[...]
«Σε αστυνομικό τμήμα του Εβρου είδα μια ομάδα γυναικών από την Κεντρική Αμερική και την Αφρική να κρατούνται επί δυο εβδομάδες στριμωγμένες σε ένα κελί χωρίς φυσικό φως - το μόνο φως έμπαινε όταν άνοιγε η πόρτα.
Υπήρχε ένας αναιμικός ηλεκτρικός λαμπτήρας και υποτυπώδης θέρμανση. Το χειρότερο είναι ότι οι γυναίκες αυτές, πραγματικά παραπεταγμένες, δεν γνώριζαν ούτε πόσο θα παρέμεναν εκεί ούτε τι θα απογίνονταν», λέει περιγράφοντας ένα από τα περιστατικά που του άφησαν τις χειρότερες εντυπώσεις την τελευταία φορά που επισκέφθηκε την Ελλάδα στις αρχές του 2011 όπου διαπίστωσε ότι παρά τις υποσχέσεις που είχε λάβει για πολλοστή φορά από τα υπουργεία Προστασίας του Πολίτη, Δικαιοσύνης και Εξωτερικών την προηγούμενη χρονιά, τίποτε δεν είχε εφαρμοστεί.
«Ο επικεφαλής του αστυνομικού τμήματος μου είπε ότι δεν ήξερε τι να κάνει τις γυναίκες αυτές. Δεν τον κατηγορώ. Η Frontex (η ευρωπαϊκή αστυνομία συνόρων) τις παράτησε εκεί και οι αστυνομικοί έπρεπε κάπου να τις βάλουν. Είναι θέμα των κεντρικών και των περιφερειακών αρχών να αφιερώσουν πόρους προκειμένου τουλάχιστον να τους παρέχουν κάτι καλύτερο από ένα μικρό σάντουιτς και λίγο νερό ημερησίως. Ζήτησα από τον επικεφαλής του τμήματος να τις δίνει τουλάχιστον ένα ζεστό τσάι τη μέρα μέσα στο δριμύ ψύχος».
[...]
Το απόσπασμα της είδησης το βρήκαμε στις 13.1.11 από την εφημερίδα το Βήμα στην http://www.tovima.gr/society/article/?aid=438602#.TxPzb8yPSnR.facebook
