«Λεσβία κάτσε φρόνιμα, να γίνεις μωρο-μάνα»

Από καιρό η Ελλάδα έχει πρόβλημα δημογραφικό. Έχουμε λιγότερες γεννήσεις. Όμως οι ανατολικοί γείτονες έχουν δείκτη γεννησιμότητας 2%. Άρα αυξάνονται κατά 700.000 άτομα κάθε χρόνο. Νομίζω ότι οι Ελληνίδες έχουν δείκτη μόλις 0,8%. Δηλαδή έχουμε γεννήσεις (5000.000Χ0,8%) μόνο 40.000 ετησίως. Φρονώ ότι κάθε Ελληνοπούλα έχει εθνικό καθήκον (για διαιώνιση της φυλής) να γεννήσει τουλάχιστον ένα παιδί, έστω και εξώγαμο. Μερικές κοπέλες (20-35 ετών) είτε από έλλειψη αρκετών οιστρογόνων ορμονών στο σώμα τους, είτε από κακή διαπαιδαγώγηση (τάχα μη χάσουν την απόλυτη ανεξαρτησία τους) αποφεύγουν να υπαντρευτούν («δεν θέλουν συνέταιρο στο πορτοφόλι τους»). Άλλες λόγω δύστροπου χαρακτήρα είναι δύο προσαρμοστές και φυσικά δυσκολεύονται να δημιουργούν παραγωγική σχέση με έναν άνδρα παρότι είναι όμορφες, έξυπνες και μορφωμένες. Όλες αυτές ζητούν ψυχολογικό αναπλήρωμα, ως υποκατάστατο της μη υπάρχουσας φυσικής ερωτικής σχέσης με το άλλο φύλο. Δηλαδή συνάπτουν στενότατες σχέσεις με το ίδιο φύλο, που προφανώς δεν είναι μόνο συναισθηματικές.

Έτσι δεν ορίζουν ως τόπο συνάντησης μια καφετέρια, αλλά το σπίτι μιας από τις δύο, αφού προηγουμένως τηλεφωνήσουν συνθηματικά στην ερωμένη τους: «Θα κάνω μπάνιο και θάρθω». Αυτό όμως διαταράσσει την ψυχική ηρεμία τους, διότι συνειδητοποιούν ότι κάνουν κάτι αφύσικο και αποδοκιμαστέο. Όταν μείνουν χωρίς «φιλενάδα», καταφεύγουν στην αυτοϊκανοποίηση, μετά την οποία έχουν απαθές και ψυχρό ύφος, που προκαλεί τον οίκτο των οικείων τους. Τέτοιο ύφος είχαν οι Γερμανοί στρατιώτες 91942-1944) όταν έκαναν εκφοβιστικές περιπολίες στις πόλεις μας. Οι θαυμάστριες του σφριγηλού γυναικείου σώματος όμως δεν θέλουν μόνιμες αλλά προσωρινές «σχέσεις». Γι’ αυτό φροντίζουν να διαδώσουν το βίτσιο τους σε άλλες κοπέλες. Δηλαδή τις κάνουν ομοφυλόφιλες, αντίθετες στο θεσμό του γάμου. Έτσι επιδεινώνεται το δημογραφικό μας πρόβλημα. Παρακαλώ λοιπόν τις μητέρες να εξηγήσουν στις έφηβες θυγατέρες τους «γιατί δεν πρέπει να φοβούνται να κάνουν δική τους οικογένεια αλλά να θέλουν να ζουν κάτω από τις οδηγίες του συντρόφου τους». Διότι με το γάμο δεν υποδουλώνονται, αλλά απλά θα συμβιβάζονται με τις γνώμες του συζύγου τους, ώστε να μη λυθεί ο γάμος και τα παιδιά να μη στερηθούν τις φροντίδες του πατέρα. Κάνω έκκληση στους ψυχιάτρους και τους ψυχολόγους να γράφουν άρθρα στις εφημερίδες για την κοινωνική και ψυχολογική χρησιμότητα της τάσης των ανθρώπων να ζευγαρώνουν μόνιμα με το αντίθετο φύλο και να τεκνοποιούν, ώστε η μεν πατρίδα να διαθέτει στρατεύσιμους (αμύντορες), οι δε γονείς να έχουν τη βοήθεια των παιδιών τους στα γεράματα, αφού δεν χωρούν όλοι στα γηροκομεία!

Υ.Γ.: Συναφές τονωτικό επιμύθιο (από κατοχικό άσμα): «Θαρθεί όμως μια μέρα, Ελλάδα μας γλυκιά/όταν λευτερωθούμε και όταν θα λυτρωθούμε/απ’ την πικρή σκλαβιά» (τώρα της τρόικας).


Την είδηση την βρήκαμε στις 8.5.12 στην εφημερίδα Καθημερινός Τύπος γραμμένη από τον Αναστάσιο Παπαελευθερίου Συνταξιούχο δικηγόρο στην http://www.k-tipos.gr/ktipos/detail.php?ID=31161