Ομιλία της βουλευτίνας του Σοσιαλιστικού κόμματος Carmen Montón στο ισπανικό Κοινοβούλιο.
Λόγω του μεγέθους της η ομιλία χωρίστηκε σε δύο μέρη. Βρίσκεστε στο δεύτερο μέρος για να βρεθείτε στο πρώτο μέρος πατήστε εδώ.
Αξιότιμες-οι συνάδελφοι του Λαϊκού Κόμματος, το να είναι καμιά-νεις υπέρ της οικογένειας σημαίνει κονδύλια για την εκπαίδευση, αύξηση του βασικού μισθού, εναρμόνιση οικογένειας και εργασίας: αυτό θα πει είμαι υπέρ της οικογένειας. Αυτές-οι που δεν είναι υπέρ της οικογένειας, εσείς δηλαδή, αποκλείουν από αυτήν ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας. Τόσος μόχθος, τόση κινδυνολογία, τόση ανησυχία, τόση δουλειά, τόση ενέργεια, τόσα χρήματα, τόσα πούλμαν για να εναντιωθείτε στα δικαιώματα και στην ισότητα άλλων πολιτισών-ων. Γιατί; Γιατί εναντιώνεστε στα δικαιώματα των άλλων πολιτισών-ων; Γιατί εναντιώνεστε στα δικαιώματα των Lbtiq; Το να είναι κάποια ετεροφυλόφιλη-ος δεν αποτελεί αξία. Γιατί για εσάς το να είναι κάποια-ος Lbtiq αποτελεί απαξία; Δε θέλω να σταθώ άλλο εδώ διότι σε αυτά μπορώ επίσης να προσθέσω τη στάση των «ειδημόνων» σας στη Γερουσία. Η σύγκριση ανάμεσα στις-στους «ειδήμονές» σας και τον κ. Πολάινο προσδιορίζει την ομάδα που την προκαλεί και η Ιστορία θα τη βάλει στη σωστή της θέση. Σφάλλετε ή δεν τολμάτε να το παραδεχθείτε ούτε σε σας τις ίδιες-ους; Προβάλλετε τα συνήθη επιχειρήματα. Μέχρι βιβλία γράψατε από τα οποία συνάγεται εύκολα ότι το Λαϊκό Κόμμα σαφώς και γνώριζε την άποψη των «ειδημόνων» του και του φαινόταν ορθή και ακριβώς γι’αυτό τις-τους κάλεσε να μιλήσουν στη Γερουσία και ότι μόνο μετά τις αντιπαραθέσεις επέλεξε να οπισθοχωρήσει.
Αξιότιμες-οι συνάδελφοι, σήμερα για την κοινωνία και τη χώρα που θέλουμε υπάρχουν πράγματα που δεν πρέπει να επιτραπούν. Όπως συνέβη με τον Μπουτιλιόνε, υποψήφιος ως ευρωπαίος επίτροπος για τα δικαιώματα, όταν είχε κάνει εκείνες τις λυπηρές δηλώσεις ενάντια στις γυναίκες και τις Lbtiq, έτσι δεν μπορούμε να επιτρέψουμε η συνενοχή και η μεταγενέστερη επευφημία στη Γερουσία να ανακηρύξουν ότι ο ομοερωτισμός είναι μια ιάσιμη ασθένεια, προϊόν βίαιων και αλκοολικών πατεράδων: αυτός είναι ένας από τους απόλυτα αναληθείς ισχυρισμούς. Είχατε την ευκαιρία να φέρετε στη Γερουσία κάποια-ον που θα αποδείκνυε ή θα τελεσφορούσε με σοβαρότητα, αξιοπιστία και επιστημονικότητα τις θέσεις σας και δεν την-τον βρήκατε. Οι πραγματικές-οι ειδήμονες δήλωσαν ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχουν αρνητικές συνέπειες στην ανάπτυξη των ανηλίκων που συζούν με Lbtiq ζευγάρια και ότι δεν υπάρχουν προβλήματα για τα παιδιά. Διότι, αξιότιμες-οι συνάδελφοι, είναι καθαρή υποκρισία να γίνεται λόγος για παιδοθεσίες ή παιδιά σαν να ήταν υποθετικά: οι Lbtiq έχουν ήδη παιδιά και αυτά τα παιδιά, μη όντας αναγνωρισμένα, είναι απροστάτευτα και υφίστανται διακρίσεις. Θέλετε να εξακολουθήσετε να διατηρείτε και αυτή τη διάκριση;
Μιλάτε για το συμφέρον των ανηλίκων. Βλέπετε ότι είμαστε με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και την απόφασή του της 26ης Φεβρουαρίου 2002, την ίδια απόφαση που κάθε φορά εσείς αναφέρετε για να δικαιολογήσετε τις θέσεις σας. Σε αυτήν, όπως ήδη όλες-οι ξέρουμε, ανακηρύσσεται ότι η παιδοθεσία πρέπει να δίνει μια οικογένεια σε ένα παιδί και όχι να δίνει ένα παιδί σε μια οικογένεια. Σε αυτό είμαστε σύμφωνες-οι. Όμως, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε επ’ουδενί με το να επιβάλλετε την ηθική σας στο πρότυπο της οικογένειας. Και υπάρχει και κάτι ακόμα που μας φοβίζει. Πείτε το, ειλικρινά: θα προσπαθήσετε να ανακαλέσετε αυτόν το νόμο της ισότητας; Ξέρετε ότι είναι αδύνατον.
Αξιότιμες-οι συνάδελφοι, θα μπορούσαμε, θεωρητικά, να συνεχίσουμε αυτό το σύνολο θέσεων ενάντια στα δικαιώματα των ΛεΠΑΤQ με το βέτο στο νόμο της Γερουσίας. Σήμερα, όμως, βρισκόμαστε στην παρούσα σύνοδο. Έχετε την τελευταία σας ευκαιρία. Σήμερα ας βάλουμε τελεία σε αυτή τη λυπηρή σωρεία πραγμάτων. Πώς θέλετε να περάσετε στην Ιστορία;
Αξιότιμες-οι συνάδελφοι, έχετε πει πολλά. Τίποτα, όμως, από αυτά δεν είναι αξιόπιστο γιατί το μεγαλύτερο αποτέλεσμα είναι αυτό που τώρα θα επιτύχουμε και είναι απείρως σημαντικότερο από όλα όσα έχετε πει και κάνει. Μένω με αυτό που θα επιτύχουμε σήμερα, που είναι η θωράκιση της δημοκρατίας μας: όλες οι πολίτισες-ες να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα και, ό,τι και να πείτε, αυτό δεν μπορεί ποτέ να είναι κακό. Και πώς θα μπορούσε να είναι αν εμείς οι Ισπανές-οι είμαστε ίσες-οι σε πολιτικά δικαιώματα και δημόσιες ελευθερίες; Δε θα κουραστώ να λέω ότι είναι άδικο να είναι καμιά πολίτισα-ης δεύτερης κατηγορίας στον έρωτα και ότι αυτό το μέτρο δεν εναντιώνεται σε καμία-αν και ότι ευνοεί την ισότητα, την ανοχή, την ποικιλότητα και ότι δεν αποτελεί κίνδυνο για καμία-αν. Θυμάστε; Δε θέλατε το διαζύγιο και τώρα το χρησιμοποιείτε. Τώρα δε θέλετε το γάμο μεταξύ Lbtiq και είμαι σίγουρη ότι θα νυμφευθείτε, παντρευτείτε, θα είστε μάρτυρες σε γάμους και θα πιείτε στην υγεία και ευτυχία των νυφών ή γαμπρών. Ναι, γιατί αυτός ο νόμος μιλάει και για ευτυχία πολλών προσώπων, πολλών οικογενειών και πιστεύω ότι καμιά-εις δεν έχει το δικαίωμα να τες-τους τη στερήσει.
και μιλώντας για συγκριτικό δίκαιο, ένας φίλος αναρωτιέται ποια-ος δε θα ήθελε να είναι η Ισπανία μία από τις πρώτες χώρες που κατάργησαν τη δουλεία, ή που αναγνώρισαν τα δικαιώματα των γυναικών. Ήμασταν, όμως, από τις τελευταίες. Κρίμα! Ε, λοιπόν, τώρα έχουμε την ευκαιρία να είμαστε ανάμεσα στις πρώτες-ους που θα αναγνωρίσουν τα δικαιώματα των Lbtiq. Ο γάμος ανάμεσα σε Lbtiq ισχύει ήδη στην Ολλανδία και το Βέλγιο. Προχθές τον διεύρυνε και ο Καναδάς. Είναι η αρχή μιας νέας εποχής ισότητας. Εγώ γεννήθηκα το ’76 και σε μια γενιά περάσαμε από ένα νόμο χαμηλής στάθμης, που θεωρούσε τις Lbtiq επικίνδυνες-ους για τις ίδιες-ους, τις στερούσε ελευθερίες και τις επιτηρούσε για να τις-τους προστατεύσει από τα «έκφυλα» ένστικτά τες-τους, στην πλήρη ισότητα των δικαιωμάτων για τις Lbtiq, με μια αναθεώρηση του αστικού κώδικα που σήμερα θα υπερψηφίσουμε. Γι’αυτό νιώθω υπερήφανη που ζω σε αυτήν τη χώρα και σε αυτήν την εποχή.
Ας αποδείξουμε σήμερα την ωριμότητα της κοινωνίας μας και ότι είμαστε πολλές-οι που δεν είμαστε πλέον διατεθειμένες-οι να ανεχτούμε και να επιτρέψουμε την αδικία. Σήμερα θα κοιτάξουμε μπροστά γιατί πίσω κοιτούσαμε ήδη πολύ καιρό. Θα κοιτάξουμε μπροστά γιατί τώρα έχουμε πολλή δουλειά για να εξαλείψουμε τις καθημερινές διακρίσεις και σε αυτήν την εργασία είναι απαραίτητα όλα τα κόμματα, οι κυβερνήσεις, οι συλλογικότητες και η καθεμία-νας από εμάς, γιατί η πιο μεγάλη επανάσταση που μπορούμε να κάνουμε είναι να αλλάξουμε εμάς τις ίδιες-ους.
Τελειώνω ευχαριστώντας τις Lbtiq για τη συνεχή, υπομονετική και υποδειγματική εργασία τις. Συγχαρητήρια! Σήμερα είναι πρώτ’απ’όλα η δική σας μέρα.
Την ομιλία την βρήκαμε από τους υπότιτλους στα Ιταλικά στην ιστοσελίδα: www.buzzintercultura.blogspot.com.
Ευχαριστούμε τους Δημήτρη Βασιλειάδη και Μενέλα Σιαφάκα για την μετάφραση από τα Ιταλικά.
