HRC/19/41 Πρώτη Ετήσια έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα 13

Πρώτη Ετήσια έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Lbtiq για να βρεθείτε στο δέκατο τέταρτο μέρος πατήστε εδώ



Α. Διακρίσεις στην απασχόληση
 
51. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι χώρες υποχρεούνται να προστατεύουν τα φυσικά πρόσωπα από κάθε διάκριση στην πρόσβαση και στη διατήρηση της απασχόλησης. Η Επιτροπή Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών Δικαιωμάτων έχει επιβεβαιώσει ότι η Διεθνής Συμφωνία Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών Δικαιωμάτων "απαγορεύει τις διακρίσεις στην πρόσβαση και στη διατήρηση της απασχόλησης βάσει... σεξουαλικού προσανατολισμού" 90 και σημείωσε την ανησυχία της σχετικά με τις διακρίσεις που απευθύνονται σε "μειονεκτούσες και περιθωριοποιημένες ομάδες και πρόσωπα". 91 Σύμφωνα με την Επιτροπή, "κάθε διάκριση πρόσβασης στην αγορά εργασίας ή στα μέσα και στα δικαιώματα για την απόκτηση απασχόλησης συνιστά παραβίαση της Συμφωνίας". 92

52. Πενήντα τέσσερις χώρες έχουν νόμους που απαγορεύουν τις διακρίσεις στην απασχόληση με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό. 93 Ελλείψει αυτών των νόμων, η εργοδοσία μπορεί να είναι σε θέση να απολύσει ή να αρνηθεί να μισθώσει ή να προωθήσει τις ανθρώπους απλώς και μόνο επειδή αυτές θεωρείται ότι είναι λεσβίες ή τράνς. Οφέλη που προκύπτουν για ετερό εργαζόμενες μπορεί να απαγορεύονται στις Lbtiq εργαζόμενες – από τη γονική ή την οικογενειακή άδεια για τη συμμετοχή στη συνταξιοδοτική και την υγειονομική περίθαλψη συστημάτων ασφάλισης. Στις υποθέσεις X κατά Κολομβίας και Young κατά Αυστραλίας, η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι το να μη να παρέχονται συνταξιοδοτικές παροχές σε άγαμη Lbtiq συντρόφισα, όταν αυτές οι παροχές χορηγούνται σε άγαμα ετερό ζευγάρια, ήταν παραβίαση των δικαιωμάτων που εγγυάται η Συμφωνία. 94

53. Οι διακρίσεις μπορεί να οδηγήσουν σε παρενόχληση και βία εντός και εκτός των ορίων του χώρου εργασίας. 95 Έρευνες δείχνουν ότι η λεκτική παρενόχληση των Lbtiq εργαζομένων είναι κοινός τόπος. 96

Β. Διακρίσεις στην υγεία

54. Το άρθρο 12 (1) της Διεθνούς Συμφωνίας Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών Δικαιωμάτων προβλέπει ότι οι χώρες μέρη της Σύμβασης αναγνωρίζουν το δικαίωμα της καθεμίας να απολαμβάνει το υψηλότερο δυνατό επίπεδο σωματικής και ψυχικής υγείας. Η επιτροπή Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών Δικαιωμάτων δήλωσε ότι η Συμφωνία απαγορεύει οποιαδήποτε διάκριση στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και στις υποκείμενες καθοριστικές για την υγεία, καθώς και στα μέσα και στα δικαιώματα για τις δημόσιες συμβάσεις τις, βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας κοινωνικού φύλου. 97

90 Επιτροπή για τα Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών Δικαιωμάτων Γενικό Σχόλιο αριθ. 18 (E/C.12/GC/18), παράγρ. 12 (β) (i). Δείτε επίσης τις καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Πολιτειών (CCPR/C/USA/CO/3/Rev.1), παράγρ. 25.
91 E/C.12/GC/18, παράγρ. 23.
92 Στο ίδιο, πράγρ. 33. Η Επιτροπή σημείωσε, επίσης, τη σύνδεση μεταξύ των διακρίσεων και της φτώχειας: "Μερικές φορές η φτώχεια προκύπτει όταν οι άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στους υπάρχοντες πόρους εξ' αιτίας αυτού που είναι... Οι διακρίσεις μπορεί να προκαλέσουν φτώχεια, όπως η φτώχεια μπορεί να προκαλέσει διακρίσεις". (E/C.12/2001/10), παράγρ. 11.
93 Στο ίδιο, ILGA, "Η πολιτεία διαφημίζει τη λεσβοφοβία” (Δείτε την υποσημείωση 68), σελ. 12-13.
94 X κατά Κολομβίας (CCPR/C/89/D/1361/2005), παράγρ. 07.02-07.03, Young κατά Αυστραλίας (CCPR/C/78/D/941/2000), παράγρ. 10-12.
95 Δείτε: Επιτροπή Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών Δικαιωμάτων γενικό σχόλιο αριθ. 20 (E/C.12/GC/20), παράγρ. 32.
96 Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, «Λεσβοφοβία και διακρίσεις (δείτε υποσημείωση 45), σελ. 63-64.
97 Γενική παρατήρηση αριθ. 14 (E/C.12/2000/4), παράγρ. 18.