1. Προστασία του δικαιώματος στη ζωή, στην ελευθερία και στην ασφάλεια των προσώπων ανεξάρτητα από το σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα κοινωνικού φύλου
9. Σύμφωνα με το άρθρο 3 της Οικουμενικής Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, "η καθεμία έχει δικαίωμα στη ζωή, στην ελευθερία και στην προσωπική ασφάλεια". Το άρθρο 6 της Διεθνούς Συμφωνίας Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων επιβεβαιώνει ότι "κάθε άνθρωπος έχει το εγγενές δικαίωμα στη ζωή". Αυτό το δικαίωμα πρέπει να προστατεύεται από το νόμο. Καμιά δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ζωή της". Η χώρα έχει υποχρέωση να επιδείξει τη δέουσα επιμέλεια για την πρόληψη, τη καταστολή και την αποκατάσταση στερήσεως της ζωής, 9 και για τη διερεύνηση και τη δίωξη όλων των πράξεων στοχευμένης βίας.
10. Το άρθρο 33 της σύμβασης σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων προβλέπει ότι οι χώρες μέρη έχουν την υποχρέωση να μην απελαύνουν ή να επιστρέφουν την πρόσφυγα σε έναν τόπο όπου η ζωή της ή η ελευθερία της απειλείται λόγω της φυλής, της θρησκείας, της εθνικότητας, της συμμετοχής σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή των πολιτικών πεποιθήσεων. Κατά την άποψη της UNHCR, τα πρόσωπα που φοβούνται δίωξης βάσει του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή ταυτότητας κοινωνικού φύλου μπορεί να θεωρηθούν μέλη της «συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας». Οι συμβαλλόμενες χώρες της Σύμβασης πρέπει να εξασφαλίζουν ότι τα συγκεκριμένα πρόσωπα δεν επιστρέφονται σε μία χώρα όπου η ζωή ή η ελευθερία τις θα τεθεί σε κίνδυνο και, εφόσον οι ενδιαφερόμενες πληρούν τα κριτήρια για το καθεστώς της πρόσφυγα, τις αναγνωρίζουν ως πρόσφυγες, αντιμετωπίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης. 10
2. Πρόληψη βασανιστηρίων και άλλων μορφών σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού ή της transgender ταυτότητας
11. Το δικαίωμα στην ελευθερία από βασανιστήρια και άλλη σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση είναι απόλυτο. Το άρθρο 5 της Οικουμενικής Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και άρθρο 7 της Διεθνούς Συμφωνίας Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων προβλέπει ότι “καμιά δεν πρέπει να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ή σε σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία". 11
12. Σύμφωνα με την Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων, οι χώρες υποχρεούνται να προστατεύουν από τα βασανιστήρια και τη σκληρή μεταχείριση όλα τα πρόσωπα, ανεξάρτητα από το σεξουαλικό προσανατολισμό ή τη transgender ταυτότητα, 12 και να απαγορεύουν, να παρέχουν νομική προστασία και αποκατάσταση για τα βασανιστήρια και την σκληρή μεταχείριση σε οποιαδήποτε εδαφική περιοχή της δικαιοδοσία τις. 13 Η Επιτροπή έχει επανειλημμένα εκφράσει την ανησυχία της σχετικά με τις εν λόγω ισχυριζόμενες κακοποιήσεις στις καταληκτικές επισημάνσεις στις αναφορές-εκθέσεις της για τις χώρες μέρη. 14
3. Προστασία του δικαιώματος της ιδιωτικής ζωής και κατά της αυθαίρετης κράτησης στη βάση του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας κοινωνικού φύλου
13. Το δικαίωμα ιδιωτικής ζωής κατοχυρώνεται στο άρθρο 12 της Οικουμενικής Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και το άρθρο 17 της Διεθνούς Συμφωνίας Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων, οι οποίες δηλώνουν ότι καμία δεν πρέπει να υπόκειται σε "αυθαίρετη ή παράνομη επέμβαση της ιδιωτικής της ζωής, της οικογένειας, του σπιτιού ή της αλληλογραφίας της" το άρθρο 9 της Οικουμενικής Διακήρυξης και η Σύμβαση προστατεύουν περαιτέρω τα πρόσωπα από την "αυθαίρετη σύλληψη και κράτηση". Σε γενικές γραμμές στο σχόλιο αριθ. 16, η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιβεβαίωσε ότι κάθε παρέμβαση στην ιδιωτική ζωή, ακόμα και αν προβλέπεται από το νόμο, "θα πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις, τους στόχους και την αντικειμενικότητα της Σύμβασης και θα πρέπει να είναι, εν πάση περιπτώσει, λογική υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες".
9 Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων γενικό σχόλιο αριθ. 6.
10 UNHCR, Κατευθυντήριες Οδηγίες για τις Προσφυγές-Διεκδικήσεις των Προσφύγων (Δείτε την υποσημείωση 1), παράγρ. 3, Δείτε επίσης UNHCR Γραμματεία του Υπουργείου Εσωτερικών Υφυπουργός για την Κεντρική Υπηρεσία κατά Patrick Kwame Otchere, 1988.
11 Το άρθρο 2 (1) της Σύμβασης κατά των Βασανιστηρίων ορίζει ότι "Κάθε Χώρα Μέρος λαμβάνει αποτελεσματικά νομοθετικά, διοικητικά, δικαστικά ή άλλα μέτρα για την πρόληψη πράξεων βασανιστηρίων σε οποιαδήποτε εδαφική περιοχή της δικαιοδοσία της», ενώ το άρθρο 2 (2) ορίζει ότι "καμία απολύτως εξαιρετική περίσταση ...δεν μπορεί να προβληθεί ως δικαιολογία για βασανιστήρια".
12 Γενική παρατήρηση αριθ. 2 (CAT/C/GC/2), παράγρ. 21.
13 Στο ίδιο, παράγρ. 15.
14 Δείτε καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής κατά των Βασανιστηρίων των Ην. Πολιτειών (CAT/C/USA/CO/2), παράγρ. 32 και 37, του Εκουαδόρ (CAT/C/ECU/CO/3), παράγρ. 17, και της Αργεντινή (CAT/C/CR/33/1), παράγρ. 6 (ζ). Δείτε επίσης γενικό σχόλιο αριθ. 2 (CAT/C/GC/2), παράγρ. 22. η Επιτροπή εισηγήθηκε ότι οι χώρες μέρη πρέπει να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την πρόληψη τέτοιων πράξεων, μεταξύ άλλων με την αναθεώρηση των κανόνων κράτησης και επιμέλειας, τη διερεύνηση όλων των καταγγελιών για πράξεις βασανιστηρίων ή κακομεταχείρισης-κακοποίησης, τη δίωξη και την καταδίκη των δραστών, την αποζημίωση των θυμάτων και την εκπαίδευση του προσωπικού που εργάζεται στην κράτηση-κρατητήρια και στην φύλαξη-φυλακή. Δείτε για παράδειγμα την επιτροπή σύναψης παρατηρήσεων για τη Μογγολία (CAT/C/MNG/CO/1), παράγρ. 25, το Κουβέιτ (CAT/C/KWT/CO/2), παράγρ. 25, και την Κολομβία (CAT/C/COL/CO/4), παράγρ. 11.
