4 Ιαν 2012

HRC/19/41 Πρώτη Ετήσια έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα 11


Πρώτη Ετήσια έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Lbtiq για να βρεθείτε στο δωδέκατο μέρος  πατήστε εδώ


36. Η Ειδική Εισηγήτρια για τη Βία κατά των Γυναικών έχει επισημάνει παρόμοιες υποθέσεις. Το 2006, περιέγραψε λεπτομερείς καταγγελίες για τις Μήτις metis στο Νεπάλ που ξυλοκοπήθηκαν από αστυνομικούς, οι οποίοι απαίτησαν χρήματα και σεξ. 61 Το 2011, περιέγραψε μια υπόθεση στο Ελ Σαλβαδόρ, στην οποία μία τρανς τοποθετήθηκε σε ανδρική φυλακή και κρατήθηκε σε ένα κελί με μέλη συμμορίας, όπου την βίασαν πάνω από 100 φορές, μερικές φορές με τη συνενοχή-συνέργεια των υπαλλήλων της φυλακής. 62 Άλλες υποθέσεις που έχουν καταγραφεί από την Ειδική Αντιπρόσωπο της Γενικής Γραμματείας Υπερασπιστριών των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. 63

37. Ένα θέμα που σημειώθηκε από τις ειδικές των Ηνωμένων Εθνών είναι η «ιατρικά άχρηστη» πρακτική της υπαγωγής των ανδρών που υπάρχει υπόνοια γκέι συμπεριφοράς σε μη συναινετικές πρωκτικές εξετάσεις για να “αποδειχτεί” η ομοερωτικότητά τους. 64 Τέτοιες εξετάσεις έχουν καταδικαστεί από την Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων, την Ειδική Εισηγήτρια για τα Βασανιστήρια και την ομάδα εργασίας Ομάδα Αυθαίρετων Κρατήσεων, η οποία έκρινε ότι η πρακτική παραβιάζει την απαγόρευση των βασανιστηρίων και της κακομεταχείρισης. 65

Γ. Δικαίωμα ασύλου για εκείνες που διώκονται βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας κοινωνικού φύλου

38. Η Ύπατη Αρμοστεία εκτιμά ότι τουλάχιστον 42 χώρες μέλη έχουν χορηγήσει άσυλο σε πρόσωπα με βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας κοινωνικού φύλου, αν και ο ακριβής αριθμός δεν είναι σαφής. Μερικές χώρες μέλη χορηγούν άσυλο, ακόμη και χωρίς μια σαφή πολιτική εν προκειμένω, ενώ άλλες δεν εντοπίζουν τους λόγους χορήγησης του καθεστώτος της πρόσφυγα ή του ασύλου.

39. Ακόμη και σε χώρες που αναγνωρίζουν αυτές τις αιτίες στις πρακτικές χορήγησης ασύλου, και οι διαδικασίες συχνά υπολείπονται των διεθνών προτύπων. Η επανεξέταση των αιτήσεων είναι μερικές φορές αυθαίρετη και ασυνεπής. Οι υπάλληλοι μπορεί να έχουν ελάχιστη γνώση και ευαισθησία προς τις συνθήκες αντιμετωπίζουν οι Lbtiq. 66 Οι πρόσφυγες συχνά υφίστανται βία και διακρίσεις στους χώρους κράτησης και, όταν εγκαθίστανται, μπορούν να στεγάζονται, σε κοινότητες όπου βιώνουν επιπλέον κινδύνους βάσει της σεξουαλικότητας και του κοινωνικού φύλου. Η επαναπροώθηση των αιτουσών άσυλο που διώκονται για τέτοιες διώξεις κινδυνεύουν από τη βία, τις διακρίσεις και τη ποινικοποίηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, επαναπροωθούνται με την οδηγία να «είναι διακριτικές», μια προσέγγιση επικρίθηκε από την Ύπατη Αρμοστεία. 67

IV. Νόμοι Διακρίσεων

Α. Νόμοι ποινικοποίησης Lbtiq σεξουαλικών σχέσεων μεταξύ συναινουσών ενηλίκων και άλλοι νόμοι που χρησιμοποιούνται για την επιβολή κυρώσεων σε πρόσωπα βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας κοινωνικού φύλου

40. Εβδομήντα έξι χώρες διατηρούν νόμους που χρησιμοποιούνται για να ποινικοποιήσουν τις ανθρώπους με βάσει τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή τη ταυτότητα κοινωνικού φύλου. 68 Οι εν λόγω νόμοι, περιλαμβανομένων των λεγόμενων "νόμων σοδομισμού", είναι συχνά λείψανα της νομοθεσίας της αποικιακής εποχής. Απαγορεύουν συνήθως είτε ορισμένα είδη σεξουαλικών δραστηριοτήτων ή οποιαδήποτε δραστηριότητα ή τη σεξουαλική οικειότητα μεταξύ δύο γυναικών ή δύο ανδρών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η διατύπωση (οι λέξεις που χρησιμοποιούν) αναφέρεται σε αόριστες και απροσδιόριστες έννοιες, όπως "εγκλήματα κατά της απόφασης της φύσης" ή "της ηθικής", ή "της ακολασίας". 69 Αυτό που οι νόμοι αυτοί έχουν κοινό είναι η χρήση τους ώστε να παρενοχλούν και να διώκουν ποινικά πρόσωπα βάσει της πραγματικής ή της υποτιθέμενης σεξουαλικότητας ή της ταυτότητας κοινωνικού φύλου. 70 Οι ποινές κυμαίνονται από βραχυπρόθεσμες έως ισόβια κάθειρξη, και ακόμη και τη θανατική ποινή.

41. Η ποινικοποίηση ιδιωτικών συναινετικών λεσβιακών δραστηριοτήτων παραβιάζει το δικαίωμα της ιδιωτικής ζωής και της μη διάκρισης και συνιστά παραβίαση του διεθνούς δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην υπόθεση Toonen κατά της Αυστραλίας, η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι "η συναινετική σεξουαλική δραστηριότητα ενηλίκων, σε ιδιωτικό χώρο καλύπτεται από την έννοια της "ιδιωτικής ζωής" δυνάμει της Διεθνούς Συμφωνίας Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων". Σύμφωνα με την Επιτροπή, είναι άνευ σημασίας αν οι νόμοι ποινικοποίησης τέτοιας συμπεριφοράς επιβάλλονται ή όχι, και μόνο η ύπαρξη τους παρεμβαίνει συνεχώς και άμεσα στη προστασία της ιδιωτικής ζωής. 71 Από την υπόθεση Toonen, η Επιτροπή, άλλοι φορείς και ειδικές ελέγκτριες έχουν επανειλημμένα προτρέψει τις χώρες να μεταρρυθμίσουν νόμους που ποινικοποιούν τη λεσβιοσύνη ή τη λεσβιακή σεξουαλική συμπεριφορά μεταξύ συναινουσών ενηλίκων, 72 και έχουν καλωσορίσει την κατάργησή τους. 73

42. Ειδικές ελέγκτριες εντολείς τόνισαν τη σχέση μεταξύ ποινικοποίησης και λεσβοφοβικών εγκλημάτων μίσους, της κακοποίησης και του βασανισμού από την αστυνομία και της βίας από την οικογένεια και τη κοινότητα-ευρύτερη κοινωνία, καθώς και τους περιορισμούς που θέτει η ποινικοποίηση στο έργο των υπερασπιστριών ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εργάζονται για την προστασία των δικαιωμάτων των Lbtiq. H Ειδική Εισηγήτρια Υγείας σημείωσε ότι το να "η τιμωρία αποτροπής εκ μέρους των χωρών ενισχύει τις υφιστάμενες προκαταλήψεις, και νομιμοποιεί τη βία από την κοινότητα και την αστυνομική βία που απευθύνεται σε πρόσωπα που πλήτονται". 74 Η Ειδική Εισηγήτρια Εξωδικαστικών Εκτελέσεων σημείωσε ότι η ποινικοποίηση αυξάνει το κοινωνικό στίγμα και κάνει τις ανθρώπους "πιο ευάλωτες στη βία και στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένης της απειλής θανάτου και της παραβίασης δικαιώματος στη ζωή, οι οποίες συχνά διαπράττονται σε κλίμα ατιμωρησίας". 75

43. Από το 2000, καταργήθηκαν νόμοι που ποινικοποιούσαν τις λεσβιακές πράξεις μεταξύ συναινουσών ενηλίκων στην Αρμενία, στο Αζερμπαϊτζάν, στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, στο Πράσινο Ακρωτήριο, στη Γεωργία, στα Φίτζι, στην Ινδία, στις Νήσους Μάρσαλ, στο Νεπάλ, στη Νικαράγουα, στον Παναμά και στις Ηνωμένες Πολιτείες, μαζί με τα εξαρτημένα εδάφη της Νέας Ζηλανδίας και της Αγγλίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι νόμοι αυτοί έχουν ανατραπεί στα δικαστήρια, σε άλλες, η κατάργηση προέκυψε από νομοθετική διαδικασία. Στο πλαίσιο της οικουμενικής περιοδικής επανεξέτασης, πολλές χώρες - περιλαμβανομένων του Μαυρίκιου, της Ναούρου, της Παλάου, της Σάο Τομέ και της Πρίνσιπε, των Σεϋχελλών - έχουν αποδεχθεί τις συστάσεις για αποποινικοποίηση της λεσβιοσύνης.


61 Δείτε E/CN.4/2006/61/Add.1, παράγρ. 131, και A/HRC/4/34/Add.1, παράγρ. 448-454. Meti είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται στο Νεπάλ για να περιγράψει ανθρώπους που έχουν αναγνωρισθεί ως άνδρες κατά τη γέννηση και οι οποίοι έχουν γυναικεία έκφραση - ταυτότητα κοινωνικού φύλου.
62 A/HRC/17/26/Add.2, παράγρ. 28-29.
63 A/HRC/7/28/Add.2, παράγρ. 59-60.
64 Δείτε A/HRC/16/47/Add.1, γνωμοδότηση αριθ. 25/2009 (Αίγυπτος), παράγρ. 29.
65 Δείτε τις καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής κατά των Βασανιστηρίων για την Αίγυπτο (CAT/C/CR/29/4), παράγρ. 5 (ε) και 6 (κ). Δείτε επίσης A/56/156, παράγρ. 24, A/HRC/4/33/Add.1, παράγρ. 317, A/HRC/10/44/Add.4, παράγρ. 61, A/HRC/16/52/Add.1, παράγρ. 131, και A/HRC/16/47/Add.1, γνωμοδότηση αριθ. 25/2009 (Αίγυπτος), παράγρ. 24, 28-29.
66 UNHCR, Κατευθυντήριες Οδηγίες σχετικά με τις Προσφυγές Προσφύγων σχετικά με το σεξουαλικό προσανατολισμό ή τη ταυτότητα κοινωνικού φύλου, παράγρ. 37 και 41.
67 Στο ίδιο, παράγρ. 25, 26 και 41. Δείτε επίσης την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αγγλίας, HJ (Ιράν) και HT (Καμερούν) κατά Γραμματείας του Υπουργείου Εσωτερικών [2010] UKSC 31.
68 “Η Λεσβοφοβία υπό την αιγίδα της Πολιτείας”: μια έρευνα στον κόσμο των νόμων που ποινικοποιούν τις λεσβιακές σεξουαλικές δραστηριότητες μεταξύ συναινουσών ενηλίκων", Διεθνής Ένωση Λεσβιών, Γκέι, Αμφισεξουαλικών, Transgender και intersex (ILGA), Βρυξέλλες, Μάιος 2011, σελ. 9.
69 Δείτε A/HRC/10/21/Add.3, παράγρ. 56-58.
70 Οι νόμοι αυτοί μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν ως προσπάθεια «κοινωνικής κάθαρσης». Βλέπε, για παράδειγμα, E/CN.4/1995/111, παράγρ. 49, και E/CN.4/2005/7, παράγρ. 71.
71 CCPR/C/50/D/488/1992, παράγρ. 8.2.
72 Δείτε, για παράδειγμα, τις καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σχετικά με την Τόγκο (CCPR/C/TGO/CO/4), παράγρ. 14, Ουζμπεκιστάν (CCPR/C/UZB/CO/3), παράγρ. 22, και τη Γρενάδα (CCPR/C/GRD/CO/1), παράγρ. 21. Δείτε επίσης τις καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής Εξάλειψης Διακρίσεων κατά των Γυναικών στην Ουγκάντα (CEDAW/C/UGA/CO/7), παράγρ. 43-44, και στην Κιργιζία (Επίσημη αρχεία της Γενικής Συνέλευσης, πεντηκοστή τέταρτη σύνοδος, συμπλήρωση αριθ. 38 (A/54/38/Rev.1)), παράγρ. 127-128, και τις καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Παιδιών για τη Χιλή (CRC/C/CHL/CO/3), παράγρ. 29.
73 Δείτε, για παράδειγμα, τις καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για το Ελ Σαλβαδόρ (CCPR/C/SLV/CO/6), παράγρ. 3 (γ), και τη Χιλή (CCPR/C/CHL/CO/5), παράγρ. 16.
74 A/HRC/14/20, παράγρ. 20. Δείτε επίσης τις καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την Τόγκο (CCPR/C/TGO/CO/4), παράγρ. 14, και E/CN.4/2000/3, παράγρ. 116.
75 A/57/138, παράγρ. 37.


 

Στη φωτογραφία η τρανς φωτομοντέλο Lea T τη δεκαετία '70