5. Προστασία του δικαιώματος ελευθερίας της έκφρασης, του συνεταιρίζεσθαι και του συνέρχεσθαι χωρίς διακρίσεις
18. Η ελευθερία της έκφρασης, του συνεταιρίζεσθαι και του συνέρχεσθαι ειρηνικώς κατοχυρώνονται στη Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (άρθρα 19-20) και στη Διεθνή Συμφωνία Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων (άρθρα 19, 21-22). Σύμφωνα με το άρθρο 19 της Οικουμενικής Διακήρυξης, «Καθεμία έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης και της έκφρασης, το δικαίωμα αυτό περιλαμβάνει την ελευθερία να διατηρήσει τις απόψεις της ανενόχλητα και να αναζητεί να λαμβάνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες". Σύμφωνα με το άρθρο 20 (1), "η καθεμία έχει δικαίωμα στην ελευθερία του συνέρχεσθαι ειρηνικώς και του συνεταιρίζεσθαι". 23
19. Η Διεθνής Συμφωνία Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων επιτρέπει τον περιορισμό αυτών των δικαιωμάτων, αλλά μόνο όταν αυτός προβλέπεται από το νόμο και είναι αναγκαίος για την προστασία των δικαιωμάτων (ή, στην περίπτωση της έκφρασης, της φήμης) των άλλων ή της εθνικής ασφάλειας, της δημόσιας ασφάλειας, της δημόσιας τάξης ή της δημόσιας υγείας ή των ηθών. Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιβεβαίωσε ότι οι εν λόγω περιορισμοί πρέπει να είναι συμβατοί με τις διατάξεις, τους σκοπούς και τους στόχους της Συμφωνίας και "δεν πρέπει να παραβιάζουν τις διατάξεις της Συνθήκης περί μη διάκρισης”, όπου περιλαμβάνει, σύμφωνα με τη νομολογία της Επιτροπής, βάσει του σεξουαλικού προσανατολισμού ή της ταυτότητας κοινωνικού φύλου. 24
III. Βία
Α. Δολοφονίες, βιασμοί και άλλες βίαιες πράξεις διάκρισης
20. Λεσβοφοβική και τρανσφοβική βία έχει καταγραφεί σε όλες τις περιοχές. Τέτοια μορφή βίας μπορεί να είναι σωματική (περιλαμβανομένης της δολοφονίας, του ξυλοδαρμού, της απαγωγής, του βιασμού και της σεξουαλικής επίθεσης) ή ψυχολογική (περιλαμβανομένων των απειλών, του εξαναγκασμού και της αυθαίρετης στέρησης της ελευθερίας). 25 Αυτές οι επιθέσεις αποτελούν μια μορφή βίας λόγω φύλου, οδηγούνται από την επιθυμία να τιμωρήσουν αυτές που φαίνεται να αψηφούν το πρώτυπο του ρόλου της γυναίκας.
21. Εκτός από την βία στον "δρόμο" και άλλες αυθόρμητες επιθέσεις σε δημόσιους χώρους, οι Lbtiq είναι στόχοι μιας πιο οργανωμένης κακοποίησης, που περιλαμβάνει ακραίους θρησκευόμενους εξτρεμιστές, παραστρατιωτικές ομάδες, νεοναζί και ακραίους εθνικιστές. Οι νεαρές Lbtiq αλλά και όλων των ηλικιών οι οποίες θεωρείται πως υπερβαίνουν τα κοινωνικά πρότυπα κινδυνεύουν από την οικογενειακή βία και τη βία από την κοινότητα. Οι λεσβίες και οι τράνς γυναίκες διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο λόγω της ανισότητας των γυναικών και τις σχέσεις εξουσίας μέσα στην οικογένεια και ευρύτερα στην κοινωνία.
22. Η βία κατά των Lbtiq τείνει να είναι ιδιαίτερα κτηνώδης σε σύγκριση με άλλα εγκλήματα με κίνητρο την προκατάληψη. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Ασφάλειας και Συνεργασίας στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ OSCE), λεσβοφοβικά εγκλήματα μίσους και περιστατικά παρουσιάζουν συχνά υψηλό βαθμό σκληρότητας και κτηνωδίας και περιλαμβάνουν ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια, ακρωτηριασμούς ακόμη και σεξουαλικών οργάνων, και σεξουαλική επίθεση. 26
23. Τα ποσοστά λεσβοφοβικής και τρανσφοβικής βίας περιπλέκονται από το γεγονός ότι λίγες χώρες έχουν συστήματα παρακολούθησης, καταγραφής και αναφοράς αυτών των περιστατικών. Ακόμη και εκεί όπου υπάρχουν συστήματα, τα περιστατικά μπορεί να μην καταγγελθούν ή να δωθούν ψευδής καταγγελίες, διότι τα θύματα λόγω ελλείψεως εμπιστοσύνης στην αστυνομία, φοβούνται αντίποινα ή απειλές στη προστασία της ιδιωτικής ζωής, είναι απρόθυμες να προσδιορίσουν τις εαυτές τις ως Lbtiq ή επειδή οι υπεύθυνες καταγραφής των περιστατικών-επεισοδίων δεν αναγνωρίζουν τα κίνητρα των δραστών.
23 Επίσης σχετική είναι η Διακήρυξη Υπερασπιστριών των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η οποία, ενώ δεν είναι νομικά δεσμευτική, εγκρίθηκε ομόφωνα από τη Γενική Συνέλευση στο ψήφισμα 53/144. Το άρθρο 7 της Διακήρυξης αναφέρεται στο δικαίωμα να “αναπτύξουν και να συζητήσουν τις νέες απόψεις-ιδέες και τις αρχές περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να υποστηρίζουν την αποδοχής τις".
24 Γενικό σχόλιο αριθ. 34 (CCPR/C/GC/34), παράγρ. 26. Δείτε επίσης γενικό σχόλιο αριθ. 22 (CCPR/C/21/Rev.1/Add.4), παράγρ. 8.
25 Το άρθρο 2 της Διακήρυξης Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών επισημαίνει ότι η βία κατά των γυναικών καλύπτει τη βία μέσα στην οικογένεια, μέσα στην κοινότητα, και τη σωματική, τη σεξουαλική ή τη ψυχολογική βία που διαπράττεται και παραβλέπεται, από τη Χώρα, οπουδήποτε αυτή εμφανίζεται.
26 "Εγκλήματα μίσους στην περιοχή του ΟΑΣΕ- OSCE- περιστατικά και απαντήσεις", Ετήσια Έκθεση 2006, ΟΑΣΕ- OSCE - ODIHR, Βαρσοβία, 2007, σελ. 53. Δείτε επίσης Altschiller, Donald, Εγκλήματα Μίσους: Ένα Εγχειρίδιο Αναφοράς, ABC-CLIO, 2005, σελ. 26-28: "(δολοφόνων των γκέι) που συμμετέχουν συχνά σε βασανιστήρια, κοψίματα, ακρωτηριασμούς ... δείχνει την απόλυτη πρόθεση να αφανίσουν το ανθρώπινο ον, βάσει της (σεξουαλικής) προτίμησης".
