Τι κάνουν οι αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών όταν θέλουν να διαλύσουν ένα πλήθος χωρίς να ανοίξουν πυρ; Καταφεύγουν στα λεγόμενα «non dethal weapons» (μη θανατηφόρα όπλα), με τα οποία καταφέρνουν να βγάζουν νοκ-άουτ τους εχθρούς χωρίς όμως να θρηνούν αθώους ή άμαχο πληθυσμό. Για την κατασκευή τέτοιων όπλων, το αμερικανικό Πεντάγωνο επενδύει κάθε χρόνο έως και 200 εκατομμύρια δολάρια.
Οι ειδικές-οι έχουν αρχίσει να πειραματίζονται με τα αέρια, προσπαθώντας να ενισχύσουν τη δράση των παραδοσιακών δακρυγόνων. Αυτό όμως προκαλεί διάχυτη ανησυχία, αφού τα αέρια ακροβατούν στα όρια των χημικών όπλων, τα οποία έχουν απαγορευτεί από τις διεθνείς συνθήκες.
Όχι τυχαία, πιο προηγμένη σε αυτό το επίπεδο είναι η Ρωσία, οι οποία για να αντιμετωπίσει την κατάσταση ομηρίας παιδιών στο θέατρο της Μόσχας, το 2004, χρησιμοποίησε ένα μυστηριώδες μείγμα (παρόμοιο με το οπιούχο Immobilion) για να προκαλέσει παράλυση στους ομήρους και τους τρομοκράτες. Το λάθος που έκαναν όμως στη δοσολογία προκάλεσε τη μαζική σφαγή.
Στους εξωτερικούς χώρους, αντιθέτως, σημαντικό ρόλο για τη δράση των αερίων παίζουν οι παράγοντες του ανέμου και της θερμοκρασίας. Για παράδειγμα, όταν χρησιμοποιήθηκαν δοκιμαστικά όπλα που απελευθέρωσαν νέφη ανυπόφορων οσμών, παρατηρήθηκε ότι αυτά επέστρεψαν γύρω από τους εκτοξευτές τους.
Πιο επιτυχημένες αποδείχτηκαν, αντιθέτως, οι ηχητικές συσκευές. Μία πρώτη συσκευή μοιράστηκε στα αμερικανικά στρατεύματα στο Ιράκ, αλλά και στα πλοία που περιπολούν για Σομαλούς πειρατές: η συσκευή αυτή «ουρλιάζει» σε απόσταση 300 μέτρων προκαλώντας ηχητικά κύματα που ουσιαστικά παραλύουν τον εχθρό και τον κάνουν να χάσει την αίσθηση προσανατολισμού του. Τα συστήματα αυτά έχουν εγκατασταθεί ήδη σε τζιπ, ελικόπτερα και πλοία που βρίσκονται ανοιχτά του Κέρατος της Αφρικής. Τώρα, οι ειδικές-οι σχεδιάζουν ακόμα πιο ισχυρά συστήματα, ο ήχος των οποίων θα φτάνει σε απόσταση 2.000-3.000 μέτρων, έτσι ώστε να εξουδετερώνει ακόμα και τους εχθρούς που διαθέτουν πολυβόλα και πυραύλους.
Παρόμοια αποτελέσματα επιτυγχάνονται και με τις νέες χειροβομβίδες flash bang, οι οποίες προκαλούν εκκωφαντικό ήχο και εκτυφλωτικό φως, καθώς και ριπή ανέμου που επιφέρει απώλεια της ισορροπίας. Στο παρελθόν, η παράλυση διαρκούσε μερικά δευτερόλεπτα. Τώρα πια, διαρκεί αρκετά λεπτά. Οι ειδικοί ωστόσο προσπαθούν να ενισχύσουν την αποτελεσματικότητα του συστήματος χρησιμοποιώντας τις αρχές των θερμοβαρικών κεφαλών, που δημιουργούν τεράστιο ωστικό κύμα χάρη στην εκτίναξη της πίεσης.
Για τα μάτια, αντιθέτως, υπάρχουν διάφορα είδη λέιζερ. Το μοντέλο που χρησιμοποιείται ήδη είναι αποτελεσματικό σε απόσταση εκατό μέτρων και εγγυάται τύφλωση διάρκειας μερικών λεπτών. Στο Ιράκ δοκιμάστηκε ενάντια στους οδηγούς των ύποπτων οχημάτων που δεν μείωναν ταχύτητα πριν από τα σημεία των μπλόκων. Ορισμένα κράτη ωστόσο έχουν χρησιμοποιήσει λέιζερ απαγορευμένα από τις διεθνείς συνθήκες, επειδή προκαλούν μόνιμη τύφλωση.
Σύντομα, τα λέιζερ θα έχουν μία ακόμη λειτουργία: θα εκπέμπουν δέσμες θερμότητας που θα «βασανίζουν» το δέρμα, χωρίς όμως να προκαλούν εγκαύματα ή πληγές. Τα πρωτότυπα βρίσκονται σε προηγμένο στάδιο και χρησιμοποιούν ουσιαστικά υπέρυθρο λέιζερ για να επιτύχουν το αποτέλεσμά τους.
Το άρθρο το βρήκαμε στις 27.6.09 στην εφημερίδα Εσπρέσο γραμμένο από την Αφροδίτη Ραυτοπούλου στο http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=1&catid=11&artid=1018964&pg=4
