17 Μαΐ 2012

Λεσβοφοβία, μια διάκριση που εξακολουθεί να υφίσταται Β'


Σύμφωνα με την έκθεση, αν και οι προσβολές συνεχίζουν να είναι κυρίαρχες, συχνά οι λογομαχίες κλιμακώνονται σε σωματική βία. Οι ιστορίες είναι πολλές, συχνά με το ίδιο μοτίβο: Lbtiq έχουν προσβληθεί προφορικά από πρόσωπα που συχνά αποτελούν μια ομάδα, και οι επιθέσεις ξεσπούν. Όπως η ιστορία της Justine: κάπνιζα έξω μπροστά από ένα λεσβιακό μπαρ, που “βομβαρδίστηκα” από δύο γυναίκες που ήταν εμφανώς μεθυσμένες με είπαν "βρωμολεσβία” και με έριξαν κάτω για να με χτυπήσουν, τελικά δραπέτευσαν κλέβοντάς μου το κινητό.

Τα στοιχεία σχετικά με τις επιθέσεις εις βάρος λεσβιών σε δημόσιους χώρους δείχνουν πως ήταν πιο πολλές φέτος. Η Suzanne λέει: φιλούσα την φίλη μου στην πίστα του RER, ένας άνδρας εμφανίστηκε και έβαλε το χέρι του μέσα στο σουτιέν της φίλης μου. Για την οργάνωση SOS, "αυτές οι καταστάσεις δείχνουν πως μία λεσβιακή σχέση είναι αποδεκτή τόσο όσο αφήνει τη δυνατότητα αυτή η σχέση να επαφίει στον άνδρα τη συμμετοχή του σε αυτή στο πλαίσιο του ολοκληρωμένου σχήματος της πορνογραφίας. Σε αντίθετη περίπτωση, προκύπτει επιθετικότητα".

Οι "Biches" διαδυκτιακή ομάδα
Όπως κάθε χρονιά, όμως στο διαδίκτυο η λεσβοφοβία εξακολουθεί να είναι πιο δραστήρια, ιδίως μέσω της ανωνυμίας και της απόστασης που υπάρχει στο διαδίκτυο. Αυτός είναι ο λόγος που η οργάνωση SOS δημιούργησε πριν από λίγες χρονιές, την ομάδα παρέμβασης κατά της ομοερωτοφοβίας και του σεξισμού στο διαδίκτυο (Biches). Η ομάδα αποτελείται από περίπου δέκα γυναίκες επί του γαλλικού εδάφους που συμμετέχουν ύστερα από πληροφορίες που λαμβάνουν σε σχόλια, forum, blogs ή λεσβοφοβικές εφαρμογές: όλες αυτές οι υπερβολές του διαδικτύου παρακολουθούνται και εξαλείφονται όποτε είναι δυνατόν.

Αλλά συχνά οι πιο αυστηρές επικρίτριες-ες της λεσβιακότητας καταφέρνουν να βρουν “φιλοξενία” στο εξωτερικό, έτσι ώστε να μην υπόκεινται στο γαλλικό δίκαιο. Παρόλα αυτά, οι "Biches" πέτυχαν μερικά ωραία πράγματα. Δεν δίστασαν να καταγγείλουν την πολύ αμφίβολη εφαρμογή «Είναι ο γιός μου γκέι;" ήταν διαθέσιμη στην Android Market, τον Οκτώβριο του 2011, και αφαιρέθηκε αφού, πρότεινε να ανησυχούν οι μητέρες αν ανακαλύψουν σε είκοσι ερωτήσεις και τόσα πολλά κλισέ υποτίθεται την σεξουαλικότητα του παιδιού τις.

Για να αλλάξουν οι νοοτροπίες, η οργάνωση δίνει έμφαση στην πρόληψη, από το γυμνάσιο και το λύκειο. Όπως είπε ο Olivier Vecho, ένας ανώτερος λέκτορας εξελικτικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris Ouest-Nanterre και ειδικός στην ομοερωτοφοβία, "το σχολικό περιβάλλον είναι ευνοϊκό για εκδηλώσεις λεσβοφοβίας", επειδή "η αλληλεπίδραση μεταξύ των εφήβων συχνά δεν υπόκειται σε έλεγχο από τις ενήλικες, και το εκπαιδευτικό προσωπικό καθώς δεν γνωρίζει, το ζήτημα της λεσβιακότητας εξακολουθεί να αποτελεί θέμα ταμπού στο σχολικό σύστημα".

Απόδειξη με την τελευταία διαμάχη πάνω στην ιδέα της ισότητας των φύλων που εισήχθη στα σχολικά εγχειρίδια της επιστήμης και της ζωής της, ή η διάδοση της αμφιλεγόμενης ταινίας κινουμένων σχεδίων ευαισθητοποίησης με Lbtiq θέμα, “Το φιλί της Σελήνης”. "Είναι μέσω της εκπαίδευσης μπορούμε να αγωνιστούμε αποτελεσματικότερα για την καταπολέμηση της ομοερωτοφοβίας, διότι είναι πολύ νωρίς να μάθουμε τι φύλο έχει, και πρέπει να αποδομηθεί το συντομότερο δυνατόν", δήλωσε η Elizabeth Ronzier.


Για να βρεθείτε στο πρώτο μέρος πατήστε εδώ


Την είδηση την βρήκαμε στις 16.5.12 και την μεταφράσαμε από την εφημερίδα lemonde.fr στην http://www.lemonde.fr/societe/article/2012/05/16/l-homophobie-une-discrimination-toujours-actuelle_1702102_3224.html