6. Η απαγόρευση των διακρίσεων αποτελεί θεμελιώδη αρχή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που περιλαμβάνονται στη Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών, στην Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στις θεμελειώδεις Συνθήκες ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ρήτρες κατά των διακρίσεων σε διεθνή όργανα συνήθως απαιτούν πως τα δικαιώματα που ορίζονται να διατίθενται σε όλες χωρίς διακρίσεις, και οι Χώρες μέλη διασφαλίζουν πως οι νόμοι, οι πολιτικές και τα προγράμματα δεν εισάγουν διακρίσεις. Για παράδειγμα, σύμφωνα με το άρθρο 2 της Διεθνούς Συμφωνίας Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων, κάθε συμβαλλόμενη χώρα στη Συμφωνία αναλαμβάνει την υποχρέωση να σέβεται και να εξασφαλίζει σε όλα τα πρόσωπα εντός της επικράτειάς της και που υπόκεινται στη δικαιοδοσία της τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται στη Συμφωνία, χωρίς διάκριση οποιουδήποτε είδους, όπως της φυλής, του χρώματος, του φύλου, της γλώσσας, των θρησκευτικών, των πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, της εθνικής ή της κοινωνικής προέλευσης, της περιουσίας, της γέννησης ή άλλης κατάστασης.
7.Οι συγκεκριμένες μορφές διακρίσεων που αναφέρονται στη Διεθνή Συμφωνία Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων και σε άλλες συνθήκες ανθρώπινων δικαιωμάτων δεν είναι εξαντλητικές. Οι συντάκτριες σκόπιμα άφησαν τις αιτίες των διακρίσεων ανοικτές χρησιμοποιώντας τη φράση «άλλη κατάσταση». Ο σεξουαλικός προσανατολισμός και η ταυτότητα κοινωνικού φύλου, όπως και η κατάσταση αναπηρίας, ηλικίας και υγείας, δεν αναφέρονται ρητά μεταξύ των αιτιών που αναφέρονται στη Διεθνή Συμφωνία Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων και στη Διεθνή Συμφωνία Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών Δικαιωμάτων. Στην υπόθεση Toonen κατά της Αυστραλίας, το 1994, η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάνθηκε ότι οι χώρες έχουν υποχρέωση να προστατεύσουν τα πρόσωπα από τις διακρίσεις στη βάση του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. 4 Η θέση αυτή αντανακλάται σε μεταγενέστερες αποφάσεις της Επιτροπής 5, και στις γενικές παρατηρήσεις της Επιτροπής Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών Δικαιωμάτων, της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Παιδιών, της Επιτροπής κατά των Βασανιστηρίων και της Επιτροπής Εξάλειψης των Διακρίσεων κατά των Γυναικών. 6 Σε γενικές γραμμές στο σχόλιο Αριθ. 20, για παράδειγμα, η Επιτροπή Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών Δικαιωμάτων σημείωσε ότι στην «οποιαδήποτε άλλη κατάσταση» περιλαμβάνεται ο σεξουαλικός προσανατολισμός. "Οι χώρες μέρη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός ενός προσώπου δεν είναι εμπόδιο για την πραγματοποίηση των δικαιωμάτων της Συμφωνίας, για παράδειγμα, όσον αφορά την πρόσβαση της επιζώσας στα "συνταξιοδοτικά δικαιώματα”. Επιπλέον, η ταυτότητα κοινωνικού φύλου αναγνωρίζεται ως μεταξύ των απαγορευμένων αιτιών διάκρισης".
4 Toonen κατά της Αυστραλίας, στην ανακοίνωση αρ. 488/1992 (CCPR/C/50/D/488/1992).
5 Βλέπε, για παράδειγμα, Young κατά τηw Αυστραλίας στην ανακοίνωση αρ. 941/2000 (CCPR/C/78/D/941/2000), παράγρ. 10.4, X κατά Κολομβίας, αριθ. ανακοίνωσης 1361/2005 (CCPR/C/89/D/1361/2005), παράγρ. 9, και καταληκτικές παρατηρήσεις σχετικά με το Μεξικό (CCPR/C/MEX/CO/5), παράγρ. 21, και το Ουζμπεκιστάν (CCPR/C/UZB/CO/3), παράγρ. 22.
6 Δείτε Επιτροπή Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών Δικαιωμάτων, γενικό σχόλιο αριθ. 20 (E/C.12/GC/20), παράγρ. 32, Επιτροπή Δικαιωμάτων των Παιδιών, γενικό σχόλιο αριθ. 13 (CRC/C/GC/13), παράγρ. 60 και 72 (ζ), Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων, γενικό σχόλιο αριθ. 2 (CAT/C/GC/2), παράγρ. 21, και Επιτροπή Εξάλειψης των Διακρίσεων κατά των Γυναικών, γενική σύσταση αριθ. 28 (CEDAW/C/GC/28), παράγρ. 18.
