-ους. Έντονες ανησυχίες προκαλεί και η δυνατότητα κράτησης των προς απέλαση αλλοδαπών για περίοδο μέχρι και 18 μήνες. Ο πληθυσμός των αλλοδαπών που αφορά το μέτρο είναι τόσο μεγάλος που αποκλείει την πιθανότητα κράτησής τους υπό αξιοπρεπείς συνθήκες. Τα μέτρα είναι, άλλωστε, σε προφανή αντίθεση με τη σχετική κοινοτική Οδηγία 2008/115, καθώς δεν διασφαλίζουν τον έλεγχο της νομιμότητας της κράτησης, ούτε το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων, πλήττοντας έτσι το κράτος δικαίου.

Τέλος, τα λιγότερο επίκαιρα, αλλά σημαντικά «μέτρα για τη βελτίωση του σωφρονιστικού συστήματος» που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο, σε γενικές γραμμές κείνται προς την σωστή κατεύθυνση, εάν ειδωθούν ως μια επιπλέον δέσμη μέτρων, η οποία θα ακολουθηθεί από άλλες. Ωστόσο, τα σημαντικότερα από τα μέτρα που κρίνονται αναγκαία για τη βελτίωση των συνθηκών κράτησης και το σεβασμο των δικαιωμάτων των κρατουμένων, δεν έχουν ακόμα ληφθεί. Η ΕΕΔΑ παραπέμπει στις συνολικές προτάσεις της για το σωφρονιστικό σύστημα του Απριλίου 2008.

Το πλήρες κείμενο θέσεων και προτάσεων της ΕΕΔΑ θα δημοσιευτεί την επόμενη εβδομάδα, και θα είναι προσβάσιμο στην ιστοσελίδα της (www.nchr.gr).

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με την ΕΕΔΑ,

ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΒΑΜΒΑ 6 (3^ος όροφος), 106 74 ΑΘΗΝΑ

Τηλ: 210-7233221, 210-7233216, fax:210-7233217, e-mail: info@nchr.gr, website: , website: www.nchr.gr

Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) είναι συμβουλευτικό όργανο της Πολιτείας σε θέματα νομοθεσίας και πολιτικών που σχετίζονται με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα. Έχει συσταθεί με τον νόμο 2667/1998 και ξεκίνησε να λειτουργεί το 2000. Σ’ αυτήν εκπροσωπούνται τριάντα ένα φορείς (ανεξάρτητες αρχές, πανεπιστημιακές σχολές νομικών και πολιτικών επιστημών, συνδικαλιστικές οργανώσεις, ΜΚΟ, πολιτικά κόμματα και Υπουργεία), οι οποίοι εκλέγουν το προεδρείο της ΕΕΔΑ. Πρόεδρος της ΕΕΔΑ είναι ο κ. Κωστής Α. Παπαϊωάννου, που εκπροσωπεί το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας.

ΛεΠΑΤφοβία στην Βόρεια Ιρλανδία

Η ΛεΠΑΤφοβία και ο ρατσισμός ανεβαίνουν στην Βόρεια Ιρλανδία, αυτό δείχνει μια έρευνα για τη στάση-συμπεριφορά του κοινού.

Οι Αντι-ΛεΠΑΤ προκαταλήψεις έχουν σχεδόν διπλασιαστεί τα τελευταία 3 χρόνια, σύμφωνα με την Επιτροπή Ισότητας της Βόρειας Ισλανδίας.
Το 2005, 14% των ανθρώπων ανέφεραν πως είχαν πρόβλημα με τις λεσβίες, γκέι, αμφί. Το ποσοστό ανέβηκε στο 23% το 2008, αυτό δείχνει σήμερα η δημοσιευμένη έρευνα.

Η αναφορά ήρθε μετά από σειρά ΛεΠΑΤφοβικών ανακοινώσεων-δηλώσεων ντόπιων γυναικών και ανδρών πολιτικών.
[...]
Ο Bob Collins, ο διευθυντής της επιτροπής είπε: “ Τα αποτελέσματα της έρευνας υπογραμμίζουν το εύρος της εργασίας που απομένει να γίνει, για να υπάρξουν αποτελεσματικές αλλαγές στην αντίληψη και την στάση-συμπεριφορά των πολιτισών-ων της Βόρειας Ιρλανδίας”
[...]


Ολόκληρο το άρθρο το βρήκαμε στις 24.6.09 στην εφημερίδα The Guardian στο http://www.guardian.co.uk/uk/2009/jun/24/homophobia-racism-northern-ireland και μεταφράσαμε το μέρος εκείνο που αναφέρεται στην ΛεΠΑΤφοβία.

Ζητούνται πρωτοπόρες

Ζητούνται πρωτοπόροι

Στη δεκαετία του ΄70, όταν η έκτρωση απαγορευόταν στη Γαλλία, βρέθηκαν πάνω από 300 γυναίκες, διάσημες ή σημαντικές, που υπέγραψαν δήλωση ότι έχουν κάνει έκτρωση. Θα έπρεπε να πάνε φυλακή, αλλά τελικά αυτό που έγινε ήταν ότι ο νόμος καταργήθηκε και η έκτρωση έπαψε να είναι παράνομη. Σε λίγα χρόνια τα έξοδα της έκτρωσης μπορούσαν να καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία.

Θυμήθηκα τις γυναίκες αυτές διαβάζοντας για τη συμβολική εγγραφή στον Δήμο Καισαριανής της Κουκούα Γουίλιαμς, μιας νεογέννητης κόρης μεταναστών που ζουν εκεί. Συμβολική, επειδή ο νόμος δεν δίνει ιθαγένεια στα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα από μη Έλληνες γονείς. Τι θα γινόταν αν όλοι οι δήμαρχοι που είναι αντίθετοι πολιτικά στον νόμο αυτό το δηλώσουν έμπρακτα, γράφοντας στα δημοτολόγιά τους όλα τα παιδιά των μεταναστών;

Δεν θα αναγκαστούν και οι πολίτες να πάρουν το θέμα αυτό πιο πολύ στα σοβαρά από όσο τώρα και οι πολιτικοί να συνειδητοποιήσουν ότι σε τελική ανάλυση η στάση αυτή μας υποτιμά; Το να αναγνωρίζεις την ύπαρξη και τα πολιτικά δικαιώματα ενός παιδιού που γεννιέται και ζει στην επικράτειά σου, πηγαίνει στα σχολεία σου, μιλά τη γλώσσα σου, αναπνέει τον αέρα σου, περπατά στο χώμα σου, πίνει το νερό σου, ζει δίπλα σου, είναι πολύ πιο απλό και αυτονόητο από το να δέχεσαι ότι οι εκτρώσεις δεν χρειάζεται να είναι παράνομες ή ότι οι λεβίες και γκέι δικαιούνται να παντρεύονται, για να θυμηθούμε και τον γάμο που έκανε ο δήμαρχος Τήλου. Κι όμως, στην Τήλο ο δήμαρχος τέλεσε τον γάμο χωρίς να πει ότι το κάνει συμβολικά, όπως έκανε την εγγραφή ο δήμαρχος Καισαριανής.

Ζητούνται πρωτοπόροι, δήμαρχοι που θα γράφουν τα παιδιά στα δημοτολόγια, να ξεκουνηθούν οι νοοτροπίες επιτέλους.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 25.5.09 γραμμένο από την Άννα Δαμιανίδη στην εφημερίδα τα Νέα στο http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4518377
Κατά την γνώμη μας η ίδια μισαλοδοξία, ρατσισμός, σεξουαλική προκατάληψη είναι ουσιαστικά αυτή που δυσκολεύει την δημοκρατία και θέτει ζητήματα δικαιωμάτων σε προτεραιότητα ή/και ευκολία-δυσκολία και που τα γεννά η έλλειψη παιδείας. Ευαγγελία Βλάμη

Πού πήγε η ψήφος μου;

Αναπάντητες κλήσεις από την Τεχεράνη

Μυριόστομη κραυγή έρχεται από το Ιράν: «Πού πήγε η ψήφος μου;». Μαζικά οι πολίτες επιχείρησαν στις κάλπες να αλλάξουν την πορεία των πραγμάτων. Η προεκλογική περίοδος και ο δημόσιος διάλογος αποτέλεσαν υπόσχεση δημοκρατικής συμμετοχής και έφεραν κυρίως τις νέες και τους νέους εγγύτερα στην πολιτική. Ήρθαν με τα δικά τους όπλα, το Ίντερνετ και τα μηνύματα στα κινητά τηλέφωνα, όργανα ενός διεκδικητικού μέλλοντος. Και μετά οι κάλπες διέψευσαν την ελπίδα δείχνοντας τα όρια του καθεστώτος που δεν αντέχει ούτε την εσωτερική εναλλαγή προσώπων από την ίδια ισλαμική μήτρα. Ακολούθησαν οι υπέροχες ημέρες των διαδηλώσεων με αιτήματα που υπερβαίνουν την εκλογική συγκυρία: ελευθερία και δικαιώματα. Εκατομμύρια στους δρόμους όλη την εβδομάδα που πέρασε αψήφησαν τη βία. Νέοι και γυναίκες αποτελούν μια μεγάλη δύναμη αλλαγής. Οι νέοι ασφυκτιούν με τις παρεμβάσεις σε κάθε πτυχή κοινωνικής και προσωπικής ζωής. Από την άλλη, οι γυναίκες έθεσαν τα δικαιώματά τους στη δημόσια ατζέντα με πρωτοφανή ένταση και καθαρότητα. Απόδειξη η εκστρατεία του ενός εκατομμυρίου υπογραφών για τον τερματισμό των διακρίσεων. Και δίπλα τους οι εθνικές μειονότητες που ζητούσαν περισσότερα πολιτικά και πολιτιστικά δικαιώματα. Ακολούθησαν η τυφλή βία των ένοπλων κρανοφόρων του καθεστώτος και η λογοκρισία: η απαγόρευση των SΜS επειδή έβγαζαν τον κόσμο στους δρόμους δεν είναι παρά το έντρομο παρελθόν που απαγορεύει στο μέλλον να έρθει.

Οι νέες-οι κυρίως πληρώνουν τώρα το τίμημα. Τα πανεπιστήμια σε Τεχεράνη, Ταμπρίζ, Εσφαχάν, Σιράζ έγιναν πεδία βίαιης καταστολής. Αν βρίσκονταν σε άλλη χώρα, αυτά τα ονόματα θα ήταν ήδη σύμβολα ελευθερίας στα χείλη μας.

Τώρα όμως αντιμετωπίζονται με αδιαφορία που δεν εξηγείται μόνο από τη σωρεία των εγχώριων προβλημάτων. Υπάρχουν δύο ακόμα παράγοντες. Ο ένας είναι ο άλογος αντιαμερικανισμός, αντίθετος εν τέλει με την έλλογη αντίθεση σε συγκεκριμένες πλευρές της αμερικανικής πολιτικής. Αποτελεί το κυρίαρχο, υπόρρητο και συχνά ασυνείδητο φίλτρο στη θέαση κάθε διεθνούς γεγονότος. Η δημοκρατική εξέλιξη σε όποια χώρα ανήκει κατά τους Αμερικανούς στον «άξονα του κακού» μοιάζει να μη μας αφορά, να μπαίνει σε μια δυσεξήγητη δεύτερη μοίρα. Ο «εχθρός του εχθρού μας» ή αλλιώς η «αγία επιλεκτικότητα». Κινούμαστε στο μήκος κύματος Πούτιν- Τσάβεζ- Κίνας που έσπευσαν να συγχαρούν τον Αχμεντινετζάντ. Μάταια αναζητήσαμε κάποια ανακοίνωση εγχώριου κομματικού φορέα για τη βίαιη καταστολή του κινήματος των Ιρανών πολιτών. Καμία έκπληξη βέβαια. Δεν είναι άλλωστε μακριά ο καιρός που σφαγιάζονταν οι εξεγερμένοι στο Θιβέτ και κομματική ανακοίνωση (ΚΟΕ) τους αποκαλούσε «βατράχια της CΙΑ».

Ο δεύτερος παράγοντας είναι η ανάγκη μας να αποδιώξουμε μια τρομερή υποψία: κι αν ο ισλαμικός κόσμος δεν είναι αυτό που νομίζουμε; Αν δεν πρόκειται για ένα ενιαίο πλήθος θρησκόληπτων; Αν κάτω από την επιφάνεια βοούν αντιθέσεις και υπόγεια ρεύματα; Οι νέοι και οι γυναίκες με τα ακάλυπτα χαρούμενα πρόσωπα, τα νέα κοινωνικά μίντια που κλέβουν τη δύναμη μέσα από τα χέρια μιας φοβισμένης και γι΄ αυτό επικίνδυνης εξουσίας κλονίζουν τις βεβαιότητές μας. Αντίθετα, το κοινότοπο εξουσιαστικό λεξιλόγιο («η ξένη υποστήριξη στους αναρχικούς διαδηλωτές είναι αδικαιολόγητη», δήλωσε η ιρανική πρεσβεία στις Βρυξέλλες) τις επιβεβαιώνει. Οι βεβαιότητές μας είναι απαραίτητες για να διαχειριστούμε και την εδώ ύπαρξη μουσουλμάνων. Αν όλοι οι μουσουλμάνοι όπου γης αποτελούν ένα πλήθος φανατικών με κοινά χαρακτηριστικά, τότε δικαιολογείται ο έμφοβος αυταρχισμός που η μιντιακή εξουσία και μέρος της πολιτικής ηγεσίας εκπέμπουν. Πώς λοιπόν να δούμε καθαρά όσα γίνονται στους δρόμους της Τεχεράνης;

Το άρθρο το βρήκαμε στις 22.6.09 γραμμένο από τον Κωστή Παπαϊωάννου στην εφημερίδα τα Νέα στο http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4523012

"Καθαρή" σχολική ιστορία

Οι βουλευτές και η «καθαρή» σχολική Ιστορία

Σε δύο περιπτώσεις πρόσφατα βουλευτές επιχείρησαν να επιβάλουν την «ορθή» ανάγνωση της Ιστορίας στον χώρο του σχολείου. Ο τρόπος που διδάχθηκε το φαινόμενο του φασισμού σε γυμνάσιο των Σερρών προκάλεσε την αντίδραση βουλευτή του ΛΑΟΣ. Μετέβη στο σχολείο απαιτώντας εξηγήσεις από την καθηγήτρια και πρόσβαση στην τάξη για να ελέγξει την ακρίβεια ανώνυμων καταγγελιών. Στη δεύτερη περίπτωση, πέτρα του σκανδάλου ήταν το θεατρικό έργο «Rock΄ n΄ Roll» του Τομ Στόπαρντ, που παρακολούθησαν μαθητές λυκείου της Πετρούπολης με τη συνοδεία καθηγήτριάς τους. Το έργο αναφέρεται στην Άνοιξη της Πράγας και στα δεινά του σταλινισμού, γεγονός που προκάλεσε αντίστοιχη οξεία παρέμβαση βουλευτή, του ΚΚΕ αυτή τη φορά, στο σχολείο και επίθεση κατά της καθηγήτριας από τον «Ριζοσπάστη». Αιτία ή πρόσχημα το αίτημα ακύρωσης της αποβολής μαθητή για ανάρμοστη συμπεριφορά κατά τη διένεξή του με την καθηγήτρια σχετικά με το εν λόγω θεατρικό έργο. Η ΟΛΜΕ καταδίκασε την πρώτη παρέμβαση, οι βουλευτικές «επισκέψεις» επικρίθηκαν από μερίδα του Τύπου. Προκύπτουν όμως ερωτήματα που υπερβαίνουν τα δύο περιστατικά. Ποια είναι τα όρια κατά τη διδασκαλία γενικά και τη διδασκαλία της Ιστορίας ειδικότερα; Ποιοι μηχανισμοί ελέγχου διασφαλίζουν την τήρησή τους; Δύσκολη οδός, διότι απαιτεί να εξειδικεύσουμε ή να σχετικοποιήσουμε το άρθρο 16 του Συντάγματος: «Η τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες· η ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελεί υποχρέωση του κράτους».

Μολονότι όμως δύσκολο, είναι αναγκαίο. Περιορισμοί τίθενται εκ των πραγμάτων. Η ΟΛΜΕ τονίζει: «Οι εκπαιδευτικοί χειρίζονται το αντικείμενο της διδασκαλίας τους με βάση τα σχολικά βιβλία και τις οδηγίες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, και διατηρούν στο ακέραιο το δικαίωμα της παιδαγωγικής ελευθερίας στη διδασκαλία και της ελευθερίας της έκφρασης της προσωπικής γνώμης». Δικαιολογείται λοιπόν στη βάση της έκφρασης προσωπικής γνώμης η διδασκαλία της άρνησης του Ολοκαυτώματος ως ιστορικής αλήθειας; Όχι βέβαια. Από την άλλη, η ιστορική αλήθεια ορίζεται αποκλειστικά από τα σχολικά εγχειρίδια; Και πάλι όχι βέβαια. Εκεί υπεισέρχεται ο ρόλος του εκπαιδευτικού, όχι απλώς ως αναμεταδότη γνώσεων αλλά ως παράγοντα ανάπτυξης δεξιοτήτων και κρίσης των μαθητών. Δύσκολα δέχεται κανείς ότι έφηβοι μαθητές λυκείου στην εποχή της πληροφορίας αδυνατούν να αξιολογήσουν στοιχειωδώς ένα θεατρικό έργο και τα ιστορικά-πολιτικά του συμφραζόμενα. Αν όντως αδυνατούν, τότε το πρόβλημα είναι ακριβώς ότι αδυνατούν. Όχι ότι ο Τομ Στόπαρντ τόλμησε να βεβηλώσει την «άμεμπτη» άσκηση εξουσίας του Ιωσήφ Στάλιν. Και φυσικά όχι ότι η καθηγήτρια τόλμησε να εμβαπτίσει τους μαθητές της στην τέχνη.

Αναγκαστικά λοιπόν ερχόμαστε στην αντίδραση ενός φορέα ή προσώπου που θεωρεί ότι η διδασκαλία πραγματοποιείται αντιεπιστημονικά ή αντιδεοντολογικά. Προβλέπονται διαδικασίες για κάτι τέτοιο. Αν τις θεωρούμε ανεπαρκείς, ας τις αλλάξουμε. Είναι καταστροφικές οι παρεμβάσεις στον ίδιο τον χώρο του σχολείου, χώρο ήδη εξαιρετικά επιβαρημένο, η απόπειρα εξακρίβωσης καταγγελιών με κατ΄ αντιπαράσταση εξέταση μαθητών, η ένταση που εισάγουν στο σχολείο, αλλά δυστυχώς δεν παίρνουν μαζί τους φεύγοντας, βουλευτές ή άλλοι φύλακες της ιστορικής αλήθειας. Αποτελούν προσπάθεια να διευθετήσουν δικές τους εκκρεμότητες με ιστορικά ζητήματα όπως ο φασισμός ή ο κομμουνισμός μέσω ασκήσεων επαναστατικής γυμναστικής στον χώρο της εκπαίδευσης. Και εν πάση περιπτώσει, ας προτείνουν την υιοθέτηση καταλόγου επιτρεπόμενων θεμάτων και έργων τέχνης. Μόνο έτσι θα διαφυλαχτεί «η καθαρότητα των ιδεών, του έθνους και των ηθών των νέων μας», καθαρότητα που εύκολα διαβάζεται και ως πουριτανισμός. Και για να είμαστε δίκαιοι, διόλου άμοιρη εκπαιδευτικού πουριτανισμού λόγω έξωθεν πιέσεων η ίδια η ελληνική Πολιτεία. Αρκεί να αναζητήσει κανείς τη σχεδόν εξόριστη από τα σχολικά εγχειρίδια επιστημονική θεωρία της εξέλιξης.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 8.6.09 στην εφημερίδα τα Νέα γραμμένο από τον Κωστή Παπαϊωάννου στο http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4520828

Αλλάχ ου ακμπάρ

«Ο Θεός είναι μεγάλος»

Ακούστηκε λοιπόν και το «Αλλάχ ου ακμπάρ» στους δρόμους της Αθήνας. Ο Θεός είναι μεγάλος, αλλά είναι αλλιώς να το ακούμε από χιλιάδες μουσουλμάνους δίπλα μας. Φοβίζει πολλούς το θρησκευτικό συναίσθημα που εκφράζεται με τρόπο ξένο προς δικούς μας πολιτισμικούς και γλωσσικούς κώδικες. Ήρθαν νωρίτερα από όσο περιμέναμε όσα φοβόμασταν. Πολλοί επιχειρούν φυγή στο παρελθόν: «Δεν είμαι ρατσίστρια, θέλω απλώς να ζω όπως ζούσα πριν από 20 χρόνια» έλεγε Αθηναία στις κάμερες, χρεώνοντας στους μετανάστες με τρόπο σχεδόν μεταφυσικά νοσταλγικό όλα όσα άλλαξαν.

Το θέμα είναι τι λέμε τώρα. Προηγείται η επίσημη συγγνώμη για την καταστροφή του Κορανίου ή φωτοτυπίας του (συγγνώμη αυτονόητη για όλους πλην ηγεσίας υπουργείου Δημόσιας Τάξης). Ακολουθούν μέτρα υπερεπείγοντος χαρακτήρα: νομική ρύθμιση των δεκάδων χώρων λατρείας που λειτουργούν άτυπα και ανέλεγκτα, εφαρμογή του νόμου για την ανέγερση τζαμιού, μέριμνα για την κατασκευή μουσουλμανικού νεκροταφείου στο Σχιστό ή για την παραχώρηση τμημάτων στα υπάρχοντα κοιμητήρια για την ταφή μουσουλμάνων. Και ας πάψει επιτέλους η πρωτοφανής σιωπή και ακινησία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με προεξάρχοντα τον Δήμο Αθηναίων σε ένα θέμα κατ΄ εξοχήν αρμοδιότητας και ευθύνης του. Χρειάζεται επίσης συνεχής συνεργασία με τις οργανώσεις των μουσουλμάνων. Δήλωσε ο πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος κ. Ελγαντούρ: «Κάνω έκκληση σε όλους να σταματήσουν τα παιχνίδια με το θρησκευτικό αίσθημα αυτών των νέων που είναι ήδη εξαιρετικά επιβαρημένοι, έχουν άγνοια των πολιτικών παιχνιδιών και βιώνουν την πίστη ως έσχατο καταφύγιο στις τρομακτικές δυσκολίες τους». Θέλουμε ή δεν θέλουμε να συνομιλούμε με τέτοιες φωνές;

Η ελληνική πολιτεία καλείται να αντιληφθεί ότι το πολιτικό κόστος από τα απαραίτητα μέτρα είναι πολύ μικρότερο από το κόστος μιας ρήξης με τους μουσουλμάνους μετανάστες. Η καταγγελία του θρησκευτικού φανατισμού χωρίς αντιμετώπιση των αιτίων που τον τροφοδοτούν μοιάζει με ξόρκι. Όταν το θρησκευτικό συναίσθημα εξωθείται στα υπόγεια «τζαμιά» των πολυκατοικιών, δηλαδή κάτω από το χαλί, ενδέχεται να πάρει άλλους δρόμους, επικίνδυνους για την κοινωνική συνοχή. Να γιατί πρέπει να νιώθουμε ευτυχείς για την αντίδραση των μεταναστών που ευθέως μας λένε πως η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο.

Παράλληλα η πολιτεία πρέπει εμπράκτως να δείξει πως κατανοεί την αγωνία των κατοίκων του κέντρου, τους οποίους είναι λάθος να χρεώνουμε και να χαρίζουμε συλλήβδην στο «ρατσιστικό μπλοκ». Χρειάζεται λοιπόν αποτελεσματική αστυνόμευση. Προσοχή όμως! Αστυνόμευση δεν είναι μόνο, ή κυρίως, καταστολή. Είναι ταυτόχρονα πρόληψη, κοινωνική ειρήνευση, μηχανισμοί διαμεσολάβησης, κατανόηση των ιδιαιτεροτήτων του κάθε πληθυσμού, της κάθε γειτονιάς και κοινότητας, συνεργασία με δομές πρόνοιας. Αυτή η αστυνόμευση θα αφαιρούσε ζωτικό χώρο από τις συμμορίες αυτόκλητων υπερπατριωτών που έχουν αναλάβει δράση στους δρόμους της πόλης και στο πεδίο του κοινού ποινικού δικαίου.
Με λίγα λόγια αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση δυναμική η οποία τροφοδοτείται από την αύξηση του αριθμού των μεταναστών που ζουν σε καθεστώς εικονικής ανυπαρξίας, από τη διογκούμενη ανασφάλεια και από τον διαγκωνισμό φορέων που σπεύδουν να επενδύσουν στο πολιτικό κενό της ανασφάλειας. Το τι θα γίνει αύριο δεν μπορούμε λοιπόν να το αφήσουμε στα χέρια του Θεού, όσο μεγάλος κι αν είναι. Και κάτι τελευταίο: ο φιλελεύθερος λόγος παγίως υποστηρίζει τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους και τον περιορισμό της θρησκείας στο πεδίο που της αναλογεί. Οι αντοχές του λόγου αυτού θα δοκιμαστούν, καθώς απευθυνόμενος στους μουσουλμάνους κινδυνεύει να χρεωθεί ξενοφοβικά κίνητρα. Πρέπει να επιμείνει στις ίδιες αρχές, διεκδικώντας ταυτόχρονα πλήρη σεβασμό των θρησκευτικών δικαιωμάτων. Η περίπτωση των σκίτσων του Μωάμεθ αποτελεί πολύτιμο μάθημα αμφισβήτησης θεμελιωδών αρχών της ανοιχτής κοινωνίας και ως τέτοιο πρέπει να το έχουμε διαρκώς κατά νου.

Το άρθρο το βρήκαμε την 1.6.09 γραμμένο από τον Κωστή Παπαϊωάννου, πρόεδρου της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στην εφημερίδα τα Νέα στο http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4519624

Λεσβίες άλμπατρος

Λεσβίες άλμπατρος!

Ο Δαρβίνος υποστήριξε ότι οι σεξουαλικές προτιμήσεις μπορούν να διαμορφώσουν την πορεία της εξέλιξης και να δημιουργήσουν χαρακτηριστικά όπως οι ουρές των παγωνιών που δεν εξηγούνται μόνο από τη φυσική επιλογή. Μάλλον όμως δεν γνώριζε τις λεσβίες άλμπατρος της Χαβάης, τους αμφιφυλόφιλους πυγμαίους χιμπαντζήδες, τους σαδομαζοχιστικούς κοριούς ή τους γκέι πιγκουίνους της Νέας Υόρκης.

Η ομοφυλοφιλία είναι τόσο εκτεταμένη μεταξύ κάποιων ειδών ώστε μπορεί να αναδιαμορφώσει την κοινωνική τους δυναμική και να αλλάξει ακόμα και το DΝΑ τους, σύμφωνα με νέα έρευνα. Από τα θηλαστικά έως τα σαλιγκάρια ή ακόμα και τα σκουλήκια, η ομοφυλόφιλη συμπεριφορά συναντάται σε όλο το ζωικό βασίλειο και σύμφωνα με επιστήμονες στην Καλιφόρνια, θα πρέπει να θεωρείται μια επιλεκτική δύναμη από μόνη της. Τα ζώα εμπλέκονται σε σεξουαλική δραστηριότητα με ομόφυλά τους για πλήθος λόγων, από την ανάγκη για εναλλακτικό μεγάλωμα των απογόνων τους έως και από λάθος, όπως για παράδειγμα οι αρσενικές δροσόφιλες (μύγες) που φλερτάρουν με άλλες αρσενικές επειδή τους λείπει ένα γονίδιο που τους επιτρέπει να διαχωρίσουν τα φύλα.

Ομοφυλόφιλα δελφίνια
«Αυτό όμως είναι διαφορετικό», λέει ο καθηγητής Νάθαν Μπέιλι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, «από τα ρινοδέλφινα που κάνουν ομοφυλοφιλικές σχέσεις για να ενισχύσουν τους δεσμούς της ομάδας τους ή τις θηλυκές άλμπατρος Laysan που κάνουν σχέσεις, οι οποίες διαρκούν μια ζωή και μαζί μεγαλώνουν τα μικρά άλλων ζευγαριών».
[...]
Στην έρευνα που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Τάσεις στην Οικολογία και την Εξέλιξη», οι συγγραφείς προτρέπουν να μην επιβάλουμε ανθρώπινες κατηγορίες σεξουαλικού προσανατολισμού στα ζώα. «Είναι αδύνατον να γνωρίζουμε», γράφουν, «τις “επιθυμίες” των ζώων. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τις παρατηρούμε».

Το άρθρο το βρήκαμε στις 18.6.09 στην εφημερίδα τα Νέα, από το άρθρο του Chris Smyth στην The ΤΙΜΕS στο http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4522413

Χείλη σαν βελούδο

Η Σαπφώ στο βικτωριανό Λονδίνο

Σάρα Ουότερς δίνει φωνή στις σκιώδεις γυναικείες φιγούρες του βικτωριανού μυθιστορήματος και ανασύρει στην επιφάνεια έναν ολόκληρο κόσμο, ωθούμενο από την τεχνολογική πρόοδο, την αστικοποίηση και το νεοαναδυόμενο εργατικό κίνημα. Είναι το ντεμπούτο μιας λεσβίας συγγράφισας, που κατάφερε να ξεχωρίσει στην μεγάλη αρένα.

Η Σάρα Ουότερς (γεν. 1966) έγραφε τη διδακτορική της διατριβή στα τέλη της δεκαετίας του ΄80 με θέμα τις «Λεσβιακές και ομοφυλοφιλικές ιστορικές αναπαραστάσεις μετά το 1870».
Όμως «κάτι διέφευγε από τη συναρπαστική πραγματικότητα που ήθελα να ερμηνεύσω», οπότε αποφάσισε να καταφύγει στη μυθοπλασία. Ο πολύπλοκος, ημιφωτισμένος κόσμος του λεσβιακού σεξ κατά την ύστερη βικτωριανή εποχή άρχισε να παίρνει μορφή καθώς η λογοτεχνία έμοιαζε να ανασυστήνει την Ιστορία με τρόπους πειστικότερους από την ξηρή δοκιμιακή πρόζα. Αποτέλεσμα ήταν η έκδοση το 1998 του Τipping the velvet. Στη βικτωριανή αργκό ο όρος παραπέμπει στο cunnilingus ή αλλιώς αιδοιολειξία. Προκλητικός, όντως, τίτλος, που δικαίως παραφράσθηκε στα ελληνικά αφήνοντας στη διακριτική ευχέρεια της-του αναγνώστριας-η την επιλογή των άνω ή κάτω χειλέων.
Όμως η Ουότερς ήξερε τι έκανε. Αν και εντάχθηκε πάραυτα στις λεσβίες συγγραφείς και κατέκτησε βραβεία θεσμοθετημένα για την προαγωγή της σχετικής φιλολογίας, κατέκτησε ένα πολύ ευρύτερο αναγνωστικό κοινό με την τόλμη και την ακρίβεια των αναπαραστάσεών της.

Η κεντρική ηρωίδα και αφηγήτρια, η δεκαοκτάχρονη Νάνσυ, μεγαλώνει σε μια κοινότητα ψαράδων, στο Κεντ. Συμμετέχει στη μικρή οικογενειακή επιχείρηση που σερβίρει λαχταριστά στρείδια και έχει αγαπητικό. Ώσπου σε μια θεατρική παράσταση στο γειτονικό Καντέρμπουρι, ερωτεύεται αθεράπευτα μιαν ηθοποιό, την Κίττυ, που υποδύεται επί σκηνής ανδρικούς ρόλους. Γίνονται ερωμένες και αργότερα συμπαρουσιάστριες ενός προγράμματος με ανδρικά κοστούμια και τραγούδια, που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. Όμως μια μέρα η Νάνσυ βρίσκει την Κίττυ στην αγκαλιά του προστάτη και ιμπρεσαρίου τους.

Προδομένη και πληγωμένη θα βρεθεί αδέκαρη στους δρόμους, θα μεταβληθεί σε «ανδρική πόρνη» για να επιζήσει, θα υποδυθεί ποικίλους ρόλους, ώσπου να τη σπιτώσει μια κυρία της καλής κοινωνίας. Αλλά οι κυρίες της καλής λονδρέζικης λεσβιακής κοινωνίας θα ταπεινώσουν τη Νάνσυ... Η οποία θα λιποθυμήσει στην πόρτα της επίσης λεσβίας Φλόρενς, μιας κοινωνικής αγωνίστριας και σοσιαλίστριας. Θα προσληφθεί στο σπίτι της ως υπηρέτρια και θα αναστήσει ένα μωρό που η μητέρα του πέθανε στη γέννα. Στο σημείο αυτό το βιβλίο παίρνει αίφνης μια τροπή που έχει υποστεί κριτική, καθώς ο λεσβιασμός εμπλέκεται με το νεόκοπο εργατικό κίνημα. Η άσχετη προς την πολιτική Νάνσυ θα μεταβληθεί εντέλει σε ενεργό υποκείμενο της πολιτικής και θα επιλέξει να παραμείνει κοντά στη Φλόρενς και το υιοθετημένο βρέφος, ως σύντροφος, ερωμένη και... γονέας.
Sarah Waters ΧΕΙΛΗ ΣΑΝ ΒΕΛΟΥΔΟ
ΜΤΦ. ΑΥΓ. ΚΟΡΤΩ ΕΚΔ. ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ 2009 ΣΕΛ. 467, ΤΙΜΗ: 22 ΕΥΡΩ

Το άρθρο το βρήκαμε στην εφημερίδα τα Νέα στις 20.6.09 γραμμένο από τον Μιχάλη Μοδινό στο http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&artid=4522892
Ότι πιο συναρπαστικό διαβάσαμε τα τελευταία δέκα χρόνια. Γρήγορη πλοκή με εναλλαγές. Η νεανική ιστορία μιας νταλίκας λεσβίας, η διαδρομή της ώσπου να "καταλήξει" στην τελευταία ερωμένη της και η εξέλιξή της σε πολιτικοποιημένη λεσβία της εποχής. Μικρές ιστορικές αναφορές, κάνουν πιο αληθοφανές το μυθιστόρημα, με μια γλώσσα απλή και μεστή νοημάτων. Η μετάφραση αδίκως μάς στέρησε την χαρά, να αποδώσει ακριβώς το Τipping the velvet που σημαίνει αιδοιολειξία. Με τον ίδιο τίτλο υπάρχει και ταινία, η οποία κυκλοφόρησε στην Ελλάδα σε dvd περίπου πριν τρία χρόνια. Η ταινία είναι λιγότερο "εντυπωσιακή" από το βιβλίο. Ευαγγελία Βλάμη.

Αγωγή κατά του Σουμβουλίου του Νομοθετικού Σώματος για τον ΛεΠΑΤ γάμο

Μια ομάδα που είναι αντίθετη στον ΛεΠΑΤ γάμο έκανε αγωγή κατά του Συμβουλίου του Νομοθετικού Σώματος της Ουάσιγκτον, αξιώνοντας-απαιτώντας πως η άρνηση δημοψηφίσματος για την απόφαση της αναγνώρισης των ΛεΠΑΤ γάμων που έχουν τελεσθεί σε άλλα κράτη-Πολιτείες “πρέπει να νομικά να καταπολεμηθεί”
Η ενάγουσα ομάδα, η οποία συμπεριλαμβάνει κάποια μέλη της ομάδας πίεσης “Stand4Marriage” (Αμετακίνητες-οι για τον γάμο), θέλει να πιέσει για ένα δημοψήφισμα που θα αποφασίσει κατά πόσον τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια που τέλεσαν γάμο σε κράτη-Πολιτείες που επιτρέπουν τον ΛεΠΑΤ γάμο, αυτός ο γάμος θα αναγνωριστεί (ως υποστατός-υπαρκτός)
Παρόλο που οι ΛεΠΑΤ γάμοι δεν έχουν νομιμοποιηθεί ακόμη στην Ουάσιγκτον, τον περασμένο μήνα το Συμβούλιο του Νομοθετικού Σώματος ψήφισε στην συντριπτική του πλειοψηφίασ την αναγνώριση των γάμων που έχουν νομιμοποιηθεί σε άλλα κράτη-Πολιτείες.
Το δημοψήφισμα μπλοκαρίστηκε από την District's Board of Elections and Ethics ΒΟΕΕ, επειδή σύμφωνα με την Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 1977, ο εκλογικός νόμος απαγορεύει στο κοινό-λαό να ψηφίζει θέματα που αφορούν διακρίσεις κατά των ΛεΠΑΤ και άλλες πληθυσμιακές ομάδες.

Επιτρέποντας ένα τέτοιο δημοψήφισμα, σύμφωνα με την ΒΟΕΕ αυτό θα ήταν “διάκριση εκ μέρους του κράτους”.

Σύμφωνα με την εφημερίδα The Washington Post, ο Bishop Harry Jackson είπε: “Δεν πρόκειται να καθίσουμε και να επιτρέψουμε (στην ΒΟΕΕ) να αρνηθούν στις-στους ψηφοφόρους το δικαίωμα τους σε αυτό το ζήτημα-θέμα ούτε και με την πράξη της ΒΟΕΕ να θέσει την ριζική επανεξέταση του θεσμού του γάμου σε ολόκληρη την κοινωνία.
Ο γκέι ακτιβιστής Peter Rosenstein ανέφερε στην Washington Post: “Πιστεύω πως το Ανώτατο Δικαστήριο θα αναγνωρίσει και θα υποστηρίξει ξεκάθαρα τον νόμο, ο οποίος λέει πως δεν μπορεί να γίνει δημοψήφισμα κάνοντας διάκριση κατά μιας ομάδας προσώπων η οποία προστατεύεται από την Σύμβαση Ανθρωπίνων δικαιωμάτων του 1977.

Αν το Ανώτατο Δικαστήριο ή το Κονγκρέσο δεν παρέμβει, στην επίσημη απόφαση-θεσμοθέτηση του Συμβουλίου του Νομοθετικού Σώματος να αναγνωρίσει τους γάμους που τελέστηκαν σε άλλες Πολιτείες-κράτη τότε θα γίνει νόμος στις αρχές του επόμενου μήνα.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 19.6.09 γραμμένο από Nell Frizzell στο http://www.pinknews.co.uk/news/articles/2005-12900.html

Λεσβοφοβία στην Λέσβο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

21.6.09

ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΛΟΓΩ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

Ερεσσού Λέσβου συνέχεια.

Τα παρακάτω γεγονότα αφηγούνται μία μόνο στιγμή σε μια χρόνια ιστορία κυνηγητού πίσω από το οποίο μετά βίας κρύβονται η σεξουαλική προκατάληψη (λεσβοφοβία) απέναντι στο σεξουαλικό προσανατολισμό και οι μικροπολιτικές οικονομικού και ψηφοθηρικού χαρακτήρα.

Αναφερόμαστε σε μια καντίνα που έφερε το όνομα «Καντίνα Moon» και η οποία για εφτά χρόνια λειτουργούσε στο κέντρο της παραλίας της Ερεσσού. Η Ερεσσός, χωριό της νήσου Λέσβου, είναι γνωστό πλέον ότι αποτελεί τουλάχιστον εδώ και σαράντα χρόνια παραθεριστικό προορισμό και, μεταξύ πολλών άλλων, για τις ανά τον κόσμο λεσβίες.

Στις 22 Μαρτίου 2009, ημέρα Κυριακή, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ερεσού-Αντίσσης αποφάσισε να μην δώσει εκ νέου άδεια λειτουργίας στην ιδιοκτήτρια της εν λόγω καντίνας γιατί υπήρχε πρωτοβάθμια καταδικαστική απόφαση για παράνομη από μέρους της κατασκευή πρόχειρου βοηθητικού χώρου. Το Δημοτικό Συμβούλιο παντελώς αγνόησε το γεγονός ότι η ιδιοκτήτρια έχει καταθέσει προσφυγή ενάντια στην καταδικαστική απόφαση και ότι αυτή δεν έχει ακόμα εκδικαστεί. Αγνόησε, επίσης, το γεγονός ότι η ιδιοκτήτρια της καντίνας κατεδάφισε την παράνομη κατασκευή από τη στιγμή που μηνύθηκε για την ύπαρξή της.

Είναι, ίσως, παράδοξο, ότι η εκδίκαση της προσφυγής της εν λόγω ιδιοκτήτριας εκκρεμεί εδώ και τρία χρόνια.

Είναι, ίσως, παράδοξο ότι οι καντίνες στην παραλία της Ερεσού, όπως οι περισσότερες στην ελληνική επικράτεια, λειτουργούν με τραπεζοκαθίσματα, σκέπαστρα και άλλα από το νόμο απαγορευμένα.

Είναι, ίσως, παράδοξο ότι οι περισσότερες τουριστικές επιχειρήσεις στην Ερεσό, όπως οι περισσότερες στην ελληνική επικράτεια, λειτουργούν με ελλείψεις υγειονομικού χαρακτήρα ή άλλες παρανομίες ή ενώ εκκρεμούν εναντίον τους δικαστήρια ή υπάρχουν καταδικαστικές αποφάσεις για διάφορα ζητήματα.

Δεν είναι, ίσως, παράδοξο ότι ο χώρος στον οποίο βρισκόταν η «Καντίνα Moon» και που τώρα ετοιμάζεται η νέα επιχείρηση, η οποία με βάση τις κατασκευές που έγιναν φαίνεται ότι θα λειτουργήσει ως μπαρ αλλά με άδεια καντίνας, βρίσκεται κοντά σε υδροβιότοπο στον οποίο διαβιώνουν είδη άγριων πουλιών και νεροχελώνες.

Δεν είναι, ίσως, παράδοξο ότι φήμες έλεγαν ότι η άδεια θα αφαιρεθεί από την ιδιοκτήτρια της καντίνας επί τη βάσει του «αρκετά πήρες, τώρα θα την πάρει συμπολίτης και ψηφοφόρος».

Δεν είναι, ίσως, παράδοξο ότι ο «συμπολίτης και ψηφοφόρος» ο οποίος έλαβε άδεια λειτουργίας νέας καντίνας στον ίδιο ακριβώς χώρο, προέβη σε κατασκευές πολύ πιο εκτός των νόμιμων (αποθήκη, εξέδρα, στέγαστρα) σε σχέση με την προηγούμενη ιδιοκτήτρια.

Δεν είναι, ίσως, τυχαίο ότι στο σημείο αυτό της παραλίας της Ερεσού συνηθίζουν να κάνουν το μπάνιο τους και την ηλιοθεραπεία τους, εδώ και σαράντα χρόνια, λεσβίες γυναίκες.

Δεν είναι, ίσως, τυχαίο ότι η προηγούμενη ιδιοκτήτρια και η συνεργάτιδά της είναι λεσβίες.

Δεν είναι, ίσως, τυχαίο, ότι από την εποχή που στην Ερεσό λειτουργούν επιχειρήσεις με ιδιοκτήτριες λεσβίες οι επιχειρήσεις τους δέχονται δυσανάλογο αριθμό μηνύσεων σε σχέση με τις επιχειρήσεις ετεροφυλόφιλων επιχειρηματιών.

Δεν είναι, ίσως, τυχαίο που οι δημοτικές αρχές του τόπου φέρονται να υποστηρίζουν ότι «όλα τα μαγαζιά θα επιστρέψουν σε ντόπιες-ους». Και ενώ ο βαθμός εντοπιότητας δεν αποτελεί νόμιμο κριτήριο ιδιωτικής επιχειρηματικότητας σε καμία περιοχή της Ελλάδας, δεν είναι, ίσως, τυχαίο που η πρώτη άδεια που δεν παραχωρείται σε επιχειρηματία στην Ερεσό αφορά λεσβία γυναίκα με καταγωγή από και μόνιμη κατοικία, τη νήσο Λέσβο.

Το δελτίο τύπου το παραλάβαμε από την ιδιοκτήτρια της καντίνας. Για όποια πληροφορία απευθυνθείτε στο blog μας ή στο κινητό που αναφέρεται. Ευαγγελία Βλάμη

Κέρδη απο τον ΛεΠΑΤ γάμο

Η νομιμοποίηση του ΛεΠΑΤ γάμου στην Αμερική θα αύξανε την οικονομία κατά 9.5 δισεκατομμύρια δολάρια

Μια έρευνα που έκανε το ινστιτούτο Williams στην Αμερική υπολόγισε πως η νομιμοποίηση του γάμου των ΛεΠΑΤ ζευγαριών σε όλα τα κράτη-Πολιτείες της Αμερικής, θα είναι μια επικερδής κίνηση.

Το ινστιτούτο που έκανε τη έρευνα για το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, είπε πως αν νομιμοποιούνταν ο ΛεΠΑΤ γάμος σε όλα τα κράτη-Πολιτείες της Αμερικής, κι αν αποφάσιζαν περίπου τα μισά από όλα τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια που συζούν να τελέσουν γάμους, αυτό μεταφράζεται σε 390.000 γάμους.

Τα ΛεΠΑΤ ζευγάρια αναμένεται να ξοδέψουν 34% λιγότερο από ότι τα στρέιτ ζευγάρια. Τα έσοδα από το γαμήλιο γεύμα, τις φωτογραφίες, βίντεο και τα δώρα θα ήταν αξιοσημείωτα.

Βασιζόμενο στις λεπτομέρειες που έδωσε το ινστιτούτο Williams το πρακτορείο ειδήσεων Forbes υπολόγισε πως αν τα μισά ΛεΠΑΤ ζευγάρια από τα υπάρχοντα τελέσουν γάμους, η βιομηχανία γάμου θα κερδίσει 9.5 δισεκατομμύρια δολάρια

Αυτή την στιγμή ο ΛεΠΑΤ γάμος ισχύει στη Μασαχουσέτη, στο Κονέκτικατ, στην Μέιν, στην Βερμόντ, στην Αιόβα και το Νιού Χαμσάιρ.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 17.6.09 γραμμένο από τον Nell Frizzell στο http://www.pinknews.co.uk/news/articles/2005-12854.html

Ινομυώματα

Τι είναι;

Τα λειωμυώματα της μήτρας είναι οι πιο κοινοί όγκοι των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Αναφέρονται ως ινώματα ή αλλιώς λειομύωμα, λειομυωμάτωση, μύωμα, ινομύωμα. Τα ινώματα είναι καλοήθεις (μη καρκινογενείς) εξεργασίες, οι οποίες αναπτύσσονται στο μυικό χιτώνα του τοιχώματος της μήτρας. Αν και συνήθως είναι ασυμπτωματικά, σε μερικές γυναίκες το μέγεθος κι η εντόπισή τους μπορεί να προκαλέσει πόνο κι αιμορραγία. Οι ακριβείς αιτίες ανάπτυξής τους δεν είναι γνωστές, αλλά οι ερευνριες-ες πιστεύουν ότι υπάρχει γενετική προδιάθεση η οποία οδηγεί σε ευαισθησία στις ορμόνες. Δηλαδή οι γυναίκες εκείνες με γενετική προδιάθεση αναπτύσσουν μηχανισμούς με τους οποίους τα ινώματα αναπτύσσονται κάτω απ’την επίδραση πολλών ορμονών. Αυτό εξηγεί γιατί ορισμένες φυλές έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα ν’αναπτύξουν ινώματα και γιατί υπάρχει γενετική προδιάθεση σε ορισμένες οικογένειες. Το μέγεθος τους ποικίλει από πολύ μικρό ως πολύ μεγάλο. Σε μερικές περιπτώσεις η μήτρα μεγαλώνει και φθάνει σε μεγεθός, εκείνο μιας μήτρας στον πέμπτο μήνα κύησης ή και περισσότερο. Εντοπίζονται σε διάφορα σημεία της μήτρας. Τις περισσότερες φορές είναι πάνω από ένα.

Υπάρχουν 3 είδη ινωμάτων:
-Υπορογόνια ινώματα αναπτύσσονται κάτω από το έξω κάλυμμα της μήτρας και μεγαλώνουν προς τα έξω δια μέσω του τοιχώματος προκαλώντας ένα εξόγκωμα. Δεν επηρεάζουν τον κύκλο της γυναίκας αλλά προκαλούν πόνο στην πύελο, στην πλάτη και αίσθημα πίεσης. Μπορεί να έχει ευρεία βάση ή να είναι μισχωτό, κάνοντας δύσκολη τη διαφοροποίησή του από μια μάζα στις ωοθήκες. Αυτά ονομάζονται μισχωτά. Διάγνωση τίθεται είτε με υπερηχογράφημα ή με μαγνητική τομογραφία.
-Ενδοτοιχωματικά: αναπτύσσονται προς τα μέσα αυξάνοντας το μέγεθος της μήτρας και κάνοντας την να φαίνεται μεγαλύτερη στη γυναικολογική εξέταση. Αυτά είναι τα πιο κοινά. Προκαλούν μεγαλύτερη ποσότητα αίματος κατά την έμμηνο ρήση και πόνο στην πύελο, στην πλάτη και γενικά αίσθημα πίεσης.
-Υποβλεννογόνια ινώματα: βρίσκονται ακριβώς κάτω απ’το έσω κάλυμμα της μήτρας. Είναι τα πιο σπάνια αλλά προκαλούν τα περισσότερα προβλήματα. Ακόμα και τα πολύ μικρά προκαλούν σοβαρές αιμορραγίες για μεγάλα διαστήματα.
-Ποιά είναι τα συμπτώματα που προκαλούν τα ινώματα;
Τα περισσότερα είναι ασυμπτωματικά, μόνο 10-20% των γυναικών χρειάζονται κάποια θεραπεία. Ανάλογα με την εντόπιση, το μέγεθος και το νούμερό τους, μια γυναίκα μπορεί να νοιώσει:
πόνο στην πύελο.
Πίεση ή αίσθημα βάρους στην πύελο το οποίο οφείλεται στην πίεση που ασκεί το ίνωμα στις γύρω δομές.
Πόνο στην πλάτη ή τα πόδια καθώς πιέζονται τα νεύρα που νευρώνουν την πύελο και τα πόδια.
Πόνο στη συνουσία.
Πίεση στην ουροδόχο κύστη που προκαλεί έπηξη προς ούρηση.
Πίεση στα έντερα που οδηγεί σε δυσκοιλιότητα και μετεωρισμό
Φούσκωμα στη κοιλιά
Παρατεταμένη και σε μεγάλη ποσότητα εμμηνο ρήση με θρόμβους, που μπορεί να προκαλέσει αναιμία.

Αν η ασθενής νιώθει τέτοια συμπτώματα πρέπει να επικοινωνήσει με την ιατρό της.
ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΑ
Πληροφορίες
Είναι σημαντικό για εμάς να μπορέσουμε να σας βοηθήσουμε δίνοντας περισσότερες πληροφορίες για θέματα σχετικά με την Επεμβατική Ακτινολογία.

Γνωστή ως εμβολισμός μητριαίας αρτηρίας, αυτή η θεραπευτική προσέγγιση φράσσει τις αρτηρίες που αρδεύουν τα ινώματα προκαλώντας μείωση του μεγέθους τους. Είναι μία ελάχιστα επεμβατική μέθοδος, δηλαδή απαιτείται μία μικρή τομή στο δέρμα και πραγματοποιείται ένω η ασθενής έχει τις αισθήσεις της αλλά νιώθει νύστα και δεν αισθάνεται κάνενα είδος πόνου. Ο εμβολισμός πραγματοποιείται από μία-έναν επεμβατική-ο ακτινολόγο, ειδικά εκπαιδευμένο για αυτές τις πράξεις. Η-ο ακτινολόγος πραγματοποιεί μια μικρή τομή στο δέρμα (μικρότερη του ενός τετάρτου της ίντσας) στη βουβωνική χώρα για να έχει πρόσβαση της μηριαίας αρτηρίας και τοποθετεί έναν μικρό καθετήρα σε αυτή. Χορηγείται τοπική αναισθησία ώστε να μην πονά η ασθενής. Ο καθετήρας οδηγείται υπό ακτινοσκόπηση ως τη μήτρα. Η-ο ακτινολόγος εγχύει μικρά πλαστικά σωματίδια, διαμέτρου όσο ένας κόκκος άμμου, στην αρτηρία που αρδεύει τα ινώματα. Αυτό εμποδίζει την αιματική ροή και προκαλεί μείωση του μεγέθους του όγκου. Έπειτα αντιμετωπίζεται η μητριαία αρτηρία στην άλλη πλευρά της μήτρας. Η τομή στο δέρμα καθαρίζεται και τοποθετείται επίδεσμος. Ο εμβολισμός απαιτεί νοσηλεία για ένα βράδυ. Χορηγούνται αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Αν εμφανισθεί πυρετός δίνεται ακεταμινοφένη. Μετά από μερικές μέρες οι περισσότερες γυναίκες μπορούν να κάνουν ελαφρές δουλειές και σε μια εβδομάδα επιστρέφουν στους κανονικούς ρυθμούς. Ο εμβολισμός για τη θεραπεία ινωμάτων χρησιμοποιείται από το 1955. Ο εμβολισμός των μητριαίων αρτηριών δεν είναι καινούργιος. Χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια από τις ακτινολόγους για τη θεραπεία αιμορραγιών μετά τον τοκετό.

- Ποιά είναι τα πλεονεκτήματα του εμβολισμού ινωμάτων;
Ο εμβολισμός απαιτεί παραμονή για μια νύχτα στο νοσοκομείο.
Οι γυναίκες μετά από λίγες μέρες μπορούν να εργασθούν ελαφρά και μετά από 7-10 μέρες επανέρχονται στους κανονικούς ρυθμούς της ζωής τους.
Το 90% των γυναικών ανακουφίσθηκαν των συμπτωμάτων τους και ειδικά των αιμορραγιών.
Στο 85% μειώνεται το άλγος.
Είναι αποτελεσματική μέθοδος και για πολλαπλά και για μεγάλα ινώματα.
Η υποτροπή είναι πολύ σπάνια. Βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα ο εμβολισμός φαίνεται πως είναι αποτελεσματικός με πολύ μικρό ποσοστό υποτροπών. Τα μακροπρόθεσμα (10 ετών ) αποτελέσματα δεν είναι ακόμα διαθέσιμα, αλλά σε μια μελέτη όπου οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν μετά από 6 χρόνια, τα εμβολισθέντα ινώματα δεν είχαν ξαναμεγαλώσει.

- Ποιοί είναι οι κίνδυνοι του εμβολισμού;
Είναι μια πολύ ασφαλής μέθοδος παρ’ολ’αυτά υπάρχουν ορισμένοι κίνδυνοι όπως σε όλες τις ιατρικές πράξεις. Οι περισσότερς γυναίκες νιώθουν πόνο και κράμπες τις πρώτες ώρες μετά τον εμβολισμό. Κάποιες νιώθουν ναυτία και έχουν πυρετό. Αυτά τα συμπτώματα ελέγχονται με την κατάλληλη αγωγή. Λίγες ασθενείς ανέπτυξαν κάποια λοίμωξη η οποία ελέγχθηκε με αντιβίωση. Έχει αναφερθεί επίσης ότι υπάρχει πιθανότητα ίση με 1%, τραυματισμού της μήτρας, ο οποίος μπορεί να οδηγήσει σε υστερεκτομή. Αυτές οι επιπλοκές έχουν χαμηλότερη πιθανότητα να συμβούν μετά από εμβολισμό απ’ότι μετά από χειρουργική αντιμετώπιση (υστερεκτομή ή μυεκτομή) των ινωμάτων. Ένας μικρός αριθμός ασθενών μπαίνει σε εμμηνόπαυση μετά από τον εμβολισμό.Αυτό συμβαίνει πιο συχνα σε γυναίκες ηλικίας 40 ή και μεγαλύτερες, οι οποίες είναι δηλαδή κοντά στην ηλικία εμμηνόπαυσης. Η μυέκτομη (η χειρουργική αφαίρεση των ινωμάτων) και η υστερεκτομή, έχουν κι αυτές κινδύνους, όπως λοίμωξη, αιμορραγία, που μπορεί να χρειασθούν μετάγγιση αίματος. Η μυεκτομή μπορεί να προκαλέσει συμφύσεις μεταξύ οργάνων της κοιλιακής χώρας που μπορεί να προκαλέσουν στειρότητα. Επιπλέον ο χρόνος ανάρρωσης είναι σημαντικά μεγαλύτερος, συνήθως ένας με δύο μήνες. Πρέπει να μιλήσει η ασθενής στη γιατρό της για να μάθει για τους κινδύνους της κάθε μεθόδου αντιμετώπισης.

-Ποιά είναι η προετοιμασία της ασθενούς για τον εμβολισμό;
Η επεμβατική-ος ακτινολόγος θα πει στην ασθενή τι πρέπει να κάνει πριν τον εμβολισμό. Συνήθως πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία με σύντομη παραμονή στο νοσοκομείο. Θα γίνουν αιματολογικές εξετάσεις κι ένα ηλεκτροκαρδιογράφημα.

- Τι υλικό χρησιμοποιείται για τον εμβολισμό;
Η-ο ακτινολόγος εγχύει μικρά πλαστικά σωματίδια (μικροσωματίδια) που έχουν το μέγεθος κόκκου άμμου, στην αρτηρία που αρδεύει τα ινώματα. Αυτό διακόπτει την αιματική ροή και προκαλεί μείωση του μεγέθους του όγκου. Μετά αντιμετωπίζεται η αρτηρία στην άλλη πλευρά της μήτρας. Η τομή στο δέρμα καθαρίζεται και σκεπάζεται με επίδεσμο.

- Τι νιώθει η ασθενής;
Θα χρειασθεί να μείνει στο νοσοκομείο για 1-2 βράδια. Χορηγούνται αναλγητικά. Μετά τον εμβολισμό χορηγούνται πάλι αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη για την αντιμετώπιση του πόνου και των κραμπών. Πολλές γυναίκες μπορούν να κάνουν ελαφρές εργασίες μετά από λίγες μέρες και επιστρέφουν στους κανονικούς ρυθμούς σε μια εβδομάδα.

- Τι κάνει καμιά μετά τον εμβολισμό;
Χορηγούνται αντιφλεγμονώδη και αντιπηκτικά φάρμακα υποδορίως για 48 ώρες. Επιστρέφει στη δουλειά μετά από μερικές μέρες (συνήθως 6-7). Πρέπει να επισκευθεί την ακτινολόγο μετά από 1 μήνα και μετά από 6 μήνες για εξετάσεις. Θα χρειασθεί να γίνει και μια μαγνητική τομογραφία στους 3 και στους 6 μήνες.

Το άρθρο το βρήκαμε στο
http://www.interventional.gr/images/UFE2.jpg&imgrefurl=http
Για να επικοινωνήσετε μαζί μας παρακαλούμε στείλτε μας e-mail στο info@interventional.gr
© Copyright 2008. All rights reserved. Interventional.gr, since 2007
Θεραπεία χωρίς χειρουργείο.
Τονίζουμε, αν και δεν είμαστε γιατρίνες, πως είναι πάντοτε καλό να παίρνουμε την γνώμη διαφορετικών γιατρίνων πριν καταλήξουμε σε οποιαδήποτε επέμβαση. Ευαγγελία Βλάμη

Δικαιώματα σε ΛεΠΑΤ ζευγάρια

Ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα πρόκειται να ζητήσει σήμερα να ισχύσουν ορισμένα πλεονεκτήματα που να συνάδουν με το κράτος για τις-τους υπαλλήλους που επιθυμούν να συνυπάρχουν με τις λεσβίες συντρόφισσες ή γκέι συντρόφους τους, όπως γίνεται και με τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, ανακοινώθηκε από αμερικανό αξιωματούχο.
Η κυβέρνηση δεν ανέφερε ποιά είναι συγκεκριμένα τα πλεονεκτήματα που θα αναφέρει ο κ. Ομπάμα αλλά ο ίδιος αξιωματούχος τόνισε ότι τα πλεονεκτήματα αυτά δεν αφορούν πλήρη ιατρική κάλυψη. Οι θέσεις του κ. Ομπαμα θα είναι η μεγαλύτερη μέχρι τώρα επέμβασή του στον τομέα των δικαιωμάτων των ΛεΠΑΤ αφότου ανέλαβε την προεδρία της χώρας στις 20 Ιανουαρίου. Η έλευσή του είχε ενθαρρύνει πολύ την κοινωνική αυτή ομάδα μετά από την άρνηση του κ. Μπους να ασχοληθεί με τα προβλήματά τους.
Ο κ. Ομπαμα υπενθυμίζεται ότι στην προεκλογική του εκστρατεία είχε υποσχεθεί ότι θα υπεραμυνθεί των δικαιωμάτων τους, και μέχρι τώρα είχε δεχτεί κριτική. Οι ΛεΠΑΤ αναμένουν πάντα από τον κ. Ομπάμα να τηρήσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις και να αναθεωρήσει το νόμο που επέτρεπε στις λεσβίες και τους γκέι να υπηρετούν στον στρατό αλλά να μην εκδηλώνουν τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 17.6.09 στην εφημερίδα Εσπρέσο στο http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&catID=11&artID=189426

Ρευματοειδής αρθρίτιδα

Φάρμακο για ρευματοειδή αρθρίτιδα

Ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και χορηγείται μόνο όταν έχουν προκληθεί σοβαρές αναπηρίες στις-στους ασθενείς φαίνεται ότι μπορεί να επιβραδύνει πολύ την εξέλιξή της, αν χορηγηθεί νωρίτερα. Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Αμστερνταμ σε 755 ασθενείς στις οποίες-ους είχε γίνει διάγνωση ένα χρόνο πριν, το φάρμακο rituximab μειώνει σημαντικά τα συμπτώματα όταν η νόσος βρίσκεται στα αρχικά στάδια. Μάλιστα, οι επιστημόνισες-ες παρατήρησαν ότι έπειτα από ένα χρόνο συνδυαστικής θεραπείας με μεθοτρεξάτη η μείωση των συμπτωμάτων μπορεί να είναι ακόμη και τριπλάσια. Συγκεκριμένα, η έρευνα έδειξε ότι το 30,5% των ασθενών που έκανε συνδυαστική θεραπεία είχε σημαντική μείωση των συμπτωμάτων, σε αντίθεση με όσες-ους έπαιρναν μόνο μεθοτρεξάτη, στις οποίες-ους τα συμπτώματα μειώθηκαν κατά 12,5%.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 17.6.09 στην εφημερίδα Εσπρέσο στο http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=2&artid=1013678&catid=8

Παιδιά κακοποιούνται και στις ένοπλες συρράξεις

Παιδιά και Ένοπλες Συρράξεις

Τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί μια αξιοσημείωτη πρόοδος από την αυξανόμενη παγκόσμια κινητοποίηση για την προστασία των παιδιών από τις χειρότερες πληγές του πολέμου.
Χάρη στη δράση οργανισμών αλλά και ιδιωτικής πρωτοβουλίας έγιναν σημαντικά βήματα όπως:
Η απαγόρευση των ναρκών κατά προσωπικού.
Η κατάρτιση νέου νομικού πλαισίου για την πρόληψη της χρησιμοποίησης παιδιών ως στρατιώτες.
Η συμφωνία για τη θέσπιση ενός διεθνούς ποινικού δικαστηρίου.
Οι δεσμεύσεις κρατών για την προστασία των παιδιών σε καιρό πολέμου, την χαλιναγώγηση του λαθρεμπορίου ελαφρών όπλων και άλλων φυσικών πόρων που τροφοδοτούν τις συγκρούσεις και τον τερματισμό της ατιμωρησίας για εκείνους που παραβιάζουν τα δικαιώματα των παιδιών σε καιρό πολέμου.

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Άρθρο 38
1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να σέβονται και να διασφαλίζουν το σεβασμό στους κανόνες του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που εφαρμόζονται σε αυτά σε περίπτωση ένοπλης σύρραξης, και των οποίων η προστασία επεκτείνεται στα παιδιά.

2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη παίρνουν όλα τα δυνατά μέτρα για να διασφαλίσουν ότι τα πρόσωπα κάτω των δεκαπέντε ετών, δεν θα συμμετέχουν άμεσα στις εχθροπραξίες.

3. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη απέχουν από την επιστράτευση στις ένοπλες δυνάμεις τους κάθε προσώπου κάτω των δεκαπέντε ετών. Κατά την επιστράτευση ανάμεσα σε πρόσωπα άνω των δεκαπέντε ετών αλλά κάτω των δεκαοκτώ ετών, τα Συμβαλλόμενα Κράτη προσπαθούν να δίνουν προτεραιότητα στα πρόσωπα μεγαλύτερης ηλικίας.

4. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη, σύμφωνα με την υποχρέωση που έχουν, δυνάμει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, να προστατεύουν τον άμαχο πληθυσμό σε περίπτωση ένοπλης σύρραξης, παίρνουν όλα τα δυνατά μέτρα για την προστασία και την φροντίδα των παιδιών, που θίγονται από την ένοπλη σύρραξη.


Η Ελλάδα επικύρωσε τη Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού το 1992, επιπλέον το Σεπτέμβριο του 2000 υπέγραψε και το Προαιρετικό Πρωτόκολλο της Σύμβασης που θεσμοθετεί αυστηρότερες διατάξεις όσον αφορά τη χρησιμοποίηση των παιδιών σε ένοπλες συρράξεις. Έχει επικυρώσει επίσης τη Σύμβαση για την Απαγόρευση της Χρήσης, Αποθήκευσης, Παραγωγής και Διακίνησης Ναρκών κατά Προσωπικού και της Καταστροφής τους στις 25 Σεπτεμβρίου του 2003.

Παρά τις όποιες προόδους εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να ζουν υπό την απειλή του πολέμου και να συγκαταλέγονται ανάμεσα στα θύματά του. Ας αναλογισθούμε για λίγο τις συγκρούσεις της περασμένης δεκαετίας, ανάμεσα στις οποίες αυτές του Αφγανιστάν, Ιράκ, Σουδάν, Αγκόλας, Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, Κονγκό, Ερυθραίας, Αιθιοπίας, Ρουάντα, Σιέρα Λεόνε, Σομαλίας, Σρι Λάνκα, Κοσόβου και Ανατολικού Τιμόρ.

Όλες αυτές οι εστίες ένοπλων συρράξεων έχουν κοστίσει τη ζωή σε αμέτρητα παιδιά, όχι μόνο άμεσα αλλά και από την έλλειψη φαγητού και συνθηκών υγιεινής, έχουν επίσης σημαδέψει ψυχολογικά εκατομμύρια άλλα που έγιναν μάρτυρες της βίας και της καταστροφής παρά τη θέλησή τους. Μέσα στην τελευταία δεκαετία μονάχα, περισσότερα από 2 εκατομμύρια παιδιά πέθαναν εξ αιτίας των πολέμων και σχεδόν 15 εκατομμύρια εκτοπίσθηκαν ή έγιναν πρόσφυγες από τις διάφορες συρράξεις.

Με συν-διοργανώτρια τη UNICEF ένα σημαντικό βήμα έγινε στη Διεθνή Συνδιάσκεψη για τα Παιδιά του Πολέμου, που έγινε στο Winnipeg του Καναδά τον Σεπτέμβριο του 2000 και υπήρξε η μεγαλύτερη συγκέντρωση που έγινε ποτέ από εκπροσώπους κυβερνήσεων, ειδικές-ους, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) και νέες-ους από όλο τον κόσμο, για να συζητήσουν προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά του πολέμου, να ισχυροποιήσουν τους μηχανισμούς πρόληψης και να δώσουν ένα τέλος στην ατιμωρησία εκείνων που κακοποιούν παιδιά σε καιρό πολέμου. Την τιμητική προεδρία της Συνδιάσκεψης είχε η Graca Machel, συγγραφέας μιας σημαντικής μελέτης των Ηνωμένων Εθνών για τις Επιπτώσεις των Ενόπλων Συρράξεων στα Παιδιά που έγινε το 1996.

ΝΕΑ ΕΚΘΕΣΗ ΚΑΛΕΙ ΓΙΑ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ

Με κοινή τους ανακοίνωση η UNICEF και η-ο Ειδικός Εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά και τις Ένοπλες Συρράξεις παρουσίασαν τη 10ετή Στρατηγική Αναθεώρηση της Μελέτης Graca Machel, καλώντας κυβερνήσεις, οργανώσεις του ΟΗΕ και την πολιτισμένη κοινωνία να πολλαπλασιάσουν επειγόντως τις προσπάθειες για την προστασία όλων των παιδιών που πλήττονται από ένοπλες συρράξεις.

Η έκθεση αυτή δίδει έμφαση στο ότι ο πόλεμος παραβιάζει τα δικαιώματα των παιδιών: το δικαίωμα στη ζωή, το δικαίωμα στην οικογενειακή ενότητα, το δικαίωμα σε υγεία και εκπαίδευση, το δικαίωμα σε προστασία από βία και κακομεταχείριση και το δικαίωμα σε ανθρωπιστική βοήθεια.

Σε όλο τον κόσμο, εκτιμάται πως πάνω από ένα δισεκατομμύριο παιδιά ζουν σε χώρες ή περιοχές που πλήττονται από ένοπλες συρράξεις - σχεδόν το ένα έκτο του παγκόσμιου πληθυσμού. Εξ αυτών, περίπου 300 εκατομμύρια είναι κάτω των 5 ετών.
Τα παιδιά αυτά υποφέρουν τόσο από τις άμεσες συνέπειες των συρράξεων, όσο και από τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην ανάπτυξη και την ευημερία τους. Με τη μεταβαλλόμενη φύση των ένοπλων συρράξεων, οι επιπτώσεις του πολέμου στα παιδιά και τις νέες-ους είναι περισσότερο στυγνές από ποτέ.

Υφίστανται τις συνέπειες από την ανεξέλεγκτη εξάπλωση των ελαφρών όπλων και των ένοπλων ομάδων, των ναρκών, των πυρομαχικών και οβίδων που δεν έχουν εκραγεί, καθώς και από την τρομοκρατία και τα μέτρα κατά της τρομοκρατίας.

Στρατολογούνται ως μαχήτριες-ες, γίνονται στόχος επιθέσεων σε σχολεία και νοσοκομεία, θύματα αεροπορικών βομβαρδισμών ή συλλαμβάνονται και κρατούνται παράνομα.

Κορίτσια και αγόρια αντιμετωπίζουν επίσης σεξουαλική βία, συμπεριλαμβανόμενων των βιασμών που χρησιμοποιούνται ως όπλο πολέμου.
Τα παιδιά που ζουν σε χώρες που υπάρχουν συρράξεις είναι επίσης περισσότερο πιθανό να μην πηγαίνουν σχολείο και να απειλούνται από τη φτώχεια, τον υποσιτισμό, την προσφυγιά και τις ασθένειες.
Από την πρωτοπόρο μελέτη της Graca Machel για τις επιπτώσεις των ενόπλων συρράξεων στα παιδιά το 1996, η διεθνής κοινότητα πέτυχε να θέσει αρκετά ορόσημα για την ανάπτυξη ενός δικτύου νομικής προστασίας και διεθνών προτύπων για την πρόληψη της στρατολόγησης παιδιών και την εξασφάλιση της επανένταξής τους στην κοινωνία. Η φωνή και οι απόψεις των παιδιών επίσης τώρα λαμβάνεται πιο συχνά υπόψη στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις και συμφωνίες, καθώς και στις θεμελιώδεις αρχές των ειρηνευτικών αποστολών.

«Τα παιδιά που έχουν χάσει την παιδική τους ηλικία εξαιτίας των πολέμων δεν πρέπει να χάσουν και το μέλλον τους» δήλωσε η Εκτελεστική Διευθύντρια της UNICEF, Αν Βένεμαν.
Η έκθεση συστήνει σε όλα τα κράτη να σταθούν στο ύψος της ευθύνης που έχουν αναλάβει για να προστατέψουν τα νεότερα μέλη της κοινωνίας τους επιταχύνοντας τις προσπάθειες για την ανάπτυξη νομοθεσίας, πολιτικών και δράσεων για λογαριασμό των παιδιών σε εθνικό επίπεδο.
Πάντως, πολύ περισσότερα πρέπει να γίνουν για να εφαρμοσθούν οι διεθνείς κανόνες και να εξασφαλισθεί η συμμόρφωση ώστε να έρθουν προ των ευθυνών τους όσοι προξενούν βαριές παραβιάσεις κατά των παιδιών σε καιρό πολέμου.

Η Εβδομάδα 15-21 Ιουνίου είναι και Παγκόσμια Εβδομάδα Δράσης Ενάντια στη Βία από Πυροβόλα Όπλα και κατά των ελαφρών όπλων και της ένοπλης βίας.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 17.6.09 στην ιστοσελίδα της unicef Ελλάδας, στο http://unicef.gr/chilwar.php

Οι σεξουαλικές προκαταλήψεις του κ. Καρατζαφέρη

Πολιτικοί αναλύτριες-ες και εκλογολόγοι εξηγούν πώς ο Γ. Καρατζαφέρης έβαλε στο ντουλάπι τις ακροδεξιές θέσεις προκειμένου να διευρύνει την απήχησή του.

Η κρυφή «ορθοδοξία» του ΛΑΟΣ
Το ιδεολογικό DΝΑ του κόμματος την προ... πολυκατοικίας περίοδο

«Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών». Το σύνθημα που υπήρξε «σήμα κατατεθέν» της χούντας συνταράσσει το γήπεδο όπου πραγματοποιείται το συνέδριο του ΛΑΟΣ. Οι σύνεδροι χειροκροτούν όρθιοι τον Γ. Καρατζαφέρη και φωνάζουν: «Ε-πανα-στα-ση»! Ήταν το 2002, όταν ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ δεν είχε αρχίσει ακόμη την επιχείρηση «λίφτινγκ» της ελληνικής ακροδεξιάς...
[...]
«Ο Γ. Καρατζαφέρης από τις εκλογές του 2007 και έπειτα επιχείρησε να υιοθετήσει ένα ηπιότερο προφίλ, παραδοσιακά δεξιό. Εγκατέλειψε τις αντιμεταναστευτικές αιχμές και κινήθηκε στο πλαίσιο ενός παραδοσιακά συντηρητικού κόμματος. Ακόμη και οι πιο ακραίοι εκπρόσωποι του ΛΑΟΣ υιοθέτησαν προφίλ κατεστημένου», λέει η Βασιλική Γεωργιάδου, επίκουρη καθηγήτρια στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, η οποία ερευνά την ακροδεξιά
[...]
Στη Διακήρυξη Αρχών και Θέσεών του (η οποία δεν είναι πια αναρτημένη στην ιστοσελίδα του κόμματος), «υπάρχουν έντονα αντιδημοκρατικά στοιχεία, ιδιαίτερα συντηρητικός λόγος και, έως ένα σημείο, αντικοινοβουλευτικός. Σε κάποιο σημείο αναφέρεται ότι δεν πρέπει οι αποφάσεις να λαμβάνονται από τις κυβερνήσεις, αλλά από κάποιας μορφής υπερ-κυβέρνηση, όπου θα συμμετέχουν οι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων και ο Αρχιεπίσκοπος».
[...]
Όταν μιλούσαν ελεύθερα...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ:
«Πρώτον: Δεν είμαι Εβραίος. Ας το πει αυτό κι ο Πρωθυπουργός. Δεύτερον:
Δεν είμαι κομμουνιστής. Ας το πει αυτό κι ο κ. Καραμανλής. Τρίτον: Δεν είμαι ομοφυλόφιλος. Αυτό δεν μπορεί να το πούνε πολλοί» Ομιλία στην Κόρινθο, 28/5/02 «Αν θέλουν να βρουν Ακροδεξιά, ας ψάξουν στο 0,8% του κ. Βορίδη. Αυτός είναι στην ομάδα του κ. Λεπέν. Εγώ ανήκω στην ευρωπαϊκή Δεξιά...» Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής», 20/10/02 «Και τι άσχημο είπε ο Λεπέν; Κι εμείς τα ίδια δεν λέμε από ΄δώ; Ο Λεπέν είναι το φιλότιμο των Γάλλων» 22/4/02 [...]

Το άρθρο, μέρη του οποίου αναρτήσαμε, το βρήκαμε στις 13.6.09 γραμμένο από την Αριστοτέλια Πελώνη στην εφημερίδα Τα Νέα στο http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4521704
Σε κάθε ευκαιρία ο κ Καρατζφέρης αναφέρεται εναντίον των ΛεΠΑΤ ενώ αρχικά στο καταστατικό του κόμματός του ανέφεραι καθαρά ότι υποστηρίζει τα δικαιώματα των ΛεΠΑΤ. Το καταστατικό άλλαξε λίγο πριν την καταψήφιση του 3917/2008 εκ μέρους του Λά.ΟΣ μετά από απαίτηση της μειοψηφίας του κόμματος. Ευαγγελία Βλάμη

Υπέρ των ΛεΠΑΤ γάμων ο Ρίτσαρντ Γκίρ

Στην πρώτη γραμμή για τους γάμους λεσβιών, γκέι.

Ο Ρίτσαρντ Γκιρ τοποθετείται ανοιχτά υπέρ των γάμων λεσβιών-γκέι, στηρίζοντας τον αδελφό του, που πρόλαβε και παντρεύτηκε στο σύντομο διάστημα όταν οι lesbian-gay γάμοι στην Καλιφόρνια ήταν νόμιμοι. Ο Γκιρ διαμαρτυρήθηκε έντονα που ο νόμος πλέον καταργήθηκε και παρατήρησε ότι δεν υπάρχει καμία λογική εξήγηση που οι λεσβίες και οι γκέι όπως ο μικρός αδελφός του Ντέιβιντ δεν έχουν ίδια δικαιώματα με τα στρέιτ ζευγάρια: «Ο αδελφός μου είναι γκέι και παντρεύτηκε στο μικρό διάστημα που αυτό ήταν επιτρεπτό στην Καλιφόρνια. Έχει δυο υπέροχα παιδιά και είναι ένας καταπληκτικός πατέρας», εξηγεί.

Και αυτά ενώ ο ηθοποιός επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με νέες ταινίες, ανάμεσα στις οποίες και το «Βrooklyn΄s Finest», αστυνομική περιπέτεια στις γειτονιές της Νέας Υόρκης, όπου πρωταγωνιστεί μαζί με τον Ίθαν Χοκ και τον Ντον Τσιντλ.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 5.6.09 στην εφημερίδα Τα Νέα
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4520431

Δημόσια συγνώμη

Μοίρασε φυλλάδια με δικαστική απόφαση

Δημόσια συγγνώμη για τον ξυλοδαρμό της γυναίκας του

Νεαρή δικαστής καταδίκασε βίαιο σύζυγο να διανείμει φυλλάδια αιτούμενος δημόσια συγγνώμη από τη γυναίκα του επειδή την ξυλοκόπησε.
Το περιστατικό, όπως μεταδίδουν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, σημειώθηκε στην κωμόπολη Αράτς της βόρειας Τουρκίας, όπου η δικαστής Ασλιχάν Λιμόν έκρινε τον Μουσταφά Καντιντσί ένοχο για τον καθ' υποτροπήν ξυλοδαρμό της γυναίκας του. Ο Καντιντσί, εφαρμόζοντας τη δικαστική εντολή διένειμε πράγματι στην πόλη φυλλάδια με τη φράση: "Ζητώ συγγνώμη από τη γυναίκα μου επειδή τη χτύπησα, καθώς και από όλους τους κατοίκους του Αράτς".

Η δικαστής Λιμόν, σε δηλώσεις της στην εφημερίδα Μιλιέτ, αιτιολόγησε την απόφασή της τονίζοντας ότι αυτή υπαγορεύτηκε από τη βούληση "να υπερασπιστεί την τιμή της ξυλοκοπημένης γυναίκας". "Σκέφτηκα ότι μια τέτοια απόφαση θα απέτρεπε το σύζυγο από το να επαναλάβει την πράξη του", είπε.
Η τουρκική νομοθεσία τιμωρεί με ποινές φυλάκισης ή με χρηματικό πρόστιμο τους δράστες κρουσμάτων οικογενειακής βίας, ένα φαινόμενο ιδιαίτερα εκτεταμένο στην τουρκική κοινωνία, αλλά οι δικαστές επιδεικνύουν συχνά επιείκεια προς τους βίαιους συζύγους.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 16.6.09 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στο
http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=54745

Δηλητηριάζουν αρκούδες

Κυνηγοί επικήρυξαν φονιά αρκούδας

Νέο κρούσμα «φόλας» σε αρκούδα στα Γρεβενά. Οι κυνηγοί επικήρυξαν με πέντε χιλιάδες ευρώ τον άγνωστο δράστη.

Μόλις πριν λίγες μέρες ειδοποιήθηκε η ομάδα της περιβαλλοντικής οργάνωσης "Καλλιστώ" από για το νέο περιστατικό νεκρής αρκούδας από δηλητηριασμένο δόλωμα, αυτή τη φορά στην κοινότητα Περιβολίου. Ο μεγάλος αρσενικός αρκούδος βάρους περίπου 180 κιλών, ηλικίας 10-12 ετών βρέθηκε νεκρός στο Ρέμα Χορευτό σε υψόμετρο 1100 μέτρων περίπου.

Η χρήση δηλητηριασμένων δολομάτων είναι καθόλα παράνομη, ενώ το κίνητρο των δραστών είναι τις περισσότερες φορές οι εποχικές ζημιές που προκαλούν τα ζώα σε αναζήτηση τροφής. Ο κυνηγετικός σύλλογος Γρεβενών έχει επικηρύξει τον ένοχο με το ποσό πέντε χιλιάδων ευρώ ελπίζοντας "να τελεσιδικήσει επιτέλους μια υπόθεση παράνομης εξόντωσης ζώου".

Η "Καλλιστώ" σε συνεργασία με τη νομαρχία Γρεβενών έχει ήδη ξεκινήσει την υλοποίηση προγράμματος LIFE στην περιοχή με στόχο τη διατήρηση προστατευόμενων ειδών και ειδικότερα της καφέ αρκούδας και του βιοτόπου της στην συγκεκριμένη περιοχή. Στο πλαίσιο του προγράμματος προβλέπονται συγκεκριμένες δράσεις για την καταγραφή και αντιμετώπιση του προβλήματος της παράνομης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων, αλλά και η σύσταση ομάδας άμεσης επέμβασης, με βασικό στόχο την ενημέρωση για τη σημασία διατήρησης τους είδους στη χώρα μας.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 16.6.09 στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στο
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=54825.
Το άθλημα των δηλητηριάσεων των ζώων ασκείται και στις πόλεις, στις οποίες δεν υπάρχουν οι ζημιές των ζώων στην αναζήτηση τροφής αλλά η αγνή κακία των ανθρώπων που μισούν τα ζώα. Ευαγγελία Βλάμη.

Σκηνοθέτιδες

Λίγο προτού παρουσιάσει τη νέα της ταινία «Bright Star» στο Φεστιβάλ των Καννών, η βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα Τζέιν Κάμπιον κάλεσε τις γυναίκες που ασχολούνται με τη σκηνοθεσία να κάνουν πιο δυναμική την παρουσία τους στο χώρο. Σύμφωνα με την οργάνωση «Birds Eye View» που υποστηρίζει τις σκηνοθέτιδες σε ολόκληρο τον κόσμο, οι γυναίκες αποτελούν μόλις το 6% του συνόλου όσων σκηνοθετούν, ενώ οι περισσότερες δηλώνουν ότι είναι πολύ δύσκολο να συνδυάσουν μια καριέρα που απαιτεί δεκαέξι ώρες δουλειάς τη μέρα με την οικογενειακή ζωή. Ωστόσο, το γυναικείο ταλέντο πίσω από την κάμερα κάνει αισθητή την παρουσία του στις Κάννες και όχι μόνο, γι' αυτό η βρετανική εφημερίδα «Guardian» παρουσίασε έξι γυναίκες που δείχνουν ότι κάθονται επάξια στην καρέκλα του σκηνοθέτη


ANDREA ARNOLD: Η ταινία της «Fish Tank» που διεκδικεί το φετινό Χρυσό Φοίνικα είναι η μεγαλύτερη ταινία που έχει κάνει μέχρι σήμερα, όμως γυρίστηκε σε ένα μήνα και κόστισε μόνο δύο εκατομμύρια λίρες. Το 2004, η Arnold κέρδισε Οσκαρ για τη μικρού μήκους ταινία της «Wasp», ενώ το πρώτο της μεγάλου μήκους φιλμ, με τίτλο «Red Road», κατάφερε να συγκριθεί με τη δουλειά του Λαρς φον Τρίερ και να κερδίσει βραβείο Bafta για την καλύτερη πρωτοεμφανιζόμενη σκηνοθέτιδα, το 2007.

NADINE LABAKI: Με την ταινία της «Caramel» η Λιβανέζα ηθοποιός και σκηνοθέτιδα, που μέχρι πρότινος ήταν γνωστή για τα μουσικά της βίντεο, κατάφερε να μπει στη λίστα του «Variety» με τις-τους δέκα σκηνοθέτιδες-ες που πρέπει να προσέξει κανείς, το 2007. Το «Caramel» ήταν μια ρομαντική ταινία για πέντε γυναίκες σε ένα ινστιτούτο ομορφιάς της Βηρυτού, στην οποία επιπλέον πρωταγωνιστεί και συνυπογράφει το σενάριο. Η 35χρονη σκηνοθέτιδα θαυμάζει τη δουλειά του Γούντι Αλεν και των αδερφών Κοέν, ενώ η δική της δουλειά έχει συγκριθεί με εκείνη του Πέδρο Αλμοδόβαρ.

GURINDER CHADHA: Εχοντας στο ενεργητικό της ταινίες όπως τα «Bride and Prejudice» και «Κάν' το όπως ο Μπέκαμ», που έσπασε ταμεία το 2002, η Gurinder Chadha διηγείται ιστορίες ανθρώπων που φαινομενικά δεν μοιάζουν με το κοινό, όμως στο τέλος όλες-οι καταλαβαίνουν πόσο μοιάζουν με τις δικές τους. Η 49χρονη σκηνοθέτρια και πρώην ρεπόρτερ του BBC ασχολείται και με την παραγωγή από το 1990, ενώ τώρα γυρίζει το «It's a Wonderful Afterlife» που λέγεται ότι είναι κάτι ανάμεσα στο «Γάμος α λα ελληνικά» και το «Shaun of the Dead».

KELLY REICHHARDT: Είναι η Αμερικανίδα σκηνοθέτιδα του «Wendy and Lucy» με τη Μισέλ Γουίλιαμς, που βγήκε στη Βρετανία στις αρχές του χρόνου, αποσπώντας πολύ καλές κριτικές. Η ταινία γυρίστηκε σε μόλις δεκαοκτώ μέρες, με κόστος που δεν ξεπέρασε τα 300.000 δολάρια, ενώ οι «New York Times» τη χαρακτήρισαν «βαθιά πολιτική, αλλά μακριά από την πεπατημένη». Η Reichhardt μεγάλωσε στο Μαϊάμι με τον πατέρα της, που δούλευε ως ερευνητής εγκλημάτων και τη μητέρα της, μυστική αστυνομικό στη δίωξη ναρκωτικών. Η πρώτη της ταινία, «River of Grass», ήταν υποψήφια για το βραβείο της κριτικής επιτροπής στο Φεστιβάλ Sundance, το 1994.

KASI LEMMONS: Η 48χρονη συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτρια είναι γνωστή από πλήθος τηλεοπτικών εμφανίσεων («The Cosby Show», «Στην Εντατική»), αλλά και από την ταινία «Η σιωπή των αμνών», όπου έπαιζε τη συγκάτοικο και συνάδελφο της Κλαρίς Στάρλινγκ. Εκανε το ντεμπούτο της το 1997 με το «Eve's Bayou», στο οποίο πρωταγωνιστούσε ο Σάμιουελ Τζάκσον, ενώ πέρσι η ταινία της «Talk To Me» με τον Μάρτιν Σιν κέρδισε τέσσερα βραβεία.

JENNIFER LYNCH: Το επώνυμό της δεν είναι καθόλου τυχαίο. Η 41χρονη κόρη του Ντέιβιντ Λιντς επανήλθε πέρσι δυναμικά με την ταινία «Surveillance» στην οποία πρωταγωνιστούν οι Τζούλια Ορμοντ και Μπιλ Πούλμαν. Γύρισε το πρώτο της φιλμ στα είκοσι δύο της, ενώ το 1993 έκανε το «Boxing Helena» που κατακεραυνώθηκε από τους κριτικούς. Στη συνέχεια, αποσύρθηκε για να ασχοληθεί με τη συγγραφή και να μεγαλώσει την κόρη της, ενώ πέρσι έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο «Horror Film Festival» της Νέας Υόρκης.

Το άρθρο το βρήκαμε στις 23.5.09 στην εφημερίδα Εσπρέσο στο http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=1&catid=14&artid=1000248&pg=2
Οι γυναίκες για άλλη μια φορά πρέπει να βραβευθούν για να τις λάβουν υπ' όψιν, εγκαταλέιπουν την δουλειά στο όνομα της μητρότητας και συγκρίνονται με άνδρες συναδέλελφους. Ίσως ελείψη γυναικών σκηνοθέτιδων. Ευαγγελία Βλάμη