Πρώτη Ετήσια έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Lbtiq για να βρεθείτε στο δέκατο έβδομο μέρος πατήστε εδώ
63. Διάφοροι φορείς στο πλαίσιο του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών έχουν ασχοληθεί με τους περιορισμούς δικαιωμάτων των υπερασπιστριών θεμάτων της σεξουαλικότητας και του κοινωνικού φύλου. 118 Όπου οι χώρες απαιτούν νομική καταχώρηση των μη κυβερνητικών οργανώσεων, αιτήσεις Lbtiq ομάδων απορρίφθηκαν ή η νομική καταχώρησή τις ανακλήθηκε. 119 Η απειλή της ανάκλησης της καταχώρησης έχει χρησιμοποιηθεί για να περιορίσει τις υπερασπίστριες θεμάτων σεξουαλικότητας και κοινωνικού φύλου αλλά και για να εκφοβίσει τα μέλη σχετικών οργανώσεων. Η αστυνομία επιτέθηκε στα γραφεία Lbtiq ομάδων και κατάσχεσαι σκληρούς δίσκους υπολογιστών και λίστες επαφών των επισκεπτριών και των υποστηρικτριών, εκθέτοντας έτσι άλλες σε κίνδυνο παρενόχλησης ή βίας. 120 Όπου τα ηλεκτρονικά αρχεία περιείχαν πληροφορίες σχετικά με το σεξουαλικό προσανατολισμό, την πρόληψη του HIV, περιλαμβανομένης της χρήσης προφυλακτικού, το προσωπικό και οι εθελόντριες των Lbtiq ομάδων μερικές φορές έχουν συλληφθεί ή παρενοχληθεί. 121 Η προσωπική φήμη των υπερασπιστριών των δικαιωμάτων της σεξουαλικότητας και του κοινωνικού φύλου έχει γίνει αντικείμενο αμφισβήτησης και δυσφήμισης, μεταξύ άλλων με ισχυρισμούς που σχετίζονται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό, στο πλαίσιο των προσπαθειών καταστολής της υπεράσπιση τις. 122 Ειδικές ελέγκτριες έχουν τονίσει τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι υπερασπίστριες λόγω της αντίληψης ότι "προκαλούν, αμφισβητούν τις αποδεκτές κοινωνικο-πολιτισμικές νόρμες, τις παραδόσεις, τις αντιλήψεις και τα στερεότυπα σχετικά με τη γυναικότητα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, καθώς και το ρόλο και τη θέση των γυναικών στην κοινωνία". 123
64. Οι Lbtiq υπερασπίστριες και υποστηρίκτριες σχετικών δικαιωμάτων έχουν υποστεί βία και παρενόχληση, κατά τη σύγκληση συνεδριάσεων-συναντήσεων ή πολιτιστικών εκδηλώσεων, ή συμμετέχουν σε Lbtiq "πορείες ισότητας". Σε ορισμένες χώρες, όπου τέτοιες εκδηλώσεις στερούνται την προστασία ή την άδεια της αστυνομίας, μερικές φορές υπό το πρόσχημα της απειλής των ηθών ή της δημόσιας ασφάλειας, η οποία δίνει προνόμια σε όσες είναι αντίθετες και όχι σε εκείνες που διεκδικούν τα δικαιώματα. Λόγω της απουσίας αποτελεσματικής προστασίας από την αστυνομία, οι υπερασπίστριες και οι διαδηλώτριες έχουν μερικές φορές υποστεί σωματική βία και παρενόχληση από κρατικούς και μη κρατικούς φορείς, συμπεριλαμβανομένων των ομάδων "σκίνχεντ" και φονταμενταλιστών. 124 Το 2010, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επέβαλε πρόστιμο στη Ρωσική Ομοσπονδία για παραβίαση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, για διακρίσεις και για αποζημίωση αφότου το κράτος απαγόρευσε τις Lbtiq παρελάσεις στη Μόσχα για λόγους δημόσιας ασφάλειας. Το Δικαστήριο δήλωσε ότι "η ύπαρξη απλώς ενός κινδύνου είναι ανεπαρκής για την απαγόρευση της εκδήλωσης". 125
65. Ειδικές ελέγκτριες έχουν εκφράσει ανησυχίες για τους περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης – περιλαμβανομένης της άμεσης λογοκρισίας, των απαγορεύσεων σχετικά με τη διάδοση πληροφοριών και τους περιορισμούς στη νομική υπεράσπιση - που υποτίθεται ότι δικαιολογείται από λόγους υποτιθέμενων απειλών για τη δημόσια υγεία, την ηθική ή την ασφάλεια της χώρας. 126 Περιορισμοί σχετικά με πληροφορίες για το σεξουαλικό προσανατολισμό, περιλαμβανομένων και εκείνων που υποτίθεται ότι αποσκοπούν στην προστασία της "δημόσιας αιδούς", έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στις προσπάθειες για τη δημόσια υγεία, ακόμη και σε σχέση με τη μετάδοση του ιού HIV. 127
Ε. πρακτικές διακρίσεων στην οικογένεια και στην κοινότητα
66. Ενώ οι οικογένειες και οι κοινότητες συχνά είναι μια σημαντική πηγή υποστήριξης, συμπεριφορές διάκρισης μέσα στις οικογένειες και στις κοινότητες εμποδίζουν επίσης την ικανότητα των Lbtiq να απολαμβάνουν το πλήρες φάσμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τέτοιες διακρίσεις εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους, μεταξύ άλλων μέσω του αποκλεισμού από το οικογενειακό σπίτι, την αποκλήρωση, με το να τις εμποδίσουν να πηγαίνουν στο σχολείο, να τις πηγαίνουν σε ψυχιατρικά ιδρύματα, να τις αναγκάζουν να παντρευτούν, να τις αναγκάζουν να παραιτηθούν από τα παιδιά τις, να τις τιμωρούν για την εργασία τις ως ακτιβίστριες και να υπόκεινται σε επιθέσεις κατά προσωπικής τις φήμης. Σε πολλές περιπτώσεις, οι λεσβίες, αμφισεξουαλικές και οι τρανς γυναίκες βρίσκονται σε ιδιαίτερο σε κίνδυνο λόγω των εδραιωμένων ανισοτήτων με βάση το γυναικείο φύλο που περιορίζουν την αυτονομία λήψης αποφάσεων σχετικά με τη σεξουαλικότητα, την αναπαραγωγή και την οικογενειακή ζωή. 128
67. Η οικογένεια ή η κοινότητα επιβάλλουν συχνά τα στερεότυπα του γυναικείου φύλου και τιμωρούν όσες τα καταπατούν. Το 1997, η Ειδική Εισηγήτρια για τη βία κατά των γυναικών τόνισε, "η κοινότητα μπορεί επίσης να είναι ο τόπος των περιορισμών και των κανόνων της γυναικείας σεξουαλικότητας ... Οι γυναίκες που ... ζουν τη σεξουαλικότητά τις με τρόπους διαφορετικούς από ετεροφυλοφιλία συχνά υφίστανται βία και εξευτελιστική μεταχείριση". 129 Μηχανισμοί των Ηνωμένων Εθνών και μη κυβερνητικές οργανώσεις έχουν καταγράψει μια σειρά παραβιάσεων στις λεσβίες με βάση το φύλο - συμπεριλαμβανομένων του αναγκαστικού γάμου, της αναγκαστικής εγκυμοσύνης, και το βιασμό στο γάμο - μερικές από τις οποίες εφαρμόζονται ως μορφές τιμωρίας για υποτιθέμενη ή πραγματική σεξουαλική συμπεριφορά ή προσανατολισμό. 130
118 Δείτε A/HRC/4/37, παράγρ. 96, A/HRC/10/12/Add.1, παράγρ. 2574-2582, και A/HRC/16/44, A/HRC/11/4/Add.1, παράγρ. 289-292 και 1513-1515, και E/CN.4/2005/64/Add.1, παράγρ. 494.
119 Δείτε A/HRC/4/37/Add.1, παράγρ. 29 (για την Αργεντινή), παράγρ. 511 (για τη Νιγηρία), και παράγρ. 686 (για την Τουρκία), και A/HRC/10/12/Add.1, παράγρ. 1558-1562 (για το Κιργιζιστάν) και το 2574 -2577 (για την Τουρκία).
120 A/HRC/10/12/Add.1, παράγρ. 1558-1562 και 2574-2582.
121 A/HRC/16/44/Add.1, παράγρ. 2517-2525 (για τη Ζιμπάμπουε).
122 A/HRC/16/44, παράγρ. 85.
123 Δείτε E/CN.4/2001/94, παράγρ. 89 (ζ), και A/HRC/16/44.
124 Δείτε A/HRC/10/12/Add.1, παράγρ. 275 - 280 (για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη) και A/HRC/11/4/Add.1, σκέψεις. 289-292, και A/HRC/16/44/Add.1, παράγρ. 1157-1164 (για την Ινδονησία).
125 Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Alekseyev κατά Ρωσίας, 14599/09, απόφαση της 21ης Οκτωβρίου 2010, παράγρ. 75-76. Δείτε τις καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σχετικά με την Ρωσική Ομοσπονδία (CCPR/C/RUS/CO/6), παράγρ. 27. Δείτε επίσης Baczkowski και λοιπές κατά της Πολωνίας, αριθ. αίτησης. 1543 - 1506, 3 Μαΐου 2007, παράγρ. 64.
126 Δείτε A/58/380, παράγρ. 6, 11-12 και 15-20, A/HRC/4/37, παράγρ. 95-97? A/HRC/4/37/Add.1, παράγρ. 402, και E/CN.4/2002/72, παράγρ. 57. Δείτε επίσης την κοινή δήλωση της Ειδικής Αντιπροσώπου της Γενικής Γραμματείας Υπερασπιστριών των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της Ειδικής Εισηγήτριας Σύγχρονων Μορφών Ρατσισμού, φυλετικών διακρίσεων, ξενοφοβίας και της σχετικής μισαλλοδοξίας, της Ειδικής Εισηγήτριας για τη Βία κατά των Γυναικών, και της Ειδικής Εισηγήτριας για το δικαίωμα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο σωματικής και ψυχικής υγείας (για τη Νιγηρία), που διατίθεται στην www.ohchr.org/EN/NewsEvents/Pages/DisplayNews.aspx?NewsID=5599&LangID=E (10 Νοεμβρίου 2011), και A/HRC/14/23/Add.1, παράγρ. 1401-1405 (για τη Λιθουανία).
127 UNAIDS, Πιάνοντας το Μηδέν: Στρατηγική 2011-2015.
128 Δείτε E/CN.4/2000/68/Add.5, παράγρ. 13, E/CN.4/2002/83, παράγρ. 99-105, E/CN.4/2006/61/Add.3, παράγρ. 51 και A/HRC/4/34/Add.3, παράγρ. 34. Δείτε επίσης CEDAW/C/GUA/CO/7, παράγρ. 19, και Τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη Γυναικών, Πρόγραμμα δράσης Πεκίνου, παράγρ. 96. Συμπεριφορές διάκρισης επίσης μερικές φορές αντικατοπτρίζονται στις αποφάσεις σχετικές με την επιμέλεια των παιδιών, για παράδειγμα, το Διαμερικανικό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει παραδεχθεί μια υπόθεση που αφορά μια λεσβία μητέρα και τις κόρες της για την έννομη προστασία τις, μια απόφαση από τις αρχές της Χιλής που της την αρνήθηκαν την επιμέλεια με βάση τον σεξουαλικό της προσανατολισμό: Δείτε την υπόθεση 1271-1204, Karen Atala και Κόρες κατά της Χιλής, αριθ. έκθεσης 42/08, OEA / Ser.L / V / II.130 Doc. 22, rev. 1 (2008).
129 E/CN/4/1997/47, παράγρ. 8.
130 Δείτε A/HRC/16/44, παράγρ. 23-24, E/CN.4/2002/106, παράγρ. 90-92, E/CN.4/2002/83, παράγρ. 57 και 101 – 102, και A/61/122/Add.1, παράγρ. 57, 73, 84 και 151.
63. Διάφοροι φορείς στο πλαίσιο του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών έχουν ασχοληθεί με τους περιορισμούς δικαιωμάτων των υπερασπιστριών θεμάτων της σεξουαλικότητας και του κοινωνικού φύλου. 118 Όπου οι χώρες απαιτούν νομική καταχώρηση των μη κυβερνητικών οργανώσεων, αιτήσεις Lbtiq ομάδων απορρίφθηκαν ή η νομική καταχώρησή τις ανακλήθηκε. 119 Η απειλή της ανάκλησης της καταχώρησης έχει χρησιμοποιηθεί για να περιορίσει τις υπερασπίστριες θεμάτων σεξουαλικότητας και κοινωνικού φύλου αλλά και για να εκφοβίσει τα μέλη σχετικών οργανώσεων. Η αστυνομία επιτέθηκε στα γραφεία Lbtiq ομάδων και κατάσχεσαι σκληρούς δίσκους υπολογιστών και λίστες επαφών των επισκεπτριών και των υποστηρικτριών, εκθέτοντας έτσι άλλες σε κίνδυνο παρενόχλησης ή βίας. 120 Όπου τα ηλεκτρονικά αρχεία περιείχαν πληροφορίες σχετικά με το σεξουαλικό προσανατολισμό, την πρόληψη του HIV, περιλαμβανομένης της χρήσης προφυλακτικού, το προσωπικό και οι εθελόντριες των Lbtiq ομάδων μερικές φορές έχουν συλληφθεί ή παρενοχληθεί. 121 Η προσωπική φήμη των υπερασπιστριών των δικαιωμάτων της σεξουαλικότητας και του κοινωνικού φύλου έχει γίνει αντικείμενο αμφισβήτησης και δυσφήμισης, μεταξύ άλλων με ισχυρισμούς που σχετίζονται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό, στο πλαίσιο των προσπαθειών καταστολής της υπεράσπιση τις. 122 Ειδικές ελέγκτριες έχουν τονίσει τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι υπερασπίστριες λόγω της αντίληψης ότι "προκαλούν, αμφισβητούν τις αποδεκτές κοινωνικο-πολιτισμικές νόρμες, τις παραδόσεις, τις αντιλήψεις και τα στερεότυπα σχετικά με τη γυναικότητα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, καθώς και το ρόλο και τη θέση των γυναικών στην κοινωνία". 123
64. Οι Lbtiq υπερασπίστριες και υποστηρίκτριες σχετικών δικαιωμάτων έχουν υποστεί βία και παρενόχληση, κατά τη σύγκληση συνεδριάσεων-συναντήσεων ή πολιτιστικών εκδηλώσεων, ή συμμετέχουν σε Lbtiq "πορείες ισότητας". Σε ορισμένες χώρες, όπου τέτοιες εκδηλώσεις στερούνται την προστασία ή την άδεια της αστυνομίας, μερικές φορές υπό το πρόσχημα της απειλής των ηθών ή της δημόσιας ασφάλειας, η οποία δίνει προνόμια σε όσες είναι αντίθετες και όχι σε εκείνες που διεκδικούν τα δικαιώματα. Λόγω της απουσίας αποτελεσματικής προστασίας από την αστυνομία, οι υπερασπίστριες και οι διαδηλώτριες έχουν μερικές φορές υποστεί σωματική βία και παρενόχληση από κρατικούς και μη κρατικούς φορείς, συμπεριλαμβανομένων των ομάδων "σκίνχεντ" και φονταμενταλιστών. 124 Το 2010, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επέβαλε πρόστιμο στη Ρωσική Ομοσπονδία για παραβίαση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, για διακρίσεις και για αποζημίωση αφότου το κράτος απαγόρευσε τις Lbtiq παρελάσεις στη Μόσχα για λόγους δημόσιας ασφάλειας. Το Δικαστήριο δήλωσε ότι "η ύπαρξη απλώς ενός κινδύνου είναι ανεπαρκής για την απαγόρευση της εκδήλωσης". 125
65. Ειδικές ελέγκτριες έχουν εκφράσει ανησυχίες για τους περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης – περιλαμβανομένης της άμεσης λογοκρισίας, των απαγορεύσεων σχετικά με τη διάδοση πληροφοριών και τους περιορισμούς στη νομική υπεράσπιση - που υποτίθεται ότι δικαιολογείται από λόγους υποτιθέμενων απειλών για τη δημόσια υγεία, την ηθική ή την ασφάλεια της χώρας. 126 Περιορισμοί σχετικά με πληροφορίες για το σεξουαλικό προσανατολισμό, περιλαμβανομένων και εκείνων που υποτίθεται ότι αποσκοπούν στην προστασία της "δημόσιας αιδούς", έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στις προσπάθειες για τη δημόσια υγεία, ακόμη και σε σχέση με τη μετάδοση του ιού HIV. 127
Ε. πρακτικές διακρίσεων στην οικογένεια και στην κοινότητα
66. Ενώ οι οικογένειες και οι κοινότητες συχνά είναι μια σημαντική πηγή υποστήριξης, συμπεριφορές διάκρισης μέσα στις οικογένειες και στις κοινότητες εμποδίζουν επίσης την ικανότητα των Lbtiq να απολαμβάνουν το πλήρες φάσμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τέτοιες διακρίσεις εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους, μεταξύ άλλων μέσω του αποκλεισμού από το οικογενειακό σπίτι, την αποκλήρωση, με το να τις εμποδίσουν να πηγαίνουν στο σχολείο, να τις πηγαίνουν σε ψυχιατρικά ιδρύματα, να τις αναγκάζουν να παντρευτούν, να τις αναγκάζουν να παραιτηθούν από τα παιδιά τις, να τις τιμωρούν για την εργασία τις ως ακτιβίστριες και να υπόκεινται σε επιθέσεις κατά προσωπικής τις φήμης. Σε πολλές περιπτώσεις, οι λεσβίες, αμφισεξουαλικές και οι τρανς γυναίκες βρίσκονται σε ιδιαίτερο σε κίνδυνο λόγω των εδραιωμένων ανισοτήτων με βάση το γυναικείο φύλο που περιορίζουν την αυτονομία λήψης αποφάσεων σχετικά με τη σεξουαλικότητα, την αναπαραγωγή και την οικογενειακή ζωή. 128
67. Η οικογένεια ή η κοινότητα επιβάλλουν συχνά τα στερεότυπα του γυναικείου φύλου και τιμωρούν όσες τα καταπατούν. Το 1997, η Ειδική Εισηγήτρια για τη βία κατά των γυναικών τόνισε, "η κοινότητα μπορεί επίσης να είναι ο τόπος των περιορισμών και των κανόνων της γυναικείας σεξουαλικότητας ... Οι γυναίκες που ... ζουν τη σεξουαλικότητά τις με τρόπους διαφορετικούς από ετεροφυλοφιλία συχνά υφίστανται βία και εξευτελιστική μεταχείριση". 129 Μηχανισμοί των Ηνωμένων Εθνών και μη κυβερνητικές οργανώσεις έχουν καταγράψει μια σειρά παραβιάσεων στις λεσβίες με βάση το φύλο - συμπεριλαμβανομένων του αναγκαστικού γάμου, της αναγκαστικής εγκυμοσύνης, και το βιασμό στο γάμο - μερικές από τις οποίες εφαρμόζονται ως μορφές τιμωρίας για υποτιθέμενη ή πραγματική σεξουαλική συμπεριφορά ή προσανατολισμό. 130
118 Δείτε A/HRC/4/37, παράγρ. 96, A/HRC/10/12/Add.1, παράγρ. 2574-2582, και A/HRC/16/44, A/HRC/11/4/Add.1, παράγρ. 289-292 και 1513-1515, και E/CN.4/2005/64/Add.1, παράγρ. 494.
119 Δείτε A/HRC/4/37/Add.1, παράγρ. 29 (για την Αργεντινή), παράγρ. 511 (για τη Νιγηρία), και παράγρ. 686 (για την Τουρκία), και A/HRC/10/12/Add.1, παράγρ. 1558-1562 (για το Κιργιζιστάν) και το 2574 -2577 (για την Τουρκία).
120 A/HRC/10/12/Add.1, παράγρ. 1558-1562 και 2574-2582.
121 A/HRC/16/44/Add.1, παράγρ. 2517-2525 (για τη Ζιμπάμπουε).
122 A/HRC/16/44, παράγρ. 85.
123 Δείτε E/CN.4/2001/94, παράγρ. 89 (ζ), και A/HRC/16/44.
124 Δείτε A/HRC/10/12/Add.1, παράγρ. 275 - 280 (για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη) και A/HRC/11/4/Add.1, σκέψεις. 289-292, και A/HRC/16/44/Add.1, παράγρ. 1157-1164 (για την Ινδονησία).
125 Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Alekseyev κατά Ρωσίας, 14599/09, απόφαση της 21ης Οκτωβρίου 2010, παράγρ. 75-76. Δείτε τις καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σχετικά με την Ρωσική Ομοσπονδία (CCPR/C/RUS/CO/6), παράγρ. 27. Δείτε επίσης Baczkowski και λοιπές κατά της Πολωνίας, αριθ. αίτησης. 1543 - 1506, 3 Μαΐου 2007, παράγρ. 64.
126 Δείτε A/58/380, παράγρ. 6, 11-12 και 15-20, A/HRC/4/37, παράγρ. 95-97? A/HRC/4/37/Add.1, παράγρ. 402, και E/CN.4/2002/72, παράγρ. 57. Δείτε επίσης την κοινή δήλωση της Ειδικής Αντιπροσώπου της Γενικής Γραμματείας Υπερασπιστριών των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της Ειδικής Εισηγήτριας Σύγχρονων Μορφών Ρατσισμού, φυλετικών διακρίσεων, ξενοφοβίας και της σχετικής μισαλλοδοξίας, της Ειδικής Εισηγήτριας για τη Βία κατά των Γυναικών, και της Ειδικής Εισηγήτριας για το δικαίωμα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο σωματικής και ψυχικής υγείας (για τη Νιγηρία), που διατίθεται στην www.ohchr.org/EN/NewsEvents/Pages/DisplayNews.aspx?NewsID=5599&LangID=E (10 Νοεμβρίου 2011), και A/HRC/14/23/Add.1, παράγρ. 1401-1405 (για τη Λιθουανία).
127 UNAIDS, Πιάνοντας το Μηδέν: Στρατηγική 2011-2015.
128 Δείτε E/CN.4/2000/68/Add.5, παράγρ. 13, E/CN.4/2002/83, παράγρ. 99-105, E/CN.4/2006/61/Add.3, παράγρ. 51 και A/HRC/4/34/Add.3, παράγρ. 34. Δείτε επίσης CEDAW/C/GUA/CO/7, παράγρ. 19, και Τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη Γυναικών, Πρόγραμμα δράσης Πεκίνου, παράγρ. 96. Συμπεριφορές διάκρισης επίσης μερικές φορές αντικατοπτρίζονται στις αποφάσεις σχετικές με την επιμέλεια των παιδιών, για παράδειγμα, το Διαμερικανικό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει παραδεχθεί μια υπόθεση που αφορά μια λεσβία μητέρα και τις κόρες της για την έννομη προστασία τις, μια απόφαση από τις αρχές της Χιλής που της την αρνήθηκαν την επιμέλεια με βάση τον σεξουαλικό της προσανατολισμό: Δείτε την υπόθεση 1271-1204, Karen Atala και Κόρες κατά της Χιλής, αριθ. έκθεσης 42/08, OEA / Ser.L / V / II.130 Doc. 22, rev. 1 (2008).
129 E/CN/4/1997/47, παράγρ. 8.
130 Δείτε A/HRC/16/44, παράγρ. 23-24, E/CN.4/2002/106, παράγρ. 90-92, E/CN.4/2002/83, παράγρ. 57 και 101 – 102, και A/61/122/Add.1, παράγρ. 57, 73, 84 και 151.