“Ο κανόνας ήταν όχι μόνο αποχή από το σεξ, αλλά στα σίγουρα αποχή από το σεξ με το ίδιο σου το φύλο"
Η Jeanette Winterson σίγουρα έχει περάσει πολλά. Όταν έφυγε από το σπίτι στα δέκα έξι της, η βαθιά θρησκευόμενη, τυρανική θετή μητέρα της (κα. Winterson) τη ρώτησε, στο "Για ποιο λόγο να είσαι ευτυχής, όταν θα μπορούσες να είσαι φυσιολογική;" Το να ερωτευτεί μια γυναίκα ήταν σαφώς έργο του Σατανά - στην πρώτη σελίδα του βιβλίου της Winterson του “Για ποιο λόγο να είσαι ευτυχής, όταν θα μπορούσες να είσαι φυσιολογική; μας πληροφορεί ότι η Winterson οδηγήθηκε από το διάβολο σε λάθος παχνί”.
Τι έπρεπε να κάνει η Jeanette; Λοιπόν, αυτή ξανάγραψε την Αγία Γραφή στην απόλυτη queer, μεταμοντέρνα μόδα της εποχής.
Το βιβλίο “Τα πορτοκάλια δεν είναι τα μόνα φρούτα” έγινε μία από τις πιο παραγωγικές ιστορίες όλων των εποχών. Έδειξε πώς κάποια μπορούσε να ξαναγράψει την μυθιστορηματική πρόσοψη του κόσμου και να τη μετατρέψει σε κάτι ελπιδοφόρο. Ήταν μια τραγική ιστορία παιδοθεσίας, αναγκαστικής θρησκείας και στερημένης από αγάπη. Ωστόσο, ήταν επίσης κωμική στην προοπτική της. Γεμάτη χιούμορ και γοητεία, καθώς και λύπη και ερωτική λαχτάρα, η πορτοκάλια έγινε η Αγία Γραφή για όλες τις λεσβίες.
Αλλά η Πορτοκαλιά ήταν ημι-αυτοβιογραφική. Στα μεταμοντέρνα θραύσματα ξαναγραφεί γεγονότα που καλύπτουν τον πόνο και ντροπή διαφόρων πραγματικοτήτων. Έτσι, είκοσι πέντε χρόνια αργότερα, εκδίδει το "Γιατί να είσαι ευτυχής, όταν θα μπορούσες να είσαι φυσιολογική;"
Η Winterson συμπληρώνει την πλειοψηφία των κενών με αλήθειες της παιδικής της ηλικία. Όταν ήταν κακή, η οποία προφανώς ήταν τις περισσότερες φορές, όπου την άφησαν έξω από την πόρτα μια ολόκληρη μέρα και νύχτα ώστε να επανεξετάσει τις πράξεις της και να μετανοήσει για τις αμαρτίες της.
Και όταν ανακαλύφθηκε η ερωτική της αγάπη με μια άλλη έφηβη, την κλείδωσαν μέσα σε ένα κρύο δωμάτιο για τρεις ημέρες χωρίς τροφή. Της έκαναν εξορκισμούς, αλλά αλίμονο, ο δαίμονας δεν εγκατέλειψε το αμαρτωλό σώμα της. Ένας άνδρας την εξανάγκασε να δεχτεί τη γλώσσα του στο στόμα της για να την μετατρέψει, αλλά εκείνη του αντεπιτέθηκε αν και ήταν πολύ δύσκολο. Η ίδια σταυρώθηκε από την κοινωνία, αλλά πέθανε για όλες μας. Στη συνέχεια η ίδια επέστρεψε για να κηρύξει την αλήθεια στον κόσμο.
Κυρίως, η αυτοβιογραφία είναι το ταξίδι προς την ευτυχία, προς την κατεύθυνση που ανήκει: «Μεγάλη επιθυμία; Ναι. Το να ανήκει; Όχι για την Winterson, δεν είναι ο προορισμός η ανταμοιβή, είναι η ίδια η αναζήτηση.
Για χρόνια γοητευμένη από ιστορίες περιπέτειας, το Άγιο Δισκοπότηρο και η ιδέα της διαδρομής προς την ανακάλυψη, η Winterson φαίνεται να εγκρίνει αυτήν την ιδεολογία, όταν πρόκειται για την αναζήτηση της πραγματικής μητέρα της. Μετά το μακρύ και επίπονο ταξίδι, η Ann S. εντοπίζεται – την βρίσκει, και την συναντά. Η δια βίου αναζήτηση για τη μητέρα τελειώνει. Αλλά η Winterson είναι σε όλη τη χώρα. Εκείνη δεν ησυχάζει.
Στο “PowerBook” (2000), υποστηρίζει ότι «για να αποφευχθεί η ανακάλυψη παρέμεινα στην αναζήτηση” Είμαι νομάδα, μια αιθέρια ύπαρξη.
Το “Για ποιο λόγο να είσαι ευτυχής, όταν θα μπορούσες να είσαι φυσιολογική;” διερευνά τη νομοθεσία και τις δικηγορίνες παιδοθεσίας, τη θρησκευτική ανατροφή και το να είσαι λεσβία σε αυτόν τον κόσμο. Έχει δάκρυα, θυμό και σωματικές ή ψυχικές καταρεύσεις καθώς και χαμόγελα, γέλια και σαρκασμό. Το τελευταίο κεφάλαιο, είναι ξεχωριστό από τα άλλα και μη αριθμημένο, είναι μια ιστορία για το τι θα έρθει χωρίς να το γνωρίζω, επειδή «δεν έχω ιδέα τι θα συμβεί στη συνέχεια».
Την είδηση την βρήκαμε στις 17.1.12 και την μεταφράσαμε από την Pink News στην http://www.pinknews.co.uk/2012/01/17/review-why-be-happy-when-you-could-be-normal-by-jeanette-winterson/
